ตอนที่ 545 C2 F: j8 v8 s, D5 M2 i
2 {2 ^7 G* k, n9 w. G/ m/ A
และแล้วนาฬิกาเรือนใหญ่ด้านนอกตึกหอประชุมก็ชี้เวลาบ่ายสี่ครึ่ง เสียงกองเชียร์ที่มานั่งรอข้างสนามเรียบร้อยแล้ว$ C! U9 k: A U+ g$ ]; F" u" P
นักกีฬาทั้งสองฝ่ายเริ่มทยอยมา เสียงกลองที่ดังจนเขย่าหัวใจให้ยิ่งฮึกเหิมและตื่นกลัว .....ถึงเวลาแล้วสินะ.....
3 I' {" I( D7 ]) Yตอนนี้ได้แต่หวังว่ากริชจะไม่มาแน่ๆ .....ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้เขามาอยู่----. o6 {3 @1 s; r: u, t3 e
% D# `7 G& [% `4 L+ |
"โห พี่โจ้! ขนมเพียบเลย! ผมกินได้เปล่าครับ?"4 P# b& h; |4 M5 c) [# w
"แค่รองท้องก่อนนะน้องเม้ง อย่ากินเยอะเดี๋ยวจุก" แล้วไอ้เม้งก็คุ้ยถุงขนมเสบียงใบใหญ่ตรงที่พักนักกีฬา
- o, S' l- w0 j; Lดันมาขัดจังหวะตรูซะได้ เดี๋ยวแช่งให้ยูโร่คัสตาร์ดเค้กติดคอมรึงตามตำนานสยองขวัญของโรงเรียนซะเลย ว่าแล้วก็ขนมโมจิดีกว่า
( }5 \1 Z; u* |; M) O% l% ~! @
" `6 R6 `+ t( r! F9 E u"โจ้ อัดฉีดแบบนี้เลยเรอะ?" พี่นพเข้ามาสมทบพร้อมกระติกน้ำเย็นถังใหญ่ กับมะนาวฝานโรยเกลือ
3 j" k2 s$ |" K' \8 U! X( T"อืม พี่กริชเขาออกเงินน่ะ" .....อุ๊ก!!! โมจิติดคอ! ไหน? กริชอยู่ไหน!!?; d8 a3 z1 k$ Z; ~6 p$ A7 \
"โจ้เจอพี่กริชเขาแล้วเหรอ?"" _, i$ q# [% U
"อืม เมื่อวานพี่เขามาดูบาสน่ะนพ แต่วันนี้มาไม่ได้เห็นบอกว่าติดธุระแต่ก็ช่วยออกเงินค่าขนมให้"
! D# b2 Q+ J9 t3 ]/ M....อูย เสียววาบ.....มาตอนไหน โชคดีจริงที่ไม่เจอตรู.....
8 @& [- g/ |: ]2 e"แล้วคุยกันรู้เรื่องรึยัง? ยังไงเขาก็รุ่นพี่พวกเราปีนึงนะโจ้"0 L- ~6 }# V3 }1 r7 A( ^
"เราขอโทษพี่เขาแล้วล่ะ พี่กริชเขาไม่คิดอะไร เขาฝากขอโทษทุกคนด้วยที่ทำให้ลำบาก"
; \7 ]/ D; k/ I- e" l1 c5 w# U/ o7 v- [" s6 o# j
"ทุกคน! ถ้าวันนี้ชนะอีกพี่จะเลี้ยงไดโดม่อนนะคร้าบ! สู้ให้เต็มที่เลยนะ!!" เสียงพี่นพประกาศลั่นสนาม ไอ้เม้งดีใจหน้าบานเชียวของโปรดมันล่ะ
. G! ]" K( n& Y& M4 Iตอนนี้พวกพี่ม.6 ก็ไม่เขม่นกับกริชแล้วสินะ....ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้นแล้ว....เหลือแค่เวลาที่ผมจะบอกความจริง.....อีกไม่นานแล้ว.....2 L2 g* G% B% A j& d5 z! m
2 y- Z6 r k" r0 Z
"ต้น"
# L8 h5 w# V/ f5 B1 _* B7 K"อ้าว! วิงมาแล้วเหรอ?"1 y) Z( s j4 a1 c
"มายืนข้างๆ นายตั้งนานแล้ว เป็นอะไรท่าทางเหม่อๆ?"8 m- g9 I/ L( ^: m% g
"เครียดนิดหน่อยน่ะแข่งรอบแรก....ช่วยกินโมจินี่หน่อยสิวิง พี่เขาเรียกเราลงสนามแล้ว") @9 l; d) i1 r4 }+ `
ผมถอดแว่นเก็บในกระเป๋านักเรียน ในช่องข้างหน้ามีนาฬิกาสีฟ้าน้ำทะเลและเข็มสีทองของกริชกับผม....กริช......# K3 v3 V5 S% a% T, t
ถึงกริชไม่ได้เห็น แต่หัวใจนายอยู่กับผมที่นี่แล้ว....ดูผมนะครับ....ความฝันของกริชกับพี่สิงห์.....ความฝันที่ขาดไปนี้ผมจะต่อมันให้เสร็จเอง.....
$ [: j+ j6 l& o1 d" f
0 v( i2 J' ]" w% @พี่โจ้เรียกไปรวมกันซักซ้อมแผนครั้งสุดท้ายก่อนให้เข้าสนามบาส เวลาไม่มีแว่นบนหน้านี่มันโล่งๆ ทำใจแป้วจริงๆ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย/ C! |' U* s1 y% C; f5 P7 v# M4 S
4 k# H# V9 U+ V$ A( }7 A$ T/ ]กรรมการเป่านกหวีดเริ่มการแข่ง ....การแข่งรอบแรกเริ่มแล้ว!!.... ลูกบาสถูกโยนขึ้นกลางสนาม พี่ม.6 ฝ่ายสีม่วงปัดลูกส่งให้ทีมตัวเองเลี้ยงเข้ามา
3 e0 H+ g+ E3 y: k& y, s"ไอ้ต้น!! เข้าไปแย่งซิวะ!!!!!" เสียงพี่โจ้ตะโกนอยู่ข้างสนาม เสียงไม่ดังมากแต่แทบทำให้ใจหยุดเต้นได้ .....ไหว้ล่ะพี่อย่าเรียกชื่อตรูได้มั๊ย...... ; B- A5 d0 w& T* F) T6 L' w
ไอ้บ้า....ฮือๆ ทำไมต้องเลี้ยงบอลมาทางตรูบ่อยๆ ด้วย ยิ่งไม่อยากเด่นอยู่! ไม่ได้เล่นตี่จับนะว้อย!' H+ i* e9 G( K
การแข่งขันดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ฝ่ายผมกำลังตามอยู่แต่ก็แค่ไม่กี่แต้ม ถึงจะเป็นไปตามแผนของพี่โจ้ให้ฝ่ายโน้นโหมบุกก่อนแต่มันก็ยังใจแป้วอยู่ดี
- R5 y( l5 |2 @+ d4 A/ }& [เสียงเชียร์รอบสนามอื้ออึงไปหมด ผมกวาดตามองไปรอบๆ....หวังว่ากริชคงไม่มา.....โธ่เว้ย! ไม่ใช่เวลาคิดแบบนั้นนะ!!!
4 F7 D9 `" }8 b A& U+ n
9 `) |/ ^! n' E1 J"ต้น!!!!" เสียงเม้งดังพร้อมกับลูกบาสลอยมาทางขอบสนาม ใต้แป้นกำลังว่าง! ผมโดดคว้าบอลได้ก่อนออกนอกเส้นแล้วโยนกลับให้เม้งที่รอใต้แป้น
, J7 v4 C& K8 C o/ C/ vแต่ตัวเองกลิ้งโค่โร่กับพื้นปูนออกไปนอกสนาม ผมรีบกลับเข้าประจำที่ ยังไงก็ต้องรักษาเกมบุกไว้ก่อน รู้สึกละว่าข้อศอกแสบๆ แต่จังหวะนี้มันไม่เจ็บอะไรทั้งนั้น & M" X: F* l" U$ n9 x% t( b: t6 o
อยากได้สนามพื้นไม้จัง....สงสัยผอ.ต้องเรียกประชุมผู้ปกครองอีกหลายสิบครั้งเหมือนตอนจะสร้างสระว่ายน้ำ
* z4 L& I9 [% R T5 s6 q8 T; Q/ `ช่วงสิบนาทีสุดท้ายฝ่ายผมโหมบุกกลับจนขึ้นมานำอยู่ 2 แต้ม แล้วเสียงนกหวีดก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณจบครึ่งแรก
( @* V+ U) P: [+ s- x2 o
# B1 ^1 U( W7 c6 e"ทุกอย่างตามแผน ตัวจริงฝ่ายโน้นเหนื่อยหมดแล้ว เดี๋ยวเปลี่ยนตัวสามคนแล้วบุกเต็มที่นะ ใครเหนื่อยอีกก็บอก"
3 R4 L" i+ W& y$ F5 G |8 e/ \4 H$ f5 Vพี่โจ้บอกแผนรอบสุดท้ายตามด้วยการดุผมเสียยกใหญ่ที่ใจลอย เสร็จแล้วก็ต้องนั่งล้างเศษกรวดออกจากแผล อูย.....ทั้งศอกทั้งแขนเลยวุ้ย& o, Q x% Q- v" ?/ j G
"ไหวมั๊ยวะต้น?"
$ C2 ], g6 S/ S! G# M"อืม นิดเดียวเอง เม้งมรึงพักเหอะเดี๋ยวกรูทำแผลเอง" แต่มันก็ช่วยล้างแผลให้แล้วเดินไปหากล่องพยาบาล2 @1 u- d' {& N" ?$ c$ n2 T
ยังดีที่เจ็บแขนขวาเพราะผมถนัดซ้ายแต่ก็ขยับแขนยากอยู่ดี.....ไม่เป็นไรโว้ย! จะเจ็บจะแสบยังไงค่อยไปรู้สึกหลังแข่งเสร็จละกัน- W) \$ Q' U2 k7 b# O1 r/ _0 K
ผมเปิดกระเป๋าอีกครั้ง .....กริชครับ ทีมเราคะแนนนำแล้วนะครับ.....ขอแรงให้ผมอีกหน่อยนะ....
5 y- y4 ^1 G# H3 r5 R# T, e6 W& h
, D0 |4 p2 p+ _, M3 j: \+ t"เจ็บมั๊ยต้น? ท่าทางจะหนักนะ?" ผมสะดุ้งรีบปิดกระเป๋าเอาวางลงข้างตัว
4 W4 o3 x) Q5 ~- t* }4 Z! `เจ้าวิงเข้ามาดูแผลที่ข้อศอก หน้าตามันเจ็บยิ่งกว่าผมอีก......ตะกี๊วิงมันได้ยินที่ผมพึมพำไหมเนี่ย?.....คงไม่มั้ง.....
7 L, P) m2 W6 ~' K0 A2 U H"ไม่เจ็บหรอก เสียดายดันเป็นที่ศอกเลยเลียแผลเองไม่ได้" ผมทำท่าพยายามเลียศอกให้ดูจนเจ้าวิงยิ้มออก( V1 q$ O; y; v" J5 A
"ว่าแต่นายเถอะ แปลกๆ ตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ ถามจริงมีเรื่องอะไรรึเปล่า?"8 _/ P$ R l2 k; k' C$ M4 T6 b5 p
"ต้น! พร้อมยัง!? อีกสามนาทีจะแข่งต่อแล้ว" ยังไม่ทันคุยรู้เรื่อง เสียงพี่โจ้ก็เร่งอีกผมเลยต้องรีบพันแผลแล้ววิ่งลงสนาม* k$ o% L! s, t! `3 G( K
3 e" F% i" \& R5 N
- `( ^& R# \! N4 q$ W0 b1 r# u# M"วิง มรึงอยู่สีฟ้าแล้วมานั่งเชียร์สีแดงได้ไงวะ?"% b/ y. n$ A( l9 }6 T+ v" P# P
"อ้าว! ป้อม ทำไมมาเงียบๆ?"' s$ w# i% q- n
"ก็กรูโดดเชียร์ แล้วนี่มาดูใครวะ?"
, G# B$ _# E! Y" a. Y"......เพื่อนน่ะ..... แล้วป้อมจำได้ด้วยเหรอว่าเราอยู่สีฟ้า?". ^5 X1 D# s2 K( d s
"ก็สีมันเข้ากับชื่อเล่นของนายนี่หว่า"
0 o) _# f# X3 t+ Q"อืม......ขอบใจนะป้อม"
5 H6 h+ ]& H5 e" n9 N5 W( M"พี่สีม่วงมองกรูแล้วว่ะ สงสัยจำกรูได้แหงๆ ไปละวิงกรูไม่ชอบนั่งเชียร์" พูดจบป้อมก็รีบลุกไปพร้อมกับเสียงนกหวีดดังขึ้น1 G. H3 G; C+ a( f; [0 M! S
: P# j2 [- |* H0 ]- A0 p1 N
ครึ่งหลังไม่น่าเป็นห่วงแล้ว พอฝ่ายโน้นเริ่มเหนื่อยพี่โจ้ก็เปลี่ยนตัวลงไปเสริมเกมบุก คะแนนยิ่งนำโด่งถึงฝ่ายสีม่วงจะพยายามบุกหนักก็ตาม a1 y; Z# U3 K* B6 }6 h
พี่โจ้เปลี่ยนตัวผมออกมาพักก่อนกลับลงสนามใน 15 นาทีสุดท้าย สู้ตายโว้ย!
: u( {+ i. d' u. E! d; t3 t4 ^& g1 A( j; v3 T I
"หมดเวลา! ทีมสีแดงเป็นฝ่ายชนะ!"
& R) H5 M) P' S8 L( {! H
) R* m' l4 t+ ?- Hโอ้!....เสียงสวรรค์!! ความเหนื่อยหายเป็นปลิดทิ้งแต่ตัวสิแทบจะคลานออกจากสนาม รีบเปิดกระเป๋าคว้าแว่นมาใส่ก่อนเลย& q! I; i* n) A e6 I% y8 U' m
พอนักกีฬาสองฝ่ายทักทายกันหลังเลิกก็ได้เวลาเก็บกวาดสนามและอุปกรณ์ กว่าจะเสร็จก็หกโมงกว่าๆ ฟ้ามืดแล้ว . z' D9 q4 Z" S" y
$ r1 i2 {. g& `: L$ P.....กริชครับ! ผมทำได้แล้ว!! ทีมสีแดงของเราผ่านรอบแรกแล้วนะครับ!!.....
( P( k7 s) u+ F: Q5 n. A$ h: Wความดีใจที่ชนะมันอัดแน่นคับอก แต่ผมไม่สามารถบอกให้กริชรู้ ในตอนนี้ผมได้แค่พึมพำกับตัวเองเท่านั้น
0 v, f( ?) b1 y0 f) A! c....ต้องอดทนเพื่อเขา....อีกสัปดาห์เดียวเท่านั้น!....วันเสาร์หน้ากริชก็จะสอบโควต้าเสร็จแล้ว
2 x9 Z* R% a- B" _# w# `$ q m3 A' J p2 M: W' g* y
"ต้นไปกินไดโดม่อนด้วยกันสิพี่โจ้อุตส่าห์เลี้ยง"
4 n; w: W7 O/ {& |5 b. w8 L4 ]0 t2 Z! G"ไม่เอาหรอก รู้สึกเหนื่อยๆ มรึงไปเหอะเม้ง.....เออ แล้วเห็นไอ้วิงมั๊ยเนี่ย?"
