คนคุก(มีอารมณ์..........2)
ในที่สุดผมก็ต้องยอมรับสภาพเป็นเมียพี่เบิ้มโดยที่ไม่มีทางเลือกพี่เบิ้มเอาผมแทบจะทุกคืนไม่มีวันหยุดผมโดนพี่เบิ้มล่อทั้งทางก้นถ้าก้นเจ็บก็ทางปากแทนผมโดนจนชินซะแล้วใจไม่ได้นึกชอบอะไรในตัวพี่เบิ้มเลยชอบอย่างเดียวคือไม่มีใครกล้ามารังแกผมอีกต่อไปบางครั้งก็จะมีลูกน้องพี่เบิ้มคอยเดิมตามเฝ้าผมอยู่บ่อย ๆงานจากที่เคยต้องยกของหนัก ๆ ลูกน้องพี่เบิ้มจัดการให้หมดอืม...พี่เบิ้มก็ใส่ใจดูแลเราดีนะเนี่ยก็แน่ละสิเราเป็นเมียพี่เบิ้มแล้วก็ต้องเอาใจใส่ดูแลเราก็ถูกต้องแล้วผมคิดในใจและแล้วอยู่มาวันหนึ่งได้มีนักโทษกลุ่มใหม่เข้ายังแดนผมในกลุ่มนี้มีมากันหลายคนแต่ผมสะดุดตานักโทษคนหนึ่งชื่อน้อยน้อยเป็นคนทางเหนืออายุอ่อนกว่าผมปีหนึ่งผิวขาวรูปร่างเล็กกว่าผมน้อยโดนข้อหาลักทรัพย์และรับซื้อของโจรน้อยเป็นคนแรกในกลุ่มที่มาใหม่ที่คุยกับผมก่อนน้อยคงเห็นว่าผมดูไม่มีพิษภัยอะไรผิดกับคนอื่น ๆ ที่ดูน่ากลัวกว่าผมผมก็พูดคุยกับน้อยในเรื่องที่เขาอยากรู้เขาถามว่าอยู่ในนี้เคยโดนใครรังแกไหมผมตอบว่าเกือบเคยมีเรื่องเหมือนกันแต่พอดีขาใหญ่มาช่วยไว้ซะก่อนน้อยถามต่อว่าแล้วอย่างเขาขาใหญ่ในแดนนี้จะช่วยคุ้มครองเขาได้บ้างไหมผมมองและพิจารณาตัวน้อยและคิดในใจว่าน้อยเอ๋ยหุ่นอย่างเอ็งเสร็จไอ้พี่เบิ้มแน่ไอ้พี่เบิ้มยิ่งหื่น ๆ อยู่ผมตอบน้อยไปรับรองได้ว่าเดี๋ยวต้องมีขาใหญ่มาคุ้มครองน้อยแน่ก็แน่ละสิครับก็ผมสังเกตุอาการของพี่เบิ้มที่จ้องตัวน้อยตั้งแต่วันแรกที่ย่างกายมาในแดนนี้ตั้งแต่วันแรกแล้วมันช่างเหมือนกับวันแรกของผมเหมือนกันเลยและก็เป็นไปตามที่ผมคิดไว้ไม่มีผิดน้อยเล่าว่าพี่เบิ้มอาสาคุ้มครองตัวน้อยแต่ต้องมีอะไรเป็นการแลกเปลี่ยนเอาแล้วสิน้อยเอ๋ยเสร็จพี่เบิ้มแน่ในใจผมคิดว่าดีเหมือนกันที่มีน้อยมาแบ่งเบาภาระของผมในการรับอารมณ์ของพี่เบิ้มแต่อีกใจหนึ่งก็สงสารน้อยแต่สภาวะอย่างนี้ผมก็ต้องเอาตัวรอดไว้ก่อนและแล้วในคืนหนึ่งน้อยก็ตกเป็นของพี่เบิ้มจนได้เพราะน้อยนอนโรงนอนเดียวกับผมและพี่เบิ้มน้อยโดนแบบเดียวกับผมทุกอย่างเดินขาถ่างเหมือนกันผมไม่หึงหวงพี่เบิ้มเลยแม้แต่นิดหนึงผมต้องการให้พี่เบิ้มสนใจแต่ตัวน้อยก็พอ จะได้เลิกมายุ่งกับผมซักทีใจผมยังไงก็ยังชอบผู้หญิงอยู่ดีพี่เบิ้มจัดการน้อยไปเป็นอาทิตย์ ๆโดยที่ไม่ได้มาแตะต้องผมอีกเลยจนผมคิดว่าพี่เบิ้มคงจะไม่เอาผมอีกต่อไปแล้วผมคิดผิดถนัดคืนหนึ่งพี่เบิ้มย่องมานอนทับตัวผมเมียจ๋า...คิดถึงจังเลยไม่ได้มาเอาหลายคืนคงไม่โกรธกันนะยังไงพี่เบิ้มก็รักเมียหลวงเหมือนเดิมเอาแล้วกูกลายเป็นเมียหลวงส่วนน้อยก็กลายเป็นเมียน้อยไปไอ้พี่เบิ้มนี่มันเจ้าชู้จริงนะแล้วผมก็เสร็จพี่เบิ้มตามเคยดูพี่เบิ้มอารมณ์ดีกว่าแต่ก่อนมากตั้งแต่ได้ผมกับน้อยเป็นเมียทั้งคู่ผมกับน้อยสลับกันไปเป็นเมียพี่เบิ้มแทบทุกคืนเอาวะ...อย่างน้อยก็ไม่โดนเอาทุกวันผมคิดในใจน้อยกับผมสนิทกันมากน้อยจำยอมพี่เบิ้มก็เพราะเหตุผลเดียวกันกับผมน้อยก็เป็นผู้ชายเต็มตัวต้องยอมเพราะกลัวตายแต่พี่เบิ้มก็ดีคอยให้ลูกน้องมาดูแลผมกับน้อยตลอดเวลาผมกับน้อยจึงสบายกว่านักโทษคนอื่น ๆ
และในที่สุดผมก็พ้นโทษออกมาหลังจากติดไม่กี่ปีผมทิ้งอดีตเอาไว้ทั้งหมดไม่กลับไปคิดถึงมันอีกต่อไปปัจจุบันผมแต่งงานมีลูกมีเมียแล้วตั้งหน้าตั้งตาบริหารกิจการของครอบครัวโดยที่ไม่คิดจะไปข้องเกี่ยวกับสิ่งไม่ดีอีกต่อไปผมเข็ดแล้วที่จะต้องเข้าไปอยู่ในเรือนจำทำอาชีพสุจริตดีที่สุดสุดท้ายนี้ผมหวังว่าประสบการณ์ของผมคงเตือนใจไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดคงไม่มีใครอยากเป็นเหมือนกับผมใช่ไหม
ขอบคุนนะคับบ บ บ บ ตามมาอ่านตอนสองครับ ขอบคุณมาก ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากมาย ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุนนะคับบ บ บ ขอบคุณมากครับผม ขอบคุณมากคร๊าบ..........บ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนมากมาย สุดยอดคราบ ขอบคุณคร๊าฟฟฟ ขอบคุณคับผม ดีคับ ขอบคุณมากมาย ขอบคุณครับ ขอบคุณนะจ๊ะ ตามอ่านจนจบ
ปรบมือให้ครับ ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันครับ