"แนวสะกดจิตเรื่องใหม่:แค้นวิปริต จิตสั่งกาม"; C: c3 ^5 |. r9 p
2 i E$ X! t1 x- \6 [) s% m/ q; M
โดย โทรจิตคุง Palm-Plaza.com Forum
/ e' Y/ q: _6 Z3 R9 I- Xตอนที่ 4 เล่นกับไฟ3 l* b- y0 o: W, j9 c8 s
+ F1 e* \, H& S, M8 i“ถ้าเราไม่เชื่อ มั่นผลิตภัณฑ์ที่เราใช้ แล้วใครจะมาเชื่อเรา นี่คือสิ่งที่ผมยึดถือมาตลอดระยะเวลาที่เข้าสู่ครอบครัวแอนนาเบลล์ ความเชื่อนั้นส่งผลให้เกิดความมุ่งมั่น และความมุ่งมั่นทำให้ผมมีวันนี้ได้ด้วยวัยเพียงยี่สิบปี เช่นเดียวกัน พวกเราทุกคนในห้องต่างก็มีศักยภาพที่จะก้าวขั้นเข้าสู่ยอดนักขายระดับสุพรีม แพลทตินั่มถ้ามีความเชื่อและความมุ่งมั่นแบบผม เดินไปพร้อม ๆ กับผม เดินไปพร้อม ๆ กับแอนนาเบลล์ เอ้า!! ขอเสียงดัง ๆ ของว่าที่สุพรีมแพลทตินั่มคนต่อ ๆ ไปหน่อยครับ!!”
2 M" f6 i# a, V' I! A.
. o; T2 b0 k; e3 ~สิ้น คำกล่าว เสียงปรบมือโห่ร้องจากคนนับพันทั้งหอประชุมก็ดังขึ้นมาราวกับฝ้าผ่า ไฟเย็นเอคเฟคหลากสีสันพุ่งขึ้นมาด้านหลังผมราวกับน้ำพุร้อน ทุกคนมองผมด้วยสายตาเปี่ยมด้วยศรัทธาแรงกล้า คุณคงไม่อยากเชื่อใช่ไหมละว่าผมไม่ได้ใช้พลังจิตครอบงำผู้ฟังเลยแม้แต่น้อย นี่เป็นเพียงจิตวิทยาโน้มน้ามใจเบื้องต้นบวกด้วยวาทศิลป์นิดหน่อยเอง งานของผมวันนี้คือให้กำลังใจสมาชิกเครือข่ายธุรกิจขายตรงผลิตภัณฑ์เพื่อ สุขภาพยี่ห้อหนึ่ง
" b% u! y O0 P1 T( A7 W.
ถูก ต้องแล้วครับ เด็กหนุ่มวัยเพียงยี่สิบปีอย่างผมมีกินมีใช้เหลือเฟือได้ทุกวันนี้ก็เพราะ การใช้พลังพิเศษเป็นทางลัดสู่ความสำเร็จ ซึ่งคงไม่มีอะไรเหมาะสมไปกว่าธุรกิจขายตรงที่มีตำแหน่งและผลตอบแทนล่อตาล่อ ใจ แม้มีเงื่อนไขที่หินสำหรับคนทั่วไปพอสมควร แต่มันไม่เป็นอุปสรรคต่อผมเลยแม้แต่น้อย พลังพิเศษช่วยทำให้ทุกคนที่ผมพูดคุยด้วยสนใจสินค้าและยินยอมตอบรับทุกรายไป ภายในเวลาสองปีเศษผมก็สามารถก้าวสู่ตำแหน่งเกือบสูงที่สุดของเครือข่าย สมาชิกได้อย่างอัศจรรย์ .6 }$ v+ N3 I* T! S3 R& [
ส่วน เหตุที่ผมชะลอความก้าวหน้าไว้ก็เพราะยังไม่อยากโตไปมากกว่านี้ ผมไม่อยากให้ “ลูกหนี้” เกิดเอะใจหรือรู้ตัวว่าผมเป็นใคร เพราะตอนนี้ผมเริ่มมีชื่อเสียงในวงแคบ ๆ บ้างแล้ว คนที่กำลังทำหรือเคยผ่านธุรกิจแอนนาเบลล์จะทราบรู้จักชื่อผมในฐานะผู้เป็น แรงบันดาลใจที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยจนเหลือเชื่อ พวกเขารู้จักจากเวทีที่เชิญผมเป็นวิทยากรบรรยาย แผ่นพับ และจุลสารของบริษัทฯ
\' N& F( a" U3 Z& x j+ S.