3 X. c2 W: q( L& o" ~" z& J"ตอนแข่งเสร็จยังเห็นอยู่เลยนี่นา" ....ไปไหนของมันอีกเนี่ย? $ s. ^$ V: U+ W5 @: }5 \
"เพื่อนพี่คนนั้นเหรอครับ? เห็นเดินไปทางสนามบอลน่ะพี่" น้องโอว่าแล้วก็วิ่งตามคนอื่นๆ ไปไดโดม่อนทันที
" T/ n: H5 W q$ x u* Sสนามก็ไม่ใช่เล็กๆ แต่ผมพอเดาออกว่าเจ้าวิงคงไปที่เก่าที่เคยนั่งคุยกันคราวก่อนตอนที่มันเล่าเรื่องครอบครัวให้ฟังเป็นครั้งแรก; v" Y) T4 Q5 m# p) f6 W; I
เจ้าวิงนั่งอยู่คนเดียวที่สระน้ำ เฮ้อ.....ตรูยิ่งมีความหลังตรงนี้อยู่ ถึงตอนนี้จะไม่มืดเท่าแต่ครั้งนั้น.....แต่ภาพมันนั่งคนเดียวแบบนี้ดูคุ้นๆ เหลือเกิน
) M1 G7 o$ P, g6 p2 \& n* K' Y$ f$ \
"มาทำอะไรตรงนี้เหรอวิง?" ผมนั่งลงบนขอบสระน้ำ' X4 T% @; w* `3 G
"อ้าว! ต้นไม่ไปกับเพื่อนๆ เหรอ?"
. P1 ?0 Q. R" l/ N* H. b- @; a- f"อ๋อ....ไม่ล่ะ ไม่ชอบคนเยอะๆ"
. \' H m* P. r# O+ ^"แล้วยังเจ็บแขนมั๊ย?". x0 G, e7 H: h9 y' ]" U3 L
"แสบๆ ตึงๆ นิดหน่อยแต่ไม่เจ็บแล้วล่ะ ว่าแต่นายเถอะหน้าตาหมองๆ มีปัญหาอะไรรึเปล่า?"( A4 q% Y2 A+ K* }
"หืม? ไม่มีนี่" ไอ้หน้าแกล้งยิ้มแบบนั้นชวนหงุดหงิดจริงๆ
5 I- N8 ?: }2 @3 R( k: {
) z0 v) i, b7 J4 P9 t2 O"วิง.....เราเป็นเพื่อนนายนะ เรารู้ว่านายไม่อยากเล่าแต่บางทีพูดมาอาจสบายใจขึ้นนะ"6 N& G& N4 }$ _& Z2 u- U' D' X
"................." มันก้มหน้านิ่งไม่พูดไม่จา
8 `3 _" D( }$ Z. ?"เรื่องที่บ้านเหรอ?"
# R8 Q9 U' g- a$ ?"งั้นก็เรื่องความรัก?" ....ถ้านี่ยังไม่ถูกอีกตรูจะตะโกน "มาตามนัด" ข้ามไปข้อต่อไปละนะ.....เจ้าวิงผงกหัวนิดๆ - y! [6 ?0 ]2 |/ E* u! s2 }
) ~ [7 h( d8 v1 L& f"บอกเค้าไปแล้วเหรอวิง?"9 r @2 r* W$ }
"ยังไม่ได้บอกหรอกต้น......คงจะไม่บอกแล้วล่ะ" + P. l0 t+ U4 [3 P+ l8 \+ B5 L
"อ้าว! ทำไมล่ะ?") `% j: L5 r W& ^5 ^
"เรา.......ฮะๆ เรากลัวหน้าแตกน่ะต้นเลยตัดใจไม่บอกละ" .....เฮ้ย! ทำไมเลิกล้มง่ายแบบนี้ฟระ?
$ A) R9 g$ k$ R. O& S: D"โหย! อย่ากลัวดิ บางทีคนนั้นเขาอาจรอฟังนายอยู่ก็ได้นะ หน้าแตกมันเป็นเรื่องธรรมดา เราเองก็ยังเคยเลยนะอายสุดๆ เลยด้วย" ! U0 V1 P, Y" V B* A+ w
`& E4 v( f0 B! K2 b
ผมน่ะออกจะอิจฉาพวกเพื่อนในห้อง พวกมันไปบอกรักสาวง่ายเป็นว่าเล่น พอโดนปฎิเสธกลับมายังคุยเฮฮากับเพื่อนๆ ยังกับเป็นวีรกรรม
! C% \; o! }6 \, ] H) s- F"....ยังไงเหรอต้น?"* K8 v4 W1 p$ `& O
"เราเล่าให้นายฟังละกันเผื่อนายจะมีกำลังใจไปบอกรักเขาซะที แต่ห้ามเล่าให้คนอื่นฟังนะ ขนาดเม้งมันยังไม่รู้เลย"
$ b& G# {- I+ X. ^/ I: Z: k6 `* h% \6 O- x/ t3 h9 l O
ผมหยิบหินก้อนเล็กๆ ปาลงสระตรงตำแหน่งที่คาดว่ารองเท้านันยางของผมจมอยู่ใต้เลนเผื่อมันจะลอยขึ้นมา แต่ก็มีแค่วงน้ำกระเพื่อมเท่านั้น4 |- ~+ U& L- _
"ตรงนั้นน่ะวิง....เราเคยตกลงไปในสระด้วยล่ะ"
% K" z/ j8 e% l" a3 n3 N$ Q"......ตอนไหนเหรอ?"
; `6 N3 L0 G+ B& V7 h"วันก่อนปิดเทอมปีที่แล้ว เราช่วยรุ่นน้องคนนึงเก็บบอลที่หล่นน้ำแต่ดันลื่นตกลงไปซะเอง ฮะๆ ดีนะไม่มีใครอยู่แถวนี้ไม่งั้นดังทั้งโรงเรียนแน่"
) @% o. B$ M8 f: q8 Z9 q4 {: O' |..." W$ v5 C& ~/ n U
...+ d* s8 O5 m# r! r
...
2 |+ {% t0 \4 u"........ต้น......"
8 W" L" v. @2 q- `* b"หืม?"9 E+ V4 V$ N7 {1 [6 M3 @* ]
"นั่นไม่ใช่เรื่องน่าอายซะหน่อย....ตอนนั้นนายเท่มากๆ เลยนะ"
6 K! ^6 V! D. w5 f I( R) q5 k9 y6 [0 Y4 ~" T& j) Z
0 U9 T3 F& R) M* n) w/ B! H0 V5 @คำพูดประโยคนั้นทำผมรู้สึกวูบ เหมือนเสียงคนในสนามฟุตบอลจะเงียบหายไปเหลือแค่แค่ผมกับเจ้าวิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าเท่านั้น. O X: M1 N2 ?4 i1 H2 T" H
ปากพูดไม่ออกแต่ในหัวผมมันกำลังเรียงภาพบางอย่างให้ชัดขึ้นๆ.....
+ S3 r! }9 Y5 Z( V. S3 l% i% r9 M3 Z) U- m' n
"น้องคนนั้นเล่าให้นายฟังเหรอวิง?" .....ไม่ใช่สิ....ไม่ใช่เล่าให้ฟัง...... R+ p6 \* a3 ?& K3 E' z
เจ้าวิงยิ้มจางๆ พลางเอื้อมมือมาถอดแว่นออกจากหน้าของผมไปสวม ภาพตรงหน้ามันก็ค่อยๆ ชัดขึ้น.....ความคล้ายที่ไม่เคยสังเกต....
1 V$ q0 _* h9 M0 m- d4 {5 t$ a4 K* y& i. V$ }% |
.....ที่รู้สึกคุ้นเคยกับวิงตั้งแต่ครั้งแรกๆ ที่เจอ.....อาการใจเต้นประหลาดเวลาอยู่ใกล้.....ความรู้สึกอบอุ่นตอนที่สอนกีตาร์.....
4 c# U' _7 S R% j2 u2 M.....ความรู้สึกต่างๆ ที่ผมด่าตัวเองมาตลอดว่าอย่าหวั่นไหวเหมือนคนหลายใจ.....ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไม.....: j4 a( C" X8 B1 A0 d* k" `
ถ้าไม่ใช่ผมลองทรง.....ถ้าตัวไม่สูงขนาดนี้.....ถ้า....ใส่แว่น.....7 d% W9 ~( ` U/ R% {! j
] J8 n/ D! t/ t, }"ฮะๆ ไม่ว่าตอนไหน ต้นก็เห็นเราเป็นน้องเสมอเลยนะ"* Q2 s6 y1 H. ?5 B/ W w
& k- x) v0 H; @$ I7 M
"วิง ....น...น...น้องคนนั้นคือนายเหรอเนี่ย?"
6 K0 h6 J, o$ k1 U7 S( f"ฮะๆ ตอนนั้นต้นนึกว่าเราเป็นรุ่นน้องจริงๆ เหรอ? แต่ตอนนี้เราก็สูงเกือบเท่านายแล้วนะ" มันหัวเราะเบาๆ แต่ผมสิขำไม่ออก
, n7 f S& f7 \3 T) Y9 B"แล้วทำไมตอนนั้นถึงเรียกเราว่าพี่ล่ะ?"
- X" n6 {6 v! `: z* F6 z1 }"ก็.....บอกไปแล้วนายอย่าล้อเรานะ....." วิงถอดแว่นส่งคืนให้ผมแล้วก็นิ่งเงียบไปนานเลย7 r$ H: T) ?2 I
..
. Z. t- f+ O. t: [# l( G..* Z" X9 i/ \8 `6 P
"เราเห็นต้นมาตั้งแต่ม.2 แล้วล่ะ เราว่านายเท่มากเลย เป็นนักกีฬาบาสแล้วก็มีเพื่อนเยอะด้วย เราอยากเก่งแบบนายบ้างแต่ไม่กล้าเข้าไปคุย..... จู่ๆ วันนั้นต้นเดินเข้ามาบอกให้เราเรียกนายว่าพี่....เราก็เลย...."
2 T. T$ }9 Y2 J1 T: I+ ^"ก็เลยเรียกเราว่าพี่อะนะ?"
! Y) R4 v1 W4 E$ H7 M, V% } B) c1 S"อืม ก็ไม่รู้จะเรียกนายยังไงน่ะ คนไม่เคยคุยกันมาก่อน กลัวนายไม่ช่วยเก็บบอลด้วย"
; Q# n5 g" N. |.....เวรกรรม! ทำไมเอ็งซื่อแบบนี้ให้เรียกอะไรก็เรียก หน้าตรูเหมือนนักเลงรึไง!3 z* A$ L# K( m+ n
"แล้วแว่นล่ะ? นายไม่ได้ใส่แว่นแล้วนี่"
3 Y7 r, Y4 ]* a"หมอบอกให้เราบริหารสายตามาตั้งแต่ม.2 แล้วล่ะ ฝึกจ้องนิ้วตรงหน้าแล้วขยับนิ้วเข้าออกแบบนี้ก็ช่วยได้ ตอนปิดเทอมหมอบอกว่าไม่ต้องใส่แล้ว แต่เวลามองกระดานดำก็ยังต้องใช้อยู่"
8 K) w( h: r' }+ \; I2 v3 ?+ P4 F8 k
"ทำไมนายไม่เคยบอกเราเรื่องนี้เลยล่ะ?"( C v3 Q; Q" U& L& t8 w
"ก็ไม่รู้ว่าต้นยังโกรธเรารึเปล่าน่ะสิ"
+ R2 g* D6 N5 d! w"เราจะไปโกรธอะไรนาย?"
) D6 m' D$ P6 j2 @0 s"ก็เราทำต้นตกน้ำ......แล้วยัง....เรายังเอาหัวโขกโดนปากนายอีก กลัวต้นจะเอาคืนเราเลยไม่บอก"
5 j' `9 c( T: a0 ^8 X7 z0 u& P3 N$ i3 r
อยากจะบ้าตาย..... ที่ผมหามันไม่เจอเพราะมัวแต่มองน้องม.2 จนต้องตัดใจคิดว่ารักแรกของผมมันจบไปแล้ว- J o9 V/ P0 T7 _
ส่วนเจ้าวิงก็เลิกใส่แว่นตอนขึ้นเทอมสองแถมจงใจปิดผมเพราะนึกว่าผมโกรธมัน....แล้วจูบแรกของผมเป็นแค่ 'หัวโขกปาก' .....ฮือๆๆ เรื่องตลกที่ขำไม่ออก.....
. B( ]9 U! K9 e& S. q3 t% h8 r% T3 ]/ w" t, p1 P
"วิง เราไม่ได้โกรธนายเลยนะ"1 d- d& t& d* S8 F7 Z+ P, g! R% Z# t- K& L3 X
"ไม่โกรธเราแน่นะ?"% P: C) }' F& h* v; s$ k
"ไม่โกรธหรอก ตอนนั้นเราซุ่มซ่ามเองนี่หว่า" & E8 k: w1 K0 V7 s( @
"เฮ้อ! โล่งอก! กลัวมาตั้งนานว่าต้นยังโมโหเราอยู่" วิงลุกขึ้นหยิบกระเป๋า 2 T8 B8 J6 E' X/ x3 S
"มืดแล้วล่ะ กลับบ้านกันเถอะ"0 c4 M0 L* ~; |1 j
; V5 Z% h! M4 j& j- |3 vผมได้แต่เดินตามวิงเดินนำหน้าไปทางประตูโรงเรียน....ความรู้สึกต่างๆ มันเต็มหัวไปหมด
! Q. G- |0 x" O& |6 M1 J( P5 [: y) cน้องตัวจ้อยที่เคยคิดว่าจะไม่มีวันเจอกันอีกแล้ว.....จู่ๆ กลายเป็นเพื่อนที่เดินตรงหน้าได้เห็นกันทุกวัน' e m; k3 U' i0 e+ [& n& U8 J
เพราะแบบนี้นี่เองถึงรู้สึกคุ้นเคย รู้สึกดีเหมือนวิงเป็นน้องชายที่น่าเอ็นดู.....ถ้าผมรู้เร็วกว่านี้.....ถ้ารู้ก่อนที่จะเจอกริช....ผมคง....
- o! i, e1 W | 8 j5 ^- o7 w# I Q, |- l
"ตอนแรกนึกว่าต้นลืมไปแล้วก็เลยไม่บอก แต่พอรู้ว่านายยังจำได้ก็พูดไปเลยดีกว่าจะได้สบายใจซะที"
) j# ^5 z4 T1 o3 [1 J& k"เรอะ! แล้วถ้าเรายังโกรธนายอยู่ล่ะ?"9 E: k# P; M, g; z% o
"ก็วิ่งหนีสิ! ต้นเพิ่งแข่งบาสมาเหนื่อยๆ แถมแขนเจ็บทำอะไรเราไม่ได้หรอก" 9 U" H( s) s, r9 }$ k' R/ f0 j
โห! ที่มันกล้าพูดเอาตอนนี้เพราะแบบเนี้ยเองเรอะ! ......ตรูขอถอนคำพูดที่ว่ามันน่าเอ็นดู......
4 b3 x% ]9 m) T& ^"อือใช่ เราเหนื่อย แขนก็เจ็บ...." ผมใช้แขนซ้ายโอบไหล่มันไว้
7 q( i; E/ S" H" I9 i' D( T"แต่ขายังดีอยู่นะว้อย!"
# b" U! h2 ]+ b3 H( F& `"อ๊ะๆๆ! อย่านะ! ไม่งั้นเราจะบอกเม้ง!!!" แล้วมันก็วิ่งแจ้นหนีไปไกลโยชน์แล้วหันกลับมาทำหน้าล้อเลียน
$ W( v" q4 ?5 x, ^8 ~* V"ลองบอกสิ เดี๋ยวจะเตะตกสระคืนบ้างล่ะ!!!"# p& p# y$ ?# }: p7 b
. W5 I! _/ B) Y! u8 ~+ Xลมหนาวเริ่มพัดแรง......และคงจะหอบรักแรกที่แสนเปิ่นของผมไปแล้ว.....ตอนนี้คนตรงหน้าคือเพื่อนที่ผมรู้สึกดีทุกครั้งที่อยู่ใกล้.....$ J( t4 S8 W9 n/ t' i
.....หัวโขกปาก...ผมอมยิ้มทวนคำนั้นเบาๆ......วิงมันไม่ได้คิดอะไรเลย......$ e& y3 o3 F" k
ดีนะที่ตอนนั้นเขาเรียกชื่อผมให้ได้สติ ไม่งั้นผมอาจหน้ามืดจนทำอะไรยิ่งกว่านั้น.....และคงไม่ได้มาเป็นเพื่อนกันอย่างนี้แน่.....
* F, d( B; q. C+ Q U+ g4 v& y( W' Z/ W k* }
"ต้น เดี๋ยวเราต้องไปทำธุระให้พ่อก่อนนะ นายกลับบ้านเลยละกัน ดึกแล้วด้วย"
. N+ t3 d/ H+ H"อืม งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะวิง"9 M8 B- B: k$ R/ X/ |4 m! f
" c& u6 A0 j( R9 P3 F% z5 J+ E
# A8 P1 q. m* C6 [ผมขึ้นรถเมล์ตามลำพัง ใจมันโหวงๆ พิกล จากที่เคยกลับพร้อมวิงบ่อยๆ แต่คืนนี้ผมกลับอยากอยู่คนเดียว6 X1 M& y2 b/ W4 Z
พอมาถึงบ้าน ผมหยิบหนังสือรุ่นที่ยืมเม้งมาเปิดช้าๆ .....หน้าเกือบสุดท้ายของชั้นม.3
, C: `+ @) {4 U0 T5 w.....เด็กตัวจ้อยหัวเกรียนที่ดูกลืนหายไปในกลุ่มเพื่อนร่วมห้อง.....คนที่ผมเคยตามหา.....แต่ตอนนี้ความรู้สึกนั้นมันจบไปแล้ว
v/ l0 L+ i( b' ~ผมเปลี่ยนซิมแต่ก็ได้แค่ถือโทรศัพท์ในมือ ไม่อยากโทรหาเขาตอนนี้เลย ทำไมผมถึงรู้สึกผิดต่อกริช.....5 l$ ~( n. A( Q
2 U; x A- v% p
ตรื้ดๆๆๆๆ
) t. y. I3 r! m& m! C! E# f) i; kเพิ่งพูดอยู่แหมบๆ ก็โทรมาทันที ไม่อยากคุยเลยแต่ถ้าไม่รับสายเขาคงคิดมาก
, _6 J! j* g2 Q* }"สวัสดีครับกริช"
( [8 ~8 x% d' C3 i, g- Q8 l"สวัสดีครับต้น....เป็นอะไรเหรอเสียงเนือยๆ?"
1 ^. e5 E8 ]3 `. W"ม....ไม่เป็นอะไรหรอกครับ วันนี้หนังใหม่เข้าเยอะเลยเหนื่อยนิดหน่อยน่ะครับ"
4 V9 J6 e( S* [& @* iชักจะโกหกเก่งจนเป็นนิสัยแล้ว ผมไม่อยากจะเป็นแบบนี้ ไม่อยากโกหกอีกแล้ว
; `. m5 m N' U# Y7 J6 ]2 U) ?อยากบอกเขาว่าผมผ่านรอบแรกแล้ว อยากเห็นเขาดีใจ อยากให้พี่สิงห์ดีใจ.....แต่ตอนนี้ผมต้องอดทน....* ]/ k8 Q! ?6 ~" p- u
/ T* ~& Q/ g3 U, R' S4 ~" d+ H/ t
"ผมเป็นห่วงนายนะ อยากเจอต้นมากๆ เลย ผมไปหาได้มั๊ยจะไม่กวนเวลางานหรอก" .....เหยย! จะมาทำไม....
5 O' k' |5 C4 C" ^$ a* T8 I1 t"กริชเตรียมตัวสอบเถอะครับ อีกสัปดาห์เดียว"8 F* D1 S: N' L& q2 z# {* o9 X
"อืม......ขอโทษนะช่วงนี้ผมไม่มีเวลาให้ต้นเลย"- l6 l" X- z# k
"ไม่เป็นไรหรอกครับ เราอยากให้กริชสอบได้ ตั้งใจติวนะครับ" พอวางสายเสร็จก็ล้มตัวลงนอนทันที( Y3 T# g( X. H1 N3 i7 D4 X# n
" b) O5 _& p( g- _( a4 l.....นานแค่ไหนผมก็รอได้ ในเมื่อผมหลอกเขามาตั้งสามเดือน จะให้ผมทำเพื่อเขามากกว่านี้ก็ได้ แต่คงไม่ใช่คืนนี้......
, ~! D4 u8 J# M ตอนที่ 55
/ `/ u# ]9 g& G% ~6 ?$ V/ ` \
+ H" s5 s! C0 \$ P2 m% K"ต้น เดี๋ยวเราต้องไปทำธุระให้พ่อก่อนนะ นายกลับบ้านเลยละกัน ดึกแล้วด้วย"
5 N( \) Z/ f" V4 E* a"อืม งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะวิง"
, `; X, r0 B( I1 T3 yผมข้ามมาขึ้นรถเมล์อีกฟากของถนน ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารถกำลังแล่นไปไหน .....แค่อยากอยู่ให้ไกล......
' b; P( e! z9 o6 q- z. H' |0 E; Q" X3 a3 D) Y! U3 p6 Q
ต้นคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องหน้าแตกเท่านั้น .....ใช่....ให้มันเป็นแค่เรื่องตลกเถอะ เรื่องตลกที่ผมสามารถหัวเราะกับเขาไปได้อีกนาน" C' @: f l7 [
เมื่อเขาเห็นผมเป็นแค่น้อง ทั้งตอนนั้นหรือแม้แต่ตอนนี้.....
5 _# R% e% e4 @; Lถึงจะสายไปแล้วแต่อย่างน้อยผมก็ได้บอกเขาซะทีว่าผมไม่เคยลืมเรื่องนั้น......
4 T+ N# ?: j1 R N- c+ Z: x$ u( m
[6 Z/ n8 Z) F" Jแขนที่วางบนบ่าเมื่อครู่ยังรู้สึกอุ่น อบอุ่นพอๆ กับสัมผัสที่หน้าผากในครั้งนั้น.....มันแค่เรื่องบังเอิญ อย่าฝันไปไกลกว่านี้เลย
: D2 C: `1 B; c3 W+ nที่ต้นเรียกชื่อพี่กริชตอนพักครึ่งนั่นต่างหากคือความจริง .....ในเวลาที่เขาเจ็บ ในเวลาที่เขาเหนื่อย....ต้นเรียกชื่อพี่กริช.....
$ ^0 Y3 b, }6 I/ T% }. @+ S8 q8 B- c
เสียงเพลงที่แตกพร่าดังแว่วมาจากลำโพงบนรถเมล์.......8 x8 V" l- M) G9 E$ m
8 L4 ]# G) { P E$ O& l8 k
....เก็บไว้มานาน เก็บไว้คนเดียว , G% X' \. v, q6 K! F
และก็รู้ว่ามันไม่ควรถ้าพูดไป
( B! M- i: ^4 Fก็รู้ตัวดีเป็นได้แค่นี้ก็ดีตั้งเท่าไร . ~ F3 T3 i* n2 v- }8 m9 p
อย่าคิดอะไรไปเกินกว่านี้เลย ! [9 G$ b g, P. n
3 ]6 y. I+ S' z5 y$ O3 Yแต่วันนี้มันดูช่างยากเย็น
+ ` [% ]( f9 q1 w/ A- m4 F. ^ความรักมันเต็มข้างในใจ
! v' E: X5 A# Q2 D% Bห้ามมันยังไงก็ไม่ไหว 0 B# n* m5 V0 G- K( |4 s; E
5 y) B6 N" \, k; ~& {
ไม่รู้ต้องทำอย่างไรเก็บไว้ไม่ได้อีกแล้ว 3 _' E# ?! x( d, L6 {0 j
วันนี้หัวใจไม่เหลือที่พอให้ซ่อนมัน
. B+ T* z) U, A, G# }8 _0 dความรักมันเกินจะเก็บไว้
4 t* H5 d% M' V3 M. V! Tมันต้องทำอะไรสักอย่าง " L6 o7 ]0 _2 i+ ~7 T
ได้ไหมถ้าฉันจะบอกว่ารักเธอ......- t1 d. _5 h/ t! v) Q9 g5 _: S A/ N
: C7 L6 e+ R# }, s5 q! Y
8 B$ [' E9 i# a0 U
.....ผมจะไม่ร้องไห้ครับพ่อ ผมเข้มแข็งได้เหมือนที่พ่อสอนใช่ไหมครับ.....วิงแปลว่าปีกนก มันอาจดูบอบบางแต่ก็แข็งแรง......
! x0 t& M' I+ b: H- ]5 ~( Y- oผมเข้มแข็งใช่ไหมครับ .....ผมไม่ทำให้คนที่รักกันต้องแยกกันแบบพ่อกับแม่.....แบบนี้เรียกว่าเข้มแข็งใช่ไหมครับ...... # I0 ^- p6 U1 e7 d/ ^
ตอนที่ 56
; C( }# N8 D& |- y; o0 t r- V, Q' s- v
"ต้น เที่ยงแล้วไปกินข้าวมั๊ย?"
5 b( ~2 m& R! J$ t6 y"ไม่ล่ะ ฝากซื้อแซนด์วิชให้ทีนะ" เม้งรับเงินไปด้วยสีหน้าไม่ดีเลย
3 \5 Q1 T9 j( @/ a3 S- O1 f, g% h _"ต้น มรึงกินแต่แซนด์วิชบนห้องมาหลายวันแล้วนะ"2 _2 R& x- Q) q1 d' N& U
7 q# d; \1 ^. _9 m* H$ q7 U
จะให้ทำไงล่ะฟระ ตอนนี้กริชคืนดีกับพวกสต๊าฟแล้ว ตอนกลางวันเขาอาจเดินไปไหนมาไหนก็ได้ 8 l/ |7 }4 |- |2 u
แค่ซ้อมบาสทุกเย็นก็คิดมากแย่แล้วเนี่ย ดีนะที่กริชรีบกลับบ้านไปติวทุกเย็น7 X; e' j( `1 E* C: E, `# ^5 Y
วันนี้ก็วันพุธแล้ว อีกสามวันเท่านั้น ผมอดทนรอมาตั้งนานจะพลาดตอนนี้ไม่ได้หรอก - A' a) B6 U( D {" h. L
"เรื่องคนนั้นเหรอต้น?" ผมได้แต่พยักหน้า
Q' W# r- Z' `1 |6 q- A"แล้วมันจะจบยังไงวะเนี่ย?" : L% l9 M8 }3 Q. o$ |, h; \ w; A
"......เสาร์นี้แหละ...." แต่จบยังไงตรูก็ไม่รู้หรอกนะ. }; _; y5 S& g; [- i. k
"เออ ดีใจด้วยละกัน" ว่าแล้วเม้งก็เดินลงไปโรงอาหาร เหลือผมนั่งในห้องคนเดียว; m( m: f( Y* _2 Y* `; R
: K" A3 r h E. S& o) @0 n
.....เพื่อกริชจริงๆ เหรอ....ไม่รู้ว้อย! ตอนนี้ก็แค่รอให้เขาสอบโควต้าเสร็จเท่านั้น.......ผมรอเรื่องนั้นจริงๆ เหรอ?
- l9 |5 \) o& `- n- i- f- qไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจริงๆ แล้วผมรออะไร .....หรือผมแค่กลัว.....ใจนึงก็อยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ แต่ยิ่งหลอกเขามานานก็ยิ่งกลัวเขาจะโกรธมากเท่านั้น....0 B( b0 B+ u/ |0 D! ]
7 L; `8 m5 E) G4 ?6 s
"ได้แล้วต้น รีบกินตอนร้อนๆ ล่ะ"
, M% \ E( l$ W4 ~% O% Y"ขอบใจนะเม้ง ซื้อมาสองอันนี่เงินมรึงพอเหรอเม้ง?"
5 l. w" p4 ~, l5 J0 `3 t* Y"อันนี้ของกรู จะซื้อมานั่งกินกับมรึงว้อย! เนี่ยใส่ไข่ดาว ทูน่ากับผักเยอะพิเศษเลยนะมรึงจะได้ไม่ขาดสารอาหาร"3 Z$ z) |9 }$ G; H( V
"ขอบใจมากนะเม้ง" ......ซึ้งใจสุดๆ เลยเพื่อนรัก.....
, k+ ?$ q- j0 l( S: Q"ตอนกรูไม่มีตังมรึงยังเลี้ยงข้าวกรูเลยนี่นา มีอะไรให้ช่วยได้ก็บอกนะ"4 A `, q b2 z4 ~
- b7 o/ u' q, G4 f* ]3 C# s& B
.....คงไม่มีอะไรที่นายจะช่วยได้หรอก ปัญหาทุกอย่างผมสร้างขึ้นเองก็ต้องแก้เอง.....; k8 E" I4 G5 }
- G2 s( g% E3 X5 D
: E- l& C; k- B5 P J t: Q
เลิกเรียนก็รีบปั่นการบ้าน เก็บกระเป๋าแล้วรีบลงไปซ้อมบาส.....แป่ว! ไหงสนามโล่งไม่มีใครซักคนเลยฟระ?
) D3 g( T! D* w9 y; _4 N& Y.....พี่โจ้ครับ ผมมาแล้วแต่ไม่เจอใคร งั้นผมกลับบ้านละนะครับ..... (ความขี้เกียจเริ่มออก)
$ Z! b5 ?$ M! D" i$ U; X7 G) A"ต้น! เม้ง!"
- P% @1 D9 ]. h6 L6 m& Y7 O4 ^/ Z7 s. I"พ...พี่โจ้ วันนี้ไม่มีคนเลย ไม่ซ้อมเหรอครับ?"
