[คิดไปเอง] บทที่ 9 "งานฝึกฝีมือ" [18/11/2559] ไม่ 18+
บทที่9 “งานฝึกฝีมือ”********************************************************************
ตอนนี้ก็คงเปื่อยๆเหมือนเดิมนะครับความสัมพันธ์ไม่มีอะไรคืบหน้าช่วงนั้นตันติดฝ้ายมากๆครับผมกำลังพยายามเขียนให้เข้าเรื่องอยู่ คงอีกหลายตอนเลยอย่าเพิ่งเบื่อกันนะผมลงแล้วก็อยากลงให้มันจบเรื่องไปเลยไม่อยากลงไม่จบแล้วปล่อยทิ้งยาว
สองเดือนผ่านไปไวเนอะ 555+
ช่วงนี้เป็นช่วงหน้าหนาวกำลังมาช่วงนั้นผมจำได้ว่าทุกอย่างยังคงเป็นไปตามธรรมชาตินะครับไม่เหมือนทุกวันนี้มันเปลี่ยนไปหมด ฤดูกาลก็ไม่ตรง หนาวก็น้อย มีแต่ร้อนกับร้อนฉิบหาย
ปี๊ด ปี๊ดปี๊ด!!! เสียงนกหวีดดังขึ้น
เฮ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พวกผมขานรับแล้วรีบวิ่งไปจัดแถวตอนเรียง10 โดยมีอาจารย์ยืนอยู่หน้าแถวด้านหลังของอาจารย์นั้นเป็นแผนกเทคนิคพื้นฐานเมื่อพูดถึงชื่อแผนกนี้ชาวเทคนิคมักพูดกันสั้นๆติดปากว่า “ช็อปตะไบ”
เมื่อจัดแถวตอนเสร็จทุคนจะต้องตั้งศอกแขนขึ้นให้แนบชิดกับแขนขวาคนข้างๆทำแบบนี้เรียงกันไปเฉพาะคนสุดท้ายที่ยืนตรงไม่ต้องตั้งศอกไม่รู้ว่าเข้าใจกันหรือป่าวนะครับ คนเรียน รักษาดินแดนมาน่าจะเข้าใจ 555+
“นิ่ง!!” อาจารย์สั่งเสียงแข็งพวกผมเก็บศอกซ้ายที่ตั้งขึ้นลงแล้วยืนตัวตรง
“นับตลอดนับ!!!”
1 2 3 4 5.......60 60 คนครับ!!!
“เอาหละวันนี้ครูจะให้เบิกเวอร์เนียร์ สำหรับคนที่ตะไบเปิดผิวดิบงานผ่านทุกด้านแล้ว เพื่อจะได้ทำงานต่อไปได้ส่วนใครที่ยังช้าอยู่ให้เร่งตามให้ทัน และวันนี้เรามีนัดตรวจผมกันจำได้ใช่ไหมหลังจากเบิกอุปกรณ์เสร็จครูจะตรวจผมนะ เอาหละเข้าโรงงานได้” อาจารย์มักจะพูดคำว่าแผนกเป็นโรงงานเพื่อความสมจริงครับ
พูดจบแถวหน้ากระดานแรกก็วิ่งนำเข้าไปเป็นแถวต่อด้วยแถวหน้ากระดาน 2 และแถวต่อๆไปจนหมดวิ่งเข้ามาก็จะพบห้องเก็บชิ้นงาน ให้วิ่งต่อกันเข้าไปหยิบชิ้นงานของตัวเองในนั้นโดยมีอาจารย์ผชร อาจารย์ฝ่ายปกครองที่ชอบพูดหน้าเสาธงเช้าๆอะครับ (อ่านแบบนี้นะครับผะ-ชอน) ยืนคุมอยู่ เมื่อหยิบชิ้นงานเสร็จให้ขานลำดับโต๊ะทำงานของตัวเองไปด้วยอย่างเช่นผม โต๊ะ63 ก็ต้องหยิบชิ้นงานแล้ว ขานว่า 63 แล้ววิ่งออกไปให้เพื่อนคนต่อไปวิ่งเข้ามา
