ความรัก...ของผม รวมตอนพิเศษ
จะลงในนี้ให้ครบของตอนพิเศษทั้งหดเลยนะครับ แต่ละตอนจะมีชื่อตอนอยู่น้า ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับชอบไม่ชอบ ติชมได้นะครับแล้วผมจะได้นำไปแก้ไขครับ
ตอนพิเศษ เมื่อน็อตไม่สบาย by เลข
ผมไม่อยากจะอวดเลยครับ ว่าแผนการครั้งก่อนของนัทจะได้ผลขนาดนี้ ผมไม่รู้ว่านัทเคยไปหลอกอะไรน็อตมาก่อน
หรือเปล่า ดูเหมือนนัทจะจับทางได้เลยว่าต้องทำยังไง แล้วต้องง้อยังไงผมหล่ะเชื่อฝีมือน้องชายผมเลยจริงๆ ผมกับน็อตเราตก
ลงคบกันได้เดือนนี้ก็เดือนที่สี่แล้วครับ แรกๆผมก็กล่อมน้องอยู่นานกว่าจะยอมย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับผมได้ ห้องเดิมของน็อต
เลยกลายเป็นห้องที่เราใช้ทำงานและต้อนรับนัทกับเป้เวลามาเยี่ยมแทน แรกๆผมกะอยากให้น้องขายทิ้งไปซะเลย แต่น้องบอก
ว่าเก็บไว้ดีกว่าถึงแม้ว่าจะเป็นสวัสดิการณ์ของบริษัทก็ตาม
“ฮั๊ดชิววววววววววว สูดดดดดดดดดดดด”เสียงมาจากคนข้างๆผมนี่หล่ะครับ
“ตากผมมาหรือน็อตพี่บอกแล้วว่าให้พี่ไปด้วยก็ไม่เชื่อ ผมตกแบบนี้เลยต้องกลับเองเลยเป็นไง”จะไม่ให้ผมบ่นได้ไงหล่ะครับ
ด้วยความดื้อของเจ้าแสบนี่บ่นอยากกินข้าวซอยแทนที่จะขับรถไปดันใช้เจ้านัทให้พาซ้อนท้ายกันออกไปผมห้ามยังไงก็ไม่ฟัง
“ผมไม่เป็นหรอกครับ แค่นี้จิ๊บๆๆ”
“หึหึ ก็ดีถ้าป่วยขึ้นมานะ พี่นี่หล่ะจะจับกรอกยาเองกับมือ”ผมแอบเห็นนะว่าน้องสะดุ้งเลยพอพูดถึงว่าจะจับกรอกยา
และพอถึงเวลาทานข้าวเย็นผมไปตามน็อตที่ห้อง
“น็อตตื่นเร็วไปกินข้าวกัน โหยทำไมตัวร้อนแบบนี้ น็อต”
“ผมลุกไปไม่ไหวพี่เลขกินก่อนเลย”
“เห็นไหมพี่บอกแล้ว งั้นเดี๊ยวพี่ยกมาป้อนให้แล้วกัน”
“ครับ”
แล้วผมก็ออกมาเตรียมสำรับให้คนป่วยอยู่ ผมนึกได้พอดีตอนที่แม่สายใจจะกลับกำชับกับผมเลยว่าถ้าน็อตไม่สบายให้โทรหา
แม่ด่วนเลยนะ ผมเกือบลืมไปแล้ว
“สวัสดีครับแม่สายใจ ผมเลขนะครับแม่”
“ว่าไงจ๊ะลูก”
“พอนี้น้อป่วยน่ะครับ เมื่อวานกลางวันไปตากฝนเข้ามาตอนนี้นอนตัวร้อนอยู่ในห้องอ่ะครับ”
“ตายจริง เลขเจอศึกหนักแล้วหล่ะจ๊ะ น็อตถ้าเป็นหวัดจะดื้อมากไม่ยอมทานยาด้วย แล้วอย่าเพิ่งไปดุนะลูกไม่งั้นร้องยาวแน่ งั้น
เลขลองบดยาแล้วผสมในน้ำผสมไม้ให้น้องกินก่อนนะลูกถ้าไม่ดีขึ้นพาไปโรงบาลให้หมอฉีดยาเลยลูก แต่ตอนพาไปอย่าไปบอก
นะไม่งั้นคนป่วยจะไหมตัวทัน”
“ได้ครับแม่งั้นเดี๊ยวผมขอตัวไปจัดการคนป่วยก่อนนะครับ ถ้าน้องหายดีแล้วจะให้โทรหาแม่นะครับ รักแม่นะครับ”
ผมวางสายจากแม่สายใจก็จัดการบดยาผสมน้ำส้ม พอผมเดินเข้าห้องมาผมก็จัดท่านั่งของคนป่วยแถมต้องนั่งป้อน
ด้วย เพราะตาน้องปรือๆจะปิดอยู่หลายรอบ พอถึงน้ำผลไม้ผมเห็นสีหน้าน้องมีความลังเลนิดหน่อย เหมือนกับรู้ว่าในนี้มียา
ผสมอยู่ ผมเลยต้องหลอกล่อกว่าจะทานหมดแก้ว
“อืมพี่เลขตื่นเร็วครับบบบบบบบบบ”เสียงน้องมาปลุกผมนี่ ทำไมผมถึงปวดหัวและหนักหัวแบบนี้เนี่ย
“โหยพี่เลขตัวร้อนจี่เลย เห็นไหมผมบอกแล้วให้แยกกันนอนก็ไม่เชื่อ”
“ก็พี่ไม่อยากห่างน็อตนี่”
กลายเป็นว่าผลัดกันดูแล แถมของผมตอนกินยาไม่ดื้อเหมือนเด็กข้างๆหรอก พอหายดีเข้าหน่อยท่าซ่าขึ้นมาเชียว พอ
โดนขู่ไปว่าถ้าครั้งหน้าเป็นอีกนะจะพาไปให้หมอฉีดยา กลายเป็นผมโดนงอนแทน
..............................................TCB
ตอนพิเศษ เมื่อคุณคิงคองปะทะแมลงสาป
หลังจากที่ผมเลือกทำงานอยู่ที่ต่อ พนักงานบริษัทบางคนก็แสดงตัวเลยว่าไม่ค่อยชอบผมเท่าไหร่นัก เหตุผลที่เจ้านัท
บอกผมก็คือ สาวๆในบริษัทนี้มักจะมาแจกขนมจีบให้พี่เลขของผมอยู่บ่อยๆ แต่ด้วยความที่พี่เขเป็นคนนิ่งๆก็เลยไม่มีใครกล้า
เข้าหามากนัก และยิ่งรู้ว่าผมเป็นลูกของเจ้าของบริษัทอีก ก็เลยมักมีกลุ่มแอนตี้ผมแต่พี่เลขก็มักจะพูดว่าอย่าไปเก็บมาใส่ใจเลย
เขาไม่ชอบก็ปล่อยเขาไป ยิ่งเราเก็บมาใส่ใจหรือแสดงกิริยาออกไปเขาจะคิดว่าเราเริ่มรู้สึกกับคำพูดของเขา
“น็อตครับ กลางวันนี้ทานอะไรดีครับ”พี่เลขครับเดินมาหาผมที่โต๊ะของเป้ พอดีผมต้องช่วยงานในส่วนดูแลของเป้
“ผมไปด้วยสิเฮีย อยากไปข้าวกับพี่น้อตด้วย”อยู่ๆเป้ก็พูดขึ้นมาก่อนผมจะตอบ
“อ้าว แล้วนัทไปไหนเนี่ยทำไมพักนี้ไม่ค่อยเห็นเลย ”ผมกันไปถามเป้แทนเห็นพักนี้เจ้านัทเหมือนมีธุระตลอดเลย
“ผมก็ไม่รู้อ่ะเฮีย เห็นช่วงพักเที่ยงเนี่ยมันไม่ค่อยอยู่เลย ไม่รู้ไปติดหญิงที่ไหน”
“เดี๊ยวต้องจัดการเสียหล่ะ ปล่อยให้เป้ไปกินข้าวคนเดียวได้ไง”
“ใครว่าคนเดียวกันเฮีย ผมนัดกับเฮียน็อตแล้ว ผมจะไปกับเฮียน็อตเค้าทุกพักเที่ยงเลย”
“น็อตตตตตตต ทำไมไม่ปรึกษาพี่ก่อนหา”พี่เลขหันมาแหวววใส่ผม
“พี่เลขนีน้องของพี่นะ พี่จะอะไรนักหนาแค่ข้าวเที่ยงเอง ทำอย่างกะเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนั้นหล่ะ ตอนนี้ก็ผมก็ย้าย
ไปห้องพี่แล้วนะ”ผมเหลืออดเลยพูดบ้าง
“เดี๊ยวนะค่ะ เชอร์รี่ได้ยินว่าใครย้ายไปห้องใครนะค่ะ”ตายหล่ะ เรื่องนี้ผมขอให้พี่เลขเก็บเป็นความลับแท้ๆจริงๆไม่ได้มี
อะไรหรอกครับ ผมเขินแค่นั้นเอง กลัวคนในแผนกจะแซวยิ่งเชอร์รี่กับพี่ฟ้านะตัวดีเลย พอรู้ว่าผมเป็นแฟนกับพี่เลขนะชอบ
แอบเอาไปจิ้นกันเอง
“เอ่อไม่มีอะไรเราทำงานกันต่อเลยดีกว่าครับ เป้ส่วนตรงนี้ก็จัดการต่อแทนพี่ด้วยนะ ไปพี่เลขเข้าห้องไปเครียงาพี่ต่อเลย
นะ”หึยยยยยมันน่าโมโหนัก หลอกให้ผมพูดอะไรก็ไม่รู้
“พี่เลขนะ ชอบยั่วโมโหผมให้พูดเรื่องน่าอายทุกทีเลยนะ”
“อย่ามาโทษพี่สิครับ พี่ไม่รู้เรื่อง”
พอตกกลางวันเราสามคนไปกินข้าวแถวบริษัทนี่หล่ะครับ แถมยังไร้วี่แววของเจ้านัทจริงๆครับ พอพักเที่ยงผมออกมาก็
เจอแค่เป้นั่งรออยู่คนเดียว พอถามเป้ว่านัทหล่ะ เป้ก็บอกแค่ว่านัทไม่รู้ไปไหนเหมือนมีความลับอะไรบ้างอย่างที่ไม่กล้าบอกพวก
เราแต่ก็เป็นแค่สันนิฐานของเป้เฉยๆ
แล้ววันหยุดของพวกผมก็มาถึง ช่วงที่ได้หยุดเราสองคนจะมีกฎที่ว่าเราจะผลัดกันทำความสะอาดห้อง อย่างเช่นวันนี้ใคร
ล้างจานใครถูพื้นอันนี้คือทำทุกวัน แต่ถ้าถึงวันหยุดเราจะเครียห้องครั้งยิ่งใหญ่เลยก็ว่าได้ จะทำความสะอาดชั้นหนังสือเอ่ยซัก
ผ้าปูที่นอน ปอกหมอน
“พี่เลขเอาปลอกหมอนกะผ้าห่มไปตากให้ผมหน่อยสิครับ เดี๊ยวผมไปอุ่นข้าวให้ก่อน”พอดีผมออกไปเก็บผ้ามาแล้วเห็น
