!! แค่ความรักความเข้าใจเพียงพอหรือไม่กับการคบใครสักคนที่จะเป็นคู่ชีวิตในอนาคต...
รักความเข้าใจเ!! แค่ความรักความเข้าใจเพียงพอหรือไม่กับการคบใครสักคนที่จะเป็นคู่ชีวิตในอนาคต....!!พียงพอหรือ
เคยเข้าใจมาเสมอว่า ความรักสามารถเอาชนะได้ทุกอย่าง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็คงต้องฟันฝ่าไปได้ ความรักเป็นพลังสร้างสรรค์ทุกสิ่ง ความคิดนี้จริงหรือไม่ไม่อาจรู้ ?
เราคบกับแฟนมาเข้าปีที่7แล้ว รู้จักกันเริ่มจากเป็นเพื่อนจนสนิทกัน มีความรู้สึกพิเศษต่อกัน เรารู้สึกดีกับเขาตั้งแต่แรกก็ไม่รู้เป็นเพราะอะไร แฟนนับว่าเป็นคนหน้าตาไม่หล่ออะไร และไม่ใช่เสป็กเราซักอย่าง แต่เขาก็สามารถชนะใจเราได้ในความรู้สึกพิเศษตรงนี้...
แฟนเราเขาอายุเท่ากับเรา เราเรียนมาที่เดียวกัน จนแยกกันตอนเข้ามหาวิทยาลัย แล้วทีนี้เขาเรียนได้ปีเดียว และเข้าทำงานเลยด้วยวุฒิม.6 ซึ่งตอนนี้เขาก็เรียนอยู่ด้วย (โครงการสัมฤทธิบัตร)
แฟนเป็นผู้ชายที่ฐานะไม่ค่อยดีนัก คือใช้ชีวิตลำบากตั้งแต่เด็กแต่ก็มีกินไปวันๆ ทุกวันนี้เขาทำงานราชการที่กรุงเทพ (ห่างบ้านเกิด)เงินเดือนเริ่มต้นของราชการ อยู่อพาร์ตเม้นต์เล็กๆไม่ได้หรูอะไร อยู่แบบเรียกว่าอนาถาได้ เตียงนอนไม่มีประมาณนั้น ทางบ้านก็ไม่ค่อยจะสนใจเขานัก เพราะอาจจะถือว่าได้ทำงานแล้ว เลยไม่ค่อยเอาใจใส่เท่าที่พ่อแม่ควรจะเอาใจใส่ลูก ปล่อยไปจตามยฐากรรมแบบนั้น
แต่สิ่งนี้ก็ไม่ด้สำคัญอะไรสำหรับเราเท่ากับความรักและความดีที่เขามีให้เราเสมอ แฟนเรานับว่าเป็นคนดีคนหนึ่ง รักเรา ไม่เคยนอกใจสักครั้ง เอาใจใส่สม่ำเสมอ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ติดเกมส์ ไม่ติดเพื่อน ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่เคยล่วงเกินเรา นิสัยเราคล้ายๆกันมาก อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เป็นตัวของตัวเองมันเป็นความรู้สึกที่คลิ๊กตรงกันมากๆ ก็อย่างว่า7ปีแล้วที่คบกัน นิสัยเราและเขาเรารู้กันหมดไส้หมดพุง เขายอมรับในนิสัยด้อยของเรา เข้าใจเราเสมอ ส่วนนิสัยด้อยของเขา เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนในบางครั้งแต่ก็ไม่เคยทำให้ใครต้องเดือดร้อน เดี๋ยวเดียวก็หาย..เป็นคนเรื่อยๆคือไม่ค่อยกระฉับกระเฉง แต่เวลาเรากระเตื้องเขาก็ปรับปรุงให้ดีขึ้น ซึ่งเราก็ไม่ได้คิดอะในจุดนี้ เพราะแฟนเราเขามีความพยายามปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ ทำทุกอย่างเพื่อเรา
ในที่นี้มันยังไม่มีปัญหาอะไร แต่ว่ามันมีปัญหาที่ แม่ของเราเอง แม่เราไม่อยากให้เราคบกับแฟน ท่านอยากให้เราคบกับคนที่หน้าตาดูดีหน่อย คบกับคนที่ฐานะพอๆกัน ฐานะทางสังคมพอๆกัน ท่านกลัวเราจะอับอายคนอื่น ท่านติแฟนเราว่าเป็นคนเรื่อยๆเฉื่อยๆ เงินเดินน้อยกว่า เรียนก็ต่ำกว่า ท่านกลัวว่าอีกหน่อยครอบครัวจะไปไม่รอด ท่านบอกมองไม่เห็นความเป็นไปได้ของเรากับแฟนเรา เพราะถ้าแต่งงานแม่จะขอสินสอดซึ่งเป็นจำนวนมากอยู่ ท่านบอกว่าแฟนเราเขาจะมีทางหามาได้หรือ....
