บันทึกด้านมืดของผม 51

lbchubby

        ผ่านมาเดือนกว่าๆแล้วที่ไอ้กล้าลาออกไป ตอนเรียนผมกับไอ้บอมก็เหมือนเป็นคู่หูกัน จับคู่กันทำงานตลอดแต่หลังเลิกเรียนไอ้บอมก็จะรีบกลับไปหาแฟนมัน ยิ่งตอนนี้แฟนมันถอยรถมอ'ไซค์มาให้มันขับ มันก็เลยยิ่งติดแฟนมันมาก เอาเข้าจริงมันก็ไม่ค่อยพาแฟนมันมาเจอผมเลย เวลาไปทำงานกันข้างนอกมันก็ไม่เคยพาแฟนไปด้วย อาจเป็นเพราะผมก็ไม่เคยเซ้าซี้อยากเจอแฟนมันเองด้วยมั้ง วันนี้ก็เหมือนกันพอเลิกเรียนปุ๊บมันก็รีบออกจากห้องไปเลย ผมเองก็เบื่อๆไม่อยากรีบกลับบ้านเลยมานั่งทำการบ้านฆ่าเวลาที่โรงอาหาร
ทศ "อ่าวโอ๊ตทำไรวะ"
ผม "กูขี้เกียจรีบกลับบ้านเลยนั่งเคลียร์งานจารย์มนต์อยู่ แล้วมึงอะยังไม่กลับหรอ"
ทศ "กูมีซ้อมบอล กูไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ" ว่าแล้วทศก็เดินถือชุดบอลเข้าห้องน้ำไป ทศเป็นเพื่อนห้องเดียวกับผมมันเป็นเด็กทุนนักกีฬา ผมไม่ได้สนิทกับมันเท่าไรเพราะมันจะจับกลุ่มอยู่กับเพื่อนนักฟุตบอลซะส่วนใหญ่ ผมนั่งทำการบ้านอยู่ไม่ถึงสิบห้านาทีทศก็วิ่งมาหาผม "โอ๊ต โอ๊ต มึงทำการบ้านเสร็จยัง"
ผม "ยังเลย มีไร"
ทศ "พอดีไอ้จีมันท้องเสีย ทีมเลยมีคนไม่ครบ มึงเล่นบอลเก่งป่ะ" จีคงเป็นเพื่อนในทีมของทศที่ผมไม่รู้จัก
ผม "ก็พอได้นะ" ถึงผมจะไม่ใช่นักกีฬาแต่ก่อนย้ายมาเรียนที่นี่ผมก็เะบอลกับเพื่อนๆ ประจำ
ทศ "งั้นมาช่วยลงทีมสำรองหน่อยดิ วันนี้วันเดียวได้ป่ะ"
ผม "ก็ได้ ไงกูก็ไม่รีบกลับบ้านอยู่ละ" ผมเก็บของแล้วเดินตามทศไปที่สนามบอล
ทศ "มึงเล่นกองหลังได้ใช่ป่ะ"
ผม "ได้ทุกตำแหน่งแหละ"
ทศ "อาจารย์ครับบ ผมได้เพื่อนมาช่วยแล้ว" ทศตะโกนบอกอาจารย์ที่เป็นโค้ชของทีมโรงเรียน
อาจารย์ตั้ม "อืมมม ดูหน่วยก้านดีใช้ได้ ชื่อไรเรา"
ผม "โอ๊ตครับ"
อาจารย์ตั้ม "ทศมีชุดให้เพื่อนเปลี่ยนไหม"
ทศ "ไม่มีครับ"
อาจารยตั้ม "อืมมม ใส่แค่เสื้อกั๊กของทีมสำรองเล่นแล้วกันนะ ไม่งั้นเสื้อนักเรียนดำแน่"
ผม "ได้ครับอาจารย์" ผมถอดเสื้อนักเรียนออกแล้วใส่เสื้อกั๊กทีมสำรองแทน จากนั้นอาจารย์ก็ให้ไปวอร์มร่างกายนิดหน่อย ก่อนลงซ้อมฝั่งละ 7 คนผมกับทศอยู่กันคนละทีม
อาจารย์ตั้ม "เอาล่ะๆ วันนี้พอแค่นี้แหละ แยกย้ายได้ใครจะไปอาบน้ำก็รีบๆก่อนโรงยิมปิดนะ"
ทศ "เป็นไงโอ๊ตไหวไหม"
ผม "แฮกๆๆ ยังไหว....ไม่ได้วิ่งเยอะๆแบบนี้มานานแล้ว แฮกๆ"
อาจารย์ตั้ม "โอ๊ตวันนี้ขอบใจมาก" อาจารย์เดินมาตบบ่าผม "ว่าแต่กลับบ้านช้าที่บ้านไม่ว่าใช่ไหม"
ผม "ไม่ว่าครับ บ้านผมชิวๆอยู่ละ" ผมไม่รู้ว่าตอนนี้กี่โมงแต่ฟ้ามืดแล้ว
ทศ "มึงจะไปอาบน้ำที่โรงยิมก่อนกลับไหม"
ผม "โรงยิมมีที่อาบน้ำด้วยหรอ" ผมไม่เคยรู้เลยว่ามี
ทศ "มีแค่สองห้อง ถ้าจะอาบก็ต้องรอคิวหน่อย"
ผม "งั้นกูไปห้องน้ำเอาน้ำลูบๆ ตัวก็พอดีกว่า"
ทศ "หรองั้นกูไปอาบน้ำก่อนนะ วันนี้ขอบใจนะเว้ย"
ผม "เออไม่เป็นไร พรุ่งนี้เจอกัน" จากนั้นทศก็ขึ้นโรงยิม ผมถือเสื้อนักเรียนไปห้องน้ำเอาน้ำลูบๆตัวก่อนจะกลับบ้าน
        ผมกลับมาถึงบ้านสองทุ่มนิดๆ บ้านยังคงปิดไฟมืด ช่วงนี้พ่อผมกลับบ้านดึกตลอดเพราะบริษัทพ่อกำลังเร่งออกโปรดักส์ใหม่ เอาเข้าจริงตั้งแต่ไม่มีไอ้กล้าผมกับพ่อก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรกันเลย มีแค่ชักว่าวเล่นกันครั้งสองครั้งเท่านั้น ผมมีแผนจะหลอกพี่เชษฐ์มาให้พ่อเย็ดอยู่แต่ช่วงนี้ก็ไม่เจอแกเลยแถมพ่อก็ยุ่งตลอดด้วย
        ที่โรงเรียนผมกับทศสนิทกันมากขึ้น ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้ไปช่วยมันซ้อมบอลอีก เอาเข้าจริงทศก็เคยมาถามผมนะว่าอยากเข้าทีมฟุตบอลโรงเรียนไหม อาจารย์ตั้มบอกทศว่าผมดูมีแวว แต่ผมปฎิเสธไปเพราะผมไม่ได้ชอบฟุตบอลขนาดนั้นและอีกอย่างพอขึ้นปีสอง ผมถูกเลือกให้เป็นรองหัวหน้าห้องแทนคนเก่าที่อยู่ๆก็ไม่มาเรียนทำให้ถูกโยนงานเล็กๆน้อยๆมาให้ทำตลอด นี่ยังไม่รวมถึงงานกีฬาสีที่จะเกิดขึ้นในเทอมหน้าอีก
ทศ "โอ๊ตพรุ่งนี้กูไปแข่งบอลนะ เขียนลงใบเช็คชื่อให้กูด้วย" จริงๆเรื่องนี้มันต้องไปบอกกับหัวหน้าห้องไม่เข้าใจว่าทศจะมาบอกผมทำไม
ผม "เออได้ ว่าแต่แข่งกับโรงเรียนไรว่ะ"
ทศ "แข่งกับโรงเรียนมัธยมวะ แต่ถ้าชนะก็เป็นแชมป์ระดับเขตแล้ว"
ผม "หรอสู้ๆนะเว้ย" ผมไม่รู้ว่าโรงเรียนอื่นเป็นเหมือนที่นี่ไหม ถ้ามีนักเรียนลาเพราะไปทำกิจกรรมให้โรงเรียนต้องให้อาจารย์ที่คุมนักเรียนออกไปทำกิจกรรมเซ็นต์ชื่อกำกับไว้ด้วย
"ติ๊งหน่อง" เสียงเตือนประกาศดังขึ้น
"หัวหน้าและรองหัวหน้าห้องชั้นปี2 ปี3 ทุกแผนก หลังเลิกเรียนมารวมตัวกันที่ห้องโสตด้วยเราจะประชุมเรื่องกิจกรรมโรงเรียน" เสียงตามสายของประธานนักเรียนดังขึ้น
ผม "เขาจะประชุมงานอะไรรู้ป่ะเจน" ผมถามหัวหน้าห้อง
เจน "เราก็ไม่รู้เหมือนกัน"
ผม "เห้อ...." ผมถอนหายใจ "เอ้อ..พรุ่งนี้ทศมันต้องไปแข่งบอล เลิกเรียนต้องเอาสมุดเช็คชื่อไปให้จารย์ตั้มเซ็นต์ก่อนไปให้จารย์แป๊ะนะ" ผมบอกเจน
เจน "ได้"  หลังเลิกเรียนผมกับเจนก็ไปรอที่ห้องโสต กว่านักเรียนจะมากันครบและเริ่มประชุมได้ก็รออีกเกือบชั่วโมง กว่าเราจะประชุมกันเสร็จก็เกือบหกโมงเย็น
เจน "โอ๊ต..ขอโทษนะเอาสมุดเช็คชื่อไปให้อาจารย์ตั้มเซ็นต์แทนเราได้ไหม แม่เรามารับป่านนี้รอแย่แล้ว"
ผม "เออ ได้ๆ เจนรีบไปเหอะ บายๆ"
เจน "บาย"
                        .......................................
        ผมเดินไปที่สนามซ้อมเพื่อเอาสมุดให้อาจารย์ตั้มเซ็นต์
ผม "ทศจารย์ตั้มอยู่ไหน กูเอาสมุดเช็คชื่อมาให้จารย์เซ็นต์"
ทศ "อ่าวทำไมเพิ่งเอามาให้เซ็นต์ละคนอื่นเขาเอามาให้เซ็นต์ก่อนประชุมกันอีกนะ"
ผม "กูไม่ทันคิดว่ะ ว่าแต่มึงจะกลับแล้วหรอ"
ทศ "ใช่พรุ่งนี้แข่งวันนี้เลยซ้อมนิดหน่อย เน้นคุมแผนการพรุ่งนี้มากกว่า"
ผม "อ่อ...ว่าแต่สรุปจารย์ตั้มอยู่ไหน"
ทศ "อยู่บนโรงยิม แต่พวกกูลงมากันหมดแล้วอีกเดี๋ยวจารย์คงกลับ"
ผม "งั้นกูไปก่อนนะเดี๋ยวไม่ทัน" ผมรีบวิ่งขึ้นตึกไปโรงยิม
ทศ "เดี๋ยว!! ไม่ต้องรีบ กูขึ้นไปเป็นเพื่อนมึงเอง เห้ยพวกมึงกลับไปก่อนเลย" ทศหันไปบอกกับเพื่อนนักบอล แล้วมันก็ขึ้นไปโรงยิมกับผม "อ่าวจารย์ตั้มไม่อยู่นี่" ผมมองไปที่ห้องพักครูและรอบ ๆ โรงยิม "สงสัยกลับไปแล้วมั้ง"
ทศ "ยังหรอกถ้ากลับโรงยิมต้องปิดแล้วดิ"
ผม "เออช่างเหอะ เอาสมุดเช็คชื่อไปวางไว้ที่โต๊ะจารย์ตั้มแล้วกัน พรุงนี้เช้าเห็นคงเซ็นต์ให้" ผมเดินเข้าห้องพักครูวางสมุดเช็คชื่อแล้วเขียนโน๊ตไว้เพื่อให้อาจารย์ตั้มเห็นและเซ็นต์รับรองให้ทศ "ป่ะ เสร็จแล้วกลับกันเหอะ" ผมบอกทศ
ทศ "ชู่วววว์  มึงได้ยินป่ะ" ทศพูดกับผมเบาๆ
.... "นะครับโค้ช พรุ่งนี้ขอผมลงเป็นตัวจริงได้ไหมครับ"  เสียงผู้ชายดังออกมาจากห้องน้ำ
อาจารย์ตั้ม "ไม่ได้พรุ่งนี้แข่งแล้ววางตัวไว้เรียบร้อยแล้ว จะเปลี่ยนได้ยังไง"
.... "ได้สิครับ โค้ชมีสิทธิ์เปลี่ยนตัวผู้เล่นอยู่แล้ว"
อาจารย์ตั้ม "ทำไมมึงถึงอยากลงเป็นตัวจริงขนาดนั้น"
ผม "จารย์ตั้มคุยกับใครว่ะ" ผมกระซิบถามทศ