ว่ามีเจ้าแมลงสาปเกาะอยู่ตรงราวตากผ้าที่ระเบียงคอนโดพอดี
“ได้ๆเดี๊ยวพี่จัดการเองครับที่รัก เตรียมทำกับข้าวให้สามีคนนี้ทานนะครับ”หึหึเดี๊ยวก็รู้
หลังจากเฮียเอาผ้าห่มปอกหมอนเดินออกไปจาก ผมรีบล็อกประตูกระจกที่ระเบียงทันทีโดยไม่ให้คิงคองได้หนีทัน แล้ว
หันมาหยิบมือถือเตรียมถ่ายคลิปแทน ผมก็ยืนมองว่าทำไมพี่แกไม่สังเกตเห็นเลยหรือไงว่าแมลงสาปมันกระดิกหนวดทักทายอยู่
แบบฉันอยู่นี่ หันมามองสิ จนแล้วจนรอดพอแกตากปอกหมอนเสร็จ เหมือนแกเพิ่งจะเห็นว่ามีเพื่อนทักทายอยู่แกรีบวิ่งมาที่ประตู
เพื่อจะเปิดให้ได้แต่เสียใจผมล็อคไว้แล้วแอบถ่ายจากอีกมุมนึง
“น็อตเปิดประตูให้พี่หน่อย”
“....................................”ผมไม่ตอบรับเพราะถ้าตอบรับเหมือนกับว่าสารภาพไปว่าเป็นแผนการของผม
“น็อตตตตตต เปิดก่อนเร็วมันเดินเข้ามาแล้ว น็อตตตตตตตตตตตตต”
แล้วหลังจากนั้นก็คือคิดภาพตามนะครับ ผู้ชายตัวโตๆยืนด้นเร่าๆ เพื่อจะหลบเท้าไม่ให้โดนแมลงสาปแถมวิ่งวนไปวนมา
แล้วเจ้าแมลงสาปก็แสนรู้จริงๆ พอรู้ว่ามนุษย์คนนี้กลัวมันก็วิ่งวนเข้าหาอยู่แบบนั้น จนสุดท้ายเฮียแกหยิบที่โกยขยะได้ฟาดไปที่
แมลงสาปตัวนั้น ผมเลยต้องรีบแอบปลดล็อคประตูแล้ววิ่งไปห้องครัวทำตัวให้ปกติที่สุด
“นี่น็อต ทำไมประตูระเบียงห้องเรามันแปลกๆอ่ะ แถมเราทำอะไรพี่ตั้งนานไม่เห็นตอบรับเลย”ผมไม่กล้าแสดงออกมาก
เลยว่าเมื่อกี้คือแผนของผม
“ประตูเป็นอะไรหรือครับ พี่เลขน็อตเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ เป็นไรเปล่าครับพี่เลขทำไมเหงื่ออกเยอะจัง”
“อ่อเปล่าๆ อากาศข้างนอกมันร้อนน่ะ เหงื่อพี่เลยออกเยอะ”
“ครับ เดี๊ยวมากินข้าวฝีมื้อผมนะครับ พี่ไปพักผ่อนเถอะเดี๊ยวผมไปเสิร์ฟให้”
พอมื้ออาหารกลางวันจบลง พี่เลขก็เครียงานที่หิ้วมาทำต่อที่บ้าน เหมือนแกบอกว่าใครเสนอราคาเหมือนมีกลิ่นไม่ดีแก
เลยต้องมาตรวจสอบก่อน แล้วในส่วนของผมจะเข้าไปขอช่วยพี่เลขก็ไม่ยอมให้ช่วย บอกให้ผมไปพักผ่อนหรือไปทำหน้าที่ศรี
ภรรยา ด้วยความด้วยเบื่อๆไม่รู้จะทำอะไรผมก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้ผมได้ถ่ายวีดีโอตอนที่พี่เลขรบกับแมลงสาปไว้อยู่ๆอะไรดลใจไม่รู้
ให้ผมอัพคลิปลงกลุ่มไลน์ในแผนกของเรา
กลุ่ม : แผนกบัญชีแสนวุ่นวาย
น็อต : อัพคลิปวีดีโอ
น็อต : มาดูกันครับ วันนี้ขอเสนอสารคดีชุดพิเศษ ศึกระหว่างคิงคองปะทะกับแมลงสาป
นัท : พี่น็อตพี่ส่งสารคดีอะไรมาอ่ะ ผมนั่งขำจนท้องแข็งแล้วพี่
เชอร์รี่ : น่าสงสารหัวหน้าของเรานะค่ะ อยู่ต่อหน้าคนเยอะๆดูน่าเกรงขามมาก แต่ดันมาแพ้แมลงสาปไปได้
เป้ : สงสัยวันจันทร์พี่น็อตจะมาทำงานไม่ไหวแน่ๆ
ฟ้า : เห็นด้วยกับเป้นะ บอกเลยเชียร์พี่เลขให้จัดหนักๆ
ผมอ่านมาถึงตรงนี้ก็ยัง งงๆ ว่าทำไมให้จัดหนักอะไรกันไม่เข้าใจเลย จนไม่มีใครพูดอะไรกันจนมีไลน์เด้งรัวๆ
พี่เลข : ส่งสติ๊กเกอร์ถึงคุณ (หมีโกรธตาไฟลุกวาว)
พี่เลข : ส่งสติ๊กเกอร์ถึงคุณ (คนโดนกระโดดถีบ)
พี่เลข : หึหึก็ว่าอยู่ทำไมประตูมันล็อคเอง เป็นแบบนี้นี่เอง
พี่เลข : คืนนี้เตรียมตัวเตรียมใจเลยนะครับ เมียจ๋าพี่จะลงทัณฑ์เจ้าเอง
เชอร์รี่ : อยากไปมุดอยู่ใต้เตียง
ฟ้า : อร๊ายยยยยยยยยย แค่นี้ก็ฟินแล้ว
ผมอ่านจบ เตรียมตัวเผ่นกลับหลุมหลบภัย คือห้องเก่าของผมดีกว่าไม่งั้นเดี๊ยวเครียกันยาวแน่นอน ครั้งก่อนโดน
ไปต้องลางานตั้งสองวันกว่าจะกลับไปทำงานใหม่ได้ คราวนี้ผมจะยอมโดนแบบครั้งนั้นแน่นอน
“จะหนีไปไหนครับเมียจ๋า” ผมที่กำลังจะวิ่งไปที่ประตูเผื่อจะข้ามไปห้องตัวเอง แต่ก็ยังไม่ทันกับพี่เลขที่ขายาวมากเดิน
มาแปปเดียวถึงตัวผมแล้ว
“ปล่อยผมนะพี่เลข ผมจะไปนอนห้องผม”
“ไม่มีทาง พี่ต้องลงโทษเด็กดื้อแถวนี้ที่ปล่อยให้พี่เผชิญกับแมลงสาป”
แล้วหลังจากนั้นก็เป็นไปตามคาดที่ทุกคนหวังไว้ครับ อย่าให้ผมเล่าเลยครับ ผมอายยยยยยยยยย
........................................................................TCB
ตอน เมื่อเด็กดื้อไม่ยอมกินผัก BY เลข
คุณเชื่อไหมครับผมคบกับน็อตมาปีกว่าแต่ผมไม่เคยสังเกตเลยว่าน็อตนั้นไม่ค่อยกินผัก จนนัทนั้นจับสังเกตได้ว่าแฟนของ
ผมมักจะปฎิเสธทุกครั้งที่เราจะเข้าไปกินสุกี้ หรือถ้าต่อต้านไม่เป็นผลก็มักจะเลี่ยงในการกินผัก หรือแม้กระทั่งมีผมตักให้แต่ก็แอบ
ไปคายทิ้ง ตอนแรกๆที่นัทมาบอกผมผมก็คิดว่าไม่น่าจะใช่หรอกมั้ง แต่ลองมาสังเกตดีๆน็อตมักจะกินเนื้อมากกว่าผักคือยอมกิน
บ้างแต่ไม่ได้กินไปหมดทุกอย่าง และทุกครั้งที่กินมักจะทำหน้าแบบฝืนให้มันลงคอไป
“น็อตครับ วันนี้เราแวะซุปเปอร์มาร์เก็ตกันหน่อยนะ”
“พี่เลข แวะซื้ออะไรหรือครับ ของสดในตู้เย็นเราเหลือเต็มตู้เลยนะครับ”
“พี่ว่าจะซื้อผักสดไปทำสลัดน่ะ เชอร์รี่ได้สูตรทำน้ำสลัดมาใหม่พี่เลยอยากลองทำให้น็อตลองชิมดู”ผมแอบเห็นน้อสะดุ้ง
ด้วยเมื่อผมบอกจะทำสลัดผักให้กิน
“เอ่อ ผมปวดท้องอ่ะพี่เลข เราแวะกลับคอนโดเลยเถอะนะ”หึหึแสดงละครได้เก่งมากเลย ไม่มีใครเกินจริงๆ
“โอเคได้ครับ อย่างนั้นค่อยทำวันหลังแล้วก็ได้เนอะ”
“ครับ โอ๊ย ปวดท้อง”
คุณๆคิดว่าผมกำลังตามใจน้องอยู่ใช่ไหมหล่ะครับ คิดผิดแล้วผมมีแผนสำรองเดี๊ยวถึงคอนโดผมจะส่งไลน์หานัทให้ซื้อของ
เข้ามาให้แทน เรื่องแกล้งแฟนขอให้บอกเถอะครับผมถนัดนัก
“น็อตไหวไหม ไปพักก็ได้เดี๊ยวพี่ทำกับข้าวเสร็จแล้วไปตามนะ พี่ขอตัวไปล้างหน้าก่อน”
“ครับ น็อตไปรอตรงหน้าโซฟานะ”
พอคล้อยหลังผมเท่านั้นหล่ะครับไอ้ตัวแสบแทบจะวิ่งไปสิงอยู่หน้าโซฟาเลยก็ว่าได้ เห็นบ่นๆอยู่ว่าดูซีรีย์ค้างไว้ โอกาสนี้
หล่ะครับ ที่ผมจะได้เอาคืนเสียที ผมรีบไลน์หาเจ้านัทเลยครับ
เลข : นัท แวะซุปเปอร์ให้พี่หน่อยซื้อสลัดมาให้พี่หน่อยนะ เอาแบบเยอะๆเลยนะ
นัท : ช่วงนี้พาพี่สะใภ้ลดน้ำหนักกันหรือพี่เลข
เลข : เปล่าพี่จะจับพิรุธเด็กดื้อเสียหน่อย คราวนี้จะเอาให้สารภาพเลย
นัท : สงสารพี่สะใภ้จัง สามชุดพอไหมพี่เลข (นี่ขนาดมันสงสารนะเนี่ย)
เลข : พอๆ รีบๆมานะน้องรัก แล้วเข้ามาเงียบๆไว้นะเอาเข้ามาให้พี่ที่ครัวก่อนนะ
นัท : ได้ครับพี่อีกสิบนาทีผมเข้าไป
แสดงว่าน้องชายผมต้องอยู่แถวๆคอนโดของผมแน่นอนไม่งั้นจะมาไม่เร็วขนาดนี้หรอก
“ก๊อก ก๊อก”เสียงเคาะประตูผมเลยรีบเดินไปดู
“นัทมาเร็ว เดี๊ยวแกเดินไปถ่วงเวลาน็อตก่อนนะ เดี๊ยวที่เหลือพี่จัดการเอง”
“ได้ครับเฮีย”
ผมก็เดินมาจัดสำรับ สำหรับวันนี้ครับ ผมจัดการผสมทูน่าลงไปในสลัดด้วย ไม่งั้นเดี๊ยวแฟนผมจะเหตุมาอ้างไม่กินอีก
“นี่นัท น็อต กินข้าวเร็วพี่ตั้งสำรับเสร็จแล้ว ไปล้างกันก่อนด้วยนะ”
พอทุกคนมาถึงโต๊ะอาหารแล้วนั้น
“วันนี้ทำอะไรให้ทานครับ ถึงต้องปิดฝาครอบด้วย”ใครจะให้เห็นก่อนไม่มีทางเดี๊ยวไหวตัวทันอีก
“อาหารที่พี่น็อตชอบไง พี่เลขนี่รู้ใจพี่น็อตตลอดเลยนะครับ”
“อะไรหรือครับ..........................เอ่อ”
พอน้องเปิดอาหารดูเท่านั้นหล่ะ ตาโตเท่าไข่ห่านสงสัยยังช็อตอยู่ที่เจอกองทัพผักขนาดนี้
“เอ่อคือไหนข้าวอ่ะพี่เลข”
“ไม่มีครับ วันนี้เราจะกินสลัดผักกัน น็อตมีปัญหาอะไรไหมครับกินเร็ว”
บนโต๊ะอาหารก็พูดคุยกัน สนุกสนานแต่น้องก็ตักบ้างเขี่ยบ้าง คือง่ายๆเลยว่าอันไหนกินได้ก็กินไม่กินก็เขี่ยไปมุมจาน
“นี่เราน่ะ จะเขี่ยอีกนานไหม นัทมันกินเสร็จจนกดโทรศัพท์รอล้างจานแล้วเร็วๆสิครับ”ผมรีบเร่งให้น้องทานเร็วขึ้น
“เอ่อคือ................คือว่า”
“ไม่ต้องมาเอ่อคือแล้ว มาเดี๊ยวพี่ป้อนมาเร็วๆครับ เอาอ้ำ ดีมากครับคนเก่ง”ผมป้อนน้อได้สามคำ
“อี๋....................พอแล้วพี่เลข น็อตอิ่มแล้ว”
“ไม่ต้องมางอแงงเลยเด็กดื้อ ยังไงวันนี้ต้องกินให้หมดจาน พี่จะไม่ยอมใจดีกะเราอีกหล่ะ”
“โหย พี่เลขอ่ะก็น็อตไม่ชอบกินนี่ จะมาบังคับกันทำไม”
“เพราะพี่ไม่บ่นนี่ไง เราถึงท้องผูกถ่ายไม่ค่อยออกจนปวดท้องบ่อยๆนี่ไง”
“ใครว่าหล่ะ ผมหลอกพี่เพราะไม่อยากกินผักก็แค่นั้นเอ................”เหมือนเจ้าตัวจะนึกได้ว่าหลุดพูดอะไรออกมา
“หึหึ งั้นก็ยอมรับการลงโทษครั้งนี้ด้วยนะครับ ในทุกวันเราต้องกินผักในมื้ออาหารด้วยและก็ห้ามปฎิเสธนะ เพราะความนี้
พี่จะไม่ใจดีกะเราอีกแล้วนะ”
“แชะ”อยู่ๆก็มีเสียงชัตเตอร์กล้องดัง ผมหันไปเจอนัทถ่ายรุปผมที่กำลังดุน้องแถมน้องก็ทำหน้าได้น่าสงสารมาก
“กินเถอะพี่น็อต ไม่งั้นภาพนี้ได้ลงเฟสบุ๊คของผมแน่ๆ ”ดูคำขู่ของน้องชายผมสิครับถ้านัทลงเฟสบุ๊คเมื่อไหร่นี่รู้กันยิ่งกว่า
ในแผนกอีกนะครับ เพราะนัทมันเป็นเหมือนบุคคลสาธารณะของบริษัทเลยก็ว่าได้จนเชอร์รี่ตั้งชื่อให้ นัทรู้คนทั้งโลกรู้
“อ่ะกินๆก็ได้ แต่อย่าเอาลงนะ”น้องมีการหันไปกำชับกับนัทอีก
จนน็อตกินหมดจานนัทถึงยกจานไปล้าง แล้วขอตักลับไปก่อนผมเลยต้องมานั่งดูซีรีย์เป็นเพื่อนน้องแถมมีการบ่นด้วยว่า
ถ้าคราวหน้าผมเจอแมลงสาปอีกนะ เจ้าตัวจะช่วยแถมยังจะกลับมันโยนมาใส่ผมอีกคิดว่าแล้วกันสงสัยแค้นผมมาก
“ตึ่ง ตึ่ง”อยู่ๆเสียงเตือนเฟสบุ๊คในโทรศัพท์ของเราก็ดังขึ้นพร้อมกัน และก็เป็นไปตามคาดครับ นัทได้แท็กรูปภาพที่มีคุณ
แถมตั้งสถานะด้วยว่า เมื่อเด็กดื้อไม่ยอมกินผักคุณพ่อบ้านต้องปราบเสียหน่อยแล้ว
ผมเลยเข้าไปเม้นต่อเป็นเสียงหัวเราะแทน เพราะถ้าขืนพูดมากไปน้องจะโกรธผมแทน แต่น้องก็เม้นต่อจากผมนะ ว่านัท
พรุ่งนี้แกตายยยยยยยย คนในบริษัทก็มีการมาเม้นแซวกันอีกสักพักถึงจะเงียบลงได้
“เป็นอะไรครับ เห็นนั่งคิ้วขวมดอยู่”
“ผมกำลังคิดหาวิธีเอาคืนนัทอยู่ พี่เลขอย่าเพิ่งกวนเดี๊ยวพี่จะโดนอีกคน”
ผมเลิกยุ่งดีกว่าครับเดี๊ยวเข้าตัว คราวก่อนเจอล็อคประตูรบกับแมลงสาปก็สยองพอตัวหล่ะ อย่างไรเสียขอให้ทุกคนอวย
พรให้นัทมันโชคดี ถ้าโดนเอาคืนขอให้ไม่ร้ายแรงมากก็พอ คนนึงก็น้องคนนึงก็แฟนผมอยู่ข้างแฟนดีกว่าครับ เดี๊ยวแฟนงอนไม่ให้
นอนกอด ส่ววนนัทปล่อยมันไปให้ไปนอนกอดแฟนมันนู้น
...........................................TCB
ตอนพิเศษ คิดมาก
ผมไม่เข้าใจว่าพักนี้พี่เลขเป็นอะไร แกดูหงุดหงิดแล้วก็ดูไม่ค่อยจะแตะเนื้อต้องตัวผมสักเท่าไหร่เลย พอถึงเวลานอน
บางทีแกจะเข้ามาคลอเคลียก่อนจะนอน แต่เดี๊ยวนี้พอถึงเวลานอนแกหลับก่อนผมเสียอีกไม่รู้ไปเหนื่อยอะไรหนักหนาบางทีเซ็ก
มันก็ส่วนนึงของความรักแล้วยิ่งพี่เลขเป็นแบบนี้ผมกลัวเหลือเกินว่าเขาจะเบื่อผมให้แล้ว
“นัทพี่ควรทำยังไงดีอ่ะ”เวลาทำงานบางทีผมแอบมาคลุกอยู่กับนัทนี่หล่ะที่ปรึกษาเจ้าประจำ
“วันนี้พี่สะใภ้มีอะไรมามาระบายครับ เดี๊ยวรอผมแปปนึงนะฮัลโหลพี่เต้วางไปก่อนพี่น็อตจะมาคุยด้วยครับรักนะครับ ก็ไปกิน
กับพี่เลขพี่น็อตเนี่ยหล่ะ ครับพ่อครับ พี่น็อตเล่ามาเลย”บางทีผมเห็นคนรักกันผมก็อิจฉาช่วงนี้พี่เลขไม่ค่อยพูดจาหวานๆให้ผมฟัง
บ้าเลยเฮ้อยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้า
“ช่วงนี้พี่เลขไม่ค่อยทำการบ้านเลย หรือบางทีเราแทบไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันสักเท่าไหร่ พี่เลขเอางานกลับไปทำที่บ้านทำ
เสร็จอาบน้ำนอนเลย พี่ไม่รู้ทำอะไรให้พี่เลขไม่พอใจหรือเปล่านะสิ”
“พี่น็อตจะมีโอกาสไหมที่พี่เลขจะมีอีหนู”
“ไม่หรอกมั้งนัท”ปากบอกว่าไม่หรอก แต่ในหัวผมนี่คิดไปไกลมากแล้ว
หลังจากนั้นคู่เราเหมือนมีช่องว่างเหมือนเรามีโลกส่วนตัวให้กันจนผมทำตัวไม่ถูก พี่เลขเปลี่ยนไปมากบางวันก็บอกไม่กลับ
จะไปค้างที่บ้านกับนัท พอผมถามก็มีอาการไม่ค่อยพอใจเสียเท่าไหร่ ผมกลายเป็นคนผิดเสียอย่างนั้น
“ฮัลโหลนัท ฮือ พี่ควรทำไงต่อไปดี ฮือออออ”
“เดี๊ยวนะพี่น็อตพี่เป็นอะไร ใครทำอะไรพี่ บอกผมมาพี่”
“พี่เลขอยู่กับนัทหรือเปล่า อยู่ๆวันนี้พี่นัทก็บอกจะขอไปพักกับนัท พี่แค่ถามเฉยๆแต่พี่กลับถูกว่าพี่กลายเป็นคนผิด”
“อยู่ๆครับ เดี๊ยวผมจะลองถามพี่เลขดูให้นะ แต่พี่นัทอย่าเพิ่งคิดมากไป”
คืนนั้นผมนอนไม่หลับเลย ผมคิดถึงอ้อมกอดพี่เลขที่เคยกอดผมก่อนนอน ถึงแม้พี่เขาจะหลับไปก่อนก็มีผมนี่หล่ะที่เข้าไป
สวมกอดพี่เขาเวลานอน แต่เมื่อคืนไม่มีเลย เราไม่เคยห่างกันด้วยความไม่เข้าใจกันแบบนี้มาก่อนเพราะเราไม่เคยทะเลาะกับเลย
สักครั้ง หรือที่ผ่านมาผมงี่เง่าเกินไป สายๆพี่เลขก็กลับมาผมดีใจแต่พี่แกก็ยังเย็นชาแบบเดิมถ้าไม่เรียกกินข้าวพี่แกก็จะหมกมุ่นอยู่
กับคอมแล้วก็เป็นแบบเดิม ถึงตอนเย็นพี่เลขก็บอกผมว่าจะไปพักกับนัทเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ผมจะไม่ทนแล้วผมเหนื่อยกับพี่เลข
แล้วมีปัญหาอะไรก็ไม่ค่อยจะพูดผมไม่ชอบนิสัยแบบนี้เลย
