รักข้ามชาติ ภพรักกันสุดป่วน (Transnational love two) ตอนที่ 9 เป้าหมายของชีวิตใหม่ๆ

Aim056226287a

เรื่องนี้ ไม่เกิดเรื่องจริงแค่แต่งเพื่อสร้างความบังเทึงขึ้นมา ตัวละคร กับความเชื่อด้วย แตกต่างด้วย ชาติด้วยแค่แต่งขึ้นครั้งหมดเลย สถานที่เหตุการณ์เรื่องสมมุติขึ้นมาเลย  เพื่อความบังเทึง  และ วัน เดือน ปี ด้วยนะ เรื่องต่างๆด้วยนะ  วันต่างๆทุกอย่าง เพื่อสมมุติเองนะ  ยินดี เรื่องสมมุติขึ้น เพื่อความบังเทึงครับอ่านได้รับชมเลย พระเอกนำก่อนเรื่องนี้ก่อน  เพราะว่า เชื่อมต่อเรื่องราวบ้างนะ  มุมมองไม่ เหมือนกันนะ เรื่องนี้ของพระเอกมากกว่านางเอกนะ แล้วคำพูดตัวละคร กับการกระทำ  สกายจึงไม่มีคนอื่นมี สิง'' คนอื่นพูด""ละ พื่ ทำไม่ให้งงบางนะครับ แล้วทุกอย่างเรื่องแต่งขึ้นมาเองนะครับ  อ่านได้เลยนะครับ
-----------------------------------------
รักข้ามชาติ ภพรักกันสุดป่วน
        (Transnational love two)   
---------------------------------------
หลังจากย สกายเดินไปทันทีพร้อมกับแบ่งลาบีนะ สี่คนไปไหว้พระกันในปีใหม่ปีหน้านะ   สกายเองจึงพรว่า คิดในใจเอง( ผู้หญิงคนนั้นขอได้เจอนะครับ เดี๋ยวผมยังไม่ตอบแทนผู้หญิงคนนั้นเองนะ ) แล้วลาจึง "นี่สกาย นายขออะไรค่ะ เราเหรอ "ใช่ค่ะ สกายค่ะ" คือเราไม่อย่าบอกใครนะ เราขออะไรนะ "เอ้า สกาย ช่างเถอะ"
"นี่ๆลานี่วัดนะ อยากนะลา " แบ่งจึงบอกลาก็
"ทำไมละ แบ่ง วันนี้ สิ้นปีนะ พวกนายละ"
" เข้าใจแล้วค่ะ แบ่ง สกายไปที่อื่นดีไหมละ "
ไม่เอานะ เราแค่มาดูวัดเอง เดี๋ยวกลับนะ "เอ้า สกายนายก็ออกไปเที่ยวกับเราสิ สกายๆ" เราไม่ว่างนะ แบ่งๆ "อ้าว สกายไปกับเราไหม" ไม่ว่างนะ ลา เราต้องช่วยแม่นะ "เอ้า เหรอแบบนี้เอง " ใช่แบ่งเรามาได้แปปเองนะพวกนาย สุดท้าย การตบปรกมือ "นี่ สกายอยากจีบลาสิ นี่วัดนะ สกายๆ" เออการ "เดี๋ยวก่อนการนายบอกสกายจีบลาเหรอ" การบอกแบ่งไปต่อหน้าสกายเอง
"ใช่นะ แบ่ง ไอสกายจีบลาทำไมละ นี่วัดนะ"
"ไอโง่ๆ" แบ่งด่าการไปเอง
"นายด่าเราเหรอ แบ่ง"
"ใช่แล้วไง การ นายเองน่าเข้าใจผิดแน่ๆเลย"
"เข้าใจผิดไงแบ่งเอ๋ยๆ"
"นายเข้าใจผิดจริง ไปกันสกาย" แบ่งเดินจับมือเอง สกายจึงออกไป ลาจึง "รอฉันด้วยสิ แบ่ง สกายค่ะ"
สุดท้าย สามคนจึงออกมาจากวัดเอง "นี่สกาย ขอโทษนะๆ" ไม่เป็นไร แบ่งนายไม่ทไผิดนะ"ใช่แล้วนะ ลากเรามาคุยที่นี่ดีนะค่ะ แบ่งๆ"
"เหรอ ลา" ช่างเถอะๆ เราไปก่อนนะ "เดี๋ยวก่อน สกาย ทำไม ไม่บอกวันเกิดนายละ " คือว่า เรา ว่า สองคนจึง "ห้ะ ไม่มีวันเกิดเหรอ สกายๆ"  แบ่งจึงงงไปเอง
"นายเกิดไงละ " เราไม่รู้ถามแม่แล้วจึงไม่บอกนะ เขาลืมนะ "ออๆ"
"มันแปลกๆนะ " ช่างมันเถอะพวกนายเรา  โอเครดีนะ
"เอ๋ๆ " สุดท้าย สกายจึงเดินไปเอง แบ่งก็สงสัยนะ ในระหว่างนั้นเอง ในวัดเอง "ไอการ " การมองคนเรียกทันทีเอง การมอง สุดท้าย คือ "ไง ไอการไม่เจอตั้งนานเลยนะ "
" อ้าวๆ พี่แบมครับ ไม่เจอตั้งนานเลย"
"เออ นายด้วยนะ ญาติ "
"พี่มาทำงานที่นี่เหรอ "
"ใช่นะ การ พี่เป็นนักมวยนะ การ "
"ครับ พี่แบมๆ" ที่จริงแบมกับการเป็นญาติกันนะ แล้ว
"นี่การเรียนเป็นไงบางนะ การ"
"ก็ดีนะครับ พี่แบมๆ "
"เออๆ"
แล้ว ในด้านหนึ่ง สิงจึงไปไหว้พระกับพ่อแม่เอง 'นี่แม่ครับ '
" ว่าไงลูก"
'วันนี้วันสิ้นปีนะแม่ครับๆ'
"เออ ทำไมละ ลูก "
'เปล่านะ แม่ ' สิงจึงไปไหว้พระเองนะ  สิงจึงเดินไปไม่ให้แม่รู้เองนะ สิงจึงมองดูวัดเอง 'นานมากไม่ได้ออกมานอกบ้านเลยนะ อยู่ในบ้านเองนะ อืม' สิงเดินดูเที่ยวเองแม่สิงเองจึงมองลูกตัวเองแล้วแม่ "สิงไปไหนละ ลูก" แม่จึงตั้งสติเองนะ สุดท้าย สิงจึงดูของต่างๆ เพราะไม่น่าเบื่อนะ ไม่เหมือนกันกับดูท้องฟ้าแค่หน้าต่างเองนะ
'อยากออกมานอกจังนะ' สิงดีใจ เอง ผู้คนเดินไปเองมาเอง แล้วหนีจากแม่มาได้แล้วนะ  ในระหว่างนั้นเอง สกายเองถึงบ้านแล้วจึงปวดหัวเอง "นี่ลูกเป็นอะไรละ" เปล่าแม่ผมแค่ปวดหัวครับ "ออ ลูก" ครับแม่ สกายจึงไปห้องตัวเอง มองสร้อยนี้นะ เองจึงจับมือแล้ว สกายเองก็ นึกขึ้นได้มาเอง
"ช่วยเราด้วยนะ ที่รัก "
"ไม่นะ อย่าไปชิ ที่รัก"