9 {% H' \6 K+ z- t g0 h5 B3 t) e4 E"อืม พอดีสต๊าฟเขาจะประชุมใหญ่ต้องเรียกตัวพวกพี่ทุกคนเลย พี่เพิ่งบอกคนอื่นให้กลับบ้านไปหมดแล้วล่ะ" ....ยะฮู้! ไม่มีซ้อมนรก!2 R5 _0 Y2 l2 N6 R5 `, P2 }
"ต้นกับเม้งช่วยไปห้องดนตรีทีสิ พี่เขียนรายชื่อของที่จะยืมจากอาจารย์ไว้นี่แล้ว"
, Y6 C- |* ?4 U. I( s ว่าแล้วท่านพี่โจ้ก็วิ่งหายไปเลย นึกว่าจะไม่มีงานแล้วซะอีก0 P. H8 a0 r* d' \0 J! N
"เม้ง เดี๋ยวกรูไปธุระให้พี่เขาเองละกัน"" [: f3 W \& ~- E3 b. r3 h: d
"ขอบใจนะต้น จะได้ไปซักผ้าซะที กรูไม่ได้ซักมาสองวันละ"
3 X+ O$ q( h1 Tคิดว่าแค่เอาใบนี้ไปให้อาจารย์ก็คงพอมั้ง ถ้าต้องขนอุปกรณ์ไปห้องกริชผมก็วิ่งหนีล่ะครับ
: V% K: Q+ v3 y* x* q& Nเม้งช่วยผมมาตั้งเยอะ เรื่องที่ผมพอจะตอบแทนได้นอกจากการติวหนังสือก็มีแค่นี้เอง * U3 ^- H x8 P' Q- c
/ `, T0 i: x8 @. Z
จากที่ต้องซ้อมทุกเย็น จู่ๆ มีเวลาว่างช่วงแบบนี้รู้สึกเหงาๆ แฮะ.....สองวันที่ผ่านมาก็ไม่เห็นเจ้าวิงมารอกลับบ้านพร้อมกันเหมือนทุกที
! `, f" |* j( [) xเจ้าน้องที่น่ารักดันกลายเป็นเจ้าหน้าใสตัวแสบไปซะนี่ ....เฮ้อ! คงต้องใช้เวลาทำใจอีกสักพัก จูบแรกของตรูดันกลายเป็น 'หัวโขกปาก' ฮือๆๆ
! U; r, v" v8 ?# G6 r" G4 jห้องดนตรีอยู่ชั้น 3 ของตึก 11 หลังเลิกเรียนแบบนี้ทั้งตึกเงียบวังเวง พอขึ้นบันไดมาก็ได้ยินเสียงกีตาร์กับเสียงร้องคุ้นๆ.....เสียงที่ทำให้ผมชะงัก
& s" b# Y$ {( ~8 N9 e" @/ N, a' [
- j+ P5 r: f" H......สายตาเธอบ่งบอก เห็นใจกันอย่าหลอก - k* P5 [7 s, l6 k+ d4 M1 D3 @
จะรักใคร ไม่ต้องห่วง อย่าลวงฉันเลย . L+ c" D+ ?; w; U6 j
ถึงต้องช้ำใจตาย ฉันก็พร้อมยอมตาย
2 `& I1 P' y c+ m2 I9 Uรักเพียงเธอ อย่างไรทนได้เสมอ......* h* ]; p' f" M2 ~$ G% V. M0 l+ n. a
( e5 G( ~+ q7 e8 _; ~0 l$ A
มันร้องเพลงเศร้าอีกแล้ว.....แต่เนื้อเพลงนี้มัน.....บ้าน่าอย่าคิดมาก; t0 p2 c' J( s
"มานั่งทำอะไรคนเดียวน่ะวิง?"4 U% q U3 e1 d( r' \
"เฮ้ย!! ต...ต้น มาได้ไง? วันนี้ไม่ซ้อมเหรอ?"
- C! ^, q5 U7 u/ ]: t! @"ไม่อะ พี่โจ้ไม่ว่าง แล้วทำไมนายต้องทำหน้ายังกะเห็นผี?"
( u+ E `# e* s% e$ z"....ก็เรานั่งอยู่คนเดียวนี่หว่า ห้องฟากโน้นก็ห้องดนตรีไทย เงียบๆ น่ากลัวจะตาย"7 y. @/ w$ A; M4 c v( \# {
! o6 O2 @* {( y& k5 N- o. o
ผมหยิบเก้าอี้อีกตัวมานั่งลงข้างๆ "มีเรื่องอะไรรึเปล่า? ทำไมนายเล่นเพลงเศร้าๆ ล่ะ อย่าบอกนะจะเอาไปจีบสาว"9 s; f" ^) n! J1 r
"บ้าดิ ขืนเล่นเพลงนี้ก็มีหวังอกหักพอดี ฮะๆๆ" วิงพูดพลางยื่นหนังสือเพลงให้ผม3 K/ b- O3 W' S' v7 c
"พอดีเจอหนังสือนี่ในห้องเลยเอามาเล่นส่งท้ายเจ้ากีตาร์ตัวนี้ซะหน่อย"
5 b& V6 J: r5 T! o"ส่งท้าย?", w) F+ X2 W' g. p6 o0 Y! Z
"เราเอากีตาร์มาฝากอาจารย์น่ะ อาทิตย์หน้าเราจะย้ายไปบ้านแม่แล้ว อยู่ถึงประชาชื่นคงหอบไปกลับไม่ไหวแน่"* H0 F! A9 _1 v
"อ้าวแล้วทำไมวิงไม่เอาไว้เล่นที่บ้านล่ะ?"
, k0 I- M, a6 o! }0 E, U- |9 c. [# o"ไว้ที่นี่ดีกว่า มีเพื่อนๆ ช่วยเล่นช่วยร้อง เล่นคนเดียวที่บ้านคงไม่สนุกขนาดนี้"3 p: s# i; K: N$ y; i; n
"แต่เล่นเพลงเก่าเก๋ากึ๊กยังกะวิญญาณน้าแจ้เข้าสิงแบบนี้คงไม่มีใครช่วยร้องให้นายแน่"
6 k( h- [& u q) Q% _4 w"ฮะๆๆ แจ้ยังไม่ตายว้อย!"9 g& k- N1 t8 j
ผมเอากระดาษรายชื่อของไปไว้ในห้องพักอาจารย์เสร็จก็มานั่งเลือกเพลงที่เคยฟังตอนเด็กๆ มาเล่นเพลินจนลืมเวลาไปเลย . f/ |# b( P7 Q& P( ? V
9 L' _8 ~5 i- X) D1 c5 i0 g
"วิง นายคงลำบากแย่เลยนะต้องอยู่บ้านไกลโรงเรียนขนาดนั้น"
; ]$ Q4 i9 @7 i6 l8 Y+ ~"......อืม" แล้ววิงก็เงียบไปนานเลย
{ a9 l) {- G7 }6 R0 U"ต้น .....เราดีใจนะที่ได้เป็นเพื่อนนาย"% Q& [% A2 Q; |: n/ z. i) Y5 r
"อืม เราก็เหมือนกัน", G& ]* S2 @, h2 t! C
ก่อนจะหมดแสงอาทิตย์ผมมองผ่านหน้าต่างห้องดนตรีออกไปที่สนามบอล มุมนี้มองเห็นบ่อปลาที่อยู่ไกลๆ ด้วย
n Y3 s* f* n, Hใครบางคนบอกว่าเรื่องเศร้าในวันนี้จะเป็นเรื่องตลกในวันรุ่งขึ้น.....แค่เพียงอดทนรอให้ข้ามไปอีกวัน
$ u$ n& z! y7 d7 Y5 l" F/ j- h0 Pบางที 'วันรุ่งขึ้น' คงมาถึงแล้ว กับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ นี้' @0 R) ~8 {* B5 G
: s% h6 r% X5 O6 {- g; E
.....Everytime I see you falling..... 1 p& g6 [- n" F3 |: j0 ^
เสียงมือถือดังขึ้น เจ้าวิงรีบกดรับทันที "สวัสดีครับแม่". r) G8 [1 l3 Z, {" b
"ครับๆ จะรีบไปครับ"8 y% T: S% _; W! f7 o5 t" j C
, x/ V) F$ f, _"ต้น วันนี้เรากลับบ้านพร้อมนายไม่ได้แล้วล่ะ แม่จะให้เรารีบไปช่วยจัดของที่บ้านน่ะ"
9 ]! `3 o: G h' L- L( t: S7 s"อืม งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะ .....เออวิง! เพลงตะกี๊เพราะดีนะเราขอโหลดได้มั๊ย?" ' E2 H: g: G$ ~- {0 ~2 T+ q
"เราส่งเพลงไม่เป็นน่ะต้น ไม่รู้ทำไงเหมือนกัน"
0 c8 z2 \7 {8 t& b9 K1 M; @# Z3 f" T; M* |
+ R. j1 E) H& ]' v7 z. ^ผมฮัมเพลงที่ได้ยินจากมือถือเจ้าวิงระหว่างทางกลับบ้านพยายามจำให้ขึ้นใจ ท่าทางมันตะกี๊มีพิรุธมาก มือถือตัวเองมีรึจะส่งเพลงไม่เป็น
( o p) K5 n- p6 U! u& kหวงขนาดนี้......แหงแซะ! คงเป็นเพลงที่มันจะใช้จีบสาวแหงๆ!
: v8 s S$ {: K# v8 ^. Aเอาไปถามพี่ต้อมเดี๋ยวก็รู้ว่าเพลงอะไร ถ้าเป็นเพลงหวานๆ เลี่ยนๆ ล่ะตรูจะล้อให้มันหน้าแดงแปร๊ดเลย เหอๆๆๆ เลวไหมล่ะตรู
1 u5 C* a1 g6 | I
0 r. A5 u& \+ ]) B0 ]* V"พี่ต้อมครับ พี่รู้จักเพลงที่ร้องว่า everytime I see you falling อะไรประมาณนี้มั๊ยครับ?" 3 L9 i0 \0 x1 v4 z% X# f! V
พี่ต้อมนั่งคิดสักพักก็ร้องอ๋อ "นึกออกละ เพลงเก่าของวงนิวออเดอร์ส ชื่อเพลงก็ท่อนเดียวกับที่มรึงร้องนั่นแหละ จะถามไปทำไมเหรอ?"
: {2 p& u2 R& i2 m. r4 S5 K4 I% d"จะเอาไปล้อเพื่อนน่ะพี่ จำเจ้าวิงที่เคยมาบ้านเราได้มั๊ยพี่? สงสัยมันจะเอาเพลงนี้ไปจีบสาว"5 |" I0 X( n; N' Q3 A) U8 ^4 S/ X6 T: Q
"ฮะๆๆ คงไม่ได้หรอกมั้ง"
7 v# n! @$ \6 H$ a& i( j% X# o"อ้าว ทำไมล่ะครับ?" พี่ต้อมเหมือนจะพูดแต่ยิ้มเจ้าเล่ห์" i2 y: M% T) D9 S- ~
"เพลงนี้มันมีอีกชื่อนึงว่า Bizarre Love Triangle อยากรู้ความหมายก็ไปเปิดดิคฯ เอาเองนะ ฮ่าๆๆๆ"
3 ^6 f; S8 B5 U
( r: t/ t; R% kโหย! พี่นะพี่ ก็รู้อยู่ว่าตรูไม่เก่งอังกฤษ Love....รัก Triangle.....สามเหลี่ยม 5 m+ J! C9 s$ j+ B% a: \# k, Y
แล้ว Bizarre นี่คือไอติมแดรี่ควีนรึเปล่า? .......ไอติมรักสามเหลี่ยมเหรอ?.....ช่างเถอะ แค่เรื่องกริชเรื่องเดียวก็ปวดหัวพอแล้ว.....) |9 s; u e# f1 q2 i7 H
โง่ๆ แบบตรูจะเอ็นท์ฯ ติดปีนี้จริงๆ เหรอว้า? กริชจะกังวลแบบผมมั๊ย? เขาคงเครียดยิ่งกว่าผมหลายเท่า% B8 B" R( d; \' u
ในเวลาสำคัญแบบนี้ผมน่าจะได้อยู่ใกล้เขา ได้อยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจให้เขา แต่ที่ผมทำอยู่นี่มันอะไรกัน....( l; g& p2 L) s# [+ h
ตัวเลขบนนาฬิกาเดินไปอย่างเชื่องช้า ....รอเวลาสี่ทุ่ม เวลาที่ผมจะได้อยู่ข้างกริชแม้ตัวจะอยู่ไกลกัน
2 y2 F$ f2 B. h' T8 U
: h& [6 X. y( V5 C"สวัสดีครับต้น โทรมาตรงเวลาตามเคยนะ"6 l$ I- R$ C" U
"ก็คิดถึงนี่ครับ กริชก็รับไวตามเคยนะ", |0 U" N# h$ [2 x/ t
กริชเล่าเรื่องเพื่อนที่ติวด้วยกัน เรื่องเนื้อหาแปลกๆ ของวิชาชีวะ ถึงจะไม่ค่อยรู้เรื่องผมก็ยังอยากฟัง อยากได้ยินเสียงที่สดใสของกริช Y8 j. z6 X3 t( O# b8 _
"เพื่อนผมเขารู้จักงานพาร์ทไทม์เงินดีหลายที่นะ เดี๋ยวผมหารายละเอียดไปให้ต้นวันเสาร์นี้นะ เผื่อต้นจะงานสบายขึ้น"
- B" D, k5 }# M M& o6 Q"ก....กริช...."% ~- T: c4 W$ ]" _( o% \
"หืม?"2 a5 ~) B1 g& x
"เรา.....เราเริ่มง่วงๆ แล้วล่ะครับ" ....ไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดมากไปกว่านี้เลย....% b' u3 U7 u* ]8 b( T
"....จะรีบนอนแล้วเหรอต้น?"1 x' K' ?! w8 u8 R7 I- o v
"ยังหรอกครับ นอนคุยก็ได้ครับ": O; g; Q/ k, o! ^
"นี่ผมก็นอนอยู่บนเตียงเหมือนกันนะ ผมเอาหมอนข้างมาวางแทนตัวต้นด้วยนะ"
& }8 }) K1 R; ~, k3 e5 f2 Z2 j9 q+ S"แทนยังไงครับ?"
- b" Z& R+ P9 @" V/ N& L# \4 P" h i! S"ไม่ได้คิดลามกแบบนายก็แล้วกัน เจ้าน้องจอมหื่น" .....ยังไม่ทันได้คิดอะไรใต้สะดือเลย แต่ก็หยิบหมอนมาวางข้างหัวแทนกริชเหมือนกัน
6 f* I1 e8 s% n0 t3 X: m; \/ Q9 @"อากาศเริ่มหนาวแล้วนะต้น"
# S' x( k7 n1 l7 p8 o& p9 U0 h"ครับ"$ ` l6 e: [& q# k: q
"อยากให้ต้นมาอยู่ตรงนี้จัง คงนุ่มคงอุ่นน่ากอดกว่าหมอนข้างแน่เลย" ......ชักไม่แน่ใจแล้ววว่าใครลามกกันแน่?, E0 F: w( ]5 U. |2 K; `
"ผมจำเส้นผมแข็งๆ ของต้นได้นะ เวลาที่นายนอนดิ้นน่ะชอบกอดผมด้วย"( f& G$ ?" H( M9 @8 V
2 V" ^( C% l1 R$ v, F, oในความคิดของกริช ผมเป็นเด็กที่เคยขายบริการ......เด็กที่อาจจะหลอกลวงเขา....คนที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้า.....อาจมีโรคอะไรร้ายๆ มามากมาย......
" t9 S/ F: Y. E; Z; O, v" gแต่เขาก็ไม่เคยรังเกียจผม มีแต่ความห่วงใยให้ตลอด คิดแล้วมันเจ็บแปลบในอกจริงๆ ทั้งๆ ที่เขาทำเพื่อผมถึงขนาดนี้แต่ผมกลับ......$ D+ u9 z! |2 T; V# l
"เป็นอะไรไปเหรอต้น ทำไมเงียบไป?"' V* P! P: o) a& H* C K
"ไม่มีอะไรหรอกครับ" .....ถึงจะโกหกแต่น้ำเสียงของผมคงหลอกเขาไม่ได้5 W0 f* x& G- W6 Q) Z
"ผมอยากให้ต้นมาอยู่ตรงนี้จริงๆ นะ อยากเห็นว่าต้นยังสบายดี บางทีผมก็กลัวนะ กลัวต้นจะ...."
' U5 {8 m, H4 s0 |# n; S9 N2 S0 K"เราแข็งแรงดีครับ ก็สัญญากับกริชแล้วนี่นาว่าจะอยู่กับนายตลอดไป อย่าคิดมากเลยนะใกล้สอบแล้ว"
. v% {# W: H) s" h, |, A$ I$ N. m" q"อืม......ต้น งั้นผมขออะไรอีกอย่างได้มั๊ย?"