' S# a2 t6 _' l% u" q3 I @ล่า สุดแอนนาเบลล์ทาบทามผมให้เป็นพรีเซนเตอร์โฆษณาโทรทัศน์แคมเปญใหม่ของปีนี้ ด้วยค่าตอบแทนสูงถึงเจ็ดหลัก โดยหวังขยายฐานสมาชิกไปยังกลุ่มวัยรุ่น นักเรียน นักศึกษามากขึ้น เพราะผมถือเป็นภาพในความฝันของหนุ่มสาวยุคนี้ที่มีค่านิยมวาดหวังว่าตนเองจะ ต้องประสบความสำเร็จหรือร่ำรวยกว่าคนในรุ่นเดียวกัน ยิ่งเร็วยิ่งดี ความจริงมันก็คือบริโภคนิยมนั่นแหละนะ4 c; c/ [# e3 f1 p7 ^) o1 [/ z
.
อย่าง ไรก็ตามผมได้ปฏิเสธข้อเสนอนั้น เป้าหมายที่ทำให้ผมมายืนอยู่ตรงนี้ไม่ใช่เพราะอยากรวยอยากดัง แต่เพราะเป้าหมายที่แท้จริงมันต้องใช้ขุมเงินขุมทองในการสานฝันต่างหาก องค์กรนี้จึงเปรียบเสมือนสามเหลี่ยมพีระมิดให้ผมไต่เต้าขึ้นไปบนยอดเพื่อ บงการให้มดงานที่อาศัยบนฐานชั้นรองชั้นล่างลงไปคอยทำงาน ส่งป้อนเครื่องบรรณาการแก่คนที่อยู่ชั้นเหนือกว่า ดังนั้น จึงไม่เป็นการเหลือบ่ากว่าแรงที่ผมจะต้องเดินสายไปทั่วประเทศเพื่อพูดปาก เปียกปากแฉะให้กำลังใจเหล่ามดงานเมื่อเทียบกับผลประโยชน์ที่ผมตักตวงได้จาก พวกเขา เพราะคนเราย่อมอยู่ได้ด้วยความหวัง .
/ N; q9 H% j* |, X& A.
- t1 b1 t5 o3 |8 n0 v( C.
+ q: t% Z' r9 b5 lกว่า จะบรรยายเสร็จก็กินเวลาเกือบสามทุ่ม ผมขับรถกลับถึงบ้านอย่างเหนื่อยล้า ตู้ไปรษณีย์เต็มไปด้วยจดหมายธุรกรรมต่าง ๆ จากหลายบริษัทมากเสียจนผมไม่รู้ว่าควรเริ่มแกะฉบับไหนก่อนดี นอกจากนี้ยังจดหมายข่าวจากมหาวิทยาลัยเปิดที่ผมลงเรียนไว้ ตอนนี้ผมอยู่ปีสองแล้ว เหตุที่ผมเลือกเรียนมหาวิทยาลัยเปิดก็เพราะมีอิสระสูง เอื้อต่อการทำงานหาเงินและตามหาลูกหนี้ไปด้วยในตัว เหล่าลูกหนี้ก็คือเพื่อนร่วมรุ่นที่มีอายุไล่เลี่ยไม่ต่างกันมากนักคืออยู่ ในระหว่างสิบเก้าปีถึงยี่สิบปีต้น ๆ ดังนั้นหากผมจะไล่ล่าพวกมันก็ต้องรีบทำในช่วงวัยนักศึกษา เพราะหากทุกคนเรียนจบแล้วก็คงแยกย้ายไปตามทางเดินชีวิตแต่ละคน ซึ่งจะทำให้สืบเสาะหาตัวยากยิ่งขึ้นไม่รู้กี่ร้อยกี่พันเท่า
, S9 ^5 p$ y% W, C5 v* @ z& Q Z( W# o! i" o7 ?
ผมยืนคัดกรองจดหมายสำคัญไปเรื่อย ๆ อย่างเพลินมือ3 z- h# C( u+ v$ g
จนกระทั่งสะดุดตากับจดหมายฉบับหนึ่งไม่ระบุชื่อที่อยู่ผู้ส่ง แต่ระบุชื่อที่อยู่ผู้รับอย่างชัดเจน; k& [6 M5 ?3 g( i6 r: ~
แน่ละ มันจ่าหน้าถึงผม จดหมายมีเนื้อความดังนี้" O* g5 J& D& j% B
.
