The Lust Man ยอดชายนายหื่นกาม 4-7 copy
ตอนที่4ผมลงทุนนักรถแท็กซี่ไปรับเบนซ์ผมเองก็ตื่นเต้นที่จะได้เจอเพื่อน
แต่ที่ตื่นเต้นที่สุดคือผมมีจุดประสงค์อย่างอื่นด้วยขอให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ผมหวังไว้เถิด
แม้บ้านของเบนซ์จะไม่ไกลจากแมนชั่นของผมแต่การจราจรในวันศุกร์ทำให้รถเขยื่อนไปได้ช้า
ช่วงที่นั่งในรถผมก็นึกถึงเบนซ์ตอนเรียนมหาลัย
ยังจำได้ช่วงที่ไปรับน้อง
เบนซ์เป็นคนตัวเล็กหน้าตาน่ารักสูงประมาณเท่าคางผม
พี่จะเอ็นดูเป็นพิเศษเพราะมันน่าตาดีกว่าคนอื่น
ผมเองยังเสียดายถ้ามันไม่เป็นเกย์ คงมีผู้หญิงมาจีบกันตรึม
ถึงแม้เบนซ์จะเป็นเกย์แต่ก็ไม่ได้แสดงออกเท่าไหร่
คงเพราะมันมีนิสัยเป็นคนเรียบร้อยและเพื่อนๆในกลุ่มของมันเป็นกะเทยแต่งหญิง ไม่ก็ เป็นเกย์ที่แสดงออก
ทำให้เบนซ์แมนที่สุดในกลุ่ม
ผมเองก็ไม่ค่อยสนิทกับเบนซ์เท่าไหร่รู้จักกันในฐานะเพื่อนร่วมชั้นและเคยทำงานร่วมกันบ้าง
ตอนทำละครเวทีจำได้ว่ามันแสดงเป็นตัวเอกของเรื่องเล่นดีจนเคยไปเป็นตัวประกอบหนังเรื่องหนึ่ง
และก็เล่นอยู่แค่เรื่องนั้นเรื่องเดียว
รู้สึกว่าตอนนี้เบื้องหลังให้กับบริษัทโฆษณาแห่งหนึ่ง
ช่วงที่คิดถึงไอ้เบนซ์รถก็มาจอดที่หน้าบ้านพอดี
บ้านของเบนซ์เป็นบ้านเดี่ยวในหมู่บ้านจัดสรรแห่งหนึ่งดูสวยดีและท่าทางคงจะแพงมากด้วย
ผมเดินไปกดกริ่งหน้าบ้านสักพัก เบนซ์ก็เดินออกมา
ผมต้องตกใจเมื่อคนที่ออกมาจากบ้าน เป็นหนุ่มผิวขาว น่าตาน่ารักตัดผมซอยยาวถึงบ่า หุ่นก็บึก สมส่วนดี
ต่างจากที่ผมนึกไว้เมื่อกี้
“เบนซ์เหรอว่ะเนี้ยทำไม หล่อขึ้นว่ะ” ผมตกใจในความาเปลี่ยนแปลงของเบนซ์จนอดชมไม่ได้
ไม่นึกว่าไม่เจอกันสองปีจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
“พูดเว่อร์ไปรึป่าวบั้มพ์นายเองก็ดูดีขึ้นนะ” เบนซ์มันชมผมครับ
คงเพราะตอนเรียนมหาลัยผมไว้ผมยาว เล่นบอลจนตัวดำแถมเหงื่อก็ซกตลอดเวลา
แต่พอทำงานต้องเปลี่ยนตัวเองตัดผม อยู่ในออฟฟิศตัวเลยขาวกว่าเมื่อก่อน
เบนซ์เห็นแท็กซี่จอดรออยู่เลยบอกให้ผมขึ้นรถ
เมื่อขึ้นรถกันแล้วเบนซ์ก็เอ่ยถามทันที “บั้มพ์จะไปคุยกันที่ไหนเหรอ”
ผมตอบทันที “ที่ห้องของเรา”
************************************************************************************************
ผมเดินนำเบนซ์มาที่ห้องกำลังจะไขกุญแจเปิดห้อง
เบนซ์ก็ถามผม “ทำไมต้องมาคุยกันที่ห้องด้วยล่ะบั้มพ์”
“คือเราอยากคุยเรื่องนี้เป็นความลับนะ ถ้าไปคุยในร้าน ในพับ ในบาร์มันไม่ค่อยส่วยตัวอ่ะ” ผมจำเป็นต้องโกหก
ดูเบนซ์เองก็ไม่ได้สงสัยอะไรผมคงไว้ใจผมมั้งครับ
ผมพาเบนซ์มานั้งตรงโซฟาใกล้กับเตียงนอน
ด้านข้างของโซฟาหรือตรงข้ามกับเตียงนอนเป็นโทรทัศน์
ผมเดินไปเทน้ำใส่แก้วพร้อมยื่นให้เบนซ์ที่กำลังมองห้องของผม
เบนซ์รับแก้วน้ำมาดื่ม “นายอยู่ในห้องนี้เหรอทำไมไม่หาบ้านอยู่ล่ะ”
“ก็มีตังค์แค่นี้เลยมีปัญญาหาได้แค่นี้เรื่องบ้านไม่ต้องคิดเลย คงต้องเก็บตังค์อีกนาน” ผมเล่าเรื่องชีวิตอันรันทดของผม
เบนซ์ดื่มน้ำจนหมดแก้วพลางหันมามองเตียงของผม ที่มีเสื้อผ้าวางระเกะระกะเต็มไปหมด
ผมรู้ตัวเลยรีบไปเอาเสื้อผ้าพวกนั้นแล้วเควี้ยงไปใส่ในตู้เสื้อผ้า
“นายไม่เปลี่ยนไปเลยนะบั้มพ์” เบนซ์พูดพร้อมหัวเราะกับท่าทางของผม
“อย่างนี้แหล่ะชีวิตชายโสด” ผมพูดเสร็จก็นั่งลงบนโซฟาข้างๆเบนซ์
“ตกลงบั้มพ์มีเรื่องอะไรจะพูดกับเราเหรอ” เบนซ์เริ่มพูดเข้าประเด็น
ผมเริ่มอ้ำอึ้งไม่กล้าพูด “เออ...คือ...”
เบนซ์ยิ้มคงขำผมที่ทำทางเขินอาย
“เบนซ์ตอนนี้นายยังเป็นเกย์อยู่ป่าว”
“ไอ้บ้าก็ยังเป็นอยู่ซิ ไม่ใช้หวัดนะ ถึงจะหายได้นะ” เบนซ์คงตลกที่อยู่ๆผมถามแบบนี้
ผมถอนหายใจโล่งอกนึกว่ามันจะกลายมาเป็นชายแท้
“มีไรเหรอบั้มพ์ถึงถามเรื่องนี้” เบนซ์เขยิบตัวมาใกล้ผม
“เออคือ เรื่องที่เราจะมาปรึกษาก็เรื่องนี้แหล่ะ”
“ว่าไงล่ะ”เบนซ์ถาม
“คือเราสับสนว่ะว่าเราจะเป็นเกย์หรือเปล่า” ผมสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อให้เบนซ์เชื่อ
“แล้วนายทำไมถึงสับสนล่ะมันต้องมีอะไรถึงทำให้นายคิดแบบนั้น”
เอาล่ะซิเจอเค้าถามอย่างนี้ผมจะตอบยังไง จะบอกว่าถูกไอ้พี่สินบังคับให้เป็นมันคงหัวเราะเยาะตายห่า
และแล้วสายตาของผมก็ไปเจอะอะไรบางอย่างที่วางอยู่บนเครื่องเล่นดีวีดี
“เออเราดูหนังพวกนั้น แล้ว...แล้วมันเกิดอารมณ์ว่ะ” ผมเขิน พูดเรื่องแบบนี้มันต้องเขินอยู่แล้วครับ
“ไอ้เราก็นึกว่าไปแอบชอบผู้ชายคนอื่น”
เบนซ์ขำพร้อมเดินไปหยิบแผ่นวีซีดี
“แล้วไปเอามาจากไหน” เบนซ์ถาม
“อ๋อก็เรายืมหนังเพื่อนแล้วมันติดมาด้วย ก็เลยลองเปิดดู แล้วพอดู มันก็...แข็งอ่ะ” ผมเกาหัว
เบนซ์หัวเราะอีก
“นายนี่เหมือนเด็กเลยเกิดอารมณ์ก็ช่วยตัวเองไปซิ”
เบนซ์นั่งลงโซฟาเหมือนเดิมพร้อมขยับตัวมาใกล้ผม
“คนที่เป็นเกย์เขาจะมีจิตใจที่ชอบผู้ชายเลยทำให้พวกเขาอยากมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย”
เบนซ์เริ่มสั่งสอนผม
“แล้วนายล่ะชอบผู้ชายหรือเปล่า” เบนซ์ถาม
ผมอยากจะตอบเหลือเกินว่ากูชอบผู้หญิงโว้ย!แต่ภาพไอ้พี่สินถือปึกเงินโผล่มาทำให้ผมตอบไปว่า
“ก็นิดๆนะเวลาดูภาพนายแบบตามปกนิตยสารมันหวิวๆว่ะ”
เบนซ์ยิ้มพร้อมเขยิบเข้ามาใกล้ผม
“แล้วนายอยากมีอะไรกับผู้ชายด้วยหรือเปล่า”
เบนซ์ถามผมพร้อมจ้องตา
ถ้าผมตอบว่าไม่ตามความรู้สึกที่แท้จริงผมคงไม่มีเงินไปจ่ายหนี้ให้แม่
ผมกลั้นใจตอบเบนซ์ไปว่า
“เออเราอยากมีอะไรกับนายว่ะ เบนซ์”
เบนซ์ไม่ตอบแต่กลับขยับตัวมาใกล้ผม
ผมตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก อยากจะเขยิบหนี แต่ทำไม่ได้เพราะกลัวจะพลาดโอกาส ตอนที่5
เบนซ์โน้มตัวมาพร้อมยื่นหน้ามาใกล้กับหน้าผม
ปากของเบนซ์ค่อยๆประกบกับปากของผม
ตอนนั้นผมหลับตาปี๋กล้าๆกลัวๆ
พอเบนซ์เริ่มใช้ลิ้นดันเข้ามาในปากผมผมก็ค่อยๆเปิดปากรับลิ้นนั้น พร้อมตวัดลิ้นรับทันที
จูบปากผู้ชายมันก็ไม่เลวร้ายสักเท่าไหร่
ผมแทบไม่อยากเชื่อว่าร่างกายของผมเริ่มตอบสนองรับการสัมผัสของเบนซ์
มือของผมค่อยๆโอบตัวของเบนซ์พร้อมล้มตัวลงบนโซฟา
แต่...แต่...ผมก็ต้องกระเด้งลุกขึ้นมา เพราะผมนึกขึ้นได้ว่าผมลืมอะไรไปบางอย่าง
เบนซ์เองก็ตกใจไม่แพ้ผม “มีอะไรเหรอบั้มพ์”
ผมมองเบนซ์ที่กำลังนอนอยู่ใต้ร่างของผมแม้ครั้งนี้ผมจะให้เบนซ์เป็นตัวช่วยในงานของผมต่อไป แต่ผมคิดว่า เบนซ์น่าจะช่วยผมได้มากกว่านั้น
“เออคือเรายังไม่ได้อาบน้ำ ขออาบน้ำก่อนได้ป่าว” พูดเสร็จผมก็รีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้า
พอเปิดตู้เสื้อผ้าก็เห็นกล้องวีดีโอจิ๋ววางอยู่บนกองเสื้อผ้าของผม
ผมพยายามบังไม่ให้เบนซ์เห็นกล้องวีดีโอนั้น
ผมหยิบมันขึ้นมาแล้วเริ่มกดบันทึก
ผมปิดประตูตู้เสื้อผ้าแต่ปิดไม่สนิท แง้มๆไว้ให้กล้องพอเห็นภาพในห้อง
ผมเดินกลับไปที่เตียงอีกครั้ง
“ไม่อาบน้ำเหรอ” เบนซ์ถาม
“ไม่อาบแล้วต่อจะเดิมดีกว่า” ผมก็ค่อยๆถอดเสื้อ
เฮ้อ!ไม่นึกเลยว่ากูจะกามได้ขนาดนี้
************************************************************************************************
เช้าวันใหม่ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับเห็นภาพของเบนซ์ที่นอนเปลือยกายอยู่ข้างผม
สุดท้ายผมก็มีเซ็กส์กับผู้ชายจนได้ผมว่ามันก็ไม่เลวร้ายเท่าไร
คงโชคดีที่เบนซ์เป็นฝ่ายรับถ้าเป็นฝ่ายรุกผมคงตายแน่
ผมลุกจากเตียงไปที่ตู้เสื้อผ้าพร้อมหยิบกล้องวีดีโอขึ้นมาเปิดดู
ภาพของผมกับเบนซ์ในหลายอิริยาบถทำให้ผมโล่งอกที่กล้องสามารถเก็บทุกรายละเอียดได้หมด
แต่ผมก็อดทำใจไม่ได้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมกลัวว่าผมจะเป็นเกย์จริงๆ
“ตื่นแล้วเหรอบั้มพ์” เสียงของเบนซ์ทำเอาผมเก็บกล้องวีดีโอแทบไม่ทัน
“อืมมตื่นแล้ว” ผมรีบปิดตู้เสื้อผ้าแล้วเดินไปที่เตียง
ผมนั่งลงข้างเบนซ์ที่กำลังลุกขึ้น
เบนซ์ลุกขึ้นนั่งจ้องหน้าผมพร้อมยิ้มหวาน
“มีอะไรเหรอจ้องหน้าเราทำไม” ผมถาม
เบนซ์ไม่ตอบแต่กลับหัวเราะ
“เป็นอะไรของนายเรามันน่าขำนักเหรอ” ไม่ใช่ตลกนะเว้ยขำอยู่ได้
“ป่าวๆบั้มพ์รู้มั้ย ว่าบั้มพน่ารักมากเลยนะ” นอนกับกูคืนเดียวชมกูน่ารักเลยเหรอว่ะ
“เหรอเราว่าเราก็น่าตาธรรมดานะ งั้นเดี๋ยวเราซื้อข้าวเช้ามาให้นะ” ผมพูดแก้เขิน
ผมกำลังจะลุกแต่เบนซ์คว้าตัวผมไว้พร้อมเขยิบตัวมาจูบที่แก้มผม
“ขอบใจนะบั้มพ์” สายตาของเบนซ์ที่มองผมดูแปลกไปผมเองก็ไม่เข้าใจว่าสายตาแบบนั้นสื่อถึงอะไร
“ไปซื้อข้าวเถอะเราหิวแล้ว” เบนซ์พูดผมเลยลุกขึ้นไปหยิบเสื้อมาใส่ พร้อมเดินออกจากห้องไป ระหว่างที่กินข้าวเช้าเบนซ์ก็ถามผม
“บั้มพ์มีแฟนยัง”
“ถ้ามีแล้วจะได้มานอนกับนายเหรอ” ผมตอบ พร้อมตักข้าวเข้าปาก
“เหรอแล้วทำไมถึงไม่มีแฟน” เบนซ์ยังถามอีก
“ก็ไม่รู้ดิไปจีบใครก็มีแต่แห้วใครจะมาสนใจคนอย่างเรา” ผมพูดพร้อมตักข้าวเข้าปากต่อไป
“นายหล่ะ” ผมถามเบนซ์
เบนซ์ก้มหน้า“ยังหรอกเราทำงานทั้งวันไม่มีเวลาหาแฟนหรอกแต่เราก็อยากมีนะ”
ประโยคสุดท้ายเบนซ์เงยหน้าจ้องตาผม
ผมเองเผลอสบตาผมเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าเบนซ์พูดอย่างนี้หมายถึงอะไร
“เออเดี๋ยวเราต้องออกไปธุระแล้ว” ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง
ผมมาส่งเบนซ์ที่บ้านพร้อมพูดกับเบนซ์ว่า“ขอบใจนายมากนะเบนซ์”
ขอบใจที่ช่วยเราหาเงินมาใช้หนี้
“ไม่เห็นต้องขอบใจเลยนี่” เบนซ์ยิ้มพร้อมเดินมาใกล้ผม “เราเต็มใจอยู่แล้ว”
ผมเริ่มประหม่ากับสายตาของเบนซ์ผมเองไม่อยากให้เบนซ์คิดกับผมแบบนั้นเลย
“เราไปแล้วนะ” ผมรีบลาเบนซ์ทันที
เฮ้อ!ไม่นึกว่าตัวเองจะเสน่ห์แรงขนาดนี้ โชคดีหรือโชคร้ายว่ะ ตอนที่6
พี่สินนั่งพิจารณาภาพวีดีโอที่มาจากกล้องของผม
“อืมมโอเคว่ะ ได้อารมณ์ดี” พี่สินพูดหลังจากดูหนังเสร็จ
“แม้จะดูมึงเก้ๆกังๆไปบ้างแต่คู่ขาของมึงที่มึงหามานี้ใช้ได้เลย มึงไปหามาจากไหนว่ะ”
“ไอ้เบนซ์ไงพี่ที่มันอยู่รุ่นเดียวกับผม” พี่สินน่าจะรู้จักเบนซ์เพราะอยู่มหาลัยเดียวกัน
“อ๋อ!ไอ้เบนซ์ที่มันติ๋มๆนะเหรอ นึกไม่ถึงว่ามันจะลีลาเร้าใจได้ขนาดนี้” พี่สินทำน่าตกใจ