" j- |4 _% X$ s+ { ตอนที่ 578 `* q7 \+ O# C1 _
+ M/ j8 J# k, w D4 J2 n3 l, @
เช้าวันเสาร์ ผมนั่งรอในร้านแมคฯ สีลม รู้สึกเก้ๆ กังๆ เพราะไม่คุ้นกับย่านนี้ในตอนเช้าแบบนี้เลย
6 d9 X) F L7 _, mหวังว่าคงจะไม่เจอคนรู้จักหรอกนะ อุตส่าห์เลือกที่ไกลจากจุฬาขนาดนี้แล้ว คืนนั้นไม่น่ารับปากกริชเล้ย$ w/ T* O; {% X' ?0 Z6 [$ m* F
# Q% |5 V$ X, C! m0 s! ^
5 ]- j+ F! s; u" }, o* m) S4 `" Z% r* u
"......ต้น งั้นผมขออะไรอีกอย่างได้มั๊ย?"$ G7 B X. \* I( a# ?* R
"อะไรเหรอครับ"! o1 l Q( O/ g4 L! [( I0 D
"ผมอยากเจอต้นก่อนเข้าห้องสอบน่ะ แต่ถ้าต้นลำบากก็ไม่เป็นไรนะ"% H7 X3 {) [2 H9 b
"ก็....ก็ได้ครับ กริชสอบที่จุฬาใช่มั๊ยครับ?"' i' p J1 a. S! }$ }" Q0 M9 Y; h
"อืม ผมสอบตอน 9 โมงครึ่งน่ะ"
; z* N* } v' Z$ A4 \* N J9 k$ R4 k"แล้ว.....เพื่อนๆ กริชล่ะครับ? คือเรา...."
+ [6 R! `6 S$ ~ S"นัดเจอกันที่อื่นใกล้ๆ นั้นก็ได้นะ นะต้นนะ ผมอยากเห็นหน้านายก่อนสอบจริงๆ ผมคิดถึงต้นมากเลยนะ"6 J9 ~( d# `+ O3 H5 @1 S3 ~0 `8 b
"งั้นเจอกันที่ร้านแมคตอน 8 โมงละกันนะครับ"
9 C; X* v: S i* G0 i8 }3 t, m$ M, p9 `1 Y
) h7 l8 V/ N) T8 ?
/ K$ L7 f! i2 w; v% _" [$ P$ Hถึงจะเสี่ยงแต่ผมก็ดีใจที่กริชอยากให้ผมอยู่ข้างๆ เขาในเวลาที่สำคัญขนาดนี้ อยากให้กำลังใจเขา ถ้าเป็นไปได้ผมอยากอยู่ข้างกริชตลอดไป+ s5 B+ y$ p" j8 N
3 O2 i5 P8 u* {
ผมเลือกนั่งโต๊ะตัวเดิมริมหน้าต่างกับน้ำโค้กหนึ่งแก้วเหมือนคืนนั้น คืนที่ผมเจอกริชเป็นครั้งแรก....* r; j, x1 V+ a& F
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมจะไม่โกหกเขา.....ไม่หรอก....เราแก้ไขอดีตไม่ได้แล้ว
( y/ Q% K# t4 J; l% L0 G! v3 l7 O' Pที่ทำได้ตอนนี้คือทำให้กริชสบายใจจนเขาเข้าห้องสอบ .....แล้วเย็นนี้ก็จะถึงเวลาที่ผมจะบอกเขาทุกอย่าง อีกไม่กี่ชม.ข้างหน้านี่แหละ
+ a" Y. q$ A* n8 G' O4 l! m. z3 J9 }
นาฬิกาสีฟ้าน้ำทะเลบนข้อมือบอกเวลา 8:04 ป่านนี้พวกพี่โจ้คงกำลังยุ่งกับงานกีฬาสีวันแรก เอาไว้สายๆ ค่อยเข้าไปช่วยงานละกัน, l u% b9 X: @8 y6 J- v9 W* ?
กริชเปิดประตูร้านเข้ามาในชุดนักเรียนพร้อมสมุดหนังสือ เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นเขาเต็มๆ ในชุดนี้ รู้สึกหวาดๆ ยังไงไม่รู้ใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย
$ C2 C# O; E/ H @! K"รอนานมั๊ยต้น?"
/ | x% B3 V/ U9 f% D! P( G4 X6 A1 F"ไม่หรอกครับ เราเพิ่งมาเหมือนกัน" เขานั่งลงตรงหน้า ไม่มีคำพูดอะไรอีกนอกจากสองมือที่เกาะกุมกันไว้' x. |+ b& k! T3 r6 E0 b" P
"ต้น ผมขอโทษนะที่ช่วงนี้ไม่มีเวลาให้ต้นเลย นี่ยังต้องให้ต้นมารอผมตั้งแต่เช้าอีก"' ~' u; Q. T* N4 }/ W/ J0 r6 \
"ไม่เป็นไรหรอกครับ มาเป็นผู้ปกครองส่งเด็กชายกริชเข้าห้องสอบไง ฮะๆๆ"
1 V! |5 a, `$ o* L5 X"โหย! อย่าล้อผมสิ เขินเหมือนกันนะ"
) D4 D: I. n3 [& x, i"เราเตรียมปากกาดินสอยางลบมาให้กริชด้วยนะ" ผมยื่นซองเครื่องเขียนที่เตรียมมาแต่เขาจ้องแขนอีกข้างของผม
1 v$ Y |# \" K
5 o. r( D9 k: ? g* V"แขนต้นไปโดนอะไรมาน่ะ?"/ r( q) u; v" r3 n% Q5 v
"ห....หกล้มน่ะครับ" อุตส่าห์ปิดๆ แล้วกริชก็ยังเห็นจนได้ เมื่อเช้ากะจะใส่เสื้อแขนยาวแต่มันขูดโดนสะเก็ดแผล* [5 I5 J0 c/ s4 u1 B( W/ n( |
"เจ็บมากมั๊ยเนี่ย? คงล้มแรงเลยสินะ?" กริชขอดูแผลผม หน้าเขาเศร้ายังกับเจ็บเอง/ E2 i5 Q& \2 Y! A+ i" a$ v3 n
"เจ็บมากเลยล่ะ รอคุณหมอกริชมารักษาให้นะเนี่ย" พยายามพูดขำๆ แต่อีกฝ่ายท่าจะไม่ขำ! Q) K2 C2 H$ J# o/ @+ {4 D
% g5 o" ~: k4 _2 M0 \, @
"ต้น....ถ้าผมสอบติด อีก 6-7 ปีผมจะเรียนจบ จะได้เป็นหมอแล้วผมจะหาเลี้ยงต้นเองนะ จะเปิดคลีนิคด้วย จะไม่ให้นายลำบากอีกแล้ว"8 r6 o. J5 a, ]4 @4 H- b
"โหย! คิดไปไกลขนาดนั้นเลยนะ เราไม่ปล่อยให้กริชเลี้ยงอยู่คนเดียวหรอกน่า รีบกินเถอะครับจะสายแล้ว"1 p" p1 T1 l& a+ Q' O
"นั่นสินะ ต้นทำงานหาเงินเองได้แล้ว แต่ผมสิยังขอเงินพ่อแม่อยู่เลย" .....ผมก็ขอ ปลายเดือนมีขอตังค์รอบสองด้วย....
6 R d+ t. C9 m; S" i% N+ f/ t
0 p! e6 t) u+ x5 }( o$ k0 Z: u .....กริชคิดถึงอนาคตไปไกลขนาดนั้นแต่ผมมัวกลัวอยู่แค่เรื่องตรงหน้า.....แต่มันก็น่ากลัวจริงๆ นี่นา& ^6 z3 V I5 w0 U0 I
ตรูจะเอาชีวิตรอดผ่านเย็นนี้ไปได้รึเปล่ายังไม่รู้เลย หรือจะโดนกริชกระทืบคาตีนโทษฐานที่หลอกเขามานาน- \) a! \ }8 M& A8 j. N" k
! N) z* s1 q5 L* f1 Y6 b
เราสองคนรีบกินอาหารที่สั่งมาเพราะใกล้จะแปดโมงครึ่งแล้ว สักพักมือถือของกริชก็สั่น9 x h' `# y* ~7 p
"อยู่ไหนแล้วกริช?", B) p" b2 g5 @ d9 h
"แมคฯ ที่สีลม กินข้าวอยู่กับแฟน" .....พูดได้เสียงดังฟังชัดมาก โต๊ะข้างๆ ชำเลืองมาทันที ดีนะที่อยู่สีลมย่านโลกีย์เลยดูเป็นเรื่องปกติมั้ง8 w$ y9 D4 Q, m. h
"โห!คนเรา ทิ้งเพื่อนไว้โรงอาหารแล้วหนีไปหวานกับแฟนเนี่ยนะ!"
, L: V' b1 K1 a5 U$ f1 n5 j"แล้วพวกนายกินข้าวเสร็จยัง?"
: U) ?/ a0 f: u. j, i: f"ไม่บอกโว้ย งอนคนทิ้งเพื่อน!"
( F4 U% S/ H% T"ถามจริงๆ จะได้ไปเข้าห้องพร้อมกัน เราไม่อยากเข้าไปคนเดียว"
& l8 l7 {( w: b0 H. I5 h" X: |, V"อยากรู้เหรอ? ถามต้นคืนนี้สิ" ' @6 z4 ]/ |5 e( a! o4 O0 B- h
) ]9 T, W2 g! b3 `' b1 w* L.....เฮือก!!! ถึงจะได้ยินเสียงฝ่ายโน้นจากมือถือกริชแค่เบาๆ แต่ก็ได้ยินชื่อผมชัดเจน เขาหันมาทางผมแบบงงๆ
9 H; h0 S, }8 i+ f3 e4 S0 U, V( l! n+ |+ c4 R
"เมื่อกี้นายว่าอะไรนะ?" กริชพูดโทรศัพท์เสียงเครียดเชียว1 U3 V- E+ } T4 T- v5 d
"เราเล่นมุขน่ะ ตอนเด็กๆ ไม่เคยดูโฆษณานี้รึไง มุขนี้ออกจะดัง"4 W; J/ w4 \4 o$ a, f6 |( Z/ x# l
"อ...อ....อ๋อ โฆษณานมเปรี้ยวนั่นน่ะเหรอ? เล่นมุขเก่าสิบกว่าปีแบบนี้ใครจะรับมุขทันเนี่ย"& K: I( X% y) J
"ฮะๆ กริชรีบมาละกัน อีก 15 นาทีพวกเราจะเข้าห้องสอบแล้วนะ"; {- V/ U& J+ ?8 ]$ W7 P& u9 c- t
( F7 Y, U9 g# i"ต้นไปส่งผมหน้าห้องสอบมั๊ย? นั่งรถไปใกล้แค่นี้เอง". n6 s3 B/ y! g9 v
"เรา....เราขอส่งกริชแค่นี้ละกันนะต้องรีบไปทำธุระ" .....ขอเวลาหาหัวใจก่อน เจอมุขย้อนยุคตะกี้เข้าไปใจมันหล่นทะลุตาตุ่มไปไหนแล้วก็ไม่รู้ 1 P& R4 A0 c. z3 ^2 s
"กริชสอบเสร็จกี่โมงครับ?"
$ r' Q J! g" J' Y; e' T1 z"ห้าโมงเย็นน่ะ"5 p9 { `3 Z: K: l
"งั้นเจอกันหน้าโรงเรียนตอนหนึ่งทุ่มนะครับ" f4 b. b, w+ _; C. u' X% ~: O
7 J" N3 \ ^$ n1 b9 U; F8 A; _พอแยกกับกริชก็นั่งรถไฟฟ้ากลับบ้าน ทั้งที่ตอนแรกตั้งใจจะไปช่วยงานกีฬาสีที่โรงเรียนแต่เหตุการณ์เมื่อครู่ทำให้ผมใจไม่ดีเลย4 o* L9 b$ ?; X `9 i
เสียงเครียดๆ ของกริชทำให้นึกถึงฝันคืนนั้น .....ไม่มีทางเป็นแบบนั้นหรอกน่า ที่ผ่านมาก็ไม่มีปัญหาอะไรนี่นา
/ C- U6 r+ @& F; Qเก็บตัวอยู่ในบ้านซะ อีกไม่กี่ชั่วโมงปัญหาทุกอย่างก็จะจบแล้ว
# ?$ H+ m' q' H9 M& A$ Q: i& a4 y T7 j4 D7 |* {
......ทุกอย่างมันมาไกลเกินจะทำอะไรได้แล้ว ตอนนี้ผมได้หวังว่าเขาจะยกโทษให้.....! ^2 O. k5 {. l6 `9 B* c
/ {& r3 f+ k1 S8 t* S' k"เม้งฝากบอกพี่โจ้ทีนะว่ากรูไม่ว่างไปช่วยงานไม่ได้"
5 [# \. Q- S: Y' ^- V+ s5 Y. w"เออ เดี๋ยวบอกให้ กรูก็โดดงานไปดูเชียร์ลีดเดอร์เหมือนกัน ลีดสีเขียวไม่ค่อยสวยว่ะแต่เต้นเอ็กซ์มากๆ เลย" ....บอกตรูทำไม....
, E* G9 N$ Z7 V( y- ]"เออ เชิญมรึงบ้ากามตามสบายเถอะ แล้วพรุ่งนี้เจอกันที่สนามตอน 10 โมงนะเม้ง"
% r( n+ e) W% i% O1 N" i( ]
3 u6 ]/ L" g3 N! ]* o& t8 C% ]หลังจากสั่งเสียเสร็จก็ได้แต่นอนดูนาฬิกา ตัวเลขบนหน้าปัดเดินไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน) G; ^: n% \$ v, f
.....ทรมานชิบเป๋งเลย....แต่กริชคงรู้สึกยิ่งกว่าผม....เขาคงรู้สึกแบบนี้มานานแล้ว( v* }2 D; R. G, S- ~& }
16:55
3 w1 i& V/ p, t9 L, C# y16:56: ~. [0 ?- e K& e6 ]( }5 i( ^
16:572 N: y( r& P! `/ E( Q/ @0 e
16:585 h, Y4 z0 y. S
16:590 E+ q: q& { Y* L% |, G! M! ^. t
17:00 .....หมดเวลาสอบแล้ว# |$ N/ n/ H* d! h2 i7 }( f+ B: L
17:01 .....ความทุกข์ของกริชคงจบลงแล้ว คราวนี้ก็คงถึงเวลาของผมซะที3 Y5 m; N3 T+ Z% _ M; I
( C+ U2 j7 V, I& O
ผมหยิบถุงเสื้อสูทที่เก็บชุดนักเรียนของกริชออกมาแต่งตัวอย่างช้าๆ ตามด้วยเข็มกลัดสีทองที่เก็บไว้ใต้หมอน .....ได้เวลาแล้ว( V3 `2 O: H1 {, L% {
"ต้น มรึงแต่งชุดนักเรียนทำไมวะ เย็นป่านนี้แล้ว?") Y& E* H9 j5 {* N
"ไปงานกีฬาสีน่ะพี่" ....ถ้าพรุ่งนี้ไม่เจอตรูก็ช่วยไปเก็บศพที่โรงเรียนด้วยนะท่านพี่ที่รัก: l7 p! p! a$ e5 v; T' z
4 p/ B( Y8 K1 k. z$ gมาถึงหน้าโรงเรียนเกือบหนึ่งทุ่มแล้ว ตอนนี้งานกีฬาสีวันแรกจบไปแล้วเหลือแต่สต๊าฟที่เดินไปมากับพวกนักเรียนไม่กี่คน
& u2 w% L: Z. E+ q$ Wผมหลบเข้าหลังตึกแถวของร้านค้าหน้าโรงเรียนเพื่อดูลาดเลา...มีแต่พี่ม.5 ม.6 แบบนี้คงจะปลอดภัยล่ะน่า.... * x8 P9 K4 u' p0 i0 q
5 W- J* p* w! A C4 h0 t5 f/ }โทรหากริชแปบเดียวก็เห็นเขาเดินออกมา ถึงตอนนี้จะมืดแล้วเพราะเป็นหน้าหนาวแต่ผมก็จำได้แม่นยำ
* g& q7 N$ \% o) wร่างสูงโปร่งในชุดนักเรียนที่ผมต้องวิ่งหนีทุกครั้งที่เจอ....แต่วันนี้ผมจะไม่หนีอีกแล้ว
9 i9 I+ U7 F+ R9 G5 m"นึกว่าต้นจะมาไม่ถูกซะแล้วนะเนี่ย" ....มาไม่ถูกก็บ้าละ) f% L/ c7 B) W4 ^# x1 Z! ?7 {% q% U
"กริชอุตส่าห์เขียนแผนทีให้นี่ครับ", a' x1 Z: q" y' V' `
"งั้นเข้าโรงเรียนเลยนะ"
! F* U/ }8 `! |# s7 u4 ]" E# i2 {! u' U9 L! X- f6 n
เขาเริ่มชี้ศาลพระภูมิประจำโรงเรียนผมก็ยกมือไหว้ประหลกๆ .....ช่วยลูกช้างให้พ้นเงื้อมตีนกริชด้วยเถิ้ด..... 5 _) ~0 ]1 k1 B5 R" M- E) f6 p; Q
จากนั้นก็เดินดูสนามเทนนิส ตึกคอม สระว่ายน้ำที่เพิ่งสร้างเสร็จ ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ เดินตามไปเรื่อยๆ
# [) _" I% _6 sทั้งที่กำลังเดินผ่านใต้ต้นชมพูพันธุ์ทิพย์ที่ฝันมานานแต่บรรยากาศตอนนี้มันไม่เป็นใจซะเลยสำหรับผม9 ]; _9 V+ { Z! j
....รีบๆ บอกเขาไปสิวะ! ยิ่งหลอกเขานานเขาจะยิ่งโกรธนะว้อย!....# `$ P5 ~6 R" i3 a$ X/ `
....ก็มันหาจังหวะไม่ได้นี่หว่า!....
