ลงทะเบียน2015-3-13
ล่าสุด2024-4-30
ส่วนสูง173
น้ำหนัก56
มาเฟียนักศึกษา
- กระทู้
- 33
- พลังน้ำใจ
- 3580
- Zenny
- 1271
- ออนไลน์
- 650 ชั่วโมง
|
"แนวสะกดจิตเรื่องใหม่:แค้นวิปริต จิตสั่งกาม"
; M) g+ r3 `" [0 l4 h% f' b2 W, h' v4 U5 l
โดย โทรจิตคุง Palm-Plaza.com Forum* R% ?. \; U9 R# I
; e3 T& L0 i( {2 e( z3 M# x
ตอนที่ 1 เหตุอุบาทว์หน้าห้าง( @$ o7 n ^# h% B$ I3 G
2 X% ]; G) ^- X# k( ?
หากคุณได้อ่านบันทึกเรื่องราวของผมต่อไปนี้ คุณอาจจะคิดว่าผมนั้นช่างร้ายกาจจนอยากจะฆ่าให้ตายเลยก็ได้
4 m* [! ~+ D- Q# r$ {แต่จะมีสักกี่คนที่ตั้งคำถามว่า เพราะอะไรจึงทำให้ผมเป็นแบบนี้# E+ d3 ^3 W- w
3 _: j/ _; T$ H0 `2 }% Y
ขณะ นี้เวลาราวสี่โมงเย็น ผมกำลังนั่งผ่อนคลายอารมณ์ริมสระว่ายน้ำพร้อมกับแก้วน้ำพั้นช์สีแดงสด รสชาติหวานเย็น ความจริงแล้วผมไม่มีอารมณ์อยากดื่มอะไรหรอก นี่เป็นเพียงกลอุบายที่ช่วยให้กลมกลืนไปกับกลุ่มคนใช้สระเท่านั้น ผมนั่งมองสาวสวยหุ่นนักกีฬาวัย 19 คนหนึ่งที่กำลังขึ้นจากสระผ่านกรอบแว่นกันแดดช่วยอำพรางใบหน้า ผมไม่ต้องการให้เธอสังเกตว่าผมกำลังสนใจเธอ% z5 g8 W2 P/ r& F$ {, i
- q5 n! v2 W0 G, q( o
เธอคนนี้ติดหนี้ผมอยู่ และวันนี้ผมจะทวงคืนพร้อมดอกเบี้ย
6 Y, x6 @5 M4 N! z0 z- @* l6 G2 E( i. R% c/ k8 z
/ ]7 [9 V7 p3 u7 j+ ~3 L0 ~6 lปรียา กำลังเดินเข้าห้องอาบน้ำอย่างเย็นใจ ปากฮัมเพลงไปด้วยท่าทางอารมณ์ดี ยิ่งทำให้ผมรู้สึกขุ่นเคืองมากขึ้นไปอีกที่ชีวิตปัจจุบันของเธอคงมีความสุข จนน่าอิจฉา# F7 h: y+ B3 a
ไม่สิ...ที่จริงแล้วผมก็มีความสุขจนใคร ๆ ก็ต้องอิจฉาเหมือนกัน เรื่องแรกคือรูปร่างหน้าตาฐานะที่ผมสร้างมันขึ้นมากับมือ ส่วนเรื่องที่สองก็คือความสามารถพิเศษที่ทุกคนต้องคาดไม่ถึง- j! h9 q# p0 ?; U4 v
* z$ c# ^& l1 i+ d. Y+ L' _/ z
" K+ `- P, g7 X# |8 P# n“ขอโทษค่ะคุณ คุณคะ คุณนั่นแหละค่ะ”
" R8 @( F( ]2 |
" l, H% V* g( {* ]- Q$ e* h% \' T( O+ w- n; E3 j
แย่ชะมัด ปรียาสังเกตเห็นผมแล้ว ให้ตายเถอะ...ตามแผนที่วางไว้มันควรจะไม่กะทันหันขนาดนี้ แต่จะเดินหนีก็ยิ่งมีพิรุธ เอาเถอะน่ะ( `1 a$ g7 W, s P
ยัง ไงซะพลังพิเศษที่ผมมีย่อมทำให้ได้เปรียบทุกคน ทุกที่ ทุกเวลา ทุกสถานการณ์อย่างไม่มีข้อแม้อยู่แล้ว ลองเผชิญหน้ากันหน่อยจะเป็นไรไป
3 d6 Q5 S7 o5 @2 S2 s6 H, P
1 p" n( Z8 E# t# H
. M% p& x! w2 ?1 M- ~$ i“เอ่อ เรียกผมหรือเปล่าครับ” ผมยิ้มแห้ง ๆ พลางเกาศรีษะ ด้วยหวังว่าท่าทีแหย ๆ กึ่งไร้เดียงสานี้จะช่วยกลบรังสีอำมหิตที่ซ่อนอยู่ภายในใจไม่ให้พลุ่ง พล่านออกจนอีกฝ่ายรู้สึกได้
$ U0 O7 w& J+ m* K& B" @3 y
+ F( W: w/ G- ~. D5 z7 N7 v
/ O" E! h9 B8 b% W“ตรงนี้เป็นโซนห้องอาบน้ำหญิงนะคะ มารอแฟนหรือไงคะ” เธอถามพลางยิ้มไปเหมือนหยั่งเชิง" Q4 g2 o1 L! [5 s, R1 u- A
Y: ]. d( j0 Y
0 o" p) {5 I2 |# E3 S3 V“เอ่อ เปล่าครับ ผมมาคนเดียว ผมแค่...” ผมจะตะกุกตะกักทำไมกันนะ...ยิ่งดูน่าสงสัย ถ้าเป็น “เหยื่อ” ปกติละก็ผมจะไม่ต่อปากต่อคำให้เสียเวลาอย่างนี้หรอก7 p+ Y! b6 n+ w6 a
ใช้พลังครั้งเดียว ก็จบเรื่องแล้ว แต่กรณีของปรียา ผมอยากจะคุยกับเธอให้มั่นใจก่อนว่าผมควรจะพิพากษาเธอหรือไม่ เพราะผมยังมีเรื่องไม่ค่อยแน่ใจ
3 i8 n* T0 N" j: o/ J3 d! Q4 b4 \
5 t4 M9 L$ `; n j/ W- R, F$ T4 U* b: N. y
“ผมหาส้วมอยู่ครับ เพิ่งมาที่นี่ครั้งแรก ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน” ตอบมั่ว ๆ ไปก่อนแล้วกัน หวังว่าเธอจะไม่คิดว่าผมเป็นพวกถ้ำมองโรคจิต
# ]5 _& L' K' I& j* A1 Z# X2 D% M6 ^3 R( D& E) W' W+ i
6 I4 M/ @, e9 G+ J# I) R
“อยู่ชั้นล่างค่ะ ที่นี่แยกห้องอาบน้ำกับห้องน้ำ เอางี้เดี๋ยวดิฉันจะพาคุณไปเองค่ะ”: X, n7 n9 [5 m1 \4 N+ r8 |
แล้วปรียาก็เดินลงมาส่งผมที่ห้องน้ำจริง ๆ) n, Y6 {+ | O/ L+ c8 @$ p
- o+ { I2 Q: k; b* L* l% p
5 v" I5 U, o$ `" U' J
“นี่ค่ะห้องน้ำ คราวหลังก็ระวังหน่อยนะคะ ถ้าไม่เจอคนแบบดิฉัน คุณอาจจะถูกมองไม่ดีได้นะคะ” เธอเตือนพร้อมกับยิ้มให้
9 k0 P% O3 Z t' y- a5 |4 hจะว่าไปเธอก็อัธยาศัยดีมีน้ำใจ ผมเริ่มรู้สึกลังเลที่จะทำตามแผน- M8 Y: V. L/ I: V4 ~
$ g& b, t+ L7 ]$ N8 v2 U. z" `" \
* F/ Z+ A' |% M% `บาง ทีผมอาจจะคิดมากไปเอง เอาอย่างนี้ เก็บเรื่องของปรียาไว้สักพัก ติดตาม “ลูกหนี้” รายอื่นก่อนก็ได้ ผมแสร้งทำทีจะเดินเข้าห้องน้ำจริง ๆ เพื่อไม่ให้ปรียารู้สึกผิดสังเกต แล้วกะว่าจะออกจากที่นี่ไปเลย แต่แล้ว...
) h; t% J/ a4 S- B* q9 ?
% A# Z, c1 X" A: }$ K# }& R4 V8 W% g8 G* ~
“ขอโทษนะคะคุณ ” เธอกุมมือป้องปากกระแอมหัวเราะ “เห็นท่าทางคุณแล้วอดนึกถึงเพื่อนคนนึงสมัยเรียนไม่ได้น่ะค่ะ”6 h' Z, S( {) S9 I
# V0 R4 F4 S( {, i4 h Q
) ]5 U0 B' T5 G* _. f5 Q5 i! A/ B! @
“เอ๋...ผมน่ะเหรอครับ” ผมเหลียวหลังกลับมาหยุดฟังด้วยความสนใจ
; X* A' g: J7 g: p9 z) U8 `
5 \4 z2 A# A% C/ E5 G$ r. l, W( i# T# ~, Y7 ~* @
“ค่ะ คืออย่างนี้ สมัยเรียนมีเพื่อนอยู่คนนึงเป็นเด็กเนิร์ด ๆ เหมือนโนบิตะน่ะค่ะ โดนแกล้งประจำเลย อ๊ะ ๆ แต่ดิฉันไม่ได้ว่าคุณนะคะ
+ X/ r/ K! d/ v$ R4 pคือบุคลิกมีส่วนคล้าย แต่รูปร่างหน้าตาต่างกันเยอะค่ะ คุณหล่อกว่าเขาชนิดเทียบไม่ติดเลย”$ v D0 |# A8 M" J6 U- y
+ h. D6 H. E; s$ [' u/ G
" B! c s* K; o0 B1 g! Q“น่าสงสารเขานะครับ”
$ ~! v# Z9 f w* e0 y+ ^. J# j2 [$ W; T5 {; L& m, f
, p! b# k5 B* o9 `“ใช่ค่ะน่าสงสาร แต่ทำไงได้ละคะ เจ้าตัวไม่รู้จักต่อสู้เพื่อปกป้องตัวเองบางเลย คุณเคยได้ยินแนวคิดของดาร์วินที่ว่า0 I' U R' h' ]: U* v% K/ p
ผู้ เข้มแข็งจะถูกธรรมชาติคัดเลือกให้ดำรงอยู่ต่อไปไหมคะ อุ๊ย ขอโทษนะคะเล่าอะไรให้ฟังก็ไม่รู้ ดิฉันเสียมารยาทจริง ๆ เปลี่ยนเรื่องคุยเถอะค่ะ”( }5 B) Z u- v$ m. n) Z! |4 y
' @7 T. y5 S6 Q+ m& k( ~, V- U& Y; r) O( J
“ไม่หรอกครับ ผมสนใจ ผมอยากฟังมุมมองที่คุณมีต่อเพื่อนคนนั้น”5 T1 U# A G0 P* G
1 ?+ a: F, s! A' t
9 c* t& a: M8 h, B“ถ้า จะให้พูดตามที่คิดละก็ เขาน่าสงสารนะคะ อ่อนแอ เนื้อตัวมอมแมม หน้าตาก็ไม่ดี ฐานะทางบ้านก็ลำบาก แต่พ่อแม่อยากให้เรียนโรงเรียนเอกชน ก็เลยต้องมาแบบอดมื้อกินมื้อ4 ^4 E1 j0 G' F+ j& t! I
เรียนหนังสือก็ไม่ทันเพื่อนที่มีปัญญา เรียนกวดวิชาแพง ๆ เป็นตัวตลกที่เพื่อนชอบแกล้งสารพัด จนกระโดดตึกฆ่าตัวตาย โชคดีที่เขารอดมาได้ ตอนนี้ไปทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้1 @ L) s. D8 |) C9 t; m; ?3 J
เกิดมายากจนนี่เหมือนถูกสาปเลยค่ะ พูดไปก็เท่านั้น อย่างคุณกับดิฉันคงไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกเขาหรอกค่ะ”
' T; Y6 d1 t- I2 |* } m X5 ?7 x/ J
. {9 S% Y/ F, q |5 t
“ทำไมถึงคิดว่าผมไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกเขาล่ะครับ” ผมถามด้วยแววตาไร้เดียงสา* j k8 I$ P) J
( x- W2 ?. l, j. I/ @, e9 ~
! D+ r- x) g) ?% G T1 I0 v& d
“คุณคะอย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้สิ ฮะ ๆ”9 m. o2 L% ~. e2 c+ A7 x$ E6 o0 Q9 l$ n3 ~
/ s( q( v6 _: s. s8 i
, {# {) {+ v7 ^- S
“ผมไม่ได้แกล้งไม่รู้ครับ ผมอยากทราบจริง ๆ” ผมย้ำอีกครั้ง L1 N E! p9 r
6 s2 I* I) M$ a
, a7 b# k6 ?5 X& M“แหม... ที่นี่มหาลัยนานาชาตินะคะ มีแต่ชนชั้นมีอันจะกินมาเรียน สภาพแวดล้อมมีแต่สิ่งดี ๆ สวยงาม แต่มันก็ต้องใช้เงินซื้อ คนรากหญ้าเข้าไม่ถึงหรอกค่ะ
' t+ h; c+ t6 l+ U. ^' ^1 P: dแน่นอน หากคุณเข้ามาที่นี่ได้ แม้จะไม่ใช่นักศึกษาที่นี่ แต่อย่างน้อยก็คงเป็นเพื่อนหรือคนรู้จักของนักศึกษาสักคนที่นี่ ที่มีฐานะใกล้เคียงกันใช่ไหมคะ”( T1 Y& J7 ]2 s
% q% [7 M3 F6 E& _- l% K6 g
0 }0 O f) A" P3 r# U x) \“คงอย่างนั้นมั้งครับ” ผมตอบแบ่งรับแบ่งสู้7 _" a( H8 }1 z% j! d0 v2 r
9 x% p4 X" v7 ?
. v: b! {$ c- X$ J“คือ ดิฉันจะสื่อว่า ที่เราไม่มีวันเข้าใจเขาก็เพราะเราจะไม่ลำบากแบบนั้นไงคะ ความเป็นอยู่มันคนละโลกกันเลย นักศึกษาที่นี่มีแต่ลูกคนมีเงิน ความเป็นอยู่เพียบพร้อม" ~! l L6 z! H: [& ^% M
แถมหน้าตาดีและฉลาด ซึ่งเป็นสิ่งที่คนจนไม่มีวันเข้าถึงหรอกค่ะ บางอย่างมันมากับต้นกำเนิดชาติตระกูล”" o, e; Z' C4 |; m- o
8 H: k, K" ^* D! t' {2 A& L; R2 q; r! U$ |- S Z: ]
“พอ เข้าใจครับ...ที่จริงผมสนใจเรื่องเพื่อนคุณคนนั้นมากกว่า ที่คุณเอาไปเชื่อมโยงกับทฤษฎีของดาร์วินน่ะครับ เขาถูกรังแกในชั้นเรียนยังไงบ้างเหรอครับ”
; Z2 R4 K3 R+ z. y4 ]: O' d8 A1 o. T B
/ A" ?# V, q0 N4 ]# J( Q: ^! o4 V
“สารพัด ค่ะ ถูกจับแก้ผ้าถ่ายรูป เอาหมุดไปโรยรองเท้า เอาสมุดการบ้านไปซ่อน ขังในห้องน้ำ เอาแมลงสาบใส่ชามก๋วยเตี๋ยว ขนาดครูยังไม่ช่วยอะไรเลยค่ะ4 I4 d! k, t0 c; S- `# g% U
จะ ว่ายังไงดี เหมือนในห้องเรียนมีเหลือบหมัดอยู่ตัวหนึ่ง แม้มันจะไม่ทำอะไรใคร แต่แค่มีลมหายใจอยู่ไปวัน ๆ คนก็รังเกียจจนต้องตามบดขยี้แล้วล่ะค่ะ”
1 B; W/ p: ]: m4 h* c2 a A/ I; \
K1 }( K7 N- a# U“แล้วคุณได้ร่วมวงแกล้งเขาด้วยหรือเปล่าครับ”) U0 r( ^6 u! _ q5 s
3 N2 w, [# _" D9 ?$ [- w: A" f: B, q- o) D
