nattapol17 โพสต์ 2014-6-28 13:43:47

หนังรอบบ่าย (เด็ก-ผู้ใหญ่) โดย พลรักษ์ (ผู้เขียนนิยายขนาดยาว “หนอนน้อย”)

โดย พลรักษ์ (ผู้เขียนนิยายขนาดยาว “หนอนน้อย”)

หัวใจของโป้งเต้นแรงจนแทบได้ยินเสียงดังตึงตังออกมาจากหน้าอก กล้ามเนื้อทุกส่วนบนร่างกายของหนุ่มน้อยวัย 12 ขวบเครียดเขม็ง เขาหายใจแรงขณะความคิดวนเวียนหาทางออกวุ่นวายวายว่าจะทำอย่างไรดีกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่เวลานี้...

ใจนึงกำลังตะโกนบอกให้รีบลุกขึ้นและวิ่งหนีจากผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาในโรงหนังที่มืดและไม่ค่อยมีคนแห่งนี้โดยเร็ว บอกตั้งแต่เห็นเขาเดินมาทรุดนั่งข้างๆ เมื่อสักห้านาทีที่แล้วโน่นแหละ... แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือเขาทำไม่ได้ เพราะแม้จะรู้ว่านั่นคือสิ่งที่เขาควรทำ แต่ร่างกายมันเหมือนไม่เห็นด้วย เป็นเพราะอีกใจนึงสั่งให้นั่งเฉยๆ ขณะที่มือของชายแปลกหน้า ที่โป้งเห็นเพียงลางๆ ว่าเป็นคนร่างใหญ่ ลูบไล้ท่อนเนื้อแข็งปั๋งในเกงเกงนักเรียนสีกากีของเขาแบบเต็มไม้เต็มมือมากขึ้น

สิ่งที่โป้งทำได้คือมองซ้ายมองขวา... กลัวว่าจะมีใครเห็นพฤติกรรมผิดๆ ของเขาตอนนี้...

วันนี้วันศุกร์ โรงเรียนปล่อยให้เด็กกลับบ้านตั้งแต่หลังเที่ยง เพราะครูมีประชุมด่วน โป้งกำลังรอรถตู้เข้าหมู่บ้านที่หน้าโรงหนังชั้นสองแห่งนี้ตอนที่อาพนธ์ หรือคุณครูนิพนธ์ ครูประจำชั้นของโป้งโทรมาหา บอกว่าวันนี้โป้งต้องไปนอนที่บ้านเขา เพราะพ่อกับแม่ของโป้งต้องรีบกลับบ้านที่บางคล้า เพราะคุณตาของโป้งประสบอุบัติเหตุตกบันไดถึงขั้นขาหัก และอาจจะต้องอยู่ยาวไปจนถึงวันอาทิตย์

“พ่อเขาไม่โทรบอกโป้งเอง เพราะคิดว่าอยู่ในห้องเรียนน่ะ” อาพนธ์บอก ก่อนจะสั่งให้โป้งรอในโรงหนัง เพราะคงอีกเกือบชั่วโมงกว่าจะมาถึง... บอกว่าถึงแล้วจะโทรเรียกออกมา

ครูนิพนธ์ หรืออาพนธ์เป็นเพื่อนสนิทกับพ่อตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย และเช่าบ้านอยู่ด้วยกันจนถึงวันที่พ่อแต่งงานกะแม่จึงย้ายออกไป แต่ก็ยังมาเป็นแขกประจำที่บ้านเสมอ อาพนธ์เห็นโป้งมาตั้งแต่แรกเกิด พูดได้ว่าเขามีส่วนเลี้ยงโป้งมาตั้งแต่แบเบาะ แถมตามใจ พากินพาเที่ยวจนโป้งติดแจ...ดังนั้นเมื่อรู้ว่าจะได้อยู่ห้องของครูนิพนธ์ตอนขึ้น ม.หนึ่ง โป้งจึงดีใจเป็นที่สุด...

แม้จะไม่ชอบหนังฝรั่งแนวโรแมนติกเรื่องที่กำลังฉาย แต่ก็คงจะดีกว่ารออยู่ริมถนนในวันอากาศร้อนจัดแบบนี้... นี่คือสาเหตุที่ทำให้โป้งตีตั๋วเข้ามาดูหนังรอบบ่ายวันนี้...

โป้งตัวสั่นเทิ้ม ไม่เคยรับรู้ความซ่านเสียวแบบเข้มข้นขนาดนี้มาก่อน แม้จะเคยเล่นกับควยขนาดสี่นิ้วของตัวเองอยู่ทุกวี่ทุกวันก็ตาม... สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเขาในโรงหนังมืดๆ ตอนนี้ เป็นความรู้สึกล้ำลึกแบบใหม่ที่โป้งไม่เคยแม้แต่จะจินตนาการ...

ผู้ชายตัวใหญ่ ใส่เสื้อเชิตพับแขน ที่นั่งอยู่ด้านซ้ายของโป้งคนนี้กำลังลูบไล้ควยของเขาอย่างตั้งอกตั้งใจ พักหนึ่งก็ใช้มือซ้ายสอดเข้าไปในขากางเกงนักเรียนของโป้ง ปลายนิ้วสัมผัสไข่ของเขาเบาๆ รวมถึงลูบลึกเข้าไปจนสัมผัสเข้าไปในซอกหลืบด้านใต้เบาๆ... มันเสียวจนเด็กตัวเล็กกับปล่อยลมหายใจเสียงดัง... เสียง ‘อา’ ดังรอดไรฟันออกมาพอให้ได้ยิน... ณ เวลานั้นโป้งน้อยรู้สึกเสียวซ่านจนแทบหายใจไม่ออก

และเหมือนสามารถอ่านใจเด็กตัวเล็กในชุดนักเรียนคนนี้ได้ ชายหนุ่มร่างใหญ่ก้มตัวลงมาใกล้ และคลึงท่อนเนื้อที่แข็งเป็นลำชัดเจนบนเนื้อผ้าสีกากีแรงขึ้น มือซ้ายในขากางเกงก็ทำหน้าที่อันมหัศจรรย์ของมัน ถึงเวลานี้ โป้งลืมทุกอย่าง ทำได้เพียงถ่างขาให้กว้างขึ้น และถัดตัวออกไปจนถึงขอบเบาะนั่ง เพื่อเปิดทางให้มือของผู้ชายแปลกหน้าทำหน้าที่ของมันได้สะดวกที่สุด

โป้งได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นเป่าข้างหู ก่อนที่จะถูกหอมแก้ม ไซ้คอ... ขณะเสียงนุ่มทุ่มจะบอกเบาๆ ว่า เขาเป็นเด็กดี เป็นน่ารัก รวมถึงบอกด้วยว่าโป้งจะมีความสุขแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

สติที่ยังคงเหลืออยู่ริบหรี่ บอกโป้งที่กำลังหน้าแดงจัดว่าเขาควรจะลุกและหนีออกไปจากโรงหนังแห่งนี้โดยด่วน เพราะเหตุการณ์แบบนี้เพิ่งจะอยู่ในบทสนทนาระหว่างเขากับอาพนธ์เมื่อไม่นานนี่เอง เขารู้ดีว่าผู้ชายที่กำลังปรนเปรอความหฤหรรษ์แบบที่เด็ก 12 ขวบไม่เคยรับรู้มาก่อนนี้ กำลังทำในสิ่งที่ผู้ใหญ่ท่ั่วไปเรียกว่าการ “รังแกเด็ก”

“คนอื่นจูบไม่ได้ แต่อาพนธ์จูบโป้งได้ ใช่ไหม ใช่ไหม” อาพนธ์กอดและจูบเขาแรงๆ หลังจากตีหน้าเครียดสอนเขาเรื่องการระวังตัวให้พ้นอันตรายจากคนแปลกหน้าในเย็นวันหนึ่ง