“ฮัลโหลนัท คืนนี้ออกไปเมากับพี่ไหม”ผมไม่รู้จะชวนใครไปกับผมดีถ้าผมไปกับน้องอย่างน้อยผมก็ปลอดภัย
“อ้าวเป็นไรอ่ะพี่น็อตแล้วพี่เลขยอมให้ไปหรือ”
“พี่เลขกำลังไปหาน็อต แต่ถ้านัทจะไปกับพี่อย่าบอกพี่เลขนะ”
ผมเลยนัดแนะเวลากับน้องไป แถมนัทบอกด้วยว่าเดี๊ยวมารับผมแทนและไปคันเดียวกันดีกว่า น้องบอกว่าเวลากลับจะได้ไม่
ต้องคอยห่วงผมแถมเวลาแบบนี้ นัทมักจะไม่กิน
“พี่น็อตอย่ากินเยอะนะ นัททไม่อยากให้พี่เมาเลยจริงๆเดี๊ยวพี่เลขจับได้ซวยกันหมดอีก”
“ช่างวันผู้ชายเฮงซวยแบบนั้นเถอะ พี่จะเลิกคอยดูสิอยากเมินพี่ดีนัก”
“เฮ้อผมหล่ะเบื่อจริงๆคู่นี้”
และก็บนโต๊ะจะมีผมที่แหกปากร้องเพลงไปตามดีเจที่เปิดเพลงมันส์แต่ผมดันร้องไห้นี่หล่ะ ไม่รู้ว่าเป็นโรคอะไรเวลาเสียใจ
ไม่ว่ารอบข้างจะสนุกขนาดไหนแต่น้ำตาผมก็ยังดันไหลออกมาได้
“นัททำไรคร๊าบบบบบบบ”
“ตอบไลน์พี่เต้ครับ ผมว่าพี่สะใภ้เมาแล้วนะ เรากลับกันเลยไหม”
“ไม่กลับ ยังไม่กลับ”
“ต้องกลับได้แล้ว พี่ทนดูมานานแล้วนะ”เสียงใครทำไมดุจัง
พอผมหันไปเท่านั้นหล่ะครับ ทั้งนัททั้งผมตาโตเท่าไข่ห่านเลยก็ว่าได้ก็พี่เลขตัวจริงเสียงจริงนะสิครับที่มายืนทำหน้าดุ
ขนาดนี้ ผมเลยหันไปขอความเห็นจากนัทแต่นัทมันดันชิ่งหายไปฝั่งพี่เลขและก็กระซิบกันสองคน แล้วนัทก็วิ่งออกไปนอกร้าน
เลยปล่อยให้ผมยืนประจันหน้ากับพี่เลขสองคน
“กลับไปโดนลงโทษเนี่ยไอ้ตัวแสบ”
“ไม่ต้องมายุ่งกับผม อยากเมินผมดีนักไปหาอีหนูของพี่เลยไป”ผมรู้เพราะว่าเมาผมถึงกล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมา
พี่เลขที่ขับรถอยู่ถึงกลับต้องจอดข้างทางแล้วถามผมว่าทำไมผมถึงพูดแบบนั้นออกไปแต่ผมก็เลือกที่จะเงียบ พอรถจอดที่
บ้านปุ๊ปผมเลือกที่จะเดินเข้าบ้านเลยไม่รอพี่เลขแล้ว
“เดี๊ยวก่อนสิครับ ตัวแสบมาเครียกับพี่ก่อนสิ”
“พี่ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นพี่กับไปหาอีหนูของพี่เถอะไม่ต้องมาสนใจผม พรุ่งนี้ผมจะทำเรื่องลาออกผมจะไม่ทนกับผู้ชาย
แบบพี่แล้ว ผมจะเลิก”
“หยุดพูดว่าว่าเราจะเลิกกันได้ไหม ได้โปรดฟังพี่อธิบายก่อนนะ”
“.....................................................”ผมไม่ได้ตอบรับอะไรและก็ไม่ขัดขืนด้วย
“อย่าพูดว่าจะเลิกกับพี่ได้ไหม ได้โปรดฟังให้จบก่อนแล้วค่อยคิดใหม่นะ พี่รู้ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยมีเวลาให้น็อตเลยพี่โดนลุง
ธนากรมอบหมายงานมาให้ เพราะลุงเขาบอกว่าเหมือนหัวหน้าฝ่ายจัดซื้อที่ย้ายมาใหม่จะทำการทุจริต พี่เลยต้องทำเทให้กับงาน
ชิ้นนี้เพราะพี่ไม่อยากให้ผิดพลาด ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นครับ เพราะพี่กลัวพี่คลุกอยู่กับน้อตแล้วพี่จะอดใจไม่ไหว”
“ทำไมพี่ไม่ปรึกษาให้ผมช่วยหล่ะครับ ผมอยากช่วยพี่ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เราเป็นคนรักกันนะพี่เลข”
“พี่รู้แต่พี่ขอโทษนะที่ไม่ได้บอก เพราะลุงธนากรเขาขอให้ปิดเป็นความลับแลห้ามบอกใคร”
“แล้วทำไมเอ่อ.....................................”
“แล้วอะไรกันครับ........................”