“เออพี่สิน เรื่องเงินล่ะครับ” ผมรีบเข้าเรื่อง
พี่สินยิ้มพร้อมหยิบปึกเงินขึ้นมายื่นให้ผม
“เอาไปก่อนห้าพันสำหรับงานครั้งแรก”
อ้าวตอนแรกนึกว่าจะให้เลยแสนหนึ่ง
“งานครั้งต่อไปกูจะให้อีกกูจะให้เรื่อยๆ ถ้ามึงทำครบสิบครั้งเมื่อไหร่มึงเอาไปเลยแสนหนึ่ง”
ผมกลับมานั่งคำนวณแสดงว่า ครั้งละ1หมื่น
“แล้วครั้งนี้นับไหมครับ” ผมถาม
“นับก็ได้แต่กูให้มึงไปแค่ห้าพันก่อนมึงค่อยเอาส่วนที่เหลือตอนทำเสร็จ” พี่สินยื่นข้อตกลง
ผมก็โอเคเป็นอันว่า ผมทำงานให้พี่สินอีก 9 ครั้ง
แล้วกูจะไปหาคนที่ไหนว่ะเนี้ย ผมกลับมาที่ห้องนั่งคิดนอนคิดว่าจะทำยังไงต่อไป
เสียงเคาะประตูดังขึ้นผมเลยเดินเปิดประตูเพื่อดูว่าใครมา
“มีอะไรครับ” ผมเปิดประตูเจอชายหนุ่มหน้าใสคนหนึ่งทำหน้าแปลกใจเมื่อเห็นผม
“อ้าวนี่ไม่ใช้ห้องของตั้มเหรอ” ตั้มไหนว่ะมีแต่บั้มพ์สุดหล่อเว้ย!
“ไม่ใช่ครับผิดห้องแล้วครับ” ผมตอบกลับไป
ชายหนุ่มมองกระดาษในมือพร้อมบ่นกับตัวเอง “ก็ในนี้มันเขียนว่าห้องนี้นี่หว่า”
“ไหนเค้าเขียนว่าไงครับ” ผมเลยมองที่กระดาษนั้นมันเป็นที่อยู่ของห้องนี้จริงๆ
“แล้วคุณย้ายมานานยังครับ” หนุ่มน้อยหน้าใสถาม
“ก็ย้ายมาสองสามเดือนได้แล้วครับ” ผมตอบ
หนุ่มน้อยถอนหายใจแล้วเดินไปพิงผนังห้อง “ผมมาช้าไปเขาคงย้ายไปแล้ว”
ผมมองเขาเห็นทำหน้าเศร้าเลยนึกสงสาร
“มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้บ้างครับ” สุภาพบุรุษจังเลยนะกู
หนุ่มน้อยหน้าใสมองหน้าผมผมสังเกตเห็นว่า เขากำลังร้องไห้ ผมพาหนุ่มน้อยคนนั้นเข้ามาในห้องปล่อยให้เขานั่งร้องไห้ไปสักพัก
พอเขาหยุดเขาก็เริ่มเล่าเรื่องของเขาให้ผมฟัง
“ผมชื่อไอซ์มาจากเชียงใหม่ ผมมาตามหาแฟนผม”
ผมไม่แปลกใจที่หนุ่มน้อยคนนี้มาจากเชียงใหม่เพราผิวที่ขาว และแก้มที่ชมพู ดูน่ารักดี(เฮ้ย!กูชมผู้ชายน่ารักได้ไงว่ะ)
“เดี๋ยวก่อนนะแฟนคุณชื่อตั้มเหรอ” ผมทวนคำของไอซ์อีกครั้งตั้มเนี้ยมันชื่อผู้ชายนี่หว่า
“ใช่ครับผมเป็นเกย์” ไอซ์ตอบ
พอได้ยินคำว่าเกย์ผมหูผึ่งทันที ผมพิจารณาไอซ์ แม้จะผอมไปหน่อย แต่น่าตาน่ารักขนาดนี้พอให้อภัยได้
ผมเริ่มคิดแผนการชั่วร้ายทันที
“นายเล่าเรื่องของนายต่อไปซิ” ผมทำเป็นสนใจไอซ์
“คือผมกับแฟนผม ทะเลาะกัน เรื่องที่จะเรียนต่อ ตั้มเขาอยากเรียนที่กรุงเทพฯส่วนผมอยากเรียนที่เชียงใหม่”
ไอซเริ่มเล่าเรื่องราว
“ผมอยากให้เขาเรียนที่เดียวกับผมแต่เขาไม่ยอมเขาไม่ฟังผมเลย ผมเลยปล่อยให้เขามาเรียนที่กรุงเทพฯ แต่ไม่นานเขาก็ขอเลิกกับผม” ไอซ์เริ่มจะร้องไห้อีก