“ไม่ ค่ะ ดิฉันไม่แกล้งเลย แค่ช่วยพวกผู้ชายถ่ายรูปตอนเขาถูกรุมทึ้งแก้ผ้า แต่แอบเสียใจนิดนึงนะคะที่ของลับผู้ชายคนแรกที่ดิฉันเห็นในชีวิตเป็นของเด็ก โนบิตะพรรค์นั้น ฮ่า ๆ ๆ เรียกว่าอัปมงคลก็คงได้ละมั้ง”
! x4 z1 U* c7 B) j% B2 P- h# \4 V/ R. S; |5 m
- C7 g( Y0 F3 A
“คุณรู้สึกผิดไหมครับ”
( E3 V/ | |0 ?% ?, U
+ {2 v* b- n3 Q) O1 y8 i3 N7 |: K1 ]" n8 E' m
“แหม คุณคะ เรื่องสมัยเรียนใคร ๆ ก็คงมีกันบ้างแหละค่ะ คุณจะมาซีเรียสกับดิฉันทำไม ก็แค่ชวนคุยสนุก ๆ เรื่อยเปื่อย อีกอย่างดิฉันอุตส่าห์พาคุณมาห้องน้ำนะคะ” ปรียาเริ่มขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ
4 g: h! o- ?/ @( c7 \2 |, {% F h% v# F5 H6 Y: W* B' T
7 l6 H$ n' Q: B' T0 x“คุณยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลยนะครับ”: v- D3 A! c4 t- Y6 Y
* Q9 z) h, F0 g7 {) y
" u9 D a# {' Z K& {( B“เอ๊ะ! คุณนี่ อย่ามาคาดคั้นอย่างนี้นะ คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน”
/ g8 @6 A2 Z' m; T! p R2 p+ y
5 v6 D0 C' R' c, N- u& v* u* K0 b
“แล้วคุณละครับคิดว่าผมเป็นใคร” ผมถามกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
0 P d, T/ e7 n! D4 J$ Y) B
& V q: m. a2 w" }( o2 W8 I( W+ x% Y! X: H& [# {6 z. j
ปรียา หน้าถอดสีทันทีที่ผมเลิกแขนเสื้อเชิ้ตขึ้นให้เธอดู บนท้องแขนผมมีรอยสักรูปหน้าโนบิตะแบบไก่เขี่ยฝีมือห่วย ๆ ที่เกิดจากการยัดเยียดของเพื่อนร่วมชั้นในอดีต
' _5 A2 ]$ _$ Z/ \ I5 h4 @4 K7 P, D% C9 a0 R8 M" O7 e
1 B& J* P/ U+ n# r
“...เต๋อ...” เธอออกเสียงในลำคอเบา ๆ ... เบาจนแทบไม่ได้ยิน0 c6 `+ J0 r1 n2 x
% L- p0 [ [3 I9 B2 z9 @9 C0 z6 W; B+ o; a
ผม ต้อนเธอเข้าห้องน้ำด้วยการก้าวเท้าเดินเข้าหาช้า ๆ ขณะที่เธอเขยิบถอยหลังทีละก้าวราวกับเป็นจังหวะพร้อมกัน เธอป่ายมือกวาดตาไปทั่วเพื่อหาวัตถุที่คิดว่าใช้แทนอาวุธได้ โชคไม่ดีที่ไม่มีอะไรช่วยเธอได้
, R& s, n* S2 k0 d0 g' Kแม้แต่แจกันยังเป็นแบบติดฝาผนัง ถ้าว่ากันตามตรง ต่อให้เธอมีปืนลูกซองในมือก็ไม่สามารถทำอะไรผมในตอนนี้ได้หรอกนะ
, M0 _2 Y& x7 w, u: V3 O+ p. a0 B% W6 f1 I" {6 g
“เต๋อ...ฟังเราก่อน” ปรียายกมือปรามราวกับกลัวว่าจู่ ๆ ผมจะพุ่งเข้าทำร้าย หึ ผมไม่ทำอะไรตื้นเขินแบบนั้นหรอก มันต้องน่าสนุกกว่าอะไรพื้น ๆ อย่างการใช้กำลัง และที่อยากจะให้ฟังมันก็สายไปแล้ว
. ~0 P" u3 l7 m2 |+ F) r- d5 I% kผมพิพากษาเธอจากคำ พูดและการแสดงออกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอเคยมีส่วนช่วยถ่ายรูปประจานผม เพียงแต่ตอนนั้นผมยังไม่แน่ใจว่าใครเป็นคนทำเพราะมันโกลาหลมาก7 i4 Z3 c' `$ |2 t1 U
แต่ตอนนี้ผมทราบคำตอบชัดเจนและคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เธอควรได้รับรู้รสชาติสิ่งที่ผมเคยได้รับ3 w" C9 B7 h! {" p2 a
