คำปลอบโยนอันแสนอบอุ่น3

iBloom

หลังจากที่ความสัมพันธ์ระหว่าง ภัทร และ ธัน เริ่มแน่นแฟ้นมากขึ้น พวกเขาก็เริ่มใช้เวลาร่วมกันบ่อยครั้ง จนทั้งสองคนรู้สึกสบายใจเมื่อได้อยู่ด้วยกัน แต่แล้วความเงียบสงบของทั้งคู่ก็ถูกทำลายลง เมื่อวันหนึ่งในช่วงที่ธันกำลังซ้อมแข่งขันกีฬา ภัทรเดินเข้ามานั่งรอที่ขอบสนาม หยิบหนังสือออกมาอ่านตามปกติ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่เขาไม่เคยพบมาก่อนเดินเข้ามาพร้อมกับกองเชียร์กลุ่มหนึ่ง


เธอคือ พิมพ์วรางค์ คู่หมั้นของธัน หญิงสาวสวยสง่าที่ดูโดดเด่นท่ามกลางผู้คน เธอสวมชุดเดรสรัดรูปแบรนด์เนมสีขาวตัดกับผมยาวดำสลวยที่ดูสวยงามเป็นพิเศษในวันนี้ เมื่อเธอเห็นภัทรที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ธัน เธอก็เดินตรงเข้ามาอย่างไม่รีรอ ใบหน้าเต็มไปด้วยความมั่นใจและเยือกเย็น


พิม: "คุณน่าจะเป็นภัทรใช่ไหมคะ?" พิมถามด้วยน้ำเสียงสุภาพแต่แฝงไปด้วยความหมายบางอย่าง เธอยิ้มเล็กน้อยแล้วมองภัทรตั้งแต่หัวจรดเท้า


ภัทร: "ครับ ผมเอง" ภัทรตอบสั้นๆ พร้อมกับยิ้มเล็กน้อย แม้ว่าในใจจะรู้สึกไม่สบายใจนัก


พิม: "ฉันพิมพ์วรางค์ คู่หมั้นของธัน" พิมพูดด้วยน้ำเสียงที่ยืนยันสถานะของเธออย่างชัดเจน "ได้ยินว่าคุณสนิทกับธันพอสมควร"


ภัทรรู้สึกถึงแรงกดดันที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของพิม ความสง่างามของเธอทำให้เขาเริ่มไม่มั่นใจในความสัมพันธ์ของเขากับธัน แม้ว่าเขาจะรู้ดีว่าธันไม่ได้พูดถึงเรื่องคู่หมั้นกับเขามาก่อน


พิม: "คุณคงรู้ใช่ไหม ว่าฉันกับธันหมั้นกันมาเกือบปีแล้ว ครอบครัวของพวกเราสนิทกันมาก" เธอยิ้มอย่างสวยงามแต่ก็มีบางสิ่งที่แฝงอยู่ในสายตาของเธอ "และฉันไม่ชอบให้ใครมาแทรกแซงความสัมพันธ์ของเรา"


ภัทรเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ แต่เขาก็พยายามสงบสติอารมณ์ เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าธันมีคู่หมั้น แถมดูเหมือนว่าพิมจะรู้เรื่องของเขามากกว่าที่ควรจะเป็น


ภัทร: "ผมแค่เป็นเพื่อนกับธันครับ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น" เขาตอบด้วยเสียงที่พยายามเก็บความรู้สึก


พิมพ์วรางค์หัวเราะเล็กน้อย แล้วเอียงศีรษะมองภัทรด้วยสายตาที่เหมือนจะรู้ทุกอย่าง


พิม: "เพื่อน? หืม... ฉันก็หวังว่ามันจะเป็นอย่างนั้นค่ะ" พิมเอื้อมมือมาแตะเบาๆ ที่ไหล่ของภัทร "อย่าทำให้ฉันต้องกังวลเลยนะคะ ฉันไม่อยากให้ใครมายุ่งเกี่ยวกับธันมากเกินไป เขาคือของฉัน"


ในตอนนั้นเอง ธัน ก็เดินเข้ามา เขาหยุดอยู่ตรงกลางระหว่างภัทรกับพิม สายตาของเขามองไปที่พิมก่อนจะหันไปมองภัทร เขาแสดงออกถึงความไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าพิมกำลังพูดกับภัทร


ธัน: "พิม คุณมาที่นี่ทำไม?" ธันถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูหงุดหงิดเล็กน้อย "ผมบอกคุณแล้วว่าไม่ต้องมาที่นี่"


พิมยิ้มหวาน "ฉันแค่อยากมาให้กำลังใจคุณค่ะ ธัน คุณคงไม่โกรธฉันหรอกใช่ไหม?"


ธันถอนหายใจยาว ก่อนจะหันไปหา ภัทร ที่ยังคงยืนเงียบ


ธัน: "ภัทร คุณไม่ต้องสนใจนะ พิมเธอแค่พูดไปเรื่อย" ธันพูดอย่างไม่คิดอะไร แต่คำพูดนั้นทำให้พิมพ์วรางค์ขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ


พิม: "พูดไปเรื่อย? ธันคะ ฉันแค่ห่วงคุณก็เท่านั้น" เธอมองธันด้วยสายตาที่แฝงความไม่พอใจ "ฉันไม่อยากให้ใครมาใกล้ชิดคุณมากเกินไป คุณเข้าใจใช่ไหม?"


บรรยากาศในตอนนั้นเริ่มตึงเครียด ภัทรรู้สึกอึดอัดกับสถานการณ์ตรงหน้า เขาไม่อยากทำให้เรื่องยุ่งยากมากไปกว่านี้ จึงตัดสินใจขอตัวกลับไป


ภัทร: "ผมคิดว่าผมคงต้องกลับก่อนล่ะครับ พวกคุณคุยกันเถอะ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ ก่อนจะหันไปเดินออกจากสนาม


ธันมองตามหลังภัทรไปอย่างรู้สึกผิด ในขณะที่พิมยืนยิ้มอย่างพอใจที่ทำให้สถานการณ์เป็นไปตามที่เธอต้องการ


ภัทรกลับมาพร้อมกับความกังวลในใจ เขารู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับธันอาจจะไม่ง่ายเหมือนที่ผ่านมา เพราะตอนนี้มี พิมพ์วรางค์ ที่ดูเหมือนจะเป็นอุปสรรคที่ใหญ่หลวงกว่าที่เขาคิดไว้

nuangnut1996

สนุกมากครับ

eg1

ขอบคุณครับ

lekthai

นางร้ายชัดๆ

thai_boys

ขอบคุณครับ

424940

ขอบคุณ

Phatthara

ขอบคุณครับ

tcldogs

ขอบคุณครับ

TAtaaa

ขอบคุณ

Nukinho

เริ่มต้องเจอทางแยกแล้ว จะไปต่อหรือพอแค่นี้

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

princo78

ขอบคุณครับ

sengjit

ขอบคุณครับ

S_carlettyz

นางร้ายต้องโดนนน