เป็นเด็กขาใหญ่ในคุก 1 CP
(ตอนแรก) สวัสดีครับผมชื่อตี๋ครับ ผมมีประสบการณ์ที่ลืม ไม่ลงสมัยอายุยี่สิบต้น ๆ มาเล่าให้ฟังครับ เรื่องคือครอบครัวของผมเป็นครอบครัวคนจีน ที่บ้านประกอบ กิจการการค้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ได้ใหญ่โตอะไร แต่ก็มีเงินเก็บ เงินใช้ไม่ขัดสนอะไร ผมเป็นลูกชายและ ลูกคนเดียวของครอบครัว พ่อ แม่ พี่ ป้า น้า อาจึงตามใจผมซึ่งเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว แต่นิสัยของผมก็ไม่ได้เกเรอะไร นะครับ ตั้งใจเรียน ช่วยกิจการบ้านไปด้วย แต่มีอยู่มาวันหนึ่งตอนที่ผม อายุได้ยี่สิบสาม เกิดอยากจะหาเงินให้ได้มาก ๆ โดยไม่อยากรบกวนที่บ้าน บวกกับความคะนองช่วงวัยรุ่น จึงหันมาขายยา ม้า ซึ่งสมัยนี้เรียกยาบ้า ฤกธิ์ยาบ้าสมัยก่อนไม่รุนแรงเท่ากับสมัยนี้ ผมแอบขายให้กับพวกขับรถบรรทุกและพวกกรรมกรแถวบ้าน โดยที่ทางบ้านไม่รู้เรื่อง จนในที่สุดผมก็ไม่รอด ผมโดนตำรวจจับ ข้อหาจำหน่ายและมียาเสพติดไว้ในครอบครอง ศาลตัดสินว่าผมผิดจริง ต้องจึง ติดคุกอยู่หลายปี ยังดีที่ครอบครัวให้อภัยกับความรู้เท่าไม่การของผม และ โทษของการจำหน่ายยาบ้าในสมัยก่อนยังไม่รุนแรงเท่ากับสมัยนี้ลงโทษโดยการ ประหารชีวิตผมถูกส่งไปยังเรือนจำในจังหวัดแห่ง หนึ่ง โดยอยู่ในแดนที่มีผู้ต้องขังประเภทปล้น จี้ ทำร้ายร่างกาย ฆ่าคนตาย เมื่อถูกส่งมาอยู่ช่วงแรก ๆ ผมต้องปรับตัวให้เข้ากับการขาดอิสระภาพอยู่บ้าง จนผมเริ่มคุ้นเคย ผม ถูกส่งให้ไปทำงานในโรงครัว งานก็เช่น ยกพักไปล้าง ยกกระสอบข้าว หั่นผัก อะไรพวกนี้ จนรู้จักกับผู้ต้องขังที่ทำงานในครัวคนหนึ่ง เขาถามว่ามาอยู่ ได้กี่วันแล้ว ผมบอกไปว่าประมาณอาทิตย์หนึ่งแล้ว เขาถามต่อว่า หน้าตา อย่างผมระวังจะถูกผู้ต้องขังชายคนอื่นรังแกเอา ยิ่งหุ่นของผมบอบบาง ผิว ขาว เนื้อตัวสะอาด ยิ่งต้องระวังไว้ ก็ผมมีเชื้อจีน และไม่เคยทำงานอะไร หนัก หุ่นผมจึงเป็นแบบนี้แหละ เขากล่าวต่อว่า พวกในคุกชอบหาเรื่องคน อย่างผมมาก เพราะรังแกไปก็ไม่มีทางสู้กลับ ผมจึงรับฟังเขาเอาไว้ จากนั้น ไม่นาน ผมก็โดนพวกนิสัยไม่ดีหาเรื่องจนได้ ระหว่างที่ผมกำลังจะโดนยำก็มี คนมาห้ามไว้ คนคนนี้ชื่อเบิ้ม เป็นขาใหญ่ประจำแดนผม หน้าตามดุดัน ผิวคล้ำตัวใหญ่โต ร่างกายบึกบึนสมกับที่ชื่อเบิ้ม เขาโดนข้อหาปล้นทรัพย์และทำร้ายเจ้าทรัพย์ จนถึงแก่ชีวิต ต้องติดคุกอยู่อีกนานทีเดียว พี่เบิ้มมาช่วยเคลียเรื่องของ ผมจนผมรอดตัวมาได้ พี่เบิ้มถามผมว่า เอ็งชื่ออะไร ตี๋ครับ ผม ตอบกลับ ข้าชื่อเบิ้มขาใหญ่แดนนี้ เอ็งมีลูกพี่คอยคุ้มครองยัง ผมตอบกลับ ว่ายังไม่มี ถ้าอย่างนั้นข้าอาสาเป็นคนคุ้มครองเอ็งแล้วกัน แต่เอ็งต้องมี ข้อแลกเปลี่ยนการตอบแทน ซึ่งพี่เบิ้มไม่ยอมบอกผมว่าต้องการอะไรตอบแทนจาก ผม บอกแต่เพียงว่าถึงเวลาก็จะรู้เอง ผมจึงตอบตกลงโดยที่ไม่ได้คิดอะไรว่า พี่เบิ้มจะเอาอะไรจากผม ผมคิดแต่ว่าอยู่ในคุกมีคนมาคุ้มครองก็ดีเหมือนกัน
พูด ถึงพี่เบิ้มอายุมากว่าผมนับสิบปี เขานอนอยู่ในโรงนอนเดียวกับผม มีลูกน้อง หลายคนอยู่รอบตัว ไม่มีใครกล้าตอแยด้วย อาจจะด้วยเพราะโดนข้อหาฆ่าคนตาย มั้ง จึงไม่มีใครกล้ายุ่งด้วย พี่เบิ้มคอยคุมนักโทษคนอื่น ๆ ในแดนให้ทำตัวเรียบร้อย จึงทำให้เป็นที่ไว้ใจของผู้คุม บวกกับนิสัย นักเลง ร่างกายใหญ่โต ใคร ๆ จึงให้ความยำเกรง ผมสังเกตุเห็นว่าพี่เบิ้มแอบจ้องผมตั้งแต่วันแรกที่ผม เข้าคุกมา พี่เบิ้มคอยเอาใจผมตลอดเวลาเป็นพิเศษ ถามผมว่ามีใครรังแกผมผม อีกบ้าง หรืออยากได้อะไรเพิ่มเติม ผมขอบคุณพี่เบิ้ม และบอกว่าตอนนี้ผม อยู่ดีไม่มีใครมารังแกผมแล้ว พี่เบิ้มบอกผมอีกว่า เอ็งใกล้ได้เวลาที่จะ ตอบแทนบุญคุณข้าแล้ว อืม.....พี่เบิ้มจะเอาะไรจากผมกันนะ
ในคืนนั้นเองระหว่างที่ผมนอนอยู่ในโรง นอน ซึ่งปกติผมนอนอยู่ติดลูกกรงใกล้ทางเดิน สภาพก็นอนเบียดอัดกันทุก คืน ผมนอนไม่ค่อยจะหลับหรอกครับ แต่คืนนี้มาแปลก นักโทษคนอื่น ๆ นอนห่างจากตัวผมไป ทำให้ผมรู้สึกนอนสบายดีขึ้น ขณะที่ผมกำลังเคลิ้ม ๆ ก็มีใครไม่รู้มานอนทับตัวผม ผมลืมตาขึ้นมาดูปรากฏว่าเป็นพี่เบิ้ม ครับ คืนนี้เอ็งต้องตอบแทนข้าแล้วไอ้ตี๋ พี่เบิ้มต้องการอะไรจากผม ครับ ข้าชอบเอ็งตั้งแต่วันแรกที่ข้าเห็นแล้ว คนอะไรวะ ทั้งขาว ทั้ง เนียนยิ่งกว่าผู้หญิงข้าชอบเอ็งรู้ตัวไหม คืนนี้เอ็งต้องเป็นเมียข้าไอ้ ตี๋ แต่...แต่...ผมเป็นผู้ชายนะครับ และ...และผมก็ไม่ได้ชอบผู้ชา... ยัง ไม่ทันที่ผมจะได้พูดจบ พี่เบิ้มก็บีบคอผมแน่น ทำหน้าตาดุมเกรียม นั่น เอ็งเลือกเอาว่าจะเป็นเมียข้า หรือจะนอนตายตรงนี้ ผมหันไปมองฃองนักโทษคน อื่น แต่ไม่มีใครกล้าขยับตัวเลย ทั้ง ๆ ที่่ผมรู้ว่าพวกนักโทษคนอื่นตื่นอยู่ คงเพราะกลัวพี่เบิ้มนั้นเอง และทำ ให้ผมรู้ว่า พี่เบิ้มเป็นคนจัดการให้คนรอบข้างตัวผมไปนอนไกล ๆ