[7 [$ l" k& I1 Cเวลา 6 โมงเย็น ณ ลานหน้าห้างสรรพสินค้าละแวกใกล้เคียง ท่ามกลางฝูงมหาชนที่กำลังเดินขวักไขว่เพื่อเดินเล่นและจับจ่ายใช้สอย มีเพียงปรียาที่ยืนสงบนิ่งจนเหมือนขวางทางเดิน เธอสวมเสื้อโค้ตดำ ยืนเท้าสะเอวพอยต์เท้าคางเชิดราวกับนางแบบมืออาชีพ แน่นอนล่ะ เพราะผมทำให้เธอเข้าใจว่าเธอเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ส่วนผมนั่งคุมเชิงอยู่ในร้านกาแฟบริเวณชั้นสองของห้าง ผมเลือกที่นั่งในมุมบุกระจกใสทำให้เห็นบริเวณหน้าห้างชัดเจน พร้อมละเลียดฟองนมจากคาปูชิโน่ร้อน ๆ ทานคู่กับพายแอปเปิ้ลรสเยี่ยมเพื่อเพิ่มอรรถรสในการชมหนังสั้นที่ผมเขียนบท กำกับ และเลือกนักแสดงเองกับมือ
; f! @: h4 m _- r8 T! g9 Y0 a. v
% {7 o \7 `3 E3 i/ H! z' b2 f& L: E2 H; M“3...2...1 เริ่มได้”ผมส่งสัญญาณออกคำสั่งผ่านทางความคิด9 d3 F6 o& H4 _! _1 o
. u# a% [0 _& \# n1 E
6 |, }0 X G+ B* Q$ d$ \+ Pปรียา เปิดเพลงแดนซ์จังหวะเร้าใจจากมือถือด้วยเสียงดังเต็มพิกัด เธอวางมันลงข้างปลายเท้า ถอดเสื้อโค้ตเหวี่ยงไปข้างตัว เหลือเพียงชุดว่ายน้ำบิกินี่สีฟ้าตัวที่เธอใส่คุยกับผมตอนแรก จากนั้นจึงเริ่มเอี้ยวตัว ส่ายสะโพก โบกมือไปตามจังเพลงอย่างไม่เกรงสายตาใคร ผู้คนเริ่มลุกฮือ แตกวงออกไปเป็นระลอกคลื่นน้ำโดยมีปรียายืนที่กำลังเต้นสุดเหวี่ยงเป็นจุด ศูนย์กลาง& \+ j6 c' o8 Z
6 x9 A- M; y( X
+ N, ?7 V5 h8 f. w& b' c( gหลาย คนเริ่มวิพากษ์วิจารณ์เหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า บางก็เดินหนี บางก็เอามือปิดตาลูกเด็กเล็กแดง ผู้ชายบางคนทำไก๋ ยืนดูอยู่ห่าง ๆ แล้วแสดงท่าทีรังเกียจการกระทำเสียสติ แต่ที่แท้จริงแล้วพวกเขากำลังดูเพราะสนใจนมกับหีต่างหาก อย่าสร้างภาพเป็นคนมีศีลธรรมด้วยการประณามคนที่เปลือยให้ดูฟรี ๆ ตรงหน้าเลยไอ้พวกควาย กูอ่านใจพวกมึงออกอย่างทะลุปุโปร่ง ถ้าคิดว่าสิ่งที่อีกะหรี่ปรียาทำมันน่ารังเกียจจริง ทำไมมึงไม่ถอดเสื้อโค้ต หรือหาอะไรมาคลุมตัวให้วะ
* [6 S0 n, C% d @7 u4 x# d; B+ ]) m1 R6 K: [
3 Q5 @% j) {6 e: X6 _% @: J) i9 _
“เพิ่มระดับ” ทันทีที่ผมส่งสัญญาณภายในจิตใจออกไป ปรียาก็ถอดชุดว่ายน้ำออก เผยให้เห็นหน้าอกเต่งตึง ยอดถันสีชมพู
; f h" O, }/ i7 q# {5 Gและ ร่องแคมหีแซมขนดำแต่พองาม สมกับวัย 19 ของเธอ เธอเต้นด้วยลีลาเย้ายวนมากขึ้น รปภ. สองคน ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง รีบวิ่งเข้ามาเพื่อจะหยุดการกระทำนั้น/ O3 X( m6 x5 d1 {, @/ w
+ }5 V: J. r$ r1 I7 X% @6 z+ t5 _# U' x: Z
“คุณครับ หยุดเถอะ!” รปภ.ชายขอร้อง ขณะที่รปภ หญิงกำลังหาจังหวะเอาเสื้อโค้ตคลุมตัวปรียาเพื่อหยุดยั้งสภาพอุจาด
0 w0 S. V# {; v, @4 H, {) ~- G3 Z, H1 J( _6 ^% Y
. v! @6 d# v" [0 d1 s0 s! G5 T# M) y
ผม เพ่งกระแสจิตเพิ่มเติม “ฟังให้ดีปรียา นอกจากเธอเป็นโคโยตี้สุดเซ็กซี่แล้วเธอยังเป็นนักคาราเต้มืออาชีพด้วย อย่าให้ใครขัดขวางได้ เวทีนี้เป็นของเธอ”
% J) m+ S* G3 X2 q; }+ R- O# N$ L) v; |9 l6 T- p9 i
, i3 e5 v7 Z; o/ x F6 Aปรียา ใช้มือสับเข้าที่ต้นคอ รปภ. ทั้งสองจนล้มฟุบลงราวกับสายฟ้าแล่บ คราวนี้เธอหยิบเอากระบองที่รปถเหน็บเอวมาเสริมการแสดงโดยเริ่มจากการเลีย กระบองนั้นอย่างช้า ๆ ด้วยแววตาหื่นกระหายพลางสบตาผู้ชมเพศชายไปทั่ว เริ่มมีคนเดินหนีเพราะทนดูต่อไม่ไหวแม้ใจจะขาด เพราะท่าทีของเธอดูไม่น่าไว้ใจมาก ๆ เหมือนนักมายากลที่กำลังหาอาสาสมัครมามีส่วนร่วมในการแสดง อาณาเขตที่คนแตกวงขยายกว้างขึ้น
: J/ G: @ Y- R8 ^ `" u
, h4 [' z x0 ~6 x; J
' o6 X! p2 s* f5 h; W1 C“ยัด เข้าไป” ปรียาในสภาพหุ่นเชิดตอบรับคำสั่งทันที เธอใช้มือหงายกระบองรปภ.ตั้งฉากกับพื้น แล้วจึงค่อย ๆ นั่งคร่อมกดกระบองเข้าร่องสวาทเข้าไปจนมิดด้ามต่อหน้าธารกำนัล ยังไม่พอ เธอเริ่มนั่งรูดขย่มกระบองเข้า ๆ ออก ๆ จนกระบองฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหงี่หล่อลื่น ยิ่งมีเสียงเพลงแดนซ์จากมือมือที่เธอเปิดประกอบด้วยแล้ว พาลทำให้รู้สึกว่านี่คือโชว์พัฒน์พงศ์แบบเดินสายแสดงทั่วประเทศ
/ v# Q" a$ A5 G2 s s/ L q
* T* q4 C- h: o3 H3 [6 y7 ?! |8 |3 P( f; @. ~4 A; a
“ขอ สมูธตี้กล้วยหอมครับ” ผมพูดกับบริกร อยากได้เครื่องดื่มเย็นตบท้ายสักหน่อยหลังจากทานของหวานเต็มอิ่ม เอาล่ะ วันนี้ควรพอแค่นี้ได้แล้ว สิ่งที่ปรียาเคยทำกับผมได้ถูกชำระทั้งต้นทั้งดอกเป็นที่เรียบร้อย เมื่อเธอได้สติคืนมาเธอจะรู้ว่ามันน่าอายแค่ไหน อาจจะอยากฆ่าตัวตายล้างอายไปเลยก็ได้ แต่ถ้าจะทำจริง ๆ ผมก็คงไม่รู้สึกผิดเพราะผมไม่ได้บังคับให้เธอไปตายซะหน่อย และอีกอย่างเธอก็มีส่วนทำให้ผมเคยฆ่าตัวตายเช่นกัน
; E, x2 {2 I! y9 M% ]" _ V( C0 D
6 W+ ?. \! r$ ]8 d
ให้ ตายสิ...ผมเพิ่งสังเกตว่าคนในร้านพร้อมใจเกาะกระจกดูชมการแสดงสดของปรียา อย่างเนืองแน่น จนเรียกได้ว่าคนเกือบทั้งร้าน เทกันไปกระจุกตัวอยู่บริเวณหน้ากระจกราวกับร้านลาดเอียง บางคนยังมีหน้าถือเครื่องดื่ม ดูไปด้วยดื่มไปด้วยอีกนะ เชื่อเค้าเลย เอาเถอะ อยากทำอะไรก็ทำไปนะพวกมนุษย์กิเลสหนา ผมจะกลับบ้านแล้ว วันนี้ผมพอใจกับภารกิจและผลลัพธ์เป็นอย่างมาก
8 v! K* Q* W: T I! `/ e( W" w+ j- O% J0 j* N! R2 G
9 O) Q- g% d) p- K j" u“115 บาท” ครับ บริกรส่งแก้วสมูธตี้ให้ผม ผมส่งเงินให้พร้อมรอยยิ้ม และขณะที่ผมหันหลังให้เคาน์เตอร์เพื่อเดินออกจากร้านนั่นเอง....
3 W# R# [; `8 @0 I5 Z
: x) ]8 a- h0 y9 u$ q8 a
/ P5 Y# f5 e5 y. L# G“หน้า ยังเด็กอยู่เลยมีปัญญามากินร้านแพง ๆ ลูกคนรวยอย่างพวกมึงก็ได้แต่แบมือขอพ่อแม่กินไปวัน ๆ ไม่แฟร์เลยไอ้เหี้ยเอ้ย เห็นหน้ามึงแล้วหมั่นไส้ว่ะ แอบถุยเสลดลงไปปั่นรวมด้วย ตอนแม่งกินจะทำหน้ายังไงนะ ฮ่า ๆ”
0 T) R! Q7 G( A: d+ \+ m9 f1 U# J) V$ H) C. c
) ~; J8 Q. f5 y/ {# z* dบาง ทีการมีพลังพิเศษในยินเสียงข้างในใจผู้อื่น อาจทำให้เป็นทุกข์จากการรู้ว่าแท้ที่จริงคนรอบข้างคิดยังไงกับเรา ใช่ มันก็ถูก แต่ที่แน่ ๆ ครั้งนี้มันมีประโยชน์มากกว่าโทษเนื่องจากเมื่อกี้ผมเกือบจะดื่มสมูธตี้ผสม เสลดเข้าไปแล้ว ไอ้นี่มันร้ายนัก ที่จริงแล้ว ผมไม่ได้รวยหรือดูดีขึ้นจากชาติตระกูลหรอกนะ สร้างมาด้วยตัวเองทั้งนั้นจากการใช้พลังพิเศษนี่แหละ เอาไว้วันหลังจะเล่าให้คุณฟังแล้วกัน แต่ตอนนี้ต้องขอจัดการกับไอ้หมอนี่ก่อน เรื่องนี้ผมถือว่าร้ายแรง และมันไม่สมควรจะได้ทำงานที่นี่อีกต่อไป
. i& d; n( h% c* u! X' ]3 B/ E6 Q$ I. d, @& }
ผมเดินย้อนกลับไปที่เคาน์เตอร์หาบริกร4 R+ L# \! o- Q) ^/ d3 r' r9 E8 a& y
' Q% [, T4 T: J" m, {- ?4 b$ J“ม...มีอะไรหรือเปล่าครับ” มันท่าทางตื่น ๆ สงสัยคงไม่แน่ใจว่าผมจะรู้ว่ามันทำอะไรไว้หรือเปล่า
! i: J& X- u* r3 J9 \1 w3 Z1 i, W( L$ J3 g$ Z6 b9 v
' w1 h3 _. d7 G6 p8 G2 W' [2 wผมจ้องหน้าบริกรนิ่ง ๆ และถ่ายทอดคำสั่งผ่านกระแสจิตว่า “ลงไปเย็ดอีปรียาตรงลานหน้าห้างจนกว่ามึงจะน้ำแตก เดี๋ยวนี้ ไปซะ”" @4 x# z7 ~, R& k& k E
: _3 }3 R7 O1 o i8 D/ B
0 I+ y: [4 o4 H8 @' C
สิ้น คำสั่ง บริกรหนุ่มอายุราว ยี่สิบกลาง ๆ รูปร่างสันทัดค่อนข้างเตี้ยแต่ตัวตันบึกบึน หน้าตาบ้าน ๆ ก็เดินออกนอกร้านไปเงียบ ๆ ผมใช้กระแสจิตจับความเคลื่อนไหวควบคุมมันไปตลอดทาง จนเมื่อถึงหน้าห้าง ผมก็สั่งให้มันวิ่งฝ่าฝูงชนไปด้วยแก้ผ้าไปด้วยจนเหลือแต่กางเกงในสีขาวตัว เดียว เมื่อถึงตัวปรียากลางวง ทุกคนก็คงเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มีคนพยายามจะเข้ามาดึงตัวบริกรหนุ่มออกก่อนที่เหตุการณ์จะต่ำเตี้ย เดียรัจฉานไปมากกว่านี้- D3 L* \; M7 A- M
, O1 I! {) ^8 J) ?9 P
7 {1 w6 k, \# r3 N% p, o* b4 Cแต่ ระดับผมแล้วเรื่องแค่นี้ไม่มีพลาด ผมฝึกพลังที่ได้มาจนคุ้นเคยมากพอที่จะดัดแปลงให้ใช้ประโยชน์ได้หลายรูปแบบ รวมถึงขยายขอบเขตอำนาจพลังด้วย คราวนี้ผมสั่งควบคุมผู้ชายที่ยังยืนดูอยู่รอบ ๆ ล้อมตัวเป็นกำแพงป้องกัน ไม่ให้ใครขัดขวางการฉายหนังสดระหว่างนังปรียากับบริกรหนุ่ม คนดูกลุ่มนี้มันมาขอดูฟรีนานแล้ว และตอนในนี้ผมว่าพวกมันควรจะตอบแทนผมบ้างด้วยการยอมเป็นหุ่นเชิดชั่วคราว3 ~$ m" I( O9 ]$ M/ `0 W
! h$ A/ u- |* v3 b& x
0 G' @; f2 q! F$ t0 }6 t$ bปรียา เดินเข้าไปรูดกางเกงในสีขาวของบริกรหนุ่มลงอย่างรวดเร็ว เธอดูดควยอย่างหื่นกระหาย ผมว่าบริกรหน้าตาบ้าน ๆ อย่างมันได้มีโอกาสร่วมรักกับปรียาซึ่งเป็นผู้หญิงผิวสวยหน้าตาดี ผมก็ถือว่าเป็นบุญของมันแล้วนะ ปรียาดูดจนควยของบริกรหนุ่มผงาดตัวขึ้นเรื่อย ๆ ช่างเป็นควยที่ดำมะเมื่อม ปลายเบ่งบานดูแข็งแรงน่าเกรงขามตามแบบฉบับหนุ่มอีสาน ทันทีที่แข็งเต็มที่ผมก็สั่งให้ทั้งสองเย็ดท่าหมาทันที ประโปกไข่สีคล้ำของบริกรหนุ่มกระทบเด้งเข้าออกตามแรงกระแทกเป็นจังหวะ ทวีความแรงขึ้นเรื่อย ๆ ชาวบ้าน แม่ค้าหลายคนในละแวกนั้นเริ่มโห่ร้องดุด่า ขว้างปาสิ่งของด้วยความไม่พอใจ แนวล้อมของผมต้องช่วยป้องกันไม่ให้คนพวกนี้ก่อกวนการสมสู่ระหว่างปรียากับ บริกรหนุ่ม
" s# d8 `. P! s8 Y9 q! Q s4 b. p* W2 O) n- x6 D( {+ N
“อีจัญไร อีกาลีบ้านกาลีเมือง!!”) Y: T8 s4 O; _9 }
/ ?7 y$ V/ n; P% C5 r% F“ไอ้พวกเหี้ย เลิกทำตัวเป็นสัตว์ได้แล้ว”- x6 r2 }8 G7 ^) d# Q0 C& u7 P, A: D
6 h: f& ~3 G2 o2 d7 T5 t“พวกมึงจะดูมันทำไม ทำไมไม่ช่วยกันห้าม ยังเป็นคนอยู่รึเปล่า”
2 s* [3 y+ M) K1 ?9 n; D2 x5 y3 M- Q7 n0 h$ p5 M
; e1 g( _2 r1 a
