นรกานต์ (Enslave) อัพเดทตอนที่ 13 ลาก่อน (ตอนจบ)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Jera เมื่อ 2015-1-6 11:12อารัมภบท
ไม่มีใครอยากเป็นไอ้งั่ง โดนคนอื่นหลอกใช้
ไม่มีใครที่รักใครแล้ว ไม่ต้องการให้คนนั้นรักตัวเองตอบ แม้ว่าจะรักกันคนละแบบก็ตาม
ไม่มีใครไม่อยากตัดใจจากคนที่เขาไม่ได้รักเรา แต่มันไม่ได้ง่ายดายอย่างที่ใจคิด อย่างที่ปากพูด
เมื่อความรัก ความหวัง กลายเป็นความเศร้า
เมื่อความเชื่อใจ กลายเป็นความสิ้นหวัง
เมื่อแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ถูกบดบังด้วยดวงจันทร์ อุปราคาจึงบังเกิด ความมืดมิดก็เข้าปกคลุม
ใจคนก็เช่นเดียวกัน...
นิยายอีกเรื่องของผม Jera Rune ขอเสนอเรื่องราวของชายหนุ่มสองคนที่โชคชะตาพามาให้พบกัน หากแต่ต่างฝ่ายต่างมองหาสิ่งที่ต่างกัน เมื่อความต้องการของคนหนึ่ง ไม่สามารถตอบความต้องการของอีกคนได้ เมื่อความหวังพังทลาย การแก้แค้นจึงเริ่มขึ้น...
นรกานต์ (Enslave)
งานเขียนชิ้นนี้อยู่ภายใต้สัญญาอนุญาตแบบครีเอทีฟคอมมอนส์แบบแสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกัน 4.0 (Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0) ซึ่งคุณมีสิทธิ์ที่จะ นำงานเขียนชิ้นนี้ไปทำสำเนา เผยแพร่ รวมทั้งแก้ไข ดัดแปลง ปรับปรุงงานเขียนชิ้นนี้ได้ตามต้องการ อีกทั้ง ยังสามารถใช้ประโยชน์ในทางพาณิชย์ได้โดยไม่จำเป็นต้องขออนุญาต หรือจ่ายค่าตอบแทนใด ๆ ทั้งสิ้น แต่ต้องระบุว่าผม Jera, Jera Rune, เจรา หรือ เจรา รูน เป็นเจ้าของผลงาน รวมทั้งหากมีการแก้ไขดัดแปลงผลงาน ต้องระบุจุดที่แก้ไขดัดแปลงให้ชัดเจน และใช้สัญญาอนุญาตแบบเดียวกัน นั่นก็คือ สัญญาอนุญาตแบบครีเอทีฟคอมมอนส์แบบแสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกัน 4.0 (Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0) หรือสัญญาอนุญาตอื่นใดที่เข้ากันได้ (ซึ่งตอนนี้ยังไม่มี)
ทั้งนี้ทั้งนั้น คุณต้องเคารพในสิทธิ์ความเป็นมนุษย์ ความเป็นส่วนตัว ของเจ้าของผลงานนั้น ๆ ด้วย เพราะนี่คือสิทธิพื้นฐานของมนุษย์ทุกผู้ทุกคน หาได้มีข้อยกเว้นไม่
อนึ่ง ถ้าหากตัวละครไปละม้ายคล้ายใครเขา ไม่ว่าจะเป็นชื่อหรืออุปนิสัยใจคอ ขอบอกก่อนเลยว่า มันเป็นเพียงความบังเอิญเท่านั้น ผมมิได้จะกล่าวล่วงเกินผู้ใดทั้งสิ้น ด้วยความเคารพจากใจจริง
หากนักอ่านท่านใดพบข้อผิดพลาด อยากจะติ หรือแนะนำโปรดทำด้วยความสบายใจ ไม่ต้องเกรงใจว่าผมจะน้อยใจ เพราะผมต้องการแต่งนิยายให้ออกมาดีขึ้นเรื่อย ๆ ดังนั้น หากคุณอ่านนิยายมาเยอะ และสนใจจะติ หรือแนะนำ ผมยินดีรับฟังเสมอ แต่ผมคงไม่อาจจะเปลี่ยนพล็อตเรื่องให้เป็นดั่งใจท่านได้ เพราะผมวางพล็อตเรื่องไว้เรียบร้อยแล้วตั้งแต่ต้น
หมายเหตุ: ผมเปิดเพจส่วนตัว ซึ่งจะโพสต์นิยายเรื่องเดียวกันนี้ และเรื่องอื่น ๆ ในอนาคตไว้บน Facebook ชื่อเพจว่า Will of Fate หากท่านใดสนใจจะติดตามก็เชิญได้ตามสะดวก ทั้งนี้ทั้งนั้น งานเขียนจะเหมือนกัน อีกทั้งหากไม่มีอะไรผิดพลาด (คือผมติดธุระด่วน) จะโพสต์ในเวลาไล่เลี่ยกันเสมอ
ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้
ผมเคยโพสต์นิยายลงมาเรื่องหนึ่งแล้วชื่อ โมษะน้อยกลอยสวาท (Amateur Thief) หากท่านใดสนใจก็ลองอ่านดูได้นะครับ
ขอชี้แจงก่อนว่า นิยายเรื่องนี้ เน้นไปทางรุนแรงสักหน่อย อาจจะเกินจริงไปบ้าง ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ เพราะว่า ผมเองก็ไม่เคยลองกับตัวเอง หรือกับใคร เท่าที่อ่านมาก็ไม่รู้ว่ามันเป็นจริง หรือเชื่อถือได้มากน้อยขนาดไหน ดังนั้น ถ้ารู้สึกว่าเกินจริงมากไป ช่วยทักท้วงบ้างก็ดีนะครับ จะได้ปรับปรุงในเรื่องต่อ ๆ ไปครับ
สารบัญ
[*]ตอนที่ 1: รีบ
[*]ตอนที่ 2: ลวง
[*]ตอนที่ 3: อารัมภบท
[*]ตอนที่ 4: ชดใช้
[*]ตอนที่ 5: จำนน
[*]ตอนที่ 6: เริ่มต้น
[*]ตอนที่ 7: ชะตา
[*]ตอนที่ 8: อำนาจ
[*]ตอนที่ 9: นรกานต์
[*]ตอนที่ 10: สวน
[*]ตอนที่ 11: ปิศาจ
[*]ตอนที่ 12: ขอบคุณ
[*]ตอนที่ 13: ลาก่อน
นรกานต์ (Enslave) ตอนที่ 1: รีบ
"เร็ว ๆ หน่อยดิพี่ ผมรีบ" เด็กหนุ่มอายุสิบเก้าปีผิวคล้ำแดด รูปร่างผอมบาง มีกล้ามเนื้อเล็กน้อยตามประสาคนทำงานหนักกำลังเปลือยกายท่อนล่าง นั่งอยู่บนเก้าอี้พลาสติก ปล่อยให้ชายหนุ่มอายุเยอะกว่านั่งคุกเข่ากับพื้นดูดควยของตัวเองอยู่ ส่วนตัวเขานั้น จ้องมองไปยังโน้ตบุ๊กซึ่งเปิดหนังเอ็กซ์ชายหญิงที่กำลังร่วมรักอันอย่างถึงพริกถึงขึง
"จะรีบไปไหน หือ ขอพี่ดูดนาน ๆ ให้หายคิดถึงไม่ได้เหรอ" ชายหนุ่มผิวขาวเหลืองไว้ผมเปิดข้างรองทรง ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนสั้นกางเกงสแล็ค คายควยขนาดไม่ใหญ่มากออกจากปาก แล้วพูดขึ้นมา
"พี่ธีร์ก็... เดี๋ยวผมต้องไปทำงานอีกพี่ พี่ดูดแรง ๆ เลยได้ป่ะ ผมจะได้เสร็จไว ๆ" เด็กหนุ่มคนนั้นยังเร่งเร้าไม่หยุด ขณะที่สายตาก็ยังจองมองภาพบนโน้ตบุ๊กอย่างไม่ละสายตา ชายที่ชื่อว่าธีร์เลยเอื้อมมือสอดเข้ามาภายในเสื้อ หมายจะเล่นหัวนมอีกจุดเพื่อให้อีกฝ่ายเสียวมากขึ้น หากแต่เด็กหนุ่มกลับจับมือเขาเอาไว้
"ไม่เอาดิพี่ ผมไม่ชอบ พี่ดูดเฉย ๆ ก็พอ ดูดลึก ๆ แรง ๆ เน้น ๆ เข้าใจป่ะ" เขาสั่งพร้อมทั้งกดหัวธีร์เข้าไปให้ใบหน้าแนบชิดติดหมอย แม้ควยของเด็กหนุ่มคนนี้จะไม่ใหญ่ยาวมากนัก แต่ธีร์กลับรู้สึกกระอักกระอ่วนอย่างบอกไม่ถูก หากพอได้กลิ่นอับหอม ๆ ที่อยู่ท่ามกลางพงหมอยทำให้เขาถึงกับเคลิบเคลิ้มอยู่ไม่น้อยเช่นกัน
"ลีลาอยู่นั่นแหละ พี่ ผมรีบนะ" อีกฝ่ายดูท่าจะไม่พอใจ ดึงหัวของธีร์ออกจากควยของตัวเอง จนมันเด้งขึ้นไปกระทบหน้าท้องเป็นรอยเปียกของน้ำลาย ตอนนี้ควยลำตรงสีเข้มกับหัวควยสีแดงมันยั่งยั่วยวนใจให้ธีร์กลับลงไปลิ้มเลียอีกครั้ง หากแต่อีกฝ่ายขัดขืน ไม่ให้ธีร์ใช้ปากกับควยตัวเองอีก
"พี่ชักช้าแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่ผมจะเสร็จ เดี๋ยวผมชักเอง แล้วพี่ค่อยดูดตอนใกล้แตกละกัน" เด็กหนุ่มคนนั้นเสนอ ธีร์ได้แต่จำยอมทำตาม แม้ว่าเขาอยากจะดูดอม และเล้าเลียลงลิ้นให้นานเท่าที่จะนานได้ก็ตาม
เมื่อเห็นว่าเด็กหนุ่มข้างหน้ารูดลำควยตัวเองขึ้นลง ธีร์จึงใช้ลิ้นละเลงพวงไข่เพื่อหวังจะเพิ่มควมเสียวให้แก่หนุ่มยอดดวงใจของเขา หากแต่อีกฝ่ายกลับผลักหน้าเขาออกไป "พี่ ผมไม่ชอบ"
ธีร์รู้สึกหงุดหงิดใจไม่น้อย ที่อีกฝ่ายปฏิเสธการกระทำของเขาหลาย ๆ อย่างของเขา สิ่งเดียวที่ชายคนนี้ปรารถนาก็มีแค่การดูดควยแค่นี้หน่ะเหรอ มันยังมีอีกหลายวิธีเล่นเสียว หากแต่ไม่ว่าเขาจะลองใช้ลิ้นกับหัวนมคล้ำ ๆ ยื่น ๆ น่าดูดนั่น หรือใช้มือสะกิดมัน หรือแม้แต่ลงลิ้นที่พวงไข่ ก็โดนปฏิเสธตลอด แต่ธีร์กลับยอมเด็กหนุ่มคนนี้ไปเสียทุกอย่าง เพราะเขารักเด็กคนนี้จากใจจริง แม้ว่าบางครั้งบางครา ธีร์จะรู้สึกว่าควยของหนุ่มผู้นี้จะเล็กไปหน่อย อย่างน้อยก็เล็กกว่าของเขาล่ะ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ก็เพราะรูปร่างหน้าตาที่หลายคนมองว่าธรรมดานี้ ทำเอาเขาหลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้น
เด็กหนุ่มคนนั้นชักว่าว พร้อมกับดูหนังเอ็กซ์ไปเรื่อย ๆ หากแต่ไม่เสร็จสักที เขาเลยเอาลิ้นลงไปโลมเลียหัวควยเบา ๆ เพื่อเพิ่มความเสียให้ เด็กหนุ่มผู้นั้นไม่ปฏิเสธ หากแต่มือที่กระแทกควยขึ้น ๆ ลง ๆ นั้นโดนหน้าเขาจนรู้สึกเจ็บ แต่ธีร์ก็ยอมทน เพื่อคนคนนี้ที่เขาทั้งรักทั้งหลง
"ใกล้แตกแล้วพี่ พี่ดูดแรง ๆ เน้น ๆ แล้วก็เลียควยผมไปด้วยนะ" เด็กหนุ่มคนนั้นสั่ง ธีร์เองก็ไม่ปฏิเสธ เขายอมทำตามที่เด็กหนุ่มคนนี้ต้องการทันที แต่พอเขาอมควยเข้าไปจนมิด มือของเด็กหนุ่มคนนี้ก็จับหัวเขาไว้แล้วเย็ดปากเขาอย่างแรง จนธีร์ถึงกับน้ำตาไหล
"เออ ดูดแรง ๆ อย่างนั้นแหละ" เขาพูดขึ้นระหว่างเย็ดปากธีร์อย่างเมามันโดยไม่ได้สนใจว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกเช่นไร
"อ่าห์~ แตกแล้ว แตกแล้ว" น้ำอสุจิขาวขุ่นพุ่งใส่ปากธีร์เข้าไป ธีร์อยากจะถอนปากออกมาเพราะไม่อยากดื่มกินน้ำกามขม ๆ สักเท่าไหร่ ทั้งที่เขาหวังเสมอว่า อยากจะดื่มน้ำกามของชายหนุ่มผู้นี้ให้เต็มกระเพาะ แต่พอมาเจอน้ำกามขม ๆ เข้าให้ เขาก็เปลี่ยนใจ และอยากจะคายมันทิ้งทุกทีไป
แม้ว่าน้ำเงี่ยนจะไหลเข้าไปเต็มปากของธีร์ แต่เด็กหนุ่มคนนั้นยังไม่หยุดกระเด้า "กลืนมันไปด้วยสิพี่ อย่าอมอยู่" เด็กหนุ่มสั่ง ทำให้ธีร์จำใจต้องกลืนมันลงไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ หากเขาทำอะไรเพื่อให้เด็กคนนี้พอใจได้ เขาก็ยินดีทำเสมอ
แต่เมื่อความเงี่ยนจางหายไปจากใจของเด็กหนุ่มผู้นั้น เขาก็เปลี่ยนไปอย่างกะคนละคน เขารีบดึงกางเกงใน พร้อมทั้งกางเกงขาสั้นที่คาอยู่ที่ตาตุ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แล้วก็พูดขึ้นว่า "พี่ ผมขอเงินสักสามร้อยสิ"
"อะไรกัน แค่นี้จะเอาตั้งสามร้อยเชียวเหรอ" ธีร์รู้สึกไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ สำหรับเขา นี่มันสูงเกินไปหน่อยสำหรับการดูดควยอย่างเดียว
"โถ่พี่ธีร์ นะ ผมขอล่ะสามร้อยเอง พี่ทำงานวันนึงได้มากกว่านี้อีก" เขาไม่ยอมที่ละลดค่าตัวลงเลย
"พี่ให้ สองร้อย แต่ว่าคราวหน้า ต้นต้องให้พี่ทำอะไรมากกว่านี้ แล้วก็อยู่กับพี่นานกว่านี้ ตกลงไหม" ธีร์ต่อรอง เพราะทุกครั้งมันก็จบลงแบบนี้เสมอ คราวนี้เขารู้สึกว่า มันเกินไปสักหน่อย เขาใช้เวลาอยู่กับต้นไม่ถึงสิบห้านาทีด้วยซ้ำ หากแต่กลับเรียกค่าตัวเสียแพงลิบ
"อืม สองร้อย ก็สองร้อย" ต้นพูดอย่างเสียไม่ได้ เพราะถ้าเขาขืนดึงดันมากกว่านี้จะอดเสียเปล่า ๆ ยังไงเสีย สำหรับต้นแล้วธีร์คือบ่อเงินบ่อทองของเขา ยังไงเสียต้องรักษาน้ำใจไว้สักหน่อย
"แล้วครั้งหน้า อยู่กับพี่ให้นานหน่อยนะ พี่คิดถึงต้นมากเลยรู้ไหม อยากเจอทุกวันเลยอ่ะ" ธีร์พูดอย่างออดอ้อน หากแต่อีกฝ่ายทำท่าเฉยเมย สนใจแต่เงินที่ทีหยิบยื่นให้เพียงเท่านั้น
"ครั้งหน้าผมจะอยู่กับพี่ทั้งคืนเลย ผมสัญญา" ต้นพูดเอาใจ ธีร์ได้ยินแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่เปล่าเลย มันไม่เคยเป็นจริง ต้นไม่เคยอยู่กับเขาเกินชั่วโมงเลยสักครั้ง แต่ธีร์ก็อดที่จะหวังลึก ๆ ไม่ได้ว่าครั้งนี้ต้นเขาจะไม่โกหก หากเพียงแต่อีกใจหนึ่งเขาก็ไม่อยากจะเชื่อคำพูดของต้นเลยสักนิดเดียว
"จริงนะ สัญญาแล้วนะ" ธีร์ย้ำอีกครั้งเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับตนเอง
"แน่นอนครับพี่" ต้นยังยืนยันคำเดิมโดยไม่ลังเล
"งั้น พี่ขอกอดมันจำไว้ก่อนได้เปล่า" ธีร์พูดพร้อมกับยิ้ม และเดินเข้าหาต้น หากแต่ต้นมีท่าทีจะถอยหลัง แต่ก็หยุดลงให้ธีร์กอดอย่างเสียไม่ได้ และไม่ได้กอดธีร์ตอบอย่างที่ธีร์หวังเอาไว้
"พี่พอแล้ว ผมรีบ จะไปแล้ว" ต้นพยายามปลีกตัวออกมา
"งั้นขอหอมแก้มสักทีสิ หน่านะ" ธีร์ออดอ้อน
"หึ ไม่เอาแล้ว ผมรีบ ผมไปก่อนนะพี่" ว่าแล้วต้นก็วิ่งไปยังประตูหน้าบ้านเช่าหลังเล็ก ๆ แล้วค่อย ๆ แย้มประตูออกมาเพื่อดูว่ามีใครผ่านไปผ่านมารึเปล่า พอเห็นว่าปลอดคนก็เดินออกไป ทิ้งให้ธีร์ยืนยิ้มปนเศร้าอยู่ข้างใน
นี่ก็เกือบสามปีแล้วที่ต้นปฏิบัติแบบนี้กับธีร์ และหลายครั้งพบว่า คำว่า "รีบ" นั้นเป็นเพียงคำโกหกเท่านั้นเองธีร์พยายามตัดใจให้ได้อยู่หลายครั้ง เพราะตัวเขานั้นไม่ชอบคนโกหกตลบตะแลงเอาเสียเลย หากแต่พอเป็นต้น เขากลับยอมไปเสียทุกครั้ง ไม่ว่าต้นจะว่าอะไร เขาก็เชื่อ ไม่ว่าต้นจะขออะไร หากไม่เหนือบ่ากว่าแรงเขาก็ยินดีทำให้โดยไม่ลังเล แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่เคยชัดเจนเลย
ต้นไม่เคยมีท่าทีรักเขาจริงจังอย่างที่ธีร์หวังไว้ แม้ต้นมักจะพูดเล่นกับหมู่เพื่อนฝูงด้วยกันว่า "ธีร์คือแฟนของตน" หากแต่ธีร์กลับคิดว่า ต้นพูดเพื่อเอาใจเขาเท่านั้น เพราะการกระทำมันไม่เคยสัมพันธ์กับคำพูดเอาเสียเลย
ครั้งนี้ก็เหมือนกัน ต้นบอกว่าเขารีบต้องไปออกเรือ แต่พอได้เงิน เขาก็ขี่มอเตอร์ไซค์เวียนไปมาอยู่หลายรอบ และสุดท้ายก็ไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อน ๆ ในตอนเย็น
ธีร์รู้สึกเจ็บใจนักที่โดนหลอก หากแต่เขาไม่รู้จะทำอย่างไรดี จะให้ตัดใจจากต้นนั้น เขาเองทำไม่ได้ เพราะตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ต้นเป็นเหมือนเพื่อนสนิทคนเดียวที่เขาพอจะพูดจาอะไรได้ แต่บางครั้งธีร์ก็รู้สึกว่าอีกฝ่ายนั้นอยู่ไกลแสนไกลเกินกว่าจะเป็นเพื่อนสนิทกัน แม้ว่าจะพยายามตัดใจสักเท่าไหร่ แค่ได้เห็นต้น ใจเขาก็อยากจะให้ต้นมาอยู่ใกล้ ๆ อยู่เสมอ หรือเมื่อต้นมาขอช่วยอะไร เขาก็ปฏิเสธไม่ออก ขอแค่ได้อยู่ใกล้ ๆ ธีร์ก็พอใจแล้ว
จะว่าไป ธีร์ไม่เคยหวังว่าต้นจะมาเป็นแฟนเขาหรอก แม้เขาจะต้องการมันแค่ไหนก็ตาม เขาหวังเพียงว่า ต้นจะปฏิบัติกับเขาอย่างเช่นคนรักกันบ้าง เวลาอยู่กันสองต่อสอง มิใช่ทำตัวรังเกียจ หรือทำเพราะเสียไม่ได้แบบนี้
(โปรดติดตามตอนต่อไป) จะติดตามต่อไปครับ สนุกดี tenlover ตอบกลับเมื่อ 2014-11-19 12:46 static/image/common/back.gif
จะติดตามต่อไปครับ สนุกดี
ขอบคุณครับ อ่านตอนต่อไปได้ด้านล่างเลยครับ :) นรกานต์ (Enslave) ตอนที่ 2: ลวง
เรื่องความรัก บางครั้งมันก็เข้าใจยาก ไม่ได้อยากจะเป็นแฟน ไม่ได้หวังจะอยู่ด้วยกันตลอดไป แต่อยากได้ความรักความอบอุ่นจากอีกฝ่าย เพราะรู้ว่าต้นเองไม่ได้รักธีร์แบบที่ธีร์รักเขา แล้วมันต่างจากการคบกันเป็นแฟนตรงไหน ธีร์เองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ตลอดเกือบสามปีที่คบกันมา ธีร์เสร็จกับต้นแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ส่วนใหญ่แล้วธีร์จะเป็นคนใช้ปากให้กับต้นแล้วต้นเป็นคนที่ถึงจุดสุดยอดอยู่เพียงฝ่ายแล้ว โดยไม่เคยสนใจว่าจะช่วยเหลือธีร์ให้สำเร็จความใคร่ด้วยไหม มีน้อยครั้งที่ต้นจะแตะต้องตัวธีร์เสียด้วยซ้ำ และที่ทำให้ธีร์รู้สึกแย่มากขึ้น คือต้นไม่ค่อยชอบเวลาที่ธีร์ถอดเสื้อเวลามีอะไรกัน
ธีร์เองคิดว่า ต้นไม่ได้พิศวาสเขา และไม่คิดว่าต้นจะพิศวาสผู้ชายด้วยกัน หากแต่ยอมเพราะเงินเพียงเท่านั้น ขอแค่มีเงิน คนอย่างต้นก็พร้อมที่จะให้ใครคนไหนก็ตาม ดูดอมควยของตัวเองได้เสมอ แต่ธีร์ไม่ได้ต้องการแค่นั้น เขาต้องการมากกว่าแค่การดูดอมควยแท่งเรียวอันนั้น ธีร์ยังปรารถนาที่จะให้ลำควยอันนั้นทะลุทะลวงเข้ามาในกายเขาสักครั้ง หรือไม่ก็ได้ลิ้มลองรูตูดของต้นสักครั้งก็ยังดี แต่มันก็เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น
ธีร์ออกจากบ้านเพื่อมาใช้ชีวิตคนเดียว อยากอยู่อย่างอิสระ หากแต่ความอิสระมันไม่มีจริง กายเขามีอิสระที่จะไปไหนต่อไหนก็จริง แต่ใจเขากลับถูกจองจำด้วยความทุกข์ และความเศร้าไม่ต่างจากการอยู่ที่บ้านแม้แต่นิดเดียว เมื่อไหร่เขาจะหลุดพ้นจากความเจ็บปวดแบบนี้สักที
วันหนึ่ง ธีร์ไปนั่งกินอาหารที่ร้านของพล เนื่องจากเขาเบื่อ ๆ แต่ด้วยความบังเอิญ หรือกรรมของต้นก็ไม่ทราบที่มานั่งร่วมวงกินเหล้ากับเกรียงและพวกอยู่กัน ทำให้ธีร์รู้อีกครั้งว่าต้นโกหกตน หากแต่ธีร์ทำทีเป็นไม่สนใจ กินเสร็จก็กลับ ต้นซึ่งนั่งอยู่ตรงนั้นก็ทำเป็นไม่ใส่ใจธีร์เช่นกัน
ธีร์นอนครุ่นคิดอยู่ในบ้านหลังเล็กที่ตนเช่ามาว่าตัวเองควรจะทำยังไงต่อไปดี ทำไมเขาไม่อาจจะตัดใจจากชายคนนี้ได้สักทีหนอ ใจหนึ่งก็โกรธแค้นที่โดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากแต่อีกใจก็ห่วงหาอาทรอยู่ไม่น้อย แต่ครั้นจะไม่เอาจริงบ้าง อีกฝ่ายคงจะได้ใจไปใหญ่ เห็นที่เขาต้องทำอะไรบางอย่าง เพื่อจะให้รู้ว่า เขาไม่ใช่คนที่ 'ง่าย' อย่างที่ต้นคิดเอาไว้
ต้นหายไปจากชีวิตธีร์หลายวัน หรือไม่บางทีเขาก็ยุ่งเรื่องงานจนเวลามันไม่ประจวบเหมาะกัน เพราะต้นต้องออกเรือตอนบ่าย ๆ ส่วนเขามักจะกลับบ้านหลังจากทำงานตอนเย็น ๆ โอกาสที่จะเจอกันจึงแทบไม่มี แต่แล้ววันหนึ่ง ต้นก็มาหาธีร์ในตอนค่ำ ๆ จนได้
"พี่ธีร์ คิดถึงจัง" คำหวานที่พูดออกมาทำให้ธีร์อดยิ้มขึ้นมาไม่ได้
"คิดถึง แล้วทำไมไม่มาหาล่ะ" ธีร์ถามกลับไป
"ก็ผมไม่ว่างนี่นา ต้องทำงานทุกวัน เหนื่อยจะแย่ละ" ต้นบ่นกระปอดกระแปด แล้วก็เล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้ธีร์ฟัง ส่วนธีร์ก็ฟังอย่างตั้งใจเหมือนทุกครั้ง เพราะเขาสนใจเรื่องของต้นเป็นทุนเดิมอยู่ แม้ว่าคราวนี้ธีร์จะไม่ได้สนใจเรื่องจะมีอะไรกับต้นอีก แต่มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น...