- O f- \1 @6 `+ l.
" u* O# Q2 o' M ?2 a., |* h6 F8 l: w( R Z
.
/ u0 u; b7 r2 c+ l" A: y' ?& p, F“เรียน คุณเตโช เทวพรสถิต สมาชิกแอนนาเบลล์ระดับสุพรีมแพลทตินั่มผู้ทรงเกียรติ
+ I) F D! Q6 @1 N' D
สวัสดี คุณเตโช เราขออนุญาตเรียกว่าคุณเตอร์ ยังไม่ต้องสนใจว่าเราคือใคร แต่ขอให้ตั้งสติใด้ดีก่อนอ่านจดหมายฉบับนี้ เพราะเรื่องที่เราจะคุยกันต้องทำให้คุณกระวนกระวายใจแน่นอน ' J/ K. x& {5 {) @# E8 t
คุณ เป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย รวดเร็วซะจนใคร ๆ ต่างอิจฉา เราพอจะทราบสถานะรายได้ปัจจุบันของคุณมาบ้างจากการบรรยายของคุณ รวมถึงภูมิหลังซึ่งคุณออกตัวว่าเป็นเพียงลูกแม่ค้าขายขนมที่มีฐานะความเป็น อยู่ลำบากยากจน แต่คุณก็สามารถฟันฝ่าสิ่งเหล่านั้นมาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงและความทุ่มเทสุดใจ หลังจากได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกครอบครัวแอนนาเบลล์ เรื่องราวนั้นสร้างความประทับใจแก่สมาชิกคนอื่น ๆ รวมถึงเราด้วย
6 V) r* @) x4 v7 D9 D3 S.; f3 ^5 F" o! i8 u# [* Q( D- T1 ?
. แต่ จะมีสักกี่คนที่ทราบรายละเอียดถึงขั้นว่าความจริงแล้วคุณโกหก แม่คุณไม่ได้ขายขนม แต่ขายน้ำอัดลมรถเข็นอยู่หน้าโรงเรียนเอกชนมีชื่อ แม่คุณทำอาชีพนี้บนทำเลที่ว่ามาตั้งแต่คุณยังเล็ก จนเมื่อคุณโตพร้อมเข้าสู่ระดับมัธยม แม่คุณต้องการให้ลูกชายได้มีโอกาสร่ำเรียนในสถาบันที่พรั่งพร้อมเช่นเดียว กับลูกชนชั้นกลางและลูกคนมีฐานะ โดยขอผ่อนชำระค่าเทอม ยอมวิงวอนขอร้องคุณพ่อผ.อ. ซึ่งท่านก็เป็นบาทหลวงที่ใจดี คุณถึงได้ที่นั่งในโรงเรียนเซนต์แมธธิว แต่เคราะห์ร้ายที่ผ่านไปได้ไม่นาน คุณพ่อก็หมดวาระ บาทหลวงคนใหม่จึงเข้ามาบริหารแทนและท่านเป็นคนเข้มงวดการเงินมาก ๆ ชีวิตวัยเรียนของคุณจึงเต็มไปด้วยแรงกดดันทั้งจากทางโรงเรียนและเพื่อนฝูง
; C; s% P" }6 J3 o$ y.8 i" `/ \1 m( K5 }
.: x) v! X9 {3 T) f) O
คุณ กลายเป็นคนที่ถูกรุมรังแกเป็นประจำตลอดระยะเวลาสามปีที่อยู่ชั้นม.ต้น จนตัดช่องน้อยแต่พอตัว กระโดดตึกในวันที่นักเรียนชั้น ม.3/3 รุ่น 40 ถ่ายรูปรวมเพื่อจัดทำอนุสรณ์รุ่น ทำเนียบรุ่นดังกล่าวจึงไม่มีรูปคุณ หนำซ้ำคุณพ่อผ.อ. คนใหม่เดิมทีก็ไม่ชอบคุณอยู่แล้ว แถมคุณยังก่อเรื่องให้เสื่อมเสียชื่อเสียงโรงเรียนอีก จึงสั่งไม่ให้ระบุชื่อคุณในทำเนียบรุ่นไปด้วย และปิดข่าวที่คุณกระโดดตึก เจรจากับแม่คุณไม่ให้สัมภาษณ์สื่อใด ๆ โดยแลกกับการอนุญาตให้คุณจบการศึกษา# k: R- }) _# ^0 m, B
., R. N& X8 `2 A0 S3 S6 J
.
