เกาะแห่งความรัก และความเสียว(V.2) ตอนที่1 หมดเคราะห์หมดโศกแล้วนะ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Fujishirou168 เมื่อ 2016-10-31 13:53แต่งอีกเวอร์ชั่นครับ
สวัสดีครับ ผมชื่อเท็ป อายุ 22 ปี สูง 197 ซม. หุ่นดี กล้ามใหญ่ กล้ามท้องเป็นลอน ผิวคล้ำนิดๆ ผมรองทรงกึ่งยาวกึ่งสั้นโกรกสีน้ำตาล แต่เดิมเลยเป็นคนใต้ จังหวัดชุมพร แต่ก็ย้ายไปเรียนต่อที่กรุงเทพตั้งแต่ช่วงเข้ามหาวิทยาลัยปี1 แล้วย้ายมาอยู่เกาะหามฉลีแห่งนี้ เพราะอยากอยู่อาศัยสงบๆหลังเรียนจบ อยากจะหางานทำในที่ที่แปลกตาแบบนี้ ตอนนี้ผมก็เปล่าเปลี่ยวอย่างมาก ยังดีที่มีเพื่อนๆของผม คือ ฟูจิ ริค และไมโล ทั้งสามคนนี้เป็นเพื่อนผมตั้งแต่สมัยเรียน ม.ต้น พวกเราทั้งสี่มักจะเล่นกีฬาด้วยกัน อันเป็นสาเหตุที่ทำให้พวกเราทุกคนมีกล้ามอันสง่างามน่าสัมผัส บางทีก็ดูหนังโป๊แล้วชักว่าวแข่งกัน นับว่าเป็นการฝึกกล้ามไปด้วย
พวกผมอาศัยอยู่ที่หอแห่งหนึ่ง ชื่อว่า “หอแต๋วแตก” อยู่แถวๆหาดหีขาว แขวงหีวงรี เขตหีแข็ง เกาะหามฉลี ผมพับเพื่อนๆพักกันคนละห้อง ผมพักห้อง 069 ฟูจิ 070 ไมโล 071 และริค 072 โดยมีเจ๊เจ้าของหอที่อัธยาศัยดี คือเจ๊แต๋ว กะเทยวัยกลางคนวัยประมาณ50 กลางๆซึ่งมีลูกติดด้วย 1 คน คือ พี่โคย อายุประมาณ 30 ปี ตัดผมเกรียนติดหัวเพราะเมื่อวันก่อนแกมีปัญหาเรื่องเหาบนหัว ตัวผอมสูงประมาณ 180 ซม.กว่าๆ หุ่นค่อนข้างดี ซึ่งผมมักจะคุยปรึกษาอะไรต่อมิอะไรกับแกไปด้วย แต่คนนี้ยังไม่ใช่เป้าหมายหรอกครับ เพราะผมนับถือแกในฐานะผู้ใหญ่คนหนึ่ง นอกจากนี้เจ๊แต๋วยังมีเพื่อนๆ คือ เจ๊เฌอมาลย์ เจ๊อารียา เจ๊การ์ตูน และพี่น้องฝาแฝด คือแพนด้ากับแพนเค้ก อายุรนามประมาณพี่โคย ซึ่งเป็นกะเทยทั้งคู่ พวกนี้รวมตัวกันเมื่อไหร่ความฮาเกิดขึ้นเมื่อนั้น รวมไปถึงพี่พู่กัน หลานเจ๊การ์ตูนที่เป็นผู้ควบคุมผู้มีมิตรไมตรีแก่ทุกคนที่เข้า-ออกจนหอนี้ไม่ว่าใครๆก็รักพี่พู่กัน
มีอยู่วันหนึ่ง ผมและเพื่อนๆกำลังจะไปแถวสวนอสุจ๊าก ซึ่งเป็นสวนสุขภาพขนาดใหญ่กลางเมืองแห่งหนึ่งในเขตอสุจ๊าก ที่ผมมาวันนี้เพราะอยากมาหาสถานที่แก้เบื่อสักหน่อย กว่าจะมาถึงก็แทบตายเหมือนกันเพราะขับรถมาโดยขึ้นรถของไมโลมา แล้วรถก็ติดมากๆ กว่าจะขยับได้แต่ละคืบนี่แทบตาย ตอนนี้ผมอยู่ในชุดเสื้อยืดคอกลมสีน้ำตาล กางเกงยีนส์ขายาวสีน้ำเงินซีดเล็กน้อย รองเท้าผ้าใบสีขาว-น้ำเงิน
“พวกมึง!!! เดี๋ยวกูไปเยี่ยวแปป เดี๋ยวมา” ฟูจิในชุดเสื้อยืดคอกลมสีเขียวไข่กา กางเกงขายาวยีนส์สีน้ำเงิน รองเท้าผ้าใบสีขาว-น้ำตาลขออนุญาตแล้วแยกออกไป ฟูจิเป็นอีกคนหนึ่งที่หล่อและล่ำบึ้กมาก ด้วยผิวที่ขาวใสตามประสาหนุ่มจากถิ่นเหนือ จังหวัดเชียงใหม่ กล้ามแขนใหญ่เป็นมัด หน้าท้องเป็นลอนลักษณะคล้ายๆหน้าท้องผม แต่ขาวกว่า(รู้จากตอนอยู่ห้องด้วยกันช่วงประชุมที่หาสาระไม่ได้ ซึ่งพวกผมเปลือยบนเสมอ เผลอๆเปลือยทั้งบนทั้งล่างถึงขั้นโชว์ควยเดินโทงเทงกันเลยก็มี) สูง 190 ซม. ไว้ผมรองทรง หน้าเหลี่ยมหน่อยๆ แต่ก็ดูดีดูน่ากินสำหรับหลายๆคน
“เออ รีบมาละกัน เดี๋ยวพวกกูรอ” ไมโลในชุดเสื้อยืดคอกลมสีแดงบ่าและไหล่สีดำ กางเกงยีนส์ขายาวสีน้ำเงินเข้มรัดรูปหน่อยๆ รองเท้าผ้าใบสีขาว-แดงตะโกนบอก ไมโลก็เป็นอีกคนที่หล่อน่าเก็บไปทำสามีสำหรับหลายๆคนเหมือนกัน แต่คงไม่มีวันนั้นหรอก ไม่ใช่อะไร มันเป็นรับ คงได้เป็นภรรยาแทน ไมโลมีภูมิลำเนาเดิมที่ภาคอีสาน จังหวัดอุบลราชธานี สูง 185 ซม.นับว่าตัวเตี้ยที่สุดในกลุ่ม กล้ามยังไม่อลังการนัก แต่ก็ยังอยู่ในขั้นหุ่นนักกีฬา กล้ามแขนขนาดพอประมาณ ส่วนท้องอยู่ในระดับกล้ามท้องลีนๆอันเซ็กซี่ ผิวสีน้ำผึ้ง ผมยาวถึงติ่งหูโกรกสีน้ำตาลแกมแดงดูคล้ายพระเอกหนังญี่ปุ่นบางเรื่อง
“แปปนึงนะเห้ย เดี๋ยวกูไปซื้ออะไรแดกแปป พวกมึงจะเอาไรกันมั่งวะ จะได้ซื้อมาให้” ริคในชุดเสื้อกล้ามสีดำซึ่งใส่เสื้อคลุมสีน้ำตาล-แดงทับไว้ กางเกงยีนส์ขายาวสีดำ ของเท้าผ้าใบสีขาว-ดำขออนุญาตอีกคน ริคเป็นคนที่ตัวค่อนข้างใหญ่ สูง 192 ซม. (ที่ผมรู้ละเอียดแบบนี้เพราะเมื่อไม่กี่วันก่อนพวกผมแวะห้องสมุดใกล้ๆหอ ซึ่งมีที่วัดส่วนสูงอยู่ด้วย พวกผมเลยวัดกันโดยผมเป็นคนวัดให้ทุกคนก่อนที่จะวัดให้ตัวเอง) ริคเป็นคนจากภาคอีสาน จังหวัดหนองคาย รายนี้เนื้อแน่นที่สุด กล้ามเป็นมัดๆ ซิกแพคค่อนข้างชัดกว่าคนใครเพื่อน ไว้ผมยาวถึงติ่งหูทรงเดียวกับไมโล แต่เป็นสีดำสนิทปราศจากการย้อม แววตาดูดุดัน แต่จริงๆเป็นคนน่ารักและใจดีมาก แถมยังกวนตีนเป็นที่หนึ่งอีกด้วย
“งั้นกูขอเป็นฮอตดอกไส้มายองเนสสัก 3 ไม้นะ แล้วก็น้ำองุ่นปั่นแก้วนึง” ผมฝากสิ่งที่ต้องการซื้อ
