แอบรัก.........เพื่อนสนิท ตอนเดียวจบ
ผมรู้พวกคุณต้องเคยแอบรักเพื่อน ผมก็คนหนึ่งที่แอบรักเพื่อนสนิท ผมก็เป็นหนึ่งในนั้น ผมชื่อแอมครับ ผมมีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งเราคบกันอยู่ห้าคนครับ คนแรกชื่อทอยครับแต่เพื่อนๆมักจะเรียกว่าเฉี่อยเพราะมันจะเป็นคนเดียวที่ทำอะไรเชื่องช้า
มากกินข้าวก็ช้า เวลาใครถามอะไรก็ตอบช้ามาก แต่มันก็เป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งครับ อีกคนชื่อตี๋มันตี๋สมชื่อหล่ะครับแถมหุ่นนี่
ก็อปมาขวดซีอิ๋วตาเด็กสมบรูณ์เลยก็ว่าได้ตัวขาวแถมหุ่นอาเสี่ยมากครับ คนที่สามนี่ชื่อปองครับตอนแรกที่รู้จักมันผมก็สงสัย
นะว่าทำไมถึงชื่อคล้ายผู้หญิงจังพอไปบ้านมันถึงรู้ครับพ่อกับแม่มันเคยเป็นนักกีฬากันมาก่อนคนแม่ชอบกีฬาปิงปองเลยตั้งชื่อ
ให้เพื่อนเพราะเป็นคนโต ส่วนคนน้องพ่อตั้งให้ว่าบาสหลังจากที่ไปบ้านมันพอรู้ชื่อจริงๆของมันเวลาใครแซวมันจะไม่โกรธนะ
ครับเหมือนขำๆกันมากกว่า แต่อย่าไปแหย่ตอนมันกำลังโกรธหล่ะครับ อาจจะโดนลูกหลงได้ คนสุดท้ายนี่หล่ะครับที่เป็นตัว
แปรสำคัญในชีวิตผมเลยก็ว่าได้ มันชื่อว่านิคครับ หน้าเหมือนลิงแถมนิสัยกวนตีนใช่ย่อย
ผมกับนิคเรารู้จักกันตอนเข้าค่ายปรับพื้นฐาน เราต่างมาเริ่มใหม่ที่นี่ตอนนั้นผมไม่มีเพื่อนไอ้นิคก็ไม่มีเพื่อนเราเลย
เลือกที่อยู่กันสองคน จนวันหนึ่งไอ้ทอยมาชวนเข้ากลุ่มด้วย พวกเราเป็นเพื่อนกันและกิจกรรมที่เรามักจะทำมากที่สุดก็คือไปบุก
บ้านไอ้ตี๋มัน มันรวยที่สุดในกลุ่เวลาทำรายงานหรือทำอะไรแล้วแต่เราเลือกบ้านไอ้ตี๋เป็นอันดับแรกเพราะมันไม่เคยบ่นเลย มัน
บอกดีเสียอีกจะได้มีเพื่อนเล่นสงสัยเพื่อนผมคนนี้มันจะโรคขี้เหงาน่ะครับ
จุดเปลี่ยนในชีวิตผมมันเริ่มจากวันนั้น ที่ไอ้นิคมันถูกน้องมอสามคนหนึ่งจีบ เพราะตอนนั้นเรานัดกันจะไปดูหนังแล้ว
พอน้องเขาเดินมาขอเบอร์มันสิ่งที่มันทำคือให้เบอร์ไปไม่ว่ามันยกเลิกนัดที่จะไปกับผม และไปกับน้องผู้หญิงคนนั้นแทน ตอน
แรกผมคิดว่าผมเป็นโรคหวงเพื่อนมากเกินไป แต่พอผมลองเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาไอ้ตี๋มัน มันบอกผมว่าผมไม่ได้เป็นโรคหวง
เพื่อนหรอก แต่ผมนี่หล่ะแอบรักเพื่อนแทน ผมก็บอกมันว่าไม่จริงอ่ะกูก้แค่หวงมัน ไอ้ตี๋มันเลยสวนมาเลยว่าถ้ามันมีแฟนผมจะ
รู้สึกแบบเดียวกับไอ้นิคไหม ถ้าไอ้ทอยไปมีแฟนผมจะรู้สึกแบบนั้นไหม ถ้าไอ้ปองไปมีแฟนผมจะหวงไอ้ปองด้วยหรือเปล่าในใจ
ผมตอบได้เลยว่าไม่ แต่สิ่งที่ผมตอบไอ้ตี๋มันไปคือไม่รู้
นี่ผมแอบรักเพื่อนสนิทของตัวเองหรือเนี่ย เพื่อนที่นั่งข้างๆผมเสมอ เพื่อนที่เฮไหนเฮนั่นแล้วถ้าผมบอกมันหล่ะว่าผม
ชอบมันมันจะรู้สึกยังไงกัน ถ้าผมสารภาพกับมันว่าผมรักมันมันจะเห็นผมเป็นเพื่อนอยู่ไหม
วันนั้นเป็นส่งท้ายปีเก่า ผมจำได้ดีเรานัดกันทั้งกลุ่มไปฉลองกันบ้านไอ้ตี๋ผมจำได้ไม่ลืมเลยพวกเราฉลองกัน ไอ้ตี๋ไปขอ
เหล้ามาจากพ่อมันขวดกลมหนึ่ง เรากินกันไปสักพักอยู่ไอ้ปองผู้จังไรที่เรียกมันแบบนี้เพราะจริงๆแล้วมันไม่ใสซื่อเลยแต่มันคือ
เสือผู้หญิงชัดๆ คนบ้าอะไรคบผู้เปลืองฉิบหายคนทีสี่ห้าคนแถมไม่ชนกันอีกต่างหาก
“กูว่าเรามาเล่นเกมกันหน่อยไหม ถ้าปากเหล้าไปตกที่ใคร คนหมุนมีสิทธิ์ถาม แต่คนโดนจะตอบก็ได้ไม่ตอบก็ได้ แต่
ถ้าตอบก็รอด ถ้าไม่ตอบก็ต้องกินเหล้านี่เพียวๆสองช็อต โอเคตามนี้”
มันพูดเองเออเองตลอดพวกผมไม่มีใครค้านมันเห็นเป็นเรื่องสนุกกันด้วยซ้ำครับ ไอ้ปองมันเริ่มคนแรกครับปากขวด
ดันมาตกที่ไอ้ตี๋คนแรกเลยครับ
“มึงโดนแน่ๆไอ้ตี๋ กูขอถามมึงว่ามึงชักว่าววันละกี่รอบ แล้ววันนี้มึงชักว่าวไปหรือยัง”หลังจากไอ้ปองถามจบพวกผม
นั่งขำกันให้พรืด เพราะไอ้ตี๋คนทั้งกลุ่มตั้งชื่อให้มันว่าคลังหนังโป๊เลยก็ว่าได้แล้วมันมีทุกแนวครับในที่นี้ไม่ใช่ว่าไทย จีน ฝรั่ง
ญี่ปุ่นนะครับ แต่มันคือแนวชายหญิง ชายชาย เกย์ ทอมดี้ มันมีหมดครับ
“กูขอไม่ตอบ รินมาเลยไอ้นิค”แล้วมันก็ดื่มเปิดงานก่อนคนแรกเลย
ไม่รู้ว่าไอ้ตี๋มันทำยังไงปากขวดไปหยุดอยู่ที่ไอ้ปองครับ ครั้งนี้ผมเห็นสงครามรางๆแล้วหล่ะครับ
“กูขอถามมึงว่าผู้หญิงที่มึงคั่วอยู่นั้นคนไหนเด็ดสุดว่ะ”หลังจากไอ้ตี๋ถามจบพวกผมเรียกได้ว่าหยุดคุยกันแล้วรอลุ้นกับ
คำตอบไอ้ปองอย่างกะเชียร์บอลโลกเลยก็ว่าได้
“กูไม่รู้ว่ะ”
“อย่าตอบหมาๆแบบนี้ไอ้ปอง ยังไงมึงก็ต้องตอบ”ไอ้ตี๋มันไม่ยอมปล่อยผ่านไปง่ายๆหรอก
“กูตอบไปแล้วนะว่าไม่รู้ เพราะที่กูคบเนี่ยยังไม่ได้กันสักคน กูคบแก้เหงาเฉยๆ กูไม่ได้เงี่ยนขนาดมึง ไอ้เหี้ย”
คำตอบของไอ้ปองทำให้พวกผมต้องมองมันใหม่เลยจริงๆ ตนที่มันคนแต่ละคนเรียกได้ว่าตัวท็อปทั้งนั้น บางทีพวกผม
ยังอิจฉามันเลยก็ว่าได้
เราเล่นกันไปเรื่อยๆผลัดกันโดนจนผมกับไอ้นิคยังไม่มีใครโดนเลยสักครั้งเดียว จนปากขวดที่ไอ้ตี๋ที่เพิ่งโดนไปล่าสุดมา
หยุดอยู่ที่ไอ้นิคพอดิบพอดีอย่างกะจับวาง เพราะครั้งก่อนๆมันแค่เฉียดไปโดนไอ้เฉื่อยแทนไงหล่ะครับ
“ตัวท็อปกูมาแล้ว กูถามมึงว่ามึงกับน้องแนนไปถึงขั้นไหนแล้วว่ะ”
“พูดอะไรให้เกียรติ์น้องมันด้วยไอ้ตี๋ กูกับน้องเขาแค่ดูๆใจกันอยู่น่ะ แต่กูมีคนที่แอบชอบอยู่แล้วนะเว้ย”
ใจผมร้อนรุ่มมากที่ได้ยินคำตอบนั้นไอ้นิคอาจจะไม่รักน้องคนนั้น แต่มันก็ชอบคนๆหนึ่งด้วย หน้าอย่างผมจะไปสู้อะไร
กับใครเขาได้ ผมนั่งคิดไรไปเพลินๆอยู่ๆปากขวดมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม
“พวกมึงโกงกู กูเหม่ออยู่ไม่เอา เอาใหม่”ผมโวยวายเลยไม่ยอมหรอกเรื่องไรจะให้ถามได้
พอไอ้นิคมันหมุนขวดอีกรอบ คราวนี้ปากขวดมันค่อยๆหยุดแล้วมาดันมาหยุดตรงหน้าผมพอดีเลยก็ว่าได้ทีนี้ผมเลือก
ให้ไอ้เฉื่อยรินเหล้ารอเลยได้ไหม
“กูขอถามมึงว่า ตอนนี้มึงมีแฟนอยู่ไหม ถ้าไม่มีมึงแอบชอบใครอยู่หรือเปล่า”
“เฉื่อยรินเหล้า”ผมหันไปบอกไอ้เฉื่อยให้รินเหล้าเลยขืนตอบไปมันต้องต้อนผมอีกจนได้
“เฉื่อยหยุดเลยมึง ยังไงคำถามนี้มึงต้องตอบไอ้แอม กูไม่ยอมให้ปล่อยผ่านได้ง่ายๆ”
“เอ่อกู ..........................กู..”