"ไม่นะ อย่านะ อย่าทิ้งเราไปสิ ที่รัก"
แล้ว ไม่นะ อย่าไป แล้ว สกายจึงน้ำตาไหลออกมาแล้ว  สกายจึงตั้งสติเอง นั้นใครนะ เรียกที่รีกทำไมละ สร้อยคอนี้ สกายจึงจับเอง หัวใจเต้นแรงเลยนะ สุดท้าย เทพมองดู สกายเอง "นี่เธอตามหาคนรีกเจอแน่ๆ ในปีนี้เลย ชาตินี้ละ สกายเอ๋ยๆ" แล้ว สกายเองก็
มองดูท้องฟ้าเอง สกาย แปลว่าท้องฟ้าไง "นี่ สกายนายเกิดมาได้ไง ไม่มีวันเกิดนะ" แบ่งถามแบบนี้เราถามแม่แล้วนะ แม่ก็ลืม เกิดอะไรขึ้นนะ  เรื่องแบบนี้ละ สุดท้ายย้อนเวลาตอนเกิดเอง เทพนี้เล่าฟัง 20ปีก่อน ในวันที่12 สิงหาคมเอง ใน เวลา 1 ตีเอง ในขณะนั้นเอง ที่ ประเทศแห่งหนึ่งมี โบราณ มีคนหนึ่งจึงเข้าไปเองเปิดปล่อยเทพเอง ในวันนั้นเอง พอดี เขาพูดภาษา อังกฤษนะ  "นี่หัวหน้าครับ"
"ว่าไงต้น" แล้ว หัวหน้าจึงมาหาต้น "นี่คืออะไรครับ หัวหน้า มีประตูปิดไว้นะ "
"น่าจะเป็นประตูขังอะไรบางอย่างนะ "
"ไม่รู้ต้น นายจะคิดเป็นอะไรนะ"
"ไม่รู้ เราได้รู้สึกว่า เหมือนใครโดนขังด้านในนะ "
" ออ "  สุดท้าย ต้นหาที่เปิด สุดท้าย ประตูเปิดได้รู้สึก ต้นกับคนอื่นเข้าไปดู มี ของ โบราณจำนวนมากเลย แต่ว่า ความแก่เก่าด้วยสิ ต้นจึงเห็น มีพลังงานบางอย่าง ต้นจึงจับแล้วสุดท้าย ของนั้นแตกแล้วมี ควันแล้วออกไปเอง
"เกิดอะไรขึ้นนะ" สุดท้าย เทพคนจึงจับเขาแล้ว
"นี่เจ้าไปไหนละ" ข้าไปหาคนรักไงละ "เอ๋ คนรักเจ้าได้ตายแล้วนะ" ห้ะ ว่างไงนะ "แต่ว่า นายสามารถเกิดใหม่ได้ แต่ตามหาคนรักใน ประเทศหนึ่งละ"
ประเทศไหนละ "ประเทศไทยไงละ นาย เราจับตามดูนาย นายเกิดใหม่แล้ว นายมีพลังมากมายเกินไปเองมีคนหยุดนายได้คือ คนรักเจ้าไงละ" ออ เราถูกขังนานเกินไปเลยนะ 1,000,000,ปีก่อนนะ โครตนานมากนะ
"โครตนานจริงนะ ช่างเถอะ จะทำไหมละ" ทำก็ได้ "นายมีพลังพระเจ้าเอง ที่จริง นายเป็นลูกของพระเจ้าหลงรัก มนุษย์เอง " เป็นแค่เทพเองดูถูกเราไม่ได้นะ เทพ " เออๆ โลกใบนี้เปลี่ยน เพราะนายละ เข้าใจไหมละ " เออ ขี้บ่นจริงๆนะ "ช่างเถอะๆ " ใน ปัจจุบันเอง "นายทำได้ไหม สกาย กลับมาเกิดใหม่จึงลืมชาตินี้ แต่ว่า ความจำยังอยู่นะ เพราะเขาเป็นลูกพระเจ้าไงนะ แล้ว เทพ โชคชะตาพอดี "นี่ ขอเราเปลี่ยนเทพ โชคชะตาของคนนี้ได้ไหมละ "
"ทำไมละ เทพเจ "
" เพราะว่า เขาคือลูกพระเจ้าไงละ"
"ห้ะ จริงสิ เราบอกเรานะ เจ "
"เออๆ"
"แล้วให้จริงเหรอ เทพ โชคชะตา "
"นายพูดแบบนี้ นายคนโกหกเหรอ เจ"
"ไม่ละ"
"เราให้จริงนะ เราให้คนเดียวเท่านั้นละเจ ครับๆ"
"ถ้าเขาเกิดดูแลดีๆนะ "
"ครับๆ" สุดท้าย วันนั้นเอง แม่สกายออกยากมากเลย
ในระหว่างนั้นเอง เทพจึงช่วยบางนะ  หมอจึงช่วย แม่สกายแย่เกินไปเอง สุดท้าย เด็กออกมาเอง แล้ว
แม่สกายจึงไม่เจ็บเลยแล้ว เทพจึงลบความจำเอง เดี๋ยวกับสกายจึงเกิดมาเอง ยืนได้นะ แล้ว ในวันนั้นเอง สกายเกิดคือวันที่ 4 เดือน ตุลาคม เอง คืนวันที่ 3 ตุลาคมเอง สุดท้าย เทพจึงดู สกายความโตช่วยบางนะ สุดท้าย สกายจึง เกิดอะไรขึ้นนะกับเรานะ ช่างเถอะเราไปช่วยแม่ดีกว่านะ
"ลูกหายหรือยัง" หายแลืวครับ "ออ ถ้าไม่หายจึงกินยาไปนอนนะ เดี๋ยวแม่ทำแทนนะ สกายเอ๋ย" ครับแม่ ไม่ต้องก็ได้นะครับ "ทำไมละ " ผมโตผมช่วยพ่อแม่แน่นอนครับ "ออ เด็กดีจริงนะ สกายๆ" ครับแม่ " ลูกไปหาแบ่งสิ แบ่งรอลูกนานมากนะ" เอ้า มาตอนไหนละ แบ่งจึง "มาตั้งนานไงละ สกาย เราขอแม่นายแล้วนะ" เอ๋า แบ่งๆ ทำไงทำแบบนี้สิ "ทำสิวันนี้วันสิ้นปีบางนายไปกับเรานะ ไปดูงานบางนะ สกายๆ"
สกายเองก็ เข้าใจแล้ว แบ่งๆ แม่ผมไปก่อนนะ "เออ ระวังหลงทางนะ สกายๆ " ครับแม่ สุดท้าย ในงานที่แห่งหนึ่งเองลาบีมรอแบ่งกับเรา "เอ้ามาช้าจังนะ แบ่ง สกายๆ"
"เราคุยแม่นายแล้วนะแปป เดียวเอง แต่นายไปไหนมานะ "
เราปวดหัวอยู่บนห้องไงละ แบ่ง "เหรอๆ สกายๆ"แล้ว
สกาย แบ่ง ลา บีมไปดูงานจังแล้ว จนถึงเย็นแล้ว "ลา บีมไปบ้านสกายไหมละ"
"เอานะ " ลาจึงถามบีมว่า "ไปสิ ลา วันนี้พ่อแม่เราไปหาญาติที่ โรงพยาบาลนะ " ลาจึงถามบีมว่า"ญาติเธอเป็นอะไรละ "
"พอดี ญาติเราพึ่งล้มชมเอง จะรถยนต์เก๋งชนกับ รถยนต์เองนะค่ะ ในพื้นมาแล้วนะ พวกเธอๆ"