....ตอนนี้เรารู้สึกว่าแม่เราจะมีอคติกับแฟนเราแล้ว เราก็เข้าใจในความหวังดีของท่านดี แต่เรารู้ว่าเราเข้าใจแฟนเรามากกว่าที่คนอื่นจะเข้าใจ แฟนเราไม่ได้ขี้เกียจอะไรขนาดนั้น เขาพยายามทำตัวให้ดีขึ้นเสมอ เราอธิบายให้แม่ฟังแต่ท่านเหมือนจะไม่ฟัง ยังมีอคติเดิมๆอยู่ ความดีของแฟนเราแม่เราแทบไม่ได้ใส่ใจ เอาข้อด้อยตรงนี้มาแทนที่หมด ถึงกับเอาเรื่องพวกนี้ไปถามคนอื่นว่าเขามีความคิดเห็นยังไงแล้วเอามาบอกเราว่า เขาก็มีความเห็นเหมือนแม่ คนนอกมองเข้ามาเขาก็ว่ากันอย่างนี้ ซึ่งตรงนี้ทำให้เราอึดอัดใจมาก บางครั้งถึงกับแอบร้องไห้ ใจมันตันไปหมด เหมือนแม่จะคล้ายมาจูงใจให้เราเลิกคบกับแฟน ถึงจะไม่ได้บังคับตรงๆแต่ก็เหมือนบังคับทางอ้อม ซึ่งปกติแม่คงเห็นว่าเราก็เป็นคนหัวอ่อนเชื่อฟังแม่อยู่แล้ว และเราก้อเป็นคนที่แคร์แม่มากๆ อีกใจหนึ่งก็รักและสงสารแฟนมาก เรารู้ว่าเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย ที่ทำทุกวันนี้ก็เพื่อเราคนเดียว รักเราเอาใจใส่สม่ำเสมอ...เราเลยไม่รู้จะทำยังไงดี เราอยากแค่ให้แม่ไม่มีอคติกับแฟนเรา อยากให้รักแฟนเราเข้าใจเรา แค่นั้นเอง แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะคนมีอคติแล้วจะเปลี่ยนก็คงยาก...
เราไม่เข้าใจแม่เลย อาจเป็นเพราะเราประสบการณ์น้อยหรืออะไรเราไม่รู้ เรารู้แต่ว่าเวลาคบกับใครซักคนเราไม่เคยแคร์เรื่องหน้าตา หรือฐานะ ยศหรือเกียรติอะไรเลย เราให้ความสำคัญกับความรักความเข้าใจมากกว่าทุกสิ่ง คิดว่าสิ่งนี้จะเอาชนะได้ทุกอย่าง ผิดกับแม่เรา คือท่านให้ความสำคัญกับหน้าตาหรือฐานะการงานการศึกษาอะไรพวกนั้นมาก่อน รวมถึงพี่เราก็เป็นเช่นนั้น เราจึงถูกแรงยุรอบด้านรุมเราคนเดียว เราไม่เคยเข้าใจแม่ เพราะสงสัยว่าท่านทำไมถึงไม่ชอบแฟนเรา ทั้งๆที่ประสบการณ์ที่ท่านเจอมา(พ่อเรา) ตรงกันข้ามกับแฟนเราหมดทุกอย่าง ซึ่งตรงนี้แหละอาจจะเป็นเหมือนสิ่งที่ขาดของเรา...แต่ทำไมแม่เราถึงไม่พอใจกับตรงนี้ล่ะ เหมือนท่านจะเคยเจอมาแล้ว แล้วไม่อยากให้เราเจอเหตุการณ์แบบนี้ก็ว่าไปอย่าง แต่มันไม่ใช่.......
แม่เราบอกให้เราหาคนใหม่ ยังมีคนที่ดีและเหมาะสมกับเรากว่านี้เยอะ แต่ใจเรามันปิดไปแล้ว เราไม่สามารถให้ใจกับใครได้อีก และเราคิดว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนที่แม่เราอยากให้หาผู้ชายคนใหม่ที่ดีกว่าแฟนเราทั้งหน้าตา นิสัย สังคมอะไรเลย แล้วเราก็ไม่อยากหาแล้วด้วย...
มาถึงตอนนี้เราก็ยังคบกับแหนดหมือนเดิม เราไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงต่อไป เราไม่รู้ว่าฐานะทางการเงิน ฐานะทางสังคม จะมีปัญหาอะไรกับเราไหม แต่เราก็ยังมั่นใจในตัวแฟนเราเสมอ วันนี้เราจะทำให้ดีที่สุดเท่าทีจะทำได้ มีปัญหาอยู่ที่แม่เรา ซึ่งเราแค่อยากให้ท่านเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อแฟนเราเท่านั้น...เราคงสบายใจมากกว่านี้
ขอบคุณนะคะที่เสียสละเวลาอ่านเรื่องของเราจนจบ เรื่องของเราอาจยาวไปหน่อย แต่เราอึดอัดใจเพียงแค่อยากระบาย และอยากกรุณาขอความคิดเห็น ขอคำแนะนำ ขอความรู้เพื่อเป็นวิทยาทานในเรื่องนี้ด้วยเถอะค่ะ....เผื่อเราจะคิดอะไรได้มากกว่านี้...ขอบคุณค่ะไม่กับการคบใครสักคนที่จะเป็นคู่ชีวิตในอนาคต....!!
ตอบกระทู้ argolight ตั้งกระทู้
ขอบคุนคราบที่แบ่งปัน รักชอบไม่สมหวัง ทำใจครับ คิดให้ดีก่อนทำ
หน้า:
[1]