- b0 s: _* m8 I( d4 g8 F9 m. l2 A. f' o# m$ [
"ต้นไม่ต้องกลัวนะ วันนี้มีกีฬาสี มืดขนาดนี้แล้วด้วยไม่มีใครสังเกตเห็นต้นหรอก"
& D) [! I7 u% e$ r"ครับ....แต่ยังไงก็อย่าเดินไปตรงคนเยอะๆ เลยนะครับ" คำอ้อนวอนขอชีวิตคงได้ผล กริชเลยเดินนำไปทางหลังโรงอาหารแทน
% B/ e/ M8 ~ D: d"รู้มั๊ย...ผมฝันถึงวันนี้มานาน วันที่ต้นจะได้มาเดินกับผมที่นี่"
6 w- `: j; U' Q2 D0 u% n0 ~5 V"....ครับ") S5 g- ]4 E( B$ S
"ผมอยากให้ต้นได้เห็นทุกที่ที่ผมอยู่ ....อยากพาต้นไปทุกที่ที่ผมไป...." เขาพูดพลางกุมมือผมไว้
; r, M5 T/ u+ Q! X3 A" q( `* X
" o7 c. Q/ ~" i- u# q" F".....ผมอยากมีต้นอยู่ข้างๆ ผมตลอดไป....." เสียงกริชเหมือนจะร้องไห้ ผมบีบมือเขาแน่นขึ้น9 W# t$ Z: ]- J/ D I7 v' A$ y
"เราอยู่ข้างๆ กริชเสมอนะครับ"....จะไม่ให้ความหลังมาทำร้ายเขาได้อีกแล้ว.....พูดดีไป ที่ผมกำลังหลอกเขานี่มันร้ายแรงกว่าหลายเท่า.....
, P5 ^1 H. y% p8 R"ขอโทษทีนะที่ผมพูดเห็นแก่ตัวไปหน่อย ต้นก็ต้องทำงานนี่นาจะมามัวอยู่กับผมได้ยังไง"
5 s% H* Y# a& U9 p0 g' y3 z"เอ่อ....กริช....."
- G, d4 i! H; T; `"บางครั้งผมก็เห็นคนคล้ายๆ ต้นในโรงเรียนก็เลยอดคิดแบบนี้ไม่ได้ ถ้าต้นได้มาตรงนี้ก็คงดี และวันนี้นายก็อยู่ที่นี่จริงๆ"
* g# m! I2 D5 o' ~"เอ่อ....กริช เราอยากไปดูคูน้ำที่กริชเคยเล่าให้ฟังน่ะครับ อยากดูที่โดดเรียนของเด็กขยัน ฮะๆ"
/ K( f8 V! N! r" r7 V: f& aตรงนั้นเงียบดี อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดละนะ อยากเตะผมตกคูน้ำก็เชิญ4 n" f; A3 s8 x
"ได้สิ ต้นจำได้ด้วยเหรอ? เดินไปทางโน้นอีกนิดเดียวก็ถึงแล้ว" กริชกุมมือผมไปตลอดทางยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิด. o% M6 _' R; q( {% l
( n* s4 ~3 D) I% p# N
"กริชปล่อยมือเถอะครับ เดี๋ยวใครเห็นเข้า"6 h5 r1 t9 D& o! y' K4 N
"ใครจะเห็นก็เห็นไปเถอะ ผมเคยทำผิดที่หลอกตัวเองมาครั้งนึง ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว"
7 d' Z) Z0 d% Z; Uระยะทางก็ไม่ไกลแต่อึดอัดเหลือเกินที่ได้แต่เดินเงียบๆ .....กริชกล้าเปิดเผยถึงขนาดนี้....แล้วผมล่ะ....5 z2 c |/ y' ~$ q3 Y- i$ ?
"เบื่อเหรอต้น?"9 R" T; l, e6 c8 R# \: [4 K X: W
"เปล่านี่ครับ สนุกดีออก"' ^# \8 u' `8 [/ k: E
"ไม่เห็นนายพูดอะไรเลยน่ะ แถมทำหน้าเครียดๆ อีก"0 U* n, m5 H7 U0 a$ F2 @3 g
"ไม่มีอะไรหรอกครับ เอ่อ....กริชรู้จักเพลง Bizarre Love Triangle ไหมครับ?" พยายามหาเรื่องคุย กริชอายุพอๆ กับพี่ต้อมก็น่าจะรู้นะ
5 U1 V+ y x) k- S+ U8 ["รู้จักสิ ตอนผมเด็กๆ ก็เคยฟังนะ"
. h' T9 i1 `4 D8 B6 _+ q"แล้วชื่อเพลงนี่แปลว่าอะไรเหรอครับ?"9 ^, {8 Z( R1 t2 [) z) |$ j
"Bizarre Love Triangle แปลว่ารักสามเส้าพิลึกพิลั่นไง"- ~# K. p$ j' @% |
$ w; C, O ~/ _1 R# w......รักสามเส้า.....หมายความว่ายังไง? ทำไมเจ้าวิงถึงใส่เพลงนี้ในมือถือ?......แล้วที่มันไม่ยอมให้ผมโหลดเพลงนั่น....บ้าน่า!' P ~8 h: n: u# s% y8 ^
แล้วยังอีกหลายๆ อย่างที่มันทำ ทุกเพลงที่มันร้อง....เพลงของน้าแจ้นั่น.....นี่ตรูคิดอะไรอยู่เนี่ย?
3 s* g9 R6 B$ N
" Z$ D) B. c+ w# D% S"ต้นอยากเรียนภาษาอังกฤษไหมล่ะ? ผมสอนให้ได้นะ"$ W1 W6 X1 {( l) I! k! N- y8 c
"จะ...จะสอนยังไงเหรอครับ?"
+ m. k5 }7 s- c- F+ ]# S"ก็....เริ่มจากสอนคำว่า Love ดีมั๊ย?" นั่นไงตรูว่าละ แล้วหาว่าตรูหื่น ตรูลามก ......กริชไม่พูดเฉยๆ แต่โอบไหล่ผมไว้แน่น1 L6 A/ e2 G! Q
"กริช! เดี๋ยวใครมาเห็นเข้านะ!"
2 Y9 H! d' f# A! f! h5 u1 R1 \"ผมไม่สนหรอก ผมรักต้นนี่นา"
; N0 n% s& O5 h# I9 {
8 v4 k( U3 k9 o1 N, @1 ["กริช.....เรา....." กริชเปิดเผยถึงขนาดนี้ผมทนหลอกเขาไม่ได้อีกแล้ว! F! v- U+ W& R: i, ~5 ~
) ]5 {4 N0 }6 mยังไม่ทันเอ่ยปากก็มีเสียงคนเดินมาจากมุมโรงอาหาร แต่กริชก็ยังไม่ยอมปล่อยแขน.....เจ้าพระคู๊ณ! ขออย่าให้เป็นคนรู้จักเล๊ย!!!!
% i1 O2 |# s! N" S# V1 Gแต่ดูเหมือนคำอ้อนวอนจะไม่เป็นผลเมื่อคนที่เดินเลี้ยวมา....วิง!!
* {* w- y A, P* K' v ผมหลับตาปี๋ อีกเสี้ยววินาทีวิงมันต้องทักผมแน่ๆ ความลับต้องแตกแล้วกริชก็ต้องกระทืบตรูตายหลังโรงอาหารนี่
/ _+ L. v5 I" |3 @......มันต้องเกิด อะไรที่มันต้องเกิด เช่นใจฉันหยุดเธอไม่อยู่ ห้ามไว้ฉันห้ามไม่ได้...... (จะตายอยู่แล้วยังร้องเพลงโคตรโบราณของน้าแจ้อีก)
5 r7 A! Q* o Y. S6 M2 bแต่ทุกอย่างยังเงียบ พอลืมตาเห็นวิงเดินผ่านไปแล้ว.....แต่สีหน้ามันเศร้า....เศร้ามาก
$ A5 m/ o, Y$ _# n8 `& i"ไม่ต้องกลัวนะต้น รุ่นน้องคนนั้นเขารู้จักผม เขาไม่บอกใครหรอก"3 a! y/ m8 U3 {. H7 a. J
"ร...รู้....รู้จักกันเหรอครับ?!!" ( h, ^: c! z9 X3 V" [' w, u
"อืม เคยคุยกันน่ะ เขาคงเคยเห็นผมกับต้นด้วยมั้ง"7 ^3 l) g- h; ]% A! T, l* l0 c4 ~$ `
"หา?!!! ก...กริชแน่ใจเหรอ?"
% n$ c1 @2 \1 P* O. i/ i* L; I"น้องเขาไม่เคยบอกหรอกนะ แต่ตอนที่ผมบอกว่าผมมีแฟน เขาก็รู้เลยว่าแฟนผมเป็นผู้ชายน่ะ"
+ ]4 M2 u" c1 y% N! P2 {8 M2 X/ J; j6 k8 Y$ p- \
นั่นมัน....นั่นมันตอนที่อยู่ในห้องพยาบาลไม่ใช่เหรอ? ถ้ายังงั้นคนที่ผมนึกว่าเป็นผีก็....!!! แล้วที่พูดว่า 'ปั๊ดโธ่เว้ย' นั่น....../ O$ y" r9 _. [* L) M2 b
กริชเดินจูงมือผมต่อแต่ผมหน้ามืดเหมือนจะล้มซะให้ได้....วิงรู้.....แล้วทำไมไม่เคยบอกผม.....5 \0 H z0 H6 F# k
"น้องเขาน่าสงสารนะ ตอนนั้นเขามาปรึกษาผมด้วย"2 o, N. F: a, y" \, }- _
"เรื่องอะไรเหรอครับ?" .....วิงพูดเรื่องอะไรกับกริช? เรื่องของผมเหรอ? คุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วทำไมกริชยังเฉยๆ ทุกครั้งที่เจอกัน?5 C$ B q9 W+ D
"น้องเขาก็เป็นเหมือนผม......เขาชอบเพื่อนผู้ชายคนนึงแต่คนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว เขามาถามผมว่าควรจะบอกความรู้สึกออกไปหรือจะเงียบไว้คนเดียวน่ะ"" g) m# \8 e0 [% ?7 l5 N7 x. s
"แล้วกริช....ตอบว่ายังไงเหรอครับ?"
5 a# L& H" X$ ` e& Q- c8 u9 C3 I"ผมตอบไม่ได้หรอก....มันคล้ายเรื่องของผมกับ...." กริชบีบมือแรงขึ้น% q$ e1 q# E9 R5 x' j: E# O
"ขอโทษนะต้น ผมพยายามจะไม่พูดเรื่องสิงห์แล้วแท้ๆ"
% s! k. ]0 B8 Y7 s3 H3 ?/ T"เราไม่ว่าอะไรหรอกครับ เรื่องนั้นไม่มีใครผิด กริชพูดเถอะอย่าลำบากใจเวลาอยู่กับเราเลยนะครับ" อยากจะปลอบกริชแต่ตอนนี้หัวมันคิดอีกเรื่องวุ่นวายไปหมด
+ t1 h0 }+ K6 O3 h+ r8 b8 N.....วิงถามแบบนั้นกับกริชทำไม....วิงชอบเพื่อนคนไหน?
# [$ _9 l! c" b7 m9 }: R0 P. K- A* @& n! h' P3 A* B
มรึงจะโง่อีกนานมั๊ยไอ้ต้น!.....คำตอบมันชัดอยู่แล้ว.....คำตอบที่ผมไม่เคยกล้าคิด......9 f' O; b3 e8 v3 q+ @: g
ทั้งหมดที่วิงทำ....ทุกคำที่พูด.....ทุกเพลงที่ร้อง.....ทุกอย่างมันชัดอยู่แล้ว....แต่ทำไมวิงถึงไม่เคยบอกผมตรงๆ?6 @0 {* l0 w# N( {: j" t
1 `2 O. P" w1 y3 @* Yคำพูดประโยคหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว คำพูดที่ครั้งนั้นผมไม่เข้าใจความหมาย ' [, S, F- K/ F# ^
"....เราไม่อยากเห็นใครต้องแยกจากคนรักอีกแล้ว...."/ x, l8 r! S0 p: Y
.....นี่ไงล่ะคำตอบ....ที่วิงไม่เคยพูดก็เพราะแบบนี้นี่เอง.....เพราะไม่อยากเห็นใครต้องแยกกันแบบพ่อแม่เขา.....ทำไมผมโง่แบบนี้!!!!$ G5 |: {! Y( z/ e8 E2 Y: m' I
ป่านนี้มันเดินไปไหนแล้วก็ไม่รู้ หน้าเศร้าๆ นั่น.....ตอนวิงเล่าเรื่องพ่อแม่ หน้ามันยังไม่เศร้าขนาดนี้....
/ x( Y9 c& V; [. K- t8 z" {
8 x; L/ e: J; T4 a- g# r) {" [5 b- k+ {"กริช...เรา...." ตอนนี้ผมเป็นห่วงวิงจริงๆ แต่กริชล่ะ? ผมควรรีบบอกความจริงกับเขาตอนนี้ซะ!
6 \8 ]9 B8 q' E4 u! F
! N1 k2 p/ l, D ~% z& W( o- y2 h" r4 Fเรื่องต่างๆ ตีกันในหัววุ่นวายไปหมด เพลงสุดท้ายที่เจ้าวิงร้องเมื่อวานก่อนก็ดันแว่วขึ้นมาซะอีก
' V( y5 a8 {" i$ }) ^! ?3 H' K......ถึงต้องช้ำใจตาย ฉันก็พร้อมยอมตาย......5 Z' s& L2 q/ b
นี่ตรูคิดอะไรเนี่ย? แค่ช้ำใจวิงมันคงไม่.....เรื่องแบบนั้นมีแค่ในนิยายเท่านั้นแหละ
) [3 J8 t9 V7 G
* Q. f) `$ U0 V$ Eแต่หัวผมก็ไม่ยอมหยุดคิด มิวสิควิดีโอเก่าเก๋ากึ๋กอมตะนิรันดร์กาลฝันสีทองของน้าแจ้โผล่ขึ้นมาอีก
" T0 x; R; F2 }3 W. b.....นั่นคือวันสุดท้าย พรุ่งนี้ไปใครจะเห็นหน้า หากเจ้าฆ่าตัวตายไปเมื่อคืน......* ~# x4 J: J" ]0 Z N M6 e
ตรูคิดมากเกินไปแล้ว แค่อกหักนะโว้ย! แค่อกหัก!
) M t" B! a: L9 Q( Z8 `/ v8 C
ช่องมิวสิควิดีโอในหัวยังทำงานไม่หยุดด้วยการปล่อยเพลงของน้าแจ้มาหลอนอีกระลอก2 H$ a% f$ @$ u) A0 h; b
......ต่างคาดไม่ถึง ตามข่าว เธอฆ่าตัวตาย ลาจากคนรัก & K% j3 p9 u; [4 T/ D* e0 k
มือจับจดหมาย กอดจดหมาย เอาไว้กับอก
" i5 @$ [7 V9 t' X5 mบอกให้เขารู้ ลาก่อน ชาตินี้จำอำลา อย่าห่วง ห่วงคนมีกรรม# k5 }6 H8 ]( y. z. J8 S
พี่จงลืมน้องได้ อยู่กับเธอคนดีคนใหม่ อย่าห่วงเลย......
5 Y* H8 Q( {5 Y( j+ B5 m% ]: V2 ~9 g1 p- ~8 t6 X! f
โว้ย!!!!!!! ทำไมน้าแจ้มีเพลงฆ่าตัวตายเยอะแยะแบบนี้ฟระ!!!!
8 f/ }/ K, V. x9 T" G* ?3 j, h2 C% {ถึงจะรู้ตัวว่าเป็นคนคิดมากแต่คิ้วซ้ายมันกระตุกไม่หยุด.....เรื่องเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้นแน่ๆ....ถ้าช้าไปวินาทีเดียว....
( z1 n6 u( s, e( S5 E, f& w1 Q$ Oถ้าสารภาพความจริงกับกริชตอนนี้คงต้องใช้เวลานานโข ถึงจะรู้สึกผิดแต่วินาทีนี้ผมมีอีกคนที่น่าเป็นห่วงมากกว่า ผมขอโทษจริงๆ นะกริช!
6 @% K: Q" o# k5 I$ C& Q"กริช ขอโทษนะเราเพิ่งนึกได้ว่ามีงานด่วน! ขอตัวก่อนนะครับ!"2 t2 H( ~4 a9 n7 Q. X3 Q
"อ้าว! เหรอ....ต้องรีบไปตอนนี้เลยเหรอ?"
. R) j: Z& e4 ?0 b0 E"ครับ เราขอโทษจริงๆ นะ" R: J$ j' H# W
"อืม ไม่เป็นไรหรอก ต้นจำทางออกได้มั๊ย? ประตูอยู่ทางโน้นนะ"# s# {8 v: V$ K$ T# N. Q
"กริช....." ผมบีบมือเขาแน่น สิ่งที่ผมกำลังจะทำนี้มันโง่มากๆ แต่ผมเป็นห่วงเพื่อน ถ้าวิงเป็นอะไรไปผมจะไม่ยกโทษให้ตัวเองเด็ดขาด! # F; q$ }; e" X
"กริชรอเราที่บ้านนะครับ แล้วเราจะรีบตามไป ไม่นานหรอกครับ"
4 j5 B: v. U' W8 J( }/ i"อืม ผมจะรอต้นนะ"% z" N. f: z" m! n3 y
5 U* f, n; m: G$ I1 `# p7 `! @) eว่าแล้วก็วิ่งเลี้ยวผ่านโรงอาหารตรงไปที่ประตูโรงเรียนทันที จะช้าไม่ได้แล้ว! สังหรณ์ใจไม่ดีเลย....วิงอย่าทำอะไรบ้าๆ นะโว้ย!
! l- w% R7 b: @"น้ายามครับ น้าจำเพื่อนผมคนที่สะพายกีตาร์มาบ่อยๆ มั๊ยครับ? น้าเห็นเขาผ่านมาแถวนี้มั๊ยครับ?"! i/ W( _4 W' b$ D6 G* z' f
"ก็พอจำได้นะหนู แต่น้าว่าน้ายังไม่เห็นเขาเลยนะ"( P2 v; a4 k4 U4 E; a$ B
"ขอบคุณครับคุณน้า"2 F. j6 e. W" O/ H# y& f( [
ถ้ายังไม่ออกจากโรงเรียนแล้วมันจะไปที่ไหน? บ่อปลาเหรอ? แต่ตอนที่วิงเดินเลี้ยวไปมันคนละทางนี่นา
/ h- f- z3 B1 Mแล้วมันจะไปที่ไหนล่ะในเวลาแบบนี้......ห้องประจำของมัน.....ที่ชั้น 4.....ที่ความสูงระดับนั้น.....
) u% J, b) }0 q {# N1 ?6 n7 R3 G: q% ], G! v
.....นั่นคือวันสุดท้าย พรุ่งนี้ไปใครจะเห็นหน้า หากเจ้าฆ่าตัวตายไปเมื่อคืน......9 R4 F0 {# @& A4 O! e5 E$ ~
เสียงเพลงของน้าแจ้ยังมาหลอกหลอนไม่หยุดเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง .....โว้ย! หยุดคิดซะทีสิฟระ!!!!....ยังไงก็รีบขึ้นไปดูก่อนเถอะ!
" o1 f4 y d; T q! K1 d7 x
9 C9 \$ |4 n; R [- ?) W8 ^.....เดี๋ยวก่อน....เมื่อกี้ผมบอกกริชว่าอะไรนะ? ผมพูดคำว่า 'งานด่วน' เหรอ?
5 M% ^) w3 H* e% v- |0 |แล้วไอ้ห้องเรียนที่ชั้น 4 ในยามค่ำมันก็คล้ายกับภาพที่ผมเห็นในความฝันเลย .....จะขึ้นไปเหรอ? ถ้ามันจะเหมือนกับในฝันนั่นล่ะ?
; ^# p( r+ Q h+ L* M. J7 J& E+ I: P3 ^
" F" t! X- a8 u1 j& k" dกลัวอะไรแค่ความฝัน! ชีวิตเพื่อนทั้งคนนะโว้ย!
! S( H: W$ m3 h7 jผมวิ่งตรงไปขึ้นบันไดตึก ในหัวเห็นแต่หน้ามัน เจ้าวิงที่เคยยิ้มเสมอ คนที่ผมเคยกอดตอนมันร้องไห้ คนที่สอนกีตาร์ให้ผม นายต้องไม่เป็นอะไรนะโว้ย!
" _* S" K: V. t0 {1 ^ถึงชั้น 4 แล้ว ประตูห้องมันเปิดแง้มอยู่จริงๆ ด้วย ผมผลักเข้าไปเต็มแรง! เจ้าวิงกำลังยืนอยู่ข้างหน้าต่าง!( ]) Y6 w, D+ K/ [ x# ?' P
4 h: e2 V7 ?4 o1 @8 b8 r"วิง! อย่าทำอะไรบ้าๆ นะว้อย!" + d% i& F( d2 a* d4 V* B4 @3 u- l
"อ้าว! ต้น....."7 y- c9 \$ E* V. S& a v& t& Q
"วิง...ทำไมนายไม่บอกเรา?!"
6 U& |8 r1 [/ F/ ^/ ?5 m"บอกเรื่องอะไรเหรอต้น?" มันยังแกล้งยิ้มได้อีกนะ ตรูวิ่งขึ้นมาเหนื่อยจนลิ้นห้อย2 V v/ o! R/ q8 {9 v& x
เรื่องอะไรงั้นเหรอ จะให้ผมเป็นฝ่ายพูดได้ยังไง
# Z3 k" ~& Z% n" R% V5 Bนั่นสินะ.....เจ้าวิงเองก็คงไม่กล้าพูด....แบบเดียวกับที่ผมรู้สึกตอนนี้เหมือนกัน ไม่สิ วิงมันคงลำบากกว่าผมหลายเท่า
% j3 i* ^1 j, d" J, bทั้งห้องมีแต่ความเงียบกับเสียงซ้อมเชียร์ลีดเดอร์ที่แว่วมาไกลๆ .....ความเงียบที่อึดอัดเหลือเกิน.....
, V ]& ]' P& @9 K"......กริชบอกเราหมดแล้ว"+ d; ^5 r. K- D. F6 `* P
".............."
2 d) G2 f: ]# }8 @"ทำไมนายถึงไม่บอกเราล่ะวิง? รู้มั๊ยเมื่อกี้เราเป็นห่วงนายมาก กลัวว่านายจะ....จะทำอะไรบ้าๆ"* ?) n2 Z4 B2 z% _, B9 X0 _0 H
3 l! N( r9 ^$ W# G- k, @4 g% y
"......อยากให้เราบอกจริงๆ เหรอต้น?.....อยากให้บอกว่าเราชอบนายงั้นเหรอ!....อยากให้เราบอกแบบนั้นตอนที่รู้ว่านายมีพี่กริชแล้วงั้นเหรอ?!!"
' c: B6 b8 A6 S, s+ ]' ^$ ~& x( Z4 ?! Q; G2 g
ใช่จริงๆ...........
& u8 e; p7 N( u' ?) g- q0 Jผมมันโง่เหลือเกิน โง่ที่เข้าใจตอนนั้นว่าวิงเป็นน้องม.2 โง่ที่จำวิงไม่ได้เพียงเพราะเขาตัวสูงขึ้นและไม่ได้ใส่แว่น
m) Q/ W, h @& e4 Q( Aโง่ที่ไม่เข้าใจคำที่เขาพูดและทุกอย่างที่เขาทำ วิงบอกผมมาตลอดแต่ผมกลับไม่เข้าใจ$ A. V O3 B" a: B# \; s
"ไม่น่าเลย.....เราไม่น่าพูดออกไปเลย......ขอโทษนะต้น ทั้งๆ ที่สัญญาว่าจะไม่ทำให้นายเจ็บ....แต่เรา....."
+ `% g5 v' N# \ D' ~& v$ bเสียงที่สั่นเครือ ภาพเจ้าน้องตัวจ้อยยืนกลั้นน้ำตาอยู่ตรงหน้าเหมือนเย็นวันนั้น
8 s( z7 a7 P& p5 A7 e. Mสิ่งที่ต่างไปนอกจากความสูง ทรงผมและแว่นตา คือผมไม่สามารถหยุดน้ำตาเขาไว้ได้อีกแล้ว( ]- W& y+ h& Q' l; q6 i2 l
) q- [8 J8 [+ D" f) D: u, i! M"วิง.....เป็นเพื่อนกันเถอะนะ". W& \; K* E+ x' O; R7 Y. a
ผมเคยเห็นคำนี้ในนิยายมาหลายครั้ง แต่เพิ่งรู้วันนี้แหละว่ามันเป็นประโยคที่พูดยากเหลือเกิน
( K& `: _8 `) i9 G2 wประโยคที่ทำร้ายจิตใจทั้งสองฝ่ายแต่ก็จำเป็นต้องพูดก่อนที่วิงจะเจ็บมากไปกว่านี้
- o. W( p" P8 O, J7 D/ z7 B: K- y% X+ g. i
"ต้นยังให้เราเป็นเพื่อนนายได้เหรอ?"& \) R. _" j3 ^% Y% _ B6 \3 j& t/ T
"อืม ทำไมล่ะ แค่ความรู้สึกเปลี่ยนไปครั้งนึงนี่เรายังเป็นเพื่อนกันได้ไม่ใช่เหรอ?"
+ w$ w3 ?; u5 _( J: S( o"ขอบใจนะต้น.....ขอโทษนะที่เราทำให้นายรำคาญมาตลอด ตอนที่เห็นต้นกับพี่กริชเที่ยวด้วยกันเราก็รู้แล้วว่าต้องทำใจ....แต่....แต่เราเห็นนายวิ่งหนีพี่เขาในโรงเรียนเราเลยนึกว่าพี่กริชสั่งให้ต้นต้องคอยหลบหน้า เรานึกว่าพี่เขาไม่ได้ชอบนายจริง เราก็เลย---"# W8 k: [' _. F, C' {9 A' y
"วิง กริชไม่ได้สั่งเราให้ทำแบบนั้นนะ!"$ X2 G v; ]2 V( L) c, f% t( f
"เราเข้าใจ ต้นไม่อยากให้คนในโรงเรียนรู้ว่าต้นคบกับพี่เขา ต้นไม่อยากให้พี่เขาเดือดร้อนสินะ?"! x: y: F E$ F5 r
/ ]0 z, Y& F/ G) T" e! X
ตรูอยากจะบ้าตาย! นี่เจ้าวิงมันเข้าใจผิดแบบนี้มาตลอดเลยเหรอเนี่ย? ; D. p% C8 x5 c t7 S* A
จะเข้าใจตัวผมผิดก็ไม่เป็นไรหรอกแต่กริชเขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ผมไม่อยากให้วิงเข้าใจเขาไปอย่างนั้น
7 L2 P, |. z n/ `2 O"วิง.... กริชไม่ได้สั่งเราแบบนั้นหรอก จริงๆ แล้วน่ะ....คือ....กริชเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราอยู่ในโรงเรียนนี้"
& F6 i# U0 ]2 W0 M" @: U( s# K"หมายความว่ายังไงนะต้น?"
1 y% p$ x9 M* f"กริชไม่รู้หรอกว่าเราเรียนที่นี่" & d( C" s, C3 P# z7 }8 e
"แต่เมื่อกี้ต้นก็เดินกับพี่เขานี่นา"
; u! c) t$ N8 {: Bจะบอกความจริงดีมั๊ย? แต่มันคงทำร้ายใจของวิงถ้ารู้ว่าผมกับกริชมีอะไรเลยเถิดตกร่องปล่องชิ้นไปถึงขั้นไหน....
& k+ Y) s, R* H8 ^: A% i: S"ต้น....เรื่องเป็นยังไงกันแน่?"; T5 i9 i0 L5 r4 S' B9 x/ b. @
"เราบอกไม่ได้หรอกวิง"7 ~' R; d3 w' E: B$ {, Y9 ?
"เราก็ทนเห็นนายลำบากแบบนี้ไม่ได้เหมือนกันนะ บอกมาเหอะ ตะกี๊นายบอกเองนะว่าเราเป็นเพื่อนนายน่ะ"
) V' p$ s. W8 o; b4 Y6 }. W$ p$ a, }% b }3 T6 J! c- U4 m! E
ไหนๆ วิงก็รู้เกือบทั้งหมดแล้วผมก็ควรจะเล่าดีกว่าปล่อยให้เขาเข้าใจผิดนานกว่านี้ .....เรื่องทั้งหมดนี่ก็เพราะความเข้าใจผิดที่ผมสร้างขึ้นทั้งนั้น
$ T1 ]( r( Z8 F' v"วิง ตอนแรกเรากับกริชไม่รู้จักกันหรอกนะ พี่เขาเจอเราที่สีลมเมื่อสามเดือนก่อน ตอนนั้นกริชเขานึกว่าเราเป็น.....เอ่อ....เป็นเด็กขายบริการ"
6 m3 `5 o& Q/ L( e: E- T"หา?! ต้นทำงานแบบนั้นด้วยเหรอ?!!"2 c" k* e$ u7 F" ?
"ไม่ได้ทำ!! กริชเขาเข้าใจผิด ตอนแรกเราก็จะบอกเขาแหละแต่เราอยากกินเหล้าฟรีก็เลยแกล้งเออออให้กริชเลี้ยงเหล้า กะว่าพอเขาเมาปุ๊บเราก็จะหนีแค่นั้นแหละ"
: _% n! Z8 K+ k4 p2 X" i4 P"แล้วไงต่อล่ะต้น?"
O& z9 D# c1 R; \- W7 E5 V.....มาถึงส่วนที่ไม่กล้าเล่าที่สุดแล้ว.....
( M, a6 C+ `1 }2 e"แต่.....เอ่อ....คืนนั้น....อะไรๆ มันก็เลยเถิดไป.....ไปจนถึง....ถึงบ้านของกริช....แล้วข้าวสาร....ก็....ก็กลายเป็นข้าวสุกเป็นข้าวนึ่งข้าวแปรรูป"
$ e8 b. _% d' a0 O% |เอามือม้วนชายเสื้อแก้เขิน ท่าทางติงต๊องมากเลยตรู วิงมันใสซื่อแบบนี้จะเข้าใจมั๊ยเนี่ย? เลือกคำที่ถนอมจิตใจมันมากที่สุดเลยนะ2 Y, U4 H9 w- ]
' ]$ ?$ u/ P1 ?( X1 g"พอตอนเช้าเราถึงได้รู้ว่ากริชเป็นรุ่นพี่ม.6 ตอนนั้นเรากลัวเขาจะไปฟ้องห้องปกครอง เรากลัวถูกไล่ออกเลยไม่ได้บอกความจริงไปน่ะ"7 e( x6 _! h, O* e1 X
"แล้วตอนนี้ล่ะ?"
% k9 D% J0 H: n2 V1 V"ตอนนี้.....กริชก็ยังไม่รู้"
! F7 ^4 F' q! u) l' _"หา!!! หมายความว่าที่ต้นหลบหน้าพี่เขาอยู่ทุกวันนี่ .....พี่กริชก็ยังนึกว่าต้นเป็นคนทำงานอย่างว่านั่นอยู่เหรอ?" : y% {8 c: o0 d$ q5 d/ A4 u
ผมพยักหน้า รู้สึกตัวหดลงด้วยความผิด
* E" J8 e" b$ d, t4 I8 M! Y$ V"แต่เมื่อกี้ต้นแต่งชุดนักเรียนเดินกับพี่กริชนั่นล่ะ?"2 u5 M6 P2 G% z+ V& \; ^
"เรื่องมันอธิบายยากน่ะ คือกริชเขาขอให้เราใส่ชุดนี้มาเดินในโรงเรียนเป็นเพื่อนเขา"
- K+ F& x3 {% ?
4 t5 Y* |. M# v: O' y2 N( S วิงยังทำหน้างง ใครเจอเรื่องนี้เข้าก็คงงงทั้งนั้นแหละ บางทีผมยังทำตัวไม่ค่อยถูกเลย
D2 h, ]9 S6 _, x: A" N% A+ g% X"ต้นรีบบอกให้พี่เขารู้ดีกว่านะ ปล่อยไว้นานแบบนี้มีหวังเป็นเรื่องแน่"
5 {6 J ? V9 }3 v A! {/ f"ก็ตั้งใจจะบอกนานแล้วล่ะ แต่เราดันทำผิดบางอย่างจนพี่เขาต้องลาออกจากตำแหน่งรองประธานกีฬาสีน่ะ เราก็เลยคิดว่าจะแข่งบาสเอาเหรียญทองมาขอโทษกริชซะก่อนแล้วจะบอกความจริงกับเขา" ผมข้ามเรื่องของพี่สิงห์ไปเพราะกริชคงไม่อยากให้ใครรู้' W7 y" p, ]9 q b8 r# l# O
$ r, B1 i/ G" P: K"ต้น เราว่าพี่เขาไม่ต้องการของอะไรมาขอโทษหรอกนะ ต้นน่าจะรีบบอกความจริงไปเถอะ"
2 D1 C' ^' l8 @% l8 i; O"เมื่อกี้ก็ตั้งใจจะบอก แต่พอรู้เรื่องของนายจากปากกริชแล้วนายก็ทำหน้าเศร้าแบบนั้นด้วย เราเลยเป็นห่วงรีบมาดูนายก่อน"' Q! D9 ]& \/ ~& ^. M m
"ต้นกลัวเราจะทำอะไรเหรอ? เห็นตะโกนว่าอย่าทำอะไรบ้าๆ"& S5 `% l( ?, J' s# B! z, t3 e$ a
"เออสิ! วันนั้นนายเล่นเพลงแบบนั้นเราก็คิดมากน่ะสิฟระ!!"
' S% P+ k' Q$ D9 Q7 Y2 Q! Z N+ Y K"ฮะๆ ต้นนี่ไม่เปลี่ยนไปเลย ห่วงแต่คนอื่น....." มันทำหน้าเศร้าอีกแล้ว ผมรู้ว่ายากที่จะเปลี่ยนความรู้สึกในทันที - S+ \" ]$ P2 w% h2 p; A' R
"วิง บางทีนายอาจจะอยากได้พี่ชายนะ ลองคิดให้ดีว่านายรู้สึกยังไง" 0 {2 w9 C* C, p1 ^2 L K
ผมค่อยๆ กอดวิงช้าๆ ไม่รู้จะช่วยให้คิดได้หรือจะทำให้แย่ลงแต่ถ้าปล่อยแบบนี้วิงคงทุกข์ใจไปอีกนาน
' _7 {! g# Z8 P5 s! t( F".....ขอบใจนะต้น เรารู้สึกยังไงตัวเรารู้ดี .....ที่แน่ๆ น่ะเรารู้ว่าต้นน่ะไม่คิดกับเราแบบนั้น"
+ j3 C+ L" E& \% G5 r# K Nคนในอ้อมแขนตอนนี้เหมือนเป็นทั้งเพื่อนทั้งน้องชาย รู้สึกดีเวลาที่อยู่ใกล้แต่ไม่รู้สึกหวงครอบครองไว้คนเดียว ! H# V" K: ~3 ?7 }8 I
ผมอยากเห็นเขามีความสุขด้วยตัวเองได้ อยากให้มีรอยยิ้มแบบนี้ไปนานๆ , } @# X& h9 X
- {& H' A# g( B$ m% O2 {5 e
"ต่อไปเราเป็นเพื่อนกันนะต้น"; M' g( l/ B' U; w! D2 o$ w1 @
"อืม แล้วเราจะสอนบาสนาย นายก็สอนกีตาร์เราละกัน"4 e! E0 Q5 ?6 o7 H
"โหย! เราเขียนคอร์ดในหนังสือเพลงให้ตั้งเยอะแล้วน่ะฝึกเองบ้างดิ") r- f. A% A/ p) ]8 ?
เราหัวเราะพร้อมกันเหมือนวันแรกๆ ที่ได้เจอกัน แต่ครั้งนี้เป็นเสียงหัวเราะจริงๆ ไม่มีความหมายอื่นเจือปน เสียงหัวเราะที่เพื่อนจะมีให้เพื่อน
$ d. |7 m1 i$ [2 M; O) s"แล้วคืนนี้ต้นจะบอกพี่กริชมั๊ย?"; X; L7 q0 G4 m Z( e' B
"อืม ถึงเวลาต้องบอกทุกอย่างซะที ตอนนี้กริชคงรออยู่ที่บ้านเขาแล้ว"% W$ D l" \9 Q0 T; N7 \" l6 G
"เราฝากขอโทษพี่กริชด้วยนะ วันนั้นเรารู้สึกแย่มากๆ เลยที่ไปพูดกับพี่เขาแบบนั้น"
* v. d: ?: \4 D; {"ไม่เป็นไรหรอก เราจัดการเอง นี่ดึกแล้วล่ะวิงกลับบ้านเถอะ"0 y& E' I6 j8 k- {- A
: Z% C+ ?; r$ n( n/ [
วิงเดินออกจากห้องไปแล้ว 1 k' I$ B6 X+ P
ขอโทษนะวิง.....ความโง่กับความกลัวของผมมันทำร้ายทั้งนายและกริชมานาน& M: G3 u: c1 m z6 w0 n2 D
ผมมันขี้ขลาดปล่อยให้เรื่องคลุมเครือจนกลายเป็นแบบนี้ แต่คืนนี้แหละเรื่องทุกอย่างจะต้องจบ ถึงเวลาที่ผมต้องเผชิญหน้าความจริงซะที
$ I4 v: p6 `' Y! ~โทรหากริชก่อนดีกว่าว่าอยู่บ้านรึเปล่า.....
& z2 [9 l' u0 R/ U7 F" n
6 ^3 m% v8 ` K1 a( d"........."
0 V/ \! z' g7 h% w"สวัสดีครับ กริช....กริชได้ยินรึเปล่าครับ?"
' T, x. C4 z) k! b/ M"ได้ยิน"
% k/ S8 g/ r9 k1 \"นึกว่าสัญญาณไม่ดี เห็นนายเงียบๆ กริชอยู่ที่บ้านรึเปล่าครับ?"7 L6 N- n$ h5 D+ a( F$ c
"อืม ผมอยู่ที่บ้านแล้ว" ....น้ำเสียงเย็นชานั่น.....ตอนแยกกันก็ยังดีๆ อยู่นี่นา....อย่าคิดมากน่ามันคงไม่เหมือนในฝันหรอก..... 2 T+ P6 ~" J& l3 e A% U& c
3 ]: @* K# D9 j' h" g" @4 T"เดี๋ยวเราเข้าไปหากริชตอนนี้ได้ไหมครับ? เรามีเรื่องอยากจะพูดด้วยน่ะครับ"" u* J3 w0 l9 J S* S. R
"แล้วไม่ต้องไปทำงานด่วนแล้วเหรอ?"
. o+ X- ?$ ]" C) p! ~" v"ไม่มีแล้วครับ กริช...เราไม่มีงานอะไรนั่นแล้ว....ขอโทษนะ เรามีเรื่องที่ต้องคุยกับกริชตอนนี้จริงๆ นะครับ" 2 r! w7 ]2 Q* N1 B$ c
ผมหลับตาปี๋ กลัวกริชจะตวาดแบบในฝันคืนนั้น แต่เขากลับเงียบ.....มีแค่เสียงเบาๆ แว่วเข้ามาในมือถือ .....เสียงนี่....บ้าน่า! เป็นไปไม่ได้!/ F6 F7 B/ u% H: X( w1 p6 W0 v
- u6 ]; G& p, Y- i"กริชครับ กริชอยู่ไหนครับ?"0 B' i5 c7 {, N' R" B! `
"ไม่มีงานแล้วงั้นเหรอ....ก็สับรางรถไฟเสร็จแล้วนี่" พูดจบเขาก็วางสายไปเลย อะไรหว่าสับรางรถไฟ....ว่าแต่ไอ้เสียงที่แว่วตะกี๊.....6 ~0 i _4 u! ^* t% s' g
ผมหันมองรอบๆ ไม่ผิดแน่! เสียงที่ได้ยินเบาๆ ในมือถือเมื่อกี้......เสียงซ้อมเชียร์ลีดเดอร์!!!
, h4 l& P3 V6 _' Q
, w* T' T, p2 ^1 a"แบบนี้ใช่มั๊ยงานด่วนของนายน่ะ" { M+ n( X" S) Z8 _" _. v
8 m% d2 J9 W3 K) F P
ร่างสูงโปร่งยืนอยู่หน้าประตู ถึงจะมืดแต่ก็จำได้แม่นยำว่าเป็นใคร* b$ C4 w+ ]( C" e( e& _
"กริช!!"
' o; v2 t/ f t* y"....งานด่วนเหรอ? ....ทำงานในโรงหนังเหรอ? .....แล้วยังร้านทไวไลท์อีก สนุกมากมั๊ยต้น?"
5 b9 G- K/ [8 ?" l; _, _% m5 C: m: j"กริช เราขอโทษที่หลอกนาย แต่ทั้งหมดมันเรื่องเข้าใจผิดนะครับ!") L, m1 |8 X% Q# t. d& v& V
"นานแค่ไหนแล้วเนี่ย? สามเดือน.....สนุกมากมั๊ยที่หลอกผมมาตั้งนาน? ทุกวันที่มาโรงเรียนคงหัวเราะเยาะผมลับหลังสิท่า?"" {, P; z) I# N7 {. f$ I
"เราขอโทษจริงๆ กริชแต่เราไม่ได้คิดแบบนั้นนะ"
. L* m4 b' g* o"ขำมากมั๊ย?!!! พวกนายสองคนรวมหัวกันหลอกผมเนี่ย? เด็กโข่งซ้ำชั้นแบบผมนี่มันตลกมากใช่มั๊ย?!!!"
`9 l/ D# T2 \+ x5 k
; P3 N/ w; t5 ?' s7 H3 I6 f.....สองคน.....หมายถึงผมกับวิงน่ะเหรอ.....
2 n b Q" i1 U, ~; u) C1 i1 d8 [, h3 R' l+ h$ {7 |# y6 E& b
"กริชเข้าใจผิดนะครับ วิงเขาไม่ได้เกี่ย---"! K+ {% n! }# _4 l, }
"คนนึงแกล้งเป็นเด็กขายบริการ อีกคนหลอกปรึกษาปัญหาความรัก ....พี่ครับ ผมแอบชอบเพื่อนคนนึงแต่เขามีแฟนแล้วแต่ท่าทางไม่ค่อยรักกันเท่าไหร่ พี่ครับผมควรจะเลือกทางไหนดี.... แนบเนียนมากนะ!!!! ถ้าคิดดูดีๆ ก็น่าจะเข้าใจแล้วว่าเพื่อนนายเอาเรื่องของผมกับสิงห์ย้อนมาล้อเลียนผม .....แต่ผมมันโง่เองแหละ! น่าจะรู้ตั้งแต่สังเกตเห็นต้นไว้ผมลองทรงตลอดแล้ว ใช่สิผมมันโคตรโง่! ตอนนี้ก็รู้แล้วสิว่าทำไมผมถึงซ้ำชั้น!! เอาไปล้อลับหลังกันขำมากเลยสิท่า!!!"- ]4 `. n# V: o4 m
I2 q, s: Z7 c ~( F: D6 T! @
"กริช......ฟังเราก่อน...เราอธิบายได้....ตอนนั้นเราแค่อยากกินเหล้าฟรีเราเลยหลอกนายไปแบบนั้น"
' y: |, G$ C R5 ?: B"หึ! ลงทุนมากเลยนะ! ตอนนี้ก็สนุกสมใจแล้วนี่! ไปกินเหล้าฟรี ได้เที่ยวฟรี! ได้นอนกับคนโง่อย่างผม! พวกนายสองคนคงเห็นเป็นแค่เรื่องสนุกล่ะสิ?!" 3 F- h8 g7 u+ G& o
"มันไม่ใช่แบบนั้นนะ! กริชจะทำอะไรเราก็ได้ จะเตะจะต่อยยอมเรายอมหมดแต่ช่วยฟังให้---"
' ?* r4 D2 f, W$ j"ผมไม่ทำอะไรนายหรอกเดี๋ยววิงแฟนนายจะเสียใจ"
4 \: V* v& }4 f' d"วิงกับผมไม่ได้เป็นอะไรกันนะ! เราเป็นแค่เพื่อนกัน!". x2 l! }$ m6 p7 A! l' Z
; L |" g6 `) | q/ @0 u"กอดกันกลมแบบนั้นน่ะเหรอเพื่อน!!"
( ~ n* j$ w% k8 V, T9 L; H+ E
. D2 w# |, ?4 Q( R, S"กริชฟังเราก่อน เราขอโทษจริงๆ! เราขอโทษ!!"; c6 ]; y0 ], S; M
3 D! l% _& ?, ?
"ไม่ฟังแล้วโว้ย! ....ฮึกๆ....ต่อไปเราไม่รู้จักกัน! นาฬิกานั่น...ฮึกๆ...ผมยกให้เป็นค่าตัวของต้นก็แล้วกัน!!!" 5 j, v8 o5 R# w, M8 e* J$ b7 c
4 `- Z4 B) N+ k* l# j$ R
มือถือของกริชถูกขว้างลงพื้นห้องแตกกระจายไปทั่วแล้วเดินจากไป.....กริชไปแล้ว..... 7 u. \/ M6 P8 t6 a! L" c
4 t7 M: R- N( s& F% |% @ G+ m |