"ผมขอดูหนังได้ป่ะ" ในที่สุดต้นก็พูดเรื่องจุดประสงค์ของเขา ซึ่งธีร์รู้ดีกว่าต่อไปมันจะเกิดอะไรขึ้น แต่ธีร์ก็ยังลองเชื่อใจต้นอีกครั้ง
"อืม ก็เอาสิ เดี๋ยวเปิดให้ หนังญี่ปุ่นใช่ป่ะ" ธีร์ถาม
"ครับผม" ต้นตอบรับอย่างสุขใจ พร้อมกับถอดเสื้อออก ในขณะที่ธีร์ไปเปิดโฟลเดอร์หนังที่เก็บไว้ แต่ต้นกับสะดุดตากับชื่อไฟล์ใหม่ ๆ ที่อยู่ในเครื่อง
"แล้วเรื่องพวกนั้นล่ะ มันเป็นหนังอะไรอ่ะพี่" ต้นถามขึ้นมา
"หนังฝรั่งอ่ะ สนใจรึ" ธีร์ถามกลับ เพราะเขาไม่เคยแน่ใจว่าต้นจะสนใจหนังฝรั่ง ปกติแล้ว ถ้าให้เลือก ต้นมักจะเลือกหนังญี่ปุ่นมากกว่า แต่สำหรับธีร์ ถ้าเขาเจอเรื่องไหนที่ชอบ ก็โหลดมาหมด ไม่ว่าจะเป็นหนังชายหญิง หรือหนังเกย์ "อืม ก็น่าดูดีเหมือนกัน แต่ว่ามันแนวไหน ไม่ใช่ว่า..." ต้นเว้นว่างไว้นิดนึง
"ไม่ใช่หนังชาย - ชายหรอกหน่า" ธีร์พูดยิ้ม ๆ
"แล้วเป็นแบบไหนอ่ะ" ต้นถามต่อ ในขณะที่ดูช่วงต้นของหนังฝรั่งที่ธีร์เปิดให้ดูอย่างไม่แน่ใจ
"แนวเรฟ" ธีร์พูดเรียบ ๆ
"หา อะไรนะพี่" ต้นดูจะงงกับคำตอบของธีร์พอสมควร
"แนวข่มขืนอ่ะ ผู้ชายหลายคนรุมผู้หญิงคนเดียว" ธีร์อธิบาย
"อือ งั้นไม่เอาดีกว่า ผมไม่ชอบดูใครถูกบังคับสักเท่าไหร่" ต้นตอบ
"มันเป็นแค่การแสดง คิดอะไรมาก" ธีร์บ่น แต่ก็ก็เปิดเรื่องใหม่ที่เป็นหนังญี่ปุ่นให้ดูแทนเหมือนทุกครั้ง
ต้นใช้เมาส์ข้ามช่วงแรก ๆ ของหนังไป เพราะเขาอยากจะดูช่วงเข้าด้ายเข้าเข็มมากว่า พอถึงจังหวะ ต้นก็ถอดกางเกงออก แล้วก็ชักควยของตัวเองจนแข็งขึ้นมา
"พี่ดูดให้ผมหน่อยดินะ" ต้นอ้อนเหมือนทุกครั้ง หากแต่ธีร์ส่ายหน้าปฏิเสธ
"ไม่เอาอ่ะ พอแล้ว" ธีร์ตอบกลับไป
"ทำไมอ่ะ" ต้นถาม
"ไม่อยากโดนหลอก" ธีร์สวนกลับไป ทำให้ต้นนั่งเงียบไป เขาชักควยตัวเองพร้อมกับครางออกมาเบา ๆ แต่มันเหมือนจะไม่สมใจเขานัก
"น่า นะพี่ ช่วยอมให้ผมหน่อย ช่วยชักก็ยังดี นะพี่นะ" ต้นยังอ้อนวอน หากแต่ธีร์ยังปฏิเสธอยู่เหมือนเดิม
"ผมช่วยชักให้พี่ด้วยก็ได้นะ" ต้นเสนอ
"ไม่ดีกว่า ต้นดูหนังไป แล้วก็ช่วยตัวเองไปเถอะ พี่ไม่เอาด้วยแล้วล่ะ พอแล้ว พี่เหนื่อย" ธีร์ยังยืนกรานปฏิเสธต้นไป
"อืม ก็ได้" หลังจากนั้นต้นก็ชักควยของตัวเอง และร้องคราง พยายามเรียกร้องความสนใจของธีร์ ในใจธีร์ก็อยากจะทำเหมือนเดิมอีก แต่เขารู้ดีว่าสุดท้ายแล้ว มันก็จบลงแบบเดิม ๆ ทุกครั้ง เขาไม่อยากจะสานสัมพันธ์ให้มันยืดยาว แต่สุดท้าย จะว่าไป เขาก็ยอมให้ต้นเข้ามาในห้อง และนั่งชักว่าวอยู่ตรงหน้า ซึ่งมันก็ไม่ต่างจากเดิมสักเท่าไหร่
ต้นช่วยตัวเองอยู่นานพอสมควร พอหยุด ธีร์สังเกตเห็นว่ามันเริ่มอ่อนตัวลง แสดงว่าต้นพึ่งเล่นยาไปหมาด ๆ และคงเงี่ยนจึงมาหาตน เพราะการช่วยตัวเองอย่างเดียวมันไม่เต็มที่ ไม่สนุกมากพอ ไม่สมกับอารมณ์ที่ตัวยาให้แก่ตน เขาต้องการมากกว่านั้น แต่ธีร์กลับปฏิเสธที่จะตอบสนองความต้องการนั้นเสียได้ แต่สุดท้ายแล้วต้นก็ช่วยตัวเองจนเสร็จดั่งใจหวัง
"มีอะไรเช็ดไหมพี่" ต้นพูดขึ้น ทีจริงเดินไปหยิบการดาษชำระมายื่นให้ ต้นเช็ดนิดหน่อย แล้วเดินเข้าห้องน้ำ ไปล้างตัวให้สะอาดเหมือนทุกที แล้วกลับมานั่งคุยกับธีร์อีกครั้ง และสุดท้ายมันก็เหมือนเดิม...
"พี่ ผมขอยืมเงินสักสามร้อยดิ" ต้นเอ่ยปากขอเหมือนทุกทีที่เขามาที่นี่ และนั่นทำให้ธีร์ไม่ชอบใจสักเท่าไหร่นัก โดยเฉพาะครั้งนี้ที่เขาไม่ได้มีส่วนร่วมอะไรเลย
"ไม่อ่ะ ไม่ได้หรอก" ธีร์ปฏิเสธ
"ทำไมอ่ะพี่" ต้นสงสัย
"ก็ให้ไป ต้นไม่เคยคืนกลับ แล้วจะให้ทำไมจริงไหม" ธีร์พูดไปตามตรง จนต้นรู้สึกอึ้งนิด ๆ เหมือนกัน
"ผมขอโทษที่เคยทำแบบนั้น แต่ครั้งนี้ผมสัญญาว่าจะไม่โกหก ไม่หลอกลวงพี่อีกแล้ว ผมสัญญา" ต้นพูดอย่างมั่นใจ แล้วยื่นนิ้วก้อยออกมาให้
"หน่า พี่นะ สามร้อยเอง" ต้นยังอ้อนวอน
"มันไม่ได้เสียดายเงินนะ แต่มันเสียความรู้สึก" ธีร์ตอบไปตามตรง หากแต่ใจเขาอ่อนลงมากแล้ว ซึ่งต้นรู้ดี
"ผมสัญญาว่า ถ้าพรุ่งนี้เย็น ผมไม่คืน พี่จะทำอะไรผมก็ได้ พรุ่งนี้ผมจะได้เงินที่ออกเรือแล้ว" ต้นพูดอย่างมั่นใจกับแผนการที่ตนคิดขึ้นมา
"แล้วพี่จะทำอะไรได้ ที่นี่พี่มีสิทธิ์ทำอะไรคนอื่นด้วยเหรอ" ธีร์พูดไปตามตรง เพราะเขารู้สึกว่า เขาแค่ส่วนเล็ก ๆ ของหมู่บ้านแห่งนี้ ไม่มีอำนาจใด ๆ จะพูดให้ใครฟังได้เลย
"แล้วพี่จะทำอะไรผมล่ะ" ต้นถามกลับมา
"ถ้าต้นไม่คืน ขอต่อยต้นได้มะ" ธีร์พูดทีเล่นทีจริง
"โอเค ได้ ถ้าผมไม่คืน ผมยอมให้พี่ต่อย" ต้นรับปากอย่างง่ายดาย เพราะเขารู้อยู่แล้วว่า คนอย่างธีร์คงไม่กล้าจะทำเช่นนั้นแน่ ๆ
"สัญญาแล้วนะ" ธีร์พูดขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ต้นเหมือนทุกครั้งที่พูดกัน แล้วก็ยื่นเงินให้สามร้อยตามที่ต้นประสงค์
"ขอบคุณครับ" แล้วต้นก็เดินออกจากบ้านไป โดยไม่หันกลับมาสนใจธีร์ที่ยืนอยู่อีกเลย
ธีร์รู้ดีว่า เดี๋ยวต้นจะเอาเงินที่ได้รับมาไปจ่ายค่ายาให้กับเพื่อนตามที่ตกลงกับเพื่อนไว้ แต่ธีร์กำลังคิดถึงอะไรสนุก ๆ ที่จะเกิดขึ้นในไม่กี่วันต่อจากนี้ แล้วยิ้มเหี้ยมให้กับความมืดที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า...
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
thank นรกานต์ (Enslave) ตอนที่ 3: อารัมภบท
(ชื่อตอนว่า อารัมภบท แต่ดันเป็นตอนที่สามเสียนี่)
"สวัสดีครับ ต้นอยู่หรือเปล่าครับ" ธีร์พูดใส่โทรศัพท์ในตอนค่ำของวันรุ่งขึ้น
"เอ่อ อยู่ ๆ มีธุระอะไรกับมันเหรอ แล้วนี่ใคร" อีกฝ่ายตอบกลับมา
"ผมขอคุยกับต้นหน่อยสิครับ" ธีร์พูดอย่างสุภาพ หากแต่ไม่ได้ตอบคำถามของอีกฝ่าย
"ว่าไงครับ" ต้นรับมือถือไป แล้วตอบกลับมา
"มึงจะเอาไง ไหนว่าจะคืนวันนี้" ธีร์ต่อว่ากลับไปทำให้ต้นถึงกับชะงัก
"พี่รู้ได้ไงว่า ผมออกเรือกับใคร แล้วรู้เบอร์โทรได้ยังไง" ต้นเลี่ยงที่จะตอบคำถาม แต่ย้อนถามกลับมา
"เรื่องนั้นมึงไม่ต้องรู้ เอาเป็นว่ามึงจะคืนเงินกูเมื่อไหร่ มึงคิดจะหนีเหมือนทุกทีหรือไง" ธีร์พูดกับอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงราบเรียบ หากแต่แฝงไปด้วยอารมณ์ที่แข็งกร้าว
"เขารีบออกเรือ ผมเลยไมได้บอกพี่ ผมขอโทษนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนเช้า ผมจะเอาไปให้" ต้นละล่ำละลักบอก
"ให้มันแน่นะมึง" ธีร์พูดแล้วก็วางสายไป ปล่อยให้ต้นงงว่าใครเป็นคนบอกที่อยู่ และเบอร์โทรให้แก่ธีร์
ธีร์คิดว่า ต้นคงจะไม่ผิดคำพูดอีก เมื่อได้รับข้อความอันแข็งกร้าวของตน แต่ธีร์กลับคิดผิด ช่วงบ่ายแล้ว ต้นก็ยังไม่มาหาตน พร้อมทั้งเหมือนจะหนีตนมากกว่าทุกที ทำให้ธีร์ฉุนขาด คราวนี้เขามาดมั่นว่าจะเล่นงานคนไม่รักษาสัญญาอย่างต้นให้จงได้
"นี่ แม็ค ขอคุยอะไรด้วยหน่อยดิ" อยู่ดี ๆ ต้นก็เรียกแม็คที่เดินผ่านหน้าบ้านของตนไป
"มีอะไรเหรอพี่" แม็คเดินกลับมาอย่างสงสัย
"จะว่าอะไรไหม ถ้าพี่จะจัดการต้นมัน" ธีร์ถามอย่างไม่แน่ใจนัก
"ตามสบายเลยพี่" แม็คตอบอย่างไม่ใส่ใจ
"อ้าว นึกว่าสนิทกันเสียอีก" ธีร์ถามด้วยความสงสัย
"ก็... ผมไม่ค่อยชอบนิสัยมันเท่าไหร่ แล้วมันมีเรื่องอะไรกันเหรอ" แม็คตอบแล้วถามกลับมา
"ต้นมันยืมตังค์ไป แล้วบอกว่า ถ้าไม่คืนจะยอมให้ต่อย แม็คช่วยไปตามมันมาให้หน่อยดิ" ธีร์ขอร้องให้แม็คช่วย
"ได้เลยพี่ เดี๋ยวผมจัดให้" แม็คพูดแล้วเดินออกไป
ไม่นานนักแม็คก็เดินกลับมา แต่มาคนเดียว
"อ้าว ไหนไอ้ต้นอ่ะ" ธีร์ถามด้วยความสงสัย
"มันไม่ยอมมาอ่ะพี่" แม็คตอบกลับมา
"อ้าวทำไมล่ะ" ธีร์ถามกลับด้วยความสงสัย
"มันคงกลัวมั้งพี่ ผมบอกว่า พี่ท้าต่อยมัน มันนี่หน้าหงอไปเลย" แม็คพูดแล้วหัวเราะ
"อ๋อเหรอ... ขอบใจนะ หึหึ" ธีร์ขอบคุณแม็คไป
"มีอะไรจะให้ช่วยก็บอกนะพี่" แม็คบอกกับต้น
"ได้เลย หึหึ" ธีร์ตอบกลับพร้อมกับยิ้มให้
หลังจากแม็คออกไปได้ไม่นาน ธีร์ก็โทรหาใครคน ๆ หนึ่ง ซึ่งน่าจะให้ข้อมูลที่ธีร์ต้องการได้ครบในคราวเดียว
"หวัดดีครับ" อีกฝ่ายรับสายแล้วพูดกลับมา
"พี่พล ผมขอช่วยอะไรนิดหน่อยดิ พอมีเบอร์พี่เกรียง พี่นัทไหม" ธีร์ออกปากขอคนที่น่าจะช่วยเขาได้มากที่สุดในเรื่องนี้
"มีครับ แต่ธีร์จะเอาไปทำอะไร มีเรื่องอะไรหรือเปล่า" พลถามกลับมาด้วยความสงสัย
"จะจัดการกับต้นมันหน่อย ก็เลยต้องรอบคอบหน่อย ทำอะไรข้ามหน้าข้ามตาเจ้าถี่นมันไม่ดี ว่าไหมพี่" ธีร์อธิบาย
"อืม ครับงั้นเดี๋ยวผมจัดให้ครับ แต่ว่าธีร์... ธีร์อ้างชื่อพี่แทนไปก็ได้นี่" พลสงสัย
"หึ ไม่เอาอ่ะ อย่าดึงผู้ใหญ่เข้ามาเกี่ยวดีกว่า ผมว่า" หลังจากนั้นพลบอกเบอร์ของทั้งคู่ให้แก่ธีร์อย่างไม่ลังเล เขาคิดว่า ถ้าธีร์พูดแบบนี้ เรื่องราวมันคงจะไม่ธรรมดาแหง ๆ และคนอย่างธีร์นั้นไม่ใช่คนที่ทำอะไรบุ่มป่ามไม่คิดหน้าคิดหลังสักเท่าไหร่ อย่างน้อยก็มาคุยกับเจ้าถิ่นก่อนล่ะ
"ดีครับพี่นัท ผมธีร์นะครับ" ธีร์เลือกโทรไปหานัทก่อน เพราะคิดว่าคน ๆ นี้คุยง่ายกว่ากว่าพี่เกรียง เพราะต้นดูจะสนิทกับเกรียงเป็นพิเศษ จนเขาลำบากใจที่จะพูดกับเกรียงตรง ๆ
"หือ อ้าวว่าไง มีอะไรเหรอ ถึงได้โทรหาพี่" นัทตอบกลับมาอย่างสงสัย
"คือว่า เอ่อ ถ้าผมจะจัดการต้นมันพี่จะว่าอะไรผมไหม" ธีร์ขออย่างสุภาพ
"ผมไม่ว่าอะไรหรอก แต่ว่า... คุยกับไอ้เกรียงมันก่อนดีกว่านะ ถ้าไอ้เกรียงมันอนุญาตก็ตามสบายเลย" นัทตอบกลับมาอย่างเคารพ และวางใจในตัวธีร์พอสมควร เพราะธีร์เคยช่วยเขาไว้ในหลายเรื่อง และเขารู้ดีว่า ต้นทำอะไรให้ธีร์เสียใจตั้งหลายครั้ง หากต้นจะได้รับบทเรียนจากการกระทำของตัวเองบ้าง มันก็สมควรแล้ว แต่เขาก็ไม่มั่นใจนักว่าเกรียง เพื่อนสนิทของเขาจะว่าอย่างไรบ้าง
"ครับผม ขอบคุณครับ เดี๋ยวผมจะโทรถามพี่เกรียงดูอีกทีครับ ขอบคุณมากครับ" ว่าแล้วธีร์ก็วางสายไป แล้วคิดอยู่นานว่าจะหาทางพูดยังไงกับเกรียงดี เพราะธีร์เองรู้ว่าต้นนั้นสนิทกับเกรียงมาก ครั้นจะไปบอกว่าอยากต่อยน้องรักของตนเกรียงจะยอมได้ง่าย ๆ หรือ แต่เรื่องแบบนี้ต้องคุยกันดูก่อน หากเกรียงไม่ยอม เห็นทีธีร์ต้องบอกปากให้นัทช่วยเหลือเสียล่ะมั้ง
"ดีครับพี่เกรียง ผมธีร์นะครับ" ธีร์พูดขึ้นเมื่ออีกฝ่ายรับสาย
"อ้าวว่าไงรึ" เกรียงถามด้วยความสงสัย เพราะธีร์ไม่เคยโทรหาเขาเลย แล้วเขาเองไม่เคยให้เบอร์ตนแก่ธีร์เลยด้วย
"ต้นอยู่แถวนั้นไหมครับ" ธีร์ถามขึ้นมาอีกคำถาม
"ไม่ได้อยู่ ธีร์มีธุระอะไรกับไอ้ต้นมันเหรอ" เกรียงถามต่อ
"อ๋อ เปล่าครับ ผมมีเรื่องจะคุยกับพี่หน่อยหน่ะ" ธีร์ตอบกลับไป
"เรื่องอะไรเหรอ" เกรียงถามแบบไม่วางใจนัก เขารู้สึกว่า เรื่องนี้มันต้องเกี่ยวกับต้นด้วยแน่ ๆ
"พี่จะว่าอะไรไหม ถ้าผมจะจัดการกับต้นมัน" ธีร์พูดจุดประสงค์ของการโทรหาครั้งนี้ไปตามตรง
"แล้วธีร์จะทำอะไรมัน มีเรื่องอะไรกัน" เกรียงถามกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพึงพอใจนัก แต่มันไม่ผิดจากที่ธีร์คาดเอาไว้สักเท่าไหร่
"เอ่อ... ต้นมันยืมเงินผมไป แล้วมันบอกว่าจะคืนให้เมื่อวานซืน แล้วก็ผลัดมาวันวานอีก แต่สุดท้ายวันนี้มันก็ไม่คืนอ่ะพี่ ถ้าตามสัญญาที่ตกลงกันกับต้นมัน มันว่า หากมันไม่คืนเงินให้แก่ผม มันจะยอมให้ผมต่อยครับพี่" ธีร์ตอบไปตามตรง เขาคิดว่าคนอย่างเกรียงน่าจะพูดไปตรง ๆ มากกว่าจะมาอ้อมค้อมให้เสียเวลา
"แล้วคิดว่าจะชนะไอ้ต้นมันได้เหรอ" อีกฝ่ายถามกลับในสิ่งที่ธีร์เองก็ไม่มั่นใจเลยแม้แต่น้อย
"อันนั้นผมก็ไม่รู้หรอก แต่ผมอยากให้มันรู้บ้างว่า ผมไม่ได้ง่าย จะหลอกอะไรก็ได้" ธีร์ตอบกลับเกรียงด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"หึ เออ ผมไม่ห้ามละกัน อยากลองก็ลองดู เดี๋ยวผมจะสั่งไอ้ต้นไปหาธีร์เอง" เกรียงตอบกลับมา แต่ธีร์ไม่แน่ใจนักว่า เกรียงเห็นด้วยกับการกระทำของตนหรือไม่ แต่ก็เอาเหอะอย่างน้อยเขาก็ได้รู้กันไปว่า เขากับต้นใครจะใจถึงกว่ากัน
"เฮ ไอ้ต้นอยู่เปล่า" เกรียงตะโกนเรียกอยู่ที่หน้าบ้านของต้น
"อ้าว พี่เกรียงมีอะไรเหรอ" ต้นตอบรับ
"มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย ใครอยู่บ้านบ้างวะ" เกรียงถามกลับไป
"ไม่มีอะพี่ พี่มีอะไรเหรอ" ต้นถามกลับไป ในขณะที่เขารู้สึกไม่ดีสักเท่าไหร่
"มึงยังเล่นยาอยู่อีกเหรอวะ เอาตังค์มาจากไหน" เกรียงถามไปตามตรง
"พี่รู้ได้ไง" ต้นสงสัย
"กูเดาเอา แล้วมันก็ถูกสินะ มึงนี่มัน ให้ตายสิ ไอ้นี่" เกรียงสบถรำคาญกับการกระทำของรุ่นน้องคนนี้อย่างเหนื่อยใจ
"ธีร์ เรียกหามึง มึงไปหามันหน่อยดิ" เกรียงพูด
"เอ่อ... ผม..." ต้นแสดงท่าทีปฏิเสธอย่างชัดเจน
"ทำไมวะ กลัวไอ้ธีร์มันหรือไง มันมีอะไรน่ากลัววะ" เกรียงกระเซ้า
"เอ่อ... ผมไม่อยากเจอพี่ธีร์ตอนนี้อ่ะพี่" ต้นตอบ
"มึงกลัวมันต่อยหรือไง กูรู้ว่ามันท้าต่อยมึง แล้วมึงหนีมัน มึงขี้ขลาดขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูมองคนผิดไปจริง ๆ" เกรียงสบประมาทต้นอย่างจงใจ
"พี่ พี่ไปกับผมด้วยได้ป่ะ" ต้นรู้สึกแย่เอามาก ๆ ที่คนสนิทของตนกลับไปอยู่อีกฝ่ายหนึ่งอย่างนี้
"ไม่หว่ะ มึงสองคนไปคุยกันเอง กูไม่อยากยุ่งเกี่ยวเรื่องของพวกมึง" เกรียงปฏิเสธที่จะให้ความช่วยเหลือต้น
"แต่ว่า... พี่ไม่สงสารผมบ้างเหรอ นะพี่นะ" ต้นยังอ้อนวอน
"มึงทำตัวมึงเอง มึงสมควรโดน ถ้ามึงไม่อยากโดนมันชก มึงก็ชกไอ้ธีร์มันก่อนดิวะ" เกรียงเสนอ
"เอ่อ..." ต้นเริ่มรู้สึกเหมือนเขาเป็นหมาที่จนตรอกยังไงไม่รู้
"กูสั่งให้มึงไปหาไอ้ธีร์เดี๋ยวนี้ ถ้ามึงไม่ไปเอง กูจะลากคอมึงไป โอเคนะ" เกรียงสั่งเฉียบขาด ทำให้ต้นจำใจต้องไปหาธีร์อย่างเลี่ยงไม่ได้...