"เหรอ บีม สู้นะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ลา ฉันสู้แล้วนะ" เออๆ  สุดท้าย ทุกคนไปบ้าน สกาบกันเองใน วันสิ้นปีเองนะ แม่ครับ ผมพาเพื่อนมานะ สุดท้าย " เอ้าลูกพาเพื่อนมาเหรอ สกาย" ครับพ่อ "เข้ามาสิ ห้ามกวนชาวบ้านนะ เด็กๆ "
"ครับ/ค่ะ" สุดท้ายแม่สกายจึงเอามา อาหารเอง แบ่ง ลา บีมจึงตะลึงเอง แม่สกายเองนะ ลองกินสิ พวกเธอ แบ่งกินแล้ว " อร่อยครับๆ" ลากับบีมจึงกินเข้าไปเอง สุดท้าย "อร่อยมากค่ะ "
"อร่อยมากค่ะ คุณแม่สกายค่ะ"
"ไม่ต้องห่วงไปมีมากนะ พวกเด็กๆ"
"ครับ/ค่ะๆ" สุดท้าย สกายจึงอิ่มกับเพื่อนตัวเอง สุดท้ายแยกย้ายกันเอง ใน สิ้นปีเอง ทุกคนจุดพลุกันเอง แบ่งจึงให้เราดู "นี่ สกาบพุลไงละ" ทุกคนจุดพลุกันหมดเลยนะ วันนี้สินปีใหม่แล้วนะ วันปีใหม่มาแล่วนะ สกายเองยิ้ม ขอบใจมากนะ แบ่ง "ไม่เป็นไรนะ สกายๆ" แบ่งได้ยินแบบนั้ยเอง คงดีใจมากเลย ชวนเพื่อนมาไปเล่นกันทุกวันเลยนะ แล้ว สกายจึงดูพลุไปจนจบ ทุกคนนอนกันเองนะ  แล้ว ตอนเช้า สกายจึงตื่นจึ้นมาเอง วันปีใหม่นะ
อืม "ลูกลงมากินข้าวได้แล้วนะ สกายๆ" ครับแม่ สุดท้าย สกายจึงลงไปดูกับข้าวเอง แม่ทำอาหารมากเองๆ
นี่แม่ทำอาหารให้ใครนะ "ให้พระไง ลูก" อ้าว แม่
"ล้อเล่นนะลูก นั้นส่วนพระ แม่ย้ายแล้วนะ ลูกๆ"
เออๆ  ลูกไปทำบุญกับแม่ในวันใหม่ด้วยนะ สกาย"
ครับแม่ ผมไปครับๆ สุดท้าย สกายจึงไปวัดกับแม่เอง ในวันปีใหม่เองนะ แล้ว "นี่ลูกๆตั้งนานไม่เคยมาวัดกับแม่เลยนะ สกายๆ" ครับแม่ สุดท้าย สกายกับแม่จึงกลับบ้านเอง "อีกวันโรงเรียนเปิดลูก" 5 วันครับ วันจันทร์ "ออ วันนี้ พฤหัสบดีละ " ครับแม่ๆ  สุดท้าย สกายจึงช่วยแม่ในวันปีใหม่เอง ส่วนแบ่งจึงนอนนะ ในด้านหนึ่งเอง โมเองจึงทักหาแบ่งเอง "แบ่งไปไหนละ แค่ให้มางานโชว์ร้องเพลงมาไม่ได้เหรอๆ" โมจึงทักไปเองหลายรอบเอง สุดท้ายแบ่งจึงตื่น "เอ้า ตายแล้วนะๆ "
แบ่งจึงรีบไปหา สกาย สุดท้าย "แม่สกาย สกายอยู่ไหมละ "
"สกายเหรอเขาอยู่ล้างจานอะ "
"ห้ะๆ ว่าไงนะ แม่สกาย"
"สกาบล้างจานนะ แบ่งๆ"