“ตอบ อย่ามัวแต่อ้ำอึ้งอยู่นั้นหล่ะ”
“กูยังไม่มีแฟนเว้ย ส่วนคนที่กูแอบชอบมีอยู่แล้ว”
“ใครว่ะ”พวกมันสามคนถามออกมาพร้อมกันยกเว้นแต่ไอ้ตี๋คนเดียวที่ไม่ถาม เพราะมันเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องทั้งหมด
เลยก็ว่าได้
เกมดันมาจบที่ผมพอดี พวกมันพยายามถามผมให้ได้ว่าคนที่ผมแอบชอบเป็นใคร ใครหล่ะจะกล้าพูดผมไม่ได้กลัวว่า
มันรับไม่ได้กันหรอกครับ ผมกลัวจะเสียเพื่อนไป คืนนั้นพอเคาดาวท์เสร็จพวกเราก็ต่างกันอวยพรกันจนเสร็จแล้วเข้านอนผม
เดินโซเซล้มตัวลงนอนได้ผมชอบนอนชิดกำแพง ความรู้สึกคือผมโดนกอดจากด้านหลัง ผมที่กำลังสลืมสลือได้ยินเสียงคนพูดว่า
กูชอบมึงนะแอม ให้โอกาสกูบ้างได้ไหม ตอนแรกว่าจะหันไปดูเสียหน่อยว่าเป็นใครแต่ทนความง่วงไว้ไม่ไหวเลยหลับไปก่อน
ผมตื่นมาก็ไม่เจอใครในห้องเลยก็ว่าได้พอจะไปถามไอ้ตี๋มันก็บอกจำไม่ได้หรอกเพราะเมื่อคืนไม่ได้เปิดไฟ มันเลยเป็น
สิ่งคาใจผมมาเรื่อยๆ ที่ว่าใครคือคนนั้นที่พูดข้างหูผมก่อนนอนผมเก็บเรื่องนี้เงียบไม่กล้าที่จะเล่าให้ใครฟังแกระทั่งไอ้ตี๋ ผมกลัว
ว่าจะไม่ใช่ไอ้นิคน่ะสิ
แล้วอยู่ๆวันหนึ่งหัวใจเกือบแหลกสลาย เมื่อไอ้นิคเดินเข้ามาบอกผมว่ามันกับน้องแนนตกลงคบกันแล้วนะ ในใจผม
ตอนนั้นแทบอยากจะร้องไห้แต่ต้องฝืนยิ้มยินดีให้กับเพื่อนรักของผมคนนี้ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไงดี เหลือเวลาที่ผมจะอยู่กับ
มันได้อีกแค่ปีเดียวเอง ปีหน้าอีกปีเดียวที่เราต้องแยกย้ายกันไป ผมไม่รู้ว่านิคมันจะต่อคณะไหน แต่ถ้ามันเลือกคณะเดียวกับ
ผมก็อย่าอยู่ที่เดียวกันเลยผมกลัวจะหักห้ามใจไว้ไม่ไหวที่จะเลือกชอบมัน
และก็เกือบทุกวันที่มันจะมาเล่าเรื่องน้องแนนของมันให้ผมฟัง ผมเหมือนเป็นที่ปรึกษาของมันเลยก็ว่าได้ วันนี้น้อง
แนนงอนกูที่ไปสายว่ะกูควรง้อน้องเขายังไงดีว่ะ ผมก็ให้คำปรึกษามันไปเป็นแบบนี้จนพวกเราขึ้นมอหก วันนั้นผมไม่รู้ว่ามันเป็น
อะไรที่อยู่ๆก็เอาแต่เงียบไม่พูดไม่จา
“มึงเป็นไรว่ะนิค มีอะไรก็บอกกูได้นะเว้ย”
“กูกับแนนเลิกกันแล้วว่ะ กูทำอะไรผิดว่ะ น้องเขาบอกกูว่ากูดีเกินไปว่ะ”
“มึงยังมีกูอยู่ตรงนี้นะเว้ย มึงจะเสียใจทำไมก็แค่ผู้หญิงคนเดียวนะเว้ย”