(โปรดติดตามตอนต่อไป) thankyou นรกานต์ (Enslave) ตอนที่ 4: ชดใช้
"มาแล้วเหรอ" ธีร์พูดอย่างใจเย็น และยิ้มแย้ม
"พี่ไปพูดกับคนอื่นแบบนั้นได้ยังไง ผมโดนด่า โดนว่าจนแทบไม่รู้จะเอาหน้าไว้ที่ไหนแล้ว" ต้นมาถึงก็ต่อว่าธีร์ทันที
"เหรอ แล้วมันสมควรโดนรึเปล่า" ธีร์ยังไม่ตอบโต้อะไรต้นมากนัก
"มาเข้ามาข้างในก่อนดีกว่า อยู่ข้างนอกมันไม่สะดวกที่จะคุยกัน" ธีร์เชื้อเชิญต้นให้เข้ามาในบ้านของตน ซึ่งต้นก็ยอมเข้ามาโดยดี เพราะเขาไม่อยากจะทะเลาะกับธีร์ และไม่อยากให้ใครเห็นด้วย
พอต้นเข้าพ้นประตูมา ธีร์ก็ปิดประตู แล้วก็ใส่กลอนทันที โดยที่ต้นไม่ทันรู้ตัว
"ดื่มอะไรก่อนไหม" ธีร์ยังถามต้นด้วยความใจเย็น
"ไม่อ่ะ พี่มีอะไรก็ว่ามาเลยดีกว่า" ต้นปฏิเสธ
"ผมชอบต้นมากเลยรู้ไหม ชอบ และหลงใหลในรูปร่างของต้นมาก ผมไม่ถือเสียด้วยซ้ำถ้าต้นจะเล่นยาบ้าง ถึงผมจะไม่ชอบสักเท่าไหร่ก็ตาม แต่ผมมีข้อเสียอยู่อย่างหนึ่ง ผมไม่ชอบคนไม่รักษาสัญญาเอาเสียเลย แต่ผมก็ยังปล่อยผ่านไปหลายครั้ง ด้วยหวังว่าต้นจะรักษาสัญญากับผมสักครั้ง แต่ก็เปล่า" ธีร์พูดอย่างเรียบเฉย
"อืม" ต้นพูดแค่นั้น
"ไหนเงินที่ต้นว่าจะคืนผม" น้ำเสียงของธีร์เข้มขึ้นเล็กน้อย แต่ต้นก็สังเกตได้
"ผมยังไม่มี พี่ก็รู้ ผมทำงานได้เงินนิดเดียวเอง" ต้นปฏิเสธเหมือนทุกครั้ง
"อืมเนอะ แต่ถ้าเก็บไว้ หรือค่อย ๆ คืน มันก็ไม่ใช่ปัญหา แต่ต้นไม่ทำเลย ทำไมกัน" ธีร์ถามกลับ แต่ต้นกลับเงียบไป
"ผมเสียความรู้สึกนะ ที่ต้นโกหกผม ครั้งนี้เราสัญญากันว่า ถ้าต้นไม่คืนตามที่พูด ต้นจะยอมให้ผมต่อย ต้นว่าไง" ธีร์พูดในสิ่งที่ตนต้องการเสียที เขาอยากจะต่อยต้นมานานแล้ว แต่เขาไม่อยากจะมีเรื่องกับใครแถวนี้ เพราะนั่นไม่ใช่ผลดีกับตัวเองสักเท่าไหร่นัก เขาเป็นคนนอก ทำอะไรไป คนในพื้นที่คงมองไม่ดีเป็นแน่ และนั่นจะทำให้เขาอยู่ลำบาก
"อยากต่อยก็ต่อยดิ แต่ถ้าพี่จะต่อยผมจริง ผมต่อยพี่กลับแน่" ต้นท้า พร้อมกับขู่ไปพร้อม ๆ กัน ต้นไม่คิดว่าธีร์จะทำอย่างที่พูดหรอก เพราะที่ผ่านมา ธีร์ก็พูดอะไรทำนองนี้หลายครั้ง แต่ไม่เห็นธีร์จะทำอะไรเลย
"อืม ก็แฟร์ดีสามร้อยบาท ผมขอต่อยหกครั้งแล้วกัน ครั้งละห้าสิบบาท ตกลงนะ" ธีร์พูดขึ้น หากแต่ต้นกลับเงียบไม่พูดอะไรทั้งนั้น
"งั้นผมขอขู่บ้างละกัน ร่างกายมนุษย์หน่ะบอบบาง ตรงทัดดอกไม้คือจุดที่กระดูกกะโหลกบางที่สุด และข้างในยังมีเส้นเลือดใหญ่สำหรับเลี้ยงสมองอีก ส่วนปลายคางก็เป็นจุดที่สามารถทำให้กรามเคลื่อนได้ และมันเจ็บปวดมากเวลากรามเคลื่อน หรือเนื้อเยื่อฉีกขาด เบ้าตาก็เช่นกัน ถ้าต่อยไปตรง ๆ กระดูกที่อยู่รอบ ๆ จะรองรับแทนลูกตาเอาไว้ แต่ว่า หากยื่นข้อนิ้วกลางออกไปสักนิด มันจะโดนลูกตาเต็ม ๆ ซึ่งมันคงจะปวดน่าดู ว่าไหม จมูกมันประกอบด้วยกระดูกอ่อน หากโดนเข้าไปจัง ๆ แรง ๆ ก็คงเสียหายได้พอสมควร เส้นเลือดภายในก็บอบบางมากด้วย เลือดกำเดาคงจะไหล แต่ว่ามันเป็นเส้นเลือดฝอย คงไม่เสียหายอะไรมาก" ธีร์พูดพร้อมกับทำท่าทำทางประกอบไปด้วย น้ำเสียงเรียบ และเยือกเย็นนั้นทำให้ต้นไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรขึ้นมา
"แต่ว่า... ถ้าต้นจะหลับผมก็ไม่ห้าม แต่ถ้าต้นหลบพ้น ก็ไม่นับ และไม่ห้ามให้ต้นสู้ผมกลับ ซึ่งต้นคิดจะต่อยกลับผมอยู่แล้ว ซึ่ง... ผมก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่า คนอ่อนแออย่างผมจะสู้คนที่ทำงานหนักอย่างต้นได้ แต่ผมก็ไม่ถือโทษโกรธต้น หากต้นจะตอบโต้ คนเรามีสิทธิ์ที่จะป้องกันตัวจากการถูกทำร้ายจริงไหม" ธีร์พูดต่อจากเมื่อกี้ แล้วก็ยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
"เอาล่ะ เริ่มได้ยัง ต้นพร้อมหรือยัง" ธีร์ถาม ต้นจึงได้ลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับธีร์ สายตาของต้นแสดงออกถึงความกลัวลึก ๆ อยู่ในใจ หากแต่สายตาของธีร์นั้นดูอ่อนโยนเหมือนทุกครั้งที่มองตน จนทำให้ต้นอดรู้สึกอึดอัด และลำบากใจไม่ได้ เขาไม่รู้ว่าธีร์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า แค่พูดขู่เขาเหมือนทุกที หรือทำจริงอย่างที่พูดไว้
แต่ไม่ทันที่ต้นจะคิดอะไรได้มากนัก หมัดแรกก็มุ่งตรงมายังหน้าเขาตรงโหนกแก้ม มันเจ็บกว่าที่เขาคิดมากนัก เขายังไม่ทันได้ตั้งตัวใด ๆ เพื่อรับการกระทำของธีร์เลย ปฏิกิริยาตอนนั้นต้นหมายจะต่อยอีกฝ่ายกลับ แต่รอยยิ้ม และสายตาที่ยังอ่อนโยนไม่เปลี่ยนมันทำให้เขาไม่รู้จะทำยังไงดี
"เหลืออีกห้า" ธีร์พูดขึ้นเรียบ ๆ
"แต่คราวนี้ ผมเอาจริงแล้วนะ" ธีร์พูดเสียงเข้มขึ้น และสายตานั้นก็แข็งกร้าวจนต้นรู้สึกกลัวขึ้นมา แววตาที่ต้นไม่เคยเห็นจากใคร แววตาที่ดูแล้วชวนให้เขานึกถึงพ่อของต้นเวลาโกรธที่ตนกระทำผิด
หมัดที่สองมุ่งไปที่ทัดดอกไม้ แต่ต้นหลบได้มันจึงคลาดจากจุดที่ธีร์เล็งไว้เล็กน้อย แต่นั่นก็ยังสร้างความเจ็บให้แก่ต้นอย่างมาก
"อีกสี่" ธีร์พูดต่อโดยไม่สนใจว่าต้นจะเป็นยังไง
หมัดต่อมาอัดตรงจมูกของต้นเต็ม ๆ แม้ต้นจะพยายามหลบ แต่เขาไม่รู้ว่าธีร์เล็งอยู่ตรงไหน ก็เลยพลาด เลือดไหลออกมาจากจมูกของต้น จนเอาต้องเอามือมาปาดเลือดที่คั่งอยู่ในจมูกออกเหมือนเช็ดน้ำมูก
"อีกสาม" ธีร์พูดขึ้นเรียบ
"ตา" ต้นพูดขึ้นก่อนจะส่งหมัดเข้าไปที่ตาของต้น มือของต้นถูกยกขึ้นมาเพื่อป้องกันตัวโดยอัตโนมัติ แต่ธีร์ไม่ได้หวังจะต่อยต้นในหมัดนี้ เขายั้งมือไว้ โดยไม่สัมผัสตัวของต้นเลยแม้แต่น้อย
"อันนี้ไม่นับ ผมแค่หยอกเล่น" ธีร์พูดแล้วหัวเราะเบา ๆ ต้นถึงกับทรุดลงกับพื้นด้วยความกลัว ในใจต้นเขาคิดจะตอบโต้อีกฝ่ายในครั้งนี้ แต่เหมือนมีอะไรบางอย่างมาสะกดเขาเอาไว้ทำให้เขาทำได้แค่เพียงยกมือขึ้นมาบังหน้าตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้น
"ผมขอโทษนะพี่ ผมขอโทษ..." ต้นพูดขึ้นพร้อมกับยกมือไหว้ธีร์ เขากลัว และยอมจำนนต่อธีร์อย่างสิ้นศักดิ์ศรี
"อีกสาม... ยืนขึ้นมา กูจะต่อยมึง ไม่ได้จะเตะมึง" ธีร์ยังพูดเรียบ ๆ เหมือนกับไม่ได้ยินเสียงอ้อนวอนของต้น
"พี่ ผมขอล่ะ พี่จะทำอะไรกับผมก็ยอม แต่ว่าอย่าต่อยผมอีกเลยนะ ผมกลัวแล้ว ผมขอโทษ" ต้นอ้อนวอนธีร์ด้วยน้ำตานองหน้า เขากลัวธีร์อย่างมากในตอนนี้ เลือดในกายเขาเย็นเฉียบ ทำอะไรไม่ถูกนอกจากได้แต่อ้อนวอนธีร์อยู่อย่างนี้
"งั้นก็... ยืนขึ้น เอามือไว้ข้างหลัง" ธีร์พูดขึ้นมาน้ำเสียงที่แข็งกร้าวเมื่อกี้กลับมาอ่อนโยนลงอีกครั้ง ต้นลังเลกับสิ่งที่ธีร์กำลังจะทำต่อต้น แต่เขาไม่มีทางเลือกใด ๆ แล้วในตอนนี้ จึงได้แต่ทำตามคำสั่งของธีร์แต่โดยดี ธีร์ก็ยิ้มให้เขา หากแต่สายตานั้นไม่ได้อ่อนโยนเหมือนทุกครั้ง แม้ว่ามันจะไม่ได้แข็งกร้าวอย่างก่อนหน้านี้ก็ตาม
ธีร์ถอดเสื้อยืดของตัวเองออก เผยให้เห็นผิวขาว ๆ ของธีร์ที่ต้นไม่เคยเห็น หรือสังเกตมาก่อนเลย ธีร์ไม่ได้มีมัดกล้ามมากนักอย่างที่ต้นคิดไว้ในครั้งแรกที่โดนต่อย นี่ถ้าเขากล้าสู้ คงเอาชนะได้ไม่ยาก แต่เขากลับไม่กล้าที่จะตอบโต้คนที่อยู่ตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย ต้นไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงได้กลัวชายคนนี้มากนัก ทั้ง ๆ ที่ กับคนอื่น ถ้ามาหาเรื่องกัน เขาก็สู้ไม่ถอยมาตลอด
ธีร์เดินมายังต้น แล้วหอมแก้มต้นเบา ๆ ก่อนจะเอาเสื้อยืดของตนมาปิดตาของต้นไว้ และมัดมันเสียแน่น ก่อนจะหยิบเชือกที่อยู่ในลิ้นชักมามัดมือของต้นไว้เบา ๆ หากแต่มันไม่สามารถแกะออกได้ง่าย ๆ อย่างที่ต้นคิด เพราะมันแน่นจนเขาไม่สามารถขยับหรือบิดข้อมือได้ดั่งใจเลย หลังจากนั้นธีร์ค่อย ๆ รูดกางเกงของต้นลงช้า ๆ จนเผยให้เห็นควยที่หดเกร็งเหมือนควยเด็กด้วยความกลัว ธีร์เอาปากรูดควยของต้นไปครั้งหนึ่ง แต่มันไม่มีปฏิกริยาตอบสนองใด ๆ เพราะในตัวของต้นตอนนี้เต็มไปด้วยความกล้ว และไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตน
"ไม่ต้องเกร็งหรอก ผมไม่ทำอะไรให้ต้นเจ็บปวดหรอกหน่า ไม่ต้องห่วง" ธีร์พูดอย่างเรียบเฉย แต่คำว่าไม่ต้องห่วงนั้น มันทำให้ต้นยิ่งกังวลใจเข้าไปใหญ่ ต้นได้ยินเสียงธีร์เปิดลิ้นชักออกมา แล้วหยิบอะไรบางอย่างออกมา เสียงเหมือนเป็นโลหะ เขารู้สึกไม่ปลอดภัยสักเท่าไหร่ หากแต่เขาไม่อาจจะถอยหลัง หรือก้าวเท้าหนีได้ด้วยความกลัวที่เกิดขึ้น ขาของต้นสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เขากำลังกลัวสุดขั้วหัวใจในตอนนี้
ต้นรู้สึกเหมือนว่าธีร์กำลังเล่นกับควยอ่อน ๆ ของตนอยู่ แล้วก็มีโลหะ ยาง หรือพลาสติกมาสัมผัสกับควยของตนอยู่พักใหญ่ แล้วสุดท้ายก็ได้ยินเสียง 'คลิก' ของแม่กุญแจ จากนั้นธีร์ก็ดึงกางเกงของต้นขึ้นมาเหมือนเดิม แล้วก้มลงเลียหัวนมสีเข้ม ๆ ทั้งสองของต้นต่ออีกสองสามที มันชวนให้ต้นรู้สึกแปลก ๆ เพราะเหมือนมีบางอย่างมากดลงตรงควยของเขา มันรู้สึกหนัก ๆ แปลก ๆ บอกไม่ถูก
"ใหญ่ไปหน่อยนึงจริงด้วยแฮะ" ธีร์บ่น หากแต่ต้นไม่เข้าใจว่าหมายถึงสิ่งใด
"พี่ทำอะไรผมอ่ะ" ต้นถามอย่างสงสัย
"เดี่ยวก็รู้เองแหละ" ธีร์พูด แล้วเดินไปเปิดประตู จับต้นให้หันหน้าไปยังประตู แล้วก็ผลักให้ต้นเดินไปตรงประตู ก่อนจะปลดผ้าปิดตาออก
"ยืนอยู่เฉย ๆ" ธีร์สั่ง แล้วก็แก้เชือกที่มัดข้อมือของต้นออกอย่างชำนาญ
"กลับไปได้แล้ว แล้วไม่ต้องมาหาผมอีก" ธีร์สั่ง พร้อมกับผลักต้นออกไปจากบ้าน แล้วปิดประตูลง
ต้นยืนอยู่หน้าบ้าน แล้วคลำควยตัวเองดู แต่กลับเจออะไรบางอย่างแข็ง ๆ ครอบลำควยของตัวเองอยู่ เขาเคาะประตูเรียกธีร์อยู่หลายครั้ง ตะโกนอยู่หลายรอบ แต่ไม่มีเสียงของตอบรับจากธีร์เลย อีกทั้งคนที่เดินผ่านมามองการกระทำของต้นอย่างแปลกใจ จนทำให้สุดท้ายต้นต้องล่าถอยกลับบ้านของตัวเองไปด้วยความจำใจ
(โปรดติดตามตอนต่อไป) thank you นรกานต์ ตอนที่ 5: จำนน
"เป็นไงบ้าง" เกรียงถามทันทีที่เห็นต้นเดินมา
"ก็..." เขาไม่รู้จะตอบอย่างไรดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น
"ว่าไง ไอ้ธีร์มันทำอะไรมึงบ้าง" เกรียงถามอย่างอยากรู้ เพราะเท่าที่เห็นน่าจะโดนชกมานิดหน่อย แล้วก็เลือดกำเดาไหล
"ก็อย่างที่เห็นแหละพี่ โดนชกไปสามหมัด เจ็บชะมัด" ต้นเลี่ยงตอบถึงสิ่งที่เกิดหลังจากนั้น
"อืม ก็ยังดีที่ไม่ถึงตายแหละวะ" เกรียงพูดแล้วก็เดินจากไป เกรียงเป็นห่วงต้นพอสมควร เนื่องจากเขาไม่รู้จักธีร์มากนัก นอกจากรู้ว่า เป็นคนที่ใจดี แล้วก็แอบมีความสัมพันธ์ลึก ๆ กับต้นอยู่ก็เท่านั้น เรื่องอื่นนั้นเขาไม่รู้อะไรมาก ไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่า ธีร์ คนนี้เป็นคนที่ไหน ครั้นจะไปถามเจ้านัทที่สนิทกับธีร์มากกว่า แต่ไปพูดอะไรที่เป็นเรื่องเป็นราวกับเจ้านั่นสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรกลับมาอยู่ดี ถ้าต้นมันไม่ได้เป็นอะไรมากก็ดีแล้ว...
เมื่อเกรียงจากไปแล้ว ต้นมุ่งเข้าไปในห้องของตน แล้วถอดกางเกงลงทันที เขาตกใจกับสิ่งที่เห็นมากนัก บริเวณควยของเขามีท่อสแตนเลสครอบเอาไว้ และยึดติดกับโคนควยด้วยห่วงอีกหลายชิ้น และมีแม่กุญแจอันเล็ก ๆ ล็อกเอาไว้ มันใหญ่กว่าควยเขานิดหน่อย แต่มันก็ยังเล็กกว่าตอนที่ควยเขาแข็งเต็มที่อยู่ดี ต้นพยายามจะเอามันออก แต่ก็ทำไม่ได้นอกจากจะสร้างความเจ็บปวดให้แก่ควยของตน แล้วทีนี้เขาจะทำยังไงต่อไปดี เขาไม่น่าไปเล่นกับคนอย่างธีร์เลยจริง ๆ แต่คิดตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้ว เห็นทีเขาต้องไปเจอกับธีร์แล้วขอให้เขาช่วยถอดมันออกให้ได้
แต่เมื่อต้นกลับไปที่บ้านของธีร์อีกครั้ง ประตูกลับถูกล็อคกุญแจจากภายนอก นั่นหมายความว่าธีร์ไม่อยู่ และอีกไม่นานเขาจะต้องออกเรือตามที่ได้ตกลงกับนายหัวเอาไว้ เขาจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย
"ไอ้ต้น ลุงหมานแกตามหามึงอยู่ แกจะออกเรือแล้ว มึงมาทำอะไรอยู่แถวนี้วะ" แม็คเรียกต้นที่นั่งคิดอะไรไม่ออกอยู่
"อ้าวโดนต่อยเหรอวะ สม" ว่าแล้วแม็คก็เดินจากไป
ต้นรู้สึกหงุดหงิดกับน้ำเสียงยียวนของแม็คอยู่น้อย แต่นี่ก็ใกล้เวลาออกเรือแล้วจริง ๆ คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากไปออกเรือก่อนเท่านั้น
ลุงหมานถามต้นอย่างแปลกใจที่ดูต้นจะลุกลี้ลุกลนผิดปกติมาหลายวัน แถมยังทำอะไรแปลก ๆ อีก แต่ต้นไม่ได้อธิบายอะไรไป ต้นเองไม่รู้จะตอบคำถามของใครต่อใครที่สงสัยการกระทำของเขาในตลอดสองสัปดาห์นี้ยังไงดี เพราะเกือบทุกวันเขาจะมานั่งอยู่หน้าบ้านของธีร์ แต่ก็ไม่เคยเจอธีร์เลย อีกทั้งไม่มีใครเห็นธีร์เลยตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมา เหมือนเขาได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยประมาณนั้น ไม่มีแม้กระทั่งคนรู้ว่าธีร์หายไปไหน ต้นรู้สึกอึดอัดทั้งใจ และกายเป็นที่สุด แต่เขาไม่รู้จะทำยังไงดี ทำไมต้องมีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้นกับเขาอย่างนี้ด้วยเนี่ย ต้นได้แต่บ่นอยู่ในใจ
ครั้นจะออกมาขอให้ใครช่วยก็ไม่กล้า ด้วยความที่ไม่รู้จะอธิบายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นยังไงดี สุดท้ายต้นก็ได้แต่เค้ารอธีร์ เหมือนหมาที่เฝ้ารอเจ้านาย
แต่แล้วก็เหมือนจะมีแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ ต้นเห็นธีร์ลงจามอเตอร์ไซค์รับจ้าง แล้วเดินมายังบ้านเช่าของตน ต้นซึ่งนั่งคอยอยู่ ดูท่าจะดีใจอย่างมาก หากแต่ธีร์เดินผ่านเขาไปเหมือนเขาไม่มีตัวตนเสียด้วยซ้ำ
"พี่ธีร์..." ต้นเรียก หากแต่ธีร์ไม่ได้สนใจ เขาเปิดประตูเข้าไปในบ้าน แล้วปิดมันลงไป แล้วไม่ออกมาอีกเลย แต่ต้นก็ยังนั่งอยู่ที่หน้าบ้านจนเริ่มดึก แต่ต้นก็ยังไม่ถอดใจง่าย ๆ
"มึงมานั่งอยู่หน้าบ้านกูทำไม" ธีร์พูดขึ้น หากแต่เปลี่ยนสรรพนามไปจากเดิม ซึ่งนั่นทำให้รู้สึกว่า ธีร์คนนี้ไม่เป็นมิตรต่อตนอย่างที่เคยผ่านมา
"พี่ธีร์..." ต้นไม่รู้จะพูดยังไงดี ธีร์เลยทำท่าจะปิดประตูเพราะไม่อยากจะเห็นต้นสักเท่าไหร่ หากแต่ต้นดึงประตูไว้ แล้วแทรกเข้าไปในห้อง
"พี่ธีร์ ผมขอโทษ ผมสัญญาว่าจะไม่หลอกพี่อีกแล้ว เอาไอ้นี่ออกให้ผมนะพี่" ต้นอ้อนวอน
"สัญญา..." ธีร์ทวนคำคำนี้แล้วน้ำตาก็ไหลออกมา หากแต่ต้นไม่ได้สังเกตเพราะเขาอยู่ข้างหลัง
"มึงจะสัญญาทำเหี้ยอะไร สัญญาของมึงเคยเป็นสัญญาบ้างไหมหวะ" ธีร์หันมาตวาดใส่ต้นทั้งน้ำตา มันทำให้ต้นอึ้งไปเลย
"พี่.. ผม... ผม..." ต้นพูดอะไรไม่ออก ธีร์ปาดน้ำตาที่อาบแก้มออก แล้วก็ยิ้มให้
"ถ้ามึงอยากจะให้กูเอามันออก ก็ได้ แต่มึงต้องอยู่กับกู ยอมทำตามที่กูบอกทุกอย่าง มึงตกลงไหม ถ้ามึงไม่ตกลงมึงก็ออกไปเสีย" ธีร์พูดเสียงเข้ม ทำให้ต้นรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย เขาไม่รู้จะเอายังไงดี
"ก็... ก็ได้ครับพี่ธีร์" ต้นตอบกลับอย่างเสียไม่ได้
"มึงสัญญาได้ไหม" ธีร์ถามต่อ
"ดะ... ได้...ครับ" ต้นตอบ เขารู้สึกเหมือนเดิมเข้าลานประหารอะไรประมานนั้น สายตาที่เศร้าหมองเมื่อกี้ของธีร์กลายเป็นว่างเปล่ายังไงไม่รู้
"หึ ดีมากไอ้หนูน้อยของกู จะว่าไปก็จะไปขอคำสัญญาจากมึงให้เสียเวลา เพราะไม่ว่ายังไง คนอย่างมึงไม่เคยคิดจะรักษาสัญญาอยู่แล้ว จริงไหม" น้ำเสียงที่ฟังดูมีอำนาจนั้นสะกดต้นให้รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ
ธีร์เคลียร์งานที่ค้างอยู่จนเกือบจะเสร็จแล้ว เหลือแค่การทดสอบงานในสภาวะงานจริงเท่านั้น เขากะจะมาเก็บของแล้วไปจากที่นี่ รวมทั้งปลดที่ล็อคควยออกจากควยของต้นเสีย แล้วปล่อยให้มันจบไป เมื่อห่างกันเขาเองก็ทำใจได้พอสมควรแล้ว หากแต่พอได้ยินคำว่า 'สัญญา' มันทำให้ธีร์รู้สึก เสียใจ โกรธแค้น รวมทั้งทรมานใจปะปนกัน จนสุดท้าย เขาคิดว่า ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ลองทำอะไรบ้า ๆ สนุก ๆ ก่อนจะจากที่นี่ไปสักอย่างสองอย่างก็น่าจะดี ไหน ๆ เราคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว และคงเป็นบทเรียนให้กับต้นได้บ้าง ไม่มากก็น้อย...
สุดท้ายแล้ว ธีร์ก็ไม่เคยคิดจะโกรธต้นจริง ๆ จัง ๆ อยู่ดี แต่หากเขารู้ตัวสักนิดว่ากำลังทำอะไรอยู่ เรื่องราวต่อจากนี้คงจะไม่เกิดขึ้น หากเขารู้ตัวสักนิด เขาคงจะไม่ทำในสิ่งที่เคยด่าว่าเพื่อนสนิทไปเป็นแน่ แต่ธีร์ในตอนนี้ คือคนที่ขาดสติ และปล่อยให้ด้านมืดของจิตใจครอบงำ อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวใด ๆ มันไม่ต่างจากเพื่อนสนิทของตน ที่ตนเคยด่าว่าแม้แต่นิดเดียว มันต่างกันเพียงแค่การกระทำก็เท่านั้น
"หลับตาลงซะ เด็กน้อย แล้วก็เอามือไพล่หลังไว้ เดี๋ยวนี้" คำพูดช้า ๆ เรียบ ๆ กับรอยยิ้มที่ดูน่ากลัวนั้นมันอะไรกัน ต้นเริ่มรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย
"พี่จะทำอะไรผมอ่ะ" ต้นถามออกมาเบา ๆ อย่างทำตัวไม่ถูก เขาไม่แน่ใจว่าควรจะทำตามดีไหม หรือหนีไปจะดีกว่า ลึก ๆ แล้วต้นยังคิดว่าธีร์คงจะหยอกเขาเล่น หากแต่เขาไม่มั่นใจเท่าไหร่ว่าคนที่ปรากฎตรงหน้าตอนนี้ ใช่ธีร์คนที่เขารู้จักหรือเปล่า
"กูจะทำให้มึงมีความสุข จนลืมกูไม่ลง... ไปชั่วชีวิต" ธีร์ตอบหลังจากมัดมือต้นเสร็จแล้ว ตาของต้นลุกโพรงหากแต่ไม่นานมันถูกปิดด้วยผ้าสีดำสนิทที่ต้นบรรจงผูกเอาไว้เสียแน่น
กลิ่นอะไรบางอย่างลอยเข้าจมูกต้น มันทำให้ต้นถึงกับตัวลอย มึนนิดหน่อย เลือดไหลเวียนไปทั่วร่างกายจนเขารู้สึกร้อนขึ้นมาจากภายใน ประสาทสัมผัสก็ไว้ต่อความรู้สึกมากขึ้น ต้นรู้สึกเคลิบเคลิ้มผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก เขาแปลกใจที่ธีร์หาอะไรพวกนี้ได้ แต่นั่นมันไม่สำคัญ เพราะตอนนี้เขารู้สึกอึดอัด และแทบไม่เป็นตัวของตัวเองเอาเสียเลย
"กูรับรองว่า ต่อจากนี้ไป มึงจะสุขไม่รู้ลืม ไอ้ต้นของกู สุดที่รักของกู..." ธีร์กระซิบด้วยเสียงอันแผ่วเบาแต่เยือกเย็นกว่าครั้งไหน ๆ ที่ต้นเคยได้ยินมา
"พี่... อ่า... เอ่อ... จะ... พี่..." ฤทธิ์ของยาทำให้ต้นรู้สึกพูดไม่ถูก เขาสับสนมึนงงอย่างบอกไม่ถูก
"มึงไม่ต้องกังวลหรอก ไม่เกินห้านาที มึงก็รู้สึกตัว อาจจะปวดหัวบ้าง แต่กว่าจะครบห้านาที กูก็คงทำอะไรต่อมิอะไรได้เยอะอยู่หว่ะ หึหึ แต่ถ้าไม่ทัน มึงก็แค่สูดเจ้านี่เข้าไปอีกรอบเท่านั้นเอง..." ธีร์หัวเราะเบา ๆ
(โปรดติดตามตอนต่อไป) นรกานต์ (Enslave) ตอนที่ 6: เริ่มต้น
ธีร์ถอดเสื้อ และกางเกงของต้นออกอย่างง่ายตาย เพราะสภาพของต้นตอนนี้นั้น เหมือนคนที่สลึมสลือ ทำอะไรไม่ถูกจึงไม่ได้ขัดขืนต่อการกระทำใด ๆ ของธีร์แม้แต่น้อย พอร่างกายของต้นเปลือยเปล่า ธีร์เดินไปลากโต๊ะที่เอาไว้วางโน้ตบุ๊คตอนทำงาน แล้วเอาข้าวของที่มีอยู่นิดหน่อยลงจากโต๊ะ หลังจากนั้นก็พาต้นมายืนข้าง ๆ โต๊ะ ก่อนจะผลักให้ต้นนอนราบไปกับโต๊ะตามยาว
ในหัวของต้นยังมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ มันยากจะบอกว่าเขารู้สึกอย่างไร ความสับสนที่เต็มไปในหัว แค่ยามันไม่เท่าไหร่ พอรวมกับการกระทำของธีร์ น้ำตา น้ำเสียง ทุกสิ่งทุกอย่างดูสับสนปนเปไปหมด งานนี้ต้นรู้อยู่อย่างเดียว มันคงไม่สนุกเป็นแน่ แต่จะทำอะไรได้ในเมื่อตอนนี้มือทั้งสองข้างโดนมัดไว้กับขาโต๊ะเสียแล้ว ต้นพยายามออกแรงดึงแขนให้พ้นจากพันธนาการ แต่ไร้ผลใด ๆ ทั้ง ๆ ที่ต้นรู้สึกว่า เขาออกแรงเต็มที่แล้ว ส่วนธีร์ยังใช้ความชำนาญของตนในการผูกเงื่อนปมอย่างรวดเร็ว และแน่นนา ไม่ว่าต้นจะดิ้นรนสักเท่าไหร่ มันก็ไม่มีผลอะไร
"พี่... จะ... ทำอะไร... ผม" ต้นถามขึ้นหลังจากพอมีสติขึ้นมาบ้าง เขายังปวดหัวอยู่ไม่น้อย พอธีร์ได้ยินจึงยื่นขวดเล็ก ๆ เข้าใกล้ ๆ จมูกของต้นอีกครั้ง หากเพียงได้กลิ่นต้นก็กลั้นหายใจเสีย
"หึ งั้นมึงก็กลั้นหายใจไปเรื่อย ๆ ก็แล้วกันนะ กูไม่รีบ" หลังจากพูดจบ ธีร์ก็เอามืออีกข้างของเขากดตัวต้นเอาไว้ไม่ให้ดิ้นมากนัก ในขณะที่อีกมือก็ถือขวดใบเล็ก ๆ จ่อไว้ที่จมูกของต้น สีหน้า และรอยยิ้มที่เปี่ยมสุขของธีร์ในตอนนี้ หากต้นได้เห็นคงกระอักกระอ่วนใจอยู่ไม่น้อย เพราธีร์ทำกับต้นเหมือนต้นเป็นของเล่นชิ้นโปรดของตัวเอง หาได้มีความรู้สึกว่าต้นเป็นมนุษย์คนหนึ่งอีกต่อไปแล้ว
แม้ว่าต้นจะกลั้นหายใจได้นานกว่าคนทั่วไปเพราะมักจะอยู่กับน้ำ แต่ความอดทนของธีร์นั้นมีมากกว่า ต่อให้เป็นสิบนาทีคนอย่างธีร์ก็รอไหว มันไม่น่าเบื่อ การท้าทายต่อความสามารถของมนุษย์เป็นสิ่งหนึ่งที่ธีร์ชอบ เขาเชื่อเสมอความมนุษย์นั้นมีขีดจำกัด แต่ถ้าเราฝึกฝนพัฒนามากพอ ขีดจำกัดนั้นจะสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ต้นทนอยู่ไม่นาน สุดท้ายก็ยอมสูดลมหายใจที่ปะปนไปด้วยสารบางอย่างเข้าเต็มปอด ทำให้สติของต้นจางหายไปอีกครั้ง มันสร้างความสะใจให้ธีร์อยู่ไม่น้อย เขาชนะในเกมนี้อีกเกม ไม่ว่าต้นจะพยายามอดกลั้นมากสักเท่าไหร่ แต่ร่างกายต้องการมีชีวิตต่อไป ยังไงเสียความต้องการมีชีวิตอยู่ก็เอาจะชนะจิตสำนึกได้อยู่ดี
ธีร์ค่อย ๆ ใช้ลิ้นเลียหัวนมดำคล้ำของต้นไปครั้งหนึ่งอย่างแผ่วเบา มันสร้างความเสียวกระสันให้ต้นจนเผลอร้องซี๊ดออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ส่วนหนึ่งเพราะฤทธิ์ยาที่ต้นพึ่งจะได้รับเข้าไปด้วย ธีร์ยิ้มให้ แล้วใช้เชือกมาผูกรัดบริเวณอกของต้นเอาไว้ ผูกเป็นปมแน่นแล้วใช้เชือกอีกเส้นดึงรั้งอกต้นไว้กับโต๊ะ เพียงเท่านั้นต้นก็แทบจะขยับไปไหนไม่ได้แล้ว แต่นั้นยังไม่พอ เพราะท่อนล่างของต้นยังขยับไปได้อยู่ ซึ่งธีร์ไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้น
ธีร์ค่อย ๆ ดันขาของต้นจนน่องติดกับต้นขา แล้วมัดส่วนข้อเท้ากับต้นขาใกล้กับสะโพกให้แน่นติดกัน แล้วใช้เชือกอีกเส้นมามัดตรงบริเวณใกล้เข่า ธีร์ทำแบบนี้ทั้งสองข้างก่อนจะใช้เชือกมาดึงรั้งขาทั้งสองต้นให้แบะออก แล้วมัดให้ต้นค้างไว้ในท่านี้
สภาพของต้นตอนนี้เหมือนคนที่กำลังนอนหายยกขาอยู่บนโต๊ะ อวดเรือนร่างที่ล่ำสันตามประสาคนทำงานหนัก ผิวค่อนไปทางดำตัดกับเชือกสีขาวดูสวยงาม เอามือยื่นขึ้นเหนือศีรษะ งอขาเผยให้เห็นควย พวงไข่ รวมทั้งรูทวารอย่างชัดเจน ผิวที่มีเหงื่อซึมออกมาสะท้อนแสงไฟดูสวยงามมาก สำหรับธีร์แล้ว นี่เป็นผลงานชึ้นเอกของเขา แต่สำหรับต้น มันคือความทรมาน นอกจากหัวที่หนึกอึ้งแล้ว ร่างกายแทบไม่มีส่วนใดที่ขยับได้เลย มิหนำซ้ำ จุดอ่อนของลูกผู้ชายยังเปิดกว้างให้เล่นงานได้สะดวกอีกต่างหาก...
"กูชอบมึงมาก มึงรู้ไหม ไม่สิ กูรักมึงเลยล่ะ กูยอมทำทุกอย่างเพื่อหวังว่า สักวันหนึ่ง มึงจะหันมามองกูบ้าง สักวันหนึ่งมึงจะเข้าใจความต้องการของกู สักวันหนึ่งมึงจะรักษาคำพูด ทำในสิ่งที่มึงเคยบอกว่ามึงจะทำ ขอแค่สักครั้งก็ยังดี กูไม่เคยหวังว่ามึงจะอยู่กับกู คบกูเป็นแฟน กูไม่เคยหวังถึงขั้นนั้น กูหวังแค่มึงเห็นใจกู แค่คุยกับกูในฐานะเพื่อนคนหนึ่งก็ได้ แค่นั้นกูก็พอใจแล้ว กูเคยคิดนะ ถ้าวันหนึ่งมึงเกิดไปชอบใครขึ้นมา กูก็จะไม่ไปแย่งมึงมาจากคน ๆ นั้น แต่จะเฝ้ามองมึงอยู่ห่าง ๆ และเอาใจช่วยมึง กูรักมึง แต่ก็ไม่เคยอยากจะครอบครองมึงเลย มึงรู้ไหม ไอ้ต้น มึงรู้บ้างไหม" ธีร์พูดสิ่งที่อึดอั้นตันใจมานานให้ต้นฟังด้วยน้ำเสียงที่ปะปนไปด้วยความเศร้าสร้อยและโกรธแค้น
"เฮ้อ" ธีร์ถอนหายใจ แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ไม่ไกลนัก โดยที่ไม่มีคำพูดใด ๆ หลุดออกจากปากของต้นเลย อีกทั้งเขาก็ไม่ได้ดิ้นเหมือนก่อนอีกแล้ว
"ตอนแรกนะ กูคิดว่าจะทำมึงให้สาสมกับความแค้นที่มึงเคยทำกับกู แต่มึงรู้ไหม หลายวันที่ผ่านมา ระหว่างที่กูเร่งทำงานให้เสร็จ จู่ ๆ กูคิดได้ว่า กูควรให้อภัยมึงอีกสักครั้ง และครั้งสุดท้ายจริง ๆ พอกูทำงานเสร็จ กูเลยกลับมาเก็บของ ถ้าเจอมึง กูจะปลดที่ล็อคควยมึงออก หรือไม่ก็ฝากลูกกุญแจไว้ที่พี่เกรียง แล้วก็กลับบ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างจะจบลงแค่นี้ ตอนนั้นกูคิดอย่างนั้นนะ กูเหนื่อย กูพอแล้ว" ธีร์พูดจบก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินมายังข้างโต๊ะที่ต้นนอนอยู่
"แต่พอมึงพูดว่า ผมขอโทษ ผมสัญญา" มันทำให้กูนึกถึงเรื่องราวที่มึงทำกับกูอีกครั้ง และกูคิดว่า ควรอย่างมึงน่าจะได้รับบทเรียนให้สาสมกับความเลวทรามที่มึงทำเอาไว้ เผื่อว่ามึงจะคิดได้ และไม่ทำตัวบัดซบอย่างที่มึงทำอยู่ตอนนี้กับใครอีก ไอ้ต้นที่รักของกู" ธีร์พูดแล้วก็ยิ้มเหี้ยมให้กับต้น แม้ว่าต้นจะไม่ได้เห็นรอยยิ้มนั้นก็ตาม
"พี่... ผมขอโทษ ปล่อยผมไปเถอะ... ผมสัญญะ..." ต้นเผลอพูดสิ่งที่เขามักจะพูดเป็นประจำเวลาที่ขอให้ใครอภัยในความผิดของตนอีกครั้ง หากแต่พอนึกได้ เขาก็ยั้งปากเอาไว้ก่อนที่จะพูดจบ แต่นั่นก็สายเกินไปแล้ว
"ผมขอโทษ ผมสัญญา มันคงเป็นคำพูดที่ติดปากมึงสินะ เป็นสิ่งที่มึงไม่เคยคิดเสียด้วยซ้ำ มันคงออกมาจากสันดานชั่ว ๆ ของมึง ทั้ง ๆ ที่กูด่าว่ามึงอยู่ปาว ๆ มึงยังพูดคำพวกนี้ขึ้นมาอีก เหอะ" ธีร์ย้ำ ต้นจำต้องหุบปากลง โดยไม่กล้าท้วงติงอะไรอีก
ต้นลองขยับข้อมือส่วนที่ธีร์มองไม่เห็นดู ถึงแม้ว่ามันจะไม่รัดแน่นมากขึ้นจากการดิ้นของเขา แต่มันก็ไม่คลายตัวลงเช่นกัน อีกทั้งเชือกน่าจะสร้างรอยแดง ๆ บนตัวเขาด้วย เพราะเมื่อมีเหงื่อ ต้นรู้สึกแสบ ๆ บริเวณนั้น ถ้าดิ้นมากไปแล้วเป็นรอยแดงชัดขึ้นมา แล้วใครเห็นเข้า คงยากที่จะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น ต้นเลยได้แต่นอนนิ่ง ๆ ดูท่าทีของธีร์ไปเรื่อย ๆ และหวังว่าเขาจะไม่เป็นอะไรในคืนนี้
ก่อนหน้านี้ต้นรู้สึกว่าธีร์เป็นคนที่อ่อนโยน ใจดี เป็นมิตรที่น่าคบหา แต่วันนี้เขาได้เห็นธีร์ที่โกรธเกรี้ยว แข็งกร้าว ดุดัน และโหดมาก ความแค้น เปลี่ยนคนได้มากขนาดนี้เชียวหรือ ธีร์คนนี้คือธีร์คนเดียวกับคนก่อนหน้านี้ที่เขารู้จักหรือเปล่า ต้นไม่แน่ใจนัก ต้นรู้สึกผิดที่ทำให้ธีร์เปลี่ยนเป็นแบบนี้ แต่อีกใจหนึ่งเขาก็รู้สึกว่า สิ่งที่ธีร์กระทำนั้นเกินโทษที่เขาควรจะได้รับ ต่อให้เขาทำผิดมากแค่ไหน แต่นี่มันไม่ต่างจากการใช้ศาลเตี้ยลงโทษผู้อื่น การกักขัง ทรมานผู้อื่นมันไม่ใช่เรื่องที่ใครจะยอมรับได้ง่าย ๆ แต่ไม่ว่าต้นจะพยายามสร้างความชอบธรรมให้แก่ตัวเองสักเท่าไหร่ มันก็ไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกผิดนั้นลดน้อยลงเลย
"กูบอกตามตรงนะ รูปร่างมึงสวยงามมาก กูหลงใหลในรูปร่างของมึงจริง ๆ นะ กูมองมึงได้ไม่เคยเบื่อ และต่อจากนี้ไป กูจะมองมึงเท่าไหร่ เมื่อไหร่ก็ได้ เพราะตัวมึง กายมึงเป็นของกู หึหึ" น้ำเสียงราบเรียบ พร้อมกับรอยยิ้มที่อยู่บนหน้าอย่างสุขสม
"อีกอย่าง ที่น่าสนุกกว่า คือ... กูจะทำอะไรกับร่างกายของมึงก็ได้ ถึงแม้ว่ามึงจะไม่ยินยอมก็ตาม และถึงมึงจะไม่ยินยอม แต่กูเชื่อว่า มึงจะต้องมีความสุขกับมันแน่นอน ไอ้ต้นที่รักของกู" ธีร์พูดอย่างอารมณ์ดี แล้วเดินไปค้นกระเป๋าใบหนึ่งที่วางไว้รวมกับกระเป๋าใบอื่น ๆ ที่ถูกจัดเก็บอย่างดีเตรียมที่จะย้ายออกในวันรุ่งขึ้น ธีร์หยิบเจลหล่อลื่นหลอดใหม่ แอลกอฮอล์สำหรับล้างแผล พร้อมกับไข่สั่นอันหนึ่งออกมา แล้วเดินมาที่ต้น ตอนนี้ต้นพอจะรู้แล้วว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา ต้นเริ่มดิ้นอีกครั้ง แต่มันก็ไร้ประโยชน์เช่นเดิม
"กูรับรองว่า สะอาดปลอดภัยหว่ะ หึหึ" ว่าแล้วธีร์ก็เทแอลกอฮอล์ลงในแก้ว พร้อมกับหย่อนไข่สั่นตามลงไป แล้วเปิดให้มันสั่น เสียงดังของไข่สั่นกระทบแก้วฟังดูระรื่นหูดีเหมือนกัน แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ต้นคิดหรอก อีกไม่ช้าไม่นาน เจ้านั่นมันต้องเข้าไปอยู่ในตัวเขาเป็นแน่
"ไม่เอานะพี่" ต้นโอดครวญ แม้ว่าเขาจะรู้ดีว่าไม่สำเร็จ แต่เขาหวังลึก ๆ ว่าธีร์จะเปลี่ยนใจ
"นะพี่นะ ได้โปรดเถอะ ผมไม่ชอบอ่ะพี่ อยากทำแบบนั้นกับผมได้ไหม" ต้นพูดต่อ
"แบบนั้น แบบไหนหวะ" ธีร์ถามย้อนกลับไป
"เอ่อ... ก็แบบ..." ต้นตั้งใจจะพูดว่า 'แบบในหนัง' แต่เขาเขินอายเกินกว่าจะพูดออกมา
"มันเสียวนะมึง มึงก็เคยดู สาว ๆ เธอออกจะชอบที่เอาไอ้นี่ใส่ในหีของพวกเธอ มึงรู้ไหม ผู้ชายก็เสียวแบบนั้นได้เหมือนกันนะ เดี๋ยวมึงก็รู้ หึหึ" ธีร์พูดเหมือนจะรู้ว่าต้นจะพูดอะไรออกมา ธีร์สามารถคาดเดาความคิดของต้นได้ง่ายตาย เรารู้ทันชายคนนี้ แต่ยอมกระโดดลงไปในหลุมพรางที่ต้นวางไว้อย่างเต็มใจ เพียงเพื่อหวังว่าต้นจะเห็นใจตนบ้าง ซึ่งมันไม่มี... ไม่เคยมี...
