[คิดไปเอง] บทที่ 6 "หาเพื่อนซี้" [13/11/2559] ไม่ 18+
บทที่ 6 “หาเพื่อนซี้”********************************************************************
ช่วงปิดเทอม
เช้าวันต่อมาอากาศสดใสแสงแดดกระทบบานเก็ดทะลุเข้ามาส่องเข้าที่เบ้าหน้าผมซึ่งแหกดากนอนหลับใหลอยู่ผมสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาบิดขี้เกียจพร้อมกับสลัดหัวสองที เหมือนตัว...เลย
เมื่อทำกิจวัตส่วนตัวเสร็จก็ลงไปข้างล่างครับ (บ้านผมมี 2 ชั้น) เห็นอุ้มนั่งดูโทรทัศน์อยู่ห้องกลาง
อุ้มคือน้องสาวผมครับ ตอนนั้นอยู่ ป.1 ซึ่งผมกับน้องห่างกัน10 ปี
“แม่...”
“คร้าบ...” แม่ผมทำกับข้าวอยู่ในครัว
“ทำอะไรกินอะ”
“แกงหมูมะเขือพวงที่เอ๊งชอบไง” แม่พูดจบผมก็เดินไปดูแม่ทำกับข้าว แอบเอาหน้าลงไปใกล้ๆกระทะแล้วดมกลิ่น มันหอมดีครับ
“แล้วไม่รีบไปเก็บของละ เห็นบอกว่าวันนี้จะไปหาไอ้เมย์ไม่ใช่หรอ”แม่ผมถาม
คือวันนี้ผมขอแม่ไปหาเพื่อนที่สมุทรปราการ ไปค้าง 1 คืน ครับ
“ไปตอนบ่ายๆนู้นแม่” ผมตอบ
“เออดี งั้นไปตากผ้า กวาดบ้าน ถูบ้านก่อนแล้วกันค่อยไป” เอิ่ม.....
จากนั้นผมก็ทำงานตามที่แม่สั่งช่วงวัยนั้นผมมักทะเลาะกับพ่อแม่อยู่บ่อยๆตะคอกใส่ท่านก็มีเวลาใช้งานอะไรผมมักจะไม่ค่อยอยากทำโมโหหงุดหงิดพูดง่ายๆคือขี้เกียจและผมติดเกมด้วย คงเป็นช่วงวัยรุ่นของผมละมั้งครับ
ในช่วงบ่ายผมเก็บกระเป๋าเตรียมตัวไปสมุทรปราการ แม่ผมก็ตำน้ำพริกไปฝากอาและน้าอรซึ่งเป็นแม่ของเมย์ คือเขาสนิทกันตั้งแต่ผมยังเด็กๆ
“แม่สวัสดีครับ”
“เอ่อ โชคดีลูก”
ผมก็นั่งวินออกไปหน้าหมู่บ้านและต่อสองแถวไปลงในเมืองจากนั้นก็ต่อรถทัวร์ไปลงบางนา จากบางนาต่อรถสองแถวไปลงเทพารักษ์ลงเทพารักษ์ผมก็เดินเข้าซอยศรีบุญเรืองเดินไปจนกระทั้งถึงที่หมายเป็นคอนโดเก่าๆครับ สร้างตั้งแต่ผมยังเด็กแบเบาะ
ผมมองไปที่ห้องแรกชั้นล่างสุดเป็นร้านตัดผมเก่าของแม่ผมเมื่อก่อนผมก็เคยอยู่ที่นี่ตอนนี้ร้านตัดผมถูกน้าสาวญาติของผมเซ้งต่อผมก็เดินเข้าไปไหว้ผู้หลักผู้ใหญ่แถวๆนั้น เขาก็ถามถึงพ่อแม่และน้องของผมว่าอยู่ดีมีสุขไหมอะไรประมาณนี้ครับจากนั้นก็ขึ้นตึกไปชั้น 4 ห้องเมย์อยู่ฝั่งซ้าย ห้องที่ 2นับจากริมสุดมา ส่วนห้องที่ 3 นั้นเป็นห้องอาน้องสาวแท้ๆของพ่อผม ผมก็เอาถุงน้ำพริกที่แม่ผมฝากให้แขวนไว้ที่ประตูแกกลับมาจากที่ทำงานคงประมาณ 5 ทุ่ม คาดว่าคงไม่ได้กินเพราะแฟนของอากลับมาก่อนประมาณสองทุ่มครับ
ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆ (ผมเคาะประตูห้องเมย์)
“เฮ่ย เหี้ยอิน” เมย์เปิดประตูมาเจอผมรู้สึกมันจะยินดีที่เจอผมเพราะเราสนิทกันมากครับ
ขอพูดถึงเมย์หน่อยนะครับเมย์เป็นทอมเพื่อนที่สนิทเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ เป็นคนตัวเตี้ย ผิวขาวหน้าตาดีมากๆ เหมือนเด็กผู้ชายเลย ส่วนเรื่องของวัยนั้นมันอ่อนกว่าผม 1 ปีช่วงแรกพ่อแม่เมย์รับไม่ค่อยได้กับสิ่งที่เมย์เป็นแต่พักหลังมานี้เขาเริ่มทำใจได้และยอมรับแล้วครับเพราะมันก็ไม่ได้ไปทำให้ใครเขาเดือนร้อนหนิครับ
“มึงเป็นไงมั้งว่ะ” มันถาม
“ก็สบายดี เทคนิคแม้งเรียนโครตชิลล์เลยว่ะแต่มันไม่ได้ป่าเถื่อนอย่างที่คิดเลยนะมึง” ผมพูดพร้อมวางสัมภาระลงในห้องมัน
“5555 เออ เกลียดอย่างไรได้อย่างนั้นจริงๆว่ะ ตอนมึงอยู่ ส.ป.มึงบอกกูว่าไม่ชอบเด็กเทคนิคมันป่าเถื่อน สุดท้ายก็ต้องมาอยู่ในรั้วเทคนิคอยู่ดี”เมย์พูด
“เออ จริงอย่างที่มึงว่าแหละสาส เออเมย์กูขอแดกน้ำหน่อยนะ” ผมพูดพร้อมกับเดินไปเปิดตู้เย็นหาน้ำกิน
“ มึงหนิ จะขอทำไมว่ะมารยาทดีเหลือเกินจะแดกอะไรก็แดกเถอะ” อ่าวอินี่ขอดีๆเสือกโดนด่า
เมย์มันเป็นแบบนี้แหละครับ ใจกว้างไม่คิดอะไรมากมายนิสัยแบบผู้ชายซึ่งต่างกับผมเลย
“แล้วนี่มึงมีแฟนยัง”
“....โอ้ย ยังไม่มีหรอกสาสหน้าอย่างกูใครจะเอาว่ะ”
"มึงอย่ามาแพร่มเลย จะหาจริงๆก็หาได้ไอ้ควายมึงไม่ยอมหาเองจะเก็บซิงไว้ชิงโชคหรือไงห๊ะ?" มันบ่นๆ
เรานั่งคุยกันอยู่นานผมก็เล่าเรื่องของผมมันก็เล่าเรื่องของมันในช่วงเวลาที่ไม่ได้เจอกันนั้นมีเรื่องเล่าเยอะแยะมากมายวันนั้นเมย์พาผมไปเที่ยวสำโรงห้างอิมพีเรี่ยล ตกเย็นก็พาไปหาอะไรกินแถวๆทิพวัลแล้วก็กลับมาคอนโด ช่วงนี้ น้าอร น้าชัย (พ่อของเมย์) กลับมาจากที่ทำงานแล้วครับ
“น้าอร น้าชัย สวัสดีครับ” ผมสวัสดีพ่อแม่ของเมย์
“เอ่อ ไอ่อินมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ” น้าอรถาม
“บ่ายๆครับ”
“ตามสบายนะอิน” น้าชัยพูด ผมก็พยักหน้ายิ้มๆ
ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (เสียงโทรศัพท์มือถือน้าอร)
“ฮาโหลว่าไงไอ้น้อย” แม่ผมโทรมาหาน้าอร
“เออ...มันก็อยู่นี่แหละ...ไม่ต้องห่วงเดี่ยวทำกับข้าวให้มันกินเองไม่ต้องให้มันไปซื้อ...จะเกรงใจทำไมคนกันเอง...อ๋อถุงน้ำพริกแกฝากอินมาแล้วใช่ไหมขอบใจมาก@#@$$%%^$” คุยกันยาวครับ
คืนนั้นผมก็นอนที่ห้องของเมย์ นอนหน้าโทรทัศน์ เรียงกันมามีน้าชัยน้าอร และผมส่วนเมย์นอนอยู่หลังตู้โทรทัศน์น้าอรแกทำที่นอนไว้สำหรับมันคนเดียวมีผ้าม่านปิดด้วยไฮโซจริงๆคืนนั้นผมนอนไม่ค่อยหลับเพราะเสียงลี้ลับเสียงหนึ่งดังขึ้นในความมืดคงไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้นะครับ.............
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คร่อกกกกกกกกกกกกกกกก คร่อกกกกกกกกกกกกกก ฉิบหายน้าชัยนอนกรนทั้งคืนเลยครับ อย่างกับแข่งเรือยาว
“เธอ เงียบๆหน่อยสิ” น้าอรพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
เช้าวันต่อมา ผมอาบน้ำเก็บกระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้าน
“น้าอร น้าชัย สวัสดีครับ”
“เออ โชคดีนะอินถึงแล้วก็โทรมานะ ฝากบอกพ่อแม่เอ๊งด้วยว่าว่างๆจะไปหา”น้าอรพูด
“ครับๆ”
“ส่วนไอ้เมย์ไม่ต้องไปลามันหรอก มันยังไม่ตื่นหรอกดูสินอนเงียบเลย”เมย์มันเป็นพวกนอนดึกตื่นสายตอนมืดมันชอบคลุมโปงคุยโทรศัพท์ผมแอบได้ยินบ่อยๆเวลามาหามัน 555+
จากนั้นก็เดินผ่านห้องอาผม ผมก็สวัสดีอาแล้วก็เดินทางกลับบ้านครับ
แค่นี้ก่อนนะครับ
*
*
*
ไม่ค่อยมีสาระอะไรมากมายนะครับ ต้องขออภัยด้วยขอบคุณทุกคำคอมเม้นและผู้อ่านทุกท่านครับ
************************************************************************************* ขอบคุณครับผม{:5_130:} {:5_119:}ขอบคุนครับ{:5_119:} เหมือนไม่มีอะไรสำคัญ เพียงแค่ไปนอนกับเพื่อนทอมและพบญาติๆๆ ขออภัยด้วยนะครับ บทนี้ออกนอกเรื่องไปเยะเลย ขอบคุณครับ ติดตามต่อไปครับ ^^ ติดตามต่อไปครับ ขอขอบคุณทุกคำคอมเม้นท์และผู้ติดตามอ่านทุกท่านนะครับ {:5_146:}
หน้า:
[1]