เมียกลางเมือง6

iBloom

หลังจากการสนทนากับพิมพ์พลอยในเช้าวันนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะเปลี่ยนไปในทางที่รวิศไม่เคยคาดคิด ความรู้สึกหนักใจที่เขาแบกรับมาตลอดเริ่มเบาลง เมื่อพิมพ์พลอยยอมรับเขาเข้าเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวอย่างเปิดเผย รวิศควรจะโล่งใจใช่ไหม? แต่หัวใจของเขากลับเต็มไปด้วยความกังวลมากกว่าเดิม เขารู้ว่าความสัมพันธ์นี้มันซับซ้อนแค่ไหน และไม่รู้ว่ากันต์จะคิดอย่างไรเมื่อรู้เรื่องนี้


วันนั้นหลังจากที่กันต์กลับจากทำงาน รวิศก็คอยทำตัวปกติที่สุด แต่ในใจก็เต็มไปด้วยคำถามมากมายว่าเขาควรจะพูดอะไรกับกันต์ดี


ค่ำคืนนั้นฝนตกหนัก รวิศนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นคนเดียว เสียงฝนกระทบหลังคาทำให้บรรยากาศดูมืดมน รวิศรู้สึกกระสับกระส่าย เขารู้ว่าการเปิดเผยความจริงให้กันต์รู้ไม่ใช่เรื่องง่าย และเขาเองก็ยังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับผลที่ตามมา


ในที่สุด เสียงประตูบ้านก็เปิดออก กันต์กลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูเหนื่อยล้าหลังจากวันทำงานอันยาวนาน รวิศพยายามทำตัวปกติ ขณะที่เขาเดินเข้าไปหากันต์ ยื่นผ้าขนหนูให้เพื่อเช็ดตัวจากฝนที่เปียกชื้น


"ฝนตกหนักมากเลยวันนี้" รวิศพูดเบาๆ ขณะที่ยื่นผ้าให้


กันต์พยักหน้า "ใช่ ฝนตกตั้งแต่ตอนบ่ายแล้ว รถก็ติด" เขารับผ้าขนหนูแล้วเช็ดผมที่เปียกน้ำ พลางเดินไปนั่งที่โซฟา รวิศเดินตามไปนั่งข้างๆ พยายามสังเกตสีหน้าของกันต์เพื่อหาจังหวะที่จะพูดเรื่องที่อึดอัดนี้


"กันต์..." รวิศเริ่มต้นเสียงแผ่ว "ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับนาย"


กันต์หันมามองหน้าเขา แววตาดูสนใจแต่ก็ยังคงความเหนื่อยล้าอยู่ "มีอะไรเหรอ?"


รวิศกลืนน้ำลายลงคอ เขารู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงขึ้น "เรื่อง...เรื่องของฉันกับพิมพ์พลอย"


เมื่อรวิศเอ่ยชื่อนี้ออกมา แววตาของกันต์ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เขายังคงนั่งฟังอย่างใจเย็น "แล้วมันมีอะไร?"


"พิมพ์พลอย... เธอรู้ความจริงแล้ว" รวิศพูดช้าๆ คำพูดเหล่านั้นเหมือนหนักอึ้ง แต่ในที่สุดเขาก็ต้องพูดออกมา "เธอรู้ว่าฉันรักนาย... และรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรา"


กันต์นิ่งไปชั่วขณะ ก่อนจะปล่อยลมหายใจออกมาเบาๆ "แล้วเธอพูดอะไร?"


รวิศรู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นอีกครั้ง "เธอบอกว่า... เธอยอมรับได้ เธอไม่โกรธ และเธออยากให้ฉันอยู่ในบ้านหลังนี้ต่อไป ในฐานะ...อีกคนหนึ่งของครอบครัว"


กันต์ฟังแล้วเงียบไปสักพัก เขาเหมือนกำลังประมวลผลสิ่งที่ได้ยิน รวิศนั่งนิ่งอยู่ข้างๆ กันต์ ไม่รู้ว่าเขาควรจะพูดอะไรต่อดี ความเงียบค่อยๆ ถาโถมเข้ามา จนในที่สุด กันต์ก็พูดขึ้นมาเบาๆ


"พิมพ์พลอย...ยอมรับเรื่องนี้จริงๆ เหรอ?"


รวิศพยักหน้า "ใช่ เธอบอกว่าเธอเข้าใจ และอยากให้ทุกอย่างดำเนินต่อไปอย่างดีที่สุด"


กันต์หันกลับมามองหน้าเขา สายตาของเขาไม่ได้แสดงความโกรธหรือไม่พอใจ แต่เต็มไปด้วยความกังวลและความคิดที่ซับซ้อน "ฉันไม่อยากให้เธอต้องอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เลย รวิศ ฉันรู้ว่านายรู้สึกยังไง แต่เราทั้งคู่รู้ว่านี่ไม่ใช่ชีวิตที่นายควรจะมี"


คำพูดของกันต์แทงใจรวิศเข้าเต็มๆ เขารู้ว่ากันต์พูดถูก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่เกินความคาดหมายของเขาทั้งหมด การมีชีวิตในเงามืด ไม่สามารถแสดงความรักหรือความสัมพันธ์ได้อย่างเปิดเผย มันไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากจะยอมรับเช่นกัน


"ฉันรู้... แต่ฉันไม่สามารถทิ้งนายได้" รวิศพูดออกมาอย่างจริงใจ "ถึงแม้จะต้องอยู่ในฐานะอะไรก็ตาม ฉันก็อยากจะอยู่ข้างๆ นาย"


กันต์ยิ้มเบาๆ แต่ก็ยังคงเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน "เราทั้งคู่ต่างก็ทำผิดพลาดในหลายๆ เรื่อง" เขาพูดเบาๆ "แต่ตอนนี้ฉันอยากให้ทุกอย่างมันดีขึ้นสำหรับทุกคน ฉันไม่อยากให้ใครต้องทนทุกข์เพราะฉันอีกต่อไป"


รวิศฟังคำพูดของกันต์ด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เขารู้ว่ากันต์ต้องการอะไร ต้องการที่จะสร้างความสมดุลในความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนนี้ แต่ความรักที่เขามีต่อกันต์นั้นเกินกว่าที่เขาจะหันหลังกลับได้ง่ายๆ


ทั้งสองคนนั่งอยู่ท่ามกลางความเงียบของค่ำคืน เสียงฝนยังคงกระทบหลังคาอย่างต่อเนื่อง รวิศรู้ว่าต่อจากนี้ ความสัมพันธ์ของพวกเขาจะต้องเผชิญกับอุปสรรคมากมาย แต่มันคือสิ่งที่เขาเลือกแล้ว...


และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร เขาก็จะยอมรับมัน.

lekthai

รอลุ้นตอนต่อไป

nuangnut1996

สนุกมากครับ

bbsbbs

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุณครับ