ใช่รักรึป่าว...ยังไม่เข้าใจ(copy)
แรกพบผมจำได้ดีเลยคับว่าวันแรกที่พบกันมันช่างไม่น่าเชื่อว่าเราจะรักกันได้ผมชื่อม่อนท์คับและคนที่ผมพูดถึงชื่อเบนซ์
ผมเป็นพี่เค้าปีนึงคับ
ครั้งแรกที่เจอกันเป็นวันที่ผมและเบนซ์ไปแข่งกีฬาคับเราเป็นนักกีฬาเปตองของโรงเรียนมีรอบนึงที่เราต้องมาแข่งกัน
"ดีคับชื่อไรเหรอ"ผมถามเบนซ์( โอ้จอทหน้าด้านมากๆถามชื่อผู้ชายกลางสนามเปตอง)
"ชื่อเบนซ์คับแล้วนายอะชื่อไรคับ"สุดหล่อของผมตอบ
"ชื่อม่อนท์คับเราคงได้คุยกันนะ"ผมทิ้งทวนเพราะอยากคุยด้วยอะ(ผมกับเบนซ์คุยกันเพราะมากจนถึงทุกวันนี้ไม่มีกรูมรึงเลย
แม้แต่คำเดียว)
ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกคับว่าเบนซ์เค้าเป็นเกย็รึเปล่าผมก็ถามไปเล่นๆเผื่อจะมีแฟนเป็นนักกีฬาเหมือนกัน
เราก็แข่งกันไปผมก็เลยถามเล่นๆ
"จะเอาที่หนึ่งเหรอคับ"ผมพูดแย่เล่น พูดเพราะและก็หวานมากๆอิอิ
"คับถ้าม่อนท์ยอม" กำแล้วกรูแพ้ดีมั้ยเนี้ยสุดหล่อขอมา
ผมไม่มีสมาธิเล่นเลยและผมก็มองดูเบนซ์ตลอดเวลาผมเห็นเค้าก็มองผมนะ
และแล้วเกมก็จบลงผมชนะเบนซ์คับฮื้อๆจะคุยกับเบนซ์ยังงัยดี
ผมเล่นลูกมั่วคับทำท่าทีเข้าไปปลอบได้ผลคับสุดหล่อคุยกับผม
"ไม่เป็นไรนะ รอบต่อไปมี"
"อืม...ไม่เป็นไรหรอกแพ้ม่อนท์ไม่ได้แพ้คนอื่น"ตอบงี้งงดิคับ
"ทำไมเหรอคับ"ผมถามด้วยความงงแต่เบนซ์กับตอบไม่ตรงคำถามคับ
"มีแฟนยังคับ"อึ้งคับแต่ก็รู้สึกว่าความหวังของผมเริ่มมีหวังขึ้นมาทันที
"ยังคับ"ผมตอบแบบไม่คิดอะไรแล้วแฟนกรูหละเสร็จแน่ไอ้ม่อนท์เอ้ย
"เบนซ์หละมีแฟนยัง"ผมถามกับคับ
"ยังคับจะจีบเหรอ" ทำไมรู้ใจกรูขนาดนี้เนี้ย
"ป่าวคับแต่ถ้าได้ก็ดี"เบนซ์ทำหน้างงแล้วถามกับคับ
"จิงดิตอนนี้ผมยังไม่มีใครเลยอยากมีคนมาดูแลซักคนไม่รู้แถวนี้จะมีป่าว"
"ก็มีนะแต่ไม่รู้ว่าเค้าจะต้องการมั้ย"หน้ามึนอีกแล้วเรา
"ขอเบอร์ได้มั้ย"
"07262****"อีกแล้วคับท่านให้อย่างไม่ลังเล
หลังจากนั้นเราก็ไปกินข้าวด้วยกันคับคุยกันหลายเรื่องแต่มีเรื่องเดียวที่ไม่คัยกัน
ก็เรื่องของความรักแหละคับผมว่าต้องใช้เวลาอีกอย่างตอนนี้ผมเริ่มคิดได้แล้วว่าที่รักยังรออยู่โรงเรียน
และแล้วเวลาที่เราต้องกับก็มาถึง
