บันทึกของนนท์13
บันทึกของนนท์13คืนวันพฤหัส นนท์คุยกับนิคทางห้องแชทอยู่จนดึก...นิคยังยืนยันคำพูดเดิมที่อยากจะเจอนนท์...จนนนท์คิดว่า เอาว่ะ ...เป็นไงเป็นกัน...ไปเจอมันจะไปเสียหายอะไร เขาไม่เคยออกไปพบใครที่คุยกันทางโลกInternet นี้...ได้แต่คุยอย่างเดียว...เขาเห็นคนส่วนใหญ่โพสกันมาเพื่อที่หา sex ณ เวลานี้ นนท์ไม่อยากที่จะหาsex แบบน้ำแตกแยกทาง ที่เจอกันเพียงครั้งเดียว...มันเหมือน sex ที่ไม่คุณค่าอะไร ไม่มีหัวใจ...
“พี่นนท์คับ....ตกลงพรุ่งนี้ออกมาเจอผมนะคับ..เย็น ๆ หลังจากเจอพี่ผมจะได้ต่อรถกลับบ้านที่บ้านโป่งด้วย”
“อ่ะ งั้นก็ได้คับ...พี่จะไปเจอนิค...ที่เขาดินตามที่นิคบอก...10 โมงใช่ป่าว”
“คับ..พรุ่งนี้เจอกันนะคับ”
“คับ ...บายคับ”
นนท์คงจะต้องหาเรื่องอ้างกับที่ทำงานซะแล้วว่า มีประชุมด่วนข้างนอก...เพื่อที่จะไปเจอกับนิคตามที่นัดไว้ เช้าวันรุ่งขึ้น...นนท์ขับรถออกจากที่ทำงานประมาณ 9 โมง เขากะเวลาแล้วว่าจากที่ทำงานขับรถไปเขาดินคงไม่น่าเกิน 40 นาที ส่วนนิคโทรมาหาเขาตั้งแต่เช้า บอกว่ากำลังเดินทางออกมาแล้ว พอไปถึงนนท์ก็ซื้อตั๋วเพื่อเข้าไปในเขาดินเขาจอดรถแล้วก็เดินมานั่งรอด้านหน้า...ยังไม่ถึง 10 โมงดี...นนท์ก็เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามา พร้อมสะพายกระเป๋าที่ไหล่ข้างหนึ่ง...เด็กหนุ่มคนนั้นที่ดูเซอร์ ๆ ผมยาวปะบ่า...เดินตรงเข้ามาหานนท์...เขาเข้ามาทักนนท์
“ใช่พี่นนท์...หรือป่าวคับ”
“คับ ใช่คับ”
“ผมนิคคับ...”
“พี่จำได้..ตัวจริงกับรูปไม่ต่างกันเลยนะ…พี่ว่าดูเข้ม ๆ ดีนะ”
“ไม่หรอกคับ...ผมหน้าตาน่าเกลียด”
นิคพูดไปพร้อมกับความเขินจนหน้าแดง ถึงสีผิวจะออกคล้ำ ๆ แต่ก็ทำให้นนท์สังเกตเห็นสีแดงของความเขินที่หน้าได้ นิคนั่งลงข้าง ๆ นนท์ ถามถึงการเดินทางมาว่าเหนื่อยมั้ย...แต่นนท์ก็บอกไปว่า ไม่เหนื่อย คนที่เหนื่อยคงเป็นนิค เพราะนิคต้องขึ้นรถเมล์มาหลายต่อ...นิคตัดบทด้วยการลุกขึ้นยืน พร้อมกับบอกนนท์ว่า
“พี่ไปเดินเล่นในนี้กับผมนะ...ผมยังไม่เคยมาที่นี่เลย”
ชายหนุ่มต่างวัย เดินเล่นรอบเขาดิน ดูเหมือนนิคจะตื่นเต้นเหมือนเด็กที่ได้ของเล่นชิ้นใหม่ ได้มาสถานที่ใหม่ ๆ ระหว่างที่เดินเล่น นนท์ลอบสังเกต ความสดใสของเด็กหนุ่มนิค...ดูเขาจะมีความสุขมาก เหมือนนิคก็จะรู้ตัวที่ นนท์ลอบแอบมองแอบสังเกตเขา..แทนที่นิคจะเขินอายแต่เขากลับเดินตรงมาที่นนท์...แล้วแกล้งเดินอ้อมไปด้านหลังของนนท์...เอามือสวมกอดมาจากทางด้านหลัง..แล้วจับพุงของนนท์เล่น พร้อมกระซิบมาจากทางด้านหลังใบหูว่า
“พี่คับ....พี่รู้หรือป่าวว่า...พี่สเปคผมเลย...ขาวตี๋ใส่แว่น..แถมมีพุงด้วย...”
