ขอบคุนค้าบบบบ
ขอบคุณครับ
ขอบคุนมากๆ คราบบบ
ขอบคุงครับ
ขอบคุณมากนะคับ ชอบมากๆ
ขอบคุณครับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณครับ
เยี่ยมมมม{:4_108:}
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากคับ
ขอบคุณมากครับที่กรุณาผม
“ หมึกไม๊คร๊าบบบ หมึกปิ้งงงง ” เสียงหล่อๆของหนุ่มคนขายหมึกดังแว่วมาเข้าหู
ผมรีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าตังค์แล้วออกไปรอหน้าบ้าน
ข้างนอกแดดร้อนจัดแต่จนมองเห็นไอแดดเป็นเปลวระยิบ หนุ่มขายหมึกปิ้งยังคง
ปั่นจักรยานพ่วงข้างมาขายของช่างขยันเสียจริง ผมมองใบหน้าหล่อๆที่โดนแดด
เผาจนแดงเกรียมแล้วก็สงสาร
“ จอดด้วยจ้า...เอาหมึกบด 20 สิ” ผมโบกมือเรียกให้เขาหยุดหนุ่มยิ้มอย่างดีใจ
“ อ้าว! พี่แว่นวันนี้ไม่ทำงานเหรอครับ ? “หนุ่มทักทายเขาจำได้เพราะผมอุดหนุน
เขาเป็นประจำนี่นาผมมองเห็นแผงอกแน่นๆในเสื้อเชิ้ตเก่ามอซอแล้วก็อดกลืนน้ำลาย
ไม่ได้ เด็กอะไรโตเกินวัยน่ากิน เอ๊ย น่ารักจริงๆผมมองดูเขาบดหมึกให้อย่างขยัน
ขันแข็ง
“ พี่ลาพักร้อนสัปดาห์นึงน่ะเซ็งๆไม่รู้จะทำอะไรดี “ ผมบ่น
“ โหอิจฉาจัง ผมหละเลิกขายหมึกแล้วยังต้องไปสะพานเหมาหมึกมาทำเองอีก “
หนุ่มบ่นพลางเอาหมวกปีกกว้างที่ใส่มาโบกลมใส่ตัว
“ แล้วนี่ไม่ต้องไปเรียนแล้วเหรอ? “ ผมสงสัย “ อย่าบอกนะว่าเลิกเรียนแล้ว “
“ ฮื่อเลิกแล้วหละพี่ไม่มีเงินเรียน ” หนุ่มบอกเศร้าๆ ก็เมื่อก่อนนี้ผมยังเห็นเขา
ใส่เสื้อยืดกับกางเกงนักเรียนช่วยตาขายของอยู่เลย แต่มาปีนี้ดูเหมือนตาจะแย่
เพราะสังขารแกก็ร่วงโรยไปมากแล้ว
คงจะมีแต่หนุ่มกระมังที่โตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อบึกบึนอาจเป็นเพราะช่วยตาแกทำงานหนัก
มาแต่เล็ก หนุ่มไม่ใช่หลานของตาหรอกแต่ว่าตาแกเจอหลงมาที่ตลาดตั้งแต่ยังเด็ก
ก็ไม่รู้ว่าพลัดมาจากไหนหรือว่าตั้งใจจะทิ้งให้ใครเก็บไปเลี้ยง
แต่ถึงอย่างไรก็ตามหนุ่มยังคงเป็นเด็กดีสมกับที่ตาสั่งสอนเสมอมาตั้งแต่ผมเจอเขา
ครั้งแรกผมก็เห็นเขาช่วยตาทำงานงกๆ ตากหมึกแห้งที่บ้านบ้างช่วยขายหมึกแทน
ตาบ้าง ความหล่อและกตัญญูนี่เองที่ทำให้ใครต่อใครต้องกลายมาเป็นลูกค้าขา
ประจำหมึกปิ้งอย่างผม
“ เป็นหนุ่มแล้วสิปีนี้มีแฟนรึยัง? “ ผมแกล้งแซว กลัวเหมือนกันว่าถ้าเกิดแกบอกผม
ว่าแกมีแฟนแล้วผมคงจะเสียดาย แหมก็เป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงมาตั้งกะแกยัง
ใช้คำนำหน้าว่าเด็กชายอยู่เลย
“ ยังล่ะครับผมไม่กล้าคิดหรอกไหนจะตัวเองไหนจะตา “ หนุ่มรำพันท้อๆ
“ เอาน่าเดี๋ยวตาแกก็หายดีแล้ว “ ผมปลอบ “ ปีหน้าลงเรียนก็ยังทัน “
“ เพื่อนๆผมมันไปเรียน ปวช. กันมั่งต่อ 4 – 5 – 6 กันมั่งมีผมคนเดียวที่จบ ม.3 “
ผมมองเขาแล้วก็สงสารผมรู้ว่าตาแกคงไม่หายหรอกอย่างดีก็แค่ทรงแกอายุมากเกิน
กว่าที่จะทำงานหนักๆแล้วแต่แกก็ยังฝืนทำ ดีนะที่หนุ่มเป็นเด็กกตัญญูไม่ทิ้งตายามที่
แกลำบากและยังคงดูแลพาไปหาหมอบ้างตามอัตภาพ
“ หนุ่มพี่ก็สงสารหนุ่มนะเอาอย่างนี้พี่ให้หนุ่มยืมเงินเรียนก่อนดีไหม? แล้วพอหนุ่ม
จบค่อยทำงานหาเงินใช้พี่ “ ผมเสนอให้เขาอย่างจริงใจ แหมขนาดเด็กผู้ชายเชี่ยๆ
ผมยังส่งเสียจนเรียนจบมาแล้วประสาอะไรกับคนดีๆที่รักเรียน
“ ไม่ได้หรอกครับพี่ผมเกรงใจ “เขายื่นปลาหมึกบดใส่ถุงกระดาษให้ผมพร้อมน้ำจิ้ม
ในกระทงใบตองแห้ง ผมชอบที่เขายังคงใช้วัสดุจากธรรมชาติที่ไม่ก่อให้เกิดปัญหา
โลกร้อนที่นับวันก็จะยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ และยังเป็นการอุดหนุนสินค้าที่ผลิตขึ้น
เองภายในท้องถิ่นด้วยแล้วจู่ๆผมก็นึกแผนการออก “ เออหนุ่มจ๋าวันเสาร์นี้ว่างไหม ?”
“ เอ่อไม่ว่างอ่ะครับผมต้องมาขายของ “ เขาปฏิเสธ
“ ก็ทำตัวให้ว่างสิพี่มีงานจะจ้างเอางี้หนุ่มขายหมึกได้กำไรวันละเท่าไหร่ ? “
หนุ่มนั่งนึก “ ก็วันละร้อยกว่าบาทอ่ะครับถ้าขายดีก็สองร้อย “
“ งั้นพี่ให้สามร้อย แล้วพรุ่งนี้มาช่วยพี่แต่งสวนหน้าบ้านกับหลังบ้านสองวันพี่ให้
หกร้อยเลยเอ้า “
“ จะดีเหรอครับพี่ผมว่ามันเยอะเกินไป “ หนุ่มอ้ำอึ้งไม่กล้าตอบตกลง
“ ถ้าพี่ต้องไปจ้างช่างมาตัดหญ้าแต่งกิ่งต้นไม้เขาก็เก็บพี่เป็นพันอยู่ดีนั่นแหละพี่ไม่
เอาอะไรมากหรอกแค่ให้หญ้ามันเรียบแล้วก็แต่งต้นไม้ให้เป็นพุ่มเป็นทรงก็พอแล้ว “
หนุ่มยังคงนิ่งอยู่ผมเลยย้ำ “ น่า...ช่วยพี่หน่อยนะ จ้างเขามาทำก็ไม่รู้ว่าจะไว้ใจได้
เหมือนคนกันเองหรือเปล่าปุบปับมันหยิบฉวยอะไรไปเราก็ไม่รู้ ข้าวของในบ้าน
ราคาแพงๆหายไปก็เสียดาย... “
“ ครับๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาทำให้แต่เช้าก็แล้วกัน “ หนุ่มตกลงรับปากน่ารักอะไรอย่างนี้
“ ไม่ต้องมาเช้าหรอกทำอะไรๆให้เสร็จเรียบร้อยก่อนก็ได้บ่ายๆแดดร่มลมตกก็ค่อยทำ
เช้าๆหนุ่มจะได้พักผ่อนดูแลตาได้ “
หนุ่มรับปากผมแล้วก็รีบปั่นรถจักรยานออกไปขายปลาหมึกปิ้งต่อ ส่วนผมก็ได้แต่กินปลา
หมึกแกล้มความฝัน ฝันหวานว่าวันเสาร์เขาจะได้มาอยู่ให้ผมดูหน้าเต็มๆวันโดยไม่ต้อง
แวะไปขายหมึกปิ้งให้คนอื่นเหมือนทุกที
ผมออกไปซื้อของมาเตรียมไว้สำหรับวันพรุ่งนี้ผมเลือกซื้ออาหารดีๆมาเตรียมไว้
ให้เขากิน เบียร์ซัก 5 – 6 กระป๋องเผื่อว่าหนุ่มเกิดอยากทานโตขนาดเขาน่าจะ
ทานได้แล้วนะ แต่พูดตรงๆว่าตอนนั้นผมชอบเขาแต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไป
มากกว่าคนที่สนิทสนมกัน ผมกลัวว่าพอเขารู้แล้วเขาจะรังเกียจผมไม่ยอมมาให้
ผมได้เห็นหน้าหล่อๆของเขาอีกน่ะสิ
ที่จริงกะอีแค่ 600 บาทผมก็ว่าไม่ครณาหรอกเพราะเงินเดือนผมเองก็สูงอยู่ไหนจะ
เงินพิเศษต่างหากอีกเวลาเที่ยวกลางคืนผมจ่ายมากกว่านี้หลายเท่าตัวนัก แต่ผมมัก
จะคิดอยู่แต่ว่าเมื่อมีชีวิตอยู่ก็ใช้มันให้สนุกและคุ้มค่าเพราะเวลาคนเรามันก็เหลือสั้นนัก
และผมเองก็ไม่ใช่จะเป็นหนุ่มๆเหมือนคนอื่นเขา
แต่ลึกๆในใจผมก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าผมได้หนุ่มมาเป็นแฟนคงจะดีมิใช่น้อย
ขอบคุณครับผม
o_o oh wwoooowww amazing i like it ;P;P;P;P:L:L
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
อ่ะนะ ขอบคุนๆ
ขอบคุณครับ
เนื้อหาดีมากครับ
ขอบคุณคับชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