สะดุดรักทหารอากาศเข้าเต็มๆ
ลุงผมเป็นทหารอากาศที่กำลังจะปลดเกษียณครับ ลุงจึงจัดงานเลี้ยงเฉพาะญาติ และเพื่อนที่สนิทกัน ผมเองก็ต้องไปด้วย โดยวันนั้นงานได้จัดขึ้นที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งละแวกลำลูกกา ผมไปถึงตอนเกือบบ่ายโมง ทั้งๆที่งานเริ่มตอนสิบเอ็ดโมง เพราะฉะนั้นตอนที่ผมไปถึง สายตาทุกคู่จึงต้องมองมาที่ผม ผมเข้าไปไหว้ลุงป้า และญาติๆ ลุงถือโอกาสแนะนำผมกับบรรดาเพื่อนๆทหารและคนอื่นๆ ให้รู้จัก ถ้าจะแนะนำเฉยๆ ผมคงไม่รู้สึกอายอะไรมากมาย แต่นี่ลุงกลับบอกว่าผมยังไม่มีเมีย ใครมีลูกหลานสวยๆ ก็ให้พามารู้จักกันหน่อย ผมมองไปที่ทุกคนด้วยความเขินอาย หลายคนที่นั่น มีทั้งอายุรุ่นเดียวกันกับลุงผม และอ่อนกว่าจนถึงรุ่นผมก็มี ผมสะดุดตาอยู่คนหนึ่ง ตัดผมรองทรงหน้าตาดี นั่งอมยิ้มอยู่ในกลุ่มทหารอากาศรุ่นลูกของลุงผม เหมือนมันจะมีอะไรที่ตรงกันบอกไม่ถูก สายตาที่เค้ามองมามันใช่แน่ๆ ถ้าเป็นงั้นจริง ผมก็ถือว่าได้ของชิ้นโบว์แดงเลยทีเดียว ลุงเห็นผมอายๆ จึงบอกให้ไปหาที่นั่ง ซึ่งตรงที่ญาติๆนั่งมันก็เต็มแล้ว ผมยืนเก้ๆกังๆ บอกกับตัวเองว่าต่อไปอย่ามาสายอีกเด็ดขาด มันโครตอึดอัดเลย จนกระทั่งมีมือหนึ่งยกขึ้นเรียกผมให้ไปนั่งเพราะมีที่ว่างอยู่ ผมแทบละลาย หนุ่มทหารอากาศคนนั้นเอง ผมจำใจเดินไปนั่ง เค้าบริการเทน้ำ หาถ้วยช้อนใหม่มาให้ใช้ ผมนั่งกินด้วยความประหม่า เพราะทั้งโต๊ะนั้นมีแต่หนุ่มๆ ทหารอากาศทั้งนั้นเลย หนุ่มรูปหล่อเริ่มชวนผมคุย ทำความรู้จัก เค้าชื่อ "ตอง" อายุน้อยกว่าผมเกือบห้าปี ยศ เรืออากาศโท ตองคุยเก่งมาก ชวนผมให้มีส่วนร่วมในวงสนทนาในกลุ่มของเค้าได้เป็นอย่างดี ยิ่งเวลาผ่านไป ผมยิ่งรู้สึกถึงความพิเศษในตัวน้องตองมากขึ้น ไม่อยากเป็นคนที่รู้จักกันแค่วันเดียว ช่วงเวลาที่มีความสุขมักผ่านไปเร็ว หลายต่อหลายคนเริ่มทยอยกลับ โต๊ะเราก็เช่นกัน กลับกันจนเกือบหมด ผมขอตัวไปคุยกับญาติๆสักครู่ เค้าก็จะกลับกันแล้ว ผมลุกขึ้นมองไปที่โต๊ะ เห็นตองนั่งอยู่คนเดียว จึงลาลุง และญาติๆ ตรงนั้น แล้วเดินไปหาตอง"อ้าวตองยังไม่กลับเหรอ"
"เพื่อนชวนเหมือนกัน แต่ติดนี่อยู่ พี่ลืมวางไว้ ผมกลัวจะหายเลยถือไว้ให้"
