แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย mynamemax1 เมื่อ 2017-4-10 02:40
ตอนอื่นๆ
หนูเป็นเด็ก ม.ต้นโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในเมือง แต่ไม่ใช่กรุงเทพฯนะคะ อยู่ห่างออกไปเล็กน้อยฐานะทางบ้านหนูอยู่ในระดับปานกลาง ลืมบอกไปค่ะว่าหนูชื่อ ดรีมหนูเป็นลูกคนกลางของครอบครัว
หนูมีพี่สาวอยู่ ม.4กำลังจะขึ้น ม.5 ชื่อ ดา และน้องชายที่กำลังจะขึ้น ป.3 ชื่อ พล ส่วนหนูเองกำลังจะขึ้น ม.1 ค่ะเนื่องจากช่วงนี้ปิดเทอมใหญ่หน้าร้อน หนูเลยอยู่ว่างๆ ไม่มีอะไรทำแต่พี่สาวหนูเขาทำงานงานพิเศษช่วงปิดเทอม จึงได้รายได้มาบ้างและช่วงนี้นี่เองที่มีของใช้ใหม่ๆ ออกมา เช่น โทรศัพท์มือถือทำให้หนูเกิดอาการอยากได้บ้าง จะขอแม่ซื้อก็แพงเกินไป กลัวโดนว่าเพราะยังเด็กอยู่จึงได้ไปเลียบเคียงถามกับพี่สาวว่ามีงานอะไรให้ทำบ้างไหม
“พี่ดาคะ ดรีมมีอะไรจะถามหน่อย” หนูไปถามพี่สาว ซึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่หลังบ้าน “ว่าไง ถามมาสิ” “คือ ปิดเทอมนี้ หนูอยากหางานพิเศษทำค่ะพี่มีอะไรที่คิดว่าหนูทำได้บ้างไหมคะ” พี่ดาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็ตอบออกมาว่า
“จะทำไปทำไม เรายังเด็กอยู่เลยเด็กขนาดนี้จะทำอะไรได้ เดี๋ยวเจ้าของงานเขาจะไม่ไว้ใจเอา” “ก็หนูอยากได้เงินใช้บ้างนี่คะ พี่ดาอะทีพี่ยังทำเลย แล้วพี่ทำอะไรล่ะ” “พี่โตกว่า อีกอย่าง งานที่พี่ทำมันง่ายๆ” “เห็นมะ งั้นหนูขอทำแบบพี่บ้างสิ นะๆๆๆง่ายๆ ไม่ใช่เหรอ” หนูยังเซ้าซี้ต่อ พี่ดาเงียบไปพักหนึ่ง
“แน่ใจเหรอ ถึงงานที่พี่ทำมันง่ายแต่ดรีมอาจจะไม่อยากทำก็ได้นะ” “รู้ได้ไงว่าดรีมไม่ทำ ถ้ามันง่ายจริงๆดรีมคิดว่าดรีมทำได้นะ เกรดดรีมก็ดีด้วย” “นี่ งานนี้อะนะ มันไม่เกี่ยวกับเกรดหรอกแต่จะทำจริงอะ?” “จริงค่ะ” หนูรีบตอบด้วยความดีใจ
“ก็ได้ งั้นเดี๋ยวพี่จะลองถามเจ้าของงานดูนะว่าเขาจะรับไหม” “แล้วมันเป็นงานเกี่ยวกับอะไรอะคะ”
“ก็ไม่มีไรมากหรอก แค่เป็นแบบวาดรูปเองอย่างมากก็ทนเมื่อย” “โอ๊ย สบายค่ะ ดรีมทำได้ชัวร์เลยแล้วจะเริ่มทำได้วันไหนอะ” “ก็เดี๋ยวพี่จัดการให้ละกัน แต่ห้ามกลับคำนะคนเราทำงานต้องมีความรับผิดชอบ”
“ค่ะ” หนูยิ้มแป้นด้วยความดีใจ คืนนั้น หนูนอนคิดทั้งคืนว่าจะได้ทำงานแล้วจะได้เงินมาใช้ จะได้ซื้อของที่อยากได้ซักทีหลังจากนั้นหนูก็ไปเล็งมือถือที่อยากได้มา ดูราคาไม่แพงนัก ช่วยแม่ออกซักครึ่งหนึ่งคงไม่โดนว่ามากและจากนั้นสามวัน พี่ดาก็มาบอกข่าวดีแก่หนู “นี่ พรุ่งนี้เริ่มงานได้เลยนะ ไปกับพี่”
“ดีใจจัง จะได้ตังค์ใช้แล้วววว” หนูดีใจจนออกนอกหน้า พี่ดายิ้มแปลกๆ แต่หนูก็ไม่ได้คิดอะไรคืนนั้นหนูตื่นเต้นมากจนนอนแทบไม่หลับ คิดถึงตอนมีเงินใช้แล้วมันช่างมีความสุขเสียจริง