“แล้วทำไมพี่เลขถึงไม่ค่อยเข้ามาคลอเคลียผมเลย ช่วงนี้พี่เฉยชากับผมมากเลยนะ ผมหมดความมั่นใจกันหมด”
“ใครบอกพี่เมินกัน พี่รอเครียงานจบนี่ไง พี่รู้ว่ามีเด็กต้องคิดมากเลยกะจะรวบยอดทบต้นทบดอก”
และพอพี่เลขพูดจบผมโดนจู่โจมด้วยคิงคองตัวโตที่อยู่ๆก็เข้ามาจูบปากผมอย่างอ่อนโอนนี่สินะสัมผัสที่ผมไขว้ขว้าตามหา
มาตลอดทั้งอาทิตย์
“อ่ะ อ๊าซ์......อ๊ะ อ่ะ พี่เลขไม่เอาตรงนี้นั่นโซฟานะ”
“อ๊า ตรงนี้หล่ะเมียจ้า มาให้พี่ลงโทษซะดีๆ และนอนครางให้พี่ฟังดังๆด้วยหล่ะ”
“บ้า อ๊าซ์ตรงนั้นมัน”พี่เลขสารวนอยู่กับหัวของผมแถมมือพี่แกกระแอบถอดกางเกงของผมไปด้วย
“ยกก้นขึ้นหน่อยนะคนดี พี่สัญญาว่าจะทำเบาๆนะ”พอพี่แกถอดกางเกงของผมได้พี่แกก็ลุกไปจัดการในส่วนของตัวเอง
เรียกได้ว่าสองคนเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่นี่ถ้าใครเปิดประตูเข้ามาหานี่เห็นหมดเลยนะเนี่ย
“อ๊าซ์ พี่เลขเบาๆหน่อย”
“อย่าเกร็งสิครับครับคนเก่ง ผ่อนคลายนะนี่แค่สองนิ้วเอง ทนเอาหน่อยจะได้ไม่เจ็บมากนะ”
“อ๊ะ อ๊า อ๊ะ พี่เลขอย่าแกล้งน้องสิ”พี่เลขนิสัยไม่ดีเลยพอรู้ว่านี่คือจุดที่ผมเสียวที่สุดก็จะสารวนอยู่แถวๆบริเวณนี้
“คราวนี้เอาจริงแล้วนะ”คนบ้าจะสอดไส้แล้วจะพูดทำไม
“อ๊ะ อ๊า...พี่เลขค่อยๆสิมันเจ็บ”
“หายใจลึกๆครับคนดี ค่อยๆนะอ๊ะอ๊ะ มันแน่นจังอ๊ะ เข้าไปสุดแล้วนะครับ”
“พี่จะบอกผมทำไมหล่ะ มันหน้าอายออก”
“พี่จะขยับแล้วนะ อ๊ะอ๊ะ อ๊า อ่า เสียวไหมครับคนดี”
“ครั..........บ”
“อึก อืม อ๊า.........................”
“อึก.................กกกกกก........อย่าตอดแรงสิจ๊ะเมียจ๊า”
“คนบ้า..............อร๊า เบาๆหน่อยพี่เลขผมเสียววววววว”
“อ๊า........อืมมมมมม”
พี่เลขวันนี้ร้อนแรงมาก ไม่ร่าห่างหายไปนานหรือเปล่า ผมถึงได้ครางได้น่าอายขนาดนี้
“ใกล้หรือยังครับคนเก่ง พี่ใกล้แล้วนะ”
“ผมใกล้แล้วครับ อ๊า............อึก”
“อ๊า อึก ................งงงงพี่เสร็จแล้ว อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
หลังจากจบกิจกามไป พี่เลขก็พาผมขึ้นไปล้างเนื้อล้างตัวในห้องน้ำ ด้วยความอ่อนเพลียคิดว่าเรื่องนี้คงจะจบแล้วแต่ป่าว
เลย พี่คิงคองเราคึกอะไรไม่รู้จัดให้ผมยันเช้าเลยก็ว่าได้พอผมบอกว่าพอแล้ว แต่พี่แกบอกไม่ยอมจะลงโทษผมท่าเดียวเลยที่ไป
ปรักปรัมแกว่ามีอีหนู จนตอนเช้าไข้ขึ้นเลยก็ว่าได้
............................................................................TCB
แถมนิดนึงตอนสั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาก
“กริ๊ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”วันนี้วันอาทิตย์ใครกันนะมากดออดแต่เช้า ถ้ามาเรียกเมื่อวานนะผมจะไม่สนใจเลยก็มัวแต่นอนซม
เพราะพิษไข้ แถมคนข้างๆก็คอยปรนิบัติอย่างดีเลย
“พี่เลขใครมาอ่ะ เสียงดังแต่เช้า”
“พี่น็อตคิดถึงงงงงจังงงงเลยยยยยยย”มาแล้วครับเสียงแบบนี้เจ้านัทแน่นอน
“มาก็ดีเลย พี่จะได้จัดการทีเดียว”ผมพูดหลังจากที่นัทมันกอดผมเรียบร้อย
“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย พี่เลขพี่เต้ ช่วยด้วยพี่น็อตทำร้ายผม”
“น็อต ปล่อยนัทก่อนไปแกล้งน้องทำไมกัน”
“เต้ไม่รู้ก็ไปถามพี่เลขเอา ขอน็อตจัดการน้องคนนี้ก่อน”
“แกต้องโดนนัท นี่แน่ะ นี่แน่ะ กล้ามากนะที่ปั่นหัวพี่”
“โอ๊ยยยยยยยยพี่น็อต..................ผมผิดไปแล้ว”
ผมจัดการหยิกเด็กแสบคนนี้ ที่กล้ามากมาปั่นหัวผมส่วนพี่เลขบอกว่าเดี๊ยวจะแก้แค้นคืนให้ ผมมารู้ทีหลังจากนั้นว่าพี่เลขจัด
หนักมอบของขวัญต้อนรับน้องเขย ถือเป็นการแก้นแค้นนัทในตัวด้วย ผมก็เพิ่งจะรู้ว่าพ่อคิงคองของเราก็วิธีโหดๆกับเขาเหือนกัน
นะเนี่ย
จบแบบ บริบรูณ์แล้้วน้า ถ้ามีแต่งเพิ่มเติมยังไงจะมาอัพเดตให้ได้อ่านกันอีกนะครับ หวังว่าจะชอบพี่เลขกับน้องน็อตไว้ด้วยน้าครับ
แล้วพบกันใหม่เรื่องหน้านะ ขอบคุณครับผม{:5_130:} ขอบคุณครับ. ชอบนะสนุกดี ขอบคุณมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อยากเลยคับ ขอบคุณฯครัย ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆเลยครับ เต้ แฟนเก่าน๊อต อะหรอ มาเป็นแฟนนัท งงจัง ขอบคุณครับ {:5_140:} เต้ แฟนนัท คือเต้แฟนเก่าน็อตป่าวอะครับ ขอบคุณครับ
เรื่่องนี้สุดเสียวจริง ๆ
หน้า:
[1]