คุณ จึงกลายเป็นคนที่ไร้ตัวตนสำหรับรุ่น ไม่ว่าใครก็อยากลืม ไม่อยากพูดถึงคุณ จะด้วยความรู้สึกผิดหรืออะไรก็ตาม เราไม่ทราบ แต่สิ่งที่เราพูดมาทั้งหมดนี้เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าเราเคยรู้จักคุณเป็น อย่างดี แม้คุณจะดัดแปลงประวัติเดิม เปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนาม กระทั่งชื่อเล่น แต่เราก็จำคุณได้ เราจำรอยสักบนแขนคุณได้ตอนคุณเผลอตัวไม่ระวัง รวมถึงบุคลิกบางอย่างที่เราจับผิดได้จากการตามไปฟังคุณบรรยายตามที่ต่าง ๆ เงินมันกลบกลิ่นกำพืดเดิมไม่ได้ทั้งหมดหรอกนะคุณเตอร์ หรือชื่อเดิมก็คือ “คุณเต๋อ วิหค อรุณทอแสง” ใช่ไหมล่ะ เรามั่นใจว่าสะกดถูกทุกตัวอักษร .: o/ r# f1 U8 e! r' a7 b
. อ่าน มาถึงตรงนี้คุณคงจะตีความว่าจดหมายฉบับนี้ไม่ใช่ข่าวดีแน่นอน คุณคิดถูกแล้ว แต่ก็ไม่แย่ซะทีเดียวเพราะเราสามารถตกลงกันดี ๆ ได้ถ้าคุณเป็นคนเข้าใจอะไรไม่ยาก
3 s$ D/ J3 _ R/ M1 O9 u+ C$ G: J6 P." J, Q- D y. ?5 Z' M& Y# y
. เรา ไม่สามารถให้รายละเอียดได้ว่าเราเป็นใคร จนกว่าคุณจะยอมรับข้อตกลงจากเรา จะไม่มีการติดต่อผ่านช่องทางใด ๆ ทั้งสิ้น เราจะพบเจอกันตามจุดนัดพบตามวันเวลาที่กำหนดเท่านั้น ตามแผนที่ที่แนบมานี้พร้อมวันเวลานัดหมาย สิ่งที่เราต้องการคือเงินสดจำนวนห้าแสนบาท คงไม่ใช่เรื่องลำบากสำหรับคุณ แถมเรายังให้เวลาคุณเตรียมตัวพอสมควรคือประมาณหนึ่งสัปดาห์
) O" @6 n# H/ s8 b1 n U; B& q.3 ^& @6 h# s- C2 F. D6 ~8 Q4 }
. คุณ จะทราบว่าเราคือใครต่อเมื่อคุณมาด้วยตัวเองเพียงลำพัง เรารู้จักคุณ หากคุณมาตรงตามเวลาที่กำหนดเราจะเข้าไปแสดงตัวเอง ถ้ามีลูกเล่นตุกติกใด ๆ ขอให้ทราบไว้ด้วยว่าเรายังมีข้อมูลสำหรับใช้แบล็คเมล์คุณสำรองเก็บอยู่กับ ตัวไว้ส่วนหนึ่ง โดยจะมอบให้หลังจากมั่นใจว่าเราปลอดภัย และเราจะทราบว่าคุณยอมรับเงื่อนไขหรือไม่ก็ต่อเมื่อวันนั้นมาถึงเท่านั้น หากคุณมาสายหรือไม่มา คุณคงพอเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น
& P( L M1 W- T4 C" t- C5 @2 Z.
9 Y$ Q: J. K4 ^+ ?! r1 [5 N. - }: W0 ]# e9 }# K) M9 J0 T
ขอ ให้ตระหนักไว้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น หากภาพที่อยู่ในมือคุณถูกเผยแพร่ออกไป สมาชิกผู้เลื่อมใสในตัวคุณจะผิดหวังขนาดไหน เมื่อเห็นหลักฐานรูปที่แสดงว่าคุณเคยกราบเท้าเพื่อนเพื่อเอาตัวรอด เคยถูกทารุณกรรมทางเพศแบบพิสดาร รวมถึงเคยกระโดดตึกฆ่าตัวตายจนสภาพดูไม่ได้ คนมีอดีตน่าอับอายเช่นนี้ใครจะศรัทธาลง และหากพวกเขาหมดศรัทธาเมื่อไหร่ย่อมมีผลกระทบกับชีวิตคุณอย่างใหญ่หลวง ขอให้คุณเตอร์คิดดี ๆ
; E$ e; l! @% v! n* h4 m: k
, I: ^0 t& v0 L.
