เดกไรวะ น่ารักเปนบ้า 5

freesex

ตอนพิเศษ ช็อคโกแลต
ตลอดสัปดาห์ผมไม่ได้เจอมันเลย เพราะมันต้องไปดูงานบริษัทแม่ที่อินเดียนี่อาจเป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่ห่างกับมันนานขนาดนี้

คงปฏิเสธไม่ได้ว่าผมคิดถึงจริงๆ แต่ความคิดถึงที่ผมมีให้มันคงมากๆพอกับความรู้ผิดที่ผมมีต่อเบลล์นั่นแหละ

“โอ๊ะ…เจ็บนะเว้ยนั่งมาได้”มันเสยหัวผมหนึ่งทีหลังจากที่ผมกระแทกก้นอย่างแรงมานั่งตรงตักมัน

แต่ผมก็ไม่สำนึกอะไรหรอก แถมยังแลบลิ้นใส่มันด้วย

ไม่เจอกันนานอยากแกล้งให้หายคิดถึงมีไรมั้ย ฮ่ะๆ


"อร่อยไหมครับ”มันถามผมขณะที่มันเห็นผมกินช๊อคโกเลตที่มันซื้อมาฝากอย่างพอใจ


“อือ”ผมตอบด้วยสายตาอมยิ้มแบบเด็กๆ


“อร่อยจริงป่าว ป้อนให้พี่บอมกินหน่อยดิ”


“อะไร!! ให้แล้วให้เลยมาขอกินได้ไง”ที่งอแงไม่ใช่อะไรหรอกครับ ก้แค่เขินที่จะป้อนมันเท่านั้นเอง


“โห่ย มึงจะงกไปไหนเนี่ย ที่ซื้อมาให้กินทั้งเดือนก็กินไม่หมด”


“ก็ถ้ามึงจะกินก้หยิบเองดิ ให้กูป้อนทำไม”


“ตกลงมึงจะไม่ป้อนใช่ไหม”


“เออ!!”


“งั้นกูเปลี่ยนใจล่ะ กินจากปากมึงเลยน่าจะอร่อยกว่ามึงป้อนกูนะ”ว่าแล้วมันก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม


“เฮ้ย มึงจะทำอะไร”ผมพยายามจะลุกจากตักมันแต่ไม่ทันแล้วครับไอ้คนตัวโตมันกอดผมไว้อย่างแน่น

จากนั้นมันก็ประกบปากกับผมทันที ดิ้นได้ไม่นานผมก็เคลิ้มไปกับมันอีกล่ะ  ถึงจุดๆนี้ผมก็ไม่อาจหนีมันพ้นอย่างเคย  

ชอบทำกูให้กลายเป็นเด็กใจแตกอยู่เลยมึงเนี่ย  ฮ่าๆๆ
   
“ช๊อคโกเลตยี่ห้อนี้หวานดีเนอะ”แล้วมันก็ยักคิ้วใส่ผมด้วยความสะใจ

“ไอ้บ้า”ถึงจะเคยจูบกันหลายครั้งแล้วแต่ทุกครั้งผมก็ยังรู้สึกเขินอยู่ดีแหละครับ  
มันหัวเราะแล้วก็หอมแก้มผมต่อ

“คิดถึงนะครับ”อะไรเนี่ย ทำไมวันนี้วันหวานกับผมจัง จะเก๊กไม่อยู่แล้วนะ ฮ่าๆ

“อือ”

“อือ อืออะไร”

“ก็อื้อ”

“ อือไม่ใช่ประโยคนะเกี้ยง พูดให้รู้เรื่องกว่านี้หน่อยดิ”ชอบทำโง่อยู่เลยมัน รู้ก็รู้อยู่ว่าคนมันเขิน แกล้งอยู่ได้

“ก็อือ...คิดถึงเหมือนกันไง”ผมพูดเสียงเบาหลบตามัน

“ไม่เห็นมีประธานมีกรรมเลย มีแต่กริยา”

“อื้อหื้อ แค่นี้ก็เยอะแระนะ”

“ม่ายอาวอ่า เค้าอยากฟังประโยคที่สมบูรณ์อ่า”นอกจากโง่แล้วยังปัญญาอ่อนอีก เอากับสิมันครับ เฮ้อ~

“เกี้ยงคิดถึงพี่บอมคร้าบคิดถึงมากๆ คิดถึงสุดๆ คิดถึงไปถึงลำไส้ใหญ่เลยเนี่ย”

“คิดถึงกูลึกไปแระ เอาแค่ถึงหัวใจก็พอนะครับ”แล้วเราก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน

“คิดถึง พูดง่ายๆก็แค่เนี้ยเอง คนอะไรปากแข็งจัง”มันขยี้หัวผม

ผมก็ทำหน้ามุ่ยพร้อมแก้มป่องใส่มันตามสเต็ป

“ทำไม! เห็นกูใจง่ายเนี่ย กูก็มีฟอร์มนะเว้ย”

“คร้าบๆ น้องเกี้ยงเป็นไงพี่ก็รับได้ครับ”

“แล้วเนี่ย ซื้อมาเยอะขนาดนี้กะให้กูเป็นหมูเลยใช่ม่ะ”

“กินเยอะๆอะดีแล้ว ตัวบางขนาดนี้ เห็นแล้วมันน่าเป็นห่วงว่ะ

อีกอย่างเป็นหมูก็ดีนะเวลากอดจะได้อุ่นๆ”มันพูดพร้อมยิ้ม ผมก็เผลอยิ้มไปกับมันด้วย



แต่อยู่ๆมันก็ดันมีความคิดวูบหนึ่งที่แทรกเข้ามาว่า…เค้าเป็นของคนอื่นนะเว้ย


ทำให้รอยยิ้มของผมหายไปในทันที….