และเช้าวันรุ่งขึ้นก็มาถึงพี่ดาแต่งตัวในชุดเสื้อยืดกางเกงผ้าขายาว รองเท้าผ้าใบส่วนหนูก็เสื้อกระดุมแขนสั้น กระโปรงจีบผ้า เนื่องจากเป็นวันแรกที่ทำงานจึงแต่งตัวให้เรียบร้อยหน่อย เดี๋ยวเขาจะหาว่าเป็นเด็กแล้วไม่น่าเชื่อถือ พี่ดาพาหนูมาถึงสถานที่แห่งหนึ่งเป็นโรงเรียนสอนศิลปะ รับสอนตั้งแต่เด็กเล็กเด็กโตไปเรื่อยจนถึงติวเข้ามหาวิทยาลัยเลย
พี่ดาแนะนำคนนั้นคนนี้ให้รู้จักหนูก็สวัสดีไปเรื่อย เจออาจารย์คนนั้นคนนี้ ทุกคนยิ้มให้หนู บางคนก็ชมหนูว่าน่ารักหุ่นดี หนูก็ยิ่งปลื้มปริ่มใหญ่ มีคนชมก็ต้องปลื้มเป็นธรรมดาจนเกือบถึงเวลา 10.00 น. ซึ่งเป็นเวลาเริ่มเรียน พี่ดาก็พาหนูเข้ามาที่ห้องเล็กๆห้องหนึ่งข้างๆ ห้องเรียน เป็นเหมือนห้องแต่งตัวมีล็อคเกอร์เก็บของและกระจกเงาบานใหญ่
“นี่... ถึงขนาดนี้แล้ว เขาให้ทำอะไรก็ทำนะ”พี่ดากำชับอีกครั้ง “ค่ะ” หนูรับคำก่อนที่พี่ดาจะพูดในสิ่งที่หนูไม่ได้คาดคิดมาก่อน “ถอดเสื้อผ้าออกซะ ให้หมดทุกชิ้นเลยแล้วสวมเสื้อคลุมนี่ไว้”
“อะไรนะคะ??!! ทำไมต้องถอดเสื้อผ้าด้วยอะ”หนูตกใจมากและแย้งถามทันที “ก็เราเป็นแบบให้เขาวาดเขาต้องการวาดสัดส่วนทรวดทรงของเรา เราก็ต้องแก้ออกสิ” หนูอายจนหน้าแดงเลย ขนาดยังไม่ได้แก้ผ้า
“แล้วพี่ดาต้องแก้มั้ยอะ” “แก้สิ” “หวาย... แล้วพี่ไม่อายเหรอ”
“แรกๆ ก็อายนะ นานๆ ไปก็ชินเองก็พยายามอย่าคิดอะไรมาก อย่าสบตานักเรียน นั่งๆ นอนๆ ตามท่าที่เขาจัดเดี๋ยวเสร็จก็กลับบ้านได้ตังค์แล้ว อายก็คิดซะว่าได้ตังค์สิ” “พี่ไม่เห็นบอกหนูมาก่อนเลยว่าต้องแก้ผ้า”
“ก็ดรีมไม่ได้ถามนี่จ๊ะ เห็นว่าอยากทำงานพี่ก็หางานให้แล้วไง” “แต่…” หนูจนซึ่งคำพูด “ถึงขั้นนี้แล้วก็เร็วเข้าเถอะช้าเดี๋ยวโดนว่า”
พูดจบพี่ดาก็ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นจนชั้นในสีชมพูถูดรูดออกไปจนพ้นขา เหลือแต่ตัวเปล่าเปลือยโล่งโจ้งอยู่หนูเห็นเต้านมของพี่ดาแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่าพวกผู้ชายคงชอบกันแน่พี่ดาเป็นสาวหุ่นดี แม้นมไม่ใหญ่มากแต่ก็ขนาดกำลังดี หัวนมสีเนื้อๆ ดูสบายตาส่วนจิ๋มก็มีขนขึ้นแล้ว เห็นแว๊บเดียวพี่ดาก็ใส่เสื้อคลุมละสงสัยคงอายหนูด้วยแหล่ะ
“เอ้าเร็วสิ พี่เสร็จแล้วนะ” คราวนี้พี่ดาก็หันมาว้ากหนู ทำไงได้ ถึงขั้นนี้แล้วก็ต้องตามเขาไปอยากได้ตังค์นี่นะ หนูก็เลยแก้ผ้าออกจนหมด รู้สึกอายๆ ยังไงไม่รู้มาแก้ผ้าแก้ผ่อนนอกบ้านแบบนี้ หนูนั้นยังเด็ก นมยังไม่เป็นเต้าเลยยังเป็นแค่ก้อนเนื้อปูดๆ ขึ้นมานิดหน่อย ส่วนจิ๋มนั้นไม่ต้องพูดถึงขนยังไม่มีซักเส้น
พอสวมเสื้อคลุมเสร็จแล้วพี่ดาก็พาเดินออกไปยังห้องด้านข้าง ซึ่งในนั้นมีนักเรียนอยู่ประมาณ 15 คน เป็นชาย 12 หญิง 3 คนท่าทางยังอยู่ ม.ปลาย กันหมด และอาจารย์เป็นผู้ชายซึ่งยืนอยู่ก่อนแล้ว นักเรียนทำท่างงๆ เมื่อเห็นหนูเดินเข้ามาด้วยจนอาจารย์พูดขึ้น
“ต่อจากนี้ เราจะมีนางแบบเพิ่มขึ้นนะเป็นเด็กหน่อย จะได้ลองวาดสัดส่วนของผู้หญิงวัยเด็กกันบ้าง” พี่ดาเหมือนรู้หน้าที่จึงได้ปลดเสื้อคลุมที่ปกปิดร่างออก ไปวางพาดบนเก้าอี้ที่อยู่ใกล้พร้อมกับสะกิดหนูให้ทำตาม หนูหน้าซีดและพยามทำใจดีสู้เสือไว้ก่อนจะปลดสายรัดเสื้อคลุมออกไปวางไว้ที่เดียวกับของพี่ดาแต่ด้วยความอายก็เลยเอามือปิดนมปิดจิ๋มไว้อยู่แบบนั้น
ทั้งหนูและพี่ดายืนเปลือยกายล่อนจ้อนหน้าห้องเรียนเลยร่างขาวโพลน 2 ร่างยืนเด่นเป็นสง่าอยู่ท้าทายสายตาของนักเรียนทั้งห้องมากๆ ดูท่าพวกผู้ชายจะสนใจตัวหนูเป็นพิเศษอาจเพราะมาเป็นครั้งแรกและหนูยังเด็กอยู่ ซึ่งแม้จะเด็กแต่ทว่าก็ไม่ใช่เด็กเล็กๆอย่างหนูนี่ถือว่าเป็นเด็กโต รูปร่างเริ่มเข้าสู่วัยสาวเป็นช่วงรอยต่อระหว่างเด็กกับวัยรุ่น
พี่ดายืนตัวตรงตามปกติแต่หนูนี่สิอายแทบแทรกแผ่นดินหนี อาจารย์จึงเดินมาจัดท่าทางให้เป็นท่าที่ไม่เมื่อยมาก และสามารถทนได้นานเป็นชั่วโมง หนูได้ท่านั่งง่ายๆโดยนั่งลงบนแท่นสี่เหลี่ยมสีขาวที่เตรียมไว้เอามือวางข้างลำตัวปล่อยตามสบายไม่ต้องเกร็งซึ่งท่านี้มันจะทำให้หนูต้องแยกขาออกเล็กน้อย หากใส่ชุดกระโปรงอยู่ก็จะเห็นกางเกงในแต่นี่ไม่ได้ใส่อะไรเลย ก็เห็นเป็นกลีบอูมๆ อย่างแน่นอน ส่วนพี่ดาได้ท่ายืนเอามือจับกับแจกันใหญ่ซึ่งเป็นของที่จัดไว้ ท่านี้อาจเมื่อยตรงยืน ดูแล้วก็ไม่น่าอายอะไรมากเพราะแจกันก็บังส่วนหน้าไปกว่าครึ่ง แต่ก็คงไม่มีผลอะไรเนื่องจากพี่ดาก็คงแก้ผ้าหลายครั้งจนเป็นเรื่องปกติไปแล้ว
นักเรียนต่างเดินหามุมมองที่เหมาะสมและเริ่มวาดหนูนี่นั่งหน้าชาไปหมด อายมากๆ ดูนักเรียนชายแต่ละคน จ้องมาที่ตัวหนูหน้าอกหนูที่ยังไม่เคยโชว์ใครมาก่อนเลย และโดยเฉพาะจิ๋มน้อยๆของหนูที่ดูแลรักษามาอย่างดี ขนยังไม่ได้ขึ้นเลยด้วย กลีบร่องยังปิดสนิทเพราะไม่เคยมีอะไรล่วงล้ำเข้าไป แม้จะเป็นท่านั่งแต่ไม่ได้นั่งหนีบขาหากใครได้นั่งมุมที่อยู่หน้าตรง รับรองได้ว่าเห็นของดีหนูเต็มๆ หนูพยามชำเลืองตามองพี่ดา ซึ่งยืนอยู่ด้านข้างหันหน้าเฉียงไปทางขวา แน่นอนว่าระดับสายตาของหนูอยู่พอดีกับจิ๋มพี่ดาพอดี ปรกติไม่เคยเห็นมาก่อนวันนี้ได้เห็นแล้วก็เลยตื่นเต้นหน่อย ถึงเป็นผู้หญิงเหมือนกันแต่ของพี่ดาไม่เหมือนของหนูนี่ ของพี่ดาอวบใหญ่กว่า ที่เด่นชัดคือมีขนขึ้นแล้วค่อนข้างดกพอสมควร แต่เหมือนพี่ดาจะตัดแต่งมัน เพราะมันดูสวยๆแปลกๆ ก็คงงั้นแหละเอาของลับมาโชว์ ก็ต้องทำให้ดูดีเป็นธรรมดา
การวาดผ่านไปด้วยเวลา 2 ชั่วโมงกว่าๆ พวกเราถึงได้รับอนุญาตให้พักได้ อาจารย์ชมหนูว่าเก่งมากแม้จะมาเป็นครั้งแรกแต่ก็ทำหน้าที่ได้ดีทีเดียวหนูยิ้มขอบคุณอาจารย์ทั้งที่ในใจเต็มไปด้วยความอายจนหน้าแดงไปหมดอาจารย์สังเกตเห็นได้ก็หัวเราะเบาๆ ก่อนที่หนูจะรีบใส่เสื้อคลุมและเดินออกมา
“ไง รู้สึกยังไงบ้างล่ะเรา” พี่ดาหันมาถามหลังจากเราเข้ามาในห้องพัก “ก็... อายค่ะ มากด้วย...” “เดี๋ยวก็ชิน” พี่ดาตอบยิ้มๆ
“หิวยังล่ะ เที่ยงละ” “หิวค่ะ มากด้วย สงสัยอายจนหิว” “งั้นไปกินข้าวกัน ปะ” พี่ดาจูงมือหนู ทำท่าจะออกจากห้อง “เดี๋ยวก่อนพี่ เราจะไปกันทั้งชุดนี้เหรอ”
“อื้ม ใช่ ไม่เป็นไรหรอกน่า ใครๆ ก็ทำกันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว” พี่ดาตอบหนูก่อนจะลากหนูออกไปจนได้
พี่ดาพาหนูออกไปอีกด้านหนึ่งทั้งที่นุ่งเสื้อคลุมโดยบอกว่ายังไม่ต้องแต่งตัวหรอก เพราะบ่ายก็ต้องถอดอีก ห้องอาหารที่พี่ดาพาหนูไปเป็นห้องใหญ่ๆ และมีโต๊ะที่จัดไว้สำหรับขายอาหาร เป็นแบบข้าวกล่องมีขนมและน้ำอัดลม หนูกวาดตามองไปรอบๆ พบว่ามีคนกินไม่เยอะเพราะคนที่จะมากินที่นี่ต้องเป็นคนในโรงเรียนเท่านั้น บางส่วนก็อาจจะไปกินข้างนอกที่นี่จึงเงียบสงบดี พี่ดาซื้อข้าวมา 2ชุดพร้อมด้วยขนมและน้ำ เรานั่งกินข้าวกันเงียบๆหนูเห็นมีบางคนก็ใส่เสื้อคลุมเหมือนเรา คาดว่าคงเป็นนายแบบนางแบบเช่นเดียวกันดูท่าทุกคนเห็นเป็นเรื่องปกติอย่างที่พี่ดาบอกจริงๆ
หลังจากกินข้าวเสร็จเราก็กลับไปยังห้องพักของเรา ครั้งนี้มีคนนั่งอยู่หลายคน ทั้งชายและหญิงทุกคนล้วนสวมเสื้อคลุมเหมือนกันหมด พี่ดาพาหนูไปนั่ง และแนะนำว่าหนูคือน้องสาวทุกคนยิ้มให้หนูและกล่าวทักทาย หนูก็ยิ้มตอบและสวัสดีทุกคนคิดว่าคนทั้งหมดนี้คงรู้จักกันจากการมาเป็นแบบวาดรูปของที่นี่นั่นแหละ
ระหว่างที่กำลังนั่งอยู่โดยไม่มีอะไรทำหนูก็สังเกตนายแบบนางแบบคนอื่นๆ ส่วนใหญ่จะมีรูปร่างที่ดูดี แม้จะไม่หล่อไม่สวยนักแต่ก็หุ่นดีเหมาะสมที่เป็นแบบ ผู้ชายบางคนก็ดูล่ำ แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อสำหรับผู้หญิงหลายๆ คนก็คงชอบไม่ต่างอะไรกับที่นางแบบสาวย่อมตกเป็นเป้าสายของหนุ่มๆทั้งจากนักเรียนและจากตัวแบบด้วยกันเอง
ซักพักหนึ่งหนูเห็นนายแบบคนหนึ่งลุกยืนและถอดเสื้อคลุมของเขาออกยืนเปลือยกายโชว์จู๋ของเขาต่อหน้าทุกคนในห้องดูจากหน้าตาน่าจะอยู่ในระดับมหาวิทยาลัยแล้ว ซึ่งก็เรียกได้ว่าเป็นผู้ใหญ่พอสมควรหนูมองไปที่จู๋ของเขาอย่างเอียงอาย แต่ก็อดมองไม่ได้ มันใหญ่และเต็มไปด้วยขนเคยเห็นของน้องชายมันเล็กกว่านั้นมาก
