ปลาท่องโก๋ : ง้อ ( ต่อ 4 )-แฟน

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
......จนผมแทบอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขมัน........ไม่ได้!!!!!!!!ไม่ได้เด็ดขาด!!!!!!ผมไม่มีทางให้ไอ้แว่นปฏิเสธความรักของผมได้สำเร็จเด็ดขาด....!!!!!........จะไม่มีทางจะให้มันทำสำเร็จ เหมือนกับที่ผมปฏิเสธมันสำเร็จเมื่อ 3 ปีก่อน.....
ผมกลับมานั่งที่โต๊ะ แต่ตายังคงมองไอ้แว่นที่มันเหมือนจะไม่สนใจใยดีอะไรผมเลย หลังจากที่มันพูดประโยคนั้นออกมา......
ไอ้แว่นมันจะรู้สึกแบบที่มันพูดจริงๆหรือปล่าวนะ.....??? หรือว่า....มันแค่พูดออกมาเพื่อแก้แค้นผมเท่านั้น...........มันอยากให้ผมเจ็บเหมือนมันบ้าง.....เท่านั้น....ผมอยากให้มันเป็นอย่างหลังมากๆเพราะ.......ผมไม่มีทางให้มันเป็นไปแบบอย่างแรกแน่นอน.....
"แว่นมึงมานี่เลย"
หลังจากเมื่อเช้า ผมก็เอาคำพูดไอ้แว่นไปคิดมาก คิดมากจนเหมือนชีวิตกำลังจะขาดความสุขไปชั่วนิรันศ์....ถ้าไม่มีไอ้แว่นอยู่ข้างๆผม
พอบ่ายๆตลาดเริ่มวาย คนเริ่มจางลง งานช่วยพ่อกับแม่ของพวกเราก็หมดลงผมรีบเดินมาบ้านไอ้แว่น แล้วลากมันขึ้นไปบนห้องที่ชั้น 3
"ทำส้นตีนไรของมึงอีกว่ะไอ้เบนซ์"
"มึงต้องมาคุยกับกู"
"คุยอะไรของมึง"
"เมื่อเช้าไง .... มึงแค่พูดแกล้งกูเล่นๆใช่ไหมไอ้แว่น?"
"ปล่าว...ไม่ได้พูดแกล้งมึง........ กูพูดจริง......"
"...................."
"...................."
"มึงอย่ามากวนตีนกูเรื่องนี้ไอ้แว่น กูไม่สนุกด้วยกับมึงนะ"
"ไม่สนุกเหรอ.....3 ปีก่อนมึงคงสนุกมากใช่มะ........"
"มันไม่ใช่แบบนั้นนะแว่น......."
"เหรอ....?...แล้วแบบไหน"
นี่คงเป็นครั้งแรกที่ไอ้แว่นยอมที่จะพูดถึงเรื่องที่เป็นต้นเหตุ ที่ทำให้มันโกรธผมเมื่อ 3 ปีก่อนเพราะหลังจากวันนั้น มันไม่เคยพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกเลย ผมถามมันทีไร มันก็ไม่พูด มันเงียบมาตลอด......นี่เป็นครั้งแรกจริงๆหลังจากวั้นนั้น....
"แว่น...มึงต้องเข้าใจสิ ไม่ใช่ว่ากูจะไม่อยากไปอยู่หมู่เดียวกับมึงแต่พวกเพื่อนๆมาชวนกูไปอยู่แล้ว เพื่อนห้องเดียวกับกู ถ้ากูยอมทิ้งพวกนั้นมาอยู่กับมึง ลองคิดดู....พวกนั้นจะว่ากูลำเอียง เห็นแก่คนคนเดียวมากกว่าเพื่อนๆอีกหลายๆคน แล้วกูจะใช่ชีวิตเรียนในห้องทับสามได้อย่างมีความสุขได้ไง ลองคิดดูนะเพราะมึงกับกูไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันตอนม.ต้น"
"ใช่ดิ ....กูมันแค่คนๆเดียวเท่านั้น.....หึ....คนๆเดียว....."
"แว่น...ไม่ใช่นะ....มึงเป็นคนเดียวที่กูรักมากที่สุดตะหาก"
"เหอะ........."
"นะแว่น ....กูยอมชดเชยอะไรก็ได้ให้มึงหมดเลย นะแว่น หายโกรธกันนะ"
"......................."
"......................."
ผมดึงไอ้แว่นมากอด น้ำตาแรกที่ผมยอมเสียให้กับเรื่องความรักก็ไหลเออล้นออกมาจาตา......ผมกอดไอ้แว่นไปร้องให้ไป....ทั้งน้ำมูกน้ำตาไหลออกมาหมด
"ดีกันนะแว่นนะ...." น้ำตาผมยังไหลเอ่อนองโดยไม่มีที่ท่าจะหยุดเลย......
ไอ้แว่นยืนนิ่งไม่ไหวติง ผมมองไม่เห็นหน้ามันว่าจะมีสีหน้าแบบไหน เพราะผมซบหัวลงที่ไหล่ของไอ้แว่น......ร้องให้จนน้ำตาแห้ง......ผมถึงได้ปล่อยไอ้แว่นออกจากอ้อมแขนผมไม่รู้ว่ามันมีน้ำตาไหลด้วยกันเหมือนผมหรือปล่าว เพราะผมไม่ได้มอง.........ที่ไม่ได้มองเพราะกลัวว่า หน้าตามันจะเฉยเมยเหมือนไม่รู้สึกอะไร.......
"แว่น.....จะให้กูทำอะไรกูทำได้หมดเลยนะ ยอมมึงทุกอย่าง"
"....................."
ไอ้แว่นยังเงียบ ดวงตามองไม่ออกเลยว่ามันรู้สึกแบบไหน ....สายตาที่ธรรมดาฉายสะท้อนเลนส์แว่นออกมา...มันยากต่อการคาดเดาจริงๆ.......
........แว่นนะแว่น....หืมมม .....แสบนักนะ.....หืมม.. เห้อออออออ.....นอนยังไงก็ข่มตาหลับลงไม่ได้สักที......ในความคิดมีแต่เรื่องที่ไอ้แว่นบอกว่ามันมีแฟนแล้ว มาเป็นแฟนผมไม่ได้โอ๊ยยยยยยย....ทำไมมันหงุดหงิดว้าวุ้นแบบนี้นะ....นอนไม่หลับพรุ่งนี้วันจันทร์ ต้องไปโรงเรียนซะด้วย นี่ก็ปาเข้าไปเวลาตี1แล้ว......เมื่อไหร่จะหลับซะทีฟร่ะ....
ในที่สุดผมก็ตัดสินใจ ไม่นอนมันแล้ว....ยิ่งนอนยิ่งปวดหัว ลุกมาเปิดไฟ เปิดทีวีดู เวลานี้รายการทีวีก็มีแต่เพลงๆๆๆๆๆๆ ไม่มีอะไรให้ดูเลย.....  
.......เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันใย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น .....เห้ออออออ....อะไรซะอีกล่ะ ในทีวีตอนนี้มันเปิด MV ของละครเรื่อง จำเลยรักนะสิ  เว่อชั่นใหม่ที่พี่พั้นช์ วรกาญจน์ เอามาร้องใหม่ซะเพราะเลย.....
(ปล.ลองฟังไปอ่านไปนะ ตามลิ้งค์นี้เลย http://video.siamha.com/play.php?id=758)
<a href="http://video.siamha.com/play.php?id=758" target="_blank">mv จำเลยรัก[/url]
.....เชิญคุณลงทัณฑ์บัญชา จนสมอุราจนสาแก่ใจ ............
เพลงมันก็ร้องไปเรื่อย ยิ่งฟังก็ยิ่งหงุดหงิด......   
.......กักขังฉันเถิดกักขังไป  ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่า .....
....อย่าขังหัวใจให้ทรมามาร ให้ฉันเศร้าโศกา ....
...........เหมือนว่าฉันเป็นเช่นดังจำเลย..............  
เออ จบๆไปได้ซะดี ละครก็จบไปนานแล้ว ยังเอาMVมาเปิดให้คนดูทรมารเล่นอีก   
....นับครั้งไม่ได้ใช่ไหม ....นับครั้งที่พูดที่ไล่ที่ให้ไป .......
........ที่บอกว่าให้ฉันลองรักใคร ...นับนิ้วเธอดูเถอะหนา .....
.....ว่านิ้วของเธอจะเพิ่มอีกได้ไหม ......มันก็คล้ายๆหัวใจฉันอยู่ ...
เพลงจำเลยรักจบไปเพลงต่อไป ยิ้งเศร้ากว่าเก่าอีก ก็ดันเป็นเพลง เพราะใจมันแคบของพี่พีทนะสิ
(ลองตามลิ้งค์นี้ไปฟังไปอ่านไปนะ http://music.siamza.com/music.php?k=32K&id=4328)
**.....ลองทำใจกว้างกี่ครั้ง ......รักใครๆที่ไม่ใช่เธอ
.............แต่เป็นอะไรที่ยากเสมอ...... ให้ฉันทำอย่างเธอ ....