ว่าแล้วเขาก็โผล่หน้าเอาปากมาหอมแก้มนนท์...นนท์รีบผงะออกกลัวว่าคนอื่นจะเห็น...แต่ที่เดินมาไม่มีคนเท่าไหร่เลย ยิ่งเดินมาตรงนี้ ที่เป็นเกาะที่มีกรงนกใหญ่...คนยิ่งไม่มีเลย...นิคคงได้โอกาสถึงได้ทำแบบนี้... นนท์หันไปพูดกับนิค
“นิค...ไม่ใช่ว่านิคไม่ใช่สเปคพี่นะ...นิคก็สเปคพี่...แต่พี่ติดตรงที่พี่มีแฟนแล้ว...เราเจอกันช้าไป...”
นนท์ชวนนิคนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ข้างกรงนก...เรื่องราวต่าง ๆ ของนนท์กับนัทก็พร่างพรูออกมาจากปากของนนท์..นนท์เองไม่คิดว่าเขาจะเล่าเรื่องราวของเขาให้กับนิค ที่เพิ่งเจอกันแรกฟังเท่าไหร่นัก...แต่ก็นึกว่า เล่าไปดีกว่าเผื่อว่าการเจอนิคก็อาจจะเจอแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว...แต่นนท์คิดผิดซะแล้ว...เพราะยังมีเรื่องราวของนิคที่เข้ามาวนเวียนอยู่ในชีวิตของนนท์....นิคไม่แสดงความคิดเห็นใด ๆ ต่อเรื่องราวของนนท์...เหมือนกำลังป้อนข้อมูลที่ฟังเข้าไปในหัว...นนท์รู้สึกหิว...ชวนนิคเดินไปซื้ออาหารที่ขายในเขาดินมานั่งทานกัน...บนสนามหญ้า...นิคเปรย ๆ ขึ้นมาว่า
“ถ้ามีเสื่อมาปูนั่งเล่นนอนเล่นตรงนี้ก็ดีนะคับ..นาน ๆ ทีได้สูดอากาศบริสุทธิ์อย่างนี้ในกรุงเทพฯสักที”
“อืมม...แล้ววันนี้นิคจะกลับบ้านกี่โมง”
“คงเย็น ๆ ละคับ เดี๋ยวผมไปขึ้นรถที่สายใต้”
“งั้นเอาอย่างนี้มั้ย...ไหน ๆ วันนี้พี่โดดงานมาแล้ว...ไปดูหนังกันมั้ย”
“เรื่องอะไรคับ”
“ไม่รู้ซิ...ไปดูโปรแกรมที่หน้าโรงหนังละกันว่ามีเรื่องอะไรน่าดู”
ทั้งสองคนจึงเก็บของที่ทานแล้วทิ้งถังขยะ แล้วเดินไปที่รถ...ทันทีที่ขึ้นนั่งบนรถ ขณะที่นนท์กำลังสตาร์ทเครื่องอยู่ นิคก็ขยับตัวมาใกล้นนท์ แล้วหอมแก้มนนท์...บอกกับนนท์ว่า
“ผมอยากทำอย่างนี้กับพี่...ตั้งแต่ที่เห็นพี่แล้ว...พี่ดูดีไปหมดเลย...ชอบพี่แล้วซิ..ถ้าพี่ไม่มีใครอยู่แล้ว...ผมจะขอเป็นแฟนกับพี่เลย...ตอนนี้พี่ให้โอกาสผมเป็นน้องพี่สักคนได้หรือป่าวคับ”
“ได้ซินิค...ทำไมจะไม่ได้ เป็นพี่เป็นน้องกันดีเสียอีก”
จากเขาดินไปยังโรงหนังนั้นไม่ไกลนัก...แต่สภาพจราจรที่รถติด..ทำให้ทั้งคู่มีเวลาคุยกันบนรถอีกหลายเรื่อง นิคก็เล่าเรื่องราวชีวิตของนิคให้นนท์ฟัง