เราทำอะไรไม่ได้คับได้แค่ยิ้มให้กันก็แค่นั้น
พอกลับถึงบ้านผมก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นคับ
โอ้จอทเบอร์เบนซ์คับผมรีบรับทันที
ตอนที่2
ความรักเริ่มบังเกิด
โอ้จอทเบอร์เบนซ์คับผมรีบรับทันที
"หวัดดีคับขอสายม่อนท์คับ"นี่แหละเสียงที่เรารอคอยที่อยากจะฟัง
"คับผมม่อนท์พูดคับ"
"จำกันได้ป่าวว่าใคร"อยากจะลองใจเราอะดิว่าสนใจตัวเองมั้ย
"จำไม่ได้คับ"ผมแกล้งตอบไป
"จำไม่ได้จิงๆเหรอ"โห น้ำเสียงนี้น่าสงสารมาก
"ป่าวคับล้อเล่น ทำไมจะจำไม่ได้หละม่อนท์ก็รอให้เบนซ์โทรมาหาเหมือนกัน"อีกละกรูสตอเบอรี่
"ว่างมั้ย"
"ว่างคับคุยได้ "และผมกับเบนซ์ก็คุยกันไปเรื่อยๆเบนซ์บอกรักผมคับ
"ม่อนท์เบนซ์รักม่อนท์"เร็วไปมั้ยน้อง
"ตัดสินใจดีแล้วเหรอที่มาบอกรักม่อนท์มันเร็วไปมั้ยที่เบนซ์จะมาบอกม่อนอย่างงี้"ผมตอบไปคับแต่ใจจิงอะตกลงคับ
"มัน ก็เร็วนะแต่เบนซ์รู้สึกว่าเบนซ์รักม่อนท์ตั้งแต่แรกพบแล้วยิ่งได้มาคุยกับม่อนท์ก็ทำให้เบนซ์รู้ว่าคนที่รอมานาน มาหาเบนซ์แล้ว"
รักแรกพบเลยเหรอเนีี้ย
"ใช่ว่าม่อนไม่ชอบเบนซ์นะแต่ว่ามันเร็วไปมั้ยเราพึ่งรู้จักกันเองนะเบนซ์ยังไม่รู้เลยว่าตัวตนที่แท้จิงของม่อนท์เป็นยังงัย
อีกอย่างม่อนท์มีเรื่องที่ยังไม่บอกเบนซ์นะ"
"อะไรเหรอ"
"ม่อนท์มีแฟนแล้ว"ผมตอบไปเพื่อที่จะให้เค้าไม่อยากคุยกับผมและที่สำคัญผมก็ไม่อยากทำร้ายใครด้วย
"จิงเหรอม่ิอนท์"
"คับ"
"ไม่เป็นไรคับเบนซ์จะรอม่อนท์"อ้าวกำแล้วกรูทำไงดีเนี้ย
"จะรอจิงๆเหรอม่อนท์รักเค้ามากนะไม่รู้ว่าจะเลิกกันตอนไหน"
"ไม่เป็นไรคับยังงัยเบนซ์ก็จะรอ"
เรา คุยกันไปเรื่อยๆคับทุกครั้งที่ผมคุยกับเค้าผมก็รู้สึกผิดเหมือนกันแต่อีกใจก็เริ่มที่จะชอบเบนซ์แล้วไม่รู้ว่าผมหลายใจรึเปล่านะ
แต่ เรื่องที่ผมคุยกับเบนซ์ที่รักผมก็รรู้นะคับเพราะผมบอกเค้าอย่างที่บอกแหละคับผมไม่อยากที่จะทำร้ายใครแต่ผมรู้สึกดีนะที่ที่รักรู้
"เพื่อความสุขของม่อนท์ที่รักทำได้ทุกอย่าง"เป็นคำพูดที่ทำให้ผมน้ำตาคลอเบ้าเลยคับ
"ที่รักก็อย่าปิดกั้นตัวเองนะถ้ามีคนมาชอบมีคนที่ดีกว่าเราก็เลือกเค้า"ผมก็ใจกว้างเหมือนกันนะ
(อาจเป็นเพราะผมเริ่มที่จะนอกใจเค้าแล้วก็ได้)
อืมลืมบอกไปผมกับที่รัก คบกันมา1ปีแล้วคับ
แต่พอผมพูดจบที่รักก็มาจูบผมคับแล้วก็พูดขึ้น
"อย่าพูดยังงี้อีกนะเพราะยังงัยที่รักก็เลือกม่อนท์คนเดียว"เค้าไม่ผิดคำพูดคับเค้ารักผมคนเดียวตอนนี้ก็ยังรักผม
ผมคุยกับเบนซ์ไปเรื่อยๆคับทั้งคุยทางโทรศัพท์และมาเจอกันตอนวันหยุดคับ
เวลาผ่านไป2เดือนทำให้ผมเริ่มรักเค้าและรักในที่สุด
ผมตัดสินใจที่จะเลือกเบนซ์คับแต่ผมก็ไม่คิดที่จะลืมที่รัก
วันนั้นวันที่ผมตัดสินใจผมได้โทรไปหาที่รักบอกให้ที่รักมาหาผมที่บ้าน
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงคับที่รักก็มาถึงบ้านเราห่างกันไม่กี่กิโลเอง
พอเค้ามาถึงผมพาเค้าขึ้นไปบนห้องคับและก็จูบทันทีที่ปิดประตูคับ พอเค้ามาถึงผมพาเค้าขึ้นไปบนห้องคับและก็จูบทันทีที่ปิดประตูคับ
ที่รักเริ่มแลกลิ้นกับผมและมือของเค้าก็เริ่มที่จะล้ำเขตสงวนของผม
"ที่รักพอก่อนม่อนมีเรื่องที่คุยด้วย" ผมเบรกไว้เพราะที่เรียกมาไม่ใช่ว่าจะมาทำแบบนี้
"ทำไมอะมีไรเหรอ กำลังเคลิ้มเลย"ไอ้นี่บ้าเซ็กฉิ้บ
"ม่อนท์อยากจะเลิกกับที่รัก"
"ทำไมเหรอ"
"ม่อนท์เจอคนที่ม่อนท์คิดว่าม่อนท์รักเค้ามากและเค้าก็รักม่อนท์"
"เบนซ์เหรอ"ที่รักพูดขึ้น
"อืม"
"เค้าดีกว่าเราตรงไหนเราทำผิดอะไร"
"ป่าวหรอกแต่ม่อนท์รักเค้าและที่รักก็ไม่ผิดด้วย"ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียกร้องว่าผมต้องการไปจากเค้า
ง่ายกว่าที่คิดคับเพราะเค้าดีมากเข้าใจเรา
"ก็ได้จะเลิกก็ได้แต่เราจะไม่ใช้คำว่าเลิกนะเราจะพักความรักของเราไว้ก่อนและม่อนท์ต้องสัญญานะว่าจะกลับมาหาเรา
เมื่อเบนซ์มันไม่ต้องการและถ้าเมื่อไหร่ที่มันทำให้ม่อนท์ต้องเจ็บมันก็ต้องเจ็บยิ่งกว่าม่อนท์ต้องกลับมาหาเรานะ"คุณเคยมีมั้ย
คนที่จะเข้าใจเราอย่างงี้หายากนะ
"ได้ม่อนท์สัญญาถ้าวันไหนที่ม่อนท์ไม่มีใครม่อนท์จะกลับมาหาที่รักเหมือนเดิม"ตอนนั้นผมรู้สึกว่าตัวเองเห็นแก่ตัวมากๆ
และรับตัวเองไม่ได้ว่าทำไมเราทำร้ายคนที่รักเราได้ถึงขนาดนี้
พอสิ้นคำพูดของผมเค้าก็เข้ามาแลกลิ้นกับผม
"ก่อนที่เราจะต้องแยกกันเราขอทบทวนวันเวลาที่ผ่านมาทั้งวันนะ"ไอ้นี่กูจะเอาแรงที่ไหนทำวะ
เค้ามาแลกลิ้นผมจะยอมเหรอคับก็ตอบกลับสิที่รักเริ่มที่ไซ้ผมเลื่อนลงไปเรื่อยๆตอนนั้นผมเสียวมากเลยคับ
ผมก็ทำให้เค้ามั่งเสียงครางที่รักยังคงเพิ่มความเสียวให้ผมเหมือนเคยและวันนั้นทั้งวันเราก็กอดกันตลอดไม่ปล่อยคับ
และ ที่สำคัญกว่านั้นเค้าไม่ยอมกับบ้านทั้งวันทั้งคืนเราก็อยู่ด้วยกันอย่างนั้นแหละคับไม่อยากบอกเลยว่าคืนนั้นหนุกมากแต่มันก็
เมื่อยเหมือนกันนะหลายรอบเลย
พอตื่นเช้ามาผมเห็นที่รักคุยโทรศัพท์กับใครคนนึง
พอผมเข้าไปเค้าก็วางแล้วผมเลยเอาโทรศัพมาเช็กเบอร์มันเป็นเบอร์ของเบนซ์คับตอนนั้นผมไม่รู้ว่าที่รักคุยไรกับเบนซ์
"ที่รักคุยอะไรกับเบนซ์"ผมถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเพราะไม่รู้ว่าเค้าคุยอะไรกับ -1- -1- -1- -1- -1- -1- -1- -1- -1- -1-
เค้าบอกว่า"ไม่ไคยอะไรหรอกแค่ตอนนี้เราไม่แน่ใจว่ามันจะดูแลม่อนท์ได้มั้ย"(ไอ้นี่มรึงจะว่ากูเอาแต่ใจก็บอกมา)
"แค่นี้จิงเหรอ"ผมถามด้วยความไม่แน่ใจ
"ก็มีอีกนิด"ไอ้เวรหรอกรูเหรอนี่
"และบอกอีกอย่างให้เค้าช่วยดูแลม่อนท์ให้ดีเหมือนกับที่เราทำเราไม่อยากให้ม่อนท์ต้องเสียใจและลำบากด้วย"
"มีแค่นี้จิงเหรอไม่มีอย่างอื่นอีกนะ ที่เราถามไม่ใช่ว่าเราไม่เชื่อนะเพียงแต่..."ก็ไม่อยากเชื่อจิงๆแหละใครจะไปเชื่อเล่า
"จิงดิถ้าม่อนท์ไม่เชื่อก็โทรไปถามเค้าได้"
"ไม่หรอกเราเชื่อเพราะที่รักไม่เคยหรอกเรา"
"แล้วจะกลับตอนไหนเหรอ"ผมถามเพราะไม่มีไรคุยแล้ว
"ทำไมต้องไล่หละก็ว่าจะกลับแล้วหละ"
"ไม่ได้ไล่แค่ถามดูเฉยๆ "
"ก่อนกลับเราขออะไรซักอย่างได้มั้ย"มันไม่ถามเฉยๆ นะสายตามันอะแปลกๆ ด้วย
"อะไรหละ"ผมถามกลับไปด้วยความงง
"ก่อนกลับขอซักรอบได้มั้ย"กรูว่าแล้วว่ามันคิดอย่างนี้
"ก็แล้วแต่ละกรานนะเรายังงัยก็ได้ตามใจ"
"อย่าพึ่งดิตั้งตัวก่อนได้มั้ย"
"ไม่ไหวแล้วม่อนท์"
เค้าเริ่มจูบและแลกลิ้นกับผมทำให้ผมเสียวซี้ดมากๆมันเป็นครั้งแรกที่ยอมให้ผมเข้า
ทำให้ผมสับสนทันทีคับ ว่าจะไปจสกเค้าดีมั้ยแต่ทำไงได้หละคับก้อรักเบนซ์เข้าแล้วนี่น่า
"โยๆ จะกลับบ้านตอนไหน"
"อะไรกันฟันแล้วทิ้งเหรอ" ไอ้นี่กวน...ซะแล้วมรึง
"ล้อเล่นเดี๋ยวก็กลับแล้วคับ"
"เรายังเป็นเพื่อนกันนะ" ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่อ้อนคับ(ผมยอมรับนะว่าตอนนั้นผมเห็นแก่ตัวที่ดยังงี้ก็เผื่อไว้เวลาที่เลิกกับเบนซ์
จะได้กับมาคบกับโย)
"อืม...ได้สิโยไม่ลืมม่อนท์อยู่แล้วโยจะรอ" โหกรูทำกับมรึงอย่างงี้ยังจะรออีกเหรอ
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับโยเหมือนเดิมผมทุ่มเวลาและความรักและทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเบนซ์
เวลาที่ผมคบกับใครผมไม่เคยคิดที่จะเผื่อใจอยู่แล้วเพราะความรักมันคือทุกสิ่งทุกอย่างของผมผมให้ได้แม้กระทั่งชีวิต
"เบนซ์คับพุ้งนี้ว่างมั้ย"
"ว่างคับทำไมเหรอ"
"อยากจะเจอเบนซ์อะคับคิดถึง"หวานซะงั้นเรา
"คิดถึงใครอะ"อ้าว...ไอ้นี่กวน...ซะอย่างงั้น
"ต้องให้บอกด้วยเหรอ"ในใจด่า โคตะระ มันไปแล้ว
"ก็คิดถึงเบนซ์นั่นแหละ"
"จิงอะเบนซ์ก็คิดถึงม่อนท์เหมือนกัน"น่ารักจังแฟนเรา
"งั้นพุ้งนี้มารับม่อนท์ที่บ้านนะ"
"คับเดี๋ยวจะไปไหว้พ่อตาด้วย"เอาดิถ้าไม่อยากตายอะ
"ทำเป็นพูดดีนะ"แต่ที่จิงอะเบนซ์เข้ากับครอบครัวม่อนท์ได้ดีเลยอะคับปากหวานทำให้ทุกคนชอบอะมีแฟนยังงี้ก็ดีเนอะ
(แต่ทางบ้านไม่รู้นะคับว่าเป็นแฟนกันเค้านึกว่าเป็นเพื่อน)
วันนี้ช่างเป็นเช้าที่สดชื่นจังเจอหน้าคนที่เรารักตังแต่เช้าเลย
"มาแล้วเหรอที่รัก"
"รอนานมั้ยคิดถึงจัง"โห...หวานแต่เช้าเลยนะ
"ให้มันจิงเหอะ"เขินะเนี่ย
"ไปบอกแม่ก่อนค่อยไป"
"จ้า"
"วันนี้เราจะไปไหนกันอะ"
"ไม่รู้ดิแล้วแต่เบนซ์แล้วกัน"เหมือนชี้โพรงให้กระรอกเลยนะ
"ไปห้องมั้ย"ว่าแล้ว
"ไม่เอาไปที่อืนก่อนค่อยไปห้อง"แบบว่าอยากไปสวีดก่อนอะคับ
"งั้นไปนั่งรถเที่ยวกัน"ช่วงนั้นน้ำมันำม่แพงนะ
ผมกอดเบนซ์ซะแน่นเลยแบบว่าไม่มีอายใครคับก็มีคนมองนะแล้วก็ซุบซิบแล้วไงอะก็เป็นแฟนกันอะคับ อายทำไม
ผมกับเบนซ์ขี่รถไปติดไฟแดงคับเจอกระเทยเข้ามาแซวผมอะเบนซ์เป็นรไม่รู้อยู่ดีๆหันหน้ามาจูบปากผมคับเท่านั้นไม่พอ
"คนนี้แฟนผมคับ"เอาซะผมอึ้งไปเลยแต่ดชก็ดีใจมากนะที่มีคนมาหึง
ออกจากไฟแดงนิดเดี๋ยวคับเบนซ์จอดรถแล้วพูดขึ้น
"ทำไมต้องให้ท่าเค้าด้วย"งงดิคับ
"อะไรม่อนท์ไม่ได้ทำไรเลยนะ"เริ่มหาเรื่องผมคับ
"ไม่เอาแล้วไปบ้านเบนซ์ดีกว่า"มันเริ่มแล้วคับ
"ไปคุยกันในห้อง"หาเรืองจะกับห้องอะดิ
