แม่จ๋า แม่ แม่
ตักน้ำ ใสใส อาบให้แม่อาบตั้งแต่ปลายไหล่ถึงปลายส้น
กายแม่ฉ่ำใจแม่ชื่นกับสายชล
ที่ลูกหลานทุกคนประคับประคอง
ไม่ต้องมีดอกไม้อะไรเลย
บุปผาใจเจ้าเอย...งามแผ้วผ่อง
ละทิ้งซึ่งพิธีรีตอง
คงครรลองรักอย่าคลายไปจากกัน
ไม่ต้องมีเงินทองมากองกราบ
เพียงแม่ทราบสุขลูกแม่สุขสันต์
เพียงเห็นหลานยายย่าพร้อมหน้าพลัน
นี่แหละคือของขวัญที่แท้จริง
หน้า:
[1]