นางแบบสาวที่อยู่ตรงหน้าของนายแบบคนนั้นก็ลุกยืนขึ้นบ้างและถอดเสื้อคลุมออกเช่นกันอวดเรือนร่างที่ขาวผ่องท่ามกลางเสียงแซวหวีดหวิวกันลั่นห้อง หนูนี่เป็นงงคิดว่าเขาคงแลกกันดู ซักพักหนูเห็นจู๋ของนายแบบคนนั้นเริ่มขยายตัวจนแข็งเป็นลำแท่งในที่สุดซึ่งมันใหญ่กว่าเดิมมากเลย หนูมองไปทางนางแบบสาวคนนั้นบ้างก็รู้สึกอดที่จะชื่นชมไม่ได้ ผิวที่ขาวเนียนราวกับลูกคุณหนูเต้านมที่ใหญ่กลมเต่งตึงน่าจับ เอวคอดที่แทบไร้ซึ่งไขมัน และจิ๋มที่สวยงามสะอาดตาเนื่องจากขนที่ปกคลุมมีไม่มาก ทั้งยังเรียงตัวสวย ดูดีอย่างที่สุดขนาดเป็นผู้หญิงด้วยกันยังมองไม่วางตานับประสาอะไรกับผู้ชายที่คงน้ำลายหกกันเป็นแถว
“นี่... ดูอะไรอะ” พี่ดานั่นเองมาถามหนูซึ่งตอนนั้นเหมือนกำลังตกอยู่ในภวังค์ “ก็ดูอะไรไปเรื่อยๆ อะค่ะ”
“เห็นพี่คนนั้นไหม เขามองมาทางดรีมด้วย” จริงดั่งพี่ดาบอก เขาหันมามองหนูตายแล้วเขาจะมาทำอะไรเนี่ย “พี่เขาเห็นว่าหนูเป็นเด็กคนเดียวเลยอยากให้เรียนรู้อะไรมากๆ หน่อยเพื่อการศึกษาน่ะ”
“หา....” หนูอึ้งไอ้ศึกษาน่ะมันก็ดี แต่มันใช่เวลานี้เหรอ “จริงๆ ไปสิ เขารออยู่”
แล้วพี่ดาก็ดันหนูเดินเข้าไปหาพี่ชายนายแบบคนนั้นเขายิ้มให้หนูพร้อมกับหันมายืนโชว์จู๋แข็งๆ ของเขาให้ดูชัดๆ “จับได้นะครับ พี่ไม่ว่า” เขาพูดขึ้น
ทุกคนในห้องหันมามองกันคงจะดูว่าเด็กผู้หญิงคนนี้จะทำตัวยังไงกับสถานการณ์ที่ยากต่อการตัดสินใจแบบนี้พี่สาวนางแบบคนเมื่อกี๊หันมายิ้มให้กับหนู โดยที่ยังไม่ยอมนุ่งผ้าสงสัยคงจะชอบโชว์ ยิ่งเดินเข้ามาใกล้ก็ยิ่งเห็นความอวบใหญ่ของเต้านมจนเผลอคิดไปว่าอยากมีนมใหญ่ๆ สวยๆแบบนี้บ้าง “จับดูสิจ๊ะ พี่เค้าไม่ว่าหรอก” พี่สาวคนนั้นบอกหนู ซึ่งเค้าหมายถึงให้จับจู๋พี่ผู้ชายดู
พี่ดาสะกิดหนูที่แขนเบาๆ และทำท่าบอกให้จับดูเมื่อเห็นว่าทุกคนคะยั้นคะยอกันขนาดนี้ หนูก็เลยกล้าๆ กลัวๆทั้งที่ก็ไม่รู้ว่าจะจับไปเพื่ออะไร ขณะที่หนูกำลังเอื้อมมือไปจับนั้นหนูก็ต้องตกใจสุดขีด เพราะมีมือดีที่ไหนไม่รู้มากระชากเสื้อคลุมที่นุ่งอยู่หลุดหนูร้องกรี๊ดรีบเอามือปิดนมปิดจิ๋มเป็นพัลวัน ตามมาด้วยเสียงหัวเราะของคนทั้งห้องดูเหมือนพวกเขาจะชินกับการแก้ผ้าไปซะแล้ว จึงเอามาเล่นสนุกกันแบบนี้
“อายทำไมล่ะน้อง เป็นนางแบบก็ต้องกล้าดูนี่นะ” พี่ชายนายแบบคนที่แอบดึงเสื้อหนูพูดขึ้น
เขาหันมองหน้าคนในห้องและนายแบบนางแบบที่อยู่ในห้องร่วม 10ชีวิตก็ปลดเสื้อคลุมออก ต่างคนต่างยืนเปลือยกายโชว์ของลับของสงวนกันสดๆต่างคนต่างมองของกันและกัน และยิ้มให้หนู เว้นแต่พี่สาวหนูที่ไม่ได้ปลดผ้าแต่ก็ถูกพี่ชายคนนั้นดึงหลุดไปจนได้ พี่ดาหัวเราะเล็กๆ แต่ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรยังคงยืนแอ่นนมโชว์เหมือนกัน
“เข้าเมืองตาหลิวก็ต้องหลิ่วตาตามดรีมเอ๋ย... เราเข้ามาตรงนี้เราต้องทำได้เหมือนคนอื่น” พี่ดาสั่งสอนหนู
ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งจะมีวันนี้ที่ได้เห็นเรือนร่างของชายหญิงแบบเต็มตาไร้ซึ่งสิ่งใดขวางกั้นทุกคนอายุมากกว่าหนูทั้งนั้น ทั้งหมดล้วนอยู่ในวัยเจริญพันธุ์พร้อมที่จะสืบพันธุ์ได้อย่างที่มนุษย์พึงกระทำ อวัยวะเพศของวัยหนุ่มสาวมีขนาดใหญ่สมบูรณ์ อวบอิ่ม มีขนขึ้นตามพื้นที่ลับ ของผู้ชายดูไม่ค่อยน่ามองเท่าไหร่หนู่ว่ามันดูน่ากลัว ไม่น่ารักเหมือนของเด็กเลย ส่วนของผู้หญิงก็เหมือนของหนูนั่นแหละเพียงแต่มีขนขึ้น บางคนเห็นฟูเต็มง่ามขา บางคนก็มีประปรายพอให้เห็นบางคนก็เป็นแบบขนสั้นหงิกงอ บางคนก็ตัดแต่งมาให้เป็นทรงหนูยังไม่รู้เลยว่าอนาคตของหนูจะเป็นแบบไหน
“ค่ะ” หนูเพิ่งจะตอบรับคำสั่งสอนของพี่ดาหลังจากมองของลับของพี่ๆทั้งหลายไปจนอิ่มตา “งั้น.. เอามือลงซิ มีของดีก็โชว์พี่ๆเค้าหน่อย” พี่ดากล่าวเพิ่ม
ถึงขนาดนี้ก็คงไม่ทางเลือก หนูค่อยๆลดมือที่ปิดนมปิดจิ๋มลงมาเป็นวางแนบข้างลำตัว หายใจลึกๆ พยายามไม่สบตาใครปล่อยให้สายตาสิบกว่าคู่มองมาที่เรือนร่างวัยเด็กสาวอย่างหนูได้เต็มที่อวดเต้านมขนาดเล็ก และเนินจิ๋มขนาดย่อมพร้อมร่องผ่าที่ปิดสนิทเป็นเส้นขีดเดียวให้พี่ๆ ทั้งหลายได้ชื่นชมขนาดในห้องเรียนยังแก้ผ้ามาแล้ว แค่นี้ต้องทำได้
“เก่งมากจ้ะ ดรีม” เสียงพี่สาวคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนที่ทุกคนตบมือชื่นชม ดูท่าหนูคงโดนรับน้องเสียแล้ว
พอเวลาพักหมดลง พวกเราทั้งหมดก็ต่างแยกย้ายกันไปแต่เหตุการณ์ในห้องเมื่อครู่ หนูคงจะจำไปได้อีกนานเลยแล้วช่วงบ่ายจะเป็นอย่างไรบ้างนะ เมื่อถึงเวลา หนูและพี่ดาก็ไปอีกห้องนึงคราวนี้ใหญ่กว่าเดิมอีก มีนักเรียนมากขึ้นและรู้สึกว่านักเรียนจะโตกว่าห้องเมื่อเช้าเสียอีก ที่สำคัญคือมีนายแบบอีกคนด้วยนี่แสดงว่าหนูจะต้องมาแก้ผ้าใชว์กลางห้องพร้อมด้วยมีผู้ชายแก้ผ้าอยู่ใกล้ๆอีกต่างหาก โอ้แม่เจ้า!! พี่นายแบบยิ้มให้หนูคงไม่มีอะไรต้องอายกันแล้วหลังจากที่ผ่านการรับน้องมาเมื่อครู่
ตอนนี้อาจารย์ยังไม่เข้ามา หนูก็เลยนั่งเฉยๆเตรียมใจไว้ก่อน แต่หนูเห็นพี่ดาไม่ได้มีความรู้สึกอะไรหรือมีแต่ไม่แสดงออกก็ไม่รู้ผ่านไป 5 นาทีได้มั้ง อาจารย์ก็เดินเข้ามาทุกคนในห้องก็สวัสดีทำความเคารพกันไปตามมารยาท เมื่อทุกอย่างพร้อมหนูก็ต้องถอดเสื้อคลุมออกตามระเบียบ นายแบบและนางแบบร่วม 3ชีวิตก็ยืนเปลือยกายหน้าห้องกันอีกครั้ง นักเรียนทั้งห้องก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรหนูรู้ดีว่าพวกผู้ชายน่ะชอบกันมาก แต่ไม่มีใครแสดงออกมาตรงนี้หรอกทุกคนต้องวางฟอร์มศิลปะเข้าไว้ เช่นเคยที่อาจารย์ก็เข้ามาจัดท่าจัดทางให้เป็นอาจารย์คนละคนกับเมื่อเช้า คราวนี้หนูได้ท่ายืนบ้างแล้ว ยืนหันหลังชนกับพี่นายแบบด้วยก็ดีไป ที่ไม่ต้องหันไปประจัญหน้ากับเขา ส่วนพี่ดาท่าทางสบาย เพราะได้นั่งเก้าอี้นักเรียนก็เดินหามุมที่เหมาะสมแล้วก็วาดกันไปเหมือนเมื่อเช้า
ตอนนี้หนูเริ่มอายน้อยลงบ้าง คงเพราะชินแล้วแต่ก็ยังรู้สึกแปลกๆ อยู่ดี ระหว่างนั้นหนูสังเกตว่ามีนักเรียนชายคนนึงมองหนูด้วยสายตาไม่เป็นศิลปะเอาซะเลยพูดง่ายๆ ก็คือมองด้วยความหื่นนั่นเองใช้สายตาโลมเลียเรือนร่างหนูตั้งแต่หัวจรดเท้า หนูแอบเห็นเป้ากางเกงของเขาก็ดูตุงๆโด่ๆ คงจะเกิดอารมณ์ทางเพศแน่ๆแต่นั่นก็ยังไม่น่าเกลียดเท่ากับที่เขาแอบเอามือถือถ่ายรูปหนูไว้ด้วย คงเก็บภาพนมและจิ๋มหนูไปดูที่บ้านล่ะสิไม่รู้มันถ่ายหน้าไว้ด้วยรึเปล่า หนูล่ะเกลียดพวกหื่นกามในคราบศิลปะเสียจริงจะบอกกับอาจารย์ก็กลัวเป็นเรื่องราวใหญ่โตจึงต้องอดทนและทำหน้าที่ไปจนกว่าจะหมดเวลา
พออาจารย์สั่งหยุดวาด เป็นอันว่าหมดเวลานายแบบและนางแบบยังถูกสั่งให้ยืนที่เดิมไปก่อนจากนั้นอาจารย์จึงเดินมาตรวจงานนักเรียนทีละคนโดยยืนดูในมุมเดียวกับที่นักเรียนวาด แต่เป็นการดูคร่าวๆเพื่อให้เห็นมุมมองเดียวกับนักเรียน หนูนั้นอยากเห็นภาพที่พวกนักเรียนวาดเสียจริงจนกระทั่งอาจารย์สั่งให้พักได้ หนูก็รีบเดินมาคว้าเสื้อคลุมมาใส่เลย
“เสร็จแล้วรึยังคะพี่ สำหรับวันนี้” หนูเอ่ยปากถามพี่ดาทันทีหลังเดินออกจากห้อง “เรียบร้อยจ้ะ เห็นไหม ง่ายๆแค่นี้ก็ได้เงินแล้ว”
“ก็ง่ายอยู่หรอก แต่หนูอายนี่นา” “เหอะน่า ไปใส่เสื้อผ้ากันเสร็จงานวันนี้แล้ว”
เราเดินกลับไปที่ห้องแต่งตัว ห้องนั้นมีพี่สาวนางแบบอยู่ก่อนแล้วเค้ากำลังใส่เสื้อผ้าพอดี พอหนูเดินเข้าไปกับพี่ดาเค้าหันมามองพวกหนูแต่ก็ไม่ได้อะไรหนูจึงเดินเข้าไปเปิดล็อคเกอร์หยิบเสื้อผ้าออกมา หนูใส่รวมไว้กับพี่ดาด้วยระหว่างนั้นก็แอบๆ มองพี่สาวคนนี้ซะหน่อย พี่เค้าใส่เสื้อในแล้วและกำลังจะใส่เสื้อนอกแต่ท่อนล่างยังเปลือยเปล่า แปลกดีเหมือนกัน ทำไมไม่ใส่ชั้นในให้ครบก่อนก็ไม่รู้หนูอดที่จะมองจิ๋มพี่เค้าไม่ได้ แม้จะมองจากด้านข้างแต่ก็เห็นขนฟูออกมาแสดงว่าคงปุกปุยไม่ใช่เล่น
แล้ววันนั้นหนูก็ได้เงินค่าตัวกลับไปพอสมควรซึ่งมากพอดูสำหรับการทำงานในหนึ่งวันของเด็กอย่างหนูแต่งานแบบนี้ไม่ได้ทำกันทุกวัน วันไหนไม่มีก็ไม่ต้องไปทำ
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาพี่ดาก็ดูเหมือนจะอายหนูน้อยลง เช่นอาบน้ำเสร็จก็ไม่ใส่ชั้นใน ใส่แต่ชุดนอนบางๆปรกติเห็นเคยใส่บ้าง หากคืนไหนใส่ชุดนอนแบบคลุมยาว ตอนเช้าหนูตื่นก่อน ถ้าชายผ้าห่มเปิดเมื่อไหร่เป็นได้เห็นนอนอ้าขาชายผ้าไปอยู่หน้าท้องแทบทุกครั้ง เห็นจิ๋มเต็มๆชัดไปถึงร่องหลืบเลยทีเดียว หรือบางทีก็นุ่งผ้าขนหนูมาปล่อยนมนั่งหวีผมในห้องแม้พี่ดาไม่ได้บังคับให้หนูทำเหมือนเค้าแต่หนูก็รู้สึกได้ว่าพี่ดาก็อยากให้หนูปล่อยกายปล่อยใจ ทำตัวสบายๆเหมือนพี่ดานั่นเอง แต่จะให้แก้ผ้าแก้ผ่อนอย่างโจ๋งครึ่มก็ไม่ไหวเต็มที่ก็แค่ใส่ชุดนอนแบบเสื้อกางเกงโดยไม่มีชั้นในแค่นั้นไม่อยากนอนโชว์จิ๋มแบบพี่ดาหรอกนะ