ผมไม่รู้ทำไงดีก็เลยตามเลยอะคับ
ผมนั่งเงียบไม่พูดไรคับ
"เป็นไรขอโทด"เบนซ์พูดขึ้นคับ
"ไม่ไว้ใจกันเลยเหรอ"ผมถามอย่างน้อยใจคับ
"ป่าวหรอกแค่อยากจะกลับห้องเร็วๆ"
พอพูดเส็ดเบนซ์ก็เริ่มจูบปากผมคับ เราก็ไปเรื่อยๆ อะคับวันนั้นเป็นอะไรที่สนุกมากๆ และมีความสุขมากๆคับ
“ม่อนท์เบนซ์รักม่อนท์มากนะ”
“ให้มันจิงเหอะอย่าพูดแต่ปากแล้วกัน”
“จิงดิเบนซ์ไม่โกหกม่อนท์อยู่แล้ว”
ช่วงเวลานั้นช่างเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขซะเหลือเกินเท่าที่จำได้คับวันนั้น
ประมาณ3รอบได้เสร็จแล้วก็นอนกอดกันอยู่อย่างนั้นแหละคับไม่มีร้อนเลย
“เบนซ์เย็นแล้วนะไปส่งม่อนท์ได้แล้ว”
“นอนนี่ไม่ได้เหรอ”โหจาไม่ให้กับบ้านเลยเหรอคับ
“ไม่ได้หรอกเดี๋ยวที่บ้านว่าเอา” ที่จิงที่บ้านไม่ว่าหรอกคับแต่ทำไงได้ละถ้าขืนอยู่
ก็ไม่ได้พักดิคับ
“กลับก็กลับแต่พรุ้งนี้มาใหม่นะที่รัก”
“คับ”น่ารักจังแฟนเรา
ความรักของผมกับเบนซ์ไปได้สวยคับไม่มีอะไรมากีดขวาง
เรารักกันอย่างงี้แทบทุกวันคับจนวันนึงความรักเราเริ่มสะดุดเมื่อมีมือที่ 3 และ 4 เข้ามา
และที่สำคัญมันเป็นผู้หญิงทั้งสองด้วยแต่ผมก็ทนคบกับเบนซ์ทั้งๆ ที่รู้ว่าเค้าเริ่มที่จะนอกใจผมแล้ว
“เพื่อคนที่ผมรักผมให้ได้ทุกอย่างเพื่อให้เค้ามีความสุข”
เหตุการณ์แบบนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ทำใจคับและผมก็เริ่มที่จะทำใจแล้วหละคับแต่มันเป็นสิ่งที่ยากซะเหลือเกิน
“ม่อนท์โทสับมึงวะ”เพื่อนผมเรียกให้รับโทสับคับ
“ผู้หญิงนะ”
“ใครวะ”ผมถามแบบงงคับ นานๆ ทีมีผู้หญิงโทรมาหา
“ดีคับใครคับ”
“พี่ม่อนท์เลิกยุ่งกับพี่เบนซ์ได้มั้ย”เสียงพูดที่ดังขึ้นทำให้ผมอึ้งไปพักนึง
“อุ้มต้องไปบอกเบนซ์เองนะเพราะพี่ไม่ได้ยุ่ง”ผมลืมบอกไปคับว่าผู้หญิงทั้ง2 คนที่เข้ามาแทรก
ระหว่างผมกับเบนซ์ผมรู้จักดีคับมันเป็นรุ่นน้องที่เรียนอยู่ใน รร.เดียวกับผมคับ
“อีกอย่างนะอย่าโทรมาหาพี่อีกพี่เตือนแล้วนะ”ตอนนั้นรู้สึกโกดมากคับแต่ก็พยายามทำใจคับ
บทสรุปของความรักระหว่างผมกับเบนซ์เริ่มมาเยือนแล้วคับ
เรื่องไม่ค่อยยาวนะคับผมเขียนเฉพาะเท่าที่ผมจำได้คงไม่ว่ากันนะ
Re: ใช่รักรึป่าว...ยังไม่เข้าใจ