นิค...เด็กที่พยายามไขว่คว้าตามหาฝันที่ตัวเองฝัน...นิคอยากเป็นวิศวกร..เขามีพี่น้อง 4 คน พ่อแม่มีไร่เป็นของตัวเอง...แต่เขาไม่อยากทำไร่ ไม่อยากอยู่ที่บ้าน...เขามุเรียนเพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ และเขาก็ทำได้ตามที่เขาฝัน...ครอบครัวมีฐานะปานกลาง พ่อเมื่อว่างจากงานไร่ก็จะขับรถรับจ้างเพื่อหารายได้อีกทางหนึ่ง เพราะพี่สาว 2 คนของนิคก็เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ เหลือแต่น้องชายเพียงคนเดียวที่ช่วยงานไร่อยู่ที่บ้าน แม่ก็ทำขนมเอาไปขายที่ตลาด เพื่อหารายได้อีกทางจะได้พอมีเงินส่งให้ลูกทั้ง 3 เรียนในกรุงเทพฯ นิคเป็นคนที่ดูแล้วเจียมเนื้อเจียมตัวกับฐานะของตัวเอง...ไม่เคยคิดว่าครอบครัวเขาจะมีเงิน...เพราะเขาเห็นว่าพ่อแม่ทำงานหนักเพื่อส่งให้เขาเรียน...แต่นิคก็พยายามขอทุนเรียนแม้ว่าจะเป็นทุนกู้ยืม...เขาแทบจะไม่ได้ใช้เงินจากที่บ้านเลย...นิค อยากเรียนจบไว ๆ เพื่อที่จะได้ทำงาน...หาเงินให้พ่อแม่ใช้ และเขาก็อยากเรียนต่อปริญญาโทด้วย…เด็กคนนี้มีความคิดความอ่านดีเหมือนกัน...นนท์คิด
ถึงโรงหนังหลังจากที่เลือกหนังเรื่องที่จะดูและรอบหนังแล้วก็ยังมีเวลาเหลืออีกตั้งชั่วโมง...นิคก็เอ่ยขึ้นมาว่า
“พี่นนท์...ผมขอกินไอติมก่อนนะ...ไหน ๆ มาแล้วผมขอกินไอติมรสที่ผมชอบหน่อย”
“ได้ซิ..ชั้นล่างมีร้านไอศกรีมอยู่ เราลงไปที่ร้านนั้นละกัน”
ทั้งคู่เดินลงบันไดเลื่อนจากชั้นที่ซื้อตั๋วหนังลงมา ก็เห็นร้านไอศกรีม นิคบอก
“โหยยย...ไม่เอาหรอกพี่...ร้านนี้มันหรูไป..คงแพง ผมไม่มีเงินหรอก”
“เอาน่าร้านนี้หละ...พี่เลี้ยงเอง...นิคสั่งเลย จะกินเท่าไหร่กินเลยนะ”
นนท์มารู้ว่าไอศกรีมที่นิคชอบคือ รส chocolate chip นิคสั่งมา 3 ลูก นนท์เลยบอกว่าสั่งแบบนี้ไม่ดีมั้ง เอางี้พี่สั่งให้...นนท์หันไปบอกพนักงาน ว่าเอา Earthquake ที่นึง เอา Chocolate chip 4 ลูก นนท์หันไปมองนิคและถามว่า
“ 4 ลูกพอมั้ย” นิคพยักหน้า ที่เหลืออีก 4 ลูก.... พี่เอา......หลังจากสั่งเสร็จพนักงานก็เดินกลับไป สักพักก็เอาชามไอศกรีมมาให้...นิคคงไม่เคยทานแบบนี้ นนท์บอกว่า
“ไม่ใช่ทานแค่รสที่ตัวเองชอบละ ...ต้องช่วยพี่ทานด้วย เพราะพี่ไม่ไหวหรอก คนเดียว 4 ลูก”
เอาอีกแล้วนิคแสดงความเป็นเด็กที่ได้ของกินที่ถูกใจให้นนท์เห็น...นนท์อดขำไม่ได้...แต่ก็ได้ยิ้มอยู่ในใจ...เด็กคนนี้ถึงจะดูเซอร์ ๆ ดูเหมือนคนกร้านโลก...นั่นแค่ภายนอก แต่ภายในของเด็กคนนี้ก็ยังเหมือนเด็กที่ยังไม่โตเลย...มีความน่ารัก..ความสดใสอยู่ในตัวของเขา...นนท์เห็นแล้วอดหวั่นไหวไปกับความใสซื่อของเด็กคนนี้ไม่ได้...นนท์สังเกตเห็นโต๊ะอื่นที่นั่งทานอยู่มองมายังตนกับนิค...คงคิดว่าสองคนนี้เป็นแฟนกัน...หรือไม่ก็คงคิดว่าคนนี้ควงเด็ก...ยิ่งไปกว่านั้นคงคิดว่านนท์คงหวังจะกินเด็กคนนี้...แน่ๆ เพราะชายที่นั่งอยู่กันสองคนตอนนี้ เป็นชายสองคนที่ต่างวัย...ทานเสร็จก็ใกล้เวลาที่รอบหนังจะฉาย...