ธีร์ใช้นิ้วของเขาป้ายเจลหล่อลื่นออกมาจากหลอดแล้วป้ายไปที่รู้ก้นดำ ๆ ของต้นที่นอนอยู่ จุดสงวนไม่ว่าจะเป็นก้น ควย หรือ นมของต้นตอนนี้ถูกเปิดออก สามารถเข้าถึงได้อย่างง่ายดายด้วยเชือกที่มัดรั้งตัวเขาเอาไว้ หลังจากนั้นเขาค่อย ๆ เอานิ้วกลางสอดเข้าไปเบา ๆ ช้า ๆ เขาไม่อยากจะให้ต้นเจ็บปวดมากนัก เพราะนั่นมันไม่สนุก สิ่งที่ธีร์หวังคือ การที่ต้นเสียวกระสันจนต้องยอมจำนนต่อเขาด้วยความเงี่ยนง่านต่างหาก
ความเจ็บปวดสร้างความพึงพอใจให้แก่คนบางกลุ่ม แต่ธีร์ไม่คิดว่าต้นจะชอบรูปแบบแบบนั้น ดังนั้นเขาจึงเรียกวิธีที่คนส่วนใหญ่จะพึงพอใจต่อมันมากกว่า แม้ว่า การสร้างความเจ็บปวดให้กับคนที่ตนเกลียดชังจะทำให้เขาสะใจมากกว่าก็ตาม แต่ความทรมานไม่ว่าจะเกิดจากสาเหตุใด เกิดกับร่างกาย หรือจิตใจ มันก็ทรมานไม่ต่างกัน สุดท้ายแล้ว สิ่งที่สร้างความทรมานให้แก่ตัวเราจริง ๆ คือจิตใจที่ยึดติดต่อความทรมานนั้นต่างหาก แม้เราจะไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ แม้เราจะไม่เห็นภาพ ได้ยิน หรือสัมผัสกับที่ทำร้ายจิตใจของเรา แค่น้ำหยดหนึ่ง ที่หยดใส่หัวเราอยู่ตลอดเวลาในขณะที่ตัวเองนั่งอยู่ถังที่มีน้ำเต็มปริ่มจะถึงจมูกอยู่รอมร่อ แม้ว่าน้ำนั้นจะไม่มีทางที่จะท่วมถึงจมูกจนทำให้เราขาดอากาศตาย เพราะน้ำจะรั่วออกจากถังในปริมาณที่พอ ๆ กัน แม้จะรู้ดีอยู่แก่ใจ แต่จิตใจที่อ่อนแอจะสร้างความกลัวขึ้นมาในสมองอยู่ดี ถ้ามันไม่จริงล่ะ ถ้าน้ำไม่ได้รั่วออกไปอย่างที่เขาบอก ถ้าเกิดอะไรมาอุดล่ะ ถ้าน้ำหยดเร็วกว่าปกติล่ะ ถ้าฝนตกล่ะ และอะไรอีกมากมายที่สมองเราคิดฟุ้งซ่านไปเอง สุดท้ายเราก็มิอาจจะต้านทานต่อความกลัวที่เกิดขึ้นภายในจิตใจเราได้อยู่ดี แม้ร่างกายจะไม่ได้บาดเจ็บอะไรเลยก็ตาม
ธีร์เดินไปปิดไข่สั่น แล้วหยิบมันออกมาจากแก้ว ก่อนจะใช้เจลเคลือบไข่สั่นจนชุ่ม แล้วสอดมันเข้าไปในรูก้นของต้นอย่างช้า ๆ แม้ต้นจะขัดขืนเกร็งเอาไว้ แต่ธีร์ก็ดันมันจนเข้าไปข้างในจนหมดจนได้ เพราะสิ่งนี้ออกแบบมาเพื่อจะให้สอดใส่เข้าไปในช่องทางแคบ ๆ แบบนี้อยู่แล้ว และเมื่อเข้าไปถึงจุดหนึ่ง มันจะถูกดูดเข้าไปเอง ตามรูปทรงที่ได้ออกแบบมาอย่างดี
"ถ้ามึงเบ่งออกมา มึงเจ็บตัวแน่ เข้าใจนะที่รัก" ธีร์ขู่พร้อมกับลูบหน้าต้นอย่างเบามือ
พอมีไข่สั่นเข้ามาอยู่ข้างในทำให้ต้นรู้สึกไม่สบายตัวสักเท่าไหร่ เขาอยากจะเบ่งมันออกมามาก แต่ก็กลัวคำขู่ของธีร์อยู่ไม่น้อยเหมือนกัน เมื่อก่อนเขาอาจจะคิดว่าธีร์พูดเล่น แต่ตอนนี้ต้นมั่นใจว่าธีร์เอาจริงแน่
ธีร์ก้มลงมาเลียหัวนมดำคล้ำของต้น มันมีรสเค็มจาง ๆ จากเหงื่อแห่งความกลัวของต้น หากแต่ธีร์มิได้มีสีหน้ารังเกียจ เพราะเขาชื่นชมในกลิ่นเหงื่อ กลิ่นอับของผู้ชายเป็นทุนอยู่แล้ว ธีร์เลียหัวนมของต้นจนต้นมีสีหน้าบ่งบอกถึงความเสียวซ่าน หัวนมตั้งขึ้น และแข็งขึ้นโดยที่ธีรู้รู้สึกได้ เขาเลยเปิดไข่สั่นเบา ๆ ให้มันสั่นอยู่ในก้นของต้น นั่นทำให้ต้นเสียวขึ้นไปอีก หากแต่ควยที่ถูกล็อคเอาไว้ ทำให้ควยของต้นไม่สามารถแข็งขึ้นมาอย่างเต็มที่ได้ มันสร้างความรู้สึกแปลก ๆ ให้แก่ต้นอยู่ไม่น้อย แม้ว่าสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาจะเจออาการทีควยแข็งขึ้นตอนเช้า ๆ ทำให้เขาต้องตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดอยู่หลายครั้ง ในวันที่เขาไม่ได้ออกเรือ แล้วนอนที่บ้านตอนหัวค่ำ แต่นั่นมันต่างกับตอนนี้ เพราะต้นเริ่มมีความต้องการทางเพศเกิดขึ้น ซึ่งต่างจากการแข็งตัวของควยในตอนเช้าที่เป็นไปตามธรรมชาติ
"อ่า... พี่... หยุด... เถอะ ผมขอ... อ่า ซี๊ด" ต้นพูดตะกุกตะกัก เขาไม่เคยรู้ว่า การทำแบบนี้จะทำให้เขาเสียวได้มากขนาดนี้ แต่ควยที่ถูกล็อคอยู่กลับสร้างความทรมานให้เขาไม่น้อยเช่นกัน ตอนนี้ต้นรู้สึกสับสนระหว่างความเสียวกับความทรมานอย่างบอกไม่ถูก เขาไม่รู้ว่าจะห้ามธีร์ หรือปล่อยเลยตามเลยดี
"มึงบอกให้กูหยุด แต่กูดูแล้ว ร่างกายของมึงออกจะชอบมันนะ ดูสิ หัวนมของมึงต้นชันเชียว ควยมึงก็กระดกเบา ๆ รูก้นมึงก็ขมิบอยู่เรื่อย ๆ อย่าปฏิเสธเลยว่ามันไม่จริง" ธีร์พูดอย่างยิ้มแย้ม แล้วก็เร่งความเร็วของไข่สั่นไประดับกลาง ต้นรู้สึกเสียวมากขึ้นจนเขาเริ่มบิดตัว การที่ไม่ได้หลั่งนาน ๆ แล้วถูกกระตุ้นแบบนี้ทำให้ต้นยิ่งเงี่ยนง่านเข้าไปใหญ่ แต่เขากลับช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ไม่สามารถที่จะเสพสุขกับความเสียวที่เกิดขึ้นได้อย่างเต็มที่ อย่างที่มันควรจะเป็น
"อ่า... ซี๊ด... พี่... หยุด... หยุดเถอะ" ต้นอ้อนวอน
"หยุดเหรอ มึงชอบ แล้วทำไมให้กูหยุดวะ อย่าปฏิเสธความต้องการของตัวเองเลย" ธีร์ตอกย้ำความรู้สึกภายในใจต้น
"ผม... ผมไม่... ได้ชอบ... แบบนี้" ต้นเถียง
"งั้นพิสูจน์กันไหมล่ะ ว่าไง ถ้าร่างกายไม่ได้พึงพอใจกับสิ่งที่กูทำอยู่ตอนนี้ กูจะหยุด แล้วปล่อยมึงไป แต่ถ้าไม่ มึงจะต้องเป็นของกูไปตลอดชีวิต กูจะทำอะไรกับมึงก็ได้ มึงไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ เอาไหม ไอ้ต้นที่รัก" ธีร์ท้าทาย หากแต่ต้นเงียบ เขาไม่ตอบตกลง หรือปฏิเสธ
"ทำไมเงียบไปล่ะ ถ้ามึงไม่ตอบกูถือว่ามึงตกลงนะ" ธีร์พูดแล้วเดินไปที่โต๊ะข้างเตียงนอน
"พี่..." ต้นเรียกขึ้น
"หืม มึงจะว่าไงวะ" ธีร์หันมามองต้นที่มีสีหน้าบ่งบอกถึงความกระสันที่อยู่ภายใน พร้อมกับร่างกายที่บิดไปมาด้วยความเสียว
"เอ่อ... ผม... เอ่อ..." ต้นไม่ยอมพูดออกมาสักทีว่าเขาไม่ต้องการให้พิสูจน์ เพราะเขารู้ตัวดีว่าตอนนี้เขารู้สึกถึงความอยากอันมากมายที่ก่อเกิดอยู่ภายใน
"กูรำคาญความพิรี้พิไรของมึงแล้วหว่ะ เอาเป็นว่า เรามาพิสูจน์กันเลยดีกว่า โอเคนะ" ธีร์ตัดบท
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
thankyou นรกานต์ (Enslave) ตอนที่ 7: ชะตา
ธีร์เดินไปเปิดลิ้นชักหยิบกุญแจดอกเล็กออกมาไขที่ล็อคควยของต้น และปลดพันธนาการชิ้นนี้ออกไปจากตัวของต้น เมื่อไร้ซึ่งพันธนาการใด ๆ ควยของต้นก็ตั้งเด่ขึ้นทันที แล้วก็เอียงลงไปเกือบจะแนบกับหน้าท้องของต้น
"หึหึ มึงดูนี่สิ" ธีร์พูด พร้อมกับยื่นที่ล็อคควยเข้าไปใกล้ ๆ หน้าของต้น หากแต่ต้นเสหน้าหนีไปทางอื่นเสีย เพราะเขาไม่อยากเห็นมัน
"กู สั่ง ให้ มึง มอง" ธีร์สั่งเสียงเข้ม ชัดถ้อยชัดคำ ต้นจึงจำใจต้องหันมาดูของที่ธีร์ถือไว้อย่างจำใจ
"มึงเห็นนี่ไหม มึงดูสิ น้ำเงี่ยนมึงไหลออกมาอาบเจ้าที่เพียบเลย มึงยังจะปฏิเสธว่าไม่ชอบอีกหรือ ว่าไงที่รัก" ธีร์เสร็จ แล้วก็เร่งไข่สั่นจนสุด ทำให้ต้นถึงกับสะดุ้งด้วยแรงสั่นที่รุนแรงภายในตัวเขา น้ำเงี่ยนไหลออกมาแล้วหยดลงบนหน้าท้องของต้นเป็นสาย
"แล้วก็นี่" ธีร์เอาปลายนิ้วปาดน้ำเงี่ยนจากปลายควยของต้นออกมา แล้วยกให้ต้นดูน้ำเงี่ยนใส ๆ ที่เหนียวหนืดติดนิ้วของธีร์ ก่อนจะลิ้มเลียมันไปเข้าในปาก ใจต้นเองก็ยอมรับว่า เขาไม่เคยเสียว และรู้สึกเงี่ยนเท่านี้มาก่อนในชีวิต แต่เขาไม่อยากจะยอมรับความจริงที่อยู่ตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย เขาไม่ใช่เกย์ เขาไม่ควรจะมีความรู้สึกแบบนี้ แต่ถึงกระนั้นความเสียวทำให้เขาพูดอะไรไม่ออก นอกจากเสียงครางอื่ออ่าที่ดังออกมาอย่างห้ามไม่ได้ พร้อมกับความทรมานใจลึก ๆ ที่อยู่ภายใน
"กูว่าแล้วมึงต้องติดใจ หึหึ" ธีร์พูดเข้าข้างตัวเอง แล้วก้มลงไปเลียหัวนมข้างหนึ่งของต้น พร้อมกับใช้อีกมือสะกิดหัวนมอีกข้างอย่างเบามือ แต่นั่นมันก็ทำให้ต้นถึงกับบิดตัวพยายามจะหลบทั้งลิ้น และนิ้วมือไม่ให้สัมผัสหัวนมของเขา แต่เขาไม่อาจจะทำอย่างที่คิดไว้ได้เพราะมีเชือกที่รัดตัวของต้นไว้แน่น
"ต่อจากนี้ไป มึงคือของของกู เข้าใจไหม ที่รัก" ธีร์พูดขึ้นแล้วกลับไปเลียหัวนมของต้นสลับไปมาอย่างมีความสุข
"ปล่อย... ผม... ไป... เถอะนะพี่... ผม... ขอร้อง" ต้นฝืนพูดออกมาอีกครั้ง ธีร์จึงยืดตัวขึ้น แล้วหันมองหน้าต้นอย่างหงุดหงิดใจ เขาค่อย ๆ เอามือลูบใบหน้าของต้นอย่างเบามือ แล้วก็ยิ้มให้ ก่อนจะตบหน้าของต้น แม้มันจะไม่แรงมากนัก แต่ต้นรู้สึกได้ถึงความร้อนชาที่เกิดขึ้นตามผิวหน้า
"มึงเป็นของกูแล้ว มึงไม่มีสิทธิ์มาอ้อนวนอะไรจากกู นอกจากทำตามที่กูสั่ง เข้าใจไหม" ธีร์ถามเสียงเข้ม หากแต่ต้นเงียบ ไม่ยอมตอบ
"กูถามว่าเข้าใจไหม" ธีร์ตวาดขึ้นมา
"ครับ... เข้าใจ... ครับพี่" ต้นละล่ำละลักตอบ
"ดีมาก ที่รักของกู" ธีร์พูดแล้วก้มลงไปจูบหน้าผากของต้นอย่างแผ่วเบา ประหนึ่งพ่อแม่ที่จูบลูกรักของตน หากแต่นั่นไม่ได้ช่วยให้ต้นดีขึ้นสักเท่าไหร่นัก ดูท่าแล้ว งานนี้เขาต้องยอมเล่นตามเกมของธีร์ไปเรื่อย ๆ จนกว่ามันจะจบ และหวังว่ามันคงจะไม่นานเกินไปนัก เพราะเท่าที่รู้มา แม้ว่าธีร์จะเป็นคนที่โกรธง่าย แต่ก็หายเร็ว อีกทั้งธีร์ไม่ใคร่จะชอบใจนักเวลาที่เห็นคนอื่นได้รับความเจ็บปวด ไม่ว่าจะกายหรือใจ
'เอาเถอะลองดูสักครั้งจะเป็นอะไรไป ถือว่าเป็นการชดเชยสิ่งที่กูเคยทำกับพี่ธีร์ไว้ก็แล้วกัน' เมื่อต้นคิดได้เช่นนี้ ต้นก็เลิกคิดหาหนทางที่จะหนี และหันมาพยายามจะสนุกกับสิ่งที่เกิดขึ้นแทน บางทีการยอมรับชะตากรรมมันอาจจะง่ายกว่าก็เป็นได้ อีกอย่างมันก็เสียวดีด้วย แม้มันจะทรมานไปนิด อีกทั้งไม่สามารถทำอะไรได้ดั่งใจก็ตาม
ธีร์ก้มลงไปเลียพวงไข่ต้องต้น แล้วก็สูดกลิ่นอับอันหอมหวลสำหรับธีร์อย่างสุขสม มันทำให้เขาถึงกับรู้สึกกระสันอยากอย่างบอกไม่ถูก หลังจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เลียลูกไข่ทั้งสองลูกอย่างสนุกลิ้น รสเค็มเหงื่อทำให้ธีร์รู้สึกแปลก ๆ ไปบ้าง แต่เสียงต้นที่ครวญครางอยู่นั้น สร้างความพอใจให้เขาไม่ใช่น้อย ส่วนต้นเองก็พึ่งได้รู้ว่า ยังมีที่อื่น ๆ อีกมากมายที่สร้างความเสียวให้กับตนได้ เขาดื่มด่ำกับความเสียวซ่านที่ธีร์ค่อย ๆ มอบให้ ในใจของต้นตอนนี้เต็มไปด้วยไฟราคะ และแรงปรารถนาที่มากมายอย่างไม่เคยมีมาก่อน เขาอยากจะดิ้นให้หลุดจากเชือกที่พันรัดร่างกายอยู่นี้ แล้วจับธีร์ที่กำลังเล่นสนุกกับร่างกายของเขากดลงบนที่นอนนุ่ม ๆ แล้วกระหน่ำเย็ดให้สาแก่ใจเป็นที่สุด และเขาก็เชื่อว่าธีร์จะไม่ปฏิเสธการกระทำเช่นนี้ของเขาเป็นแน่ แค่เพียงคิดควยของต้นก็กระตุกขึ้นมา น้ำเงี่ยนไหลเยิ้ม แต่มันเป็นไปได้เพียงแต่ในความคิดเท่านั้น
ธีร์ยิ้มให้เมื่อรู้ว่าต้นตกอยู่ในภวังค์แห่งราคะที่ตนเป็นฝ่ายมอบให้ เขาเอาลิ้นปาดน้ำเงี่ยนที่ไหลออกมาจากควยของต้น รวมทั้งที่ไหลนองอยู่บนหน้าท้องของต้น แล้วกลืนกินมันลงท้องไป ส่วนต้นเองเมื่อหน้าท้องของตนโดนลิ้นของทีเข้าก็บิดตัวหนีการการกระทำนั้น เพราะเขารู้สึกเสียวปนจักกะจี้เป็นที่สุด
"ชอบไหมมึง" ธีร์ถามขึ้นอย่างมีความสุข
"เชาะ... ชอบ... ครับ" ต้นตอบเสียงพร่า ต้นรู้ดีว่าหากปฏิเสธ เขาต้องโดนทำร้ายจึงได้โอนอ่อนผ่อนตามธีร์ไป
"หึหึ" ธีร์หัวเราะแผ่วเบา แล้วก้มลงไปอมควยของต้น รูดขึ้นรูดลงอย่างช้า ๆ มือข้างหนึ่งเขี่ยหัวนมไป ส่วนอีกข้างลูบไล้เบา ๆ ตรงช่องทวาร ซึ่งนั่นทำให้ต้นถึงกับต้องกัดฟันทนด้วยความเสียว เขาไม่ได้น้ำแตกมานานเพราะควยโดนล็อคอยู่ ความเสียวที่ถูกกระตุ้นตอนนี้ก็มากมายจนเกินจะรับไหว หากแต่มันยังน้อยเกิน น้อยเกินที่เขาจะหลั่งน้ำกามที่กักเก็บเอาไว้ออกมาได้
"พี่... ผมเสียวจะแย่แล้ว... พี่ช่วยดูดควยผมแรง ๆ หน่อยจะได้ไหม" ต้นอ้อนวอน ธีร์เลยถอนปากออกจากควยแล้วก็ยิ้มให้
"มึงไม่มีสิทธิ์สั่งกูนะ ที่รัก แต่ว่า... กูจะดูดควยมึงแรง ๆ ตามที่มึงขอก็ได้นะ หึหึ" ว่าแล้วธีร์ก็ก้มลงไปดูดควยของต้นลึก และแรงขึ้นจนต้นแทบจะทนไม่ไหว ร่างกายของเขาร้อนขึ้น สายตาพร่ามัว ความคิดของเขาเริ่มเลือนลางว่างเปล่า ควยแข็งจนปวด และมันพร้อมแล้วที่จะปลดปล่อยน้ำกามที่ส่งสมไว้นานเกือบสองสัปดาห์ออกมา ต้นครางอย่างพอใจกับความสุขที่ต้นกำลังจะได้รับ
หากแต่เมื่อธีร์สังเกตเห็นต้นที่เกร็งตัว และควยที่แข็งกว่าปกติ ซึ่งเป็นสัญญาบ่งบอกว่าต้นใกล้ถึงจุดสุดยอดแล้ว เขาก็คายควยของต้นออกจากปาก แล้วปิดไข่สั่นลงทันที ปล่อยให้ต้นร้องครวญอย่างทรมานที่ไม่สามารถขึ้นถึงสวรรค์ที่อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม ร่างกายเกร็งเขม็งไปทั้งตัว
"พี่... ได้โปรด... นะพี่นะ ช่วยผมหน่อย..." ต้นพูดอย่างอ่อนแรง น้ำเสียงนั้นเว้าวอนสุดชีวิต แต่ธีร์ไม่ได้สนใจเลย
"หึ ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ธีร์หัวเราะอย่างสะใจ
"ดึกแล้ว มึงนอนได้แล้ว" ธีร์พูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแปรงฟันเตรียมเข้านอน ใจหนึ่งธีร์เองก็อยากจะชักว่าวให้น้ำแตกจนหายอยากอยู่เหมือนกัน แต่เขาอยากจะเก็บไว้ทำอะไรสนุก ๆ พรุ่งนี้มากกว่า
ส่วนต้นดิ้นอย่างกระสับกระส่ายที่ไม่ได้หลั่งออกมา พยายามร้องขอให้ธีร์ช่วย หากแต่ธีร์ไม่ได้สนใจอะไร เขาอาบน้ำไป ฮัมเพลงไปอย่างมีความสุข ท่ามกลางเสียงอ้อนวนอของต้นที่ดังอยู่ข้างนอก
เมื่อธีร์อาบน้ำเสร็จ เขาเดินตัวเปล่าออกมา ผิวที่ค่อนข้างขาวนั้นน่ามองอยู่ไม่น้อยสำหรับต้น แต่ยังไงเสียธีร์ก็คือผู้ชาย หาใช่หญิงสาวอย่างที่ตนปรารถนาไม่ ถึงกระนั้นเขาก็ยังอ้อนวอนธีร์ให้ช่วยเขาอีกครั้ง แต่เพียงแค่อ้าปากออกมา ธีร์ก็ยัดกางเกงในของต้วเองที่ใส่มาทั้งวันเข้าปากต้น แล้วไปหยิบเทปแผ่นใหญ่สำหรับปิดฝากล่องออกมาปิดปากของต้นไว้อย่างแน่นหนา ต้นได้แต่ครางอยู่ในลำคอ และรู้สึกพะอืดพะอมกับสิ่งที่อยู่ในปาก
"อย่าอ้วกออกมานะมึง มึงคงจะรู้ว่า ทางออกของสิ่งที่มึงอ้วกออกมาจะไหลออกทางไหน และนั่นมันคงจะไม่สนุกนัก มึงว่าไหม ฮ่า ฮ่า" ธีร์หัวเราะชอบใจ ก่อนจะใช้ผ้ามาเช็ดเจลรอบรูก้นของต้นออกจนแห้งแล้วใช้เทปกาวอันเดียวกันติดตรงรูก้นของต้นจนมิด และแน่นหนา เพื่อไม่ให้ต้นเบ่งไข่สั่นออกมา
"ขอให้สนุกกับค่ำคืนแห่งความเสียวนะ ที่รัก" ธีร์พูดเสร็จก็หอมแก้มต้นทั้งสองข้าง แล้วจูบหน้าผากอีกครั้ง แล้วเปิดไข่สั่นในระดับที่เบาที่สุด ก่อนที่จะล้มตัวลงนอน ซุกตัวในผ้าห่มทั้งที่ตัวเปลือยเปล่า ซึ่งเขามักจะทำเช่นนี้เป็นประจำเมื่ออยู่ที่นี่
ต้นรู้สึกอึดอัด ทรมาน และก็เสียวจากไข่สั่น เขาอยากจะให้มันสั่นแรงกว่านี้อีกนิดเผื่อเขาจะหลั่งออกมา แต่มันก็ไม่แรงพอ ต้นรู้สึกตัวอยู่เกือบตลอดทั้งคืน รวมทั้งปวดอัณฑะมาก มันจากการที่ร่างกายถูกกระตุ้น แต่ไม่ได้หลั่งออกมา ความรู้สึกของเขาปนเปไปหมด ทั้งความกลัว ความเสียว ความทรมาน แต่ละนาทีที่ผ่านไป มันรู้สึกยาวนานมาก ทั้ง ๆ ที่เรื่องนี้เริ่มต้นก็เที่ยงคืนกว่าแล้วก็ตาม จุดสุดท้ายมันก็จบลง เมื่อแบตเตอรี่ของไข่สั่นหมดลง ต้นรู้สึกเหนื่อยอ่อน ความเงี่ยนที่เคยมีลดน้อยลงไปจนความง่วงสามารถเอาชนะได้สุดท้ายเขาก็หลับไป
แต่ต้นก็หลับได้ไม่นานนัก ธีร์ก็ปลุกต้นให้ตื่นขึ้น ต้นดูงัวเงีย ไม่ได้สติ เลยโดนธีร์ตบหน้าเบา ๆ ไปอีกสองสามที แล้วก็ดีดควยไปครั้งหนึ่ง ทำเอาต้นตาสว่างเลยทีเดียว แม้เขาจะดูตกใจกลัวที่มันเป็นความจริง หาใช่ความฝันอย่างที่หวัง แต่รอยยิ้มที่ดูเป็นสุขของธีร์นั้น ทำให้เขารู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย มันแตกต่างจากเมื่อก่อนมากนัก คราวใดที่ต้นเห็นธีร์มีรอยยิ้มแสดงว่าช่วงนี้ธีร์อารมณ์ดี ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม เขาสามารถอ้อนเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อขอในสิ่งที่ตนต้องการได้ไม่อยาก แต่รอยยิ้มเดียวกันนั้นในวันนี้มันทำให้เขารู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
"หิวน้ำไหมมึง" ธีร์ถามขึ้น ต้นพยักหน้าในคราแรก แต่พอนึกขึ้นได้ก็ส่ายหน้าอย่างเร็ว
"ตกลงมึงหิวหรือไม่หิววะ" ธีร์ถามอีกครั้ง คราวนี้ต้นส่ายหน้าอย่างเดียว
"อ่า ก็ได้ กูนึกว่ามึงหิวน้ำ กูจะได้ให้มึงกินฉี่กูตอนเช้า ๆ สักหน่อย หึหึ" ธีร์พูดอย่างอารมณ์ดี แล้วเดินไปดื่มน้ำ ต่อจากนั้นก็เข้าไปฉี่ในห้องน้ำ เขาทำธุระในห้องน้ำอย่างเชื่องช้าไม่รีบไม่ร้อนอะไร เว้นแต่ธีร์ไม่ได้อาบน้ำอย่างเช่นทุกวัน
ธีร์ออกมาจากห้องน้ำโดยไม่ได้ใส่อะไรเลย แล้วก็มาค่อย ๆ ดึงเทปกาวที่ปิดปากอยู่ออกอย่างช้า ๆ เขาค่อย ๆ ทำ จนความกลัวของต้นลดน้อยลง แต่แล้วธีร์ก็จับเทปกาวที่เหลืออยู่ดึงออกอย่างแรง ต้นถึงกับครางฮึมฮัมในลำคอ และดิ้นพร่านด้วยความเจ็บปวด หนวดเส้นเล็ก ๆ สั้น ๆ บางเส้นถูกดึงออกไปบ้าง นี่ยังโชคดีที่ต้นเพิ่มโกนหนวดไปไม่นาน ไม่เช่นนั้นมันคงทรมานกว่านี้หลายเท่านัก
"สนุกไหม ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ธีร์หัวเราะร่วน หากแต่ต้นไม่ได้สนุกไปกับเกมแปลก ๆ แบบนี้เลย ปากเขายังเต็มไปด้วยกางเกงในที่พยายามจะคายออกมา แต่ธีร์กลับเอามือมาปิดปากเป็นเชิงห้ามไว้ก่อน ต้นจึงไม่กล้าที่จะทำอะไรมากนัก ได้แต่จำยอมตามคำสั่งของธีร์ไป เพราะตอนนี้เขาไร้ซึ่งอิสรภาพอย่างสิ้นเชิง และยังไม่รู้ว่าต้องนอนในท่านี้ไปอีกนานเท่าไหร่ มันปวดเหมื่อยไปทั้งตัว จะขยับเขยื้อน เปลี่ยนท่าไปไหนไม่ได้
'ให้ตายเถอะ ทำไมกูต้องมาตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ด้วย' ต้นได้แต่บ่นอยู่ในใจ
"ว้า แบตหมดเสียแล้ว" ธีร์พูดอย่างเสียดายเมื่อเห็นว่าไข่สั่นที่เขาใส่ไว้ในตัวของต้นหยุดสั่นไปแล้ว ธีร์ค่อยบ ๆ รรจงดึงเทปกาวออกทีละแผ่นอย่างเบา คราวนี้ต้นดูจะไม่ไว้วางใจธีร์นัก แต่คราวนี้ธีร์ไม่ได้กระชากมันออกมาเหมือนครั้งก่อนหน้า จนกระทั่งถึงแผ่นสุดท้าย ต้นรู้สึกโล่งใจเป็นที่สุดเมื่อรู้ว่าธีร์ไม่ได้แกล้งเขาในคราวนี้ แต่พอเผลอแป๊บเดียว ธีร์ก็กระชากไข่สั่นออกมาจากรูก้นของเขาโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว นั่นทำให้ต้นดิ้นพร่านอีกครั้ง ธีร์อดไม่ได้จึงหลุดขำออกมาที่เขาสามารถหลอกคนอย่างต้นได้ซ้ำไปซ้ำมาอยู่เรื่อย ๆ ต้นไม่ใช่คนเจ้าเล่ห์ แม้จะโกหกเป็นนิสัย ต่างจากธีร์ที่แม้จะซื่อตรงต่อคำพูด แต่กลับทำอะไรที่หลายคนคาดไม่ถึง รวมทั้งเอาแต่ใจอยู่ไม่น้อย
"มึงห้ามหนี ไม่งั้นมึงได้ตายสมใจอยากแน่" ธีร์พูดเสร็จแล้วค่อย ๆ ปลดเชือกที่พันธนาการต้นเอาไว้ทีละเส้นอย่างชำนิชำนาญ เมื่อเรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ ดังนั้นการแก้เชือกของธีร์จึงไม่ยุ่งยากอะไรสำหรับเขาเลย ถึงแม้ว่าสุภาษิตนี้จะไม่ได้หมายความถึงการแก้เชือกจริง ๆ ก็ตาม
ต้นยืดตัวออก เมื่อได้รับอิสรภาพ พยายามยืดตัวเพื่อคลายกล้ามเนื้อที่ตึงเกร็งให้ผ่อนคลายลง อย่าว่าแต่วิ่งหนีเลย แค่ยืนอยู่นิ่ง ๆ เขาก็แทบจะทำไม่ได้อยู่แล้ว แม้จะเดินสักก้าวยังทรมานแทบขาดใจ เพราะทุกครั้งที่เขาเอาเท้าแตะพื้น ต้นรู้สึกเหมือนมีเข็มนับร้อยมาทิ่มแทงฝ่าเท้าอยู่ มือที่สัมผัสสิ่งต่าง ๆ ก็รู้สึกไม่ต่างกันนัก ต้นฝืนเดินไปเดินมา พร้อมกับขยำมือไปด้วย เพื่อให้หายชาเร็วขึ้นตามคำสั่งของธีร์ ทั้งที่เขาไม่มั่นใจมากนักว่า ธีร์จงใจจะให้เขารู้สึกเจ็บปวดจากปลายประสาทสัมผัสที่ถูกกระตุ้น หรือหวังดีอย่างที่พูดจริง ๆ กันแน่ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกใด นอกจากทำตามคำสั่งเท่านั้น
"รับ" ธีร์พูดขึ้นแล้วโยนแปรงสีฟัน กับยาสีฟัน พร้อมกับลูกยางให้ต้น เขารับของทั้งสามชิ้นมา แต่ไม่เข้าใจว่า ลูกยางสีแดง ๆ นี้เอาไว้ทำอะไร
"พี่จะให้ผมทำอะไรอ่ะ" หน้าตาที่เต็มไปด้วยคำถามของต้นมันช่างต่างกับหน้าที่เปื้อนยิ้มของธีร์เสียเหลือเกิน...
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
thankyou ผมชอบงานเชียนชิ้นนี้มากๆ อาจจะเนื่องจากชอบงานเขียนแนวนี้อยู่แล้ว แต่คุณก็สามารถเขียนได้เข้าถึงอารมณ์ ดูมีที่มาที่ไป สามารถทำให้อ่านแล้วคล้อยตามเรื่องที่ดำเนินอยู่ รวมทั้งบทบาทที่เข้มถึงใจ โดยรวมแล้วชอบมากๆ ครับ และเป็นกำลังใจให้คุณ Jera เขียนออกมาให้ได้ชื่นชมกันอีกนะครับ โดยถ้าเป็นแนวนี้จะขอบคุณมากเป็นพิเศษ {:5_137:}
dung ตอบกลับเมื่อ 2014-12-16 03:57
ผมชอบงานเชียนชิ้นนี้มากๆ อาจจะเนื่องจากชอบงานเขียน ...
ขอบคุณมากครับ
คิดว่าจะเขียนแนวนี้อีกเรื่องหนึ่ง แต่ยังลังเลว่าจะเอายังไงกับมันดี แต่ถ้าเรื่องนั้นไม่ลงตัว อาจจะเขียนเรื่องใหม่แนวนี้ที่ออกจากกรอบของ will of fate ครับ ขอโทษทีนะครับ ช่วงนี้มีงานหลายอย่าง ยุ่งจนลืมโพสต์ที่นี่ไปเลย
{:6_162:}
นรกานต์ (Enslave) ตอนที่ 8: อำนาจ
"มึงไปแปรงฟันให้สะอาดซะ แล้วก็ขี้ให้เสร็จหลังจากนั้นก็เอาน้ำใส่ลูกยางนี่ ฉีดใส่ตูดมึงแล้วเบ่งออกมาจนน้ำใสเลยนะมึง กูไม่อยากให้ควยกูติดขี้หว่ะ" ธีร์พูดขึ้นเรียบ ๆ แต่ต้นถึงกับหน้านิ่วเลยทีเดียว ทำไมเขาต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย เท่าที่ต้นรู้ ธีร์น่าจะเป็นพวกที่เขาเรียกกันว่า 'เป็นรับ' นี่นา แล้วทำไมถึงออกคำสั่งแปลก ๆ แบบนี้กับเขาได้
"พี่..." ต้นพยายามจะอ้อนวอน หากแต่ธีร์ขัดไว้เสียก่อน
"เดี๋ยวกูทำให้มึงดีกว่า กูว่ามันน่าจะดีกว่าคนทำไม่เป็นแบบมึง มึงว่าป่ะ" ธีร์พูดขำ ๆ แล้วผลักต้นให้เข้าไปในห้องน้ำ เขาสั่งให้ต้นแปรงฟันให้สะอาด แล้วก็นั่งถ่ายต่อหน้าเขา ต้นดูท่าจะอึดอัด และกระอักกระอ่วนใจอย่างบอกไม่ถูกที่ต้องมานั่งถ่ายต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ ถึงจะเป็นคนที่เขาสนิท และรู้จักดีก็เถอะ ตั้งแต่เขาโตมา แล้วช่วยเหลือตัวเองได้ ก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้ต่อหน้าใครอีกเลยนี่หน่า
"ขี้ไม่ออกเหรอวะ หรือว่าจะให้กูช่วยสวนให้ตั้งแต่ตอนนี้ หือ" ธีร์พูดขึ้นเมื่อต้นยังถ่ายไม่ออกสักที
"ก็ผมเขิน" ต้นตอบเบา ๆ
"เห็นอีตอนเด็ก ๆ มีคนหลายคนดูมึงขี้ มึงไม่เห็นเขินนี่หว่า นึกซะว่าตอนนี้มึงเป็นเด็กแล้วกัน" ธีร์พูดอย่างขำ ๆ เพราะรู้ดีว่า มันไม่ได้ทำได้ง่ายอย่างที่พูด แต่เขาก็สะใจดีอยู่เหมือนกัน
ฝ่ายต้นเองเริ่มรู้สึกปวดท้องขึ้นมาบ้าง ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เขาค่อย ๆ ถ่ายออกมาอย่างสิ้นอาย แม้กลิ่นมันจะชวนให้ธีร์หย่นจมูก แต่เขาเลือกที่จะเฝ้ามองต่อไป เพราะมันสะใจดีที่เห็นต้นต้องมาทำอะไรน่าเกลียดแบบนี้ต่อหน้าผู้อื่น ส่วนต้นนั้นกลับรู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูก
"เสร็จแล้วก็ล้างก้นซะ เดี๋ยวกูช่วยล้างข้างในให้" ธีร์พูดขึ้นเมื่อเห็นต้นนั่งเฉยอยู่นานแล้ว ต้นจึงได้ล้างก้นตัวเองตามคำสั่ง เขารู้สึกว่ายังถ่ายไม่สุด แต่มันอายเกินกว่าจะเบ่งออกมาได้ พอล้างเสร็จ ธีร์จับต้นให้ลุกขึ้นยืน แล้วเอนตัวเข้าหากำแพง โชว์ก้นให้ลอยเด่นอยู่หน้าหน้าของธีร์ และปล่อยให้ธีร์ใช้ลูกยางสีแดงสดนั่นบีบน้ำเข้าท้องเขาไปสองครั้งอย่างเสียไม่ได้
"เบ่งน้ำเมื่อกี้ออกมาสิ ที่รักของกู รูมึงจะได้สะอาด ๆ ควยกูจะได้ไม่สกปรก" ธีร์พูดเสียงเหี้ยมขึ้น ต้นจำต้องนั่งบนชักโครก แล้วเบ่งน้ำออกมาตามคำสั่ง พวกเขาทำอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ จนน้ำที่ออกมาใสอย่างที่ธีร์ตั้งใจจะให้เป็น ธีร์รู้สึกภูมิใจกับผลงานอยู่ไม่น้อย แต่สำหรับต้น มันเป็นอะไรที่น่าอับอาย และบ้าบอที่สุดเท่าที่เคยทำมาในชีวิต
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ทำความสะอาดใด ๆ บริเวณลำไส้ตรงส่วนที่ต่อกับทวารหนักก็ค่อนข้างสะอาดอยู่แล้ว ธีร์รู้เรื่องนี้ดี และไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไรอย่างที่พูดไปแม้แต่น้อย สิ่งที่เขาต้องการคืออยากให้ต้นรู้สึกอับอายมากกว่า และสำหรับธีร์ นั่นมันก็สนุกดีด้วย
"ป่ะ เรามีเรื่องสนุก ๆ ให้ทำกันอีกเยอะ สามวันนี้มึงจะอยู่กับกูอย่างมีความสุข อย่างที่มึงเคยสัญญากับกูเอาไว้ มึงจำได้เปล่า" ธีร์ถาม
"จำได้..." ต้นตอบอย่างเสียไม่ได้ เพราะเขาเคยสัญญาว่าจะทำให้ธีร์มีความสุขถึงสามวันเต็ม แต่ตอนนั้นเขาไม่ได้หมายความว่า จะมีความสุขกันแบบนี้สักหน่อย อีกอย่างเขาแค่พูดเพื่อเอาใจธีร์เพียงเท่านั้น มิได้หมายความว่าเขาจะทำอย่างนั้นจริง ๆ เสียเมื่อไหร่
"พี่ ผมว่าพี่ทำเกินไปแล้วนะ" ต้นหันมาพูดเสียงแข็งเมื่อถูกธีร์ดันออกจากห้องน้ำ เขาเริ่มกลัวสิ่งที่จะตามมาเสียแล้ว ต้นหวังจะขู่ธีร์เพื่อจะให้รอดพ้นจากสิ่งที่เขาพอจะเดาได้ว่าต่อไปมันจะเกิดอะไรขึ้น
"หือ มึงว่าไงนะ" ธีร์พูดเสียงเรียบ ๆ
"ผมว่าพี่ทำกับผมเกินไปแล้วนะ ถ้าพี่ไม่หยุด ผมต่อยพี่แน่" ต้นขู่พร้อมส่งสายตาเหี้ยมเกรียมมายังธีร์
"งั้นมึงก็ลองดูสิ ไอ้สัตว์" น้ำเสียงที่มีอำนาจสะกดคนให้อยู่ภายใต้คำสั่ง กับสายตาอันโหดเหี้ยมของธีร์ทำให้ต้นถึงกับชะงัก นี่หน่ะหรือธีร์ตัวจริง ต้นรู้สึกเลือดในกายของเขาเย็นเฉียบ ความกลัวแทรกเข้ามาในจิตใจ ความกล้าเมื่อกี้จางหายไปหมดสิ้น เมื่อธีร์เห็นว่าต้นได้แต่ยืนนิ่ง เขาจึงพาต้นมายืนข้างเตียงแล้วผลักต้นลงไปบนเตียง
"หันหน้ามาทางนี้ แล้วคุกเข่าสิ ที่รักของกู" สีหน้าเรียบเฉย กับแววตาที่ว่างเปล่าของธีร์ตอนนี้ทำให้ต้นทำตัวไม่ใคร่จะถูกหนัก สายตาโหดเหี้ยมที่เห็นเมื่อกี้ แม้จะแค่แวบเดียว แต่เขามั่นใจว่าเขาไม่ได้ตาฝาดไปแน่ ๆ หูเขาก็ไม่ได้ฝาด ธีร์ตอนนี้คือปิศาจที่หมายจะกินเลือดกินเนื้อของเขา หาใช่ธีร์ผู้เป็นเหมือนเทพผู้พิทักษ์ดั่งเช่นเมื่อก่อนอีกแล้ว
ต้นคิดถึงธีร์คนที่อ่อนโยน ใจดี และเห็นอกเห็นใจผู้อื่น ธีร์คนที่ไม่เคยจะใส่ใจต่อเสียงนินทา หรือการกระทำใด ๆ ที่ทำให้เขารู้สึกต่ำต้อยด้อยค่า ธีร์คนที่เขาเคยรู้จักอย่างมาก แต่ธีร์คนนั้นคงตายไปไปแล้วเสียกระมัง นี่เขาทำอะไรลงไปกันแน่ ความรู้สึกผิดปะปนเข้ามาในใจของต้น นั่นทำให้ต้นอยากจะไถ่โทษของตัวเองที่เคยทำไว้ต่อธีร์ และหวังว่าสักวันหนึ่งธีร์คนเดิมจะกลับมาอีกครั้ง
"ดูดควยกูหน่อย" ธีร์พูดขึ้นมา แล้วเดินเข้าไปประชิดตัวต้น หากแต่ควยของธีร์ไม่ได้แข็งอยู่ มันจึงดูไม่ต่างจากควยเด็กสักเท่าไหร่ มันทำให้ต้นไม่มั่นใจนักว่า ธีร์รู้สึกอย่างไรกันแน่ เพราะใบหน้าที่เรียบเฉยนั้นยากที่ต้นจะคาดเดาความรู้สึกของธีร์ในตอนนี้ แต่เขาจำต้องอมควยเล็ก ๆ ที่ค่อนข้างขาวนั้นเข้าปากไปอย่างเลี่ยงไม่ได้
"เอาลิ้นเลียด้วย ทำอย่างที่กูเคยทำให้มึงอ่ะ" ธีร์พูด เป็นการตอกย้ำความต่ำต้อยของต้นไปในตัว เมื่อก่อนนี้ อย่าว่าแต่จับควยธีร์เลย เขาไม่เคยคิดจะมองมันเสียด้วยซ้ำ หากแต่ตอนนี้เขากลับต้องดูดอมควยของชาวบ้านอย่างเลี่ยงไม่ได้
"อืมดี อย่างนั้นแหละ" ปากอุ่น ๆ รอยยาสีฟันเย็น ๆ ปะปนกับลิ้นสาก ๆ และแรงดูดทำให้ธีร์รู้สึกดีขึ้น ควยเขาเริ่มแข็งตัวขึ้นมา และอุ่นขึ้นเรื่อย ๆ ต้นเองก็รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงนี้ได้เช่นกัน พอควยเริ่มชยายตัวจนเต็มปากของต้นธีร์จึงได้บ่นขึ้นมา
"อย่าให้โดนฟันดิวะ แต่มึงก็เก่งอยู่นะ กูว่า มึงน่าจะเอาดีด้านนี้นะ น่าจะรุ่งหว่ะ เรียนรู้เร็วดี" ธีร์พูดขำ ๆ แม้จะเป็นคำดูถูก แต่ต้นไม่ได้รู้สึกแย่กับมันสักเท่าไหร่นัก การที่เขาเห็นรอยยิ้มของธีร์อีกครั้งในรอบหลายวันนี้ มันทำให้เขารู้สึกดีอยู่ไม่น้อยเช่นกัน ต้นเองก็ไม่เข้าใจตัวเองนักว่าทำไมถึงได้รู้สึกดีเช่นนี้ขึ้นมาได้ ต้นค่อย ๆ ดูดควยของธีร์อย่างระมัดระวังมากขึ้น และนั่นทำให้ธีร์รู้สึกดีมากเช่นกัน แต่มันไม่ใช่อย่างที่ต้นคิดไว้หรอก สำหรับธีร์เขารู้สึกว่า ต้นกำลังตกอยู่ภายใต้อาณัติของตนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และต้นยินดีจะทำตามที่เขาสั่งอย่างเต็มใจ ไม่ใช่ฝืนทำอย่างที่ผ่านมาอีกต่อไปแล้ว นี่คือสิ่งที่ธีร์รอคอยมาแสนนาน โดยที่ไม่รู้ตัวว่า ตัวเองก็หลงใหลในอำนาจที่พึ่งได้มาหมาด ๆ อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวใด ๆ เช่นกัน
"อ่า เยี่ยมไปเลยมึง" ธีร์พูดเสร็จก็ดึงควยตัวเองออกจากปากของธีร์ แล้วล้มตัวลงไปจูบปากของต้นที่เคยดูดควยของตัวเองมาหมาด ๆ อย่างดูดดื่ม ต้นเองก็ตอบสนองต่อการจูบของธีร์อย่างไม่ขัดขืน มันรู้สึกดีอยู่ไม่น้อยสำหรับต้น มันทำให้เขาปล่อยตัว และปล่อยใจไปกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นด้วยแรงปรารถนาแห่งกามารมณ์
