ความรัก...ของผม2
ต่อกันเลยนะครับ ในตอนที่สอง ชอบไม่ชอบคุยกันได้น้าตอนที่2
“นี่น็อต คุณเมามากแล้วนะครับ หยุดดื่มได้แล้ว”ใครนะมานั่งบ่นอยู่ข้างหู
“อ่อ พี่เลขหัวหน้าแผนกสุดเฮี้ยบของเรานี่เอง อ่ะอย่ามาแย่งงงแก้วผมมม ผมมไม่ได้มาววว ฮือ ฮึ ฮือ”
“อ้าวหัวหน้าค่ะ ทำอีท่าไหนค่ะเนี่ย น้องน็อตร้องไห้ขนาดนั้น”
“อ้าวแก้วน็อตคืนมานะ น็อตจะกินต่อ ฮือ ฮือ”
“เฮียผมพอรู้นะว่า พี่น็อตแกเป็นอะไร เพื่อนผมที่ทำงานในสำนักงานใหญ่เล่าให้ฟังว่า พี่น็อตโดนแฟนบอกเลิกแถมยังไปรักกับ
คุณแพรลูกของท่านประธานเสียด้วย พี่แกเลยย้ายมากระทันหันแบบนี้ไงครับ”
แล้วงานเลี้ยงก็ดำเนินไปเรื่อยทั้งๆที่คนอื่นๆเขาสนุกสนานเฮฮากัน ดันมีแต่คุณรองหัวหน้าของเราที่พอเพลงรักขึ้นก็
ร้องไห้ เพลงอกหักก็ร้องไห้ ขนาดเพลงแดนซ์ขึ้นยังนั่งร้องไห้เลย
“เฮ้ย นัททำอะไรน่ะ” “ก็กำลังถ่ายวีดีโอให้พี่น็อตเขาดูตอนหายเมาไงเฮีย จะได้รู้ว่าพวกเราพูดจริงๆ”
----------------------------------------------------------------------------------------------
“อือ..................... เฮ้ยคุณ .....................”ตื่นมาก็ตกใจเลยนะสิครับจะไม่ให้ผมตกใจได้ไงหล่ะ ตื่นมาก็เจอคุณเลขนั่งมอง
หน้าผมอยู่
“จะตกใจอะไรขนาดนั้น ไม่ต้องทำหน้าแปลกใจแบบนั้นเลยคุณ เมื่อคืนคุณทำไว้แสบมากนะ คุณน็อต”ทำไมคุณเลขพูดจา
แปลกๆ ใครไปทำอะไรให้เขากันหรือไร จำได้ว่าเมื่อคืนกำลังกินเหล้าอยู่ดีๆทุกอย่างก็ดับวูบ
“เออว่าแต่ผมอยู่ที่ไหนครับ นี่แล้วใครพาผมกลับมาเนี่ย แล้วเฮ้ยใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ผมกันเนี่ย”กำลังถามอยู่ดีๆก็เริมสำรวจ
ตัวเองคือโดนเปลี่ยนชุดใหม่ เลยสำรวจถึงชั้นในดีนะที่ยังเป็นตัวเดิม
“เอาที่ล่ะคำตอบนะคุณ ห้องนี้คือห้องผม ส่วนคนที่พาคุณกลับมาเนี่ยก็คือผมอีก แล้วคนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้คุณก็ผมอีก เพราะ
อะไรรู้ไหมครับ”แน่ะแทนที่จะเล่าให้จบดันมาถามแล้วใครจะไปรู้อ่ะ
“เอ่อ เพราะผมน่ารักใช่ไหมหล่ะคุณเลยอยากสำรวจร่างกายผม”อ่ะๆหน้าแดงด้วยเว้ย
“นั้นก็ส่วนนึง แต่ประเด็นหลักคือคุณอ้วกใส่ทั้งตัวคุณและผม ผมเลยต้องเปลี่ยนเสื้อให้คุณครับ”หาผมอ้วก ผมไม่เคยเลยนะถ้า
ผมไม่มีเต้อยู่ด้วย
“นี่คุณเป็นไรหรือเปล่า..................ร้องไห้ทำไมครับ”หาผมนี่น่ะร้องไห้
“อ่อเปล่าน่ะครับ พอดีคิดไรเพลินๆน่ะ คุณผมขอลาครึ่งเช้าได้ไหมครับ เดี๊ยวผมเข้าไปตอนบ่าย”
