ลั่นทมแดง
วันนี้หนูมีเรื่องที่ได้พบมาเร็วๆ นี้ ทั้งน่ากลัวและน่าเศร้ามาเล่าสู่กันฟังค่ะ
"พี่ฟ้า" เป็นสาวสวยอยู่ติดบ้านหนูเอง ใครว่าคนกรุงเทพฯ รั้วเดียวกันไม่รู้จักกัน คงต้องยกเว้นหนูกับพี่ฟ้าไว้ก่อนล่ะ เพราะเราสนิทสนมและรักใคร่กันมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่พี่ฟ้ายังเรียน ม.ต้น จนถึง ม.ปลาย ส่วนหนูเพิ่งขึ้นม.1 ปีนี้เอง
อยากจะบอกว่าพี่ฟ้าสวยมากๆ จนไม่รู้จะบอกยังไง เธอสวยเหมือนนางฟ้าสมชื่อ นิสัยใจคอก็ดีมากเลย สุภาพเรียบร้อย อ่อนโยน พูดเสียงหวาน คิ้วโก่งเหมือนวงพระจันทร์ นัยน์ตาโตและดำขลับ สุกใสไม่ต่างกับดวงดาว
เธอเคยถามหนูว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร? หนูตอบทันทีเลยว่า...อยากสวยเหมือนพี่ฟ้าค่ะ! เธอหัวเราะกิ๊ก กอดหนูแน่นเชียว
"แล้วพี่ฟ้าล่ะคะ อยากเป็นอะไร?"
"อยากเป็นนางฟ้าจริงๆ น่ะซีจ๊ะ นางฟ้าที่นั่งห้อยขาอยู่บนเสี้ยวจันทร์เหมือนนั่งชิงช้า จะได้มองดูดาวนับล้านๆ ดวงรอบตัวใกล้ๆ คงจะมีความสุขมากๆ เลย นะจ๊ะ"
พี่ฟ้าช่างคิดช่างฝัน ชอบมองดูต้นลั่นทมใหญ่หน้าบ้าน มีกิ่งก้านมากมาย เวลาออกดอกสีแดงหอมฟุ้ง เขาว่าไม่ควรปลูกในบ้านเพราะชื่อลั่นทมคล้ายๆ กับ "ระทม" ควรปลูกในวัดมากกว่า แต่พ่อแม่พี่ฟ้าไม่ถือค่ะ ปลูกทั้งมะม่วง ขนุน มะตูม ปีบ ลิ้นฟ้า ตีนเป็ด ทับทิม และวาสนา ปะปนกันไปหมด
พวกสาวๆ ในหมู่บ้านก็ชอบมาขอเก็บลั่นทมบ่อยๆ พี่ฟ้าไม่หวงเลย บอกให้เก็บตามสบาย เคยบอกหนูด้วยว่า...อยากขึ้นไปนั่งบนกิ่งลั่นทมสูงๆ มองดูดาว คิดว่านั่งอยู่ที่กิ่งจันทร์ตามใจฝันไงคะ!
ตอนโรงเรียนปิดเทอมตุลาคม พี่ฟ้าขออนุญาต พ่อแม่ไปเที่ยวหัวหินกับเพื่อนๆ น่าอิจฉาจังเลย...หนูอยากไปเที่ยวมั่งแต่พ่อแม่ไม่ว่าง และไม่ยอมให้ไปกับเพื่อนๆ ค่ะ
คืนแรกที่พี่ฟ้าไปหัวหิน หนูก็ฝันถึงเธอ...
ในฝันนั้น พี่ฟ้ากำลังเล่นน้ำทะเลกับเพื่อนๆ แถมโบกมือให้ด้วย เสียงคลื่นซัดหาดกับเสียงหัวเราะเริงร่าของพวกสาวๆ รุ่นพี่ทำให้หนูอยากจะโผลงน้ำ แหวกว่ายให้ชื่นฉ่ำใจจริงๆ ค่ะ
สงสัยว่าจิตใจของเราคงจะผูกพันกันมากเหมือนเครื่องส่งกับเครื่องรับ เพียงแต่หนูไม่รู้ว่าใครเป็นคนส่งคนรับกันแน่...คงเป็นเพราะหนูคิดถึงเธอพอๆ กับพี่ฟ้าคิดถึงหนูก็ได้ค่ะ
คืนต่อมาหนูก็ฝันถึงพี่ฟ้าอีกนะคะ!
คราวนี้ไม่ใช่ที่หาดทรายชายทะเลแล้ว แต่เป็นที่หน้าบ้านเรานี่เอง...พี่ฟ้าขึ้นไปนั่งอยู่บนกิ่งใหญ่เกือบบนสุดของต้นลั่นทมแดง ไม่รู้ว่าเธอขึ้นไปตอนไหน เพราะหนูเห็นเมื่อพี่ฟ้ากำลังนั่งเงยหน้ามองดาวอย่างผาสุกจนน่าอิจฉา ผมยาวสยายของเธอปลิวไสวตามแรงลมน่ามองจังเลย
"พี่ฟ้าๆ" หนูเรียกเบาๆ แต่เธอคงไม่ได้ยินเพราะอยู่สูงเหลือเกิน แต่สักครู่...ราวกับจะรู้ว่าหนูกำลังแหงนมอง เพราะเธอก้มลงมายิ้มหวาน โบกมือให้อย่างร่าเริง
แหม! ดูเผินๆ เหมือนพี่ฟ้ากำลังนั่งอยู่บนกิ่งจันทร์จริงๆ ค่ะ แต่ใจหนูรู้ว่าเป็นกิ่งลั่นทม กลัวเธอจะพลัดตกลงมาน่ะซิคะ...ก็เธอนั่งท่าทางสบายๆ ราวกับนั่งคุยกับหนูที่ม้าหินริมรั้วข้างบ้านอย่างนั้นแหละ
เอ...เขาว่ากิ่งลั่นทมมันเปราะ หักง่ายไม่ใช่เหรอคะ? แต่หนูว่าคงไม่จริงมั้ง ไม่งั้นพี่ฟ้าคนสวยจะนั่งห้อยขาตามสบายได้ไง? หรือไม่ก็เพราะเธอร่างเล็ก แบบบางเหมือนนางฟ้าที่ล่องลอยในเทพนิยาย มือถือคทา มีดวงดาวจิ๋วๆ ส่องแสงด้วยล่ะค่ะ
พี่ฟ้าบอกว่าไปเที่ยวสองคืน จะซื้อเปลือกหอยสวยๆ ที่หัวหินกับขนมอร่อยๆ ที่เมืองเพชรมาฝากหนูด้วยล่ะ...
เย็นนี้เธอก็จะกลับบ้านแล้ว!
นั่นไงคะ...พอหนูวิ่งตื๋อออกจากบ้านก็เห็นพี่ฟ้ากำลังนั่งห้อยขาอยู่บนกิ่งลั่นทมแดงเหมือนกับในความฝันพอดี หนูตะโกนเรียกอย่างดีใจ... พี่ฟ้าๆ พี่ฟ้ามาแล้ว! เที่ยวหัวหินสนุกไหมคะ? ซื้อหอยสวยๆ กับขนมอร่อยๆ มาฝากหนูหรือเปล่า?
พี่ฟ้าก้มลงมอง ยิ้มและโบกมือให้หนูหย็อยๆ แหม! มาถึงก็ซนเลยนะ! หนูนึกขณะวิ่งผ่านรั้วเข้าประตูเปิดกว้าง...หันไปมองทางต้นลั่นทมแดงก็ไม่เห็นพี่สาวคนสวยเสียแล้ว
หนูตกตะลึง ใจหายวูบ ขนลุกซ่าไปทั้งตัวด้วยสัญชาตญาณอะไรบางอย่าง...
จริงด้วยค่ะ! รถพี่ฟ้าเกิดอุบัติเหตุคว่ำที่เขาย้อย คนอื่นๆ แค่ฟกช้ำดำเขียว แต่พี่ฟ้าของหนูคอหัก ตายคาที่... ขอให้วิญญาณของเธอล่องลอยขึ้นไปนั่งบนกิ่งจันทร์ ชมหมู่ดาวระยิบระยับอย่างผาสุกตลอดไปนะคะ!
หน้า:
[1]