คำแถลง+Iceboy ปฏิบัติการรักละลายหัวใจเจ้าชายน้ำแข็ง EP6.2(End) เวลาที่น้ำแข็งถูกละลาย ด้วยแสงอาทิตย์ของหัวใจที่สื่อถึงกัน(Freeze's Story)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย opol7552 เมื่อ 2015-5-23 23:00คำแถลง
ขอกราบประทานอภัยอย่างยิ่งยวด ที่ทำผลงานล่าช้าเนื่องจากตัวผมนั้นติดภารกิจในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย สอบเข้าแล้วยังติดธุระที่มหาลัย แถมยังมีงานสอนพิเศษอีก เล่นเอาเหนื่อยเลยครับ แต่แฟนๆที่มีเฟสบุ๊คของผมนั้นได้ทำการเรียกร้องมาหลายรายว่าให้ทำเรื่อง Iceboy ต่อ ผมเองอยู่ในช่วงว่างหลังธุระมากมาย ก็เลยทำต่อที่จริงคิดว่าจะไม่ทำต่อด้วยซ้ำ เพราะผมห่างหายไปนาน แต่มีนักอ่านที่น่ารักมาเรียกร้องแบบนี้ ผมก็เลยต้องทำให้ ด้วยแรงน้ำใจจากนักอ่านจริงๆ ขอขอบคุณที่สนับสนุนกันมาถึงขนาดนี้ ผมนี่เขียนนิยายข้ามปีกันเลยทีเดียว สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านเรื่องที่ผมเขียนตั้งแต่ต้น ก็ให้ติดตามในเว็บไซต์นี้ โดยใช้การค้นหาภายใน หรือ หาทางเสิร์ชแอนจิ้น เช่น Google ทั่วไปโดยพิมพ์ว่า "Iceboy ปฏิบัติการรักละลายหัวใจเจ้าชายน้ำแข็ง" ตามด้วย EP ที่ต้องการอ่านครับ และอีกที่นึงที่สามารถติดตามได้คือเว็บ Dek-D ครับ ขอขอบคุณที่ติดตามกันมาขนาดนี้ครับ ขอบคุณจริงๆข้างล่างนี้จะเป็นพื้นที่ติดต่อส่วนตัวผมครับ ขอบคุณมากๆนะคร๊าบบ จุ๊บๆ
Facebook : Ckr Nat'thawat
Line ID : First11502
(ก็แค่หนุ่ม Y คนนึง)
Part 6.2เวลาที่น้ำแข็งถูกละลายด้วยแสงอาทิตย์ของหัวใจที่สื่อถึงกัน (Freeze’s Story) เกิดมาพึ่งอุ้มผู้ชายขึ้นเตียงตัวเองนะเนี่ย แต่จะว่าไปหมอนี่ถ้าไว้ผมยาวเราก็คงคิดว่าไม่ใช่ผู้ชายหรอกตัวเล็กแบบนี้แต่ทำไมตัวหนักได้ก็ไม่รู้ จู่ๆหมอนี่ก็ล้มลงที่ร้านกาแฟจังหวะนั้นผมเองก็นั่งอยู่ในร้านนั้นด้วย นี่ไม่สังเกตเห็นผมจริงๆใช่ไหมสีหน้าของหมอนี่ตอนหลับ… น่าลวนลามชะมัด… ฮึ่ย!! ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้นี่เราคิดเรื่องแบบนี้กับคนที่เป็นผู้ชายอยู่เนี่ยนะ ให้ตายสิ เราแปลกไปแล้วจริงๆช่างเถอะ มันก็คงจะต้องเป็นแบบนั้น กับคนที่ทำเพื่อเราขนาดนี้ แต่… คงจะต้องมีเรื่องที่ต้องเคลียร์กัน ที่โรงอาหารของมหาลัยทำไมหมอนี่ถึงจูบกับไอลีโอได้ ไม่ได้อยากจะเห็นนักหรอก แต่มันเห็นเองต่างหากล่ะ… “ที่ไหน...” เอ๊ะ… ตื่นแล้วหรอ“นัด… นัด ไหวมั๊ย?”