.............ก็ใจของฉันมันเท่านี้เอง.........
หืออออออออออออออออออออ.....เศร้าจริงๆ...แว่นนะแว่น.....ใจร้ายกับกูจริงนะเมิงงง..
**บอกเลยใจฉันแคบไม่มีที่เหลือเผื่อใคร .....
....เก็บกักใครไม่ไหวหัวใจมันกว้างแค่เธออยู่ได้คนเดียว....
.......ให้แค่เธอจริงๆใจดวงนี้ไม่ได้เปิดให้มีคนอื่นเข้าไป .....
...............หรือว่าเธออยากออกเพราะคงแคบเกินไปก็เข้าใจ .........
  ตรงกับเนื้อเพลงเป๊ะๆ....ใจกูมันแคบให้มึงอยู่ได้แค่คนเดียวนะไอ้แว่น....หืออออ ให้คนอื่นอยู่ไม่ได้แล้ววววว.....แว่นมึงใจร้ายจริงๆๆ....หือออออ
เพลงบ้าเพลงบออะไรก็ไม่รู้แม่ง............มาตอกย้ำซ้ำเติมกูอีกนะเมิงงงง.... กว่าเพลงจะจบ ทำเอาชอกช้ำระกำใน ต้องไปหาใบบัวบกมากินไหมนี่
มึงจะรู้มั้ยไอ้แว่น คำพูดนั้น ทำเอากูเกือบแย่ แทบทนอยู่ไม่ได้แล้วตอนนี้
มันร้อนรุ่ม สุมอกทรวงใน พอเช้ามาผมก็ตาโปนมาเดินส่งปาท่องโก๋  ตามระเบียบ ส่งจนครบทุกร้าน ก็มานั่งพักกินโอวัลติล แล้วก็โจ๊กหมูใส่ไข่ สั่งพิเศษมากินเลย...เพราะชำในส่วนไอ้แว่นมันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ว่าทำเอาผมแทบบ้า มันยังทำหน้าระรื้น เดินเอาโอวัลติลมาส่งที่โต๊ะผม  
มึงนะมึง......หืมมมมม.....
"เดี๋ยววันนี้พากูไปพบหน้าตาแฟนมึงด้วยนะไอ้แว่น"ผมพูดพร้อมจ้องตามันเขม็ง
"โอเคร๊......เดี๋ยวจะพาไป....หุหุ..."มันยังทำหน้าระรื้น  น่าจับฟาด กับข้างฝานัก มึงนะมึง.....  
วันนี้ผมต้องเดินไปโรงเรียนพร้อมไอ้แว่นให้ได้ ....ไม่ยอมให้มันชิ่งตัดหน้าหนีไปได้อีกแล้ว กินโจ๊ก กับโอวัลติลเสร็จก็รีบกลับมาอาบน้ำแต่งตัวไปยืนรอคอยมันหน้าบ้านเลย
"วันนี้มีหมาเดินตามอีกแล้วเหรอว่ะ.....ซวยแต่เช้าเลย"
ดูปากมันสิครับ มันพูดดังๆให้ผมได้ยิน แต่มันไม่มองหน้า แล้วก็ออกเดินไปโดยที่ไม่รอผมเลย
"อ้าวไอ้นี่ กูอุตส่าห์มารอหน้าบ้าน เดินรอกูด้วยดิว่ะ"
"กูไม่ได้จ้างให้มึงมารอกูนี่หว่า ต่างคนต่างเดิน ขาใครขามัน"
"เอออออออออ....ไอ้....."
ทนไว้เบนซ์.....ทนไว้ก่อน.......ผมบอกกับตัวเอง....ทนไว้เพราะเรากำลังง้อมันอยู่นะ .....หืมมมม....กูจะทน
"ไหนไอ้แว่น แฟนมึง ใครคนไหนชี้ให้กูดูเลย"
"โน่นไง ยืนอยู่หน้าตึก 2 ไง เห็นมะ ที่สวยๆถือกระเป๋ากับสะพายเป้สีแดง"
"พ่อมึงดิ.......นั่นมันยัย............" ผมช็อคตกตะลึงมาก .......นั่นมัน.....นั่นมัน.......
ตอนที่ 4  แฟน!!!
นั่นมัน...!!!
“ไอ้แว่น มึงอย่ามาตลก”
“กูไม่ได้ตลก พวงบุพผามาชอบกูก่อนเลยนะโว้ย”
“มึงก็รู้นี่ว่า พวงบุพผา.....”
“แล้วไงล่ะ.....”
“หยุดเลยนะไอ้แว่น ถ้ามึงไม่โดนกูกระทืบตาย มึงก็ต้องโดนพวกหนุ่มๆของเธอมากระทืบตายแน่”
“แล้วกูกลัวหรือไงล่ะ...”
“....................................”
อึ๊ก...ผมทั้งแน่น ทั้งจุก ไม่อยากจะเชื่อแล้วตกใจอย่างมาก ว่าแฟนที่ไอ้แว่นพูดถึง จะเป็นพวงบุพผาสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียนเลยก็ว่าได้
พวงบุพผาเรียนที่นี่มาตั้งแต่มัธยมต้น โดย เรียนอยู่ห้อง /1 เหมือนกันกับมัน
รูปร่างหน้าตาของเธอ เหมือนดั่งรูปจำลองของเทพนารีบนสวรรค์ก็ไม่ผิดเท่าไหร่นักตามความเห็นของผม ตั้งแต่เกิดลืมตาดูโลกมา จนถึงตอนนี้ พวงบุพผาเป็นผู้หญิงตัวเป็นๆที่สวยที่สุดในบรรดาผู้หญิงทั้งหลายที่ผมเคยพบเจอมาตลอดชีวิต
ผมของเธอดกดำเงางาม ตาโตเยิ้มสะท้อนเป็นประกาย ขนตายาวงอน รูปร่างทุกสัดทุกส่วนช่างเหมาะเจาะลงตัวกันซะเหลือเกิน ผิวขาวเนียนนวล ผุดผ่องใสไปทั้งเรือนร่างจมูกรูปทรงได้ส่วน ฟันขาวสวยจัดเรียงกันเป็นระเบียบ น้ำเสียงไพเราะรื่นหู หนักแน่น ชัดถ้อยชัดเจน
สิ่งที่ช่วยการันตีความงามของเธออีกอย่างก็คือ รางวัลการประกวดความงาม บนเวทีนางนพมาศและนางสงกรานต์เมื่อปีที่แล้วของจังหวัด
....แว่นหนอแว่น..... ช่างไร้มันสมอง ไร้หัวคิดอะไรเช่นนี้ ...................ยิ่งสวยยิ่งน่ากลัว ............ยิ่งสวยยิ่งอันตราย..... ยิ่งสวยยิ่งควรออกห่าง....
ก็เพราะนิสัยของพวงบุพผา ที่คิดว่า “สวยเลือกได้” เธอจึงคบผู้ชายมากหน้าหลายตาเอาไว้เผื่อเลือก...เธอให้ความหวังหนุ่มๆไปทั่ว ทั้งม.ต้น ม.ปลาย เทคนิค อาชีวะ ผู้ชายในบัญชีรายชื่อเธอเยอะมากถึงผมจะอยู่ต่างห้องกัน ตอนม.ต้น แต่ไอ้เพื่อนผมที่เรียนห้องเดียวกันมันก็ไปอกหักมาจากพวงบุพผานี่แหละที่มาเล่าเรื่องราวต่างๆให้ผมฟัง
เสาร์อาทิตย์ หรือวันหยุด หรืองานเทศกาลต่างๆจะมีหนุ่มขับมอเตอร์ไซค์มารับพวงบุพผาไปเที่ยวหลังจากนั้นจะเกิดเหตุการณ์อะไรก็ไม่อาจมีใครทราบได้....เพราะเธอออกบ้านตอนเช้า กลับบ้านก็เกือบค่ำมืดดึกดื่น....ไม่มีใครยื่นยันได้ว่าเธอยังบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้มลทิน
เป็นใครจะเอาไว้ล่ะ เธอยอมออกบ้านซ้อนมอเตอร์ไซค์มาด้วยแบบนั้นผู้ชายคนไหนไม่พาเธอไปฟันผมว่ามันคงเป็นคนดีมากๆ หรืออาจจะโง่มากๆก็ได้ .....แต่เหตุการณ์แบบนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นหรอกนะ

vera

ขอบคุณมากๆคับ

jun2010

ขอบคุณครับ

Ifoot-ballZ

อกหักซะละน่าสงสาร สู้ๆนะน้องเบน

เรื่องนี้คล้ายๆเราตอนเรียนเลยอ่ะ มีเพื่อนซี้ใส่แว่นเหมือนเราเลย แถมพระเอกยังเป็นเด็กติดเกมเหมือนเราด้วย หุหุ  ติดอยู่นิดนึงตรงที่ว่าไอแว่นเพื่อนเรามันเป็นคนพาเราเข้าร้านเกม อิอิ ติดมาจนทุกวันนี้

pongsakron01

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณครับผม

phzaa

ขอบคุณครับ

cokebundit

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะคับ

4_NAY

คงแค่ประชด

x2_man

ขอบคุณครับ

princo78

ขอบคุณครับผม

Maxkyac

โกรธกันแต่เอากันทุกวัน ดีเน๊อะ อยากมีคนโกรธบ้างจัง

obchoeitoh

ขอบคุณครับ