% h6 N, w# |8 W6 K.
8 F8 O1 f3 w3 U.0 j! f L1 I" Q7 c2 n2 x5 m
............................................................................................................................................................................................. ด้วยความเคารพ$ L: P6 q$ t" k
.
n, |; d) R: `* U2 X. d. h.............................................................................................................................................................................................. คู่เจรจา”0 @, N9 Z& w5 o! D' }6 c+ F
2 d3 p9 K3 x5 V6 Oเห็นได้ว่าเจ้าคนที่ใช้นามแฝงว่า “คู่เจรจา” ฉลาดพอตัวที่ใช้สรรพนามว่า “เรา”
$ R5 q% i( C- G% r1 xและไม่ใช้หางเสียงในจดหมายเพื่อป้องกันไม่ให้ผมคาดเดาเพศและสถานภาพของอีกฝ่าย a. D# } O3 i8 V9 N
นอกจากนี้ยังหลีกเลี่ยงการใช้ลายมือโดยใช้การพิมพ์จดหมายด้วยคอมพิวเตอร์ทุกส่วน
8 G1 g# G! t9 x) V' ~9 ~! [ส่วน การที่เรียกแทนตัวเองว่าคู่เจรจานั้นก็พอฟังขึ้น เพราะกฎแรกของการเจรจาคือ อีกฝ่ายต้องมีคุณค่ามากพอที่จะยอมเสียเวลาฟังเงื่อนไข ไม่น่าเชื่อว่าคนที่อยู่เหนือความคิดผู้อื่นอย่างผม ต้องยินยอมให้ใครที่ไหนก็ไม่รู้ยกตนมามีสถานะทัดเทียมกันเพียงแค่ได้อ่าน จดหมายที่มันเขียนขึ้น เอาละ ถือว่ามันเก่งพอตัว เอาเป็นว่าผมยอมรับฟังเงื่อนไขของมันในฐานะ “คู่เจรจา”
8 o7 k' {- M/ z5 \$ n7 A: L
หลัง จากอ่านจบผมหยิบสิ่งที่ส่งมาด้วยในซองจดหมายขึ้นมาด้วยความระมัดระวัง ชิ้นหนึ่งคือแผ่นกระดาษวาดแผนที่จุดนัดหมาย วันเวลาและรายละเอียด อีกชิ้นหนึ่งเป็นรูปขาวดำที่คงถ่ายเอกสารมาสำหรับใช้แบล็คเมล์ผมห้าภาพ ลักษณะภาพเป็นไปตามรายละเอียดที่มันขู่ไว้ในจดหมาย ผมพลิกดูแต่ละภาพอย่างพินิจพิเคราะห์
( `; \; y* ~1 g; h" J$ W+ R) [หึ หึ หึ ช่างน่าอายจริง ตัวผมในอดีตมีสภาพน่าสมเพชขนาดนั้นเชียวหรือ ถ้าไอ้หมอนี่ไม่ส่งรูปมาให้ดูถึงที่ ผมก็คงไม่รู้ว่าสารรูปผมเมื่อห้าหกปีที่แล้วเป็นอย่างไรได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง ถึงเพียงนี้
ไม่รู้ว่าผมออกแรงกับรูปที่อยู่ในมือมากเกินไปตั้งเมื่อไหร่ รู้สึกตัวอีกทีรูปพวกนั้นก็ยับยูยี่คากำมือหมดแล้ว
% `+ Z9 i) s5 [% E2 O2 m1 wเสียง สุนัขทั้งหมู่บ้านเห่าหอนกันระงม วิทยุที่บ้านข้าง ๆ เปิดทิ้งไว้ส่งเสียงแหลมเสียดแทงโสตประสาท สัญญาณกันขโมยรถยนต์ดังขึ้นพร้อมกันเซ็งแซ่ จนสมาชิกในหมู่บ้านต่างเปิดไฟและประตูหน้าต่างออกมาสำรวจความผิดปกติทั้งที่ ค่อนข้างดึกแล้ว
" t5 K S% h) Y2 C: k/ `. k“คุณเตอร์คะ คุณเตอร์คะ”
+ q5 \& ^% T+ r# Q8 |. D% k“ครับ” ผมค่อย ๆ หันไปหาเจ้าของเสียง สมาธิไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอยเท่าไหร่เพราะกำลังคิดถึงเรื่องอื่น