“นาย… ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่กับฉัน?”“นายหน้ามืด ที่ร้านกาแฟ ไข้ขึ้นสูงมาก ฉันพามาดูแลและตอนนี้ก็อยู่ที่บ้านฉัน”“เป็นคนไล่ฉันออกมาเอง แต่กลับพาฉันกลับมา นายต้องการอะไรกันแน่ ปั่นหัวเล่นรึไงกับฉันมันมีอะไรน่าสนุก”“นายคิดแบบนั้นรึไง”“ก็จะให้ฉันคิดยังไงล่ะ ขอโทษที่รบกวน แต่ถ้าฉันลุกไหว ฉันจะออกไปโดยที่นายไม่ต้องขอร้อง”“ถ้าฉันขอร้องอย่างอื่นล่ะ นายจะว่ายังไง”ถ้าเกิดฉันขอร้องให้นายกลับมาคิดกับฉันแบบในกระดาษสีฟ้านั่น“อยากขอร้องอะไร ให้ไม่มาให้นายเห็น หรือให้ออกจากชีวิตนาย”“ไม่ใช่แบบนั้นหรอก” ผมตอบร่างเล็กๆที่กำลังสื่อสารกับผมอยู่“มีอย่างอื่นที่นายอยากได้จากฉันอยู่รึไง” มีสิ กำลังจะบอกนี่แหละ“มีแน่นอน แต่ก่อนอื่นฉันขอถามอะไรอย่างนึง”“ว่ามาเถอะ”“นาย…อยู่ที่โรงอาหารกับไอลีโอ ทำไมนายถึงจูบกันได้”“นายถามฉันทำไม”“อย่ามาย้อนถามฉันกลับสิ ฉันถามนายก่อนนะ ตอบมาสิว่ามันเป็นยังไง”“เขาสารภาพรักกับฉัน….”“นายตอบรับ รึยังไง มันถึงได้จูบนาย”“ไม่ใช่….ฉันปฏิเสธ” ดีแล้วล่ะที่นายปฏิเสธ“ทำไมล่ะ?”“ไม่ต้องรู้หรอก”“ฉันอยากรู้”“รู้ไปนายก็ไม่ได้อะไร แล้วถ้าสมมุติว่าฉันตอบตกลง ก็ไม่เกี่ยวกับนายหรือจะไม่ตกลงก็ไม่เกี่ยวกับนาย”“อย่าพูดมาว่าไม่เกี่ยวกับฉันนะ”“ถ้านายพูดงั้น ถ้าเกิดฉันตอบตกลงล่ะ….”“แน่นอน ฉันจะทำให้เลิกกัน” “นายจะทำแบบนั้นเพื่ออะไรล่ะ ฟรีซ….”“เพราะว่าฉัน…”“นาย… ทำไม?”“เพราะว่าฉันชอบนาย….” พูดออกไปจนได้“หะหะหะ ฉันหูฝาดรึเปล่า หรือนี่เป็นฝัน?” เขาหัวเราะ แล้วถามผม“ไม่ใช่ฝัน… นี่คือเรื่องจริง”“ทำไมนายถึงชอบฉันล่ะ ก็ในเมื่อนายก็เคยคบผู้หญิง”“บางทีอาจจะเป็นเพราะไอนี่….” ผมหยิบกระดาษสีฟ้าที่เขาเขียนถึงผมให้เขาดู“นะ…. นายไปเอามันมาจากไหน -///////////-”เขาหน้าแดง น่ารักชะมัด“ก็เจอมันในห้องของนายไง ^_^” ผมตอบพร้อมยิ้ม“อะ… เอาคืนมานะ!!”