ร่านเสน่หา 5
ไม่นานกลุ่มของเต้ก็มาถึงอีกหมู่บ้านหนึ่งซึ่งก็มีคนหนาตามากเพราะที่นี่จะมีเหมือนตลาดนัดอาทิตย์ละวันจะมีผู้คนออกมาจับจ่ายใช้สอยทั้งหนุ่มสาวเด็กคนสูงอายุรวมถึงวัยรุ่นที่มีอายุใกล้เคียงกับกลุ่มของเต้มากมาย“เฮ้ย....เฮ้ย มึงดูคนนั้นซิสวยไหมว่ะ”ไอ้ช้างรีบชี้ให้เพื่อนในกลุ่มได้ดู“เออ..เออ สวยโว้ยมึวว่าไงไอ้เต้”ไอ้นิลแสริมและใช้ไหล่กระทบไหล่ให้เต้มองเต้มองไปก็เจอสาวรุ่นคนหนึ่งและเธอก็หันมายิ้มกับเขาด้วยเพราะในกลุ่มจะมีเต้ที่หน้าตาดีกว่าเพื่อนๆ“เห้ย ยิ้มให้มึงด้วยว่ะ”ไอ้ช้างบอก เต้ก็ยิ้มตอบไปมองไปแล้วเธอก็น่ารักดี“เต้ๆมึงเข้าไปคุยเลยไปซิ”ไอ้นิลยุและใช้มือดันหลังให้เต้เดินไป ซึ่งเต้ก็ขืนตัวไว้นิดแต่เพื่อนหลายคนยุตนจึงเดินเข้าไปหาและคุยกับสาวคนนั้นโดยที่เพื่อนๆยืนลุ้นกันอยู่สาวอีกหลายคนที่เดินมาในตลาดนัดมีทั้งมาเป็นกลุ่มหญิงล้วนมากับผู้ชายซึ่งถ้ามากับกลุ่มผู้ชายก็จะไม่เข้าไปยุ่งเพราะเดี๋ยวจะมีเรื่องกลุ่มของเต้ก็ได้คุยกับกลุ่มของสาวๆจนใกล้มืดจึงกลับบ้านกันโดยแต่ละคนก็ได้สาวมาในหัวใจกันทุกคนซึ่งระหว่างทางทั้งกลุ่มก็คุยกันอย่างสนุกสนาน“เฮยไอ้เต้เด็กมึงอะ น่ารักสุดแล้ว”ไอ้นิลเอ่ยขึ้นมา“แล้วน้องเขาชื่ออะไรว่ะ”ไอ้ช้างพูดเสริมขึ้น และมองหน้าเต้เพื่อรอคำตอบ“น้ำ น้องเขาชื่อน้ำ”เต้ตอบไป“คนอะไรว่ะแม่งตัวน่ารักชื่อยังน่าดื่มอีก 5555”ไอ้นิลพูดแล้วหัวเราะซึ่งก็ทำให้เพื่อนในกลุ่มหัวเราะตามกันไป“เฮยครั้งหน้ามากันไวๆหน่อยนะโว้ยจะได้คุยกับน้องเขานานๆว่าไงเต้”นิลพูดขึ้น“เออ ใช่ๆ”ไอ้ช้างเสริมเต้ก็ได้แค่พยักหน้าตาม แต่ตอนนี้ทำไมใจเขาถึงได้นึกถึงข้าวโพดขึ้นมาแต่อีกแว๊บหนึ่งก็คิดถึงสาวที่ชื่อน้ำถึงจะเพิ่งได้คุยกันแล้วเขาจะตัดสินใจยังไง“เพ็ญ เพ็ญอยู่ไหม”ข้าวโพดตะโกนเรียกอยู่หน้าบ้าน“อยู่ๆเข้ามาเลยจ้า”เพ็ญวิ่งออกมาตอบและเรียกข้าวโพดเข้าไป“ทำไมวันนี้บ้านเงียบจังหละเพ็ญ”ข้าวโพดถามและมองซ้ายขวาจุดประสงค์ก็คือมองหาเต้“ออพ่อกับแม่แกไปธุระนะส่วนไอ้พี่เต้ก็คงไปจีบสาวๆกับเพื่อนๆนะเห็นมาตามกันแต่เช้า”เพ็ญพูดแล้วยิ้ม ส่วนข้าวโพดรู้สึกใจหายวาบและเศร้าลงในทันที“แล้วเขาไปที่ไหนเหรอเพ็ญ”ข้าวโพดกลั้นใจถามทั้งทีรู้ว่ามันเจ็บลึกๆ“ก็อีกหมู่บ้านหนึ่งเดี๋ยวนี้ออกกันทุกเย็นเลย”เพ็ญตอบแต่ไม่ได้หันมามองหน้าข้าวโพดเลย“ทุกเย็นเลยหรือ”ข้าวโพดทวนคำพูดอีกครั้งแบบลอยๆ“ทำไมเหรอข้าวโพดพวกพี่เต้ก็แบบนี้หละ”เพ็ญหันมายิ้มและหันไปเล่นของเล่นต่อ“ปะ ป่าวหรอกไม่มีไร”ข้าวโพดรีบตอบ“เออเรารู้สึกปวดๆหัวขอกลับก่อนแล้วกันเดี๋ยววันหลังเราค่อยมาใหม่นะ”ข้าวโพดพูดและยืนขึ้นหันหลังเดินออกมาทั้งน้ำตาก็เริ่มไหลโดยที่ตนเองก็ห้ามไม่ได้ความรู้สึกเหมือนความอบอุ่นที่ได้รับมันหดหายไปจากร่างกายตนคืนนั้นทั้งคืนกว่าจะได้หลับตาลงก็แทบเช้าและหลังจากวันนั้นข้าวโพดก็ไม่ได้ไปบ้านของเพ็ญอีกนานหลายอาทิตย์จนเพ็ญต้องมาหาข้าวโพดถึงบ้าน“ทำไมไม่เห็นไปบ้านเราเลยหละ”เพ็ญเมื่อมาถึงก็ถามขึ้นทันที“เออแม่เราไม่ให้ไปเพราะเราเพิ่งหายไม่สบายนะ”ข้าวโพดแก้ตัวไป“เนี่ยข้าวโพดไม่ไปบ้านเราหลายวันพี่เต้แกยังถามถึงเลย”เพ็ญพูดต่อ“แล้วจะถามถึงเราทำไมหละ”ข้าวโพดซึ่งอยากรู้ขึ้นมา“ออ พี่เต้เห็นเราไม่มีเพื่อนเล่นอะ”เพ็ญรีบตอบมา ข้าวโพดตอนนี้ใจเริ่มหดหู่ขึ้นมาอีกครั้ง“แล้วพี่เต้ไม่ได้ไปไหนหรือ”ข้าวโพดถามแต่ไม่ได้อยากจะฟังคำตอบ“ก็เหมือนเดิมหละออกกันเกือบทุกวัน”เพ็ญตอบและชวนข้าวโพดเล่นของเล่นกับตนซึ่งข้าวโพดก็เล่นทั้งที่ใจไม่อยากจะทำอะไรแล้วในตอนนี้เพ็ญเล่นกับข้าวโพดจนเย็นพอดีเต้มารับกลับบ้านข้าวโพดเดินออกมาส่งเมื่อสายตาทั้งสองคนมองประสานกันทำให้ข้าวโพดยิ่งดูเศร้าลงไปอีก“เออ สบายดีไหมน้องข้าวโพด”เต้รีบถามทั้งที่ตนเองรู้สึกไม่ค่อยดีเมื่อเห็นสายตาของคนตรงหน้า“สบายดีฮะ”ข้าวโพดตอบและจะหันหลังกลับ“เออ เดี๋ยวซิพี่ขอคุยด้วยหน่อยนะ”เต้รีบเรียกเมื่อเห็นข้าวโพดหันหลังเดินกลับและบอกให้เพ็ญนั่งรอที่รถก่อนและเดินตามข้าวดพดไปอีกมุมหนึ่ง“พี่ขอโทษนะที่ไม่ได้พาน้องข้าวโพดไปเที่ยวเลย”เต้พูดขึ้น“ไม่เป็นไรฮะ”ข้าวโพดตอบแบบห้วนๆ“แล้วพรุ่งนี้ว่างป่าวเดี๋ยวพี่มารับไปเที่ยว”เต้ยื้อต่อ“อย่าเลยฮะเสียเวลาพี่เต้ป่าวๆ”ข้าวโพดตอบเสร็จแล้วจะเดินไปแต่เต้รีบจับมือไว้ก่อนเพราะตั้งแต่คุยกันข้าวโพดไม่ได้มองหน้าตนเลย“นะเดี๋ยวพี่มารับแล้วค่อยคุยกันพี่ไปก่อนหละ”เต้บอกและปล่อยมือเดินกลับไปข้าวโพดหันหน้าไปมองตามหลังของเต้จนขึ้นรถขับออกไปคืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ทำให้ข้าวโพดคิดจนนอนไม่ค่อยหลับภาพจากอดีตเริ่มย้อนกลับมาและมาจบที่“ข้าวโพดทำให้พี่มีความสุขมากเลยรู้ไหม”เต้พูดและมองข้าวโพดด้วยสายตาหยาดเยิ้ม“พี่เต้ก็ทำให้ข้าวโพดมีความสุขเหมือนกันฮะ”ข้าวโพดพูดและก้มหน้าลงด้วยความอาย“แต่พี่จะมีความสุขมากกว่านี้ถ้าข้าวโพดได้เป็นของพี่”เต้พูดและมองไปที่ข้าวโพดคงเป็นแบบนี้มังที่ทำให้พี่เต้ไม่สนใจเราอีกข้าวโพดเริ่มคิดไปหลายๆอย่างด้วยความสับสนแล้วพรุ่งนี้จะทำยังไงขอบคุณนะครับ น่าสงสารน้องช้าวโพด ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม{:5_130:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุรครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุนมากๆครับผม สงสารน้องข้าวโพด จะเป็นอย่างไรต่อไปนะ กับความรักครั้งแรก พี่เต้จะจริงจังขนาดไหนนะ ขอบคุณครับผม ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