สวัสดีคับ ผมชื่อ สุด คับเพื่อน ๆ มักจะเรียกสุดใจ และมันกะมักจะล้อผมว่า ชื่อเหมื่อผู้หญิงตลอด ผมเรียนอยู่ชั้น ม . 3 อยุ่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดโคราชผมเป็นคนใจโลเล เพราะ มีคติเตือนใจว่า ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน ผมเป็นเด็กเรียน ไม่ค่อยได้เล่นกีฬามากมายถ้าไม่มี ช. ม . พละ ด้วยความที่ผมน่าตาดี นิด ๆ (อิอิ หลงตัวเอง) เลยมีคนมองและเข้ามาจีบเยอะ แต่กะมีแต่ผู้หญิงนะคับ ผมก็ไม่เคยรับรักใครเลยเพราะไม่ประสีประสาเรื่องความรัก มียุช่วงหนึ่ง ผมมักจะรุสึกเสียวสันหลังตลอด เหมื่อนมีคนตามดุเราทุกก้าว ไม่ว่าจะไปไหน ขนาดไปกับเพื่อนกะยัง เหมื่อนมีคนตามติด แต่ผมกะไม่ได้คิดอะไรมาก วันนั้นเป็นวันก่อนวันงานคริสมาส ที่โรงเรียนของผมแต่ละห้องจะต้องมีกิจกรรม ออก ประกวด ว่าห้องไหนจะได้รับความนิยมมากที่สุด ห้องผมเลยตัดสินใจทำ ร้านกาแฟโบราณกัน แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรมากมายเพราะไม่ชอบงานรื่นเริง แต่ผมกะต้องอยุ่ช่วยเพื่อนจัดห้อง ตอนแรก ๆ กะช้วยกันดี แต่ก็มีคนชิ่งหนีทีละคนสองคน ผมกะเข้าใจนะคับว่าพวกเพื่อนต้องรีบกลับบ้านเพราะ พ่อแม่จะด่าเอา อะผมลืมบอกไปผมเป็นเด้กทุนนะ เค้าเลยมีหอให้ อิอิ ผมเลยต้องอยุ่จนดึก และมีเพื่อนอีกสองสามคน คือ เอก บอย และบอล เราสี่คน ตกลงกันไว้ว่าไม่เสร็จไม่กลับ แน่นอน แต่ตอนที่ผมทำยุนั้นอยู่ดีดี ก็รุสึกเสียวสันหลังขึ้นมาอีก เหมื่อนมีคนจ้องมองยุตลอด เหมื่อนเดิม ผมก้เริ่มสงสัยละ ว่าต้องเป็นคนในกลุ่มเพื่อนแน่นอนเลยที่ แอบมองผมตลอด ผมเลยลุกขึ้นจะไปห้องน้ำคับ “สุดใจจะไปไหนอะ” บอลถามขึ้น “ไปห้องน้ำ ทำไมจะไปด้วยเหรอ” พอผมบอก เสร็จบอลกะขอไปด้วย “เห้ย เราไปด้วย นายไปคนเดียวอันตราย มืดแล้ว” ผมกะงง เพราะตอนนั้น แค่ หกโมงกว่าเอง “แล้วนายสองคนอะบอยเอกไม่พักก่อนเหรอ”ผมกะหันไปถามสองคนที่เหลือ “ไม่อะเราจะทำต่อก่อนเดียวไม่เสร็จ”เอกพูดเสร็จบอยกะบอกว่า “ไปกันสองคนเหอะเดะมีก้าง”ผมกะงง เลย “ก้างอะไรวะบอย” แต่ยังไม่ทันที่บอยกะพูดบอลกะลากผมเดินออกมาจากห้อง”ปวดฉี่ รีบไปได้แล้ว” บอลมีสีหน้าแดง ๆ อะไรกันนะพวกนี้ท่าทางแปลก ๆ พอเดินมาใกล้จะถึงห้องน้ำ เราสองคนกะผ่านสวนหย่อมของโรงเรียนไปช่วงนั้นดอกไม้บาน เยอะมาก สวยสุด ๆ เลย แต่อยุ่ดีดีผมก็ถูกดึงไว้“หยุดก่อน เราไปนั้งตรงนั้นกันเหอะ สุดใจ” บอลบอกแล้วลากผมไป ที่ศาลา ชมสวน “บอลมาทำไมตรงนี้อะ เราต้องรีบกลับไปช่วย เอกกะบอยนะ “ ผมถามไป แต่บอลกะเงียบ และมองหน้าผมไม่กระพิบ “สุดใจ นายคิดว่าชายชอบชาย เป้นเรื่องที่ผิดมั้ยอะ” อยู่ดีดี บอลกะถามขึ้น ผมก็เลยงง ตอบไป “เรา ว่าไม่นะ ความรักไม่เข้าใครออกใครนิเนอะ ^ ^” “นายคิดงั้นเหรอ” “อืม ทำไมบอลถามอะไรแปลก ๆอะ “ บอลเงียบไป ผมกะงง {อะไรของเคาน้า} คิดในใจคิคิ “ไปเหอะ” แล้วผมกะจะเดินกลับ แต่บอลกับดึงแขนผมไว้ “สุดใจ” “หือ มีไรอะ” “.....” บอลเงียบไป “สุดใจ เราชอบนาย” “ 0.0” ผมช๊อคคับความรุสึกตอนนั้น ปนกันไปหมด “เราไม่รุว่าเราชอบนายเมื่อไหร รู้ตัวอีกทีเรากะเริ่มมองแต่นาย อยากกอดนาย อยากอยุ่ไกล้ ๆ กับนายถึงจะรู้ว่ามันไม่ควรก็ตาม“ “เราเลย ถามนายว่าชายชอบชาย ผิดมั้ยเพราะกลัวนายเกลียดเราแต่พอได้ยินคำตอบ จากนาย เราจรึงกล้าที่จะบอกไป” “เรารักนายนะ รักสุดใจ” “แล้วนายหละคิดไงกะเรา”ผมหลุดจากพวังทันทีทันใด “เร......”ยังไม่ทันที่ผมพูดผมกะถูกดึงเข้าไป ประกบปากทันที อ๊าอืมมม นี้คือจูบเหรอ ทำไมมันหวาน อย่างนี้ อืมม แล้วเค้าก็ผละ ออก จากปากผม “สุดใจไม่ต้องตอบหลอก เพราะจากนี้ไป นาย คือ แฟนเรา เราไม่สนใจอะไรแล้ว เรารักสุดใจมาก ถึงแม้สุดใจจะไม่รักเรากะตาม” ผมไม่รุจะพุดอะไรเพราะอึ้ง ทึ่ง เสียว อุ้ย ไม่มีนะอันหลังงะ แล้วเค้าก็ก้มลงมาจุบผมอีกที “สุดใจรุมั้ย ว่า เวลาสุดใจน่าแดงอะ น่ารักมากเลย^ ^” ผมไม่รุจะทำอะไรเลยได้แต่ยืนทึ้งอยู่อย่างนั้น แล้วบอล กะ ลากผมกลับ ห้องไป พอถึงห้อง บอยกะทักขึ้น “สุดใจเป็นอะไรอะหน้าแดงเชียว” “บอลนายทำอะไรสุดใจเปล่าวะ” เอกถามบ้าง พอผมได้ยินดังนั้นก็รุสึกร้อนหน้ามากครับวันนั้น ผมทำงานไม่ได้เลยจับอะไรพอเห้นหน้าบอลผมกะทำหล้นหมด บอล ต้องช่วยตลอด และจากวันนั้นมา บอลกะเข้ามาในชีวิตผมตลอด ค่อย ไปส่งหอ คอยทำนูนนี่ให้ ค่อยยุข้าง ๆ “บอล นายชอบเราจริงเหรอ” ผมถามขึ้นขนะนั่งอยู่ที่ศาลา ชมสวน (ที่เดิม) “เปล่าชอบ” ....... “แต่เรารักสุดใจเลยตะหาก” ผมรุสึกร้อนหน้าทันที “ทำไมเหรอสุดใจ” “เอ่ออ เราผิดไม ถ้าเราจะ เอ่อ” “ชอบ.....นายอะ บอล” ผมหน้าแดงมาก ใจเต้นแรงและเร้วมาก ดูเหมื่อนบอลจะอึ้งไปนิดนึงก่อนจะยิ้มอยาก มีความสุข แล้วร้องลั่น “จริงเหรอสุดใจ สุดจุดจริง ๆ นะ ไม่หลอกเรานะ” “เอ่อ เรา เรา พูดจริง ๆ” แล้วผมก็รุสึกอุ้นๆ ที่ปาก บอลจูบผม มัน อ่อนหวาน อุ่นนุ่ม มาก ผมก็จูบตอบเค้า ผมไม่รุว่าเราจูบกันนานเท่าไหน แต่ที่ผมรู้คือ ผมมีความสุขมาก และอยากอยู่อย่างนี้ตลอดไปเลยหละคับ เค้าผละ ออก แล้วกระซิบที่ข้างหูผมว่า “รักสุดใจ จริง ๆ”
ผมพึ้งแต่งเรื่องแลกคับ ไม่รุว่าดีมั้ย เชิญติ ชม ได้ตามใจเลยคับ
|