ทศ "เสียงเหมือนพี่มีน เดี๋ยวกูขอดูก่อน" ทศเดินไปหยุดหน้าประตูห้องน้ำเพื่อฟังชัด ห้องน้ำที่โรงยิมจะเป็นกำแพงสองฝั่งยาวเข้าไปเพื่อไม่ให้ข้างนอกมองเห็นห้องอาบน้ำ ทศคงไม่กล้าเดินเข้าไปมากกว่านั้นเพราะกลัวโดนเห็น
.... "ปีนี้ปีสุดท้ายของผมแล้วนะครับ ขืนผมยังนั่งเป็นตัวสำรองจนจบรายการนี้ผมก็ไม่มีผลงานไปยื่นตอนคัดตัวนักกีฬาทุนมหาลัยสิครับ"
อาจารย์ตั้ม "แต่ฟอร์มมึง ตอนนี้สู้จีไม่ได้เลยนะ มึงก็น่าจะรู้ตัวเองดีที่สุด"
ผม "ไปเหอะ ถ้าจารย์ออกมาเห็นมึงจะซวยเอานะ" ผมกลัวทศมันจะมีปัญหาก่อนแข่ง
ทศ "เรื่องนี้เรื่องใหญ่นะ มึงจะให้กูไปแบบนี้หรอ"
ผม "แล้วมึงจะแอบฟังแบบนี้จนจบหรอ"
ทศ "ไม่หรอก" ทศมองไปที่ล็อคเกอร์สำหรับนักกีฬา "แอบดูกันเหอะ" ด้านบนของล็อคเกอร์เป็นช่องระบายอากาศของห้องน้ำ ทศกับผมเลยแอบปีนขึ้นไปแอบดู
.... "ฟอร์มผมสู้ไอ้จีไม่ได้หรือว่าไอ้จีมันติดสินบนอาจารย์กันแน่"
ทศ "ใช้พี่มีนจริงๆด้วย"
ผม "ตอนกูไปช่วยซ้อมกับทีม พี่แกฟอร์มดีอยู่นะกูนึกว่าเป็นตัวจริงซะอีก" ผมแอบดูตรงช่องลมเห็นอาจารย์ตั้มใส่เสื้อโปโลกางเกงวอร์ม ส่วนพี่มีนนุ่งผ้าเช็ดตัวคงเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
อาจารย์ตั้ม "มึงเอาอะไรมาพูด กล่าวหาว่าครูรับสินบนหรอ"
พี่มีน "ผมรู้นะว่าทำไมไอ้จีถึงได้เป็นตัวจริง ตอนเมามันเล่าให้ผมฟังหมดทุกอย่าง"
อาจารย์ตั้ม "คิดว่าคนอย่างครูจะรับเงินจากนักเรียนหรอ ดูถูกกันเกินไปแล้ว"
พี่มีน "ผมรู้ครับไอ้จีมันไม่ให้เงินโค้ชสักหน่อย ถ้าผมทำแบบมันพรุ่งนี้ผมจะได้เป็นตัวจริงไหมครับโค้ช" พี่มีนดึงผ้าเช็ดตัวออกแล้วก้าวเข้าประชิดตัวอาจารย์ตั้ม......

lekthai

ขอขอบคุณ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

kanruk99

มาให้ค้างบนยอดไม้ซะงั้น รีบมาต่อนะครับ

possto_01

จะโดนจับได้มั้ย

424940

ขอบคุณครับ

phummi

kanruk99 ตอบกลับเมื่อ 2024-12-16 11:17
มาให้ค้างบนยอดไม้ซะงั้น รีบมาต่อนะครับ

ช่ายเลย

tonsevenup

ขอบคุณครับ

แมลง

สุดยอด

bo69dy

หูยค้างงง

คำปุ้ย

งานนี้ทศมีเสียวแน่5555
ลุ้นต่อไป ขอบคุนคับ

Natee76009

ขอบคุณครับ

ninenut

ขอบคุณครับ

bioss

จอบคุณครับ

eg1

ขอบคุณครับ

aikq9246

ขอบคุณครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

supawa

ขอบคุณครับ