เรื่องเล่าของคนถูกทิ้ง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ภูตะวัน เมื่อ 2011-4-3 17:42เรื่องเล่าของคนถูกทิ้ง
ผมอ่านบทความนี้แล้วรู้สึกประทับใจมากมายคับ เลยนำบทความนี้มาให้เพื่อนอ่านดูนะคับ
ผมว่าเป็นบทความที่ดี ครับ มีประโชยน์ เพื่อเป็นแนวทางหรือสิ่งที่คอยเตือนเราในการดำเนินชีวิตรัก
เรื่องเล่าของคนถูกทิ้ง
ผมเป็นคนนึง ที่เพิ่งถูกแฟนทิ้งคงมีคนหลายๆคนที่เคยถูกทิ้งเหมือนผมผมจึง เล่าเรื่องนี้เพื่อเป็นอุธาหรณ์เพราะไม่อยากให้ใครต้องเจ็บปวดเหมือน ผมผมคบกับเธอมาร่วม 11ปี แต่..... เธอเพิ่งทิ้งผมไปเมื่ออาทิตย์ก่อนผม พยายามพูดโน้มน้าวให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่เธอก็ไม่ยอมเธอให้เหตุผลว่า ถ้าผม "ดี พอ" เธอคงไม่ทิ้งผมหรอกผมไม่ รู้ว่า คำว่า "ดีพอ" ที่เธอพูดถึงนั้น ต้องดีแค่ไหน? ดีเรื่องอะไร? ต้องดีกว่าใคร?จนผม ได้ทบทวนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่ผ่านมาผมพอจะเข้าใจแล้วว่า คำว่า "ดี พอ"ที่เธอ พูดถึงนั้นคืออะไร......... !นั่นคือ ผมละเลยเธอมากจนเกินไป จากอดีตที่เคยไปเที่ยวดูหนัง กินข้าว ไหว้พระด้วย กันเกือบทุกอาทิตย์แต่ช่วงที่ผ่านมาผมแทบไม่เคยพาเธอไปเที่ยวไหนเลยเกือบ
1ปี เต็มและ นั่นคือสิ่งที่ผิดมหันต์ จากที่เคยเจอกันบ่อยๆ กลายเป็นน้อยลงความ เหินห่างทำให้เธอแกร่งขึ้นลืมเราง่ายขึ้น และมีโอกาสเจอกับคนอื่นมากขึ้นยิ่ง ช่วงที่ผ่านมาเศรษฐกิจย่ำแย่ร้านอาหารที่ผมเปิดก็ได้ปิด กิจการลงเพราะความผิด พลาดของตัวผมเองทำให้การเงินของผมเข้าขั้นย่ำแย่ และจากอดีตที่ผ่านมานั้นผมไม่ ใช่ผู้ชายที่ดีนัก แต่เธอก็ช่วยเหลือผมจนเรียกได้ว่าเงินที่เธอหามาได้นั้นให้ผมหมด ยังไม่หมดเท่านี้แต่ผมจะเล่าแค่บางส่วนนะครับ เพราะมันเยอะมากเธอ ช่วยงานที่ร้านผมหลังเลิกงานตอน เย็นทุกวัน(ตอนร้านยังเปิดอยู่)เธอทำงานบ้าน ซักเสื้อผ้า ผ้าปูที่นอน ล้างจานปัดกวาดห้องนอน ฯลฯเธอทำ ทุกอย่างให้ผมจนผมรับรู้ได้ว่าผมโชคดีที่สุดที่ได้เธอคนนี้อยู่เคียงข้างผมตั้งใจจะแต่งงานให้ได้ภายในปีนี้ ผมอยากพาเธอไปเที่ยวที่ต่างประเทศ(ถ้าผมทำได้)ผมอยากพาเธอไปเที่ยวในที่ที่เธอไม่เคยไปแต่มันพังแล้ว.......เพราะตัวผมเอง (Y^Y) และ บางอย่างที่ทำร้ายเรามากขึ้นไปอีก.......คือความดีที่เธอเคยทำให้ผมมันกลับมาทำร้ายผมมากขึ้นไป อีก เหตุเพราะคือไม่ว่า ผม จะซักผ้า ดูTV เล่นคอมฯ อานหนังสือ ฯลฯ ทุกอิริยาบถในชีวิตที่ผ่านมานั้นผมเห็นเธอเสมอผมเห็นภาพเธอในทุกๆที่ ผมเห็นเธอยิ้ม เห็นเธอนั่ง เห็นเธอดูTV เห็นเธอกินข้าวผมลองเอื้อมมือไปจับ แต่มันก็เป็นความว่างเปล่า น้ำตาผมไหลตลอด
เวลาที่คิดถึงเธอแล้วก็ มีสิ่งหนึ่งที่ตอกย้ำผมลงไปอีกคือ เธอเริ่มมีคนอื่นเข้ามา ตั้งแต่เดือนก่อน ผมปวดใจมาก ผมไม่ เคยทำร้ายเธอแบบนี้ผมไว้ใจเธอเสมอมา แต่ความไว้ใจที่ผมมีให้เธอ เธอกลับนำไปใช้ในทางที่ผิดนี่คงเป็นอีกเหตุผลที่เธอเปลี่ยนไป แต่นั่นไม่สำคัญหรอกเพราะ.... ถ้าผม "ดีพอ" เธอคงไม่ทิ้งผมไปแบบนี้การกิน ข้าวคนเดียว การดูหนังคนเดียวการเดินคนเดียว ในช่วงเวลาแบบนี้มันเป็นช่วงที่เจ็บปวดที่สุดและที่ สำคัญ คือการสูญเสียจุดมุ่งหมายที่จะทำเพื่อเธอคนนั้น มันต้องจบลงก่อนเวลาอันควร"ถ้าผมสามารถแก้ตัวใหม่ได้ ผมจะทำมันให้ดีกว่าเดิมผมหวังให้เธอเห็นข้อความนี้และ หวังให้เธอยอมให้โอกาสผมอีกครั้งก่อนที่ความรู้สึกของเราจะจางลงไป
มากกว่านี้และผมสัญญาว่าผมจะทำให้"ดีพอ" กับความ "พอดี" เท่าที่เธอจะมีความสุขได้"ถึงผู้อ่านทุกท่าน
: จง เอาใจใส่ดูแลความรักที่มีก่อนที่จะไม่มีความรักให้ดูแล ความ รักให้ความสุขกับเราได้ แต่ ความรักก็ทำร้ายเราได้เช่นกันจงหัน หน้าคุยกันก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้เจอหน้ากัน ถ้าคุณไม่พูดต่อให้ อีก 10 ปี อีกฝ่ายก็ไม่มีวันรู้ว่าคุณคิดอะไร คับข้องใจอะไรเพราะ ถ้าเวลาผ่านไปเพียงแค่ 1 เดือน มันอาจลบเวลา 11ปี ที่ผ่านมาของคุณได้
ขอขอบคุณเจ้าของบทความ (ขออภัยผมไม่รู้จักชื่อ)
ขอให้อย่าเจอแบบนี้นะครับ โชคดี{:1_1:} ขอบคุณครับพี่ ที่แบ่งเรื่องดีๆครับ
หน้า:
[1]