“จูบก็ได้ จับตูดจับไข่ก็ได้ ใช่ไหม ใช่ไหม ใช่ไหม” ครูนิพนธ์กอดรัดโป้งที่หัวเราะกิ๊กๆ หลบปากที่ก้มลงจูบ ปัดป้องมือใหญ่ๆ ของครูนิพนธ์ที่ขยำตามตำแหน่งที่บอกด้วยความจั๊กกะจี้ แต่ดูเหมือนว่าไม่ค่อยจะสำเร็จเท่าไหร่ เจ้าตัวน้อยเลยถูกจูบปากจูบแก้ม อุ้มขึ้นมาจูบหน้าท้อง หรือมาไซ้ที่หว่างขาจนหนำใจ

ครูนิพนธ์กอดรัดฟัดเหวี่ยงโป้งแบบนี้มาตั้งแต่เป็นเด็กเล็ก จับโป้งอาบนำ้และขัดสีฉวีวรรณให้มาตั้งแต่ยังแบเบาะ จนถึงปัจจุบันนี้ ที่แม้ว่าโป้งจะยืนยันว่าเขาเป็นหนุ่มแล้ว ถูตัวให้สะอาดได้เองแล้วก็ตาม...

แต่จะว่าไป โป้งก็โต้แย้งแบบงั้นๆ เพราะจริงๆ แล้วเขาชอบความใส่ใจที่อาพนธ์มีให้ตลอดทุกนาทีที่อยู่ด้วยกัน ชอบให้ถูตัวให้ โดยเฉพาะการขัดถูทำความสะอาดกลางลำตัว ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง... ที่ดูเหมือนอานิพนธ์จะอ้อยอิ่งอยู่ตรงนั้นนานเป็นพิเศษเพราะต้องการให้แน่ใจว่าร่างกายของโป้งสะอาดทุกซอกทุกมุมเสมอ...

ความรักที่ได้รับ ทำให้โป้งร้องขอตามไปนอนกับอาพนธ์ทุกครั้งที่ที่เขาแวะมาคุยที่บ้าน ตอนเป็นเด็กเล็กก็ร้องตามเพราะอาพนธ์ตามใจจนพ่อดุอาพนธ์เอาหลายหน แต่สักปีมานี่ โป้งชอบไปนอนกับอาพนธ์ด้วยเหตุผลใหม่... เหตุผลที่เขาเองก็ไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร...

อาพนธ์คงไม่รู้หรอกว่า... ตั้งแต่เริ่มรู้จักการ “ชักว่าว” ให้ความสุขตัวเองเมื่อเกือบสองปีที่ผ่านมานี่ ทุกคืนที่อาพนธ์อาบน้ำให้โป้ง โป้งจะต้องแอบชักว่าวใต้ผ้าห่มตอนอาพนธ์หลับแล้วทุกครั้ง... บางครั้งก็หลับตาแล้วนึกภาพว่ายังอยู่ในห้องนำ้ แล้วอาพนธ์กำลังใช้สบู่รูดท่อนควยของเขาเพื่อความสะอาดอยู่... รูดช้าๆ ครับอา... โป้งชอบจัง...​อูย... อาครับ...อา....

โป้งสะดุ้งจากความเคลิ้มเมื่อได้ยินเสียงหัวเข็มขัดถูกปลดออกจากกัน แต่ทำได้เพียงก้มลงมองผู้ชายร่างใหญ่ที่เลื่อนตัวลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น รู้สึกถึงมือใหญ่ค่อยๆ รูดซิปกางเกงนักเรียนของเขาลง ตอนนี้มือของโป้งตะปบขอบกางเกงเอาไว้โดยอัตโนมัติ คงเป็นปฏิกริยาด้านดีที่ยังพอมีเหลือ...

แต่ก็ทำได้แค่นั้น เพราะหลังจากที่ชายหนุ่มลูบไล้ท่อนควยที่แข็งเป็นลำอยู่ใต้กางเกงในสีขาวอีกรอบ...พร้อมๆ กับแกะมือของโป้งออก โป้งก็ยอมปล่อย...

แล้วโป้งน้อยก็รู้สึกถึงความเสียวซ่านที่รุนแรงขึ้นเป็นทวีคูณ เมื่อมืออุ่นๆ ของชายแปลกหน้าสัมผัสกับท่อนควยของโป้งโดยไม่มีเนื้อผ้ามาขวางกลาง... มือนั้นรูดท่อนเนื้อของโป้งขึ้นลงสี่ห้าครั้ง ในความมืดที่มีแสงกระพริบจากเครื่องฉายอยู่ข้างบนนั้น โป้งมองเห็นลางๆ ว่าผู้ชายคนนั้นค่อยๆ ก้มหน้าลงไปอมควยของเขาด้วยความรู้สึกที่พุ่งพล่าน... เสียงหายใจของหนูน้อยแรงขึ้น แกนกลางลำตัวกระตุกเกร็งแบบคุมไม่ได้...

ขาสองข้างของโป้งเหยียดเกร็ง มือกำพนักเก้าอี้แน่น ขณะที่ศีรษะของผู้ชายคนนั้นเริ่มขยับขึ้นลง ความอุ่น ความนุ่ม ความชุ่มและลื่นของน้ำลายในปากที่รัดรึงท่อนควยอันน้อยๆ ของโป้ง ทำให้โป้งถึงกับต้องหลับตาแน่นด้วยความซ่านเสียวที่รุนแรงขึ้นทุกขณะจิต

เท่านั้นยังไม่พอ มือใหญ่สองข้างเลื่อนลงไปกุมก้นเล็กๆ ของโป้งยกขึ้นเป็นจังหวะ สอดคล้องกับการดูดขึ้นลงของปาก เด็กน้อยกัดฟันแน่นเพราะเกรงเสียงร้องจะแผดออกมา ใบหน้าสบัดไปมาด้วยความเสียวแบบที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน...

ชายหนุ่มทอดจังหวะปรนเปรอความสุขให้กับโป้งให้ยาวออกไป โดยการหยุดดูด และเปล่ียนมาเป็นการจูบดับจุ๊บ เหมือนของรักของเขา สลับกับการเลียไล้ไปทั่วทั้งลำ รวมถึงส่วนหัวที่กำลังแดงจัดด้วยเลือดที่สูบฉีดแรง

แล้วควยแข็งเหยียดตรงของโป้งก็ถูกดูดหายวาบเข้าไปในปากของชายแปลกหน้าอีกรอบ คราวนี้มันหายเข้าไปทั้งลำ จมูกของชายหนุ่มกดแน่นอยู่กับหน้าท้องเนียนไร้ขนของโป้ง ขณะลิ้นและน้ำลายในปากทำหน้าที่อันแสนมหัศจรรย์ของมัน...

ความรู้สึกเสียวซ่านทะลักล้นจากแก่นกลางลำตัวขึ้นมาสู่สมองของโป้ง ร่างน้อยๆ ของเด็กสิบสองปีเกร็งไปทุกสัดส่วน ขาสองข้างเหยียดตรงไปข้างหน้า...

“อาพนธ์ครับ โป้ง... โป้งเสียว โป้งเสียว...” เขาครางไปกับภาพในหัว..

เหมือนว่าร่างในเงามืดจะชะงักจากการปรนเปรอความสุขให้ท่อนควยของโป้งไปนิดนึง แต่ก็เพียงแว่บเดียว ทั้งริมฝีปากและลิ้นของชายแปลกหน้าก็ทำหน้าที่ของมันต่อ ความรู้สึกเต็มเปี่ยมที่กลางลำตัวมันมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น... จนถึงขั้นที่หนูน้อยรู้ดีว่าเขากำลังจะ...

“น้ำจะแตกแล้วครับ อาพนธ์ โป้งน้ำแตกแล้วครับ”

แล้วสติของโป้งก็คืนมาที่เหตุการณ์จริงที่กำลังเกิดขึ้นในโรงหนังมืดๆ แห่งนี้อีกครั้ง ในวินาทีที่ความเสียวพุ่งขึ้นถึงจุดสุดยอด มือของเจ้าโป้งจับศีรษะของชายที่ซุกอยู่ตรงหวางขาของเขา พร้อมออกแรงผลัก กลัวว่าน้ำว่าว ซึ่งโป้งรู้ดีว่ามีปริมาณมากมายหลายปรี๊ด ของเขาจะเลอะเทอะเปรอะเปื้อนผู้ชายคนนี้ แต่ไม่สำเร็จ

