เรื่องนี้สั้น ๆ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนเรียนชั้น ป.6 ซึ่งผ่านมาหลายสิบปีแล้ว
เอาจริง ๆ ก่อนหน้านี้ผมก็มีความรู้สึกว่าตัวเองมีรสนิยมที่ชอบผู้ชายด้วยกันมากกว่าผู้หญิง แต่ตอนนั้นความเป็นเกย์มันยังไม่ใช่เรื่องปกติในสังคม เราเลยไม่เคยนิยามหรือรู้ตัวว่าเราเป็นเกย์
ตอนที่เปิดกางเกงดูควยพี่แถวบ้านที่เล่าไปในตอนที่ 1 นั้น เราก็ยังคิดแบบเข้าข้างตัวเองว่าเราอยู่ในวัยอยากรู้อยากเห็นก็เลยทำไปแบบนั้น
แต่เรื่องที่ทำให้คิดว่า เออ ใช่ว่ะ นี่กูชอบผู้ชายด้วยกันนี่หว่า มันน่าจะเริ่มต้นจากเหตุการณ์นี้
เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องของเพื่อนชื่อเบิร์ด เบิร์ดเป็นเด็กเรียนดี กีฬาเด่น รูปหล่อ ตัวขาว ๆ ลุคดูเป็นลูกคุณหนูหน่อย ๆ
เราเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่อนุบาล 1 แม้จะเรียนห้องเดียวกันบ้าง แยกห้องกันบ้าง และไม่ได้เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน แต่ก็สนิทกันในระดับหนึ่ง
ตอน ป. 5 มีเด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่งเข้ามาเรียนใหม่ แต่อยู่คนละห้องกับผม อยู่มาวันหนึ่งมีเพื่อนของเค้ามาบอกผมว่าเขาชอบผม ให้มาถามว่าเป็นแฟนกันไหม
ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร คิดว่ามีแฟนก็โก้ดีนะ ก็เลยตอบตกลงไป หลังจากนั้นกลายเป็นเพื่อนรู้กันทั้งชั้น โดนแซวบ้างอะไรบ้าง แต่ตอนเรียนก็ไม่ได้มีซีนว่าคบเป็นแฟนกันหรอกนะ
แล้วอยู่มาวันหนึ่งมีเพื่อนคนหนึ่งมาบอกผมว่า รู้ไหม ว่าไอ้เบิร์ดเขาชอบแฟนผมนะ มันเคยบอกว่าถ้าไม่ได้เป็นแฟนผมมันจะจีบ ผมก็รับฟังแต่ก็ไม่ได้อะไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเรื่องจริงหรือเปล่า
แต่เบิร์ดก็ทำตัวปกติกับผม ไม่ได้มีอะไรผิดแปลก แล้วก็เป็นอย่างนี้เรื่อยมา
จนมาถึงเหตุการณ์ที่ผมจั่วเป็นหัวเรื่องเอาไว้
วันนั้นเราก็เรียนกันเป็นปกติ แต่ห้องที่เราเรียนตอน ป. 6 จะต่างจากตอนที่เราเรียนชั้นอื่น ๆ คือ มันไม่ได้อยู่บนอาคารเรียน แต่มันจะไปอยู่หลังโรงเรียนซึ่งไม่มีเด็กชั้นอื่นไปถึงตรงนั้น
เราเรียกห้องเรียนของพวกกันเองนี้ว่า ท้ายไร่
มันเป็นอาคารไม้ชั้นเดียวที่แบ่งห้องย่อย ๆ 3 ห้อง มี 2 แถวขนานกัน ซึ่งทั้งหมดก็จะมี 6 ห้องย่อย ซึ่งนักเรียนชั้น ป.6 ทั้งหมดจะมาอยู่กันที่นี่ แล้วอาจารย์ที่สอนจะเดินมาสอนในห้อง
วันนั้นวิชาที่เรียนไม่มีอาจารย์มาสอน จำไม่ได้ว่าเพราะอะไร แต่ก็มีอาจารย์ท่านอื่นมาสั่งงานให้ทำ พอไม่มีอาจารย์ พวกเราก็จะลุกขึ้นเอะอะมะเทิ่งกัน ไปรวมกลุ่มไม่นั่งประจำที่ตามที่นั่ง
ระหว่างนั้น อยู่ ๆ เบิร์ดก็เดินเข้ามาหาผม แล้วชวนผมให้ไปเป็นเพื่อนเข้าห้องน้ำหน่อย
ผมก็ตอบตกลงไป แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำกับเบิร์ดกัน 2 คน
ก็เข้าใจได้ใช่ไหมว่าบางทีเวลาไปเข้าห้องน้ำก็มีชวนเพื่อนไปด้วยกันบ้าง แต่ที่จะแปลกหน่อยนึงคือ ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยชวนผมไปเข้าห้องน้ำด้วยกันมาก่อน ไม่รู้ครั้งนี้ทำไมเขาชวน
ตอนที่เดินไปด้วยกัน เขาบอกว่าปวดท้องมาก ไม่รู้เป็นอะไร พอไปถึงห้องน้ำ ด้วยความที่อยู่ในคาบเรียนด้วย และเป็นห้องน้ำที่มีแต่พวกเราชั้น ป. 6 ที่ใช้เพราะอยู่นอกอาคารเรียน
ก็เลยไม่มีคนอื่นเข้ามาใช้ในช่วงเวลานั้น รวมทั้งเพื่อนคนอื่น ๆ ในห้องด้วย ตอนนั้นจึงมีแค่ผมกับเบิร์ดอยู่ในห้องกัน 2 คน
เขาบอกผมว่าอยู่เป็นเพื่อนหน่อย พูดจบเขาก็ถอดกางเกงกับกางเกงในออกในห้องแล้วยื่นมันส่งให้ผมช่วยดูไว้ ผมตกใจมากว่าทำไมเขาทำแบบนี้
แม้จะไม่เห็นควยเขาถนัด ๆ เพราะเสื้อนักเรียนช่วยบังไว้ก็ตาม แต่ผมก็ตื่นเต้นอยู่ดี
พอผมรับกางเกงเบิร์ดมา เขาก็เดินไปเข้าห้องน้ำห้องหนึ่ง ผมเห็นก้นของเขาที่พ้นผ่านปลายเสื้อนักเรียน มันขาวมาก
พอเบิร์ดเข้าห้องน้ำไป ผมก็ยินงงด้วยความสงสัย ทำไมเขาไม่ถอดกางเกงในห้องน้ำ ทำไมต้องให้ผมมาเฝ้า มันมีเหตุผลอะไร
ดีที่ระหว่างเกิดเหตุไม่มีคนเข้าออกห้องน้ำเลย เบิร์ดเข้าไปทำกิจธุระเขาสักพักเขาก็เปิดประตูออกจากห้องน้ำมา
คราวนี้มันทำผมใจเต้นรัวเลยครับ เพราะเขาเดินออกมาโดยที่เขาเอามือดึงชายเสื้อขึ้นมาอยู่ในระดับสะดือ นั้นทำให้ผมเห็นควยเขาแบบเต็ม ๆ
นี่เป็นควยเพื่อนคนแรกในชีวิตที่ผมเห็นแบบเต็ม ๆ ตา มันขาวมาก ปลายหัวไม่เปิด มันนอนห้อยหัวสงบนิ่ง และด้วยวัยเท่านั้นยังไม่มีขนหมอยขึ้นให้เห็น
เขาเดินมารับกางเกงจากมือผมไปใส่ ผมถามว่า ท้องเสียเหรอ เขาก็บอกว่าไม่แน่ใจ แต่ปกติไม่เคยเป็น
เขาขอบใจที่ผมช่วยมาเป็นเพื่อน แล้วเราก็เดินออกจากห้องน้ำกลับไปห้องเรียน และคุยเรื่อยเปื่อยไปเรื่องอื่นเหมือนมันเป็นเหตุการณ์ปกติที่ไม่สำคัญอะไร
แต่ความใจเต้นไม่เป็นส่ำที่เกิดขึ้นกับผมตอนเห็นควยเบิร์ด ทำให้ผมแน่ใจว่าผมชอบผู้ชายด้วยกันแน่ ๆ เพราะถ้าเบิร์ดมากับเพื่อนผู้ชายด้วยกันจริง ๆ มันคงไม่มีอาการแบบที่ผมเป็นแน่ ๆ
และผมก็ไม่เคยเกิดความรู้สึกนี้กับแฟนหญิงของผมเลย
หลังจากวันนั้นผมจำโมเม้นต์ระหว่างผมกับเบิร์ดไม่ได้อีกเลย แน่ ๆ คือเขาไม่เคยมาชวนผมไปห้องน้ำอีก
มีอีกครั้งที่ผมจำเรื่องราวระหว่างเราได้คือตอนใกล้จบการศึกษา แล้วมีช่วงที่เราไปสอบเทสต์เตรียมเข้า ม.1 ที่โรงเรียนอื่น ตอนนั้นน่าจะเป็นโรงเรียนสาธิตที่เปิดให้สอบก่อนที่เราจะเรียนจบ
และผมกับเบิร์ดได้ไปสอบกันมา แต่ตอนไปสอบเราไม่ได้เจอกัน แต่วันรุ่งขึ้นตอนผมเดินเข้ามาในโรงเรียน เดินผ่านสนามบอลเพื่อไปยังห้องเรียนท้ายไร่
ตอนนั้นเองผมเห็นเบิร์ดวิ่งมาหาผมแล้วถามว่า ทำสอบได้ไหม ผมจำได้ว่าตัวเองหัวเราะขำๆ แล้วส่ายหน้าไป เบิร์ดก็ตอบมาว่า เหมือนกัน
นั่นน่าจะเป็นโมเมนต์สุดท้ายที่ผมจำเบิร์ดได้ เพื่อนที่ไม่ถึงกับสนิท แต่เป็นคนที่ทำให้ผมได้รับรู้และเข้าใจรสนิมทางเพศของตัวเองอย่างแท้จริง
ไม่รู้คนที่เข้ามาอ่าน จำโมเม้นต์แรกที่ทำให้คุณรู้จักตัวเองกันได้ไหมเอ่ย
