อาสาทำถนนขึ้นดอย

lexณภัทร

.....เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนผมเรียนอยู่ปี 3 เมื่อปี 2555 ครับ เกิดขึ้นตอนออกค่ายอาสาที่ดอยแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงราย ต้องบอกก่อนว่าผมกับพวกกลุ่มที่ไปค่ายอาสาครั้งนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนและรุ่นพี่ในคณะเดียวกันคือวิศวะโยธาสะสวนใหญ่ เพราะออกค่ายครั้งนี้เป็นการไปเพื่อทำถนนระยะสั้นๆ เข้าหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่อยู่ของคนชนกลุ่มน้อย กลุ่มหนึ่ง(ขอสงวนชื่อชนเผ่านะครับ) ที่มีหมู่บ้านเล็กๆตั้งอยู่แถวนั้นหลายสิบหลังคาเรือน โดยได้รับการสนับสนุนจากทางราชการอนุญาตให้มาช่วยทำถนนขึ้นครั้งนี้ด้วย (เพราะที่ไปส่วนใหญ่เป็นช่างและทางมหาลัยได้ส่งเรื่องมาก่อนแล้ว)


การมาพักอยู่ที่ดอยแห่งนี้ทางราชการจะจัดให้พวกเราอยู่ที่ศาลากลางของหมู่บ้าน เป็นเหมือนอาคารไม้ ไม่ใหญ่มากแต่ก็พออยุ๋ได้สะดวก มีห้องส่วมให้แต่ไม่มีห้องอาบน้ำ เวลาจะอาบน้ำต้องเดินลงไปอาบที่บริเวณแม่น้ำ ซึ่งก็ไม่ใช่แม่น้ำสายใหญ่สะทีเดียว แต่เป็นช่องทางน้ำที่ต่อมาจากแม่น้ำใหญ่ให้ไหลเข้ามา แล้วมีทำนบกั้นเพื่อให้ชาวบ้านได้ใช้น้ำกันได้อย่างสะดวก โดยผู้ใหญ่บ้านได้จัดหามุ้งและเครื่องนอนให้พวกเราด้วย (ช่วงนั้นต้นเดือนพฤษภาคมอากาศไม่หนาวมาก) มีไฟฟ้าให้ใช้ผ่านแผงโซล่าเซลล์ เราอยู่ช่วยทำถนนที่นี้ด้วยกัน 1 อาทิตย์เต็มๆ


.....เรื่องสยองที่จะเล่าและทำให้ผมจำขึ้นใจเป็นบทเรียนให้รู้จัก "กาลเทศะ" ก็เกิดขึ้นก่อนจะกลับกรุงเทพประมาณ 2 วัน ซึ่งวันนั้นหลังจากที่พวกผมเสร็จจากทำทาง และเป็นวันสุดท้ายที่ทางคณะเราเสร็จจากหน้าที่ที่ต้องทำแล้ว หลังจากพรุ่งนี้ก็รอกลับบ้านอย่างเดียว พวกผมก็กลับที่พักในช่วงเย็นวันนั้นและต่างคนก็ต่างแยกย้ายเตรียมเก็บข้าวของ ของใช้ส่วนตัวของตัวเองที่เอามาด้วยเพื่อวันพรุ่งจะมีรถมารับกลับกรุงเทพ หลังจากเก็บของใช้เสร็จผมกับเพื่อนๆ ก็จะไปอาบน้ำตามปกติเหมือนเคยทำตั้งแต่วันมาอยู่ที่นี้ โดยปกติผมจะไปอาบน้ำพร้อมกับเพื่อนๆ แต่วันนั้นผมเก็บของเสร็จก่อนเพื่อนและรู้สึกคันตามตัวเลยขอตัวลงไปอาบน้ำก่อนพอลงไปถึงริมฝั่งน้ำตรงบริเวณที่เคยอาบ วันนี้ผมอาจจะมาอาบน้ำเร็วไปหน่อยเพราะงานเสร็จเร็วและเป็นวันสุดท้ายที่ต้องทำงานที่นี้ ในระยะสายตาผมมองเหลือบไปเห็นผู้หญิงวัยรุ่น อายุราวๆ 15-16 ปี เล่นน้ำกันอยู่ราว 6 คน ซึ่งก็หน้าจะเป็นเด็กวัยรุ่นชนเผ่านี้แหละ แต่อย่างที่ทราบครับว่า "ปกติของคนชนเผ่า เด็กๆหรือวัยรุ่นที่กำลังโตและยังไม่มีสามี ประเพณีการใช้ชีวิตก็คงไม่ได้รัดกุมเหมือนคนเมืองแบบเราๆ" ผมมองไปเห็นวัยรุ่นกลุ่มนี้กำลังเล่นน้ำ บางคนเปลือยท่อนบน บางคนเปลือยท่อนล้าง และบางคนก็ไม่ใส่อะไรเลย (คงเป็นเรื่องธรรมดาของสาวๆอาบน้ำที่นี้ละมั่ง) เล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ส่งเสียงดังพอสมควร แต่สักพักเสียงเล่นน้ำก็เงียบลงทุกสายตามองมาที่ผมที่กำลังมองพวกเขาอยู่ ผมก็เลยรีบหลบสายตาและลงอาบน้ำตามปกติ ในระหว่างนั้นวัยรุ่นชนเผ่ากลุ่มนี้ ก็รีบขึ้นจากน้ำนุ่งห่มผ้าแล้วก็ขึ้นจากน้ำไปเลย (สงใสอายละมั่ง เราก็ไม่รู้สะด้วย -///-)


