เรื่องจริงของเด็กขายน้ำ
ตอนที่ 1 พ่อครับ ช่วยผมด้วยเรื่องนี้เริ่มจากตอนอายุ ๑๒ ผมเป็นเด็ก รูปร่างหน้าตาดีคนหนึ่งฐานะทางบ้านจัดว่าอยู่ในเกณฑ์ปานกลาง ครอบครัวก็อยู่กันตามอัตภาพมีความสุขมาตลอดจนผมเรียนจบ ป.๖ พ่อผมนำผมไปฝากเป็นศิษย์วัด พร้อมกับเพื่อนข้างบ้านที่วัดแห่งหนึ่งโดยไม่รู้เลยว่า นั้นเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องเศร้าในชีวิตผมทั้งหมดตั้งแต่วันแรกทีผมเข้าไป ใจผมไม่อยากอยู่เลย ผมอยากอยู่กับพ่อแม่ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมพ่อผมต้องให้ผมมาเป็นเด็กวัดด้วยทั้งที่บ้านเราก็ไม่มีปัญหาอะไรช่วงสามเดือนแรกนั้น ทุกอย่างก็ปกติดีทุกอย่าง มีรุ่นพี่รวมทั้งเณรตัวโตมาชอบผมบ้าง มาชวนไปอยู่ด้วยบ้าง แต่ผมก็ยังไม่ตกลง และยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ดีจนมาถึงวันที่มือถือราคาห้าพันกว่าบาท ผมหายไป ตอนนั้น ผมกลัวแม่ด่าผมมากผมกับเพื่อนช่วยกันค้นหาแต่ก็ไม่เจอ จนมีพี่คนหนึ่ง อายุมากกว่าผมประมาณ ๑๐ ปีซึ่งเป็นพี่คุมเด็กวัดคอยดูระเบียบแทนพระ ช่วยผมหา แต่สุดท้ายของก็หายไป แต่พี่เขาก็อาสารับผิดชอบด้วยการย้ายผมไปอยู่กับเขาด้วยโดยอ้างว่า รับผิดชอบที่หาของให้ไม่ได้ตอนนั้น บอกเลยว่า ผมไม่อยากไปเลยผมอยากอยู่กับเพื่อนผม แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธวันแรกทีย้ายไปนั้น เขาจัดหาที่นอนให้ผมอย่างดีมีทีใส่ของพร้อมผมก็ดีใจอยู่ลึกๆ นึกว่าโชคดีแล้วแต่โชคร้ายของผมก็เริ่มขึ้นตกดึก จำไม่ได้ว่า ประมาณกี่ทุ่มผมรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจับไปทีหน้าอก เป็นมือที่ค่อยๆขยี้และขย้ำหัวนมผมตกใจมากแต่ไม่กล้าร้องหรือทำอะไรได้แต่แกล้งพลิกตัวไปมาแต่เหมือนว่า มือนี้ไม่ยอมหยุด ยังตามขยี้และบี้หัวนมผมรู้สึกรังเกียจมาก เพราะรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง และขัดกับความรู้สึกตอนนั้น ผมไม่มีอารมณ์ทางเพศเลย ผมรู้สึกกลัวอย่างเดียว ได้แต่ดิ้นหนีมือคืนนั้น ผมไมรู้ว่าผ่านได้ยังไงหลังจากคืนนั้นแล้ว เป็นเวลาเกือบสามเดือนที่ผมถูกขยี้หัวนมทุกวันแต่ไม่มีอะไรไปมากกกว่านั้นจนวันเข้าพรรษาผมตื่นรู้สึกตัวมากกลางดึกเช่นเคย ทีนี้ ไม่ใช่มืออีกแล้วมันรู้สึกเย็นทีหัวนม ผมกำลังถูกปากดูดนม พร้อมขะเม้มอย่างแรง ผมพยายามดิ้นจนหลุดแต่ไม่รู้ทำไมผมจึงไม่วิ่งออกไปนอกห้อง ไม่รู้เป็นเพราะผมกลัวหรืออะไร พอผมดิ้นหลุด พี่เขาก็พยายามพลิกตัวผมให้นอนหงาย แล้วจะดูดอีก ครั้งนี้ผมไม่ยอมได้แต่ดิ้น จนพี่เขารู้ตัวว่าผมไม่ได้หลับจริง พี่จึงขู่ผมว่าแปปเดียวก็เสร็จแล้ว ถ้าไม่ยอมจะทำจนถึงเช้า ผมเจอคำนี้ก็ได้แต่จำยอมให้แกดูดและ พอดูดเสร็จประมาณ๕ นาที แกก็ปล่อยผมจริงๆ ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ต้องยอมให้พี่ดูดนมทุกวัน ผมอยากกลับแต่ผมไม่กล้าบอกพ่อพ่อ..ช่วยผมด้วย
มีต่อ....................
ขอบคุนครับ ขอบคุนนะคับ{:5_130:} เหมือนเคยอ่านเรื่องคล้ายมาก่อน ขอบคุณครับ มาต่อเร็วๆนะ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ รอครับ ขอบคุณครับ ขอยบคุณ มาต่อนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ มาต่อไวๆ นะคะ ขอบใจมากๆๆๆๆ ที่แบ่งปันเรื่องราวให้ได้อ่านกัน ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ...มาต่อไวไวนะครับ