“เขาไม่ยอมบอกที่อยู่ผมผมไปตามที่มหาลัยก็ไม่เจอ”
ไอซ์ร้องไห้จนผมนึกสงสาร เลยเอามือไปกุมที่มือของไอซ์
“นายจะตามหาเขาอีกทำไมถึงแม้นายจะเจอเขา แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะรักนายเหมือนเดิมสักหน่อย” ผมพยายามปลอบ
“ตอนนี้สิ่งที่นายควรจะคิดคือเรื่องการเรียนจะไปแคร์ทำไมกับคนที่เขาไม่รักเรา” พูดมีสาระเป็นเหมือนกันนะเรา
“เอาล่ะตอนนี้นายอาจะเสียใจ ไม่แน่นะนายอาจจะได้เจอคนใหม่คนที่เขาอาจจะไม่ทำให้นายเสียใจ” ผมให้กำลังใจในฐานะเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง
ไอซ์หยุดร้องไห้พร้อมกับปาดน้ำตา “ขอบคุณมากครับที่ให้กำลังใจผมผมควรจะกลับมาสนใจตัวเอง”
ผมยิ้มดีใจที่หนุ่มน้อยคิดได้
ไอซ์ลุกขึ้นและเดินไปที่ประตู
ผมรีบรั้งเอาไว้“แล้วนายจะไปไหน”
“ผมจะกลับเชียงใหม่”
“กลับตอนนี้เดี่ยวนี้เลยเนี้ยนะ” ผมตกใจที่เหยื่อจะหลุดมือ
“ป่าวครับผมจะกลับพรุ่งนี้ผมจองตั๋วพรุ่งนี้ไว้แล้ว”
“อ้าวแล้วจะไปที่ไหนต่อเหรอ”
“ก็จะไปหาที่พักครับ”
“แล้วจะไปพักที่ไหน”
“ไม่รู้ครับ” ไอซ์ทำหน้าเศร้าอีก
“ถ้างั้นนายพักที่ห้องฉันก่อนก็ได้” ผมเริ่มเข้าแผน
“จะดีเหรอครับผมเกรงใจอ่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกพักแค่คืนเดียวไม่ใช่เหรอ”
“ถ้าอย่างนั้นผมขอรบกวนหน่อยแล้วกันนะครับ”
น้องไอซ์ก็ตกหลุมพรางของเรา ตอนที่7
ผมซื้อกับข้าวมาให้น้องไอซ์จัดแจงเทกับข้าวใส่จานอย่างดี
แล้วเอาไปให้น้องไอซ์หน้าใสที่กำลังนั่งเหม่อมองไปข้างนอกหน้าต่าง
“ไอซ์ครับ” เสี่ยงเรียกของผมทำให้น้องไอซ์สะดุ้งพร้อมหันหน้ามาทางผม
“ทานข้าวได้แล้วครับ” ผมยื่นจานข้าวให้น้อง
“ขอบคุณมากครับพี่ไม่ต้องดูแลผมขนาดนี้ก็ได้ ผมเกรงใจครับ” น้องไอซ์พูดอย่างเขินๆ
ผมยิ้มๆเก๊กหน้าหล่อแบบว่าทำเป็นคนดีของสังคมแต่นึกในใจว่ากินไปเถอะไอ้น้อง กินเยอะๆ เดี๋ยวคืนนี้มึงต้องใช้พลังงานกับกูอุอุอุ
“พี่บั้มพ์มากินข้าวด้วยกันซิครับ” น้องไอซ์คงเห็นผมยืนจ้องเขากินข้าวอยู่นานเลยชวนให้ไปกินด้วยกัน
ผมพยักหน้าแล้วรีบหยิบจานข้าวมานั่งกับน้องเขา
ในห้องเล็กๆเก่าๆของผมมุมทานข้าวเนี้ยแหล่ะที่ผมชอบที่สุดเวลาผมเครียด หรือ มีอะไรไม่สบายใจ
แค่มานั่งตรงเก้าอี้ที่ติดกับหน้าต่างแล้วมองออกไปข้างนอก ดูทิวทัศน์ยามค่ำคืนของกรุงเทพฯก็พอทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น
พอกินข้าวเสร็จผมก็นั่งคุยกับน้องไอซ์