“ของกูเป็นน้ำส้มปั่นแก้วนึง กูยังไม่หิวมาก” ไมโลสั่งอีกคน แล้วฟูจิก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี
“เกือบไม่ทันแล้วมั้ยล่ะมึง” ริคแซวฟูจิในท่ามือเท้าสะเอว
“ไม่ทันอะไรวะ” ฟูจิถามด้วยความสงสัย
“มึงจะแดกไรมั้ย เดี๋ยวกูจะไปซื้อมาให้” ริคถามฟูจิ
“น้ำบลูเบอร์รี่ปั่นแก้วนึง แล้วก็เครปเนย-โอรีโออันนึง” ฟูจิพูดในสิ่งที่ต้องการ แล้วริคก็เดินไปซื้อตามที่สั่งทันที
“เฮ้!!! ขอแรงพวกมึง 1 คน ไปช่วยกูถือด้วย ลืมไปว่าน้ำ 4 แก้วกูถือคนเดียวไม่หมด” ริคตะโกนขอความช่วยเหลือ ลืมไปว่าน้ำตั้ง 4 แก้ว ไหนจะอะไรต่อมิอะไรอีกเยอะแยะมันจะถือยังไงหมด
“เออ!!! เดี๋ยวกูไปช่วย” ไมโลตะโกนบอกแล้วลุกเดินตามริคไป ปล่อยให้ผมนั่งรอกับฟูจิ
.
แล้วทันใดนั้นเอง!!!
.
จู่ๆก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ ในชุดนักเรียนกางเกงดำไว้ผมรองทรงวิ่งถือโทรศัพท์เครื่องหนึ่งวิ่งหนีใครบางคนมา แล้วก็วิ่งมาหลบข้างหลังผม แล้วจับเอวผมไว้ เขาสูงประมาณถึงกลางแผ่นหลังของผม
“พะ...พี่ ชะ..ช่วยผมด้วย...” เขาพูดกับผมเสียงสั่นด้วยความหอบ แล้วก็พูดต่อ ทันใดนั้นเอง ก็มีผู้ชายอีกคนในชุดนักเรียนตามมา มีสักษณะผิวคล้ำเล็กน้อย ผมถูกย้อมเป็นสีส้มสดราวกับเป็นตัวการ์ตูนที่หลุดออกมา
“ไอ้ทาสต้น แกมาอยู่นี่เองเหรอ บังอาจขโมยโทรศัพท์เจ้านายมาอย่าคิดนะว่าจะจบง่ายๆ” อ๋อ คนที่มาหลบหลังผมนี้ชื่อต้นนี่เอง ผู้ชายคนที่ตามมาพูดประโยคอันเป็นปริศนา ทำเอาผมงุนงง นี่เขาคนนี้หมายความว่าอย่างไร? ทาส? เจ้านาย? ถ้าจำไม่ผิด ทาสเค้าถูกยกเลิกตั้งแต่สมัย 100 กว่าปีก่อนแล้วไม่ใช่หรอ? หลงยุคกันรึไงคนนี้
“ขโมยโทรศัพท์เค้ามาหรอ” ฟูจิเอ่ยปากถามต้นพลางจับที่ไหล่ข้างขวา
“ปะ...เปล่านะครับ คือ...แมน...เค้า...ถายคลิปลับผมไว้” ต้นอธิบายด้วยอาการสั่นกลัวจนฟูติต้องลูบหลังเป็นการปลอบ แต่เป้ากางเกงต้นดูแปลกๆ คือแท่งภายในตั้งขึ้นเหมือนคนเงี่ยน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“นี่ยังเป็นนักเรียนกันอยู่เลยนะ ทำเรื่องอย่างว่ากันแล้วก็ยังมาถ่ายคลิปลับกัน พอโกรธกันก็จะมาประจานกันเนี่ย มันใช้ได้ที่ไหนกัน แล้วนี่ยังมาเล่นอย่างว่าแบบพิเรนท์ๆ ทาส นายทาสอีก สังคมเดี๋ยวนี้มันเป็นอะไรเนี่ย พี่นึกว่าหลุดมาอยู่ในยุคศักดินาอีก” ผมเทศนาทั้งคู่ไป เพราะผมตีความได้ว่าน่าจะเป็นพวกเล่นเซกซ์ท่าพิศดารแล้วแอบถ่าย พอเลิกกันก็จะเอามาประจานกันแบบนี้ เซ็งจริงกับสังคมแบบนี้ เอาไปเอามาผมเองก็คงเหมือนพวกผู้ใหญ่ที่เด็กๆรุ่นใหม่ชอบบ่นว่าเป็นพวกดัดจริตเลยจริงๆ