« ตอบ #38 :: 24 ตุลาคม 2006, 12:03:29 pm »
ตอนสุดท้าย บทเรียนที่ผมได้รับจากคุณคนหลอกลวง
“เบนซ์นี่มันอะไรกันอุ้มมันโทมาบอกให้ม่อนท์เลิกยุ่งกันเบนซ์นะ” ผมพูดด้วยอารมณ์โกดคับ
“รู้แล้ว”
“อะไรนะหมายความว่างัย” งงดิคับมันรู้แต่มันไม่รู้สึกอะไรโกดมากคับ
ผมตัดสายเลยคับรับไม่ได้จิงๆที่เค้าจะมาป็นแบบนี้ผ่านไปวันนึงคับ
วันนี้ผมต้องคุยกับเบนซ์ให้รู้เรื่อง
“เบนซ์จะเอายังงัยว่ามา”
“เอางัยอะไม่รู้”กวน...กรูจังมรึง
“งั้นก็เลิกกันแล้วกันเพราะมันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว”
“ทำไมอะทำไมต้องเลิก”
“ก็ดูที่เบนซ์ทำกับม่อนท์ดิยังถามอีกลาก่อนคับเบนซ์”
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้โทหาเบนซ์เป็นเดือนแต่พอโทไปเบนซ์พูดเหมือนไม่เคยรู้จักกันเลยอะคับ
แต่ผมก็ไม่เป็นไรแล้วคับพอทำใจได้แล้วผมเลิกกับเบนซ์ผมร้องไห้ทุกวันคับนานเป็น2อาทิดเลย
และเมื่อผมรู้ว่าอุ้มก็ไม่ได้คบกับเบนซ์ผมก็สะใจดีเพราะมือที่ 4คาบไปรัปประทานคับ
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักที่ฝังใจผมตอนม.6 คับหลักจางที่เราเลิกกันผมก็สอบและก็จบม. 6 คับ
เรื่องราวความรักครั้งนี้ไม่ได้ทำให้ผมเจ็บแล้วจำหรอกเพราะผมจำเฉพาะตอนที่มีความสุขเท่านั้น
ผมเลือกที่จะเปิดใจอีกครั้งตอนที่ผมเรียน มหาลัยแต่ก็นานเหมือนกันนะตั้ง3 เดื่อนอะ
ความรักตอนที่ผมอยู่ มหาลัยนี่ดิยิ่งทำให้ผมเจ็บปวดเรื่องราวของผมจะเป็นยังงัย
เดี๋ยวค่อยอ่านในเรื่อง“ความรักกับสายลมนะคับ”ลงให้แน่นอนหนุกกว่านี้เจ็บกว่านี้หลายเท่าเลยคับ
อ่านแล้วชอบReplyให้ด้วยนะคับจะได้มีกำลังใจเอาเรื่องมาลงอีกถ้าไม่มีคนอ่านก็ไม่รู้จะเอาลงทำไม
ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ชอบคุนครับ ขอบคุนคับผม ม่ายรู้ต้องลองดูก่อน
ผมก้อไม่รู้หรอกนะว่ารักหรือเปล่าหรือว่าแค่ความหลง เพราะผมก้อไม่เคยมีความรักอย่างนี้น่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับที่แบ่งปัน ขอบคุณคับที่แบ่งปัน ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณคับผม ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