แผนกตะไบมันเขาทำเหมือนเป็นโรงงานโรงหนึ่งเลยมีโต๊ะทำงานของใครของมัน ไม่มีเก้าอี้นะครับ ยืนตั้ง 6 ชม. เมื่อยก็ยืนหำห้อยไปจ้า
เมื่อได้ชิ้นงานแล้วให้กลับไปโต๊ะใครโต๊ะมันพร้อมกับนำแปรงปัดที่อยู่ใต้ลิ้นชักออกมาปัดทำความสะอาดโต๊ะตัวเองและหยิบแผ่นยางออกมาวางบนโต๊ะทำงาน พร้อมกับอุปกรณ์ตะไบในลิ้นชักทั้งหมดวางเรียงกันบนแผ่นยางจากนั้นนำแปรงปัดทำความสะอาดปากกาจับชิ้นงานของโต๊ะตัวเองให้เรียบร้อยใครเสร็จแล้วให้ออกมายืนต่อแถวตามเลขที่โต๊ะตัวเองตรงช่องทางเดินตรงกลางเพื่อเบิกอุปกรณ์บางส่วนที่อาจารย์ไม่มีให้ในลิ้นชัก เช่น ฉากเหล็กขนาด 4 นิ้ว, เวอร์เนียร์ และเลื่อยมือ เป็นต้น
“ผมฉัตรชัย XXXXX โต๊ะที่ 1 ขอเบิก ฉากเหล็กขนาด 4 นิ้ว, ตะไบแบนหยาบ 12 นิ้ว ครับ” ไอ้ชัยยืนตะโกนเบิกเครื่องมือที่หน้าห้องเครื่องมือครับ ไอ้ชัยมันตัวเตี้ยเลยได้โต๊ะแรกอาจารย์เขาจัดลำดับเตี้ยไปหาสูงครับ วิชานี้พวกผมไม่ได้เรียนกันแค่กลุ่ม 3-4 นะครับ ยังมีแผนกอื่นที่เรียนด้วยอีก 2 แผนก คือไฟฟ้า แมคคา ครับ
จากนั้นทำแบบนี้ต่อๆกันจนครบทุกคนแล้วอาจารย์ก็ให้ทุกคนออกมายืนแถวตอนเรียง 5 แล้วนั่งลงเพื่อรอตรวจผมวิชานี้มีอาจารย์สอนพวกผมอยู่ 4 คนพร้อมๆกัน ก็ตรวจผมกันสนุกเลยทีนี้
อาจารย์ก็ตรวจผมไปเรื่อยๆจนมาถึงไอ้แรก
เปี๊ย เสียงตบหัวแบบหัวเกรียนอะครับเพราะอาจารย์พบเห็นสิ่งมหัศจรรย์สิ่งหนึ่งที่ติดอยู่บนหัวของมัน นั่นก็คือ....
.
.
.
“ฉิบหายสังคังขึ้นหัวไปๆ ไปทำงานต่อ” อาจารย์ลั่นหัวมันแล้วไล่ไปทำงานคือมันตัดผมมาผ่านครับเพียงแค่มันสกปรกไปหน่อยหัวเลยมีสังคังตอนนั้นฮากันจริงๆครับ
“เหี้ยเปิดผิวดิบ” ไอ่น็อตอุทานเบาๆขึ้นในแถว
“ผิวดิบห่าอะไรของมึงว่ะ” ผมถาม
“เอ้าก็เปิดผิวดิบไง ผิวดิบก็หมายถึงหัวไอ้แรกไง” มันตอบทุกคนก็ขำกันเบาๆ
ขออธิบายผิวดิบนะครับมันเป็นชิ้นงานที่พวกผมทำกันในวิชานี้ มันเป็นก้อนเหล็กสีดำที่ต้องตะไบเหล็กสีดำออกให้เห็นเหล็กข้างในซึ่งไอ้เหล็กที่ถูกเหล็กสีดำปกคลุมอยู่นี่แหละครับเขาเรียกกันว่าผิวดิบการตะไบเอาสีดำออกให้เห้นเนื้อในนั้นเขาเรียกกันว่า “เปิดผิวดิบ” อาจจะคงไม่เข้าใจกัน ไม่เป็นไรครับ 555+