; ?3 p }6 K5 \- z) o( J8 U) u
“สัญญาณ ทีวีบ้านคุณเตอร์ชัดไหมคะ น้ากำลังดูละครอยู่เพลิน ๆ หน้าจอก็เบลอ เสียงดังซ่า ๆ ไม่หยุดเลยค่ะ แย่จริงฉากสำคัญซะด้วย” เป็นเสียงของน้าบัว แม่บ้านของบ้านถัดจากผมนั่นเอง % a$ }8 K# X( A6 W; _) }2 l
“ต้องขอโทษด้วยนะครับ”
. Z/ P* [( m/ X/ A, o& R“คะ? คุณเตอร์ขอโทษอะไรคะ”
" E/ D' h a' b+ I- Q“อ้อ เปล่าครับ ผมยังไม่ได้เข้าบ้านน่ะครับ ไม่รู้ในบ้านเป็นเหมือนกันรึเปล่า”
' T1 \6 [8 T$ x9 P9 yผมใช้ปลายนิ้วแตะเบา ๆ บริเวณขมับ พร้อมกับพยายามสงบสติอารมณ์ ไม่นานนักเสียงรบกวนและสัญญาณต่าง ๆ ก็กลับสู่ภาวะปกติ
$ C2 Z8 w- X9 n0 _! j' q' X7 ?% d“คงจะดีขึ้นแล้วมั้งครับ ขอตัวก่อนนะครับ”
% Z& C p3 r! L7 `+ j; j* T* J! _
ผมยิ้มให้น้าบัวแล้วเก็บจดหมายทั้งหมดยัดลงกระเป๋าแบบลวก ๆ เดินจ้ำอ้าวเข้าบ้าน ปิดประตูลงกลอนเพื่อตัดขาดจากโลกภายนอก
( w. g9 q0 T, } gผม ควรจะไปอาบน้ำอุ่นให้สบายตัว จากนั้นค่อยหามุมหย่อนตัวจิบเบียร์เย็นฉ่ำ นั่งใคร่ครวญปัญหานี้อย่างสุขุม ย่อมดีกว่าอากัปกิริยาที่สร้างความรำคาญให้เพื่อนบ้านเมื่อครู่
, J1 P; a5 o! _.
6 [% F; X9 D- U& H' r1 V# `/ d! H.
0 }: B8 U* T. R) x0 g& o.
3 ]- o. M/ f& T! W7 h* b. “น่าสนุก” ผมยิ้มและพูดกับตัวเองในกระจก3 t* b% f9 L5 K, C) L
.6 s" u( D0 q% Z! c0 q3 P
.
2 K) i" s3 L8 c7 y: o1 q( ~ตั้งแต่ ผมได้พลังพิเศษมาก็ยังไม่มีมนุษย์หน้าไหนที่ทำให้ผมรู้สึกว่าถูกคุกคามได้ จนกระทั่งได้อ่านจดหมายฉบับนั้น คุณไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าสนุกบ้างหรือ?6 W w1 _ p: |0 h
.
: [. l! U* k9 `; o5 \.
) V' X: G% K1 `: r6 ^.& @2 z [+ }7 ^* \1 e
." p6 a7 k5 s4 _' y2 j: b( ^
ไม่ว่าเจ้าของจดหมายจะเป็นใครก็ตาม มันพลาดที่เป็นฝ่ายเข้ามาหาผมเอง รับรองว่าบทเรียนที่มันได้รับต้องไม่น้อยหน้าไปกว่าปรียาแน่ ๆ3 a U# P8 S8 }& @3 u' u: ]% W
.4 @& t& o% m5 O n, {2 A; _, ]9 i
." V6 Y3 r' l8 d
.
! i8 P) B1 h& q: w, iจบตอนที่ 4 เล่นกับไฟ EP1 www.g4guys.com/forum.php?mod=viewthread&tid=84911&page=1#pid4906629
! _1 q- N- q3 M5 zEP2 http://www.g4guys.com/thread-84912-1-1.html/ }* Y+ h: u$ f6 n, z( z
EP3 http://www.g4guys.com/thread-88766-1-1.html( y: w' Q- L' w1 s& K
0 d& j8 N6 s" r: w# D& b ? | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2015-12-26 17:00:33
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2015-12-26 23:21:01
ขอบบคุงมากมายคร้าบ
โพสต์ 2015-12-27 00:17:21
โพสต์ 2016-1-5 19:05:08
โพสต์ 2017-4-19 07:25:56