....เท่านั้นแหละครับจิตใจผมก็ว้าวุ่นเลยหลังจากได้เห็นภาพอะไรๆดังกล่าว เพราะมาอยู่ที่นี้ก็เหมือนอาสามาทำงานโยธาเท่านั้น มาอยู่เป็นอาทิตย์เต็มๆรวมถึงก่อนหน้านั้นด้วยธรรมดาวัยรุ่นๆแบบผมอายุตอนนั้น 20 ต้นๆก็เกิดอารมณ์ทางเพศเป็นธรรมดาครับ เมื่อได้เห็นอะไรหวือหวาแบบนั้น ผมก็เลยรีบอาบน้ำสะจะได้ลืมๆเรื่องนี้ไป ในระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงเพื่อนๆกำลังลงมาอาบน้ำพอดีก็เลยได้อาบด้วยกันไป แต่ผมก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้ให้พวกเพื่อนๆพี่ๆฟังนะ หลังจากอาบน้ำเสร็จผมกับเพื่อนๆก็เดินกลับที่พักตามปกติ แต่ระหว่างทางที่เดินกลับที่พักผมก็ยังมีอารมณ์ว้าวุ่นใจกับเรื่องที่เห็นยังค้างอยู่ว่างันเถอะ ก็เลยบอกเพื่อนๆว่าขอแวะฉี่ตรงนี้หน่อย(พร้อมชีนิ้วไปที่ต้นไม้ใหญ่) ให้พวกมันเดินไปก่อนเลย ผมก็แวะเข้าหลังต้นไม้ใหญ่ต้นนั้น พอได้หลบตัวให้พ้นสายตาคน(เผื่อมีคนเดินผ่านเพราะเป็นทางขึ้นลงแม่น้ำอยู่แล้ว) แล้วผมก็จัดการตัวเองเลย "จนเสร็จกิจหยังว่า" ถึงจะหายจากความวุ่นวายใจในตอนนั้น และจำได้ว่าเสร็จต่อเนื่องถึง 2 ครั้งติด -////-


....หลังจากเสร็จกิจแล้วผมก็เก็บอะไรให้เรียบร้อย แล้วค่อยออกมาจากหลังต้นไม้ใหญ่ต้นนั้น ก่อนเดินกลับผมได้มองขึ้นไปบนต้นไม้ก็เพิ่งจะสั่งเกตุว่า ต้นไม้ต้นนี้ทำไมถึงต้นใหญ่กว่าปกติและมี "เชือกสีแดงร้อยด้วยลูกกระพรวน(เหมือนกระดิ่งเล็ก) พันรอบต้นไม้ไว้ ผมถึงกับร้องอุทาน เห้ย!!...เพราะตอนมาไม่เห็น(หรือไม่สังเกตุ) แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดไปเองว่าคงจะเป็นแนวเขตอะไรสักอย่างของหมู่บ้านนี้มั่ง...    "ตกดึกคืนนั้นผมกับเพื่อนเข้านอนตามปกติ ผมฝันครับว่า "ฝันเห็นผู้หญิงแต่งชุดชนเผ่า หน้าตาดีมาเรียกให้ผมตามออกไปข้างนอก ซึ่งไปไหนก็ไม่รู้แต่คิดว่าต้องตามเขาไป ในฝันผมก็เดินตามไปนะ แต่พอรู้ตัวอีกทีหัวผมอยู่ที่หน้าผาแล้ว พอผมลืมตาขึ้นมาเห็นเพื่อนมันจับคอผมอยู่แล้วพากันร้องเสียงดังว่า ตื่นๆๆ ตื่นสิวะ..." ผมเลยร้องเสียงหลงเลย ว่าตื่นแล้วๆพวกมึงมาทำอะไรกันผมร้องถามเพื่อน หลังจากนั้นพวกเพื่อนมันก็เล่าให้ฟัง(ก่อนที่ผมจะมาอยู่ตรงหน้าผานี้)