ตองยื่นโทรศัพท์ของผมที่เผลอวางไว้ให้ผม
"เออใช่นี่ ขอบใจมากน่ะ พี่ลืมไปเลย แล้วนี้จะกลับเลยมั้ย นั่งรถอะไรมาหรอ"
"ผมเอารถมาครับ"
เราเดินมาที่ลานจอดรถด้วยกัน ตองมาส่งผมที่รถ ผมอยากขอเบอร์ใจจะขาด แต่ไม่กล้า กลัวไม่ใช่แล้วจะกระทบไปถึงลุงผม แต่แล้ว ขณะที่กำลังจะปิดประตูรถ ตองก็เอ่ยขึ้นมาว่า
"พี่ผมขอยืมโทรศัพท์หน่อยสิ พอดีแบตผมหมด"
ผมยื่นโทรศัพท์ส่งให้ตองไป ตองยืนกดตัวเลขอยู่เดี๋ยวนึง เสียงเรียกก็ดังขึ้นจากเครื่องที่อยู่ในกระเป๋าของตอง ตองกดวางสาย แล้วยื่นคืนให้ผม ผมก็งง
"สายไม่ว่างเหรอ โทรเร็วจัง"
"เปล่าครับ โทรติดแล้ว ขอบคุณครับ ขับรถดีๆหล่ะ"
ตองปิดประตูรถให้ผมขับออกไป ผมยังงงไม่หาย แต่ยังเสียดายที่ไม่ได้รู้จักตองต่อไป ขณะที่ขับรถออกไปได้ไม่ถึงห้านาที ก็มีสายเข้ามา เบอร์ใครไม่รู้ แต่ผมก็กดรับ
"ผมตองน่ะ ถึงไหนแล้วครับ"
ผมอึ้งไปชั่วครู่ ตองรู้เบอร์ได้ไง พยายามลำดับเหตุการณ์ดู นึกได้ว่าต้องตอนที่ตองยืมโทรแน่ๆ ผมอมยิ้มให้กับความแสนกลของตอง เราคุยกันไปร่วมสิบนาที
"พี่ไปหาหนังดูกันมั้ย"
เรานัดเจอกันที่ห้างแถวนั้นทันที
ถ้าจะนับชั่วโมงที่เรารู้จักกัน มันก็ดูน้อยนิด แต่ผมกลับรู้สึกว่าเราสนิทและคุ้นเคยกันมาพอสมควร ผมมีความสุขขึ้นมาในทุกอริยาบท เราใช้เวลาดูหนัง แล้วก็กินข้าวกันต่อจนเกือบห้างปิด ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน พอถึงบ้านตองโทรมาคุยกับผมอีกร่วมชั่วโมงทางโปรแกรมไลน์ ส่งให้คืนนั้นผมนอนหลับฝันดีทั้งคืน หลั หลังจากนั้นมีอะไรกันเล่ามาเดี๋ยวนี้เลยขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุนนะคับ เอาอีก{:5_130:} ถ้าเริ่มรักกัน ก็รักกันนาน ๆ นะคับ ถ้าเป็นแค่พี่น้องก็ดูแลกันดี ๆ นะคับ มีต่อป่าวครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ อยากรู้เรื่องมากกว่านี้ น่ารักดีคับ รออ่านอยู่นะ ขอบคุณคับ ขอบคุนคับ น่ารักมากเลย ขอบคุณครับ {:5_138:}{:5_138:}{:5_138:}{:5_138:}{:5_138:}
