ปลาท่องโก๋ :สิ่งที่สูญเสียไป ( 3 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ผมแทงเข่าไปที่ท้องไอ้แว่น ไม่ให้มันทันตั้งตัวแทงเข่าไปหลายที จนมันจุกล้มนอนกับพื้นจากนั้นก็เอากุญแจมือของตำรวจที่ผมขอให้รุติช่วยไปขโมยมาจากพ่อมัน ล็อคแขน 2 ข้างไอ้แว่นเอาไว้กับเตียงนอนมันยังจุกจนน้ำตาไหลไม่มีแรงพูด ผมรอให้ไอ้แว่นคลายเจ็บลืมตาขึ้นมาพูดแล้วผมก็เอาปืนจ่อไปตรงหน้าไอ้แว่นมันกลัวจนหน้าซีด
"เบนซ์ ....มึงจะทำอะไร"
"หึ....มึงกลัวเหรอแว่น ไหนบอกไม่เคยกลัวอะไร"
ไอ้แว่นมันดึงสติกลับมา กลายเป็นไอ้แว่นคนเดิม มองผมด้วยสายตาที่ไม่เคยกลัวอะไรเหมือนเดิม
"ทำไมเบนซ์ มึงจะทำอะไรกู จะฆ่ากูเหรอว่ะ"
"หึ....กูไม่ฆ่ามึงหรอกว่ะแว่น ไม่อยากติดคุก"
จากนั้นผมก็ดึงกางเกงไอ้แว่นออก
"ไอ้สัดเบนซ์ มึงจะทำเหี๊_อะไรของมึง มึงอย่านะไอ้สัด"
"อยากนัก ~คัน~ไม่ใช่เหรอมึง ลองกับผู้หญิงมาแล้ว มาลองกับกูหน่อยดีมั้ย"
"มึง................."
"เออ กูเห็น กูเห็นหมดแล้ว มึง 2 คนพากันไปเอาที่โรงแรมนั้นกี่รอบแล้วล่ะ"
"เบนซ์.............."
ไอ้แว่นหน้าซีด มันตกใจมาก พูดไม่ออกเลยสิมึง
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...เจ๊บบบ"
ผมไม่รีรอ ไม่ทะนุถนอมอะไรมันอีกต่อไปแล้ว..... ยัดดุ้นสวรรค์ของผมเข้าไปที่ประตูหลังของไอ้แว่น ทีเดียวพรวดมิดด้าม ไม่มีถุงยาง ไม่มีสารหล่อลื่น ไม่มีการประนีประนอม การอ่อนโยนอะไรอีกแล้ว
ไอ้แว่นคงจะเจ็บมากที่สุด เพราะขนาดมันจุกอยู่ ยังพยายามส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บออกมาดูจากสีหน้ากับสภาพไอ้แว่นตอนนี้ มันคงทรมานน่าดู มากขนาดไหนผมไม่อาจทราบได้เพราะไม่เคยโดนใครทำแบบนี้ ....
จิตใต้สำนึก หรือมนุษยธรรมของผมส่งเสียงเรียกร้องบอกผมว่า ผมทำกับคนที่ผมรักแบบนี้ทำไมไอ้แว่นทำผิดอะไร มันไปมีสัมพันธุ์ลึกซึ้งกับพวงบุพผา ไอ้แว่นมันผิดหรือปล่าวล่ะมันไม่เคยยอมรับว่าเป็นแฟนผม มันไม่ผิด มันไม่ได้มาหลอกให้ผมรัก แต่ผมไปรักมันเองมันปฏิเสธความสัมพันธุ์ ที่ผมพยายามหยิบยื่นให้ตลอดมา ผมกับมันไม่มีความเกี่ยวดองกันในความเป็นจริง ผมกับไอ้แว่นเป็นเกี่ยวข้องกันแค่อดีตเพื่อนสนิทเท่านั้นเอง
มันไม่ผิดกับผมหรือกับใครทั้งนั้น ที่มันจะไปมีอะไรกับพวงบุพผา เพราะเขาเป็นแฟนกันผมไม่มีสิทธิ์โกรธหรือลงโทษมันเรื่องนี้ ผมไม่ควรทำให้มันเจ็บแบบนี้ผมมันบ้าไร้สมอง ผมรักมากโกรธมากไม่คำนึงถึงความเป็นจริงเลย เบนซ์มึงนั่นแหละที่เลว ทำชั่วช้าทำแบบนี้กับไอ้แว่นได้อย่างไร ทำแบบนี้กับคนที่มึงรักได้อย่างไร
