รัก

tavan

อ้างว่ารัก  มากมาย  จึงให้หมด
ทุกหยาดหยด  ฤทัย  ไม่เคยหวั่น
จดทุกถ้อย  สัญญา  ยามจำนรรจ์
ว่าเราจะ"รักกัน"และ"มั่นคง"

ให้หมดทั้ง  วิญญาณ  ผ่านความคิด
มอบให้ทั้ง  ชีวิต  จิตประสงค์
ยึดเขาเป็น  เสาหลัก  รักซื่อตรง
มั่นด้วยเจต  จำนงค์  อย่างจงใจ

ให้จนลืม  ตัวตน  ว่า"คนรัก"
ผูกมัดไว้  แน่นหนัก  เมื่อรักไหว
เหมือนหวังเพียง  ครอบครอง  ดังของใช้
ทวงสิทธิ์การ  มอบให้  ในทุกวัน

เมื่อถึงคราว  สิ่งนั้น  มันดิ้นหลุด
ใจแทบหยุด  แทบคลั่ง  อย่างโศกศัลย์
ใช้ลมปาก  เหนี่ยวรั้ง  ร้องรำพัน
ทวงคำมั่น  ครั้งก่อน  อย่างอ่อนแอ

รัก หรือ ลวง..ถ่วงไว้  ในห้วงจิต
ใครจะผิด-ถูกไซร้  ล้วนได้แผล
บ้างว่าหลง  รูปรส  อารมณ์แจ
ไม่แน่แท้  หรอกหนา  ชีวาคน

ใคร่นึกถึง  หนึ่งเพลง  บรรเลงศาสตร์
บุพเพสัน  นิวาส  ประกาศผล
รักนั้นเหมือน  โคถึก  นึกชอบกล
ดังมีมนต์  ตรึกไว้  ในโลกีย์.

sand

รักที่แท้จริงคือการเสียสละ แม้อาจไม่ได้รักตอบแทนครับ

ธรรม

ชอบคุณมากนะครับน้องชาย