มุมเศร้า-เศร้า...กับคนขี้เหงาหนึ่งคน

supawat

กับรักที่ได้แค่แวะมาทายทักกัน
พอเริ่มที่จะผูกพันก็เลือนลางจางหาย
กับวันและคืนที่เคยเป็นสุขอย่างมากมาย
แต่สุดท้าย..ไม่นานก็จากลา

กับหัวใจที่เหลืออยู่แค่เศษเสี้ยว
ก้อนเลือดก้อนเดียวที่ต้องการมอบให้คนที่มีค่า
กับคนที่สำคัญที่มองเราผ่านทางหางตา
สุดท้ายก็แค่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป

หัวใจที่เหลืออยู่ในวันนี้
เตือนตัวเองอยู่ทุกที..ต้องอดทนอย่าหวั่นไหว
รักตัวเองให้มาก-มาก....ก่อนที่จะไม่เหลือหัวใจ
อย่าบังอาจไปรักใคร..ให้หัวใจต้องมีน้ำตา

ไม่ได้เข้ามานานคับ เพราะช่วงนี้ยุ่งมาก และด้วยความที่ว่าอยู่ดับครอบครัว เลยทำให้ไม่ได้เข้ามาคับ

วันนี้เลยเอาบทกลอนมาฝาก ติชมได้คับ

dookdiik

ขอบคุณที่แบ่งปัน