"หรอๆ" สุดท้าย แบ่งเรียก สกายเอง "นี่สกาย" สกายจึงออกมา ว่า มีอะไรแบ่งเรียกเราดังมาก เหมือนแม่เราเลยนะ   
"เดี๋ยวก่อน สกายลูก" ครับแม่ๆ แบ่งมีอะไรละ "พอดีพ่โมชวนเราไปดูร้องเพลงกัน ที่ สวนสาธารณะ ", เอ้า "รับไปเถอะ สกายๆ " แบ่งจึงจับมือสกายไปเองนะ ที่ สวนสาธารณะเอง โมรอแบ่งสกายเอง "นี่โมๆรอใครละ"
"เรารอญาติค่ะ " ผู้จัดการมองโตเอง " เดี๋ยวญาติเธอมาละ เดี๋ยวต้องมานะ โมๆ"
"ค่ะ คุณผู้จัดการค่ะ" โมจึงเฝ้ารอ ญาติ ผู้จัดการเองก็ เข้าใจดีเองนะ สุดท้าย แบ่งสกายต้องรีบมานะ สุดท้าย โมรอ สองคนมาพอดีเอง โมจึงเข้าไปกอดแบ่ง "ไอบ้า ลืมไปแล้วแบ่ง"
"ลืมบอกไปนะ " นี่แบ่งๆชวนเรามาหาโมเหรอ "ก็ได้นะ แบ่ง"
"มาทันจังนะ แบ่ง สกายๆ เดี๋ยวเราโชว์แล้วนะ ตั้งใจฟังนะ"
สุดท้าย โมขึ้นเวทีทันทีเลย แล้ว พิธีกร "ทุกคนรอตั้งนานเลย เชิญรับชมน้องโมค่ะ "
"สวัสดีค่ะ ขอโทษรอนานนะค่ะ พอดี ญาติเรามาช้านะค่ะ ทุกคนค่ะๆ" ทุกคนจึงขำบางนะ แบ่งจึงตะลึงมากเลยนะ
"ใครรอนาน ตอนนี้เราร้องนะค่ะ ผู้ชมค่ะ"
() สุดท้ายทุกคนตบปรกมือกันหมดเลยนะ แล้ว  โมจึง "แบ่งมาช้าจังนะ"
"นี่พี่โม อย่าเล่าคนอื่นฟังสิ "
"เล่าไปแล้วนะ " สกายจึงไม่เข้าใจเลยนะ สุดท้าย
แบ่งจึงบอก สกายว่า "นายไปดีกว่า สกายๆ"
เอ้า แบ่งๆ "เราขอร้องนะ สกายตามมา เดี๋ยวเลย"
สกายเองมองแบ่ง โมเอง "นี่สกายๆ"
"ครับ พี่โม" สกายจึงสงสัยมากเลย "ฝากดูแบ่งนะ แบ่งเองคนเรื่องมากนะ สกายนะ ฝากดูแลแทนนะ สกาย"
"ครับ พี่โม" แล้ว แบ่งจึงจับมือสกาย "ไปกันเถอะ สกายๆ" อ้าว แบ่ง นายเป็นอะไรนะ นั้น ญาตินายละ "พี่โมเองเป็นคนพูดมากนะ คุยแล้วไม่ยอมหยุดพูดนะ อยากให้ เหมือนในวันนั้นเหรอ สกายๆ" เออ ลืมไปคุยสนิทมากเลย
"ใช่นะ พี่โมเองเป็นคนกลัวบาง แต่เราอยูาเขากล้าเองนะ สกายๆ" ออ นายพูดแบบนี้ไม่ถูกนะ "ไปได้แล้ว สกายๆนะ" เอ้าแบ่ง "นี่แบ่ง สกาย " สุดท้าย มีคนเรียกสองคนอื่นลาไง
ลา "ลา" ลามาได้ไงละ "มาได้สิ สกาย"
"เธอมาดูโมใช่ไหมละ"
"ใช่นะ แบ่ง ฉันเป็นแฟนคลับพี่โมนะ"
เอ๋ "เอ๋ "
"พวกนายมาดูเหรอ สกายแบ่ง"