ธีร์จูบปากของต้นอยู่เนิ่นนาน พร้อมกับทำให้ตัวของต้นนอนราบเรียบอยู่กับเตียง เขาไซ้คอของต้น รวมทั้งลิ้มเลียติ่งหูเบา ๆ นั่นทำให้ต้นครางกระเส่าอยู่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ธีร์รู้สึกมีความสุขกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น เขาค่อย ๆ ลิ้มเลียผิวกายที่มีรสเค็มจาง ๆ จากเหงื่ออย่างไม่มีทีท่ารังเกียจ จนมาถึงปลายหัวนม เขาตวัดลิ้นดูดเลียอย่างชำนาญเช่นกัน ต้นได้แต่นอนครางซื๊ด และบิดตัวไปมาตามการกระทำของธีร์ มันเป็นอะไรที่แปลกใหม่สำหรับต้น เขาไม่เคยรู้สึกว่า การมีความสัมพันธ์กับผู้ชายด้วยกันจะทำให้เขารู้สึกเสียวซ่านและมีความสุขขนาดนี้มาก่อน
ต่อจากนั้นธีร์ค่อย ๆ ลงลิ้นไล่มาเรื่อย ๆ จนถึงหน้าท้อง เขาเอาลิ้นแตะหน้าท้องแกร่งของต้นเบา ๆ แค่นั้นต้นถึงกับปิดตัวหนีด้วยความรู้สึกแปลก ๆ อย่างบอกไม่ถูก จะว่าเสียวก็ไม่ใช่ จักกะจี้ก็ไม่เชิง จนสุดท้าย ปากของธีร์ก็ไปอยู่ตรงควยที่แข็งของต้น ธีร์หันมายิ้มให้กับต้นที่นอนมองเขาอยู่ ธีร์ใช้ลิ้นเลียน้ำเงี่ยนที่ไหลออกมาเข้าปากอย่างไม่รังเกียจ เมื่อเขาเลียจนหมด ก็เอาหน้าไปซุกตรงระหว่างขาเพื่อสูดดมกลิ่นอายความเป็นชายของต้น ซึ่งเป็นกลิ่นที่เขาหลงใหลอยู่เสมอ แล้วก็เริ่มเลียไข่ใบน้อย ๆ ทั้งสองของต้น ในตอนแรกมันรู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่สำหรับต้น แต่ต่อมา เขาก็พึงพอใจกับรสสัมผัสแบบนี้เหมือนกัน
ธีร์เลียไข่ของต้นรวมทั้งไล่ลงมาระหว่างไข่กับรูทวาร แล้วก็ไล่กลับขึ้นไปใหม่อยู่ครู่หนึ่ง จนครั้งสุดท้ายเขาไล่ลิ้นขึ้นไปจนถึงปลายควยของต้นแล้วเลียน้ำเงี่ยนที่เล็ดรอดออกมาอีกครั้ง ก่อนจะอมควยของต้นเข้าไปแล้วดูดอย่างหนักหน่วง พร้อม ๆ กับที่ใช้นิ้วไปวนรอบ ๆ รูทวารอีกต่างหาก ต้นรู้สึกเสียวไปทั้งหน้าและหลังอย่างบอกไม่ถูก เขาครางอืออ่า และบิดตัวไปมาอย่างสุขสม
แต่เท่านั้นยังไม่พอ ธีร์ยังใช้มืออีกข้างที่ว่าง ไปสะกิดหัวนมของต้นเล่นพร้อมกันไปด้วย คราวนี้ต้นแทบจะกลั้นน้ำกามไม่ให้แตกแทบไม่ได้ หากแต่ธีร์รู้จังหวะจะโคนดี เขาดึงปากของต้นออกมาก่อนที่ต้นจะเสร็จ ควยของต้นกระตุกสามสี่ที แล้วก็หยุดลง
"พี่อ่ะ" ต้นบ่นอย่างขัดใจ ธีร์เลยก้มลงไปหอมแก้มต้น แล้วก็ยิ้มให้
"กูมีอะไรให้มึงเสียวกว่านี้อีก มึงอดใจรอนิดเดียว เดี๋ยวมึงจะได้ถึงสวรรค์อย่างที่มึงไม่เคยได้สัมผัสมาก่อนในชีวิตนี้ กูรับรอง มึงต้องติดใจ" ธีร์พูดแล้วลุกขึ้นไปหยิบถุงยาง และเจลหล่อลื่นออกมา รวมทั้งถือเชือกมาด้วย
"กูขอมัดมือไว้กับหัวเตียงหน่อยนะที่รัก" ธีร์พูดแล้วก็จับมือทั้งสองของต้นไว้ แต่ต้นไม่ได้ขัดขืนต่อการกระทำของธีร์แม้แต่น้อย ตอนนี้เขาหวังเพียงแต่ว่าขอให้เขาเสร็จสมใจอยากสักที
พอมัดมือเสร็จ ธีร์สั่งให้ต้นยกขาขึ้น ต้นดูจะลำบากใจไม่ยอมยกขึ้นสักที แต่ธีร์หาได้ร้อนใจไม่ เขาค่อย ๆ ใช้มือแหกขาของต้นออก และฉีกมันออก เพื่อให้เห็นรูก้น ซึ่งต้นก็ไม่ได้ขัดขืนการกระทำของเขา ยิ่งเมื่อธีร์ลงลิ้นกับรูก้นของเขาด้วยแล้ว ต้นถึงกับยอมยกขาค้างเอาไว้เสียเอง โดยไม่ต้องบังคับใด ๆ
"มึงชอบล่ะสิ" ธีร์พูดขึ้นหลังจากเลียรูก้นพร้อมกับสาวว่าวให้ต้นไปด้วยอย่างช้า ๆ หากแต่ต้นไม่ได้ตอบอะไรนอกจากเสียงหายใจแรง ๆ ที่แสดงถึงความเงี่ยนที่ร้อนระอุอยู่ภายในตัวเขา
"คราวนี้ล่ะของจริง ๆ หึหึ" ตอนนี้ต้นดูท่าจะไม่ชอบใจสักเท่าไหร่นัก แต่อีกใจหนึ่งของเขากลับเริ่มอยากลองเสียแล้วว่า ระหว่างควย นิ้ว กับไข่สั่นอะไรจะทำให้เขาถึงอกถึงใจมากกว่ากัน เขาจึงยอมให้ธีร์ค่อย ๆ สอดนิ้วเข้ามาในรูก้นของตัวเองอย่างไม่อิดออด ธีร์ค่อย ๆ ใช้นิ้วดันเจลให้เข้าไปในก้นของต้นเยอะ ๆ เพื่อที่เขาจะได้ไม่เจ็บมากนัก เขาไม่อยากให้ต้นบอบช้ำจนเข็ดขยาด หากแต่หวังให้ต้นติดใจ และยอมตกเป็นทาสกามารมณ์ของตัวเอง
"กูว่ารูมึงพร้อมถูกเย็ดแล้วหว่ะ แล้วมึงพร้อมโดนเย็ดหรือยังวะ" ธีร์พูดขึ้น แล้วก็ยิ้มเหี้ยมให้แก่ต้น แต่ต้นไม่ได้พูดอะไรออกมาด้วยความเขินอายทั้ง ๆ ที่ใจเขาอยากจะโดนเย็ดใจจะขาด
"มึงไม่ตอบ แสดงว่ามึงตกลงสินะ" ธีร์พูดจบก็ยัดควยที่สวมถุงยาง และทาเจลหล่อลื่นไว้เรียบร้อยเข้ารูก้นที่บานออกนิด ๆ ของต้นเข้าไป ตามปกติแล้วธีร์ไม่ได้ชอบรุกมากนัก แต่ ณ เวลานี้แล้ว เขาอยากให้ต้นรู้สึกอย่างที่เขารู้สึก อยากให้เขาปรารถนาในควย อยากให้ต้นตกเป็นเบี้ยล่างของเขา เขาอยากจะกุมอำนาจแห่งกามารมณ์เอาไว้ มากกว่าที่จะให้อีกฝ่ายเป็นผู้ควบคุมเหมือนที่ผ่านมา
ต้นคงรู้สึกแปลก ๆ เพราะสีหน้าของต้นบ่งบอกถึงความลังเลในตัวเอง มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย เจ็บนิด ๆ อึดอัดหน่อย ๆ แต่รู้สึกเสียว และรู้สึกดีพอ ๆ กัน ระหว่างนั้นธีร์ก็ค่อย ๆ สาวควยของต้นอย่างช้า ๆ เพื่อให้ต้นรู้สึกเสียวมากขึ้น จนเขาดันควยเข้าไปจนสุดถึงได้หยุด และเริ่มกระเด้าช้า ๆ
"แม่ง เสียวฉิบหายเลยหว่ะ ตูดมึงดูดควยกูดีมาก รู้งี้กูจับมึงเย็ดนานละ" ธีร์พูดไปตามความรู้สึก ส่วนต้นพอธีร์เริ่มกระเด้า เขาก็รู้สึกเสียวตรงรูก้น แล้วความรู้สึกนั้นมันซาบซ่านมาถึงหัวควยด้วย เป็นอะไรที่ยากจะอธิบายได้ ควยเขาแข็งขึ้นกว่าเดิมจากการกระตุ้น ธีร์กระเด้าต่อไปไม่กี่ครั้ง ก็จับขาของต้นเอาไว้เป็นที่ยึดแล้วเร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับเสียงครางของทั้งคู่ที่ดังระงม ต้นนั้นเสียวมากกว่าใคร เพราะเขาถูกกระตุ้นอารมณ์อยู่นานแล้ว การได้รับสัมผัสแบบนี้นั้นยิ่งทำให้อารมณ์เขาเตลิดเปิดเปิงกู่ไม่กลับ
"พี่ผมเสียว เย็... เย็ดผมแรง ๆ อีก เสียวอ่ะพี่ สุด... ยอดเลยพี่" ต้นพูดด้วยอารมณ์เงี่ยนอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว นั้นทำให้ธีร์เย็ดเขาแรงขึ้นตามที่ต้นปรารถนา จนธีร์รู้สึกเหนื่อยจนได้ผ่อนแรงลง มาเป็นดึงควยออกยาว ๆ แล้ว แล้วแทงเข้าทีเดียวลึก ๆ แทน ต้นถึงกับร้องซี๊ดทุกครั้งที่ควยเข้าไปในตูดเขาจนหมด ส่วนธีร์ก็รู้สึกไม่ต่างกันมากนัก เขาเสียวควยตั้งแต่ปลายยันโคนควย
ธีร์ก้มลงไปจูบกับต้น เอามือไปเขี่ยหัวนมของต้นพร้อมกับกระเด้าอย่างช้า ๆ ซึ่งต้นก็ร่วมมือด้วยเป็นอย่างดี ทั้งคู่อยู่ในท่านี้ และจูบกันดูดดื่ม
ธีร์เย็ดต้น พร้อมกับปรนเปรอความเสียวด้วยวิธีการต่าง ๆ เท่าที่เขาจะคิดขึ้นมาได้ให้แก่ต้น ไปพร้อม ๆ กับตักตวงความสุขที่เกิดขึ้นอย่างเต็มที่
"พี่... ผมจะไม่ไหวแล้ว" ต้นพูดขึ้นมา
"กูก็จะเสร็จแล้ว งั้นมึงเสร็จพร้อมกูแล้วกันนะที่รักของกู กูรักมึงจริง ๆ นะไอ้ต้น" ธีร์พูดแล้วกระเด้าบั้นท้ายใส่ตูดของต้นถี่ยิบ พร้อมกับใช้มือข้างหนึ่งชักว่าวให้ต้นไปด้วย ต้นเกร็งตัวแล้วปล่อยน้ำเงี่ยนออกมาเลอะเทอะเต็มหน้าท้อง มันกระเด็นไปโดนหน้านิดหนึ่ง และบางส่วนอยู่บนหน้าอก ต้นน้ำแตกออกมาเยอะกว่าทุกครั้งที่ธีร์เคยเห็น นั่นทำให้เขารู้สึกดีมาก รวมกับแรงตอดที่เกิดขึ้นกับควยของเขามากมายในยามนี้ทำให้เขาปลดปล่อยน้ำกามที่อดกลั้นมานานออกมาเต็มถุงยาง
เมื่อน้ำกามของธีร์ไหลออกมาจนหมด เขาก็กระเด้าใส่ก้นของต้นอีกสี่ห้าครั้งเพื่อเก็บเกี่ยวความเสียวซ่านให้เต็มคราบ ก่อนจะค่อย ๆ ดึงควยที่ยังแข็งออกมาจากตูดของต้น รูก้นของต้นเป็นรูกลวงโบ๋อยู่พักหนึ่ง แม้ต้นจะพยายามขมิบแต่มันไม่ได้ช่วยให้ปิดสนิทได้รวดเร็วนัก ธีร์ยิ้มอย่างพอใจกับผลงานของเขามาก
"เป็นไง เสียวดีเปล่าวะ" ธีร์ถาม
"เอ่อ..." ต้นอึกอักจะบอก พอความเงี่ยนจางหายไปจากใจของเขา เขาก็เริ่มว่าสิ่งที่ทำอยู่มันไม่ถูกต้อง
"อ้าปากดิ" ธีร์สั่ง หากแต่ต้นขัดขืน
"กูสั่งให้อ้าไง มึงจะอ้าดี ๆ หรืออยากเจ็บตัว หือ" ธีร์พูดเสียงเข้ม
"ครับ ๆ" ต้นละล่ำละลักตอบ แล้วอ้าปากตามคำสั่ง ธีร์ใช้นิ้วค่อย ๆ ปาดน้ำกามของต้นที่เปรอะเลอะหน้าอกหน้าท้องของต้นแล้วมาให้ต้นดูด ต้นก็ยอมทำตามแต่โดยดี รสชาติมันคาว ๆ ขม ๆ มัน ๆ แปลก ๆ ยังไงไม่รู้ สีหน้าของต้นบ่งบอกถึงความรังเกียจออกมาให้เห็น แต่ธีร์กลับยิ้ม
"น้ำควยมึงเอง ลองชิมดูสิ เผื่อว่าสักวันหนึ่ง มึงอาจจะติดใจรสชาติของมัน กูยังติดใจเลย ฮ่า ฮ่า" ธีร์พูด แล้วก็ยื่นถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำกามของตัวเองให้ต้นดู
"อันนี้ของกู กูรับประกันว่าปลอดเชื้อ แต่จริง ๆ ถ้าปากมึงไม่เป็นแผล ต่อให้มีเชื้อ น้ำกรดก็ย่อยสลายมันจนไม่เป็นอันตรายอยู่ดีแหละ แต่ว่า ใครจะไปรู้ว่า ปากเรามีแผลบ้างรึเปล่า มึงว่าไหม อ่ะกินซะ ของดีของกู" ธีร์พูด แล้วค่อย ๆ เทน้ำกามในถุงยางใส่ปากของต้น
ต้นดูขยะแขยงกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่พอน้ำกามของธีร์สัมผัสลิ้น เขารู้สึกว่ารสชาติมันหวาน ฝาด มากกว่าของตนที่ออกไปทางขม คาว แต่นั่นก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่า ตอนนี้เขากำลังกินน้ำกามของคนอื่นอยู่ไปได้
"มึงจะรังเกียจมันทำไมวะ มีคนมากมายอยากกินของพวกนี้ รวมทั้งกูด้วย แต่กูใจดียอมให้มึงกินเลยนะเนี่ย ของดีทั้งนั้น" ธีร์พูดติดตลก
"กลืนมันลงไปแล้วอ้าปากให้กูดู เดี๋ยวนี้" ธีร์สั่ง ต้นหลับตาฝืนกลืนสิ่งที่อยู่ในปากลงคอไป มันรู้สึกพะอืดพะอมยังไงไม่รู้
"ดีมาก ที่รักของกู" ธีร์พูดแล้วลูบหน้าของต้นเบา ๆ แล้วก้มลงไปจูบปากต้นเบา ๆ ก่อนจะก้มลงมาดูดควยของต้นที่เริ่มอ่อนลงอีกครั้ง
"อ๊ากกกกกก พี่ โอ่ย..." ความเสียวที่มีมากมายมันทำให้ต้นรู้สึกทรมานเลยทีเดียว แต่ธีร์ไม่หยุด เขาดูควยของต้นต่อ พร้อมกับสะกิด และบีบคลึงหัวนมของต้นเล่นไปเรื่อย ๆ ส่วนต้นได้แต่ดิ้นบิดตัวไปมา พยายามหลบความเสียวจนถึงขั้นทรมานที่เกิดขึ้น แต่กลับทำไม่ได้อย่างที่ใจคิด เพราะธีร์กดตัวเขาเอาไว้ด้วยมืออีกข้างที่เหลือพร้อมกับนั่งทับขาของต้นเอาไว้ ส่วนมือไม่ต้องพูดถึง มันถูกมัดไว้ที่หัวเตียงตั้งแต่เริ่มเกมกามครั้งนี้แล้ว ต้นร้องครวญครางด้วยความเสียว และความทรมานอยู่พักใหญ่จนความทรมานค่อย ๆ จางหายไปแล้วแทนที่ด้วยความเสียว ควยที่อ่อนตัวลงกลับมาแข็งอีกครั้งตามความต้องการของธีร์...
(โปรดติดตามตอนต่อไป) รับตอนต่อไปติดกันไปเลยละกันครับ ตอนนี้ออกแนวรุนแรงนิดนึงนะครับ
นรกานต์ (Enslave) ตอนที่ 9: นรกานต์
"เป็นเด็กก็ดีอย่างนี้แหละ แข็งไวดี กูชอบ หึหึ" ธีร์พูดขึ้นมาเห็นว่าควยของต้นกลับมาแข็งเหมือนเดิมแล้ว
"เดี๋ยวกูจะมามอบความสุขให้มึงใหม่ แต่ตอนนี้มึงสนุกกับของเล่นของกูไปก่อนละกันนะ" ธีร์พูดแล้วไปค้นกระเป๋าหยิบดิลโด้หรือควยปลอมออกมาจากกระเป๋า มันยาวประมาณเจ็ดนิ้วรอบวงไม่ต่างกับของธีร์มากนัก เอาถุงยางครอบ แล้วชะโลมมันด้วยเจลหล่อลื่นจนมันแผล็บ
"พี่จะทำอะไรผมอีกอ่ะ ผมไม่ไหวแล้วนะ" ต้นอุทธรณ์
"ไม่ไหวอะไรกัน ควยยังแข็งอยู่เลย" ธีร์พูดพร้อมกับก้มลงดูควยของต้น ซึ่งมันแข็งอยู่จริง ๆ แต่ไม่ได้แข็งเต็มที่มากนักก็ตาม
ธีร์ค่อย ๆ สอดควยปลอมเข้าไปในรูตูดของต้นมันเข้าได้ไม่ยากนัก เพราะว่าต้นเพิ่งจะโดนเย็ดมาสด ๆ พอเข้าจนสุดธีร์ก็ชักดิลโด้เข้า ๆ ออก ๆ พร้อมกับก้มลงไปดูดควยของต้นจนต้นรู้สึกเสียว และเงี่ยนอีกรอบ จนต้นเผลอครางออกมาก
"มึงนี่ขี้เงี่ยนดีกว่า กูชอบคนแบบมึงที่สุดเลยหว่ะ" ธีร์พูดแล้วจูบปากต้นอีกครั้ง แล้วเปิดสวิทต์ให้ควยปลอมมันสั่นอยู่ในก้มของต้น ต้นถึงกับสะดุ้งด้วยความเสียว
"เหมือนเดิม ห้ามเบ่งออกมา กูติดเทปไว้นิดเดียวพอ ถ้ามึงไม่คิดเบ่งออกมา มันคงไม่หลุด แต่ถ้ามันหลุด มึงซวยโอเคนะ" ธีร์พูด แล้วคว้าเสื้อยืด กับกางเกงบอลเดินออกไปข้างห้อง ปล่อยให้ต้นถูกมัดมืออยู่กับเตียง และมีควยปลอมเสียบคารูก้นอยู่อย่างนั้น
ต้นรู้สึกเสียวไปหมด แม้ว่าเขาจะเสร็จไปหนึ่งน้ำแล้วก็ตาม แต่ความเสียวที่ได้รับตอนนี้มันแปลกกว่าควยจริง ๆ มากนัก แม้มันจะไม่รู้สึกดีเท่า แต่มันก็ทำให้เขาอยากโดนเย็ดขึ้นมาอีกครั้ง เขาเงี่ยน และเฝ้ารอว่าเมื่อไหร่ธีร์จะกลับมา แล้วจะมาเย็ดเขาอีก ในหัวของต้นตอนนี้เต็มไปด้วยกามารมณ์ต้นไม่ติดถึงเรื่องอื่นใดอีกแล้ว เขาเงี่ยน และปรารถนาแต่ความสุขทางกามารม์เพียงเท่านั้น
"เสียวชะมัด อ่า... อยากเย็ด อยากโดนเย็ด อยากโดนดูดควยโว้ย... พี่ธีร์กลับมาเร็ว ๆ เถอะ ผมเงี่ยนจะแย่แล้ว" ต้นบ่นพึมพำกับตัวเองอยู่ในห้องเพียงคนเดียว พร้อมกับเสียงของมอเตอร์ที่ดังหึ่ง ๆ ภายในตัวเขา
ต้นนอนเงี่ยน เสียว ทรมานปนสุขอยู่บนเตียงโดยไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้อยู่นานพอสมควร จนเขาใกล้จะน้ำแตกอีกรอบ ธีร์ถึงได้กลับมา เหมือนกับคาดการณ์เวลาได้อย่างแม่นยำ หากแต่ความจริงเป็นแค่เรื่องบังเอิญก็เท่านั้น ธีร์เสียเวลาคุยกับคนโน้นคนนี้มากกว่าที่เขาคิดไว้ก็เท่านั้น แต่ไม่ว่าต้นจะแตกก่อนหรือไม่ มันก็ไม่สำคัญ เพราะยังไงเสียธีร์จะต้องปลุกปั่นควยลำน้อยของต้นให้แข็งชูชันอีกรอบให้ได้อยู่ดี
"ดูท่ามึงจะเงี่ยนเต็มที่แล้วสินะ" ธีร์พูดขึ้นเมื่อเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูลง
"พี่ช่วยหน่อยสิ" ต้นอ้อนวอน
"กูช่วยมึงแน่ แต่ว่า สายแล้วกินข้าวกันก่อนดีกว่าไหม กูไม่อยากให้มึงหิวหว่ะ" ธีร์พูดโดยไม่สนใจอาการงุ่นง่านของต้นเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้ต้นไม่ได้หิว แต่เขาเงี่ยนต่างหาก ซึ่งธีร์ดันเล่นบทซื่อ ทำไม่รู้ไม่ชี้เสียอย่างนั้น
ธีร์เดินไปปิดสวิทต์ควยปลอมที่สั่นอยู่ แล้วดึงออกจากตูดของต้น มันช่วยให้รูก้นของต้นดูบานมากขึ้นอีกนิด แต่สำหรับวัยรุ่น ไม่นานมันคงจะกลับมาฟิตเหมือนเดิม หลังจากนั้นธีร์ไปแกะเชือกที่ผูกข้อมือของต้นออก แล้วก็มัดใหม่ข้างหลัง ซึ่งต้นไม่ได้ขัดขืนอะไร เพียงแต่เดาไม่ออกว่า ธีร์จะทำอะไรกับเขาต่อไปก็เท่านั้น
ธีร์ไปเตรียมข้าวกล่องที่ซื้อมาใส่จานสองใบมันเป็นข้าวผัดกะเพราหมูสับใส่ไข่ทั้งคู่ แต่ใบหนึ่งเขาคลุกข้าวกับหมูจนเข้ากันดี แล้วหั่นไข่ดาวที่ให้มาเป็นชิ้นเล็ก ๆ ด้วย หลังจากนั้นก็เอามาวางบนพื้น
"นั่นของมึง กินซะ" ธีร์พูด แล้วไปหยิบข้าวผัดกะเพราอีกจานมามานั่งกินอย่างสบายอารมณ์
"พี่ แกะเชือกให้ผมก่อนดิ" ต้นอุธร เพราะเขานึกไม่ออกว่าจะกินข้าวทั้งที่มือถูกมัดอยู่ยังไง
"มึงก็ใช้ปากมึงกินดิ ปากมีไว้กิน จะใช้มือทำไมวะ กูไม่เข้าใจ หรือมึงกินข้าวทางมือ" ธีร์ตอบกวน ๆ แล้วหันมากินข้าวส่วนของตัวเองต่อ
"พี่ธีร์..." ต้นยังลังเล
