ผีๆๆๆๆในวัด(เข้าค่ายสังฆบุตร)

Micconn

ผีๆๆๆๆในวัด(เข้าค่ายสังฆบุตร)
เรื่องมันมีอยู่ว่า โรงเรียนของเราเปนโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดได้จัดให้นักเรียนชั้นม.4ประมาณ 800 กว่าคน ไปเข้าค่ายสังฆบุตรที่วัดแห่งหนึ่งห่างจากตัวเมืองราว50กิโลเมตร ในวันแรกที่ไปปฏิบัติธรรมเราต้องนุ่งชุดขาวห่มขาวแล้วถือศีลแปดเป็นเวลา5วัน วันแรกที่เราจะปฏิบัติธรรมเพื่อนของเรากลุ่มหนึ่ง เป็นคนที่ชอบท้าทายไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้พอมันอยู่วัดมันก็ชอบพูดคำหยาบ ลบลู่ต่อสถานที่ ตะโกนเสียงดังโหวกเวก มีอยู่วันหนึ่ง ท่านเจ้าแม่วิสาขา(ท่าเจ้าแม่วิสาขาคือหญิงที่มีความงาม5ประการ)ได้ปรากฏตัว ให้เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มได้เห็น(เขาชื่อพู่กัน)ท่านมาบอกว่า"ให้เพื่อนของ เราไปบอกคนที่ไม่ปฏิบัติตามศีล8ว่าจงระวังสตัวไว้เพราะท่านเริ่มจะโมโหแล้ว ถ้าเพื่อนของเราไม่ไปบอกท่านจะเอามันไปอยู่ด้วยแต่ด้วยเพราะความกลัวพู่กัน ไม่เอาเรื่องที่ท่านแม่บอกมันไปบอกเพื่อนแค่เอาไปบอกแต่เพื่อนสนิทของมัน พอวันที่สอง พู่กันก็เจออีกแล้วค่ะคราวนี้เจอในห้องน้ำมันเล่าว่า ตอนที่มันไปอาบน้ำอยู่นั้นมันพูดคุยก่ะเพื่อนของมันข้ามห้องน้ำค่ะบอกให้ส่ง โน้นส่งนี่ข้ามห้องน้ำกันแล้วไฟในห้องน้ำก็ดับๆติดๆพอมันแหงนหน้ามองขึ้นไป บนเพดาน มัน...เ??จ?อ เต็มๆเลย ท่านนุ่งชุดขาวมองลงมาหามันจ้องหน้ามันพอดีมันไม่อาบน้ำเลยรีบแต่งตัว แล้วออกจากห้องน้ำทันที ท่านมาเตือนมันเป็นครั้งที่2แล้วแต่มันก็ยังทำตัวอย่างเช่นเคย พอวันที่สาม พระอาจารย์ให้กลุ่มของพู่กันไปนั่งสมาธิใกล้หน้าผาพู่กันก็นั่งใกล้หน้าผา เกือบชิดขอบได้เลยพอนั่งสมาธิไปซักแปปมันรู้สึกว่ามีใครมาก้มลงมองหน้ามัน อยู่มั้งๆที่ข้างหน้ามันเป็นหน้าผาพอพู่เลือมตาขึ้นมาก็จะเอ๋!!!อีกแล้วท่าน ติดตามมันมาตลอดเวลาเลยมันก็กลัวแต่ก็พยายามที่ขะไม่กลัว พอตกกลางคืนมาซักประมาณ2-3ทุ่มได้พระอาจารย์ให้กลู่มของพู่กันไปเดินจงกลมอ ยู๋ในถ้ำภายในวัด และแล้วอยู่ๆพู่นก็เสียงเปลี่ยไปเสียงใสม๊ากมากไม่เหมือนกับเสียงของพู่กัน เลย บอกว่า บอกให้ไปเตือนเพื่อนแล้วใช่มั๊ยว่าอย่าทำอะไรไม่ดีกูไม่ชอบ แล้วอยู่ๆพู่กันก็ร้องคราวนี้มันขวัญกระเจิงร้องกรี๊ดๆๆๆๆๆของมาจากถ้ำแล้ว มันก็วิ่งมาที่หอประชุมแล้วมันก็บอกว่า "กลัวแล้ว หนู้ยอมแล้ว อย่าทำหนูเลย "แล้วมันก็สลบไปพวกเพื่อนก็เลยได้หามมันไปที่ห้องพยาบาลของวัด พอมันฟื้นขึ้นมาตามันเหลือกมากไม่รู้มันมองอารายอยู่ที่หัวของมันพอพวกพี่ เลี้ยงปิดตามันลงตามันก็เปิดขึ้นมาอย่างรวดเร็วสภาพของมันตอนนั้นเหมือนคน ที่ตายแล้วไม่มีผิดเพี้ยนมันนอนอย่างนั้นไม่หลับตามา2วันข้าวก็ไม่ได้กิน พอวันสุดท้ายพระอาจารย์ก็ได้ให้พู่กันและเพื่อนๆอีกประมาณ5คนไปขอขมา พอตอนที่ขอขมาพู่กันก็ร้องกรี๊ดอีกแล้วเพื่อนๆอีก5คนได้ยินเสียงพู่กันร้อง ก็ร้องไห้ตามกัน เหมือนเป็นอุปทานหมู่ และแล้ววันที่จะกลับบ้านพู่กันก็เริ่มจะหายดี ทางที่เราจะกลับมาถึงโรงเรียนมันจะผ่านสวนสาธารณะพู่กันได้พูดขึ้นว่า ไม่ได้มาสวนสาธารธนี้ตั้ง5ปีเนอะ สวยจังเลย พวกเพื่อนๆก็แปลกใจทำไมพู่กันถึงพูดแบบนี้แล้วตกกลางคืนเพื่อนๆชวนพู่กันไป กินเนื้อย่าง เพื่อนๆเห็นพู่กันทานแค่นิดเดียวก็ถามด้วยความแปลกใจว่าทำไมถึงทานน้อยจัง พู่กันตอบว่า เขาให้ทานแค่นี้ จะทานอะไรมากล่ะ พวกเพื่อนเขางี๊ขนลุกไปหมดเลย อยากฝากบอกเพื่อนๆว่าถ้าใครที่จะไปเข้าค่ายปฏิบัติธรรมก็ควรที่จะปฏิบัติ อย่างเคร่งครัดอย่าไปลบหลู่สถานที่จะได้ไม่เกิดเหตุการณืเหมือนเพื่อนของเรา ปล. พู่กันบอกอีกว่าท่านจะมาอยู่ข้างๆพู่กันตลอดเวลาเลย ท่านไม่ยอมไปไหนจนกว่าพู่กันจะปฏิบัติตัวให้ดีขึ้น

bolero

ขอบคุนมากกคับบ

sassyson

OK,{:4_71:}{:4_73:}{:4_78:}{:4_82:}

pravit

เคยคิดไปปฏิบัติธรรมแต่รู้ตัวจิตใจยังไม่สะอาดพร้อมทำและอาจทำให้เพื่อนที่ไปเสื่อมเสียด้วยเลยไม่ไป พออ่านแล้วก็คิดว่าดีแล้วที่เราไม่ไป  เพราะเรายังไม่พร้อม