“ไม่ให้ ^_^”ผมยิ้มแล้วจับมือของเขาที่พยายามแย่งกระดาษใบนี้ไปจากมือของผม“ทำไมล่ะ…ทั้งๆที่ฉันก็โหยหาความสุขแบบผิดๆแท้ๆ ทั้งที่เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องที่ต้องพูดกับนายเองแต่ฉันเลือกที่จะเขียนใส่กระดาษ” เขาถามผม“มันไม่ผิดหรอก นายก็แค่กลัวฉันรักนายไม่ได้เท่านั้นแล้วมันก็ไม่ได้ผิดที่นายเขียนใส่กระดาษแผ่นนี้ และก็สีนี้ นายรู้ใช่ไหมสีฟ้าหมายถึงอะไร”“แน่นอน ก็ความสุข ความสบายใจน่ะสิ….”“ใช่ เพราะฉะนั้นมันจะนำความสุขมาให้เราสองคนขอบคุณนะที่คอยตามใจคนเย็นชาอย่างฉันมาจนถึงขนาดนี้แถมสีฟ้ายังเป็นสีที่ฉันชอบที่สุด”“ที่ฉันเลือกกระดาษสีฟ้าเพราะมันเป็นสีที่นายชอบที่สุดนั่นแหละไม่ต้องขอบคุณหรอก ฉันเองก็ไม่คิดว่าหัวใจฉันจะเผลอไปคิดกับนายได้ยังไง ถึงได้ยอมขนาดนี้”พูดแบบนี้ฉันล่ะอยากจะกอดนายจริงๆ น่ารักเกินผู้หญิงอีก!!“ฉันเห็นนะ วันที่นายเข้าไปเอาเสื้อผ้าของฉันออกมาซักนายสีหน้าดูเศร้าๆ เพราะฉันทำเรื่องแบบนั้นลงไป แต่รู้ไหมว่าฉันไม่ได้ทำอะไรแพท”“นอนอยู่ด้วยกัน จะบอกว่าไม่ได้ทำอะไรจะให้ฉันเชื่ออย่างนั้นหรอ”“ป่าว…ไม่ต้องเชื่อมากก็ได้แต่อยากจะบอกให้รู้ว่า ฉันแค่ประชดนาย”“ประชด? เรื่องอะไรล่ะ?”“ก็นาย…อยู่กับไอลีโอขนาดนั้นทำไมกันน๊า ชั้นถึงหึงได้น่ะ”“=O= แค่นั้นเนี่ยนะเพราะแค่นั้นน่ะหรอ”“ก็เออดิ ก็อยู่ดีๆมันก็หึงนี่หว่า”“ไม่รู้ล่ะ ชั้นโกรธนาย โกรธเล่า” ‘จุ๊บ’ ผมจูบเขา“นะ….นาย ทำอะไรน่ะ =O=”“จูบไงต่อไปจะทำยิ่งกว่านี้….”“นายนี่มัน น่าโมโหจริงๆ =/////////////=*”“หะหะหะ เป็นดวงอาทิตย์ให้ฉันตลอดไปนะ ขอโทษที่รู้สึกตัวช้าไปช่วยส่องแสงให้ชีวิตฉัน และอยู่กับฉันตลอดไปนะ ฉันรักนาย”ผมพูดพร้อมกับกุมมือเขาไว้“ฉันเองก็รักนาย รับผิดชอบให้ถึงที่สุดด้วยล่ะ ไอเจ้าชายน้ำแข็ง”“จะดูแลให้ถึงแก่นเลยล่ะ คุณพ่อบ้านที่รักของผม”‘จุ๊บ’ The End
ขอบคุนนะคับ{:5_130:} ขอบคุณครับผม ขอบพระคุณครับ pipi1 ตอบกลับเมื่อ 2015-5-24 07:12
ขอบคุนครับสนุกมากครับแล้วเอาเรื่องใหม่ๆ มาลงอีกน่ะครับจะติดตามน่ะครับ
ขอขอบคุณที่ติดตามกันมานานครับ
ขอบคุณครับผม pipi1 ตอบกลับเมื่อ 2015-5-26 22:55
น่ารักมากครับ
ชมเยอะเขินครับ 5555 ขอบคุณมากๆค่ะ สนุกมากๆเลย ถึงมันจะสั้นไปนิดก็เถอะ{:5_141:} น่ารักดี ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]