“พวกผู้ใหญ่ก็ชอบเทศน์แถมดัดจริตแบบเนี้ย ไหนๆก็จะได้ประจานแล้ว เอาล่ะ” ผมอยากรู้ จึงขอโทรศัพท์จากต้น ต้นให้ในอาการสั่นกลัว ผมรับมาแบบไม่กระชากเพื่อไม่ให้ต้นกลัวมากเกินไป แล้วแมนก็บอกรหัสผ่านเครื่องโทรศัพท์กับผม แล้วก็ให้กดคลิกเข้าไปดูคลิปที่ถ่ายโลกีไว้ มีทั้งหมด 3 คลิปโดยในคลิปแรก เป็นคลิปในห้องห้องหนึ่ง ภาพค่อนข้างสั่นในตอนแรกและดูราวกับถ่ายจากมุมมุมหนึ่ง จากนั้นในคลิป ต้นโยนกระเป๋านักเรียนลง ถอดกางเกงนักเรียนและถอดกางเกงในลงกองไว้ที่เท้า เผยให้เห็นควยอันอวบ ใหญ่ หัวบาน ยาวไม่ต่ำกว่า 7 นิ้วแน่ๆ แล้วจับควยตัวเองรูดขึ้นลงทันที ต้นร้องคราง “ซีดดด อ่าาาา”ไม่นานนัก น้ำว่าวต้นก็พุ่งกระจายออกมา โดยน้ำว่าวพุ่งออกมาแรงและเยอะมาก ต้นนั่งหอบได้ไม่นาน จากนั้นคลิปก็จบเท่านี้
คลิปที่ 2 คือคลิปที่ถ่ายในห้องน้ำ มีเสียงที่คาดว่าจะเป็นของแมน “อมซะ”
"ไม่เอา สกปรก" มีอีกเสียงตอบมา แล้วก็มีภาพทางหน้าของต้น แล้วมีมือที่คาดว่าน่าจะเป็นมือของแมนจิกหัวต้นมาใกล้ๆควยเขา "จะอมดีๆ หรืออยากเห็นรูปตัวเองในเน็ตก่อนค่อยอม"
ไม่นานนักควยแมนจากนุ่มๆ ก็ค่อยๆแข็งเต็มปากต้น “อา... อย่ากัดเชียวนะ นั้นล่ะๆ อย่าให้โดนฟันด้วย”
จากนั้นสักพัก "อ่าาา แตกแล้วๆ" แมนอุทาน ต้นพยายามจะคายออก แต่แมนกลับบีบปากต้นไว้ "กลืนให้หมดน้ำว่าวเจ้านายเชียวนะ ฮ่าๆๆ"
จากนั้นภาพก็หายไป แต่มีเสียงว่า "กางเกงในนี้เราขอเก็บไว้ใช้ทำเรื่องสนุกๆนะ ตอนนี้ห้ามชักว่าวล่ะ ถ้าให้แตกแล้วน้ำว่าวน้อยนะ เจอดีแน่ ไปล่ะ"
จากนั้นผมกูมาดูถึงคลิปที่ 3 ตอนแรกๆ ก็มีภาพสนามกับผู้คนจำนวนมากกำลังนั่ง แต่ภาพดำ แต่มีเสียงหัวเหาะกึกก้องดังไปหมด จากนั้น ก็มีอีกเสียงที่ดูมีพลัง "ใครมาแอบว่าวในโรงเรียนวะ บอกมา" ทุกคนหยุดหัวเราะ เสียงเงียบลง "มันต้องเป็นคนในห้องเรียนนี้แหละ วันนี้ไม่มีใครใช้ห้องน้ำตรงนี้นอกจากห้องที่เรียนพละ ก็คือห้องพวกเธอ" จากนั้นเสียงเงียบไปสักพัก "ดี... ไม่ยอมบอก ทุกคนถอดกางเกงออก ใครไม่ใส่ กางเกงใน คนนั้นแหละ..."
