เมื่อครั้งได้...รักใคร่ - ตอน 3
ตรี เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่า นิด ไม่ได้อยู่บนเตียงแล้ว ตรีจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ มันไม่ใช่ความฝัน แต่ทำไมมึนหัวมากขนาดนี้ เหมือนจะเป็นไข้บอกไม่ถูก น่าร้อนๆบอกไม่ถูก นอนคิดอยู่ใต้ผ้าห่มอยู่ได้ไม่นาน ตรี ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำแล้วคนที่เดินออกมาก็คือ นิด ทั้งสองมองหน้ากันอย่าง งงงง ก่อนที่ นิด จะตัดสินใจพูดขึ้นมาก่อน "เรื่องเมื่อคืนเราไม่รู้เรื่องนะ เราไม่รู้จะต้องขอโทษหรือยัง แต่ ตรี ก็ไม่ได้เสียหายอะไร" ตรี ได้เเต่งงกับคำพูดที่ไม่รู้ว่า นิด ต้องการ สื่ออะไร ตรี ได้ต่ทำหน้า สงสัยกลับก่อนที่จะพูดว่า "เราก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง"นิด ; เราจะไม่บอกใครและหวังว่า ตรี ก็คงจะไม่ไปบอกใคร
ตรี ; อืม เราคงไม่กล้าไปบอกมครหรอก งั้นเราขอให้นิดออกไปก่อนแล้ว ล๊อกห้องให้เราด้วยนะเราอยากเข้าห้องน้ำแต่เรา....
นิด ; เราออกไปก่อนนะ
ตรีพยายามลุกขึ้นทั้งที่ยาดลำบาก ใช้ผ้าห่มพันร่างกายอันเปลือยเปล่า แล้วเดินไปหยิบผ้าคลุมอาบน้ำก่อนจะพาร่างกายที่แสนเจ็บปวดเข้าห้องน้ำไป มันช่างเป็นการอาบน้ำที่ยากลำบากและทรมารมาก ถึงแม้ว่าตรีจะผ่านเรื่องพวกนี้มาบ้าง แต่ครั้งสุดท้ายก็นานเกือบปี ตรีรู้ว่ามันจะต้องเจ็บปวดและก็ไปอย่างที่คิด เมื่อน้ำได้ชะล้างไปที่ส่วนนั้น มันทั้งแสบ และ ร่างกายที่ไม่มีเเรงก็ยิ่งทำให้ยืนแถถบไม่อยู่ ก่วาการอาบน้ำจะสิ้นสุดลง ก็ใช้เวลานานเกือยชั่วโมง
นิด เมื่อเดินลงมาข้างล่างก็ พบกับ เจ คม ปัน ที่นั้งดูทีวี กินชากาแฟ กันอยู่ และ แนน กับฐา ก็ เตรียมเก็บของกันอยู่ จะแปลกก็ คม กับ เจ ที่มองมาที่ นิดก่อนจะยิ้มให้กันอย่างเจ้าเล่ และพูด ให้คิดว่า"เมื่อคืนมึงเหนื่อยมั๊ยไอนิด" และก็มองหน้ากันก่อนที่จะขำอย่างกวนteen ทิ้งให้ ที่เหลือ งง และแปลกใจกับสิ่งที่สองคนนี้พูด
ตรีเดินลงมาด้วยท่าทางไม่ค่อยดี และทุกคนก็คิดอย่างนั้น ไม่สะบายหรอตรี (คำถามจาก ปัน )อืม เหมือนจะไข้ ถึงกับหมดแรงว่ะคม(เจ พูด) ปันจึงถามว่าขับรถไหวป่าว ให้ใครขับรถให้ดีกว่า
นิด ; เดินไปที่รถโดยที่ไม่ได้พูดกับใคร และ ทำหน้าเหมือนไม่พอใจอะไรบางอย่าง และเดินกลับมาพร้อมถุงของใช้ตัวเองและพูดว่า "เดี๋ยวกูไปส่ง ตรีเอง ให้ตรีขับรถตามไปที่บ้านกูแล้วกันใกล้ๆ พอดีทางผ่านพี่กูกลับบ้าน เดี๋ยวกูกลับกับพีกูได้ พวกมึงจะไปกรุงเทพกันก็ไปก่อนเลยไง กูเห็น ตรี หน้่าไม่ข่อยดีจะได้พักผ่อน กลับบ้านที่กรุงเทพตอนนี้คงไม่ไหวหรอก"
ตรี ; สีหน้าของ นิด ที่มองทางตรีตอนที่พูกกับ เจ มันดูแปลก สายตาแข็งๆอย่างบอกไม่ถูก และก็ดู เสียงจะห่วนๆ แล้วก็บอกนิดไปว่า "ขอบใจนะนิด แต่เราว่าเราไหวนะลำบากนิดป่าวๆ" นิดกลับตอบมาทันทีด้วยเสียงเเบบเดิม "ให้เราไปส่งดีเเล้ว ไม่สะบายอยู่หนิ" เราคิดว่าตอนนี้สีน่า นิดมันแปลกมากแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร แถม ฐายังสมทบว่า ให้นิดไปด้วยอะดีแล้ว ถ้ากลับบ้านไหวก็ไว้เจอกันที่ กทม. เผื่อขากลับ มหาลัย จะได้อาศัยกลับด้วย
และแล้วทุกคนก็เเยกย้าย ตรี ขับรถตารถนิดออกไป บ้านนิดอยู่ใกล้บ้านคมมาก หน้าหมู่บ้านที่ นิด อยู่ห่างกันจากถนนใหญ่ ไม่ถึง5นาทีก็ขับถึงกัน เมื่อบ้านนิด เราเดินลงรถเพื่อที่จะย้ายไปตำแหน่องคนนั่ง แต่แล้ว ........นิดกลับเดินมาที่ตรี แล้ว บีบแขนตรีแรงมาก ทำให้ ตรี ทั้ง งงทั้งสังสัย ก่อนที่นิดจะพูดว่า "ทำไมไอ่เจรู้ว่า กูกับมึงมีอะไรกัน มึงกับมันรู้กันใช้มั๊ย ไอเจ มันแกล้งกูหรือมึงที่อยากนอนกับกู กูรุ้ว่าเมื่อคนกูเมายา แต่มึงนี่ก็เก่งนะ ทำเป็นไม่มีเเรงเหมือนว่าตัวเองก็โดนยามาหลอกกู กูคิดเรื่องเมื่อคืนอยู่นานมาก กูทั้งอายทั้งกลัวว่าทำอะไรมึงลงไป แต่ทำไม เจ กับ คม มันรู้เรื่องเเค่ฟังที่มันพูดกูก็รู้แล้วว่า มันรู้เรื่องของกูกับมึง มึงไปบอกมันตอนไหนหรือรู้กันอยู่แล้ว"
ตอนนี้ ตรี งง ว่านิดพูดเรื่องอะไร ตัวเองไปทำอะไร รู้เรื่องจัดฉากอะไรบอกใคา ตรี งงสับสนไปทุกเรื่องที่ นิดพูดมา แล้วตอบกลับไป ว่า นิดพูดอะไร เราไม่รู้เรื่องและปล่อยเราเถอะเราเจ็บเเขน
นิด ; งงหรอ มึงนี่ หน้าด้านอยากได้กูจนตัวสั่น พอกูจับได้ มึงก็ตีหน้าซื่อ มึงนี่มัน
และแล้วนิดก็ ผลักตรี ลงไปกองกับพื้นที่เป็นหินที่จอดรถก่อน จะ ชี้หน้าไล ตรี ออกจากบ้าน "ไปเลยนะ มึงไปไหนก็ไปเลย อย่ามาใกล้กู กูรังเกียด ถ้าช้ากูจะถีบมึงซ้ำ ไป!!! (ตะคอกใส่หน้า ตรี)"
ตรี ; ถึงตรีจะยังไม่เข้าใจทั้งหมด แต่ก็ พอจะรู้แล้วว่า เรื่องที่ นิด จะไปส่งเค้าก็คงไม่จริง ก็แค่อย่าจะหลอกเค้ามาพูเรื่องบ้าๆเมื่อคืน และก็กลัวกับ คำพูดท่าทาง บวกกับสิ่งที่ นิดผลักตรีลงกับพื้นอย่างไม่ได้สนว่า ตรี ไม่ค่อยสะบาย และเมื่อลุกขึ้นจะเดินไปที่ รถอย่างรนรน ก็พบว่าตัวเอง หัวเข่าแตดมีเลือกออก และมือยังเป็นแผลแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาทำแผล หรือมาสำออย ก่อนที่ นิดจะทำอย่าอื่นอย่างที่เค้าพูดจริงๆ
นิด ; ภาพที่ นิด เห็นคือ ตรีทำหน้าตายไม่รับรู้อะไร แกล้วโง่จนน่าโมโห ที่ผลักออกไปก็ตกใจว่าทำไปได้ไง แถม หัวเข่าก็เเตกอีก ตรีเดิน กะเพกไปที่รถอย่างลุกรน จแต่มันช้าจนผม อดไม่ได้ ถีบไปที่กลางหลัง จนตัว ตรี กะเดน ไปที่รถมันเอง กับท่าทางที่ สำออยนัก
ตรี ; ผมโดนอะไรไม่รู้ไม่ทันตั้งตัว ก่อนที่ตัวตะไปอยูที่ ประตูรถที่ยังปิดไม่สนิท และ ผมก็มองเห็นภาพที่ ค่อยๆ ดับลง และทำไมผม ง่วงมาก หัวผมโครกกับ สันประตูรถตัวเอง
นิด ; สิ่งที่ผมทำ ผลมันคือ ตรีกระแทกไปที่รถ ดังตุบ!! แต่กลับ ลงไปนอนกึ่งนั่งพิงกับรถ แต่ผมก็ต้องหน้า ซีด!! เมื่อ หัวมันแต่ เลือดไหลมาที่ คอ แล้วก็เลอะ เสื้อของมัน ผมทำอะไรไม่ถูก รีบวิ่งเข้าไปหามัน
ไม่ได้มาเขียน นาน ครับ พอดี ชีวิตผมเล่นตลก ต้องเปลี่ยนงานอีกแล้ว เลยไม่มี เวลามาอัพ ผมหายไปนานมา ถ้าผมเขียนดีไม่ดียังไง ติชมกันได้นะครับ
ปล. ชีวิตจริงคงมีแต่ตบแล้วไม่จูบ เขียนไปเขียนมา เคร้าโครงเรื่องจริงเริ่มไม่เหลือ 55555ที่เขียนไป จินตนาการ เกือบหมดละ 5555 ฝากด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ อ่าวนิดดดเลว
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]