ขณะที่น้ำแห่งความรักของโป้งฉีดทะลักเป็นสาย สายแล้วสายเล่านั้น... เขารู้สึกได้ชัดเจนถึงแรงดูดเม้มบนลำควยที่เกิดขึ้นจากปากของชายแปลกหน้า เสียงดังจ๊วบๆ ดังแข่งกับเสียงครางเบาๆ ของเขาจนได้ยินชัดเจน และแรงดูดที่ควยขณะที่น้ำว่าวแล่นออกไปตามลำควยนั้น เป็นความรู้สึกเสียวถึงระดับสุดจะบรรยาย... เจ้าตัวเล็กกัดฟันแน่น พร้อมๆ กับลำตัวโค้งงอลงไปแนบอยู่กับศีรษะและแผ่นหลังของเขาอย่างห้ามไม่อยู่... มือกอดชายแปลกหน้าไว้แน่น...

“ผมขอโทษ.... ผมทนไม่ไหวจริงๆ....” เจ้าตัวเล็กกระซิบเบาๆ

ผู้ใหญ่ที่เพิ่งดูดควยเด็ก 12 ขวบจนน้ำแตกกระจายไม่ตอบ ยังคงดูดเลียควยของโป้งเบาๆ เหมือนจะเก็บกินไม่สูญเปล่าแม้สักหยด...
โป้งเป็นเด็กในโลกยุคอินเตอร์เน็ต... เขารู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาคืออะไร... เพียงแต่นึกไปไม่ถึงว่ามันจะมีอานุภาพที่รุนแรงขนาดทำให้เขา “แทบขาดใจตาย” ได้แบบนี้

เขารู้ว่าผู้ชายบางคน ชอบดูดควยของผู้ชายด้วยกัน... แต่ไม่รู้จริงๆ ว่าจะมีคนที่ดูดกินน้ำว่าวของผู้ชายด้วยกันโดยไม่รังเกียจแบบนี้...
โป้งเอนตัวพิงพนักเก้าอี้อย่างหมดแรง... นี่คือประสบการณ์เสียวที่โป้งบอกตัวเองในใจว่า “ยิ่งใหญ่เหลือเกิน”

แล้วผู้ชายที่เพิ่งจะปรนเปรอความสุขสุดยอดให้เขาก็ขยับตัวลุก และเดินแบบก้มๆ ออกไปโดยไม่พูดอะไรกับเขาสักคำ โป้งมองตามร่างสูงใหญ่จนหายไปหลังผ้าม่านผืนใหญ่ สมองมึนงงนึกคิดอะไรไม่ออกเลย...

ครู่หนึ่ง ไม่รู้นานแค่ไหน โทรศัพท์มือถือในกางเกงนักเรียนที่กองอยู่ตรงตาตุ่มก็สั่นขึ้น เด็กน้อยดึงกางเกงในและกางเกงนึกเรียนขึ้นมาปิดส่วนกลางลำตัวที่ยังคงเสียวซ่าน และเปียกไปด้วยน้ำลายผสมน้ำว่าวของเขา เหมือนเป็นหลักฐานว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาสักครู่เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่เขาหลับและฝันไประหว่างดูหนังน่าเบื่อเรื่องนี้

“โป้งเหรอ อาพนธ์มาแล้ว รออยู่หน้าโรงหนังนะ ออกมาได้แล้ว” เสียงตามสายบอก

โป้งน้อยยืนปรับสายตาให้เข้ากับแสงสว่างนอกโรงหนังอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเห็นคุณครูนิพนธ์ หรืออาพนธ์ของเขาเดินเข้ามาหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แม่้ผมจะยุ่งผิดปกติ แต่ก็ยังดูดีเหมือนที่โป้งเห็นจนเจนตา...

แต่เอ๊ะ! หน้าอกเสื้อของอาพนธ์เปื้อนน้ำอะไรน่ะ... โป้งจัดแจงเปิดกระเป๋านักเรียน กะจะหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาจะเช็ด...แต่เดี๋ยวก่อน! คราบบนอกอาพนธ์นั่นมัน...

