เด็กกำพร้า 1
ห่างหายไปนานจึงมีเรื่องเล่ามาให้อ่านกันอย่าเพิ่งเบื่อนะครับอาจจะติดขัดบ้างนานๆได้ว่างเขียนทีจะพยายามลงอาทิตย์ละครั้งครับติชมกันบ้างนะครับจัยเด็กชายอายุ14 ปีกรำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เด็กป้าบ้านใกล้เคียงต้องเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กเพราะความสงสาร และด้วยความขยันหมั่นเพียรพร้อมกับนิสัยที่เรียบร้อยทำให้ลุงกับป้ารักเหมือนลูกคนหนึ่งจัยช่วยเหลืองานบ้านทุกอย่างที่ทำได้ป้ามีลูกชายสองคนคนโตอายุ 17 ปีชื่อกานต์กำลังเรียนเทคนิค คนน้องอายุ 12 ปีชื่อกายเรียนอยู่ชั้นป.6 ลุงรับราชการทหารส่วนป้าเป็นแม่ค้าขายข้าวแกงซึ่งก็พอมีฐานะอยู่บ้าง หลังจากกลับมาจากโรงเรียนจัยจะมาช่วยป้าขายข้าวแกงทุกวันโดยยังไม่ได้เปลี่ยนชุดเมื่อคนน้อยลงก็จะมาทำงานอื่นในบ้านเสร็จถึงจะทำงานของตนเป็นประจำทุกวันจึงทำให้ป้าแกบ่นพี่กานต์บ่อยๆเพราะไม่มาช่วยงานซึ่งพี่กานต์ก็ไม่สนใจแกก็ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างเข้าห้องฟังเพลงบ้างซึ่งหลายครั้งป้าแกจะพูดเปรียบเทียบผมกับพี่กานต์บ่อยๆจึงทำให้พี่กานต์ไม่ค่อยพอใจดูได้จากสายตาที่แกมองจัยแบบดุๆแค้นๆ จัยก็แค่ก้มหน้าไม่ค่อยกล้ามองตอบแกเท่าไหร่และมีอยู่วันหนึ่งจัยกลับมาจากโรงเรียนก็รีบทำงานบ้านปรกติเพราะวันนี้ป้าไม่ได้ขายของเพราะแกต้องไปงานแต่งงานของเพื่อนบ้านที่อีกหมู่บ้านหนึ่งจัยจึงต้องทำงานอยู่คนเดียวพอเสร็จก็เตรียมตัวไปซักผ้าของตนและของคนอื่นในบ้านแต่ใช้เครื่องซักตอนกำลังแยกผ้าพอดีที่กานต์กลับมาแกหายเข้าไปในห้องพักหนึ่งและออกมาพร้อมกับโยนเสื้อผ้าตัวที่แกใส่มาให้จัย“เอา นี่อีกชุดหนึ่งซักให้กูด้วย”แกโยนพร้อมกับพูดจัยหันไปตามเสียงผ้าที่โยนมาจึงโดนที่หน้าพอดี“พี่กานต์ เดินมาให้ผมดีๆก็ได้ทำไมต้องโยนด้วยครับ”จัยต่อว่าไป“ทำไม มึงมีปัญหาป่าว”แกพูดและก็เดินออกจากบ้านไปโดยที่ไม่ได้รอฟังคำตอบจัยก็ได้แต่ส่ายหน้ากับการกระทำของแกจัยทำงานจนเสร็จและทำกับข้าวไว้เรียบร้อยจึงเข้าไปทำงานของตนและออกมาอาบน้ำซักพักก็มีเสียงดังขึ้นหน้าบ้านจึงรีบไปดู“เฮ้ย ไอ้น้องมาเอาไอ้กานต์ไปเก็บที”พี่ที่เป็นเพื่อนพี่กานต์บอก“ครับ”จัยรับปากและเดินไปช่วยพยุงกลิ่นเหล้าเหม็นเตะจมูก“เออ ว่าแต่น้องชื่ออะไร เป็นน้องไอ้กานต์หรือ”เพื่อนพี่กานต์ถามในขณะที่เดินพาพี่กานต์เข้าบ้าน“ครับ ชื่อจัยครับ”จัยตอบและพาพี่กานต์ไปนอนเรียบร้อยและเดินออกมาพร้อมพี่เขา“พี่ชื่อไม้นะเป็นเพื่อนไอ้กานต์มัน”แกตอบและยิ้มให้มองดูแล้วหน้าตาแกก็หล่อนิสัยก็ดีไม่น่ามาคบกับพี่กานต์ได้เลยจัยคุยกับพี่ไม้จนแกกลับไปจึงเข้ามาในบ้านยังไม่ทันจะได้เข้าห้องตัวเองก็ได้ยินเสียงอ้วกของพี่กานต์จึงรีบเดินไปดูสภาพที่เห็นแกอ้วกซะเต็มตัวเลยพอเดินเข้าไปใกล้ๆเหม็นทั้งเหล้าทั้งอ้วกจัยจึงต้องรับภาระทำความสะอาดทั้งเสื้อผ้าและบริเวณนั้นจนสะอาดถึงตอนเปลี่ยนเสื้อก็ไม่เท่าไหร่พอกางเกงซิกว่าจะถอดได้เล่นเอาเหนื่อยตอนนี้คงเหลือแต่กางเกงในยังกล้าๆกลัวๆจัยนั่งมองร่างที่หลับเพราะพิษเหล้ากล้ามเนื้อที่หน้าอกและกล้ามท้องแบบนักกีฬาทำให้หุ่นของพี่กานต์ดีจนน่าอิจฉาผิดกับจัยที่ไม่ค่อยได้ออกกำลังจึงตัวเล็กบวกกับความหล่อที่มีติดก็ตรงนิสัยอย่างเดียวที่ต้องปรับปรุงจัยต้องรีบสลัดความคิดและเดินออกมาเอาผ้าและกะละมังใส่น้ำไปเช็ดตัวพอเข้ามาถึงก็เริ่มเช็ดที่หน้าหน้าอกตัวแขนขาและก็มาหยุดอยู่ที่เป้าจัยจึงถอดเอากางเกงในออกสิ่งที่เห็นทำให้ใจเต้นแรงจัยสงสัยตัวเองเหมือนกันทำไมจึงเป็นแบบนี้แท่งเนื้อขนาดเขื่องที่สงบนิ่งสีออกคล่ำนิดๆตรงปลายหัวหยักออกแดงซีดๆและขนที่ดกดำ จัยคล่อยๆเช็ดตั้งแต่ไข่ทั้งสองใบจนมาถึงท่อนลำยังไม่กล้าจับมันเพราะกลัวพี่กานต์ตื่นจะโดนเตะจากที่ท่อนเนื้อสงบตอนนี้หรือสึกว่ามันจะมีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิมจนต้องหยุดและไปหาชุดมาใส่ให้พี่กานต์แล้วรีบออกจากห้องไปด้วยใจเต้นระรัวถ้ามีคนสังเกตก็จะเห็นหน้าที่แดงกล่ำของจัยได้ในขณะนี้คืนนั้นทั้งคืนจัยนอนแทบไม่หลับเพราะภาพที่ตนเองเคยเห็นเป็นครั้งแรกมันติดตาตลอดรุ่งเช้าจัยตื่นอย่างงัวเงียพอเดินออกมานอกห้องก็เห็นป้ากำลังง่วนกับการทำกับข้าวเพื่อจะนำไปขายจัยจึงเดินมาช่วยป้าแกจนเสร็จและออกไปส่งป้าที่หน้าร้านซึ่งก็ไม่ห่างจากบ้านมากนักเสร็จก็กลับเข้ามาในบ้านลุงเตรียมออกไปทำงานพอเข้าไปทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เดินออกมาเพื่อจะเก็บกวาดบ้านให้เรียบร้อยพอดีกับพี่กานต์ตื่นมาและรีบเดินมาหาจัย“เมื่อคืนมึงเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กูป่าว”มาถึงแกก็ยืนพูด“ครับ”จัยตอบโดยไม่ได้หันไปมองหน้า“ใครใช้มึง แล้วมึงจะถอดเสื้อผ้ากูใครอนุญาตมึงอยากเห็นควยกูหรือว่ะ”แกเสียงดังใส่“ก็พี่อ้วกใส่ชุดผมเลยเปลี่ยน”จัยมองหน้าแล้วพูด“ทีหลังก็ไม่ต้องเสือกมันเรื่องของกูตัวกูแต่ถ้าอยากเห็นควยกูนะบอกกูจะสงเคราะห์ให้ไอ้ตุ๊ด ฮ่าๆๆ”แกพูดแล้วหัวเราะและเดินไป จากเหตุการณ์ในครั้งนั้นก็มีอีกหลายครั้งที่จัยต้องทำและจะโดนต่อว่าตลอดแต่พี่กานต์ก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายแต่มันเป็นการทำร้ายจิตใจของจัยที่สุดวันนี้ก็เช่นกันพี่ไม้มารับพี่กานต์ไปเล่นกีฬาในขณะที่รอพี่กานต์พี่ไม้ก็เดินเข้ามาคุยกับจัย“เป็นไงน้องจัยทำไรอยู่ครับ”แกถามและยิ้มมาให้“ทำการบ้านครับ”ผมตอบและก็ยิ้มกลับให้แกไป“ขยันนะเราเนี่ย น่ารักจริงๆ”แกพูดและเอามือมาลูบที่หัวพอดีกับพี่กานต์เดินออกมา“เฮ้ย ไอ้ไม้มึงจะเข้าชมรมป่ากับเขาหรือว่ะ”แกตะโกนมา“ป่าเหี้ยอะไรของมึงไอ้กานต์”พี่ไม้เอามือออกจากหัวและหันไปถาม“ก็ป่าไม้เดียวกันซิว่ะ ฮ่าๆๆๆ”พี่กานต์พูดแล้วหัวเราะ“ถ้าน้องมึงเล่นด้วยกูก็เอาโว้ย ขยันน่ารักแบบนี้”พี่ไม้พูดแล้วก็ยิ้มจัยก็ได้แค่นั่งเฉยๆ“พอๆ ไปได้แล้วคิดเหี้ยๆเดียวเพื่อนรอ”พี่กานต์พูดตัดบทและเดินไป“พี่ไปก่อนนะ อย่าไปสนใจกับคำพูดของไอ้กานต์มันเลย”พี่ไม้บอกแล้วเดินตามพี่กานต์ออกไปจัยก็แค่พยักหน้าและก้มทำงานแต่ใจก็คิดถึงคำพูดของพี่ทั้งสองคนซึ่งอายุเท่าจัยก็พอจะรู้เรื่องแล้วขอบคุณมากครับ สนุกครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ครับผม {:5_130:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าสงสาร น้องจัยมาก ทำเพื่อพี่ทุกอย่าง (สนุกมากครับ) ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆ ครับ จัยเป็นคนน่ารัก ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆ นะครับ เริ่มมาดีใากเลยน้อง ขอบคุณ{:5_119:}{:5_119:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนคับ