#### เรื่อง “ รักของเราสามคน” ( ตอนพิเศษ ) ####

nutnakrobh

โทษที่ที่หายหน้าไปหลายวัน........

พอดีช่วงนี้มันเป็นช่วงเลี้ยงอำลาหนะ... ก็เลยไปเที่ยวเพื่อนๆบ่อยไปหน่อยเลยไม่ค่อยมีเวลามาพิมเรื่องเลย

เมื่อวานก็เพิ่งเลี้ยงไปอีก  วันนี้ก็มีเลี้ยงละครเวทีอีก........................... ลากันเข้าไป.... คืนนี้ต้องมีเมา....


วันนี้เราเอาตอนพิเศษมาให้อ่านกันบ้าง......................

จริงๆแล้วก็เหมือนเป็นการเก็บตกเนื้อหาในบางส่วนที่เราลืมเล่าไปหนะ............................

เรามานึกๆดูก็พบว่ามีอีกหลายเรื่องหลายเหตุการณ์เลยที่เราลืมเล่าไป........  

สงสัยคราวนี้จะต้องจดโครงเรื่องที่จะเล่าทั้งหมดเสียที  จะได้ไม่มีอันไหนตกๆหล่นๆอีก.........................

*********************************************************************
ตอนพิเศษ “  ทำไมต้องเธอ ”  (ขอตั้งชื่อตอนน้ำเน่าหน่อยนะ.....)

ในคืนหนึ่ง.....................

“ เบื่อรึยัง???? ” เราถามภีมหลังจากที่คุยกันโทรศัพท์มานานกว่าสองชั่วโมง  เรามักจะคุยกันนานๆแบบนี้ทุกๆวัน

“ ทำไมแกชอบถามเค้าจังว่าเบื้อรึยัง???? ” ภีมถามกลับมาด้วยเสียงที่ไม่สบอารมณ์นัก

“ ก็คุยกันมาตั้งนานแล้ว  เค้ากลัวแกเบื่อไงเวลาที่คุยกะเค้าหนะ ” เราพูด

“ เป็นแฟนกันจะเบื่อกันได้ไงล่ะ  แล้วถ้าเค้าเบื่อเค้าจะคุยกับแกนานๆทำไม ” ภีมพูด

“ อืม............” เราพูด

“ ต่อไปแกอย่าถามเค้าอีกนะ.... ว่าเค้าเบื่อรึป่าวเวลาที่คุยกับแกหนะ  เพราะเค้าไม่เคยเบื่อเลย ” ภีมพูด

“ อืม........ จะไม่ถามแล้ว ” เราพูด

“ ดีมาก ” ภีมพูด

“ แกว่า........ เรื่องของเรามันจะไกลได้แค่ไหนอ่ะ ” เราพูด

“ เค้าก็ไม่รู้หรอก...... เพราะอนาคตเราทั้งคู่มันยังต้องเจออะไรอีกเยอะ............ แต่เราจะช่วยกันประคองมันไปให้ไกลที่สุด ” ภีมพูด

“ แกอยากมีลูกรึป่าว????? ” เราถามเรื่องที่กังวลในใจ

“ อยากมีดิ........ เค้าอยากมีลูกสาวอ่ะ...  น่ารักดี” ภีมพูดด้วยเสียงที่ดูมีความสุข

“ แต่เค้าคงมีลูกให้แกไม่ได้.... ก็เค้ามันท้องไม่ได้หนิ ” เราพูด  เพราะเมื่อเราได้ยินภีมพูดว่าอยากมีลูกเราก็รู้สึกใจโหวงๆยังไงบอกไม่ถูก

“ อย่าคิดมากดิ... ถ้าเราพร้อมที่จะมีลูก  เราก็เอาเด็กมาเลี้ยงก็ได้ ” น้ำเสียงที่ภีมพูดพยายามที่จะปลอบเราว่าอย่าให้คิดมาก

“ แต่มันไม่เหมือนกันนะ  เพราะยังไงเค้าก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆของเรา ” เราพูด  เพราะยังกังวลกับเรื่องนี้อยู่

“ อย่าคิดมากเลยน่า........” ภีมพูดด้วยเสียงที่แสดงถึงความเป็นห่วง

“ อืม........” เราตอบไปเพียงแค่เพื่อให้ภีมสบายใจ  เพราะในใจเราก็ยังกังวลอยู่ดี

“ แกอ่ะชอบคิดมาก.......... อย่ากังวลไปเลย  เค้าบอกว่าไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไรดิ....  แล้วอย่าคิดคนเดียวด้วยเวลามีเรื่องไม่สบายใจหนะ  มีไรต้องคุยกะเค้านะ ” ภีมพูด

“ อืม............ ภีม  ถ้าเราต้องเลิกกันล่ะ  แกจะทำใจรับได้มั้ย ??? ” เราถาม  ทุกๆครั้งที่เรารู้สึกว่ากำลังมีความสุขไม่นานหลังจากนั้นก็มักจะมีเรื่องร้ายๆตามมาเสมอๆ  ครั้งนี้เราเลยรู้สึกกังวลใจมาก

“ อีกแล้วนะ............ คิดมากอีกแล้ว” ภีมพูด

“ ก็เค้ากังวลหนิ.... แกก็รู้ว่ามันเป็นไง........... จะมีพ่อแม่สักกี่คนที่จะยอมรับได้ถ้ารู้ว่าลูกชายตัวเองมีแฟนเป็นกะเทย  ” เราพูด

“ เฮ้อออ... แฟนเค้านี่ทำไมคิดมากจัง  แกอย่าเพิ่งกังวลอะไรที่มันยังไม่เกิดขึ้นเลย” ภีมพูด

“ ถ้าไม่รักมากก็ไม่กังวลหรอกน่า.........” เราพูดเสียงเคืองๆ

“ ครับๆ เข้าใจแล้วครับ  แต่แกอย่าเพิ่งไปคิดมากเลย.... เอางี้... เรามาสัญญากันดีกว่า” ภีมพูด

“ สัญญาไร ” เราถามกลับไป

“ สัญญาว่า....... ถ้าเราต้องเลิกกันจริงๆขอให้ชาติหน้าเราเกิดมาคู่กัน ” เราได้ฟังแล้วถึงกะงงกับสิ่งที่ภีมมันพูด เพราะไม่คิดว่าคนอย่างมันจะพูดอะไรแบบนี้............ คนอ่านก็อย่าเพิ่งขำเรากะมันนะ  ที่เราพูดหรือคิดอะไรแบบนี้คงเพราะตอนนั้นเราทั้งคู่ยังเด็กกันมาก  อยู่แค่ปีหนึ่งเองนะนั่น... ตอนนั้นอ่ะ

“ จะบ้าเหรอ........ ตลกน่า ” เราพูด  เพราะยังงงๆกะภีมอยู่

“ นะ..... สัญญาดิ ” ภีมพูดด้วยเสียงจริงจัง  เราถึงรู้ว่ามันไม่ได้พูดเล่นๆ

“ อืม....... สัญญา ” เราพูด

“ แกสัญญาแล้วนะ........ อย่าลืมล่ะ ” ภีมพูด

“ ไม่ลืมหรอกน่า........ ” เราพูด

“ เรื่องของเราสองคนหนะ........... มันมีปัญหาที่มาจากรอบๆตัวเราเยอะ  ไหนจะครอบครัว... ไหนจะเพื่อน หรืออะไรๆอีกตั้งมากที่จะทำให้เราต้องผิดใจกัน  เพราะงั้นระหว่างเรา.... มีไรต้องคุยกันนะ  อย่าเก็บไว้คนเดียวแล้วก็อย่าโกหกด้วย...... เราจะได้เข้าใจกันมากที่สุด ” ภีมพูด  เราฟังแล้วก็งงๆกะมันว่าทำไมวันนี้มันพูดอะไรๆแบบนี้ตลอดเลย  ทั้งๆที่ผ่านมาภีมมันไม่เคยพูดอะไรแบบนี้เลย  ยิ่งฟังก็เหมือนยิ่งรักมันมากขึ้น

“ อืม..................... เค้ารักแกนะ...” เราพูด

“ รู้แล้วน่า............ บอกบ่อยจัง ” ภีมพูดเขินๆ

“ ก็อยากให้รู้ไง ” เราพูด

“ จร้า.............. ” ภีมพูด

“ แกไม่มีไรแล้วใช่มั้ย???” เราถาม

“ ก็ไม่มีแล้ว ” ภีมพูด

“ งั้นแค่นี้ก่อนนะ ” เราพูด

“ ทำไมล่ะ?? ” ภีมถามงงๆ

“ ก็เค้าอยากบอกวางก่อนบ้างอ่ะ.... เค้าแทบไม่เคยบอกวางสายก่อนเลย ” อันนี้เป็นเรื่องที่เราคับแค้นใจมานาน  เพราะถึงย้อนไปตอนมอปลาย  เวลาที่เราคุยโทรศัพท์กันมีน้อยครั้งมากที่เราจะบอกวางสายก่อน  ครั้งนี้เราก็เลยสบโอกาสรีบบอกวางสายก่อน

“ โห......... ตั้งท่ารอแล้วอ่ะดิเนี่ย ” ภีมพูดเสียงกวนๆ

“ เออดิ........ นานทีมีโอกาส ” เราพูด

“ โอเคๆ......... ” ภีมพูด

“ ไรว้ะ... ไม่หนุกเลยอ่ะ  แกต้องถามแบบที่เค้าชอบถามด้วยดิ” เราพูด

“ โอเคๆ.... โห.... แกจะวางแล้วเหรอ  เค้ายังอยากคุยอยู่เลยอ่ะ” ภีมพูด  แถมยังทำเสียงล้อเลียนเราอีก

“ พอแล้ว....... เค้าไม่ว่างแล้ว  นี่ก็คุยตั้งนานแล้วนะ ” เราพูดล้อเลียนภีมมันบ้าง  เพราะมันชอบพูดแบบนี้

“ ใจร้ายว่ะ........ เราอุตส่าคิดถึงอยากจะคุยนานๆ ” ภีมพูดล้อเลียนเราอีก

“ เออๆ  แค่นี้นะ” เราพูดล้อเลียนภีมอีก

“ บอกว่ารักเค้าก่อน... แล้วค่อยวาง ” ภีมพูดล้อเลียนเรา

“ ขนาดนี้เลยเหรอ........ ประโยคนี้เค้าไม่ได้พูดทุกครั้งที่แกจะบอกวางสายซะหน่อย  ” เราพูด

“ ไม่ต้องมาโวยเลย........... ทำไมแกจะไม่พูด ” ภีมพูดแล้วหัวเราะ

“ ไรว๊า.................” เราบ่น

“ หยุดเลย......... พูดมาเดี๋ยวนี้ว่ารักเค้าป่าว ” ภีมมันเริ่มล้อเลียนเค้าอีกแล้ว

“ รักดิ.......” เราพูดเหมือนที่ภีมมันชอบพูดเวลาเราถามมัน

“ อืม..... ” ภีมมันตอบกลับมา

“ งั้นแค่นี้นะ ” เราพูดแล้วก็วางสายไป

หลังจากที่คุยเสร็จวันนี้........ ทำไมเรารู้สึกดีจัง............

ไม่น่าเชื่อนะว่าคนเราจะรักใครคนนึงมากขนาดนี้................................. ทำไมต้องเป็นภีมนะ...คนที่เรารัก

เรานั่งคิดถึงภีมไปเรื่อยๆ  จนคิดไปถึงสมัยที่ยังเรียนมอปลายด้วยกัน.........................................

ตอนช่วงแรกๆที่เราเพิ่งคุยกะภีมใหม่ๆ  ตอนนั้นเรายังอยู่มอสี่กันเลย  เราแอบไปสืบมาว่าบ้านภีมอยู่ตรงไหน หลังจากที่เรารู้............. เวลาว่างๆเราก็มักจะขับรถไปบ้านภีมตลอด จริงๆแล้วก็เกือบทุกวันแหละ.... ถ้ายังจำกันได้คงไม่ลืมว่าบ้านภีมมันไม่ได้อยู่อำเภอเมืองเหมือนเรา  เราก็เลยต้องขับรถนานหน่อย ประมาณชั่วโมงนึงอ่ะ ไป-กลับ  

ตอนนั้นเรานี่ถ้าจะบ้า... ขับรถไปหามันแท้ๆแต่ก็ไม่เคยเข้าไปหามันที่บ้านเลย  เสี่ยวอ่ะเราตอนนั้น...คิดประมาณว่า... มาเห็นหลังคาบ้านเธอแล้วนอนหลับฝันดีอ่ะ...........  เราก็ทำแบบนี้เรื่อยๆ ช่วงที่เรียนมอปลายหนะ.... บางทีก็ขับไปโฉบหน้าบ้านมัน  คือบ้านมันเป็นร้านขายของหนะ  เวลาผ่านเราก็จะเห็นมันนั่งขายของอยู่  เราก็บีบแตรให้มันรู้ว่าเป็นเรา  แรกๆมันก็ตกใจแต่พอหลังๆมามันก็ชินแล้ว  ก็น่าจะชินอยู่หรอก... เราไปโฉบบ่อยขนาดนั้น  พอเห็นหน้ามันจนพอใจเราก็ขับรถกลับบ้าน

พอมานึกถึงมันดูแล้วมันก็เป็นคนที่มีอะไรน่ารักหลายอย่างเลยนะ.............. ไม่น่าเชื่อว่าเราจะทำให้ผู้ชายคนนึงมารู้สึกอะไรแบบนี้กับกะเทยอย่างเราได้................

นึกๆไปก็สงสัยเหมือนกันว่าภีมมันเป็นเกย์รึป่าว??????? .........................  แต่ตอนนี้มั่นใจแล้วว่ามันเป็นอะไร.......................  

แต่ไม่บอกหรอก  ขอเก็บไว้ก่อน................

ภีมมันเป็นคนที่มีความขัดแย้งหลายๆอย่างอยู่ในตัวเอง  อย่างเช่น  มันเป็นคนที่ชอบตั้งวงกินเหล้าหรือชอบชวนกันไปงานสังสรรค์เหมือนผู้ชายปกติทั่วไป บุหรี่มันก็สูบ  อีกด้านนึงของมัน  มันเป็นคนที่สำอางมากพอตัวเลยล่ะ  ตั้งแต่เรารู้จักมันมาตั้งแต่มอสี่จนถึงตอนนี้  เรายังไม่เคยเห็นหน้ามันมีสิวสักเม็ด.......... ภีมสำอางมากๆจนกลัวว่าคนจะมองมันเป็นเกย์  ครีมทาผิว+ลิปมัน นี่ต้องมีตลอด  แต่ช่วงมาเรียนมหาลัยมันก็เลิกพก  เพราะกลัวคนสงสัยว่ามันเป็นเกย์

อีกอย่างภีมมันเป็นคนที่ติดแม่มากๆ.... ถึงมากที่สุด แถมมันยังติดละครด้วย  เมื่อก่อนสมัยมอปลายเวลามีละครทีไรต้องบอกวางสายก่อนทุกที  เพราะรีบไปดูละคร...พอดูเสร็จก็จะโทรมาคุยเราแล้วก็มาด่าตัวอิจฉาให้เราฟัง  เราฟังไปก็ขำไปไม่คิดว่ามันจะอินได้ขนาดนี้  แถมยังมาบังคับให้เราดูด้วยอีก  มันบอกว่าจะได้คุยกันรู้เรื่อง.............  เราก็ต้องดูด้วย.... พอมาหลังๆหลังเกาหลีฟีเวอร์  มันก็ติดกะเค้าไปด้วย ( อย่าว่าแต่มันเลย... เราก็ติด ) แต่มันอ่ะเป็นเอามาก............. หาแผ่นมาดูด้วย  ดูไปร้องไห้ไป เรื่องไหนที่มันชอบมากแต่เราไม่ได้ดู  มันก็จะหาแผ่นมาให้เราดู......... แถมยังบังคับให้เราดูอีกด้วย  มันโทรมาเช็คทุกวันเลยจนกว่าเราจะดูจบหนะ... เราก็ต้องรายงานให้มันฟังว่า.......... ตอนนี้ดูแล้วมันเป็นแบบนี้ๆๆๆๆๆ................ มันถึงจะยอม.......

อีกอย่างในตัวมันที่มักทำให้เรายิ้มได้ทุกที  คือมันเป็นคนที่เวลางอนแล้วจะน่ารักมาก  แต่ปกติมันจะไม่ค่อยงอนหรอกนะ  แต่เวลางอนแล้วเนี่ย.................. โห... ง้อยากมั่กๆ  ชอบทำเป็นเล่นตัว  บางที่เราไม่ง้อก็มาน้อยใจอีก

ความน่ารักของมันยังไม่หมด.............. ทุกๆเมื่อถึงวันเกิดเรา  มันจะเป็นคนแรกเสมอที่โทรมาหาเราในวันเกิด  เรียกได้ว่าพอเลยเที่ยงคืนปี๊ป  มันก็จะโทรมาหาเราเลย.............. มันบอกว่า  มันจะได้เป็นคนแรกของเรา.............. ตอนวันเกิดนี่เดี๋ยวเราจะเอามาเล่าเป็นตอนพิเศษอีกอันนะ

สมันที่เรียนมอปลาย  เราจะใช้กล่องดินสอแบบที่มันมีกระจกอยู่ด้วย  มันเป็นงานแฮนเมดหนะ  ทำจากหนังสือการ์ตูน แล้วเอามาทำเป็นกล่องยาวๆรูปสี่เหลี่ยมอ่ะ  คนอ่านน่าจะเคยเห็นนะ  พอเปิดออกมามันจะมีกระจกอยู่ใต้ฝาอ่ะ.............  นั่นแหละ.............. น่าจะพอนึกกันออกนะ.....................  ตอนที่เรียนมอปลายเราจะนั่งหน้าๆ  ส่วนภีมมันจะนั่งหลังๆ  เวลานั่งเรียนเราก็จะเปิดกล่องดินสอขึ้นมา  กระจกที่มันอยู่ใต้ฝากล่องก็จะส่องไปข้างหลังเราพอดี  เราก็จะปรับโฟกัสไปที่ภีม..................... ทำให้ตอนที่นั่งเรียนเราก็จะเห็นภีมที่นั่งอยู่ข้างหลังห้องอยู่ในกระจกไปด้วย................. ถึงเราจะแอบมองมันตลอดแต่เราก็เรียนรู้เรื่องนะ..................  เราเรียนไปแอบมองมันไปจนมันรู้ตัวว่าเราแอบมองมัน  มันก็จะยิ้มเข้ามาในกระจก  เราก็จะยิ้มให้มันเป็นการรู้กัน...........................

นี่แหละ................

ความน่ารักของมัน....................

เรารู้แล้วล่ะ... ว่าทำไมต้องเป็นมันที่เรารัก...................................

เรื่องที่เราเล่าที่ผ่านมามันเป็นเรื่องราวระหว่างเรากับคนหลายๆคนที่มันได้เกิดขึ้น  

ถ้าย้อนกลับไปจากตอนนี้ที่เราเล่าอยู่มันก็เกิดขึ้นมานานถึงเจ็ดปีแล้ว...............................  มีหลายเรื่องราวและหลายๆเหตุการณ์ที่เราหลงลืมไป  เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันถึงตกหล่นไป   

ยังไงเราก็จะพยายามเอามาเติมๆให้นะ  

หลายๆเรื่องที่เกิดขึ้น......... มันทำให้เรากะภีมมีอะไรที่ผูกพันกันมากมาย  มันมากจนเราไม่สามารถจะลืมกันและกันได้  เพราะงั้นคงไม่แปลกที่เราจะรักมันมาถึงขนาดนี้...........

ที่ผ่านมามันมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นมากมาย...................

เรื่องราวเหล่านั้นมันเหมือนเป็นสายใยที่รัดเราทั้งคู่ไว้ด้วยกัน.........................................

#####################################################################

ตอนนี้เหมือนเป็นตอนที่เก็บตกเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับเรากะภีม....................

ตอนนี้เป็นอีกตอนที่พิมเสร็จแล้วเพิ่งเห็นว่ามันยาวมาก...............................

เราขอบคุณนะที่คนอ่านเข้าใจความรู้สึกของเรา  และเราก็เข้าใจคุณด้วยที่ไม่อยากให้เราคืนนี้กะภีม.....................

แต่เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมานานแล้ว  เราก็แค่เอาเรื่องในอดีตมาเล่าให้พวกคุณฟัง............................  มันคงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว:เฮ้อ:

ไม่ว่านี้จะดีหรือร้ายมากขนาดไหน.............. แต่มันก็ทำให้โตขึ้น... เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น  คิดอะไรมองอะไร  บนพื้นฐานของความเป็นจริงมากยิ่งขึ้น..............................

ขอบคุณคนอ่านทุกคนนะ...........................  แล้วเราจะมาต่อให้อีก.....................................

ส่วนใครที่อยากรู้ว่าตอนนี้เรากะภีมยังคบกันอยู่รึป่าว.................  อันนี้บอกไม่ได้อ่ะนะ.....

อยากรู้ต้องตามอ่านกันน๊า..................................