.....เพื่อนเล่าว่า มันเห็นผมเดินออกจากห้อง มันเข้าใจว่าผมจะไปเข้าห้องน้ำ แต่พอเพื่อนมันมองตามปรากฏว่าผมลงจากศาลาที่พักจะเดินออกไปไหนไม่รู้ตอนตี 2 กว่าๆ เพื่อนผมคนที่มองตามผม มันเลยปลุกเพื่อนที่นอนข้างๆกันให้ไปตามผม ทีแรกมันเรียกชื่อผมและร้องถามว่ามึงจะไปไหนแต่ผมไม่ตอบ เพื่อนอีกคนเห็นว่าตอนผมเดินไปไม่ลืมตา เลยเข้าใจว่าคงละเมอ มันเลยรีบวิ่งตามผมลงมา และเห็นว่าผมกำลังจะเดินลงเหวที่เขาทำรั้วไม้กันไว้ ไอ้เพื่อนคนที่วิ่งมามันเลยกระโดดทับ พอผมล้มแล้วเพื่อนมันก็กดคอแล้วบอกให้ผมตื่น ผมก็เลยตื่นขึ้นมาตามเหตุการณ์ที่เกิดข้างต้น


.....(ผมขอตัดรายละเอียดเรื่องคุยกับเพื่อนไปเลยนะครับ เพราะมันยาวแล้ว)....ตัดกลับมากรุงเทพครับ มาได้แค่ไม่กี่วันผมก็ฝันซ้ำๆแบบเดินอีกคือ "มีผู้หญิงใส่ชุดชนเผ่าคนเดิมมาเรียกให้ไปหา แต่พอเดินเข้าไปหาเขาใกล้ๆ ตัวเขาจะห่างออกจากผมไปทุกที เหมือนกับว่าผมไปไม่ถึงเขาสักที แต่พอรู้ตัวตื่นขึ้นมาจะไม่นอนอยู่ที่เดินเลย บางทีไปนอนใต้เตียง บางทีไปนอนหน้าประตู ซึ่งปกติส่วนตัวผมอย่าว่าแต่นอนละเมอเลยครับ แค่นอนดิ่นสักนิดผมก็ไม่ค่อยดิ่นตอนนอน แต่หลังจากกลับจากไปอาสาที่ดอยครั้งนี้ ก็เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นบ่อยๆ" จนวันหนึ่งผมได้ไปนอนค่างที่คอนโดเพื่อนย่านเกษตรนวมินทร์ ผมก็ฝันและละเมอแบบนี้อีก(ซึ่งผมไม่รุ้ตัวจริงๆ) แต่ครั้งนี้ถึงขั้น ขาข้างหนึ่งนั่งคาบระเบียงคอนโดเพื่อนและพร้อมปล่อยตัวลงมาแล้ว(จากชั้น 9) แต่ดีที่เพื่อนมันคว้าตัวไว้ได้ทัน และเพื่อนมันเลยบอกว่า "มึงเป็นอะไรของมึงเนี่ย มันไม่ปกติละนะ" นั้นละครับผมจึงตัดสินใจเล่าเรื่องนี้ให้พ่อแม่ฟัง(เรื่องที่ฝันแต่ไม่ได้เล่าเหตุการณ์ว่าตัวเองไปทำอะไรบนดอย) ซึ่งทีแรกพ่อแม่ก็เชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่งนะ แต่ก็พาไปหาจิตแพทย์บ้าง ทำบุญบ้างเพื่อความสบายใจ


....แต่มีอยู่วันหนึ่ง เพื่อนแม่ที่เขาไปอยู่ต่างประเทศมาเยี่ยมคุณแม่ ซึ่งเพื่อนแม่คนนี้เดิมเป็นพยาบาลแต่ไปได้สามีเป็นคนต่างประเทศ เลยไปอยู่กินกับสามีและเขามีงานอดิเรกคือ "ดูดวงไพ่ป๊อก" วันที่เพื่อนแม่มาถึงที่บ้าน ผมก็เดินออกไปยกมือไหว้ทักทายตามปกติ แต่เพื่อนแม่ทักผมว่า "แฟนหรอที่เดินตามหลังตะกี่" ซึ่งแม่กับพ่อก็ยืนอยู่ใกล้ๆตอนที่เพื่อนแม่ทักผม พ่อแม่ผมก็มีสีหน้าแบบกังวนเล็กน้อยที่เพื่อนทักแบบนั้น แม่ก็ถามเพื่อนซ้ำอีกรอบในรายละเอียดว่าเห็นยังงัย(พร้อมเล่าเรื่องที่ผมฝันให้ฟังทั้งหมด) เพื่อนแม่ที่เป็นหมอดูแก่บอกว่าที่แกเห็นคือ "ผู้หญิงใส่ชุดชนเผ่าสีแดง" ซึ่งตรงกันกับในฝันของผม พ่อกับแม่ถึงกับตกใจและหันมาถามซักไซ้ไล่เรียงผมใหญ่เลย (หน้าจะเริ่มเชื่อมากละ) ว่าไปทำอะไรที่ไหนบนดอย ผมก็เพียงแก้ต่างไปโดยไม่ได้บอกความจริงทั้งหมดว่าไปทำอะไร(เพราะอายด้วย) เลยเลียงบอกไปแค่ว่าก็ไปอาสาทำทางขึ้นดอยและบอกว่านอกนั้นก็คิดไม่ออกว่าไปทำอะไร


....วันรุ่งขึ้นแม่ปลุกผมแต่เช้า และพาผมไปหาพระท่านหนึ่ง จริงๆท่านก็เป็นพระครูวัดแถวบ้านนั้นแหละครับ ไปปรึกษาท่านผมก็เล่าเรื่องบนดอยให้ท่านฟัง(แต่ไม่ทั้งหมด) หลวงพ่อท่านก็ไม่รู้จะช่วยยังงัยท่านก็เดาๆเอา(ย่้ำว่าเดาเอานะครับ หลวงพ่อท่านบอกไม่ได้นิมิตรเห็นอะไรเป็นพิเศษ) ท่านเดาว่า "คงเป็นเมียเก่าที่อยู่ดอย เขายังไม่ไปเกิดคงจำไอ้หนุ่มนี้ได้ แล้วอยากเอาตัวไปอยู่ด้วยมั่ง..." ผมฟังละตกใจแล้วเริ่มห่วนคิดว่า "คงเป็นอะไรสักอย่างที่ต้นไม้นั้นแน่เลย ที่ผมไปช่วยตัวเองตรงนั้น....."  หลวงพ่อท่านจึงแนะนำแค่ให้ลองบวชพระสักพรรษา(เพราะอายุก็ครบบวชพอดี20ต้นๆ) ถ้าบวชแล้วยังมีอาการอีกค่อยว่ากันอีกที จนในปีนั้นผมต้องดรอปเรียนเพื่อไปบวชเลยจบช้ากว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันไปปีนึ่ง(ขอตัดเรื่องรายละเอียดระหว่างบวชเลยนะครับ) สรุปผมบวชได้ 4 เดือนกว่า เรื่องฝันเห็นผู้หญิงชุดชนเผ่าก็หายไป(จริงๆหายไปตั้งแต่วันแรกที่บวช) ผมกลับมาเป็นปกติพอสึกออกมาผมก็มาเรียนหนังสือต่อจนจบปี2557 และปัจจุบันนี้ผ่านมาเกือบ 11 ปีละ(ตั้งแต่ปี 2555-2556 หลังกลับจากดอย) ผมก็ไม่ฝันอะไรแบบนี้อีกเลย และไม่มีอาการละเมออะไรใดๆครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