เมื่อตรวจครบทุกคนเสร็จก็แยกย้ายกันไปทำงานเหลือก็แต่ ไอ้ชัย ไอ้โจ๋ นี่แหละครับ มันผมยาวตัดมาไม่ผ่าน อาจารย์ให้วิดพื้น 10 ยก และนั่งหน้าห้องเก็บชิ้นงานรอจนช่วงบ่ายถึงจะได้เข้าไปทำงาน
ทำงานกันไม่นานก็พักเที่ยงพวกผมก็ไปกินข้าวกันที่โรงอาหารใหม่
“เหี้ยเซงเลยว่ะตรวจผมไม่ผ่าน” โจ๋บ่น
“เออน่าเดี๋ยวบ่ายมึงก็ได้เข้าไปทำงานแล้วนี่” โอ๊ตพูดปลอบใจขณะที่นั่งกินข้าวกันอยู่
“เทคนิคแม่งเมื่อไหร่จะเปิดแผนกบัญชีว่ะจะได้มีสาวๆให้เหล่” บาสพูดขึ้น
“ยากว่ะเพราะพวกบัญชีมันอยู่ ที่ อาชีวะศึกษา ในตัวเมืองนู้นเทคนิคเปิดไปก็เหมือนไปแข่งกับเขาเปล่าๆ สู้ไม่ได้ด้วยมั้งเพราะทางนั้นเขามีชื่อเสียงอยู่” น็อตพูด
“เออ ช่างแม่ง” บาสบ่นอย่างปรงๆ
“ไอ่สัสนี่ก็คุยแต่โทรศัพท์นะกับเพื่อนกับฝูงนี่ไม่มีพูดหรอก” น็อตหันไปบ่นไอ้ตันที่กำลังคุยโทรศัพท์กับฝ้ายอยู่
“มึงเบาๆดิน็อตเดี่ยวฝ้ายด่าเอา....อะไรนะตัวเอง อ๋อเมื่อกี้เค้าคุยกับน็อตอะ” ตันหันมาดุน็อตแล้วคุยต่อ
ผมเห็นแล้วก็รู้สึกเฉยๆพักนี้ผมเปลี่ยนไปพอสมควรผมชอบมองผู้ชายในเทคนิคครับ เพื่อนดูคลิปโป๊กันผมไม่เคยร่วมวงเลย ไม่ชอบดูมันแปลกดูแล้วไม่มีอารมณ์ครับ
“ถ้ามึงจะเหล่มึงก็ไปเหล่อีกิ๊ฟกลุ่ม 3 นู้น” น็อตแนะนำบาส
“โฮ้ยปล่อยมันไปเถอะกิ๊ฟอะ กูไม่เหล่เพื่อน” บาสพูด
“หรอวันนี้มันใส่เสื้อในสีอะไรว่ะ” น็อตถาม
“ดำ!!!” บาสตอบ
อื้อหือเท่านั้นแหละไอ้น็อตลุกขึ้นเปิดผิวดิบไอ้แบงค์ แล้วเพื่อนๆก็รุมเปิดผิวดิบตามดังลั่นเลยครับ 5555+
“ไอ่สัสเจ็บนะครับพี่น้องครับ” มันบ่นๆ
“ไอ้เหี้ยแล้วบอกไม่คิดไงกับเพื่อนอะไอ่สัสสีดำ 555+”
“โอ้ยพวกมึงเบาๆกันหน่อยดิว่ะ...อะไรนะตัวเอง@##$#T%$^%” ตันบ่นเพื่อนๆแล้วคุยต่อครับ
“ไอ้ชัย ไอ้ตามปะ เดี๋ยวไม่มีเวลา” บิ๊กชวนชัยตาม ไปเอามะเร็งเข้าปอดตามเคยครับ
ผมกินข้าวเสร็จก็รวบช้อนเตรียมไปเก็บจานเพื่อนๆก็ฝากผมเก็บ
“อินตันฝากซื้อเป็บซี่แก้วนึงดิ” ตันพูด
“โอเคๆ” พูดจบผมก็เดินเอาจานไปเก็บและซื้อเป็บซี่มาให้ท่านตันกิน
ในช่วงบ่ายพวกผมเข้าไปทำงานกันตามปกติงานผมไม่ค่อยคืบหน้าเท่าไหร่คือผมไม่เก่งงานช่างเลยครับแม่บ่นๆผมเสมอว่าเป็นผู้ชายเสียป่าวแต่อ่อนแอปวกเปียกอย่างกับผู้หญิงขนาดจับไขควงแม่ยังบ่นว่าจับเหมือนผู้หญิงเลย อ่อนแอจริงๆก็ผมไม่เก่งงานช่างนี่ครับ