ตลอดเวลาขณะที่นั่งดูหนังนั้น นิคจับเอามือของนนท์มากุมไว้ตลอดเวลา ... เหมือนกับว่าจะกลัวนนท์หนีหายไปไหน..บางครั้งก็เอามือขึ้นมาจูบเบา ๆ ที่หลังมือ ....บางครั้งก็เอาไปแนบที่หน้าอก...ดูเหมือนเขาอยากจะเอาใจนนท์...ถ้านนท์ไม่มีนัทอยู่ในใจ...นนท์คงตอบตกลงเป็นแฟนกับนิค...เด็กหนุ่มท่าทางเซอร์ ๆ แต่เต็มไปด้วยความโรแมนติกคนนี้แน่ ๆ
ระหว่างที่กำลังดูหนัง...ขณะที่นิคดึงเอามือนนท์ไปกุมอยู่นั้น ... อยู่ ๆ นิคก็เอามือของนนท์ไปวางบนเป้ากางเกงที่มันตุงแข็งรออยู่...จริง ๆ แล้วมือของนนท์ไม่ได้วางไปบนเป้ากางเกงตรง ๆ แต่ขึ้นมาตรงขอบกางเกงที่นิคสวม...แค่สัมผัสก็รู้แล้วว่า ลำของนิคพาดขึ้นมา..ส่วนหัวโผล่พ้นขอบกางเกงยีนส์ที่นิคใส่มา...อีกมือของนิคปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเม็ดที่อยู่ชายเสื้อออกสองสามเม็ด ....นนท์หันไปมองเห็นหัวโผล่ออกมาบนพงขนที่เลื้อยขึ้นมาจากพงดกดำไล่ขึ้นมาที่สะดือ ...นิค เอามือของนนท์ไปวางเพื่อต้องการให้นนท์จับท่อนลำของเขา....ผิดมั้ยนี่...ถ้าเราจะจับท่อนลำของนิค...ถ้าแค่จับคงไม่เป็นไรมั้ง...ความคิดในใจที่ขัดแย้งและต่อสู้กันของนนท์ ทำให้นนท์ต้องคิดอย่างมากว่า จะเอายังไงดีกับท่อนลำที่อยู่กับมือท่อนนี้...เอาว่ะ...จับก็ได้...
ดีนะนี่...ที่ทั้งแถวที่ทั้งสองคนนั่งไม่มีคนอื่นเลย จะมีก็ถัดลงไปอีกสามแถว...เพราะนนท์จะชอบเลือกที่นั่งในโรงหนังที่อยู่บนๆ ยอมที่จะเสียเงินเพิ่มอีกไม่กี่สิบบาท แต่ได้นั่งสบายกว่า...ดูหนังได้เต็มจอกว่า...นนท์คลายมือออกจากมือของนิคที่กุมมือนนท์ไว้บนเป้ากางเกงออก...เหมือนรู้ว่า นนท์กำลังจะจับท่อนลำของเขา.......นนท์เอานิ้วไปเขี่ยรอยแยกที่ท่อนลำของนิคซึ่งมีน้ำเงี่ยนเยิ้มอยู่ตรงปลายรู และดงขนที่ดกดำ... นิคซี้ดปากเบา ๆ ...พร้อมทั้งขยับตัวเพื่อที่จะปลดกระดุมกางเกงยีนส์ที่สวมมาและเลื่อนซิปลงเพื่อเผยให้ท่อนลำออกมารับแอร์เย็นฉ่ำในโรงหนัง...พอปลดออกมามันก็ดีตัวผี๋งขึ้นมาตั้งตระหง่าน นัทมองผ่านความมืดสลัว ๆ มีแสงจากจอหนังมาบ้าง กะด้วยสายตาน่าจะสัก 7.5 นิ้วน่าจะได้...นนท์ยังไม่กล้าเอามือไปกำท่อนลำของนิค...จนนิคหันมากระซิบบอกว่า...
“พี่คับ...พี่กำมันไว้นะคับ...ผมยกน้องชายผมให้พี่คับ...ผมจะไม่มีใครจนกว่าพี่จะตกลงเป็นแฟนกับผม...ผมจะรอวันนั้นคับ”
จบตอนที่ 13
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม{:5_130:} {:5_120:}
ขอบคุณครับ...{:5_120:} ขอบคุณครับ หูย เด็กคนนนี้กล้าจริงๆ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เริกมากคร้า
ขอบคุณครับ นนท์ครับ รักษาความดีไว้นะ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ{:5_123:}{:5_123:} สนุกมากครับ ขอบคุณมากครับ{:5_123:} ขอบคุณนะครับ ชอบ
หน้า:
[1]
2