วิญญาณกลายเป็นมัจจุราช

Micconn

วิญญาณกลายเป็นมัจจุราช
*-*เรื่องนี้ไม่ได่เกิดกับตัวเองนะคะบอกไว้ก่อนง่ะ*-*
มีนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงได้เล่าว่ามีอยู่คืนหนึ่ง เขาได้นั่งกับเพื่อนรวม 4 คนบริเวณใกล้อาคารเรียนหลังหนึ่ง แต่แล้วเขาสังเกตเห็นผู้หญิงยืนอยู่ริมดาดฟ้าของตึกประมาณ 5 ชั้นเหมือนกับตั้งใจจะกระโดดลงมาเพื่อนสองคนจึงวิ่งไปห้าม(เราขอสมมุติว่า ชื่อบอย กับวิน ละกันนะ) ระหว่างที่กำลังขึ้นบันไดอยู่นั้น ผู้หญิงคนนั้นก็กระโดดลงมาแล้วหายวับไปต่อหน้าต่อตา ทุกคนจึงลงความเห็นว่าต้องเป็นวิญญาณอย่างแน่นอนหลังจากนั้น มีเพื่อน 2 คนในกลุ่มที่ชื่อบอย กับวิน ที่เห็นเหตุการณ์นั้นได้ไปสืบเรื่องราวของผู้หญิงคนนั้นที่ยาม ของมหาวิทยาลัย จนทราบความว่าเมื่อประมาณหนึ่งปีก่อน มีผู้หญิงสาวถูกแฟนหนุ่มทิ้ง จึงกระโดดตึกฆ่าตัวตายที่บริเวณนั้นพอดี แต่บอย กับวินนั้นก็ยังสืบเสาะไปอีกที่สำนักงานสำนักทะเบียนของมหาวิทยาลัย จนได้รู้จักบ้านและเข้าไปสอบถาม ซึ่งนั่นเหมือนกับเป็นการตอกย้ำความชอกช้ำใจของญาติของผู้หญิงคนนั้น อยู่มาวันหนึ่ง บอย กับวิน มาเล่าว่าได้ฝันตรงกันว่าผู้หญิงคนนั้นทำหน้าเคียดแค้นและมาเตือนว่าอย่ามา ยุ่ง แต่บอย กับวิน กลับไม่วิตกกับการฝันครั้งนี้ ได้แต่บอกว่าตายไปแล้วจะทำอะไรได้ แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งมีนักศึกษาปีหนึ่งวิ่งมาตามให้ไปดูบอย กับวิน ที่โดนรถชนหน้ามหาวิทยาลัย ซึ่งมีคนที่กำลังคอยรถเมล์อยู่จำนวนมากที่เห็นเหตุการณ์โดยตลอดว่ามีนัก ศึกษาสองคนข้ามถนน และมีคนหนึ่งข้ามถนนไปอีกฝั่งแล้ว แต่อีกคนหนึ่งอยู่กลางถนน ทำท่าเหมือนกับกำลังพยายามจะเดินแต่เดินไม่ได้ เพื่อนที่ข้ามถนนไปแล้วจึงจึงกลับมาช่วยลากตัว แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มีรถเมล์คันหนึ่งวิ่งพุ่งเข้ามาชนบอย กับวิน อย่างจัง ทำให้ร่างทั้งสองกระเด็นไปไกล ชายคนแรกตายทันที อีกคนหนึ่งมีคนช่วยนำขึ้นรถไปโรงพยาบาล ซึ่งเพื่อนของบอย กับวิน ได้ขึ้นรถไปด้วย และได้ยินตลอดเวลาว่าอย่ามาดึง อย่ามาดึง และสิ้นใจในที่สุด หลังจากนั้น ก็มีการสอบสวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องแปลกที่คนขับและคนบนรถเมล์ทุกคนไม่มีใครเห็นว่ามีบอย กับวินยืนอยู่กลางถนน จนกระทั่งชนแล้ว เพื่อนของบอย กับวิน จึงเชื่ออย่างยิ่งว่าเกิดจากวิญญาณที่เพื่อนสองคนนี้ไปสืบเรื่องราวจนนำไป สู่โศกนาฎกรรมที่ไม่ควรเกิดขึ้นเลย จึงนำมาเล่าให้ฟังเป็นอุทาหรณ์ให้ผู้ที่ได้รับฟังนี้ทุกคน....
จบแล้วค่ะขอบคุณที่อ่านนะคะ ไงก็อ่านเรื่องอื่นของเราด้วยละกันนะคะ