เวรกรรมมีจริง
ตอนนี้ ฉันอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่มีเพื่อนใจ ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง ฉันเฝ้าครุ่นคิดหาเหตุและผล นึกถึงความเป็นมาในอดีต ...ฉันช่างเลือก ฉันเลือกได้ อยากจะรักใครฉันก็รัก อยากจะเลิกกับใครฉันก็เลิก มีใครมาตามจีบมาหลงรักฉันเชิดใส่ ฉันไม่เคยแคร์ความรู้สึกเขาเหล่านั้น ถ้าฉันไม่สนใจ หรือทำไม่ถูกใจ ฉันไม่รีรอที่จะเดินหนีเดินจากไปอย่างไม่ใยดี แล้วไปมีคนใหม่ที่ดีกว่าที่ถูกใจกว่า แม้ว่าคนที่ถูกฉันทิ้งที่น้ำตานองหน้า มองมาที่ฉันอย่างเจ็บร้าว มองมาอย่างอาลัยอาวรณ์ฉันก็ไม่เคยสนใจใยดี... ตอนนี้ ในวันที่ไม่มีใคร ฉันรับรู้แล้วว่า ฉันกำลังชดใช้กรรมที่ฉันทำกับเขาเหล่านั้นฉันได้แต่พร่ำบอกขอโทษ ขออโหสิกรรมจากเขาเหล่านั้น อย่าให้เป็นเวรกรรมตามติดกันไปในชาติหน้า และในชาติต่อๆไปเลย ฉันขอชดใช้กรรมให้สิ้นสุดในชาตินี้ ฉันรู้สึกแล้วฉันรับรู้ถึงความอ้างว้าง เจ็บร้าวโหยหา ว่าทรมานมากแค่ไหนได้โปรดให้อภัยฉันด้วยเถิด อโหสิกรรมให้ฉันด้วย ผู้ชายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตรักของฉันทุกคน จงเป็นสุขๆเถิด อย่าได้มีเวรกรรมต่อกันอีกเลยฯถ้าตอบแบบเห็นแก่ตัวผมก็จะตอบว่าคนเราทุกคนย่อมเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิต
เมื่อมีตัวเลือกเปรียบเทียบอะไรที่ดีกว่าคนเราย่อมเลือกสิ่งที่ดีกว่า
หากคุณตัดสินใจเลือกที่จะเป็นประเภทของโสดพยายาม ก็จงทำตัวให้หลุดพ้นจากความโสดให้เร็วที่สุด
อย่าเป็นโสดโดนสาป มองชีวิตว่ามีกรรม ผ่านมาก้อผ่านไปไม่มีอะไรยั่งยื่น เป็นโสดให้มีความสุข หรือซื่อสัตย์กับความรัก จะเข้าใจชีวิตมากขึ้น ขอให้มีชีวิตที่ดีนะครับ ความสนุกแค่ชั่วครู่ แต่ความทุกข์จะกัดกินจนหมดลมหายใจ
หน้า:
[1]