กลุ่ม ผู้ต่อต้านเริ่มขว้างปาวัตถุรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เช่นใช้ก้อนหิน ใช้ไม้พลองไล่ตีคนขัดขวาง ไม่ได้การแล้ว แนวป้องกันของผมคงอยู่ได้ไม่นานนัก เร่งมือหน่อยสิวะไอ้หนุ่ม ผมเปลี่ยนคำสั่งให้มันเอาท่านอนหงายธรรมดา แล้วจับยกขาปรียาขึ้นพาดบ่า คงไม่ลำบากสำหรับหนุ่มอีสานบึกบึนอย่างมัน ตอนนี้ผมต้องการให้มันรีบเย็ดกันท่าสะดวก ๆ เสร็จกันเร็ว ๆ ผมจะได้รีบไป ถ้าไม่เสร็จมันจะค้างคาใจผม ดีไม่ดีจะค้างคาใจสองคนนั้นด้วยที่เย็ดไม่เสร็จ
* q$ d. F4 D& Z. n, o" x3 S
& q9 p$ {2 W; X2 \( I. m0 k3 j* d2 V' G) J( y* V! C
ผมควบคุมคำพูดของสองคนนั้น เพื่อช่วยส่งเสริมความเสียวแก่กันและกันมากขึ้น
4 t9 I- {2 e- d/ Z" v- w7 y- e q, _ n1 O; H, z
, U. ~1 S N* e# v- v" J- l
“น้องครับ เกิดมาผมยังไม่เคยเย็ดผู้หญิงคนไหนขาวสวย หีฟิตสีชมพูสะอาดแบบน้องมาก่อนเลยครับ”
7 v- b+ v) z# Q. Q, I
1 J' W# h3 J: ~# b& B2 L+ {/ o0 I+ k) t1 a0 Z C3 m' `7 s
“พี่คะ เย็ดหนูแรง ๆ เลยค่ะ คิดว่าหนูเป็นเมียพี่หรือเป็นกะหรี่ชั่วคราวก็ได้ แตกในลึก ๆ เลยนะคะ”
" P9 u8 m4 \. r) h
; w# {/ S9 Q# Z U. q
5 a @6 n. e: L' D$ E8 B2 V6 w, {) `ได้ผลแฮะ สองคนนั้นดูจะเสียวเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว- L8 |5 j3 T- u7 @3 H2 k' M
; c( H3 @& N% e ]9 e! a3 D) u; }
: M! a# z* a( {2 ?: D“โอย ไม่ไหวแล้ว จะแตกแล้ว โอ้ว ๆ ๆ” ไอ้หนุ่มบริกรหดเกร็งตัว ฉีดน้ำเชื้อเข้าไปในร่องหีปรียาสุดแรง ผมหลับตาแล้วใช้ “ดวงตาจิต” ดูภาพหน้าหีของปรียา ซึ่งบัดนี้กำลังนอนขมิบกลีบหีด้วยความอ่อนแรง บริกรหนุ่มชักลำควยออกมาดัง ผลั้วะ พร้อมกับมีน้ำเชื้อที่มันแตกในเอาไว้ไหลย้อยผ่านร่องหีลามไปถึงง่ามตูดปรียา เป็นภาพที่ยั่วอารมณ์น่าบันทึกเทปส่งทำหนังแผ่นเหลือเกิน เสียดายที่ความสามารถผมยังทำไม่ได้ขั้นนั้นและมีสิทธิ์เห็นคนเดียว แหม อยากแบ่งภาพนี้เป็นการขอบคุณแนวร่วมป้องกันของผมซะจริง ๆ
: j3 C$ m, S2 E, e
$ T9 G2 N/ ?, H' r- l# s" |- z/ t8 ^4 i0 u2 _
“เฮือก..” ผมรู้สึกเย็นวูบที่หน้าผาก เกิดอาการหน้ามืด ทรุดตัวลงเล็กน้อย คงเป็นเพราะวันนี้ใช้พลังกับคนมากเกินไป ตอนนี้ผมคืนสติให้กับทุกคน ให้พวกมันรู้ตัวว่าทำเรื่องอุบาทว์อะไรลงไปบ้าง ตำรวจเริ่มเข้ามาเคลียร์พื้นที่ เกิดเหตุชุลมุนชกต่อยกันระหว่างแนวร่วมป้องกันกับกลุ่มผู้ต่อต้าน ผมอยากจะสะกดจิตให้ทุกคนสงบจิตใจลงเหมือนกันแต่วันนี้ไม่ไหวแล้วจริง ๆ เชิญพวกมึงแก้ไขปัญหากันเองตามมีตามเกิดก็แล้วกัน
! d0 w4 L; z( d" ~1 q1 ^; [, x4 @2 ~% G" v: Q& L- j3 E
& V8 k/ u. P! x3 u& Y, I7 g7 Z
สำหรับปรียา ผมลบความทรงจำในส่วนที่เธอได้พบกับผมวันนี้ เพราะผมยังไม่อยากให้ใครก็ตามรู้ว่าตอนนี้ผมเปลี่ยนไปแค่ไหน และกำลังคิดจะทำอะไรต่อไป @6 `/ E! m" @0 P8 k
.) D* l$ X7 f; \7 _% J
.- N; ^+ q7 v6 b
- M' l7 I1 f Pจบตอนที่ 1 เหตุอุบาทว์หน้าห้าง |
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2015-8-22 17:34:13
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2015-8-22 17:46:28
โพสต์ 2015-8-22 21:14:39
โพสต์ 2015-9-1 20:22:10
โพสต์ 2015-9-2 14:15:55
โพสต์ 2015-9-2 20:42:46