แล้วคืนนั้นบ้านไอ้ตี๋ก็คือที่เลี้ยงฉลองปลอบใจให้ไอ้นิคที่กลับมาโสดอีกครั้ง คืนนั้นมันไม่ค่อยเศร้ามากไม่สิเหมือนคน
ไม่อกหักเลยก็ว่าได้ แล้วคืนนั้นก็เป็นอีกคืนที่ผมเมาไม่ได้สติ แต่ก่อนที่ผมจะหลับไปมีเสียงๆหนึ่งที่พูดข้างหูผมว่า กูชอบมึงนะ
แอมหันมามองที่กูบ้างก็ได้ กูไม่อยากแกล้งทำเป็นรักคนอื่นอีกต่อไปแล้วว่ะ
ผมตื่นมาก็ไม่มีวี่แววเลยว่าใครกันนะที่กอดผมไว้แล้วพูดกับผไว้เมื่อคืนแต่ครั้งนี้ผมก็เลือกที่จะเงียบต่อไปดีกว่า ผมไม่
รู้ว่าถ้าผมพูดไปแล้วถ้าคนๆนั้นกลายเป็นเพื่อนคนอื่นผมกลัวจะมองหน้ากันไม่ติดน่ะสิ
“มึงวันนี้ไปงานวันเกิดกูด้วยนะ กูเลี้ยงที่บ้านไอ้ตี๋มัน”ไอ้นิคโทรมาบอกผม ผมจำได้ดีว่าวันนี้วันเกิดมันผมเตรียม
ของขวัญให้มันแล้ว
“อืมๆเดี๊ยวกูไปเย็นๆหน่อยนะ”
“ได้ๆ ของขวัญไม่ต้องนะมึง”
ผมวางสายจากมัน ผมเตรียมไว้แล้วหล่ะครับของขวัญที่จะมอบให้มัน มันเป็นกำไรเชือกที่ผมมัดกระดาษอีกแผ่นหนึ่ง
ซ่อนไว้ตรงปม ถ้าก่อนมันจะใส่มันคงได้เห็นข้อความที่ผมเขียนบอกมันว่าผมชอบมัน ชอบมานานแล้วด้วย
“กว่าจะมาได้นะมึง แต่ชักว่าวอยู่หรือไงว่ะ”เป็นคำทักทายจากไอ้ปองมันครับ
“เฉื่อยขอเหล้าแก้วดิ”
“อ่ะนี่โซดาโค้ก”น้องเฉื่อยส่งแก้วเหล้าให้ผมครับ
“ว่าแต่นี่ ตี๋กับนิคมันไปไหนกันว่ะ”ผมหันไปถามไอ้ปองมันแทนขืนรอน้องแอยตอบพรุ่งนี้เช้าคงได้คำตอบ
“อยู่ในห้องนอนไอ้ตี๋มั้ง ลองขึ้นไปดูสิมึง”
ผมลองเดินขึ้นไปตามมันสองตัวให้ลงมาด้านล่างได้แล้วบ้าหรือเปล่าเป็นเจ้าของงานแท้ดันมาคลุกกันอยู่ในห้องนอน
ผมเดินไปถึงหน้าประตูหน้าไอ้ตี๋มันที่กำลังแย้มอยู่
“กลับมาคบกับพี่นะครับ ให้โอกาสพี่ได้ไหมครับ”
ผมเปิดประตูเข้าไปก่อนที่อีกฝ่ายจะได้ตอบผมเห็นไอ้นิคมันยืนถือดอกกุหลาบให้น้องผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมไม่รู้จักเลยก็
ว่าได้ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเลยก็ว่าได้ ผมเลยเดินลงมาด้านล่างแล้วเอาของขวัญฝากไว้ที่ไอ้ปองแทนเพราะผมเลือกที่จะไม่
อยู่ตรงนี้แล้วดีกว่า ผมอยู่ไปคงอึดอัดมากแน่นอน
“มึงจะไปไหนเนี่ย”ไอ้นิคครับวันวิ่งตามผมลงมา
“กูจะกลับบ้านน่ะ ของขวัญมึงกูฝากไว้ที่ไอ้ปองมันนะ”
“มึงจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นหล่ะ อยู่นี่หล่ะ แล้วฟังเรื่องทั้งหมดที่กูจะเล่า”
เรื่องทั้งหมดผมเข้าใจผิดอย่างนั้นหรอเนี่ย นิคมันบอกผมว่าสิ่งที่ผมเห็นเนี่ยไม่ใช่ความจริงเลยไอ้ตี๋มันแอบอยู่ตรงตู้
เสื้อผ้า มันไม่กล้าสารภาพรักกับน้องเขาตรงๆ เลยให้ไอ้นิคพูดแทนให้หน่อยแต่ผมดันผิดคิวเดินเข้าไปตอนที่ไอ้ตี๋มันต้องออกมา
แทนกลับกลายเป็นผมเข้าไปแผนเลยพังไม่เป็นท่าเลย
“ที่นี้รู้แล้วนะ ว่ากูกับน้องมันไม่ได้มีอะไรกัน”
“อืม”
“ว่าแต่ของขวัญมึงสวยดีนะ กูชอบจังขอบคุณนะที่เอามาให้กู”
“ดีใจนะที่มึงชอบน่ะ”
“เอ๋นี่อะไรว่ะ”มันพูดเสร็จก็ดึงกระดาษที่ผมซ่อนไว้ออกมาอ่าน
ใครจะไปรู้ว่ามันจะอ่านตอนนี้ผมโครตอายแถมทำตัวไม่ถูกด้วยไม่รู้ว่ามันคิดแบบเดียวกับผมไหมมันอ่านจนจบผมทำ
ตัวไม่ถูกจริงๆเลยให้ตายสิ
“กูไม่เข้าห้องน้ำก่อนนะ กูไปก่อนนะ”
“เดี๊ยวสิมึงรอฟังก่อนสิว่ากูรู้สึกยังไงกับมึง”
หลังจากที่มันพูดจบ มันเดินมากระซิบรักข้างๆหูผมว่า กูชอบมึงเหมือนกันนะ ให้โอกาสกูบ้างได้ไหม พอมันพูด
ออกมาแบบนี้ทำให้ผมรู้แล้วว่าคนที่พูดกระซิบข้างๆหูผมคือไอ้นิคนี่เอง
ผมก็เลยถามสิ่งที่คาใจผมมานานแล้วว่าทำไมถึงชอบผม มันก็บอกว่ามันชอบผมตั้งแต่มอสี่แล้ว และเรื่องน้องแนนนั้น
เป็นแค่เรื่องหลอกน้องแนนนั้นดันเป็นกิ๊กของไอ้ปองมัน ไอ้นิคมีหน้าที่ช่วยสับรางเฉยๆ พอมันพูดกับผมตรงๆแบบนี้ผมถึงได้รู้ว่า
ใจเราตรงกันนานแล้ว แต่ไม่มีใครกล้าที่จะพูดความรู้สึกนั้นออกไปเรากลัวจะเสียเพื่อนไป แต่หลังจากนี้ไปผมต้องไปตกลงกับ
ไอ้นิคมันแล้วหล่ะครับว่าใครจะรุกใครจะรับเนี่ย เอาตามตรงผมจะไม่รับแน่นอน
.........................................จบ........................................
http://www.thaiboyslove.com/webboard/Themes/default/images/icons/modify_inline.gif
ขอบคุณครับผม{:5_130:} ซึ่งๆๆอะ ชอบขอบคุณมากคับ
ขอบคุณครับ เสรจแน่ๆ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เสียวดีครัล ผลัดกันรุกรับสิ น่าจะสนุกดี ขอบคุณมาก ขอบคุณมากๆเลยครับ น่ารักดีนะ {:5_117:} ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
แบบนี้ต้องมาเล่าต่อแล้วละ ขอบคุนน๊า
หน้า:
[1]
2