ชายมากรักเขาว่าไร้ใจ บทนำ

วนิดา.

               ภายใต้กองถ่าย ณ เหอหนาน  หยางอวี่จิ่งถูกผู้กำกับสั่งคัตเป็นรอบที่สี่เพียงเพราะเขาเล่นฉากโหนสลิงบนอากาศไม่เป็นที่น่าพอใจสำหรับผู้กับกำแซ่หม่า  บริเวณที่เขาถูกสลิงรัดตรงหว่างขาเริ่มส่งอาการเจ็บเล็กน้อยเนื่องจากห้อยเวลานาน

               เขาเหลือบมองหน้าคนตรงหน้าจอมิเตอร์ก่อนจะเบือนสายตาไปทางคนข้างกายอีกฝ่าย ซึ่งเป็นใครไม่ได้นอกจากประธานบริษัทเจิ้งเอนเตอร์เทนเมนท์ บริษัทยักษ์ใหญ่หนึ่งในสามของวงการบันเทิง ชายหนุ่มผู้นี้มีหน้าตาหล่อเหลาคมคาย

               นัยน์ตาคมกริบหากคุณถูกจ้องมองแต่ที่ไกลๆ ดวงตาคู่นี้เปรียบเหมือนมีดคมกริบพร้อมเฉือดฟันคุณได้ทุกเวลาที่เขามองทว่ายามมองใกล้ๆ เพียงคืบ มันทั้งเย็นเฉียบเมื่อสบตากับดวงตาดำสนิทไร้ก้นบึ้งนั้นหากรวมกับบรรยากาศล้อมรอบตัวชายผู้นี้

               มันยิ่งทำให้คุณเกรงกลัวอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นถึงกระนั้นมันมีเสน่ห์ล่อลวงจนใจเต้นแรง

               สัดส่วนบนใบหน้าทั้งห้าของคนนี้ดูดีคล้ายพระเจ้าตั้งใจลงมือบรรจงอย่างละเอียดเช่น คิ้วดุจกระบี่รับได้รูปกับดวงตาชั้นเดียวที่หางตาเรียวชี้ขึ้นบน  จมูกโด่งสัน  ริมฝีปากบางกระจับสีแดงสดพอตอนอีกคนยืนมองเขาอยู่ในตอนนี้

               ท่ามกลางแสงแดดประกายสีอ่อน  ทิวทัศน์เบื้องหลังเป็นภูเขาสูงใหญ่มีต้นไม้เขียวขจี  ชายมากรักไร้ใจผู้นี้ดูอ่อนโยนขึ้นหลายส่วนหากไม่นับรวมกับคู่ขาเช่นเขาและคนอื่น

               หยางอวี่จิ่งจมอยู่ในความคิดตัวเองเนิ่นนานทั้งโศกเศร้าทั้งขมขื่นภายในใจ อย่างน้อยความสัมพันธ์ระหว่างเราก็ต่างฝ่ายต่างได้ผลประโยช์น  เขาได้ชื่อเสียง เงินแล้วก็งานส่วนเจิ้งเหรินอี้ได้ความสุขนอกกายและเงินเช่นกันแต่ชายคนนี้มักจะอ่อนโยนทุกครั้งยามพบหน้า

              แม้มีกฏชัดเจนว่า 'ห้ามรัก ไม่ข้ามเส้น ห้ามหึงหวง' ของอีกคน

               มันก็สายไปเสียแล้วเมื่อใจไม่รักดีดันเต้นแรง..

               ความขมขื่นก่อเกิดในใจเขาทีละน้อยเมื่อรู้ข่าวคราวของคนแซ่เจิ้งผู้นี้

               กระทั่งตอนนี้ผู้กำกับหม่าสั่งถ่ายใหม่อีกรอบ หยางอวี่จิ่งพึ่งรู้ตัวว่าตัวเองเหม่อนานกว่าครั้งไหนๆ หนำซ้ำตอนนี้เขาลืมบทพูดในฉากนี้

           "ผู้กำกับหม่าครับ ผมขอพักสิบนาทีเพื่ออ่านบทก่อนได้ไหมครับ?" เขาตะโกนพร้อมสบตาผู้กำกับแซ่หม่าผ่านกล้องท่ามกลางสายตาตกตะลึงทั่วกองถ่าย  ไม่แปลกที่จะได้รับสายตาแบบนี้มาเพราะที่ผ่านมา เขามักจะถ่ายกี่ครั้งก็เทคเดียวผ่านตลอด

               ยกเว้นวันนี้ วันที่เจิ้งเหรินอี้มาดูเขาที่กองถ่ายหลังจากจบคืนอันเร่าร้อนของเราไป

               ไร้เสียงตอบรับจากผู้กำกับหม่าทว่าเชือกสลิงค่อยๆ พาเขาลงพื้นดินอย่างเชื่องช้า  ไม่นานเท้าก็แตะดิน พนักงานด้านความดูแลกู่เข้ามาปลดสลิงให้เขา  หยางอวี่จิ่งระบายยิ้มอ่อนโยนให้คนพวกนี้เป็นการขอบคุณและเดินไปซ้อมบทที่มุมอับเพียงคนเดียว

               ขณะท่องบทที่เขาต้องเข้าฉากกับพระเอกของเรื่องอยู่นั้น  เสียงฝีเท้าหนักแน่นพลันดังขึ้นจากทางด้านหลัง  เขารู้ว่าใครเดินมาเป็นเขาจึงไม่สนใจแล้วกลับมาอ่านบทตัวเองต่อ ไม่ช้าอีกฝ่ายก็เข้ามาใกล้จนกลิ่นหอมเย็นๆ ให้ความรู้สึกสดชื่นลอยเข้าสู่จมูก

               หยางอวี่จิ่งไม่ได้ใส่ใจกระทั่งฝ่ามือใหญ่แผ่ไอเย็นจัดลูบแผ่นหลังเขาผ่านเนื้อผ้าชั้นดีที่เป็นสไตล์จีนโบราณ  เขาอดเกร็งไม่ได้ทั้งสยิวกายไปพร้อมกัน

           "เสี่ยวจิ่งไหงวันนี้นายดูเหม่อลอยจังเลยละ?" โทนเสียงอบอุ่นปนแหบพร่าแม้ประหลาดแต่คนได้ฟังเช่นเขาใจสะท้าน  เขาหันกลับไปมองหน้าหล่อเหลาของเจิ้งเหรินอี้พลางเอ่ยปากเสียงทุ้มต่ำ "สงสัยคงเพลียจากเมื่อคืนน่ะครับประธานเจิ้ง"

               ถึงมันจะเป็นคำโกหกคำโตแต่ยังดีที่เขาไม่พลั้งปากพูดออกไปว่า 'คิดหนักเรื่องคุณกับเด็กของคุณ' ไม่งั้นความสัมพันธุ์แบบนี้ไม่วันนี้หรือพรุ่งนี้ อีกฝ่ายได้แยกทางกับเขาแน่นอนก่อนเขาจะได้รับรอยยิ้มอ่อนโยนจากบุคคลขึ้นชื่อว่าประธาน

           "รู้งี้ฉันไม่น่าทำกับเธอค่อนคืนจริงๆ"  ว่าแล้วก็ลูบเส้นผมเขา ความสัมผัสนั้นให้ความบางเบาทว่าใจเขากลับเต้นแรง หน้าร้อนผ่าวพร้อมโอดครวญในใจ 'ก็เป็นแบบนี้ใครบ้างไม่อยากหลงรัก?' แม้เส้นทางข้างหน้าจะเต็มไปด้วยหอกแหลมคม

               และก็โชคดีที่คำพูดคำกวมนี้ไม่มีใครได้ยินนอกจากเราสองคน..

               หยางอวี่จิ่งระบายยิ้มเหนื่อยอ่อนให้เจิ้งเหรินอี้จากนั้นก็มาท่องบทละครตัวเอกต่อ  ไม่นานเวลาพักเขาหมดลงโดยเสียงของผู้กำกับหม่าตะโกนบอกเตรียมเริ่มถ่ายทำต่อ  บทคุย ความใกล้ชิดพลันยุติกันแค่นี้ยกเว้นเรื่องบนเตียงระหว่างเขากับเจิ้งเหรินอี้

               ก่อนเขาเดินเข้าฉากที่มีพระเอกของเรื่องอย่าง 'จ้าวปิง' ยืนนิ่งๆ ที่กำลังรอให้พนักงานด้านความปลอดภัยติดอุปกรณ์เชือกสลิงให้  เขายิ้มอย่างขอโทษเล็กน้อย อีกฝ่ายเพียงพยักหน้ารับนิ่งๆ คล้ายไม่ใส่ใจ  พนักงานที่ติดให้จ้าวปิงเรียบร้อยก็มาทำให้เขาเป็นคิวต่อไป

              แล้วรอเวลาที่จะได้เหินเดินบนอากาศอีกครั้ง

               และฉากที่กำลังจะเริ่มถ่ายตอนนี้คือฉากพระรองอย่าง 'ซุนซาน' กับพระเอก 'ลั่วเหอ' เกิดผิดใจกันเมื่อนางเอกของเรื่องตกหลุมรักพระเอกซึ่งพระรองที่เคยดูแลมาตลอดยอมละทางให้พระเอกโดยดีเพียงขอได้ดูแลนางเอกต่อไปอย่างเงียบๆ

               ทว่าพระเอกเป็นคนจำพวกรักแรง หวงแรงรู้สึกไม่พอใจที่สหายตัวเองมาขอหน้าด้านๆ แบบนี้เลยพลั้งปากท้าประลอง

               นี่คือบทของฉากนี้..

               จากนั้นพวกเขาทั้งสองค่อยๆ ลอยเหนือพื้นพร้อมกับเสียงผู้กำกับตะโกน "เริ่มได้"  คนบังคับสลิงเริ่มเหวี่ยงให้พวกเขาเคลื่อนตัวและหยางอวี่จิ่งชักกระบี่สีขาวออกจากฟักตามด้วยอีกฝ่ายก็ชักตามออกมา  พวกเขาควบคุมท่าเดินตามแรงเหวี่ยงตัวจากคนบังคับ

               นัยน์ตาคนรับบทพระเอกฉายแววเกลียดซัง นัยน์ตาพระรองอย่างเขาทำได้เพียงหน่ายใจกับสหายตรงหน้าแต่ก็ยอมรับมือจากดาบที่ฟาดฟันลงมาหมายเอาชีวิต

ผมยังรับจ้างเขียนนิยายรายตอนอยู่นะครับ ฉากเรท หรือ ฉากไรเขียนได้หมด

สามารถติดต่อผมได้ที่ : K-ardpon

Manhotman27

มาต่อกันนะครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

lekthai

ขอบคุณ

kkkggg

ติดตาม