ผมไม่รอให้คุณเลขพูดต่อหยิบของแล้วเดินออกมาเลย แต่เอ๊ะนี่มันคอนโดที่หัวหน้าเก่าติดต่อเช่าให้ผมนี่ เอ๊ะห้องผมอยู่ตรง
ข้ามกับคุณเลขหรอเนี่ย มันไม่จริงใช่ไหมเนี่ย
“นี่คุณจะยืนอึ้งอีกนานไหมครับ ไขประตูเข้าห้องได้แล้วครับ ไม่ต้องแปลกใจเดี๊ยวบ่ายคุณเข้าบริษัทแล้วผมจะเล่าให้ฟังนะ และ
ก็อย่าเข้าสายมานะคุณ ยิ่งเข้าตอนพักเที่ยงได้ยิ่งดี ไม่งั้นโดนแซวผมไม่รู้ด้วยน้า”คุณเลขพูดทิ้งท้ายแล้วก็เดินไปเข้าลิฟต์เป็น
ปริศนาให้ผมคิดมากอีกว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นหรอ ทำไมถึงต้องกลัวโดนแซวด้วยช่างเถอะตอนนี้ขอตัวไปหลับต่อดีกว่า
“สายแล้ว สายแล้ว ดีนะที่พักเบรกอยู่ ฟู่ดีนะไม่มีคนอยู่เลยในแผนกสงสัยไปกินข้าวกันมั้ง”
“มาแอบทำอะไรอ่ะ พี่น็อต”ยัยเชอร์ร่ไม่รู้โผล่มาจากไหนตกใจหมด
“แหะ แหะ พี่มาสายนิดหน่อยน่ะ คนอื่นๆไปไหนหรอ เชอร์รี่”
“อยู่นี่......................”ความนี้มาครบเซตเลยก็ว่าได้ครับ เรียกได้ว่าหนึ่งในนั้นมีคุณเลขยืนอยู่ด้วย
“แนะๆ วันนี้เฮียน็อตมาสาย แถมเฮียเลขมาก่อนบ่นปวดหลัง เอ๋เดี๊ยวนะเมื่อคืนกลับด้วยกันนี่ ยังไงยังไงไหนเล่าซิครับ”เป้เอ่ย
ใครให้แกปากมากเวลานี้ฟ่ะ
“นี่พวกคุณสองคนอย่าไปไล่บี้คุณน็อตเขาสิ ดูทำหน้าเข้า”
“โถถถถถถถถ มีปกป้องใช่สิ น้องคนนี้ตกกระป๋องแล้วนี่”เดี๊ยวนะใครมีอะไรกะใคร
“คือว่า เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกันหรือครับทุกคน”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”สิ้นเสียงคำถามของผมคุณคนเล่นระเบิดเสียงหัวเราะกันออกมาอย่างบ้าคลั่งยิ่งเป็นน้องนัแล้วหล่ะ
ก็ผมอยากจะบีบคอมันจริงๆ จะมีอะไรหล่ะครับก็เพราะนัทนี่หล่ะที่ทำให้ผมโครตอายเลยว่าเมื่อคืนผมรั่วขนาดไหนแถมยังเผลอ
ปากไปด่าคุณเลขเขาอีกตายๆๆๆ แถมยังไปทำเรื่องขายขี้หน้าไว้อีก ไอ้น็อตอยากตาย
“นี่ๆทุกคนครับ ถึงเวลาเข้างานแล้ว ส่วนคุณน็อตเชิญทางนี้ครับโต๊ะคุณอยุ่นี่ครับผม”ขอเวลาไปทำข้อตกลงกับน้องนัทก่อนก็
ไม่ได้ กะว่าจะให้น้องนัทลบคลิปเสียหน่อย
“ครับผม คุณหัวหน้า”
“คุณคงได้เห็นพฤติกรรมเมื่อคืนแล้วนะครับ ผมขอพูดตรงๆเลยแล้วกันนะครับ”
“.......................................”อย่าบอกนะว่าจะไล่เราออกน่ะเรื่องแค่นี้เอง
“ผมไม่รู้ว่าคุณมีปัญหาอะไร ถึงได้ย้ายมาที่นี่นะครับ”บรรยากาศอึมครึมมาเชียว
“.............................................”ผมได้แต่เงียบ
“คุณรู้หรือเปล่าครับ ว่าคุณธนากรฝากฝังคุณไว้กับผม”อะไรนะหัวหน้าเนี่ยนะจะฝากฝังผมไว้กะคุณเลข
