ผมรักนาย...ผู้ชายขายบริการ 4 (copy)
ตอนที่ 4 เบอร์ใคร!?!หลังจากเมื่อคืน ผมก้อกลับมาใช้ชีวิตเป็นมนุษย์ เงินเดือนเช่นเดิม เฮ้อ!!รถสมัยนี้เนาะมันจะติดอะไรนักหนาวะผมบ่นอยู่ในใจพลางก้อเอื้อมมือไป เปิดเพลงจากแผ่นซีดี จากเครื่องเสียงราคาแพงที่ติดอยู่ในรถ ซึ่งก้อไม่รู้ว่าจะติดมันไปทำซากไร ไอ้ราคาก้อแพงหูฉี่แระ แล้วแถมวันๆนึงได้ฟังได้ใช้มันไม่กี่นาทีเอง ผมขับรถไปอย่างช้า เซ็งกับเช้าวันจันทร์ที่น่าเบื่อ รถติดยาวเปนหางงูแบบนี้กรูจะไปทำงานทันมั้ยวะเนี่ย!! ผมจ้องมองสองข้างทางไปพร้อมกับไปสะดุดตากับกระดาษแผ่นนึงที่อยู่ข้างด้าน หน้ากระจกรถ ผมจึงเปิดกระจกเอื้อมมืออกไปหยิบมาดู มันก้อเป็นแค่กระดาษห่อหมากฝรั่งทำมะดาๆนี่หว่า ไรน้า..อ้าวเฮ้ย !! เบอร์โทรครายวะ แม่งเขียนมาแต่เบอร์ ใครก้อไม่รู้ เอาแล้วมั้ยล่ะกรู จะโดนแกล้งตั้งแต่เช้าซะมั้ง ผมขยำเศษกระดาษนั้นไว้ในมือ แล้วกดกระจกลง แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด ทำให้ผมเลือกที่จะไม่ทิ้งเศษกระดาษแผ่นนั้นพร้อมกับโยนมันไว้ตรงหน้ารถ อ้าว ถึงพอดีเว้ย ผมขับรถมาจอดหน้าตึกที่ทำงานเมื่อไหร่วะ ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู เฮ้ย ตายละ จะสายแล้วเว้ยกรุ ว่าแล้วผมหยิบกระเป๋าได้ก้อวิ่งออกจากรถ ขึ้นตึกไปทำงาน อย่างรวดเร็ววันนั้นผมทำงานไปใจมันก็ได้ครุ่นคิดไปว่า มันเป็นเบอร์ใครกันน้าที่เอามาเหน็บไว้ที่หน้ารถผม ผมคิดมากมาก้สียจนไม่เป็นอันทำงานเลยตลอดเช้านั้น
” เฮ้ย เบสท์ ..เบสท์ ไอ้เชี่ยเบสท์” ผมสะดุ้งตกใจกับเสียงเรียกเมื่อตะกี้นี้
” โธ่ ไอ้ห่า กรูนึกว่าใคร มีเชื่ยไรวะ มาหากรูที่แผนกได้แต่วัน” ไอ้ห่าแมคนั่นเอง ผมด่ามันไป โธ่ทำกรูตกอกตกใจหมดเชี่ยนี่
“ฮ่าๆๆ กรูไม่เคยรู้เลยนะว่าเมิงน่ะขวัญอ่อนไอ้คุณเบสท์” ไอ้แมคแซวผม
” เออ..มีไรก้อว่ามา”ผมตัดบท
” ม่าย..ก้อกรูจะเดินมาคุยกะเมิงเรื่องเมื่อคืนแหล่ะ เห็นเมิงนั่งเงียบตลอดทางเลย เป็นไรป่าววะ” ไอ้แมคถามผมอย่างสงสัย
“อ่ะ..อ๋อ ไม่มีไรหรอก กรูก้อแค่เหนื่อยๆว่ะ ” ผมตอบไปอย่างอ้ำอึ้ง
“โหย น้องเค้าดีขนาดนั้นเรยหรอวะ ทำเอาพี่เบสท์กรูถึงกับหมดแรง ฮ่าๆๆๆ” ไอ้แมคได้ทีแววกรูใหญ่เลยนะ สาดด
” แฮ่ะๆๆ” ผมหัวเราะอย่างขัดไม่ได้ แม่งพูดแทงใจดำกรูซะเหลือเกินนะเพื่อนเวร