จากนั้นก็มีภาพแต่ละคนถอดกันทีละคนสองคน พวกเขาใส่กางเกงในสีต่างกันไปบ้าง จนมาถึงต้น ครูมองหน้าต้น "ถอดออกสิ แล้วทำไมควยโด่อย่างนี้ หรือว่าเธอ..." ต้นจะร้องไห้แล้วตอนนี้ "ถอดออก เร็ว!!" ครูสั่ง ต้นค่อยๆถอดกางเกงออก เผยให้ทุกคนในห้องเห็นควยอันแข็งโด่ชูชัน พวงไข่แฝดที่ห้อยกลมใหญ่ ปราศจาก กางเกงใน เสียงหัวเราะดังขึ้น บ้างก็มีเสียงตะโกน “เด็กเรียนควยใหญ่นะเนี่ย” “เด็กเรียนเงี่ยนเหรอ” บางคนถึงกับจับควยต้นเล่น หรือดีดไข่ก็มี ต้นกำลังหน้าแดงและทำท่าจะร้องไห้ จากนั้นคลิปก็จบลงเพียงเท่านี้
จากนั้นผมก็เข้าดูรูปต่างๆ พบว่าเป็นรูปต้นถูกถ่ายในท่าวิตถารต่างๆ ทั้งใส่ปลอกคอเหมือนหมา รูปต้นโชว์ควยกลางสนาม รูปต้นใส่ที่ล็อกควย ถูกให้เลียนมในชามข้าวหมา บางภาพ เป็นภาพที่ต้นกำลังอมควยใครบางคน โดยที่ไม่เห็นหน้าคนให้อม แต่ผมเชื่อว่าต้นคงถูกบังคับให้ทำแน่ๆ และล่าสุด ผมไปเจอต้นตัวเป็นๆ ต้นมีไข้ขึ้นสูง แต่ได้รับการปฏิบัติเยี่ยงทาส ราวกับว่าไอ้แมนมันไม่มีความเป็นคนเหลืออยู่แล้ว นี่ไม่ได้ต่อต้าน SM นะ แต่ถ้ามันมาแนวทารุณโดยอีกฝ่ายไม่เต็มใจ มันก็น่าประนามน่ากระทืบจริงๆ ความโกรธ ความเศร้า ความจิตตกตอนนี้ปะทะกันอยู่ภายในหัวสมองของผมจนวุ่นวายไปหมด แต่ผมก็คิดไปถึงต้น ว่าทางนั้นจะเจ็บปวดแค่ไหนที่ถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ขนาดนี้
ผมดูจนหมด แล้ววิเคราะห์ดู ก็น่าจะประมาณว่าต้นถูกแอบถ่ายตอนชักว่าว ต้นอับอายกลัวโดยเผยแพร่รูปเลยยอมทำตามแมนทุกอย่าง ตอนนี้ต้นตัวสั่นแรงกำมือแน่น ก้มหน้าร้องไห้และปัสสาวะราดจนพื้นนองเต็มไปหมด ผมคิดว่าต้นไม่น่าจะผิดอะไร เพราะพยายามหาที่แอบดีแล้ว แต่แมนก็ยังกระเสือกกระสนไปแอบถ่าย ใครโรคจิตกว่ากันล่ะ
“งั้นโทรศัพท์เครื่องนี้ พี่ขอไว้ก่อนนะ” ผมพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงปกติ แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ฟูจิเก็บไว้
“ได้ไงกัน เอาโทรศัพท์ผมคืนมาาา” แมนตะโกนขอความเป็นธรรม ผมจึงตบต่อยแมนไปครั้งนึงจนกองไปกับพื้น ผมเองก็ไม่ทราบถึงสาเหตุที่ทำแบบนี้ ว่าผมทำเพราะอะไร ทำไมผมถึงรู้สึกสงสารต้นที่ต้องมาเจออะไรกับเหตุการณ์ร้ายๆ และโกรธแค้นคนที่ทำร้ายต้นขนาดนี้
“โอ้ย!!! ต่อยกูทำไมวะ” แมนอุทาน และเริ่มหยาบคายกับผม เอาวะ!!! หยาบมาหยาบกลับ
“มึงนั่นแหละที่โรคจิต จิตใจวิปริต ชักว่าวมันก็แค่เรื่องธรมชาติป่ะวะ ต้นเค้าทำให้ห้องตัวเองแท้ๆ มึงยังเสือกไม่เข้าเรื่อง เสือกตามไปถ่ายเค้า ถ้ามันเกิดกับมึงมั่งล่ะ มีคนแอบถ่ายมึงมั่งล่ะ มึงก็...ช่างเหอะ คนสันดานหมาอย่างมึงคงยังไม่เข้าใจอะไรง่ายๆด้วยสมองเน่าๆของมึง” ผมพูดกึ่งตะโกนด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ตอนนี้ผมโกรธจนหมดความอดทนที่จะสุภาพกับแมนแล้ว คำสุภาพโลกสวยไม่เหมาะกับคนสันดานเสียอย่างไอ้นรกตัวนี้จริงๆ
“ใจเย็นก่อนมึง” ฟูจิปรามผมด้วยท่าทางตกใจ เพราะปกติผมไม่ค่อยจะแสดงความฉุนเฉียวขนาดนี้เมื่อโกรธ
“เย็นไม่ไหวแล้วเว้ย” ผมตอบฟูจิไปสั้นๆ แล้วผมก็กระชากคอเสื้อแมนมา แล้วชกหน้าไปอีกหลายครั้งและท้องมันไปครั้งนึง ปิดท้ายด้วยการหวดที่หลังคอมันด้วยฝ่ามือในท่าสับไปรอบนึงจนมันสลบ โชคดีที่ตอนนี้เป็นช่วงเย็นที่คนส่วนใหญ่ไปรอขึ้นรถประจำทางกันนอกสวนหมดแล้ว จึงไม่มีใครสังเกตเห็น ไม่งั้นเรื่องยาวแน่ๆ
“เดี๋ยวกูจะไปดูน้องต้นนะ ส่วนมึง เอาไอ้นี่ไปก่อน เอากลับไปหอด้วย เผื่อมันมีคลิปในคอม ปล่อยมันกลับมันจะแว้งกัดเราได้ จะจัดการยังไงเดี๋ยวค่อยคิดกันอีกที” ผมขอความช่วยเหลือจากฟูจิ แล้วเดินไปหาต้นซึ่งยืนอยู่ข้างหลังซึ่งกำลังร้องไห้อยู่ ผมลูบหลังเขา “ไม่ต้องกลัวแล้วนะ ยังไงพี่ก็ต้องหาทางลบคลิปนี้ให้ได้” ผมปลอบต้น แล้วดึงต้นเข้ามาไว้ในอ้อมกอดโดยไม่สนว่าต้นพึ่งจะฉี่รดกางเกงไปได้ไม่นาน แล้วต้นก็เอาหน้าซุกหน้าอกผม แล้วก็ระเบิดร้องไห้ออกมาสักพัก ท่อยเอ็นภายในกางเกงในเรียนของต้นที่เเข็งตัวโดนตัวผมอย่างจัง แต่ก็จะ เดี๋ยวถึงหอผมจะช่วยรีดพิษออกให้เอง รอก่อนนะ ระหว่างนี้ผมลูบหัวลูบหลังไปด้วย เห้อ หมดเคราะห์แล้วนะต้นนะ แล้วผมก็จูบแก้มต้นไปทีนึง ชิบหายแล้วไง!!! กูทำอะไรลงไปยยยย์ ขอบคุณครับ สุดยอดนายแน่มาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขำมากอ่ะ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ{:5_143:} สดยอด ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนคับ เนื้อเรื่องน่าติดตามมากมาย มาต่อไวๆน้อ ขอบคุณมาก {:5_120:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2