"ไม่ใช่นะ แค่มาหาญาตินะ"
"แบ่งหาญาติเหรอ " ลาจึงสงสัยเอง
"ใช่นะ พอดีชวนสกายมานะ ลาๆ"
"อ่อ"  
แล้ว สกายจึงบอกว่า ลาเป็นแฟนคลับญาตินายนะบอกสินะ แบ่ง"ไม่ละ สกาย " ลาจึงมองสองคนกันเอง
"นี่ สองคนคุยอะไรนะ "
"เปล่านะ สกายเอง" ใช่นะ "จริงเหรอ สกายๆ"
สุดท้าย โมจึง เข้ามา ลาตกใจมากเลย "พี่โมค่ะ"
"พี่โมมาทำไมละ "  แล้วโมจึงให้ของแบ่งเอง "เราให้นะ น้องแบ่ง แล้ว ห้ามตื่นสายนะ แบ่ง" แบ่งจึงดูเอง คือ นานาฬิกาปลูก อัตโนมัติเอง "พี่โม" พี่โมขำเอง ลาจึงบอกว่า"พี่โมค่ะ หนูเป็นแฟนคลับพี่นะค่ะ "โมยิ้มเดินเขียน "สกาย ขอบคุณมาเป็นเพื่อนเจ้าคนนี้ละ " ครับ "เอ้า สกายกับ แบ่งกับพี่โมเป็นอะไรค่ะ"
"เราเหรอ น้องชื่ออะไร " คนนี้ลา เพื่อนที่ โรงเรียนนะ
" ออ "
"พี่โมกับแบ่งเป็นอะไรค่ะ"
"เราเป็นญาติแบ่งไงละ น้องลา"
"ห้ะ เป็นญาติกันเหรอค่ะ "
"ใช่นะ"
"นี่พี่เขียน ลายเซ็นให้กับลาแล้วบอกเขาทำไมละ"
"ไม่ชอบเหรอแบ่งค่ะ " แบ่งจึงง้อเอง
"ไม่ชอบนะ พี่โม"
"เหรอแบ่งๆ เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ ลา สกายแบ่งนะ "
"เออๆ" ลาจึงไปกอดแบ่ง "นี่นายมีญาติเหรอเนี่ยค่ะ "
" เดี๋ยวก่อน ลา เราสนิทตอนไหนละ" เดี๋ยวก่อน ลาชอบพี่โมเหรอ "นายไม่ชอบเหรอ สกายๆ" ไม่รู้สิ "ไปบอกคนนั้นละ แบ่งช่วยเราดูนะ " แบ่งจึงตะลึงมากเลยนะ "เดี๋ยวก่อน เรากับพี่โม พี่โมชวนเรามาเอง ใน เวลาจำเป็นเท่านั้นแต่บางที่ไปดูบางนะ "
"ช่วยเรานะ แบ่ง ฉันเป็นแฟนคลับนะ แบ่งๆ"
เออ แบ่งช่วยลา เราไปนะ เจอ เรื่อง วุ่นวายมากแล้วนะ "เอ้า สกายไปไหนละ" สกายเอง เดินไปเอง ลาจึงตามสบาย กลัวหลงทางนะ "นี่ สกายกลับบ้านแล้ว
เหรอเนี่ยๆ" ก็ใช่สิ แบ่งๆ นายจะกลับไหมละ แบ่ง "กลับสิๆ" แบ่งเดินไปสกายเอง ลา" แบ่งบอกเราด้วยนะค่ะ เรื่องพี่โมนะ" แบ่งได้ยินเอง ก็ไปกับสกายเองไปด้วยนะ สุดท้าย ที่บ้านสกายเองก็ สกายจึงเข้าไปพร้อมกับแบ่งเอง แม่ครับ "ว่าไงมีอะไรลูก สกายๆ" กลับมาแล้วนะ "อ้าวแบ่ง ขอบคุณที่ดูแลคนหลงทางนะ แบ่ง"
นี่แม่คิดเราหลงทางเหรอเนี่ยๆ แม่ "ไม่เป็นไรครับ
ผมดูแลเพื่อนผมได้นะครับ" สุดท้าย สองคนคุยกันจึง ผ่านไป 3 วันเอง สกายเองก็ลงไป ล่างเองจึง เห็นพ่อแม่แบ่งกลับมาพอดีเลยๆ สวัสดีครับ พ่อแม่แบ่ง
"สวัสดีสกาย แบ่งสะบายดีไหมละ "
สะบายดีสิ คุณพ่อแบ่งครับ "แบ่งกินข้าวหรือยัง สกายค่ะ" กินแล้วนะ คุณแม่ " อ้าว สกายไงแก"
"ไงแก คุณค่ะ เดี๋ยวเราคุยแม่สกายนะ "
"เออ เดี๋ยวผมปลุกลูกนะ " สุดท้ายพ่อแบ่งจึงเปิดประตูได้เอง นี่คุณพ่อแบ่งพึ่งกลับมาเหรอ"ใช่นะ สกาย มาปลุกเจ้าแบ่งไง มันตื่นสายนะ สกาย "
ออ ครับ สุดท้าย พ่อแบ่งจึงเอาของเข้าบ้านเอง เดี๋ยวผมช่วยไหมครับ "ไม่เป็นไรนะ สกายๆ" ไม่เป็นไรนะ ผมทำประจำนะ "ก็ได้นะ ระวังด้วยนะ สกาย"ครับ สุดท้าย จึงช่วย พ่อแบ่งช่วย สุดท้าย ขอเอาหมดแล้นะ "ขอโทษนะ สกาย พ่อ เหนื่อย นี่ สกายไม่เหนี่อยเหรอ "
ไม่ครับ ผมเกิดมาไม่เหนี่อยนะ เหมือนแค่หน้าที่เองนะครับ "เอ๋ๆ" แค่นี้ละ พ่อแบ่ง สกายเองจึงเข้าบ้านไป ส่วนแม่แบ่งกับแม่สกายคุยกันเอง "นี่สกาย ลูกมานี่สิ " ครับแม่ สกายจึงเข้าหาแม่จึง ให้สกาย นี่คืออะไรครับ
"นี่คือของฝากจากแม่แบ่งไงลูก" ห้ะ ผมไม่เอานะ "เอาเถอะ นายดูแลเจ้าแบ่ง ให้กับฉันนะ สกายลูกเอ๋ยๆ"
ครับ สุดท้าย สกายจึงขึ้นไปบนพร้อมนอนตรงเตียงเอง ช่างเถอะ สกายจึงดูของมาจากแม่แบ่งเอง แล้ว เราอยากเจอกันน้องนัทเอ๋ยๆ สุดท้าย ตอนต่อไป
-----------------------------------------
สปอย ตัวละคร แม่พ่อแบ่งเอง
พ่อแบ่งชื่อปอง แม่แบ่งชื่อแก้ม
สองคนรักแบ่งมากเลย เพราะแบ่งเป็นลูกคนเดียวด้วยสิ แล้ว สนิทมากแต่ สกายเข้ามา แม่พ่อแบ่งจึงคุยแม่พ่อสกายมากขึ้นอีก เพราะแม่จึง สงสารบางบ้านของสกายเองแบ่งจึงช่วยบางก็ให้ออกมา อีสระเลย แต่ว่า แม่พ่อจึงรักลูกมากเกินไปเอง แบ่งจึงช่วยสกายบางนะ
พ่อแม่ไม่ได้ห้ามแบ่งเลยนะ สุดท้าย พ่อแม่แบ่งรักกันนาน 23 ปีแล้วนะ
--------------------------------------
ตอนที่ 10 ความหลังนะ   

takeshi

ขอบคุณ

nuangnut1996

สนุกมากครับ