ภาพเหตุการณ์ในโรงหนังมืดๆ เมื่อสักครูวนกลับมาฉายชัดในหัวของเด็กน้อยอีกรอบ...

“อาพนธ์เองเหรอ” เจ้าตัวเล็กพึมพัม ก้มหน้าซ่อนความตกใจ

“หิวไหม” คนตัวใหญ่ถามอย่างรักใคร่ ขณะกอดคอเจ้าตัวเล็กแล้วพาออกเดิน “โป้งต้องนอนกับอาพนธ์จนถึงวันอาทิตย์เลยนะ ดีใจไหม”

“ดีใจครับ” โป้งน้อยตอบเบาๆ ขณะข่มความตื่นเต้น และความสับสนในหัว

แต่ไม่นาน เด็กฉลาดอย่างโป้งก็เรียบเรียงข้อมูลใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นได้...

แล้วเจ้าตัวเล็กก็ยิ้ม... เงยหน้ามองอาพนธ์สุดที่รักด้วยตากลมโต... ตอนนี้เจ้าหนูตื่นเต้นจนควยแข็งปั๋ง ต้องเอากระเป๋านักเรียนปิด

ตอนนี้ยังไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง แต่โป้งเชื่อมั่นว่าสุดสัปดาห์นี้ จะต้องเป็นสุดสัปดาห์ที่เขาและอาพนธ์ จะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน...

pndu62 โพสต์ 2014-6-28 18:41:46

ขอบคุณครับ

kakespark โพสต์ 2014-6-28 19:18:45

ขอบคุณครับ

brit โพสต์ 2014-6-28 21:59:24

ขอบคุณครับ

brown โพสต์ 2014-6-28 22:59:48

ขอบคุณครับ

kridty75 โพสต์ 2014-6-28 23:40:23

ชอบคุณครับ

tonkungsaa โพสต์ 2014-6-29 09:35:11

ขอบคุณครับ

loveyous โพสต์ 2014-6-29 13:15:32

เรื่องนี้จบแล้วยังครับ

you13 โพสต์ 2014-6-29 15:11:53

ขอบคุณครับ

theera โพสต์ 2014-6-29 19:00:43

loveyous ตอบกลับเมื่อ 2014-6-29 14:15 static/image/common/back.gif
เรื่องนี้จบแล้วยังครับ

คงยังไม่จบมั้งคับ

nattapol17 โพสต์ 2014-6-30 00:23:48

lekthai ตอบกลับเมื่อ 2014-6-28 15:22 static/image/common/back.gif


ขอบคุณครับ

nattapol17 โพสต์ 2014-6-30 00:24:03

pndu62 ตอบกลับเมื่อ 2014-6-28 19:41 static/image/common/back.gif
ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

nattapol17 โพสต์ 2014-6-30 00:24:14

kakespark ตอบกลับเมื่อ 2014-6-28 20:18 static/image/common/back.gif
ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

nattapol17 โพสต์ 2014-6-30 00:24:23

somkaite ตอบกลับเมื่อ 2014-6-28 21:01 static/image/common/back.gif
สุดยอดครัยผม

ขอบคุณครับ

nattapol17 โพสต์ 2014-6-30 00:24:31

brit ตอบกลับเมื่อ 2014-6-28 22:59 static/image/common/back.gif
ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

team901x โพสต์ 2014-6-30 03:15:04

ขอบคุณมากเลยคับผม

redboy โพสต์ 2014-6-30 08:47:03

สุดยอดไปเลยครับ

Nikezero โพสต์ 2014-7-1 21:16:43

ขอบคุณมากนะครับ

0966 โพสต์ 2014-7-2 07:27:54

ขอบคุณมากคับ

Ninemadx โพสต์ 2014-7-2 10:59:40

ขอบคุณครับ
หน้า: [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10
ดูในรูปแบบกติ: หนังรอบบ่าย (เด็ก-ผู้ใหญ่) โดย พลรักษ์ (ผู้เขียนนิยายขนาดยาว “หนอนน้อย”)