ผมค่อยๆดึงสิ่งแปลกปลอม ที่ผมเพิ่งยัดเข้าไปในประตูหลังของไอ้แว่นออกมาช้า ผมกลัวมันเจ็บ ถึงจะแทงเข้าไปทีเดียว แต่มันมีเลือดไหลด้วย ถึงไอ้แว่นจะเคยมีอะไรกับผู้หญิงแต่มันคงไม่เคยมีใครมาเข้าทางประตูหลังแบบนี้แน่
ไอ้แว่นเหมือนจะคลายเจ็บปวด นอนมองอาการที่เปลี่ยนของผมอย่างงงัน ผมเดินเอาหัวไปโขกผนังห้อง ทั้งโขกหัว ทั้งชกผนังจนเลือดไหลออกมา
ผมเกลียดตัวเอง ทำไมชั่วได้แบบนี้ ไม่คำนึงความถูกต้องเลย มีสมองไว้ทำอะไร
"เบนซ์............."ไอ้แว่นมันเรียกผม แต่ผมไม่หยุด ยังทำต่อไปจนรู้สึกเจ็บชาไปหมด ทั้งหัวทั้งมือ
"ไอ้เบนซ์เป็นเหี๊_อะไรของมึง หยุดนะ !! จะทำแบบนั้นทำไม"
"กูเลว...กูชั่ว...กู...."
ผมหยุดแล้วเดินไปเอากุญแจไขปลดไอ้แว่นออกจากพันธนาการ จากนั้นก็อายสุดที่จะทนมองหน้าไอ้แว่นไหว ผมรีบเก็บกุญแจมือเก็บปืน
ออกจากห้องไอ้แว่น รีบเดินกลับบ้าน เข้าห้องตัวเองไปทั้งชก ตั้งตบ ทำทุกอย่างที่จะทำให้ตัวเองเจ็บมากที่สุด
หลังจากผมสงบสติอารมณ์ได้แล้วก็ลงมาข้างล่างโทรหารุติ ให้รีบมาเอาของไปคืนพ่อเดี๋ยวจะโดนจับได้ ไม่นานรุติก็มาถึงบ้านผม
"เบนซ์...!!! นายไปทำอะไรมา ทำไมเลือด...หน้าผาก มือ เป็นแบบนี้"รุติมาจับมือกับหน้าผาก รุติสำรวจรอยแผลที่มีเลือดออกกระซิบออกมายังไม่หยุด
"รีบเอาของพวกนี้ไปเก็บก่อนเถอะรุติ แล้วพรุ่งนี้ค่อยมาหาเรานะ เราอยากอยู่คนเดียว"
"เอ่อ..............."
"นะรุติ เราขอร้อง"
".................."
รุติเป็นคนว่าง่าย ยอมกลับไปตามที่ผมต้องการ ผมรู้สึกสงสารรุติเหมือนกันวันนี้เกิดเรื่องวุ่นๆมากมาย ที่ผมยังไม่ได้อธิบายอะไรให้ฟังสักอย่าง
ที่ไม่อธิบายเพราะไม่รู้จะอธิบายยังไงนะสิ มันอธิบายยากมาก....?
"เบนซ์..............."
ผมนอนหลับตา คิดอะไรไปเพลินๆเรื่อยเปื่อยอยู่บนเก้าอี้โยกหน้าโทรทัศน์แล้วก็ได้ยินเสียงไอ้แว่นดังเข้ามาจากทางประตู
"ทำไมไม่ทำแผล มานอนอะไรแบบนี้ว่ะ"
"แว่น............???"
"ไอ้เบนซ์ หน้าผากมึงเลือดออกเยอะเลยนะ มือมึงด้วย ดูซิปล่อยเลือดแห้งเลย"
"สมแล้ว กูเลว"
"เบนซ์......"
ไอ้แว่นเรียกชื่อผม แต่ไม่พูดอะไรต่อ เดินไปที่ตู้ยาหยิบอุปกรณ์ทำแผลมาวางไว้ข้างๆผม
"แว่น ไม่ต้องทำหรอกว่ะ กลับบ้านไปเถอะ"
"เงียบปากไปก่อนไอ้เบนซ์ ให้กูทำแผลมึงเสร็จก่อนค่อยมากัดกัน"
"................"
ผมเริ่มรับรู้ความเจ็บปวดได้แล้วตอนนี้ เพราะไอ้แว่นเอาแอลกอลฮอล์มาเช็ดเลือดตามแผลที่มือเช็ดตามรอยช้ำต่างๆ ทั้งแสบทั้งเจ็บ แต่ผมไม่ร้องออกมากลั้นเอาไว้ ส่วนไอ้แว่นก็พยายามทำอย่างเบามือ แต่ก็อย่างว่า ผู้ชายมาทำแผลก็ดูขัดๆในที่สุดผมก็ต้องร้องออกมาจนได้
"โอ๊ยยย แว่น เบาๆดิว่ะ อย่าเช็ดตรงรอยช้ำดิ มันเจ็บ"
"อือ โทษที กูไม่ได้ทำแผลให้ใครบ่อยๆนี่หว่า"

"มึงนะมึง ทำเบาๆกูเจ็บ"
"แล้วมึงทำร้ายตัวเองทำไมว่ะ โรตจิตซาดิสเหรอว่ะ"
"เรื่องของกู "
"............."
จากนั้นไอ้แว่นก็ทำแผลให้ผมจนเสร็จ มันใส่ยาสมานแผลกับยาแก้ฟกช้ำ พันผ้าก๊อตไว้ที่มือผมทั้ง 2 ข้าง รวมถึงหน้าผากด้วย
"อาบน้ำหรือยังเบนซ์"
"ยัง"
"เออไม่ต้องอาบแล้ว กูขี้เกียจมาทำแผลใส่ยาให้มึงใหม่ เดี๋ยวกูมาเช็ดตัวให้"
"มึงประสาทกลับหรือปล่าวว่ะแว่น"
"เออ กูประสาทกลับแบบมึงแหละ อยู่เงียบๆเฉยๆ อย่ากวนตีนกูเป็นพอ"
"........................."
ไอ้แว่นไปเอากะละมังกับผ้าขนหนูมาเช็ดตัวให้ผม มันถอดเสื้อผมมออกกำลังจะถอดกางเกงผม
"ไม่ต้องถอดกางเกงก็ได้แว่น เช็ดแค่ตัวก็พอ"
"ทำไมว่ะ ?"
"กูอาย"
"พ่อมึงดิ ไอ้ควาย เชรี้ยเอ้ยมาทำอายกู อยากถีบว่ะ อย่ามาตอแห_ว่ะเบนซ์"
ไม่รู้สิ ผมอายจริงๆนะ ทั้งๆที่ไปแก้ผ้า ไปอะไรต่อมิอะไรกับไอ้แว่นมาเยอะแยะแล้วแต่ทำไมคราวนี้ถึงอายล่ะ   
"แว่น ไปปิดประตูบ้านก่อน เดี๋ยวคนเดินผ่านมาก็เห็นดิว่ะ"
"เออใช่ เห็นเปรตแก้ผ้า"
"พ่อมึงดิ เทวดาว่ะ"
ไอ้แว่นมันเดินยิ้มๆไปปิดประตูบ้าน แล้วก็มาจัดการถอดเสื้อผ้าผมออกหมดล้อนจ้อนเลย แล้วมันก็เช็ตตัว ทาแป้ง หาเสื้อผ้ามาให้ผมใส่จนเสร็จ แล้วก็นั่งดูทีวีกันแต่ไม่ได้คุยอะไรกัน
"เบนซ์ กูบอกมึงแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าเพิ่งมายุ่งเรื่องของกูกับผา"
"แว่น.....อย่าพูดเรื่องนี้ กูรับไม่ได้จริงๆว่ะ อย่าพูด กูอุตส่าห์ไม่คิดถึงมัน"
พูดถึงเรื่องนี้ทีไร ทำให้อดคิดถึงภาพตอนมัน 2 คน กอดรัดพรอดสมัพันธ์กันสองต่อสอง ในห้องของโรงแรม ร่างกายไอ้แว่น ที่ผมน่าจะได้เป็นฝ่ายชื่นชมคนเดียว ใช้คนเดียว แต่พวงบุพผาเธอมาแย่งไอ้แว่นของผมไปแล้ว ปวดใจมากๆ
"เจ็บมือเจ็บหัวหรือปล่าววะเบนซ์ ตอนนี้"
"เริ่มปวดๆแผลแล้วแหละว่ะ"
"ก็แหงแหละ ทั้งมือทั้งหน้าผากบวมช้ำขนาดนั้นเดี๋ยวกูไปหายาแก้ปวดมาให้มึงกิน"
"ยาอยู่ในห้องกูแว่น เพราะเมื่อบ่ายๆกูกินไป"
ไอ้แว่นขึ้นไปเอายาลงมาให้ผม ตักน้ำจัดยามาให้กินผมรู้สึกดีที่มันมาดูแลผมแบบนี้แต่พอคิดว่า ผมจะไปพรากผัวพรากเมียเขาออกจากกัน

Ifoot-ballZ

โหดร้าย แต่ดีเอาให้สูญพันธุ์ไปเลยจะได้ไม่ต้องไปยุ่งกะเจ๊พวง(บุพผา)

pongsakron01

ขอบคุณครับ

jun2010

ขอบคุณครับ

GunGuy

ขอบคุณมากๆครับ

phzaa

ขอบคุณครับ

cokebundit

ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันนะคับ

4_NAY

รักจริงนะนี่....สงสารรุติจัง