อยู่แบบนี้ผมก็มีความสุขนะครับ จริงๆแล้วมีความสุขมากๆเลยล่ะ

แต่เราก็ต้องรู้ดีแก่ใจอยู่แล้วล่ะครับว่าสิ่งที่เรามี เราไปขโมยจากใครเค้ามา
จะสุขมันก็สุขได้ไม่หมดหัวใจซะทีเดียวหรอกครับ

“คิดอะไรอยู่หรอครับ”

“ทำไมต้องมาดีกับกูขนาดนี้ด้วยล่ะ ถ้าวันนึงกูไม่มีมึง กูก็แย่สิ”

“ถ้ามันจะมีวันนั้นจริงๆ…กูก็ยิ่งต้องดีมึงน่ะสิ”

“มึงจะดีกับกูอย่างนี้ได้นานเท่าไรกันอีกหน่อยมึงก็คงเบื่อกูแล้วล่ะ…ถ้าวันไหนมึงความรู้สึกดีๆกับกูน้อยลงก็ช่วยบอกกูด้วยนะ กูจะได้เตรียมใจทัน”

“ทำไมมึงต้องพูดอะไรแบบนี้ด้วยว่ะเกี้ยง”

“ก็ทำไมล่ะ คนเรามันต้องมีแค่คำพุดดีๆเพื่อปลอบใจกันเท่านั้นหรอ กูอ่ะขอฟังอะไรเจ็บๆแต่อยู่กับ

ความจริงดีกว่า เพราะยังไงเราก็ปฏิเสธความจริงไม่ได้หรอก วันหนึ่งก็ต้องยอมรับมันอยู่ดี”

“คนเราต่อให้รักกันมากแค่ไหนมันก็ต้องมีจุดๆหนึ่งที่อิ่มตัวกันเป็นธรรมดาอ่ะ แต่เบื่อกันแล้วต้องเลิก

กันทุกคนมันก็ไม่ใช่นะ…สำหรับกูความเบื่อมันก็อาจจะมีได้แต่มันก็เปลี่ยนแปลงความรักไม่ได้หรอก

ไม่ว่ายัง ไม่ว่าอะไร เบื่อแค่ไหน แต่ว่าถ้ารักไปแล้วก็รักอยู่ดีนั่นแหละ….ยังไงก็จะรัก”

ทั้งคำพูด น้ำเสียง สีหน้า แววตาของพี่บอม มันดูจริงใจเกินกว่าที่ผมจะไม่เชื่อคำพูดเหล่านั้น


“แล้วรักมันจะน้อยลงไหมว่ะ”ผมพูดพลางซบลงที่อกพี่บอม

“ถ้ารักมันจะเปลี่ยนแปลงสำหรับพี่มีอยู่สองอย่างคือเท่าเดิมหรือมากขึ้น…..ในเมื่อตัดสินใจว่าจะให้ไปแล้วก็ไม่คิดจะทวงกลับมาหรือทำให้มันน้อยลงหรอก”

“พี่บอม”

“ครับ”พี่บอมพูดพลางลูบหัวผม

“ช่วยกอดหน่อยได้ไหม”
อยากให้พี่กอดผมแน่ๆ กอดผมนานๆ อยากเก็บความรู้สึกช่วงเวลานี้ไว้ ให้มันชัดเจนที่สุด

แล้วเราก็สวมกอดกัน

กอดของคนที่คิดถึงเหลือเกิน

กอดที่แสนจะอ่อนโยน

กอดที่อุ่นไปถึงหัวใจ


จริงๆแล้วผมชอบกินขนมนะ ผมชอบอะไรที่มันหวานๆ

แต่ผมชอบช๊อคโกแลตที่สุดเพราะมันไม่หวานจนเกินไป

ขมๆปนหวานๆ

เป็นรสที่อร่อยที่สุด

ในความขมยามที่เราได้รสหวานปน...มันทำให้รู้ดี
ในความหวานก็มีความขมมาเจือ...มันก็ทำให้อร่อย

ความรักของผมกับพี่บอมก็คงเหมือนกับช๊อคโกแลตล่ะมั้ง

ขมๆปนหวานๆ….ถึงอย่างงั้นมันก็ยังเป็นขนมที่อร่อยที่สุดสำหรับผมครับ^^

angiejole

สนุกมากๆๆค่ะ

piyanate

ขอบคุณคราฟ

Oสูร

น่ารักเว่อ ขอบคุณครับ

4_NAY

หวานกว่าช็อคโกแล็ตอีกกกก

Chokzaza555

ขอบคุณครับ

Maxkyac

หลงเกี้ยงหมดใจแล้ว อิจฉาอีตาบอมจัง

aumking

ขอบคุนน่ะ