ทัน ใดนั่นเอง พี่เบิ้มก็จัดการควักไอ้เบิ้มน้อยออกมา จากที่ผมดู มันไม่ใช่ เบิ้มน้อยแล้ว แต่เป็นเบิ้มยักษ์ ขนาดก็ประมาณ 9 นิ้วเห็นจะได้ เส้นเลือดเส้นเอ็นปูดออกมาชัดเจน พี่เบิ้มบอก ข้าไม่ได้ เอาน้ำออกมาหลายวันแล้ว เอ็งต้องช่วยเอาน้ำข้าออกนะไอ้ตี๋ พี่เบิ้มบีบคอ ผมแน่นอัดผมติดกับกำแพง ด้วยความกลัวบวกกับผมหายใจไม่ออก ผมจึงเผออ้าปาก ขึ้น พี่เบิ้มจับไอ้เบิ้มยักษ์ยัดใส่ปากผมทันที ดูดซะ ดูดให้ดี ๆ พี่เบิ้มกล่าว ผมจึงต้องยอมทำตามที่พี่เบิ้มสั่ง ด้วยการดูด อม ไอ้เบิ้มยักษ์ แต่มันใหญ่มาก คับปากคับคอ หายใจไม่ค่อยสะดวก กลิ่นมันก็ อับ ๆ แต่พี่เบิ้มซอยปากผมชนิดไม่ยั้งครับ รัวไม่หยุด มันแทบจะทะลวงไปถึงคอ หอยเลย ขนของพี่เบิ้มก็มาบาดคาง บาดจมูกผมแสบไปหมด อืม... ดีมากไอ้ตี๋ เอ็งดูดเก่งวะ พี่เบิ้มชมผม ผมทำไปเพราะกลัวตายต่างหาก ไม่ ไหวข้าเมื่อยแล้ว เอ็งมาอยู่บนดีกว่า พี่เบิ้มพูดแล้วเป็นฝ่ายนอนเอนตัวลง ไป ซึ่งมันก็ทำให้ผมดีใจนิด ๆ เพราะว่าอย่างน้อยผมก็ควบคุมจังหวะการเข้าออกได้ ถ้าโดนท่าเก่าผมหายใจ ไม่ออก ไม่ต้องโดนพี่เบิ้มซอยปากผมอีก จากนั้นผมก็อม ดูด เลียไอ้เบิ้ม ยักษ์อย่างเมามัน ไม่ใช่เพราะผมชอบนะ แต่ต้องการให้มันจบไว ๆ เท่านั้น โอ้ย...เสียวโวย... ไอ้ตี๋...เอ็งดูดเก่งฉิบหาย พี่เบิ้มพูดพร้อมกับบิดตัวไปมาด้วยความ เสียว ข้าจะไม่ไหวแล้วอยู่แล้ว...อูย...พอก่อน พอ... พี่เบิ้มพูดพร้อมกับลุกตัวขึ้นมา พอแล้วหรือครับ ผมถาม เปล่า ...แต่ข้าจะเอาข้างหลังเอ็ง หา...ข้างหลังผม ใช่แล้ว มานอนคว่ำให้ข้า จัดการซะดี ๆ ครับ ผมต้องทำตามคำสั่งอีกแล้วครับ ขอบคุณครับผม{:5_130:} ขอบคุณครับผม สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าติดตาม ชอบมากคับ
ขอบคุณครับผม ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ เสียวเลย เสียวสนุกมากครับ ขอบคุณมกครับ มาต่อๆ