## เรื่อง “ รักของเราสามคน ” ๑ ##

nutnakrobh

หลังจากขนของเข้าหอในเสร็จเรียบร้อยก็ปาไปเกือบหกโมงเย็น  ดีนะที่ตอนนั้นเรามาเป็นคนแรกของห้องส่วนเมทอีกสองคนยังไม่มาเลย  เราเลยได้โอกาสในการเลือกทุกๆอย่างในห้องก่อนคนอื่นๆ  พอขนของเข้าห้องเรียบร้อยแล้วเราก็เดินลงมาพี่สาวเราที่รออยู่หน้าหอ (ไม่ใช่พี่สาวแท้ๆนะ... เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน พี่เค้าชื่อพี่ปู  แกเพิ่งจะจบปีสี่ตอนที่เราเข้ามาปีหนึ่งที่นี่พอดี  พี่แกก็เลยยังอยู่ที่นี่ยังไม่ได้ย้ายกลับบ้าน )  

“ จะกินไรดี ” พี่ปูถามเรา

“ ไม่รู้อ่ะ.  แล้วแต่เลย” เราบอก

“ โอเค... งั้นเดี๋ยวฉันเลือกเอง ป่ะ..” แล้วเราก็ขึ้นรถกัน  ช่วงที่อยู่บนรถพี่ปูก็ถามว่า

“ นี่แกหายโกรธพ่อรึยังเนี่ย??? ”

“ ยัง ” เราตอบหน้านิ่งๆ

“ คิดมากน่า..  แกก็รู้ว่าพ่อแกเข้าก็บังคับแกแค่เรื่องเรียนนี่แหละ ” พี่ปูพยายามพูดไกล่เกลี่ย

“ ก็เพราะงี๊ไง... ปอถึงเซ็ง  จะไม่ทำตามก็ไม่ได้ ” เราพูดด้วยหน้าเซ็งๆ

“ เหอะน่า... ยังดีนะที่เค้าแค่เลือกมหาลัยให้แก  ส่วนคณะแกได้เลือกเอง  ไม่งั้นแกคงเซ็งกว่านี้อีกร้อยเท่า   ” พี่ปูพูด

“ โห.....  แล้งไงอ่ะ  มหาลัยอื่นๆที่ปอติดก็ดีๆทั้งนั้น  มีแต่คนเค้าแย่งกันจะเข้า  แต่พ่อดันให้สละสิทธิ์ซะงั้น ” เรายังคงพูดด้วยหน้าเซ็งๆ

“ เค้าเป็นห่วงแกไงเล่า.... น่านะ  ยังไงแกก็เข้ามาเรียนที่นี่แล้ว  อย่าไปคิดมากเลย” พี่ปูพูด

“ แต่เค้าไม่อยากเรียนที่นี่หนิ....” เราพูด

“ แหม... ได้ข่าวว่ารักร้าวของแกก็เรียนที่นี่ไม่ใช่เหรอ ” พี่ปูถามด้วยเสียงล้อเลียนๆ

“ เออ.... ” เราตอบ

“ เอาแล้ว....  งานนี้จะมีถ่านไฟเก่าป่ะเนี่ย  ป็อบก็ไปเรียนซะไกลเชียว...  ระวังนะ รักแท้แพ้ระยะทางนะเว้ย....” พี่ปูยังคงสนุกปากกับการพูดแกล้งเรา

“ พอเลยๆ  ” เราพูด

“ โอเคๆ ไม่แกล้งแล้ว  ป่ะไปกินข้าวกัน  ร้านนี้อ่ะโครตอร่อยเลย”

พอกินข้าวเสร็จพี่ปูก็มาส่งเราที่หน้าหอ

“ เจ๊... ปอไปนอนกะเจ๊ไม่ได้เหรอ...  ไม่อยากนอนหอในอ่ะ” เรายืนอ้อนพี่ปูอยู่ที่หน้าหอ

“ ไมล่ะ?? ” พี่ปูถาม

“ มันไม่ชินอ่ะ ...  จะอยู่ได้ไงปอไม่รู้จักใครสักคนแล้วก็กลัวผีด้วย ” เราพูด

“ ไอ้เรื่องผีหนะ...  ไม่ต้องกลัว  เพราะไงก็เจออยู่แล้วแน่นอน ” ตอนที่พี่ปูพูดเราก็พูดแทรกขึ้นมาทันทีว่า

“ เฮ้ย....  จริงดิ   งั้นรอแปปนึงนะ  ไม่เอาเสื้อผ้าก่อน ” เราพูดแล้วกำลังจะวิ่งเข้าไปเอาเสื้อผ้า

“ ล้อเล่นน่า....  ไม่เอาๆ  ปอนอนหอนี่แหละจะได้ทำความรู้จักกะเพื่อนใหม่ด้วย ” พี่ปูพูด

“ ก็ปอไม่อยากอยู่หนิ...  ใครนักก็ไม่รู้ ” เราพูดท่าทางหงุดหงิด

“ เพื่อนห้องแกก็มาเรียนที่นี่กันหลายคนไม่เหรอ  ไม่มีใครอยู่หอเดียวกะแกเลยรึไง ” พี่ปูถาม

“ ไม่มีอ่ะ...  มันอยู่หออื่นกันหมดเลย ” เราพูด

“ เพื่อนรร.ก็ไม่มีเหรอ  เด็กรร.แกน่าจะเข้าที่นี่ได้หลายคนนะ ” พี่ปูถามอีก

“  ก็มีแหละ  แต่ยังไม่เจอเลย ” เราพูด

“ เฮ้ยปอ....” เสียงใครคุ้นๆเรียกเรา

“ อ้าวบีม... ตกลงแกเอาที่นี่เหรอ ” บีมเป็นเพื่อนรร. แต่อยู่คนละห้อง  เรากะบีมก็ค่อนข้างสนิทกันพอสมควร

“ เออ..  ว่าแต่แกเหอะ  เอาที่นี่เหมือนกันเหรอ” บีมถาม

“ อย่าพูดเรื่องนี้  เดี๋ยวของขึ้น” เราพูด

“ เออ.. ไม่ถามก็ได้ ” บีมพูด

“ พี่ปู...  นี่เพื่อนปอ ชื่อบีม ” เราพูด  บีมมันก็ยกมือไหว้พี่ปู

“ น้องบีมอยู่หอไรจ๊ะ  ไม่รู้ว่าจะเป็นหอเดียวกะปอรึป่าว” พี่ปูถามบีม

“ ผมอยู่หอสองครับ” บีมพูด

“ เออ.... หอเดียวกะปอเลย  พี่ฝากดูปอด้วยดิ  เนี่ยมันดื้อจะไม่ยอมนอนหอใน” เราโดนพี่ปูเผาซะเกรียมเลย

“ ได้ครับพี่ปู ” บีมพูด

“ โห...  จะชิ่งเลยนะเจ๊ ”  เราพูด

“ แกก็อยู่กะเพื่อนนั่นแหละดีแล้ว ” พี่ปูพูด

“ จริงของพี่ปู  แล้วคืนนี้ก็จะมีทำพิธีเข้าหอด้วย แกคงไปค้างที่อื่นไม่ได้หรอก ” บีมหันมาพูดกับเรา

“ ไม่เห็นเป็นไรเลย  ปอไม่เข้าก็ได้” เราพูด

“ แกรู้ป่าวว่าคนที่ไม่เข้าอ่ะ  จะโดนผีหอในหลอก  ที่เค้าให้เข้าทำพิธีหนะ  มันเหมือนเป็นการบอกวิญญาณและบอกเจ้าที่เจ้าทางที่อยู่ในที่นี้ให้รู้ว่าเราจะขออนุญาตเข้ามาอยู่ที่นี่”  บีมพูด  เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าที่มันพูดหนะจริงหรือว่าหลอก  แต่เราก็ยอมทำตามแหละ

พอเราตัดสินใจว่าคืนนี้จะนอนหอในพี่ปูก็เลยขับรถกลับไปหอมัน  เราก็จะเดินเข้าหอกำลังจะหันไปเรียกบีม  เราก็เห็นบีมมันเรียกเพื่อนอีกสองคน  เราก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าบีมมันไม่ได้มาคนเดียว

“ ปอ... นี่เมทบีม  ชื่อ ฮัท  ส่วนนี่เพื่อนที่อยู่ห้องติดกัน ชื่อ แสบ  ” บีมพูด

“ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ” เราพุดแล้วยิ้มหวาน  เพราะว่าเพื่อนบีมมันหล่ออ่ะ  คนที่ชื่อฮัทอ่ะ  ออกแนวหนุ่มตี๋อ่ะ ขาวๆ หุ่นโครตดีเลย มันสูงประมาณ 180 อ่ะ  มันเป็นคนตี๋ที่ไม่ตาตี่อ่ะแต่ตาชั้นเดียว  หล่ออ่ะ... (นอกเรื่องนิดนึง... คือเราชอบตนที่ตาชั้นเดียวอ่ะ  น่ารักดี ... ภีมมันก็ตาชั้นเดียวนะ...  อ่ะต่อๆ)

“ มองตาเยิ้มเลยนะ....” บีมพูด

“ ป่าวๆ  ป่าวซะหน่อย” เราพูดตะกุกตะกัก  พอฮัทมันเห็นแบบนั้นมันก็เลยยิ้มออกมา โอ๊ย... น่ารักอ่ะ  เรานี่น่าแดงเลยอ่ะ  (เดี๋ยวๆ ฮัทมันก็ไม่ได้หล่ออะไรมากมายหรอกนะ  แต่แค่มันออกตี๋ๆขาวๆหุ่นดีอ่ะ  พอมองรวมๆมันก็เลยดูดี  )

“ ระวังเหอะปอ...  เดี๋ยวเราจะไปบอกไอ้ป็อบ” บีมพูด หุบยิ้มแทบไม่ทันเลยเรา

“ โห.... ไรอ่ะ  เค้ายังไม่ได้ทำไรเลยนะ ” เราพูดงอนๆ

“ บีมก็อย่าไปแกล้งปอเลย” แสบพูด  เราลืมบอกว่าแสบนี่เป็นหนุ่มภาคอีสาน  เวลาพูดก็เลยพูดสำเนียงอีสาน  แต่เราก็พอฟังออกนะ  แสบมันเคยบอกว่าเป็นเอกลักษณ์ดี  มันก็เลยชอบพูดสำเนียงอีสานกับเพื่อนๆ

“ กูก็พูดเล่นไปงั้นแหละ” บีมหันไปบอกแสบ

“ ป็อบนี่แฟนปอเหรอ” ฮัทถามขึ้นมาหน้านิ่งๆ

“ เออดิ  เมิงจะรู้ไปทำไม ???  จะจีบปอเหรอ  ระวังนะเว้ย... ไอ้ป็อบเนี่ย... อย่างโหดอ่ะ” บีมพูด

“ ป่าวๆ กูแค่อยากรู้เฉยๆ” ฮัทพูด

จากนั้นเราก็เดินเข้าหอกัน  ห้องเราอยู่ชั้นสามส่วนห้องของพวกนั้นอยู่ชั้นสอง  พอเข้าห้องมาก็เห็นเมทอีกสองคนอยู่ในห้องแล้ว  เราก็ทำความรู้จักกันคนแรกชื่อเปียว  เรียนคณะศิลปกรรม  ส่วนอีกคนชื่อ โอ  เรียนคณะวิศวกรรม  เราก็จัดของให้เข้าที่เข้าทางแล้วก็มีพี่หอเรียกให้ลงไปรวมกันที่สนามหญ้าหน้าหอเพื่อทำพิธี

สนามที่หน้าหอเราถูกเลือกให้เป็นสถานที่ทำพิธี  ดังนั้นผู้ชายปีหนึ่งทุกคนที่อยู่หอในก็จะถูกเรียกมารวมที่นี่  เราก็ได้เจอพวกเพื่อนเก่าอีกหลายคน ซึ่งรวมถึงเจมส์กะภีมด้วย (คือมันสองคนก็เรียนที่นี่หนะ)  เราก็พยายามเลี่ยงเดินไปตรงอื่นจะได้ไม่เจอภีม  เพราะหลังจากวันนั้นเราก็ไม่เคยเจอไม่เคยติดต่อกับภีมอีกเลย

ตอนที่เรากำลังรีบเดินไปที่อื่นนั้นก็มีมือใครคนนึงมาจับแขนเราไว้.........................
พอเราหันกลับไปมองก็เห็นหน้าคนที่จับแขนเราไว้ ซึ่งก็คือภีม....

“ ปอเรียนที่นีเหรอ ” ภีมถามเราด้วยหน้านิ่งๆ

“ อืม...” เราตอบ

“ ไม่เห็นบอกกันบ้างเลย” ภีมพูด

“ ก็มัวแต่ยุ่งๆอยู่อ่ะ... ”เราตอบแบบขอไปที

“ เหรอ... สงสัยเค้าคงจะสำคัญตัวเองเกินไป” ภีมพูด

“ ปอ... บีมมันตามหาอยู่อ่ะ ” ฮัทพูดพร้อมกัเดินเข้ามาดึงแขนเรา ภีมมันก็หันไปมองที่ฮัท

“ เหรอ...  เค้าก็เดินหามันอยู่เนี่ย..” เราพูด

“ อืม...งั้นไปกันเหอะ” เราพูดพร้อมกับเดินตามฮัทไป แต่ภีมมันก็ไม่ยอมปล่อยแขนเราแถมยังบีบแขนเราซะแน่นเลย

“โอ๊ย.... เจ็บ ” เราร้องแล้วสะบัดแขนออกแต่ก็ยังมาหลุด ฮัทเลยหันหน้ามามองหน้าภีมแล้วพูดว่า

“ เฮ้ย... อะไรกันเนี่ย”

“ เรื่องของกู  เมิงอย่ามาเสือก” ภีมพูดด้วยความโมโห

“ เมิงเป็นเฮียไรของเมิงเนี่ย... จะบีบแขนปอทำไม” ฮัทพูด ตอนนั้นฮัทก็ดูมีอารมณ์โกรธอยู่มิใช่น้อย

“ มันเรื่องของกู” ภีมพูดด้วยหน้ากวนส้งตริงใส่ฮัท

“ ปล่อยมือเค้าซะทีเหอะ...” เราพูดแล้วสะบัดไปเต็มแรง  ตอนนั้นเหมือนเป็นช่วงที่ภีมมันคลายมือพอดี  เราก็เลยสะบัดมือหลุดออกมาได้

“ ปอ.. คุยกะเค้าก่อน” ภีมพูดแล้วตรงจะเข้ามาดึงแขนเราแต่แล้วเจมส์ก็เข้ามาจับมันไว้พอดี  มันก็เลยไม่สามารถเข้ามาดึงแขนเราได้

“ ปอรีบไปก่อนป่ะ” เจมส์พูด

เราก็เลยรีบเดินออกมาจากตรงนั้นโดนมีฮัทเดินนำหน้าไป

“ คนนั้นนี่แฟนเก่าเหรอ” ฮัทพูด

“ ถามทำไมเหรอ” เราพูด

“ ก็เห็นมันบ้าขนาดนั้น  คงไม่ใช่แค่เพื่อนกันอ่ะดิ” ฮัทพูด

“ อืม” เราตอบ

แล้วเราก็เดินไปจนเจอกับบีม  จากนั้นก็เข้าสู่การทำพิธีไหว้สิ่งศักดิสิทธิ์และพิธีขอขมาอีกมากมายจำไม่ได้แล้วอ่ะ  รู้แต่ว่าเราตั้งใจทำมากเพราะกลัวจะโดนผีหลอก

##############################################################################

จบไปแล้วตอนแรกของภาคสอง

takeshi

ขอบคุณครับ

topto

ชอบมากต่อๆ

a-pop

ขอบคุณครับ

hmoo

ขอบคุณ​มาก​ๆ​ครับ​

klans_821

ขอบคุณครับ

aomniverse

ขอบคุณคราบ

ttdddt

ขอบคุณครับ

HRHPrince

อ่า

JJBoss

ขอบคุณครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

supawa

ขอบคุณครับ

Alikesky280

ขอบคุณครับ