กลอนรักจากวรรณคดี
"ไม่เมาเหล้าแล้วเรายังเมารักสุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน "
แต่งโดย สุนทรภู่
Even sober, I’m drunk with love’s drink!
What d’you think might put it aside?
Mid-day cup dilutes morn’ cup of wine,
But love’s wine keeps me drunk all the day.
แปลโดย ม.ร.ว. เสนีย์ปราโมช
**จากพระอภัยมณี**
"เขาย่อมเปรียบเทียบความเมื่อยามรัก
แต่น้ำผักต้มขมชมว่าหวาน
ครั้นจืดจางห่างเหินไปเนิ่นนาน
แต่น้ำตาลก็ว่าเปรี้ยวไม่เหลียวแล”
“อดอะไรจะเหมือนอดที่รสรัก
อกจะหักเสียด้วยใจอาลัยหา
ไม่เห็นรักหนักสิ้นในวิญญา
จะเป็นบ้าเสียเพราะรักสลักทรวง”
**จากนิราศพระประธม**
“สารพัดตัดขาดประหลาดใจ
ตัดอาลัยตัดสวาทไม่ขาดความ”
**จากพระอภัยมณี อันสะท้อนให้เห็นว่าพิษรักแรงหึงมีผลแค่ไหนต่อคนเรา**
“อันโศกอื่นหมื่นแสนในแดนโลก
มันไม่โศกลึกซึ้งเหมือนหึงผัว
ถึงเสียทองของรักสักเท่าตัว
ค่อยยังชั่วไม่เสียดายเท่าชายเชือน”
ถูกใจขอบคุณมาก ๆ คับชอบมาก ขอบคุณครับ เพาะมากมายคราบ ขอบคุนๆ ขอบคุณมากครับ ห้าๆๆขอบคุณนะคราบ อิอิ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]