“เออ เนี่ย เย็นนี้กรูจะชวนเมิงไปกินข้าวด้วย พอดีจะพาไปรู้จักกับเพื่อนใหม่กรู”
” โห..เดี๋ยวนี้มีเพื่อนใหม่โว้ยย….ดูดีๆ”ผมได้ทีเอาคืนมั่ง
” โทรไปหาอีห่าหมี กับเชอรี่มันไม่ว่างว่ะ เห็นว่าวันนี้ติดประชุมกัน” แมคบ่น
” เออ..เด๋วกรูติดประชุมมั่งดีกว่า” ผมตอบ
“ไม่ได้เลยๆ เด๋วเหอะเมิง เมิงจะทิ้งให้กรุไปคนเดียวหรอวะ” แมคบอกผมพร้อมทำเสียงอ่อน
” ใครจะกล้าทิ้งเมียเก่า ได้ลงคอวะ” ผมเอื้อมไปกระซิบข้างหูมันเบาๆ
” สาดดดดดดด….พอเรยๆ” ไอ้แมคด่าผมพร้อมกับยกมือขู่
” แหม แล้วไมเมิงต้องหน้าแดงด้วยวะ” ผมถามอย่างขำๆ
” พอๆๆ กรูไปแระ เด๋วไว้กรูโทรหา” แมคบอกผมพลางเดินออกไป ผมมองตามอย่างยิ้มๆ คือเจงๆนี่ผมกะไอ้แมคเนี่ยเคยเปนแฟนกันมาก่อนนะคับ ก็เรยดูสนิทสนมกันเป็นพิเศษ แต่บ้านมันอ่ะรับไม่ได้ที่จะให้ลูกน่ะเปนเกย์ มันก้อเลยให้น้องเชอรี่เนี่ยแกล้งทำตัวเปนแฟนมัน เชอรี่ถึงมันจะเป็นกระเทยแปลงเพศแต่ถ้าดูเผินๆนี่ดูไม่ออกเลยนะว่าเป็น ทั้งรูปร่าง ท่าทาง แม้กระทั่งเสียง แต่เวลาอยู่กันในกลุ่มเพื่อนๆมันก็จะแปลงร่างเป็นเสือสาว ที่พร้อมจะกินผู้ชายได้ทุกที ไม่รู้ไปตายอดตายอยากมาจากไหน
พักเที่ยงแล้ว ผมค่อยๆเก็บเอกสารต่างๆ เข้าลิ้นชัก พร้อมกับหยิบกุญแจรถเดินลงมาข้างล่างพร้อมจะไปทานข้าวกลางวัน วันนี้อยากออกไปกินข้าวข้างนอกดูมั่งเปลี่ยนบรรยากาศ
ก้อเรยโทรชวนไอ้แมคแต่ว่ามันไม่ว่างซะนี่ ผมก้อเรยต้องออกมาคนเดียว ผมขับรถออกมาจากบริษัท ขับไปตาก็จ้องไปที่กระดาษแผ่นนั้น ไม่ทันได้คิดอะไรมาก ผมก้อกดเบิร์ต่อสายไปซะแล้ว เฮ้ย! ติดแล้วด้วยว่ะ เสียงสัญญาณเรียกสายดังต่อเนื่องกันหลายครั้งแต่ไม่มีวี่แววคนตอบกลับมา ผมก้อเลยกดวางสาย ยังไม่วายโทรอีกครั้งแต่คราวนี้เป็นระบบตอบรับอัตโนมัติ ผมก้อเลยไม่โทรอีก แล้วก้อขยำกระดาษทิ้ง คราวนี้ไม่รีรออะไรทั้งสิ้น เปิดกระจกแล้วก็ทิ้งมันไป
ห่าเอ้ย พวกโรคจิตเจงๆแหล่ะ ผมคลายความสงสัยไปได้ซะที แต่ก้อไม่วายคุร่นคิดอยู่ในใจ
ชอบมากคร้าติดตามต่อ เคยกินกันมาก่อนเรอะ โห่ดูไม่ออกเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อ้าว! ใครกันนะ ขอบคุณครับ น่าฉงฉัยจัง {:5_119:}ขอบคุนครับ{:5_119:} ขอบคุณนะครับ ชอบสนุกดีขอบคุณครับ เบอร์โทรใครหวา ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ วางสายแล้ว
หน้า:
[1]
2