“ไอซ์มากรุงเทพฯครั้งแรกเหรอ” ผมถาม
ไอซ์พยักหน้า
“โหมาครั้งแรก แล้วก็มาคนเดียวด้วย นายนี่แน่มากจริงๆ” ผมชื่นชมในความกล้าบ้าบิ่นของน้องไอซ์มันบ้าผู้ชายจนตามมาถึงที่นี้เลยเหรอ
“ทำไมเหรอครับผมว่าก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ผมโตแล้วนี่”
“ป่าวหรอกแค่อยากจะบอกว่า ในกรุงเทพฯ มันมีอันตรายเยอะ พวกคนไม่น่าไว้ใจก็มีมากมันย่องจะเล่นงานเราได้ตลอด” ผมเตือนน้องเขาเพราะเห็นหน้าซื่อๆคงโดนหลอกง่ายแน่ แต่นึกไปอีกที ที่กูพูดถึง มันหมายถึงตัวเองนี่หว่ากูนี่แหล่ะตัวอันตรายที่สุด
“ขอบคุณครับที่เตือน” น้องไอซ์ยิ้มผมเริ่มชักเคลิ้มๆเวลาน้องมันยิ้ม ท่าทางกูเป็นหนัก เจอตูดไอ้เบนซ์คืนเดียวทำเป็นเคลิ้มกับผู้ชาย
“ผมนี่ก็โง่เนอะรู้ทั้งรู้ว่าที่เขาเลิกก็เพราะมีคนใหม่ยังจะตามมาหาเขาอีกทำไมก็ไม่รู้” น้องไอซ์ก็วกกลับมาเขาเรื่องแฟนเก่าอีก
ผมถอนหายใจที่น้องเค้ายังปลงไม่ตกเลยลุกขึ้นเดินไปยืนข้างหลังน้องไอซ์พร้อมเอามือไปเตะบ่า
“อย่าไปคิดถึงอดีตที่มันไม่ดีเลยมันอาจจะลืมไม่ได้แต่พี่ว่าอนาคตที่ดีๆมันอาจจะมาแทนที่ความเจ็บปวดนั้นก็ได้” ผมพูดไปอย่างนั้นทั้งๆที่รู้ว่าพูดไปน้องเค้าก็คงไม่ลืมเรื่องนั้นไปทันทีหรอก แต่อย่างน้อยก็อยากให้น้องเขาเข้มแข็งกว่านี้
“ไปอาบน้ำเถอะ” ผมบอก เพราะเห็นว่านี้ก็ดึกมากแล้วอีกอย่าง ก็อยากจัดการน้องเค้าให้มันเสร็จๆ อิอิอิ
“มีเสื้อผ้าหรือเปล่าถ้าไม่มี ใส่ของพี่ก่อนก็ได้นะ” ผมบอก
“ไม่เป็นไรครับผมเตรียมมาด้วย” ไอซ์ชูเป้พร้อมเดินเข้าห้องน้ำไป
พอประตูห้องน้ำปิดปุ๊บผมหาที่ซ่อนกล้องทันที ตอนแรกว่าจะใช้มุมเดิม คือวางไว้ที่ตู้เสื้อผ้า แล้วเปิดประตูแง้มๆไว้ แต่ไอ้พี่สินบอกว่าให้เปลี่ยนมุม ใช้มุมเดิน เดียวคนดูเขาเบื่อ เรื่องมากเจงๆ
ผมเดินรอบห้องอยู่นานก็ยังไม่รู้จะแอบเอาไว้ที่ไหน
จู่ๆโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
ผมเห็นว่าเป็นเบนซ์เลยรับโทรศัพท์
“ฮัลโหลว่าไง” ผมพูดห้วนๆสายตายังหาที่ซ่อนกล้องอยู่
“ยุ่งอยู่ป่าว” เสียงเบนซ์มันดูหวานๆยังไงไม่รู้
“ก็นิดหน่อย” ผมตอบแบบไม่ค่อยสนใจมันเท่าไหร่
“พรุ่งนี้ไปไหนป่าว” ถามอย่างนี้แสดงว่าจะชวนไปไหนล่ะซิ
ผมรู้ทันเลยตอบไปทันที“ไม่อ่ะอยู่บ้านทั้งวันเราเอางานกลับมาทำที่บ้าน”
“เหรองั้นเราไม่กวนแล้ว แค่นี้นะ”
“อืมม” ผมดีใจที่จบการสนทนาอย่างรวดเร็ว
“ฝันดีนะบั้มพ์” โห พูดยังกะเป็นแฟนกัน
“เออเหมือนกัน” แล้วผมก็รีบวาง
สายตาผมไปจ้องกับตู้วางหนังสือข้างๆหัวเตียง
ผมรีบเอาไปวางไว้บนตู้หนังสือแล้วหาหนังสือมาบังแต่ไม่ให้บังเลนส์ของกล้อง
ผมเดินออกมายืนดูห่างๆก็พอเห็นว่าดูปกติไม่มีอะไรน่าสงสัย
เป็นพอดีกับที่น้องไอซ์เดินออกจากห้องมาพอดี
น้องไอซ์ใส่เสื้อกล้ามกับกางเกงเลย์ดูน่ารักไปอีกแบบ
แม้จะผอมไปหน่อยแต่ก็พอมีกล้ามไม่ผอมแห้งเกินไป
เอาแล้วกูมองกล้ามผู้ชายด้วยเหรอว่ะไอ้เบนซ์นะไอ้เบนซ์ทำกูเป็นเอามาก
ผมเดินเข้าห้องน้ำพร้อมกับเริ่มแผนการเผด็จศึกหนุ่มเชียงใหม่
************************************************************************************************
“น้องไอซ์ครับ” ผมเรียกน้องไอซ์ที่ยืนเหม่ออยู่ตรงหน้าต่าง
น้องไอซ์หันมาตามเสียงเรียกของผม
หนุ่มน้อยหน้าใสตะลึงกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า
เพราะตอนนี้ผมกำลังแง้มประตูอาบน้ำเผยสัดส่วนความเป็นชายออกมาให้น้องเค้าเห็นนิดหน่อย
“มะมะมีอะไรครับ” ดูน้องเค้าตื่นเต้นนิดหน่อย
“พี่ลืมหยิบผ้าเช็ดตัวครับหยิบให้หน่อยซิ อยู่ในตู้เสื้อผ้า”
น้องไอซ์ก็เดินไปหยิบให้ทันทีครับแล้วก็เดินมาให้ผม
“นี่ครับ” น้องเค้ายื่นผ้าเช็ดตัวให้พยายามไม่มองตาผม
“ขอบคุณครับ” ผมตอบพร้อมยื่นตัวไปคว้าผ้าเช็ดตัว
ผมก้าวเท้าออกไปทำให้น้องเค้าเห็นร่างกายของผมมากกว่าเมื่อกี้อีกนิดนึง
พอผมหยิบคว้าเช็ดตัวได้ก็แกล้งทำเป็นผ้าตก
น้องไอซ์คงตกใจเลยก้มไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้
พอน้องเค้าเงยหน้าขึ้นมาก็ต้องตาค้างอีกเพราะคราวนี้ผมยื่นอยู่หน้าห้องน้ำเลยครับ
“ขอบคุณครับ” พูดเสร็จผมก็คว้าผ้าเช็ดตัวจากในมือของน้องไอซ์พร้อมเดินเข้าห้องน้ำโดยไม่ได้คาดผ้าเช็ดตัวเลย
น้องไอซ์เลยได้เห็นทั้งด้านหน้าและด้านหลังของผมเต็มๆ
พอปิดประตูผมถอนหายใจที่ไม่นึกว่าตัวเองจะอ่อยได้ขนาดนี้
อุตส่าห์ยั่วขนาดนี้มันไม่รู้สึกอะไรก็บ้าแล้ว
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ thankyou ขอบคุณคร้าบบบ ขอบคุณครับ freezz ตอบกลับเมื่อ 2014-11-22 09:52 static/image/common/back.gif
ขอบคุณคร้าบบบ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุยคับ{:5_130:} ทำไปได้ ตามอ่านต่อ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ เริ่มสนุกแล้วสิ...เงินๆๆๆ เชี่ยวขนาดนี้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเป็นมือใหม่หัดขับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