ปี๊ด ปี๊ด ปี๊ด!!!!เสียงนกหวีด
ทุกคนหยุดทำงานแล้วทำความสะอาดโต๊ะชิ้นงานตัวจากนั้นนำเหล็กซึ่งเป็นชิ้นงานของแต่ละคนไปชโลมน้ำมัน เพื่อกันสนิทเกาะงานจากนั้นก็วิ่งเอางานเข้าไปเก้บในห้องเก้บชิ้นงานเมื่อเก็บกันหมดอาจารย์ก็จะปิดห้องเก็บชิ้นงาน แล้วทุกคนก็มายืนต่อแถวหน้าห้องเครื่องแบบเมื่อเช้าเพื่อคืนเครื่องมืออุปกรณ์ที่เบิกมาแต่ไม่ต้องต่อแถวตามเลขโต๊ะแล้วครับทำเฉาพะตอนเบิกอย่างเดียวเวลาคืนของไม่ต้องพูดอะไรด้วยเพียงแค่เดินเอาของไปวางแล้วอาจารย์ที่อยู่ตรงเคาท์เตอร์จะโยนใบเบิกของแต่ละคนลงพื้นเมื่อวางของเสร็จก็ก้มลงเก็บใบเบิกของตัวเองแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะ
ตอนที่ไอ้แรกคืนของอาจารย์ก็โยนใบเบิกมันลงไปที่พื้นจังหวะที่มันกำลังก้มเก็บไอ้ชัยเดินมาเพื่อคืนของมันก็เอาตีนเขี่ยใบเบิกปลิวลอยเข้าไปในห้องเก็บชิ้นงานสรุปวันนี้ไอ้แรกโดนวิดพื้นไป 10 ยกผมยืนดูโคตรฮาเลย แต่ขำมากก็ไม่ดีนะครับมันเป็นเวรกรรม 555+
เมื่อทำทุกอย่างเสร็จก็ออกมาเข้าแถวตอนเรียง 10 แบบเมื่อเช้าเพื่อรออาจารย์ออกมาปล่อยแถว
“สำหรับวันนี้งานไม่ค่อยคืบหน้าเท่าไหร่นะอาทิตย์หน้าพยายามกันหน่อย กว่าจะทำให้เป็น ซีแคลมป์มันต้องใช้เวลาอยู่นะจะไม่ทันเอา โอเควันนี้มีเท่านี้เลิกแถว”
พูดจบพวกผมก็ตบมือเป็นจังหวะ1212312121ตะโกนขึ้นว่าเฮ้!!! แล้วก็แยกย้ายกันกลับครับ
“บาสวันนี้มึงไปร้านหนังสือการ์ตูนเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ เรื่องใหม่ออกแล้วจะไปซื้อ” ผมชวนมันขณะที่พวกเราออกมารอรถเมย์หน้าเทคนิค
“เออๆ”
“เฮ่ยกูไปก่อนนะรีบจริงๆ วันนี้ไม่ได้อยู่ส่งพวกมึง โทษที” ตันบอกพร้อมกับ บิดรถเครื่องออกไปผมก็มองตามจนรถเครื่องขับห่างออกไปจนมองไม่เห็น
“ไอ่สัสนี่ติดหีชัวร์” บาสบ่นๆ คือปากมันเสียแบบนี้แหละครับ
แค่นี้ก่อนนะครับ
*
*
*
*
ขอขอบคุณทุกคนติชมและผู้เข้ามาอ่านทุกท่านนะครับ
*************************************************************************************
ขอบคุณครับผม{:5_130:} {:5_119:}ขอบคุนครับ{:5_119:} ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ สนุกคับ ดีๆ สนุกดีครับ ^^ {:5_126:}
หน้า:
[1]