คิดๆ ดูแล้วจะว่าไปการที่หนูเป็นนางแบบวาดรูปนี้ก็ทำให้เราสองพี่น้องสนิทสนมและเป็นกันเองมากขึ้นนะคือหนูนอนห้องเดียวกับพี่ดาน่ะค่ะ แต่คนละเตียงกัน ช่วงหลังๆมานี่เราจึงเห็นอีกฝ่ายเปลือยกันบ่อยมาก
แล้ววันนึงก็มีเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นมากเกิดขึ้นคือมีครอบครัวนึงต้องการคนไปเป็นแบบวาดรูปที่บ้าน อยากได้ทั้งชายและหญิงครอบครัวนี้ค่อนข้างมีฐานะ จึงไม่ลำบากที่จะเสียค่าใช้จ่ายตรงนี้เพื่อแลกกับความสะดวกและเป็นส่วนตัวสำหรับงานนี้ถ้าไปจะได้ค่าตัวมากกว่าไปเป็นแบบที่โรงเรียนเสียอีกโชคดีที่หนูกับพี่ดาได้ไป และวันที่ต้องไปคือวันพรุ่งนี้นั่นเองโดยทางโรงเรียนสอนพิเศษจะพาไป มีอาจารย์ไปด้วย คืนนี้หนูจึงนอนหลับไปด้วยความตื่นเต้นจินตนาการไปเรื่อย ได้เจอคนใหม่ๆ สภาพแวดล้อมใหม่ๆและที่สำคัญคนคงน้อยกว่าที่โรงเรียนมาก งานนี้น่าจะสบายนะ
เช้าวันต่อมาหนูกับพี่ดาก็เดินทางไปถึงที่โรงเรียนที่หนูแปลกใจมากก็คือมีเด็กผู้ชายคนนึง น่าจะอยู่ราวๆ ประถมปลายๆแล้วก็พี่ชายนายแบบอีกคน รวมแล้วก็มีนางแบบ 2 นายแบบ 2 รวมเป็นแบบ 4 คน มีอาจารย์ไปด้วย เป็น 5 คน ซึ่งอาจารย์เป็นคนขับรถไปเอง เป็นรถเก๋งนั่งพอดีคนคงไปเป็นแบบส่วนตัวสบายๆนายแบบคนนี้ก็คือพี่ที่ยืนโชว์กลางห้องเมื่อวันนั้นนั่นเองระหว่างทางทุกคนคุยกันสนุกสนาน โดยเฉพาะน้องชายที่เป็นนายแบบหน้าใหม่ที่จะถูกพี่นายแบบชวนคุยเยอะหน่อยคงเพราะไม่อยากให้ตื่นเต้นและขัดเขินนั่นเอง
เมื่อถึงที่หมายรถเก๋งของอาจารย์ก็เลี้ยวเข้าไปในบ้านอันใหญ่โตหรูหราของครอบครัวนั้นหลังจากจอดรถเสร็จ ทุกคนลงจากรถ หยิบสัมภาระของตัวเองแล้วเดินไปเป็นขบวน โดยมีคนในครอบครัวผู้ว่าจ้างยืนรับเราอยู่หน้าบ้านก่อนแล้ว
และทันทีที่หนูได้เห็นสมาชิกของครอบครัวนั้นคนหนึ่งหนูถึงกับตกใจมากที่สุด ใจแป้วลงไปอยู่ที่ตาตุ่มคงไม่ต่างจากสมาชิกครอบครัวคนนั้นที่ตกใจไม่แพ้หนูเพราะสมาชิกครอบครัวคนนั้นเป็นเพื่อนร่วมห้องของหนูเอง มันคือไอ้ป๊อบหนูไม่เคยรู้มาก่อนว่าบ้านมันรวย นี่ถ้ามันได้เห็นหนูแก้ผ้าแล้วเวลาเจอมันที่โรงเรียนจะเอาหน้าไปไว้ไหนเนี่ย
หนูเริ่มเกิดอาการหน้าเสียรู้สึกไม่อยากทำงานนี้แล้ว แต่จะถอยตอนนี้ก็ไม่ได้ เพราะเราสมัครใจมาเองอีกทั้งมากันแค่นี้จะเปลี่ยนตัวก็ไม่ได้ จะเสื่อมเสียไปถึงพี่ดาและอาจารย์หนูจึงต้องสวมวิญญาณนางแบบมืออาชีพ เป็นไงก็เป็นกัน
Cr.darkside
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2017-4-10 01:15:55
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2017-4-10 01:27:05
โพสต์ 2017-4-10 02:11:24
โพสต์ 2017-4-10 02:51:33
ขอบคุนครับ
โพสต์ 2024-9-18 21:25:47