“เพราะฉะนั้น คุณมีปัญหาอะไรมาปรึกษาผมได้นะครับ ผมเห็นคุณร้องไห้เมื่อคืนแล้วดูเหมือนไม่ใช่คุณเลย ถึงเราจะรู้จักกันไม่
นานแต่คุณเป็นเสมือนน้องชายของผมนะครับ”วันนี้คุณเลขมาแปลก
“ครับ ขอบคุณครับ”เดี๊ยวๆมากอดผมไว้ทำไมเนี่ย
“คุณรู้ไหมครับ เมื่อคืนตัวคุณหอมมาก ผมเกือบอดใจไม่ไหวแน่ะ”
“.............ไอ้ ไอ้ .............หึยยยยยย”มันน่าโมโหยิ่งนักทำไมต้องมาพูดจาแบบนี้ด้วยนะ
“ผมล้อเล่นน่า แต่ตัวคุณหอมผมพูดจริงๆนะ ฮ่าฮ่าฮ่า พูดแค่นี้ก็หน้าแดงซะแล้ว”นี่ผมหน้าแดงอยู่หรอเนี่ย
“หยุดแซวผมเดี๊ยวเลยนี้เลยนะ ตาคิงคอง”ฉิบหายแล้วดันหลุดพูดโค๊ตลับเวลาผมแอบด่าคุณเลขในใจ
“เดี๊ยวนะ คุณเรียกผมว่าคิงคองงั้นหรอครับ หึหึ”ไม่นะ เหมือนรางร้ายบอกเหตุเลยก็ว่าได้
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า คุณหยุดเถอะผม ฮ่า ฮ่า ไม่ ฮ่า ได้ ฮ่า ตั้งใจ หยุดดดดดดดดดดดด”แล้วก็โดนอยู่สักพักกว่าคุณเลขจะหยุด
มือแกล้งผมคนอะไรมือหนักเป็นบ้าขนาดแค่ขี้เอวนะนี่แต่เจ็บจะตาย
วันนี้จะครบสามเดือนแล้วที่ผมย้ายมาอยู่ที่นี่ ถามว่าผมลืมเรื่องของเต้ได้หรือยัง ลึกๆก็ยังมีคิดถึงบ้างแต่ถ้าถามว่า
รู้สึกรักไหมบอกเลยว่ารักแต่ถ้าให้กลับไปเป็นแบบเดิมผมทำไม่ได้ ตอนนี้ผมมีความสุขกับงานที่ผมทำ เพื่อนร่วมงานดูรักใครกัน
ดีกว่าสังคมเมืองกรุงที่มักจะชิงดีชิงเด่นกันแต่ที่นี่ทุกคนในแผนกรักใคร่กันเป็นพี่เป็นน้อง
“เฮียวันนี้ตอนเย็นๆเฮียไปไหนป่าวครับ”อยู่ๆเป้ก็เดินมาถามผม
“น่าจะไม่นะ เป้มีอะป่าว”
“เอ่อคือ วันนี้วันเกิดเฮียเลขเขา ผมจะชวนเฮียไปซื้อของขวัญน่ะ”
“เอ๋วันนี้วันเกิดของตาคิงคองหรอเนี่ย”
“ฮ่าๆๆๆอย่าให้เฮียแกได้ยินคำนี้เชียวนะ แรกๆที่ไอ้นัทเรียกนะเฮียโดนเฮียแกถีบเสียหลักเลย”โหดแท้
“เออ เจอกันที่ไหนหล่ะ เดี๊ยวเฮียขับตามไป”
“งั้นเราไปเจอที่เซ็นทรัลแล้วกันเฮีย ถ้าเฮียเลขถามเฮียแกล้งบอกนะว่าไม่ว่าง”
ผมรู้หล่ะว่าคงเป็นแผนของเจ้าเป้กับนัทแน่ๆ ที่กะทำเซอรไพร์ว่าทุกๆคนไม่มีใครว่าง แต่จะแอบไปหาคุณเลขที่ห้อง
แทน แต่ก็น่าสงสารคุณเลขเหมือนกันนะ ตอนที่เดินมาถามว่าวันนี้ใครว่างบ้างพอทุกคนมีธุระหมดแกดูเหงาหงอยมากคอยดู
เถอะเดี๊ยวคืนนี้พี่น็อตจะเอาคืนให้ดู ครั้งที่แล้วเมาแล้วโดนแกล้งไว้เยอะคืนนี้หล่ะ หึหึ
“เฮียจะซื้ออะไรอ่ะ................แปปนะเฮีย เออมึงดูแล้วกัน”เป้หันมาถามผมเรื่องของขวัญ และก็บอกว่านัทกำลังจะซื้อเค้กแล้ว
ให้เราสองคนเร่งทำเวลาหน่อยคนอื่นๆเตรียมตัวหมดแล้ว
“แล้วตาคิงคองชอบอะไรเป็นพิเศษไหมหล่ะเป้”
“เฮียเลขหรอ ผมนึกออกแล้วเฮีย”แล้วเป้ก็หันมากระซิบบอกผมว่าให้ซื้อเป็นตุ๊กตาคิงคองสิ
“แกคิดดีแล้วใช่ไหม”ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าคุณเลขเห็นแล้วจะทำหน้าแบบไหน
เราใช้เวลาเดินเลือกซื้อกันไม่นานได้มาเป็นตุ๊กตาคิงคองผิวสีขาวตัวนึง เห็นแว๊บแรกภาพหน้าคุณเลขลอยมาเลย และ
ของเป้ดันเลือกเป็นปากกาด้ามทองที่แท่งนึงก็แพงเอาการอยู่ และผมเพิ่งจะรู้จากปากเป้เองว่าคุณเลขเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเป้
แถมเป้ยังเป็นลูกคุณธนากรเสียอีก มิน่าคุณเลขถึงเรียกคุณธนากรว่าลุง
“พี่น็อตพี่ถือเค้กนะ เดี๊ยวพอเป้ค่อยเสร็จประตูเปิดเฮียค่อยตามเข้าไปหลังสุดหล่ะครับ” ตอนนี้เราทั้งแผนกกำลังเตรียม
แผนการเซอรไพร์คุณเลขกันตรงหน้าห้องคุณเลขเลยก็ว่าได้
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”
“ใครครับ..............”คนในห้องถามออกมา
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก แอ๊ด เอ้าไหนบอกไม่ว่ากันไง เข้ามาก่อนครับทุกคน”
“เฮียเร็วๆ พร้อมนะ แอ๊ด”
“แฮปปี้เบริ์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบริดเดย์ทูยู แฮปปี้เบริ์ด......................เอาเงียบกันทำไมหล่ะครับช่วยกันร้องสิ”ทำไมทุกคนทำหน้า
แบบนั้นหล่ะครับ
“เอ่อคุณร้องอวยพรวันเกิดใครหรือครับน็อต”อยู่ๆคุณเลขก็ถามขึ้นมา
“ก็วันนี้วันเกิดคุณนี่ครับ หรือว่าไม่ใช่หรอ”
“ฮ่าฮ่าฮ่า”เสียงหัวเราะดังมาจากสองแสบ อย่าบอกนะว่าผมโดนสองคนนี้หลอกอีกแล้ว
“โถถถถคุณอย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับ วันนี้วันเกิดผมหล่ะ ผมเลยซ้อนแผนไง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”โดนจนได้
“ขอโทษนะเฮียผมไม่อยากทำเลย แต่เฮียเลขบังคับ”
“อ้าวๆอยู่ๆโบ้ยมาให้เฮียได้ไงเนี่ย ผมเปล่านะคุณผมไม่รู้เรื่อง”
“เป่าเทียนเร็วครับละลายจะหมดแล้ว”
“ฟู่.........................แปะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ด้วยการเอาคืนเค้กที่อยู่ในมือผมตอนนี้อยู่บนหน้าของคุณเลขเรียบร้อย
“น็อต อย่าอยู่เลยยยยยยยยยยยยย”กลายเป็นผมที่ถูกคุณเลขไล่ต้อนเพราะแกจะเอาเค้กบนหน้าแกมาป้ายผมคืน แล้วใครจะ
ยอมให้แกมาป้ายคืนง่ายๆหล่ะ
“ตามให้ทันสิคุณ”ด้วยความที่ผมตัวเล็กเลยวิ่งได้พลิ้วกว่าคุรเลขเยอะ
“โอ้ยยยยยยยยยยย”อ้าวอยู่แกล้มไปได้ไง
“คุณเป็นไรเปล่า ข้อเท้าพลิกหรือเปล่าค่อยลุกนะ เฮ้ย”โดนจนได้จะมีอะไรอีกหล่ะครับเพราะนี่คืนแผนการเอาคืนของเขาหล่ะ
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ”ทุกคนหัวเราะที่ผมโดนเอาคืนจนได้ แต่ผมหันไปสบตากับคุณเลขเป็นอันรู้กันว่า ทุกคนต้องโดนนนแถมพอ
ถึงตอนยื่นของขวัญให้มันเป็นทำเนียมที่ต้องแกะเลยว่าได้อะไร ผมเลยเลือกที่จะให้คนสุดท้าย พอคุณเลขแกะออกมาเท่านั้นทุก
คนก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาแถมมีเจ้านัทที่แซวว่าผมเลือกแบบนี้เพราะมองหน้าพี่เลขบ่อยๆแน่ๆ
วันเวลาผ่านไปเร็วมาก นี่เผลอแปปเดียวใกล้จะสิ้นปีเสียแล้วแถมคนในบริษัทก็พูดๆกันว่าท่านประธานจะบินขึ้นมา
ตอนเลี้ยงฉลองส่งท้ายของบริษัท เท่ากับว่าคุณแพรต้องมาด้วยถ้าคุณแพรมาเต้ก็ต้องมา ผมจะทำอย่างไรดีผมไม่อยากเจอสอง
คนนี้เลยจริงๆทำไมผมถึงหนีคนเหล่านี้ไม่พ้นสักทีน่า
“แม่ครับ ปีใหม่นี้แม่มาเที่ยวเชียงใหม่ไหมครับ เดี๊ยวผมลงไปรับนะครับแม่”ผมอยากให้แม่มาอยู่เลี้ยงฉลองปีใหม่กับผม เพราะ
ที่นี่เขาอนุญาตให้เชิญคนภายนอกเข้ามาในงานด้วยได้
“ไม่ต้องลงมารับแม่ก็ได้ เดี๊ยวแม่ขึ้นไปเอง ว่าแต่เราเถอะ น้ำเสียงดูสดใสขึ้นนะ”
“ก็ตามที่ผมเล่าหล่ะครับแม่ที่นี่เพื่อนร่วมงานรักใคร่กับน็อตดีครับ งั้นเดี๊ยวน็อตจองตั๋วไว้ให้แม่นะครับ”
ผมเพิ่งวางสายจากแม่เสร็จ เลยหันไปปรึกษากับคุณเลขดู ว่าถ้าพาแม่เข้างานด้วยจะให้นั่งร่วมโต๊ะได้ไหม
“คุณเลขครับ ถ้างานเลี้ยงปีใหม่ผมขอพาแม่ผมเข้างานด้วยได้ไหมครับ”
“ได้สิครับ โต๊ะแผนกเราเก้าอี้เหลือ คุณแม่คุณจะมาเที่ยวหรือครับ”
“ใช่ครับ ตอนแรกผมก็ไม่อยากอยู่ฉลองที่นี่หรอกครับ อยากกลับไปฉลองกับแม่มากกว่า”
“แม่คุณทูลหัวหรือคุณ”แน่ะทำมาแซว
“คุณเลขลืมไปหรือเปล่าครับ ว่าผมเคยมีแฟนเป็นผู้ชาย แถมเพิ่งจะเลิกกันไปด้วย”
ผมพูดเสร็จก็หันมาสนใจงานที่กองอยู่ตรงหน้าแทน แต่เหมือนคุณเลขจะมีเรื่องคุยกับผมแต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจแทน
.........................................................TCB
มาต่อให้แล้วนะครับ ตอนจบต้องติดตามนะครับ ว่าใครจะเป็นพระเอก
ขอบคุณครับผม{:5_130:} ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ จะเจอกันไหมนะ ขอบคุณครับ เปนกำลังใจให้รอต่อนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม สนุกดี อกหัก แต่ได้เพื่อนดีกลับคืนมาคุ้มครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากคับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก ขอบคุณมากๆเลยครับ