"มึงไม่กินก็ได้ กูไม่ว่า แต่ถ้ามึงไม่กิน มึงก็อด ก็แค่นั้นแหละ" ธีร์พูดอย่างไม่ใส่ใจ ต้นเองก็หิวอยู่เหมือนกัน เพราะตั้งแต่เมื่อวานบ่าย เขาก็ไม่ได้กินอะไรเลยมาจนถึงตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงเต็มทน ถ้าเขาไม่กินตอนนี้ก็ไม่รู้เมื่อไหร่เขาจะได้กินอีก ส่วนเรื่องการหนี ครั้นจะวิ่งหนีออกไปด้วยสภาพแบบนี้คงน่าอับอายน่าดู อีกทั้งจะเปิดประตูออกไปยังไง ต้นยังคิดไม่ออกเลย ต่อให้ทำเร็วแค่ไหน มันก็คงจะช้ากว่าธีร์อยู่ดี
'เอาก็เอาวะ' ต้นคิด แล้วก็ก้มลงไปคาบอาหารเข้าปากแต่โดยดี มันออกจะทุลักทุเลหน่อย เขาเกือบจะหัวคมำลงไปในจานข้าวอยู่หลายครั้ง แต่เขาสามารถเกร็งหน้าท้องไว้ได้ทำให้เหตุการณ์นั้นไม่เกิดขึ้น ซึ่งก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าธีร์เห็นเข้า เขาจะหัวเราะเยาะตนขนาดไหน คิดแล้วชักเจ็บใจที่ยอมธีร์เสียในตอนแรก แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าถูกเตะถูกต่อยจนคางเหลืองล่ะ
"อ่ะ นี่น้ำ" คราวนี้ธีร์ยกชามที่ใส่น้ำมาวางไว้ข้าง ๆ เมื่อเห็นว่าต้นกินข้าวไปได้เยอะแล้ว เขาไม่ได้สังเกตว่าธีร์เอาน้ำมาจากไหน จึงค่อนข้างระแวงอยู่ไม่น้อย
"ไม่มีอะไรหรอกหน่า มึงกินไปเถอะ ถึงมึงไม่กิน กูก็บังคับให้มึงกินอยู่ดี โอเคนะ" ธีร์พูดขึ้น นั่นทำให้ต้นต้องยอมทำตามแต่โดยดี
หลังจากต้นกินข้าวเสร็จ ธีร์ก็ลากต้นมาวางไว้ที่เตียง ใช้เสื้อสีดำมามัดปิดตาต้นไว้สองตัวจนต้นมองไม่เห็นอะไร หลังจากนั้นแล้วเอาผ้าห่มเก่า ๆ ที่เขาถือติดมือมาตอนเข้าห้องตอนสาย รวมทั้งผ้ายางผืนใหญ่ปูลงบนพื้น ลากโต๊ะตัวเดิมที่เคยมัดต้นไว้มาอยู่เกือบกึ่งกลาง แล้วพับมุมให้มีขอบทั้งสี่ด้าน หลังจากนั้นก็ลากต้นมาที่โต๊ะ และจัดการมัดต้นไว้กับโต๊ะเหมือนเมื่อคืน หากแต่ครั้งนี้ต้นขัดขืน ทำให้ธีร์ตบหน้าต้นไปฉาดใหญ่ ทำเอาต้นถึงกับหน้าชา รู้สึกร้อนตามรอยมือ
"กูสั่งให้มึงอยู่เฉย ๆ ไงไอ้สัตว์" ธีร์ด่า หากแต่ต้นไม่หยุดเขาจึงกำหมัดแล้วทุบลงบนท้องของต้นไปอีกทีโดยที่ต้นไม่ทันได้ตั้งตัว ต้นถึงกับจุก หมดแรงจะต้านทาน ปล่อยให้ธีร์มัดด้วยความจำใจ
"ถ้ามึงยังดื้อ มึงจะโดนหนักกว่านี้จำไว้ ไอ้สัตว์" ธีร์ขู่เสียงเข้ม ต้นกลัวจนหน้าซีด เขารู้สึกกลัวธีร์มากในตอนนี้ เสียงที่ได้ยินเมื่อกี้มันไม่ต่างจากเสียงที่ได้ยินพร้อมแววตาเพชรฆาตของธีร์เมื่อเช้าเลย แต่ธีร์ไม่ได้สนใจหรอก เพราะนี่ล่ะสิ่งที่เขาต้องการจะทำกับต้นจริง ๆ ในช่วงแรกนั้น มันแค่การเริ่มต้นเท่านั้น
"ก่อนหน้านี้แค่ระดับเด็ก ๆ หึหึ แต่คราวนี้มึงต้องจำกูไปจนตายแน่นอน" ธีร์พูดเสียงเหี้ยม เอาหูฟังอันใหญ่ ที่มีระบบตัดเสียงรบกวนมาครอบหูต้นไว้แล้วเปิดเพลงจากเครื่องเล่นเอ็มพีสามเสียงดังจนต้นไม่ได้ยินเสียงจากภายนอกเลย เขาดิ้นพร่านด้วยความตื่นกลัวสุดขั้วหัวใจ เชือกของธีร์ยังมัดแน่นไม่ต่างจากเมื่อคืน แม้ว่าเข้าพยายามจะดิ้นหนีสักเท่าไหร่ก็ตาม แต่มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย
"อยู่นิ่ง ๆ ดิ้นมาก ๆ มึงจะโดนหนัก ถ้ามึงหากปากโวยวายกูจะหาอะไรอุดปากมึง" ธีร์พูดหลังจากปิดเสียงจากเครื่องเล่นเอ็มพีสามแล้ว ก็เปิดมันขึ้นมาต่อ ต้นสงบลงได้พอสมควร เขาไม่ดิ้นอีกแล้ว ตอนนี้เขาต้องยอมรับชะตากรรมที่ตามมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขารู้สึกว่าธีร์คนเมื่อเช้าโหดแล้ว แต่ธีร์คนนี้โหดกว่ามากมายนัก
กลิ่นฉุนแบบเมื่อวานลอยเข้าจมูกต้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ต้นสูดมันเข้าเต็มปอดเพราะหวังว่ามันจะช่วยลดความเจ็บปวดทรมาณที่เกิดขึ้นได้บ้าง ต้นรู้สึกตัวเบาหวิว แต่กลับรู้สึกหนักศีรษะ ความต้องการทางเพศแทรกเข้ามาในความกลัวที่เคยเกาะกุมจิตใจอยู่ ต้นผ่อนคลายขึ้น กล้ามเนื้อลดอาการเกร็งลง
ปากอุ่น ๆ มาครอบลำควยของต้นเอาไว้ มันคงไม่ใช่ปากของใครนอกจากธีร์ ธีร์ทำให้ต้นรู้สึกเสียวขึ้นจนควยจนควยแข็งเต็มที่ แล้วเอาควยปลอมมาสอดเข้ารูตูดของต้น พร้อมเปิดให้มันสั่นอย่างแรง เขาใช้มือทั้งสองเขี่ยหัวนมต้นเป็นการกระตุ้นความเสียวไปด้วย จนต้นใกล้จะถึงฝั่งอีกครั้ง ธีร์หยุดใช้นิ้วกับหัวนมของต้น ถอนปากออกจากควย ลิ้มเลียเอาน้ำเงี่ยนที่ไหลออกมาจนแห้ง แล้วก็ดึงควยปลอมออกมา
"หึหึ" ธีร์หัวเราเบา ๆ ในลำคอ หากแต่อีกฝ่ายไม่ได้ยินนอกจากเสียงเพลงที่ดังจากหูฟัง ต้นคิดว่าธีร์คงจะแกล้งเขา และทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ สุดท้ายก็เย็ดเขาเหมือนกับตอนเช้าที่ผ่านมาเป็นแน่ แต่เหมือนต้นจะคิดผิดไปจากความจริงที่จะเกิดขึ้นไปเยอะเลยทีเดียว...
เพราะจู่ ๆ ต้นก็สัมผัสถึงความเย็นตรงควยเขา แล้วก็ตามมาด้วยความรู้สึกร้อนวาบ เขาถึงกับตกใจหน้าซีด มันแสบร้อนไปทั้งลำจากน้ำมันมวยที่ธีร์บรรจงทามันลงไปมากมายโดยไม่สนใจความรู้สึกของอีกฝ่าย ต้นดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดทรมานอีกรอบ สารที่ต้นสูดดมเข้าไปยิ่งทำให้ร่างกายของต้นไวต่อความรู้สึก นั่นยิ่งสร้างความทรมานให้แก่ต้นเพิ่มขึ้นไปหลายเท่าตัว
"พี่ ผมแสบ ผมร้อน พี่หยุดเถอะนะ" ต้นร้องขอ
"มึงร้อน โอเค เดี๋ยวกูหาอะไรเย็น ๆ ให้นะ" ธีร์พูดให้ต้นได้ยินด้วยการปิด-และเปิดระบบตัดเสียงของหูฟัง
ธีร์หยิบน้ำแข็งหลอดใหญ่ที่ซื้อมาด้วยวางไว้ตรงหัวนมของต้น โดยให้ช่องว่างตรงกับหัวนมพอดี เขาทำแบบนี้ทั้งสองข้าง จนต้นรู้สึกสับสนระหว่างร้อนที่ควยกับเย็นที่นม เท่านั้นยังไม่พอ ธีร์ยังเอาน้ำแข็งมาลูบตรงรูก้นของต้นเบา ๆ มันเย็นจนต้นเกร็งรู แต่แล้วธีร์ก็เอานิ้วอุ่น ๆ สอดเข้าไปข้างในลูบจุดเสียวที่อยู่ภายในให้ต้นทรมานเล่นพร้อม ๆ กับใช้อีกมือหนึ่งลูบน้ำมันมวยขึ้นลงบนควยของต้นไป ต้นรู้สึกปวดควย แสบ ร้อน แต่ควยยังแข็งอยู่จากการถูกกระตุ้นอย่างรุนแรงทั้งภายนอก และภายใน
"หึ หึ" ธีร์หัวเราะเบา ๆ แล้วดึงนิ้วออก เอาลิ้นร้อน ๆ ไปเลียรูก้นของต้นจนมันหายเย็น แล้วเปลี่ยนเป็นความเสียวแทน แล้วธีร์ก็หยิบน้ำแข็งสอดเข้าไปในรูก้นของธีร์ไปหนึ่งก้อนอย่างรวดเร็ว
"อ๊ากกก" ต้นร้องเสียงดังด้วยความทรมานจากความเย็นที่อยู่ในรูก้นเขาพยายามเบ่งมันออก แต่ธีร์กลับดันควยปลอมมาคาเอาไว้ แล้วชักว่าวให้ต้นอย่างรุนแรง เขาไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงดีกับสิ่งที่เกิดขึ้น มันสบสันไปหมดระหว่าง ความเสียว ความร้อน ความเย็น ความทรมาน เขาบอกตัวเองไม่ได้ว่า ความรู้สึกไหนจะชนะ ต้นได้แต่คราง อ็อ ๆ อา ๆ อยู่อย่างนั้นอยู่หลายชั่วโมงจากการกระทำของธีร์ที่สลับวนเวียนบรรจงทำให้ต้นอย่างสุขใจ น้ำตาของต้นไหลรินออกมาจากตาเพราะความเจ็บปวดที่ได้รับ แต่เสื้อที่ปิดตากลับดูดซับเอาน้ำตาทั้งหมดเอาไว้ จนธีร์ไม่ได้รู้เลยว่าต้นร้องไห้อยู่ ซึ่งนั่นก็ดีแล้ว เพราะที่ธีร์ทำเช่นนี้เพราะเขาเองกลัวจะใจอ่อนเมื่อเห็นน้ำตาของอีกฝ่าย
จู่ ๆ เหมือนมีน้ำเย็นมาราดลดบนตัวของต้น แต่ความรู้สึกแต่ละที่มันแตกต่างกัน ตรงหัวนม กับรูก้นซึ่งเคยรู้สึกเย็นกลับอุ่น ควยที่เคยร้อนกลับเย็น แต่ส่วนอื่นมันกลับรู้สึกว่า แค่น้ำประปาธรรมดานี่เอง ต้นสับสนไปหมด อะไรทำให้ความรู้สึกเขาดูปั่นป่วน และไม่ตรงกันแบบนี้ อะไรคือความรู้สึกที่แท้จริงกันแน่ มันยากจะอธิบายจริง ๆ
ต่อมาธีร์อัดควยตัวเองเข้ารูก้นที่เย็นฉ่ำของต้น แล้วก็กระแทกเย็ดพร้อมกับครางเบา ๆ "รูมึงเย็นมากเลยหว่ะ หึหึ" ส่วนต้นเองกลับรู้สึกเหมือนแท่งอะไรสักอย่างร้อน ๆ สอดผ่านเข้ามาข้างในตัวเขาแทนที่จะเป็นควยปลอมเหมือนทุกครั้ง รูก้นเขาคลายความเย็นลง แต่รู้สึกอึดอัดทรมานแทน เพราะมีน้ำอยู่ในก้นจากการละลายของน้ำแข็งปนอยู่ด้วย ต้นรู้สึกปวดท้องอยากจะถ่าย แต่ควยของธีร์ที่กระทุ้งเข้ามาอยู่เรื่อย ๆ ทำให้เขาทำอะไรไม่ถูก เขาต้องอดกลั้นความรู้สึกต่าง ๆ ไว้ภายใน
"อ๊าก ไม่ไหวแล้ว อ๊าก ๆ" ต้นร้องคราญ ธีร์เลยดึงควยที่สวมถุงยางออกโดยที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เขาเบี่ยงตัวหลบออกมายืนข้าง ๆ ตัวต้น แล้วก้มลงไปเลียหัวนมให้ ขณะที่ของเสียภายในตัวต้นไหลออกมานองพื้น แต่ธีร์คิดถึงเรื่องนี้เอาไว้แล้ว และใช้ผ้า และถังมารองเอาไว้ไม่ให้มันกระเด็นเลอะเทอะ ต้นถึงกับน้ำตาไหลกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตน เขารู้สึกอับอายเป็นที่สุด ที่ต้องเกิดเรื่องแบบนี้กับเขามันหนักหนากว่าตอนเช้ามากมายนักในความรู้สึกของต้น เพราะครั้งนี้เขาไม่สามารถควบคุมร่างกายของตัวเองได้นั่นเอง
ธีร์ปิดระบบตัดเสียงอีกครั้ง ปล่อยให้ต้นได้ยินเสียงที่เกิดขึ้น แล้วพูดกับต้น
"กลิ่นแรงใช้ได้หว่ะ เบ่งออกมาให้หมดนะมึง เหมือนเมื่อเช้านั่นแหละ มึงไม่ต้องคิดมากหรอกหน่า ฮ่า ฮ่า" ธีร์หัวเราะเสียงดัง แล้วโยนถุงยางที่ตัวเองใส่เมื่อกี้ลงไปในถังที่เป็นไปด้วยของเสียของต้นอย่างไม่แยแส ธีร์ฉีดน้ำยาดับกลิ่นภายในห้องเสียเยอะ เพื่อดับกลิ่นต่าง ๆ ออกไป ในระหว่างที่ต้นเบ่งของเสียไปเรื่อย ๆ อย่างห้ามตัวเองไม่ได้ เขาไม่อยากทำอย่างนี้ แต่เขาห้ามร่างกายตัวเองไว้ไม่ได้
พอธีร์พบว่าต้นหยุดถ่ายแล้ว เพราะว่าต้นถ่ายไปครั้งหนึ่งแล้วเมื่อเช้า ธีร์เอาถังที่รองรับสิ่งปฏิกูลไปเทลงชักโครก แล้วก็ล้างมันอย่างลวก ๆ ก่อนที่จะเอามาวางไว้ที่เดิม แล้วเดินกลับไปหยิบถังน้ำอีกถังที่มีน้ำอยู่เต็มออกมา แล้วคว้าลูกยางสีแดงที่ใช้ตอนเช้าออกมาดูดน้ำเย็น ๆ นั้นฉีดเข้าไปในตูดของต้นอยู่สามสี่ครั้ง แล้วสั่งให้ต้นเบ่งออกมา ต้นทำไปเรื่อย ๆ จนน้ำที่ได้ออกมาในใสไร้สิ่งเจอปน เขายิ้มอย่างพอใจ ในขณะที่ต้นรู้สึกอับอายกับเรื่องนี้ไม่ต่างจากตอนเช้าเลย
"คราวนี้รูมึงก็สะอาดพร้อมโดนเย็ดอีกรอบแล้ว" ธีร์พูดแล้วหัวเราะอีกครั้ง เสียงนั้นฟังเหมือนเสียงหัวเราะของปิศาจร้ายสำหรับต้น ปิศาจที่เขาปลุกขึ้นมา และบำรุงรักษามันอย่างดีด้วยคำโกหกปลิ้นปล้อนของตัวเขาเอง
ธีร์ค่อย ๆ ใช้ฟองน้ำชุบน้ำสบู่มาเช็ดตัวของต้นให้สะอาดปราศจากสิ่งสกปรกรวมทั้งน้ำมันมวยที่เลอเทอะออกไปด้วย หลังจากนั้นก็หยิบใบมีดมาโกนขนหมอยของต้นออกไปจนหมด ทุกอย่างนี้ต้นเห็นด้วยตาของตัวเอง มันช่างทำร้ายจิตใจเขาสิ้นดี ผู้ชายที่ถูกโกนขนทิ้งจนไม่เหลือสิ่งที่ระบุว่าตนเป็นผู้ใหญ่ สภาพของต้นตอนนี้มันไม่ต่างจากเด็กตัวโต ๆ สักเท่าไหร่ ขนเซ็กซ์ที่ลามถึงสะดือที่เขาภูมิใจนักหนาก็ถูกโกนออกไปอย่างเกลี้ยงเกลา มันไม่เหลืออะไรให้เขาภูมิใจได้อีกแล้ว ต้นร้องไห้ออกมาด้วยความสิ้นหวัง และเจ็บปวดใจ
"ร้องไห้ทำไมวะ เงียบได้แล้วมึง หรือมึงอยากจะเจ็บตัวมากกว่านี้ หือ" ธีร์สั่ง นี่เป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่เขาไม่รู้สึกสงสารต้นเหมือนที่ผ่านมา ซึ่งมันก็ดีแล้ว เมื่อต้นเห็นว่าน้ำตาไม่ได้ช่วยให้ธีร์รู้สึกสงสารเขาอย่างที่คิดไว้ เขาจึงได้เงียบลงเพราะไม่อยากโดนอะไรมากกว่านี้อีก
เมื่อขนเกือบทั้งตัวของต้นถูกโกนออกไป เหลือไว้แต่ผม และคิ้วเพื่อไม่ให้ใครผิดสังเกต ธีร์ก็ล้างตัวของต้นออกครั้งให้สะอาด เขายิ้มอย่างพอใจกับผลงานที่อยู่ตรงหน้า
"ตอนนี้ตัวมึงเกลี้ยงเกลาไม่ต่างจากเด็กเลยหว่ะ กูขอจินตนาการว่าได้เย็ดเด็กละกันนะ ไอ้ต้นที่รักของกู" ธีร์หัวเราะ แล้วไปหยิบถุงยางชนิดที่มีเจลหล่อลื่นมาสวมควยตัวเอง แต่เขาไม่ได้ชะโลมเจลหล่อลื่นเพิ่มเหมือนครั้งก่อน ๆ นั่นทำให้ต้นรู้สึกเจ็บตรงก้นมากกว่าครั้งก่อน ๆ แม้เขาจะโดนเย็ด โดนทรมานรูมากเท่าไหร่ แต่ก่อนหน้านี้ใช้เจลค่อนข้างเยอะ และการล้างรูของเขาเมื่อกี้ มันคงจะชะล้างเอาเจลเหล่านั้นอออกไปจนหมด ความแห้ง และฝืดนี้สร้างความเจ็บปวดให้แก่ต้น เขาได้แต่กัดฟันทน ทั้งร่างกาย และจิตใจของเขามันว่างเปล่าไปหมดแล้ว ความท้อแท้สิ้นหวังเกาะกินหัวใจเขาเกินกว่าเขาจะทนไหว หวังเพียงแต่นี่เป็นแค่ความฝัน หากแต่มันไม่ใช่เช่นนั้น ความรู้สึกเจ็บปวด ยังย้ำเตือนเขาอยู่เสมอว่า เขายังมีสติสมบูรณ์ไม่ได้หลับอยู่อย่างที่เขาคิด
ธีร์เย็ดต้นได้ไม่นาน เขาก็หยุด เขาไม่อยากน้ำแตกตอนนี้ เพราะนั่นทำให้ใจเขาอ่อนแอลง เขาอาจจะใจอ่อน แล้วปล่อยต้นให้ไปอิสระก็ได้ ธีร์เลยหยุด และปล่อยให้ความเงี่ยนยังคงเป็นส่วนหนึ่งของจิตใจ เพื่อที่เขาจะได้เล่นสนุกกับต้นได้ต่อ ธีร์ก้มลงดูดควยของต้นจนแข็งขึ้นอีกครั้ง แล้วเดินไปหยิบเทียนออกมาจุด รอให้น้ำตาเทียนมันไหลออกมาพอควร แล้วหยดลงไปบนหัวควยของต้น ต้นถึงกับสะดุ้งเพราะความร้อนที่เกิดขึ้นแบบไม่ทันได้ตั้งตัว แม้ว่ามันจะไม่ร้อนจนทำลายผิวหนัง เพราะธีร์ยกเทียนสูงมากจนน้ำตาเทียนเย็นลงพอควร แต่การที่เขาพึ่งโดนน้ำเย็น ๆ รดตัวไปไม่นานนัก ทำให้ร่างกายรู้สึกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมาร้อนกว่าปกติมากนัก ธีร์สลับวนเวียนหยดเทียนไปตามส่วนต่าง ๆ ของต้นทั้งหัวนมทั้งสอง หัวควย ลูกอัณฑะ บางทีก็แถว ๆ รูก้นของต้นด้วย รวมไปถึงจุดต่าง ๆ บนตัว เท่าที่ธีร์จะนึกสนุก แล้วคิดจะหยดมันลงไป แต่ไม่ได้เน้นเท่าหัวควย และหัวนมเท่านั้นเอง
ต้นเห็นทุกการกระทำของธีร์ พร้อมทั้งอ้อนวอนให้ธีร์หยุด แต่ธีร์ทำเหมือนกับไม่ได้ยินเสียงพูดของตน ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มเหมือนเด็กที่กำลังสนุกกับของเล่นก็ไม่ปาน ไม่ว่าต้นจะพูดอ้อน พูดขู่หรืออะไร ธีร์ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจหรือรับฟังเลย น้ำตาของเขาที่เคยทำให้ธีร์ใจอ่อนบัดนี้ มันไร้ซึ่งความหมายไปแล้ว ต้นไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขานี้คือธีร์คนที่เขารู้จัก เพราะมันต่างกันไปคนละคนโดยสิ้นเชิง
ธีร์เปรียบเสมือนภูเขาไฟที่ยังไม่ดับหากแต่สงบนิ่งมาเนิ่นนาน ไร้การเคลื่อนไหวจนใครต่อใครคิดว่า มันปลอดภัยที่จะอยู่ใกล้ หากแต่วันหนึ่งบางสิ่งบางอย่างทำให้ภูเขาไฟที่เคยสงบนิ่งลูกนี้ระเบิดขึ้นมา มันก็ล้างผลาญทุกชีวิตที่อยู่ใกล้ ลาวาที่ร้อนแรงไหลรินออกจากปากปล่องไปทั่วบริเวณ เผาไหม้ทุกอย่างที่ขวางกั้น พร้อมทั้งฝุ่นควันที่ปกคลุมท้องฟ้าจนดูมืดมิด พื้นดินเบื้องล่างปกคลุมด้วยเถ้าถ่านสีเทา ดูเงียบเหงา วังเวง และสิ้นหวัง...
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
Jera ตอบกลับเมื่อ 2014-12-16 09:30
ขอบคุณมากครับ
คิดว่าจะเขียนแนวนี้อีกเรื่องหนึ่ง แ ...
ครับผมยังไงจะรอติดตามผลงานนะครับ
หน้า:
[1]
2