ต้องมีต่ออีกแน่ๆ มาลงโดยด่วยเลยครับ สายของวันรุ่งขึ้น ผมถูกปลุกด้วยเสียงเรียกให้รับสายจากตอง ผมงัวเงียกดรับ แต่ไม่ให้เห็นสภาพหน้าตาของคนตื่นนอนใหม่ๆให้อีกฝ่ายหนึ่งเห็น จนตองขอร้องผมจึงต้องหันกล้องเข้าหน้า เสียงตองหัวเราะร่วน
"ก็น่ารักดีนี่ครับ ไม่เห็นน่าเกียจอะไรเลย"
ตองอาจจะแค่ปากหวาน ผมจึงขอตัวไปล้างหน้าล้างตาซะก่อน แล้วกลับมานอนคุยต่อ คุยไปได้พักใหญ่ ตองบอกหิวข้าวแล้ว จะมารับผมออกไปกินข้าว ให้ผมอาบน้ำแต่งตัวรอ อีกหนึ่งชั่วโมงเจอกัน แล้วตองก็วางสาย โดยไม่รอคำตอบผมแต่อย่างใด
ไม่ทันถึงชั่วโมง ตองโทรมาบอกถึงแล้ว ผมจึงรีบแต่งตัวลงไปขึ้นรถตองที่จอดรออยู่แล้วออกไป ตองพาผมขับไปกินข้าวที่ร้านแถวบางขุนเทียน ซึ่งไกลจากที่ๆอยู่มาก ตองให้เหตุผลที่ทำให้ผมกระชุ่มกระชวยใจขึ้นมาว่า
"อยากหาที่นั่งเงียบๆกินข้าวกัน"
แต่พอไปถึง คนไม่ต่างไปจากห้างกลางเมืองเลย แต่เราก็ได้นั่งกินลมชมวิว สร้างบรรยากาศได้ดี ผมเลยอิ่มทั้งท้องและทั้งใจ ผมอยู่กับตองทั้งวัน ตองเริ่มถึงเนื้อถึงตัวผมมากขึ้น เดินก็จะโอบไหล่ผม ผมรับรู้ถึงสิ่งที่อยู่ภายในใจของตอง ตองเองก็คงรู้สึกเช่นกัน ตองขับรถมาส่งผมที่คอนโดตอนเกือบสี่ทุ่ม ผมอยากจะชวนขึ้นมาบนห้องใจจะขาด แต่ก็อย่างว่า กับบางคนเราก็จะรู้สึกดีแค่ได้อยู่ด้วยกันโดยที่ไม่ต้องมีอะไรกันก็ได้
หลังจากนั้นเราไม่ได้เจอกันสองวัน แต่ก็ได้คุยกันทุกเช้า กลางวัน และก่อนนอนทุกวัน จนเช้าวันที่สาม ตองโทรมาปลุกผมไปทำงานเหมือนสองวันแรก แต่เช้านี้ตองมาแปลก บอกให้ผมนั่งแท็กซี่ไปทำงาน แล้วตอนเย็นตองจะไปรับเอง ถึงตอนเย็นเลิกงาน ตองจอดรถรอผมบนลานจอดบนตึกที่ทำงานผม ผมเดินไปหาเปิดประตูเข้าไปนั่งข้าง ห็นตองมาในชุดทหารอากาศสีกรมท่า ขนาดพอดีตัว ผมถึงกับตะลึงในความเท่ห์ ตองดูดีมาก ผมลอบมองลงต่ำ เห็นเป้ากางเกงฟิตตุงแน่น ใจเต้นเป็นรัวกลองขึ้นมาทันที ตองถามว่าอยากกินอะไร วันนี้ตองเลี้ยงไม่อั้น ผมยิ้มถามว่า"ทำไม" ตองควักบัตรประชาชนออกจากกระเป๋าส่งให้ผมดู
"วันเกิดตองนี่"
ตองยิ้มพยักหน้าถามถึงคำตอบว่าจะกินอะไรดี
"ทำไมตองไม่บอกพี่ล่วงหน้าล่ะ จะได้หาของขวัญไว้ให้"
"ไม่ต้องเตรียมให้ยุ่งยากหรอกครับ ของขวัญผมไม่ค่อยอยากจะได้ แต่ถ้าพี่จะให้ก็ขอเป็นอย่างอื่นล่ะกัน.."
ตองพูดแล้วหยุดแค่นั้น อมยิ้มขับรถออกจากตึกไป ผมนั่งมองหน้าตอง หาความหมายของคำพูดเมื่อครู่ของตอง
"ว่าไง กินไรดีครับ"
"ตามใจเจ้าภาพล่ะกัน"
ผมยังนั่งหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ หรือว่าตองอยากจะได้..เฮ้อจะเป็นไปได้เหรอ ผมไม่อยากคิดต่อ เลยปล่อยให้มันเป็นไปตามจังหวะที่ควรจะป็น ตองพาผมเข้าห้าง มาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นหรู ความหล่อเท่ห์บวกกับชุดเครื่องแบบที่ใส่ ทำให้ตองถูกมองโดยสาวๆ และไม่สาว จนผมชักจะหึงขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ผมอวยพรให้ตองโดยไม่มีอะไรให้ ตองพาผมออกจากห้างหลังจากกินเสร็จ ระหว่างทางตองถามว่า
"พี่..ยังอยากให้ของขวัญผมอยู่รึเปล่า"
"ให้สิ เดี๋ยวขอเป็นพรุ่งนี้น่ะ พี่หาซื้อให้"
"ไม่เอาครับ อยากได้วันนี้"
ก็แล้วไม่บอกตั้งแต่อยู่ในห้าง จะได้ดูให้
"วันนี้คงซื้ออะไรไม่ทันแล้วล่ะ ทำไงดี"
"งั้นคืนนี้ผมไม่กลับไปนอนบ้านน่ะ"
เอาหล่ะสิ ตองชักมาไม่อ้อมแล้ว ผมก็เริ่มรู้ตัวเหมือนกัน
"แล้วตองจะไปนอนไหนหล่ะ บ้านเพื่อนๆเหรอ"
ผมก็แกล้งตีหน้าทำไม่รู้ไม่ชี้ไปงั้น
"นอนกับพี่น่ะแหล่ะ"
ถึงแม้ผมจะรู้ตัวขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ก็อดตื่นเต้นไม่ได้ เลยทำตัวไม่ถูก จนอีกฝ่ายจับพิรุดได้
"โอเคน่ะ ผมจะได้โทรบอกที่บ้าน"
พูดจบตองก็หยิบโทรศัพท์โทรไปบอกที่บ้านเรียบร้อย หลังจากถึงห้อง อาบน้ำอาบท่ากันเสร็จแล้ว ตองกับผมก็นอนคุยกันบนเตียง ตองคุยไปก็เริ่มขยับตัวเข้ามาชิด ตองจับมือผมกุมไว้ใต้ผ้าห่มผืนหนา ผมไม่ขัดขืน ปล่อยให้มันเป็นไป ถ้าใจเราตรงกัน สักพัก ตองก็ปล่อยมือผม แล้วดึงแขนเข้าสอดใต้ซอกคอผม กระชับร่างผมเข้ามากอดกระชับแน่น หลังจากนั้นอารมณ์เราทั้งสองก็ถูกปลดปล่อย ตองล่วงล้ำแทรกแก่นกายเข้ามาในร่างผม สัมผัสที่เกิดขึ้น ผมบอกได้เลยว่าแตกต่างจากคนอื่นๆ นี่หรือที่เรียกว่า "เกิดจากความรัก" เพราะมันมีความสุขแผ่ซ่านไปทุกกระเบียดนิ้วทั้งกายและใจ ถึงแม้จะจบเกมส์ แต่เรายังก่ายกอดมอบไออุ่นให้แก่กันและกันจนไฟลุกโชนขึ้นมาอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า จนถึงเช้า หลังจากคืนนั้น ผมกับตองก็ตกลงเป็นแฟนกัน จนถึงทุกวันนี้ครับ... ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ มาต่อเร็วๆเลย ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันดีๆครับ