kew17 โพสต์ 2011-4-7 13:12:30

คุณค่าที่แท้จริงแห่งกาลเวลา

เราเข้าใจเรื่องราวของเวลาอย่างที่เคยเข้าใจอย่างนี้บ้างหรือเปล่า...

ตอนเด็กๆ ... เมื่ออยากไปทะเล

เราคิดถึงเรื่องราวของน้ำใสๆ ทรายสวยๆ ทิวทัศน์ที่มีบรรยากาศดีๆ

จริงสิไปทะเลบางครั้งเขาบอกว่าต้องออกอาการแบบเหงาๆ

เท้าที่ย่ำไปบนพื้นทรายรวมกับระลอกคลื่นที่กระทบฝั่ง

สายลมและแสงแดดไม่ว่ายามเช้าสดใสหรือว่ายามบ่ายแก่ๆเมื่อพระอาทิตย์

จะตกยังไงก็ยังคงมีเสน่ห์


http://board.postjung.com/data/542/542556-img-1.jpg
ตอนเด็กๆ ... เมื่อคิดถึงเรื่องราวของภูเขา

เราคิดถึงป่าเขียวขจี เราคิดถึงน้ำตกหรือลำธารที่เย็นชื่นใจ

เราคิดถึงพันธ์ไม้ป่าที่สวยๆ ต้นไม่ใหญ่ที่ทะมึนน่าเกรงขาม

ยังคงคิดถึงเรื่องราวของนกและผีเสื้อสวยงาม และยังมีสัตว์ป่าที่ยังคงมีอยู่

ที่สำคัญคือการผจญภัยมากมายไม่ว่าจะเดินป่า หรือพักแรม แล้วยังเสน่ห์อีก

มากมาย



ตอนเด็กๆ ... เมื่อคิดถึงมื้ออาหาร

เราคิดถึงโต๊ะและบรรยากาศที่แสนจะโรแมนติก อยากมีห้องสวยๆแบบในหนังนะ

อาหารบนโต๊ะต้องมีเยอะที่สุด และแน่นอนต้องมีอาหารโปรดด้วย

ยิ่งวันไหนมีอาหารที่เราชอบที่สุดในโลกบนโต๊ะ วันนั้นมื้ออาหารก็จะดีที่สุดในโลกเลย



ตอนเด็กๆ
เรามองสิ่งรอบข้างด้วยความกระวนกระวายเพื่อเรียกร้องเพื่อให้ได้มา

บางโอกาสเราหงุดหงิดกับบรรยากาศที่ไม่เหมือนอย่างในละครที่มีแต่ความสุข

เรามักจะเรียกร้องมากมายไม่ว่าจะเป็นตุ๊กตาสวยๆ เจ้าอุลตร้าแมนหรือเจ้ามดแดงตัวโปรด

ของขวัญหรือสิ่งของภายนอกที่อยากได้ ต้องอย่างนั้นต้องอย่างนี้ อะไรๆก็ไม่ถูกใจไปหมด



แล้วเวลาก็ผ่านไป……………………………………………



เราเริ่มรู้ว่าไปทะเลที่ไหนมันก็เป็นทะเล มีน้ำมีหาดทราย มีสายลมและกลิ่นไอของทะเล


เราเริ่มรู้ว่าไปภูเขามันก็มีป่าที่มีลำธาร มีสีเขียวของต้นไม้ ภูเขาก็คือภูเขานั่นแหละ


เราเริ่มรู้ว่าทานอาหารอย่างมากก็แค่อิ่มไม่ว่าอาหารจะดีหรือไม่


สถานที่จะเป็นอย่างไรก็ไม่สำคัญ แหม่มันก็กินอิ่มเหมือนกันนั้นแหละ


เราเริ่มรู้ว่าข้อเรียกร้องหลายอย่างไม่ใช่เรื่องจำเป็นถึงที่สุด


บางโอกาสถึงขนาดบอกว่าอะไรก็ได้ ...เพราะอะไร ?…

เพราะเมื่อเวลาแห่งชีวิตผ่านไปจนเราเข้าใจ ...

เราจะรู้ว่า ...ไปทะเลก็ไร้ค่า ...

ไปภูเขาก็ไม่ได้มีความสุข ...

ทานอาหารที่ว่าเลิศรส ...บรรยากาศที่ว่าสุดยอดก็ไร้ความรู้สึกที่ดี ...

การเรียกร้องและอยากได้ดูเหมือนจะมีข้อจำกัดน้อยลง...

เพราะทุกอย่างแม้เราจะได้ แต่เราไม่มีคนมี่เรารักหรือคนที่เราเคารพอยู่ด้วย

ชีวิตของเราจะเหลืออะไร ?...



คุณค่าของเวลาที่แท้จริงคือการที่เราได้อยู่กับคนที่เรารัก ...

หรืออยู่กับคนที่รักเราต่างหาก...


อย่ามัวแต่เรียกร้องสิ่งที่เป็นมายา ...จนลืมความสำคัญของคนดีที่อยู่เคียงข้าง ...



เหมือนภาษิตที่ว่า ...

"บางครั้งเราจะรู้คุณค่าของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

ก็ต่อเมื่อสูญเสียสิ่งนั้นไป แล้วเราก็ไม่สามารถเรียกเอาวันเก่าๆที่ดีกลับมาได้อีกเลย" *


"การสำนึกผิดเปรียบเสมือนกระจกบานหนึ่ง ที่สามารถสะท้อนให้เราเห็นถึงความผิดพลาด

ของตนเองอย่างแจ่มชัด..และทำให้เรามีโอกาสแก้ไขข้อผิดพลาดให้ถูกต้อง

yellow2550 โพสต์ 2011-4-7 13:19:15

ความรักเปรียบเสมือนอากาศ
ที่อยู่รอบๆตัวเรา
แม้ว่ามองไม่เห็น
แต่ว่ารู้สึกได้...
และเราก็มักจะมองข้ามมันไป

kew17 โพสต์ 2011-4-8 13:56:18

ตอบกระทู้ yellow2550 ตั้งกระทู้

ไม่ให้คะแนนผมมั่งคัฟ

Shuto โพสต์ 2011-4-9 16:05:35

ขอบคุณคับบ

ภูตะวัน โพสต์ 2011-4-10 10:56:03

ตอบกระทู้ kew17 ตั้งกระทู้

ขอบคุนคราบ กับสาระดีๆๆ มีประโยชน์คับ

Lukeza26 โพสต์ 2011-4-10 16:11:13

มีความหายดี :){:5_119:}{:5_119:}

wownnn โพสต์ 2011-4-10 23:07:58

มนุษย์เรามักมองข้ามสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ขอบคุณมากครับ

akkawin โพสต์ 2011-9-6 19:05:33

ขอบคุณมากๆนะครับ ^___^

keroroopop โพสต์ 2011-9-17 14:28:22

เพราะว่า ฉันรักเธอ อิอิ

Medmayom โพสต์ 2011-9-23 11:55:23

ขอบคุณที่มีเรื่องดีๆมาแบ่งปันกันครับ
หน้า: [1]
ดูในรูปแบบกติ: คุณค่าที่แท้จริงแห่งกาลเวลา