เรื่อง ปากร้ายแต่ใจรัก ตอนที่ 3
ตอนที่ 3วันนี้ก็เหมือนเช่นเคยครับ ผมก็มาโรงเรียนตามปกติพอถึงโรงเรียน ผมก็ไปหาเพื่อนๆที่โรงอาหาร และเป็นปกติครับ เวลาเดินไปโรงอาหารผมชอบมองเขาไปในห้องเล็ก ๆ ขวามือ แต่.....วันนี้ผมก็ไม่เห็นพิชเลย มีแต่เพื่อน ๆ ของเขา หลังจากนั้นผมและเพื่อนก็ขึนไปเรียนพอเรียนก็ได้เวลาพักกลางวันอีก ผมกำลังจะไปโรงอาหาร แล้วสิ่งที่ผมอดใจไม่ได้คือ....มองเข้าไปในห้องนั้นแต่ในนั้นก็ไม่มีเขาอีกเช่นเคยยย วันนี้ผมรู้สึกนอย ๆ เป็นอะไรก็ไม่รู้ จนเวลามาถึงเวลาเลิกเรียน เพื่อน ๆ ทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ผม ฝน และออย ก็เดินมาที่ข้างล่างอาคาร
"ณภัทร เป็นอะไรหรือเปล่าวันนี้ ดูไม่ค่อยสดใส" ฝนถาม
"เออ นั้นสิ ไม่สบายหรอ" ออยเสริม
"เปล่า เราแค่คิดอะไรเรื่อยๆนะ" ผมตอบและยิ้มให้
"มีอะไรไม่สบายใจบอกพวกเราได้นะ ยังไงก็เพื่อนกัน" ออยพูด
"ขอบใจนะ งั้นเรากลับก่อนนะ" ผมตอบ
"จ้า พรุ้งนี้เจอกัน" ฝนตอบ
หลังจากที่ผมแยกจากเพื่อน ๆ ผมก็ขับรถออกมาตามปกติ แต่ดูท้องฟ้าวันนี้มืดๆ เหมือนฝนจะตกเลย พอผมเขาไปได้สักพัก ทางที่ไปบ้านผม มันจะมีคอนโดนหรูใจกลางเมืองซิึงผมขับผ่านประจำ และวันนี้ผมก็กำลังจะขับผ่านไป แต่ว่า....รถของผมดับ? มับดับน่าคอนโดนนี้ผมพูดถึงพอดี หึๆ ให้ได้อย่างนี้สิ ผมลงจากรถและไปเปิดกระโปรงรถดู แต่ดูไปก่อนเท่านั้นแหละ ซ่อมไม่เป็นอยูดี ผมได้แต่จ้องมอง แล้วอยู่ๆ ก็มีเสียคนมาจากด้านหลัง
"รถเป็นอะไรละ" เข้าของเสีบงพูด
"ไม่รู้เหมือนกันครับ" ผมตอบก่อนที่จะหันไปาเจ้าของเสียง แล้วเจ้าของเสียงคนนั้นคือ...พิช"อ่าวนาย ทำไมไม่ไปเรียนละ แล้วแผลเป็นยังไงบ้าง" ผมถามพิช
"อ่อ หายดีแล้ว ไหนเราของดูรถหน่อย" พิชพูดก่อนที่จะเดินไปหารถผม
"เดี๋ยวเราโทรให้เขาลากไปอู๋พ่อเราดีกว่า" พิชตอบ
"อ่าว บ้านนายเปิดอู๋หรอ" ผมถาม
"ใช่" พิชตอบสั้น ๆ ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ออกมาโทร
หลังจากที่เรายื่นรอรถลากมา บรรยากาศที่มืดเหมือนฝนจะตก สุดท้ายฝนก็ตกลงมาจริง ๆ ตอนนี้ผมเปียกไปทั้งตัว
"ไปหลับฝนก่อน" พิชหันมาพูดกับผม แล้วจับมือผมจูงและวิ่ง้ขาไปในคอนโดน ผมก็ได้แต่เกร็งทำตัวไม่ถูก พิชจับมือผม?
"ตามมาสิ" พิชพูดเหมือนมาถึงห้องโหงของตอนโด
"นายพักทีนี้หรอ" ผมถาม
"ใช่" พิชพูดก่อนจะเดินไปกดลิฟต์
สักพักผมและพิชก็มาอยู่กันที่ชั้น5ของคอนโด พอพิชเปิดห้อง ข้างในห้องสะอาดมากกก ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชสยที่ชอบเรื่องทะเลาะวิวาทจะทำห้องสะอาดได้ขนาดนั้น ทุกอย่างดูสะอาดหมด
"นายอยู่คนเดียวหรอ" ผมถาม
"ใช่" พิชตอบก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องนอน "เข้ามาดิ" พิชหันมาบอกกับผม
"หะ ให้เราเข้าไปทำไมละ มันห้องนอนนะ" ผมถาม
"มาอาบน้ำ เดี๋ยวไม่สบาย" พิชตอบ
ผมก็ค่อย ๆเดินเข้าไป ผมรู้สึกน่าร้อนมากๆ แต่ในห้องของพิชก็ยังสะอาดเกมือนเดิม
"อะ ผ้าขนหนู ไปอาบก่อนเลย" พิชตอบพร้อมกับเอาผ้่าขนหนูมาให้
"ขอบใจนะ" ผมตอบ
"เสื้อผ้าอยู่ในตู้นะ หาเอา" พิชตอบก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องนอน
ผมเข้าไปอาบน้ำ ผมมีความรู้สึกว่าดีใจมาก ๆ ที่ได้เจอพิชในวันนี้ จากที่ผมนอยๆ แต่ตอนนี้ผมมีความรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก ผมชอบพิชหรอ ไม่หรอกมั้ง ผมอาบน้ำและก็คิดอะไรเรื่อย ๆ สักพักผมก็อาบน้ำเสร็จ แล้วเดินไปที่ตัวเสื้อผ้า เปิดตู้หาเสื้อผ้า แต่ กลางเกงทำไมเอวใหญ่จัง เสื้อก็ใหญ่ด้วย ผมพายายามหาตัวที่เล็กที่สุดแต่ไม่มี ผมเลยตัดสินใจเปิดประตูห้องนอนออกไป เจอพิชกำลังนั่งดูบอลอยู่
"นาย" ผมเรียก
"ว่าไง" พิชตอบ แต่ไม่เห็นมามองผม
"เออ....เราใส่เสือผ้านายไม่ได้อะ มันใหญ่ไป" ผมตอบ
"หรอ เอวเท่าไร" พิชถาม
"ประมาณ 28" ผมตอบ
"อือเข้าไปรอในห้อง" พิชตอบ
หลังจากพูดเสร็จพิชก็เดินออกไป แต่เชื่อเถอะบทสนทนาเมือกี้พิชไม่ละสายตาจากทีวีที่มีบอลอยู่เลยจริง ๆ ผมเข้ามารอในห้อง สักพักพิชก็มาค่อยประตู ผมเปิดออกไปก็เจอเสื้อผ้าวางอยู่กับพื้น
"แต่งตัวเสร็จแล้วออกมาดกินข้าวนะ" พิชพูดในขณะที่ตาก็ดูแต่บอลล
ผมเข้าไปแต่งตัว สักพักผมก็เดินออกไปยื่นแต่พิชเหมือนไม่เห็นผม ผมเลยตัดสินใจไปยื่นบังทีวี พิชคอยๆ มองขึ้นเรื่อยๆแลัมาหยุดที่น่าผมพร้อมด้วยสายตาที่รำคาญ
"หิวแล้ว" ผมตอบ
"ก็นั่งรอ" พิชตอบ ก่อนจะเดินเข้าไปในครัว
สักพักพิชก็เดินออกมาถือบะหมี๋เกี๊ยวมาสองถ้วย และยื่นให้ผม และพิชก็เดินเข้าไปในครัวอีกครั้งก่อนที่จะกลับมาด้วยน้ำเปล่าสองแก้ว
"ขอบใจ" ผมพูด
"รถอยู่ที่อู๋แล้วนะ" พิชพูดแต่ตาก็ยังอยู่ที่บอลในทีวีเหมือนเดิม
"อ่าหะ" ผมตอบ
"ฝนหยุดตกแล้วเดี๋ยวไปส่ง" พิชพูด
หลังจากที่ผมนั่งกินข้าวกันเสร็จ ผมก็โทรไปบอกแม่เรื่องรถและเรื่องที่มาคอนโดพิช หลังจากนั้นผมก็รอประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าฝนจะหยุดตก และพิชก็ทำตามคำที่พูด พิชขับรถมอไซค์บิ๊กไบต์คันใหญ่มาก มาส่งผมที่หน้าบ้าน ก่อนที่จะพูดวา
"และพรุ้งนี้ไปโรงเรียนยังไง" พิชถาม
"ไม่รู้ดิ คงนั่งแท๊กซี่ไป" พิชตอบ
"อือ งั้นเดี๋ยวมารับ ไปละ" พิชตอบ
ผมยังไม่ทันพูดอะไรพิชก็รีบเลี้ยงรถแล้วขี่ออกไป ผมยื่นเขิลกลับคำพูดที่ว่า "เดี๋ยวพรุ้งนี้มารับ" เอออ.... ขอบคุนนะคับ{:5_130:} ขอบคุณมากคับ เรื่องน่ารักขอบคุนมาก ขอบคุณมากคับ ปากร้ายแต่ใจรักเนอะ
หน้า:
[1]